Ευάγγελος Ρήγας. Ευάγγελος Ρήγας. Ο Κήπος. του Ανάγερτου. Με την ευγενική υποστήριξη των Εκδόσεων iwrite και των Πρότυπων Εκδόσεων Πηγή.

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Ευάγγελος Ρήγας. Ευάγγελος Ρήγας. Ο Κήπος. του Ανάγερτου. Με την ευγενική υποστήριξη των Εκδόσεων iwrite και των Πρότυπων Εκδόσεων Πηγή."

Ἰωνᾶς Αποστόλου
8 χρόνια πριν
Προβολές:

1 Ευάγγελος Ρήγας Ευάγγελος Ρήγας Ο Κήπος του Ανάγερτου Με την ευγενική υποστήριξη των Εκδόσεων iwrite και των Πρότυπων Εκδόσεων Πηγή. 1

2 τίτλος συγγράμματος Ο Κήπος του Ανάγερτου συγγραφέας Ευάγγελος Ρήγας συντονισμός έκδοσης Γιώργος Ιωαννίδης διεύθυνση ατελιέ Νικόλαος Κουμαρτζής σελιδοποίηση Αντώνης Καραναύτης α έκδοση Ιανουάριος 2015 isbn Εκδόσεις iwrite.gr Μπαλταδώρου 11, Κέντρο Θεσσαλονίκη, Ελλάδα iwrite.gr Publications Mpaltadorou 11, Centre Thessaloniki, Greece Ιστοσελίδα: Επικοινωνία: ο συντονισμός της έκδοσης, η καλλιτεχνική επιμέλεια, η σελιδοποίηση και η σχεδίαση της μακέτας εξωφύλλου έγινε από τα ατελιέ του iwrite.gr iwrite Creative Team Απαγορεύεται η δημοσίευση μέρους ή του συνόλου του βιβλίου αυτού, η αναπαραγωγή ή η μετάδοσή του με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο, χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. 2

gr ο συντονισμός της έκδοσης, η καλλιτεχνική επιμέλεια, η σελιδοποίηση και η σχεδίαση της μακέτας εξωφύλλου έγινε από τα ατελιέ του iwrite.

3 Ευάγγελος Ρήγας 3

4 4

5 Ευάγγελος Ρήγας Έτσι απλά Σκέφτηκα πολύ για τον τίτλο, τη δομή, τη μορφή του βιβλίου. Κι αυτό γιατί δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο με αρχή και τέλος. Είναι σκέψεις, μεθυσμένες σκέψεις, ποιητικές ποιητικές, ποιητικές πεζές, ποιητικές στοχαστικές, σκέψεις που γεννιούνται και γράφονται πριν πεθάνουν, καρποί του κήπου που μαζεύονται προτού σαπίσουν. Έτσι απλά, απ τους καρπούς, απ τη βροχή και το φιλί, γεννήθηκε ο τίτλος Ο κήπος του ανάγερτου Εκεί θα συναντιόμαστε Σ ένα ταξίδι γεμάτο μαγεία, συναίσθημα κι αγάπη για τη ζωή, τον άνθρωπο και την ελευθερία. Ευαγ. Ρήγας 5

Είναι σκέψεις, μεθυσμένες σκέψεις, ποιητικές ποιητικές, ποιητικές πεζές, ποιητικές στοχαστικές, σκέψεις που γεννιούνται και γράφονται πριν

6 Η ζωή της ψυχής σου λέγεται Έρωτας... 6

7 Ευάγγελος Ρήγας ζωγραφικό έργο του Γιώργου Γουναρόπουλου 7

8 Στον ερχομό σου Στον ερχομό σου είν οι μανόλιες και τα κυκλάμινα που ανοίγουν το δρόμο να τρυπώσεις στον κήπο μου. Το θέλω το γέλιο σου το θέλω το δάκρυ σου τη σκέψη σου Θέλω το άρωμά σου να γίνει έρωτας στα φύλλα μου. Μην ξενυχτάς πάνω στην πέτρα θρυμματίζοντας το ρόδο που σε μάγεψε. Το αγκάθι που σ έκανε να πονέσεις σημάδι ν αγγίξεις το στήθος μου Άγγιξέ με ζωή μου! Τα γραπτά μου θα καούν μόλις καθίσεις στο θρόνο σου. 8

Το θέλω το γέλιο σου το θέλω το δάκρυ σου τη σκέψη σου Θέλω το άρωμά σου να γίνει έρωτας στα φύλλα μου.

9 Ευάγγελος Ρήγας Λίγο πριν η πόρτα ανοίξει με σένα μιλώ στο παγκάκι του κήπου μου 9

10 Το παγκάκι Κάποτε, στην άκρη ενός παράδρομου που τέλειωνε σ ένα παγκάκι έρημο, χρόνου σημάδι, έσκυψε το κορμί του να γείρει ένας άντρας. Τα βάσανα της ζωής τον είχανε κουράσει. Αν και στη ζωή δεν ήταν μόνος, η ψυχή του ταξίδευε μόνη, όπως η βάρκα μεσ το πέλαγος, δίχως άλλα φώτα να τρεμοπαίζουν δίπλα της. Δίπλα του δρόμος που τέλειωνε, μπροστά του γκρεμός κι απέναντι μακριά του, φώτα σπιτιών, ανθρώπων σκιές, παιδιών φωνές. Ένα κορίτσι που πέρναγε από κει, τον είδε κοντοστάθηκε, τον κοίταξε καλά και κάθισε. Κάθισε στην άλλη τη γωνιά, φαινόταν κι αυτή πολύ κουρασμένη. Τα πόδια της δεν προχωρούσαν το κορμί της. Αντάμωσαν τα βλέμματά τους, κοιταχτήκανε κάμποση ώρα, μιλήσανε, γελάσανε κι ύστερα έφυγαν μαζί. Έγιναν ένα εκείνο το βράδυ. Οι ψυχές 10

Δίπλα του δρόμος που τέλειωνε, μπροστά του γκρεμός κι απέναντι μακριά του, φώτα σπιτιών, ανθρώπων σκιές, παιδιών φωνές.

11 Ευάγγελος Ρήγας τους σφιχταγκαλιασμένες δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν. Πόσο ταίριαξαν! Θαρρείς πως χρόνια γύρευαν η μια την άλλη. Περπάτησαν δρόμους πολλούς μαζί μια γέλαγαν, μια έκλαιγαν. Μα ήρθε κάποτε η ώρα που άλλο πια δεν μπορούσαν να μείνουν εκεί. Έκανε κρύο πολύ και το κορίτσι κρύωνε. Έπρεπε να φύγουν. Πάμε του λέει έλα, δεν έχει άλλο δρόμο. Μόνο μπροστά είν ο δρόμος, εκεί τα φώτα, εκεί η ζωή. Πρέπει να διαβούμε το γκρεμό έλα! κάνε ό,τι θα κάνω και γω, ακολούθησέ με. Πέρασε το κορίτσι. Με λίγα σημάδια στα χέρια και στα πόδια τα κατάφερε. Έλα του λέει, σειρά σου Το σκέφθηκε πολύ ο άντρας. Σηκώθηκε, μα δείλιασε. Φοβήθηκε μη σκοτωθεί, φοβήθηκε μήπως χαθεί. Το κορίτσι εκεί.. να φωνάζει, να παρακινεί, να περιμένει. Έλα του λέει, 11

Μόνο μπροστά είν ο δρόμος, εκεί τα φώτα, εκεί η ζωή. Πρέπει να διαβούμε το γκρεμό έλα! κάνε ό,τι θα κάνω και γω, ακολούθησέ με. Πέρασε το κορίτσι.

12 μη φοβάσαι. Κι αν πέσεις και χτυπήσεις έχεις εμένα, εγώ θα γιάνω τις πληγές σου. Δεν μπόρεσε! και τότε, είδε τα μάτια της να βουρκώνουν κι ένα δάκρυ να κυλά και να χάνεται μαζί με τη ζωή του. Την έβλεπε να ξεμακραίνει, μέχρι που χάθηκε. Ο πόνος τον κυρίευσε, κατέρρευσε, γύρισε στο παγκάκι. Από τότε γυρνά σ όλους του δρόμους, σ όλους τους κόσμους δεν έπαψε λεπτό να την αναζητά. Από κείνη τη βραδιά η ψυχή του χάθηκε απ το κορμί του. Ρακένδυτη γυρνά, όλο φωνάζει τ όνομά της κι όταν κουράζεται πολύ, απάγκιο βρίσκει στο παγκάκι. Γι αυτό λοιπόν, σα νοιώσεις αγάπη βαθιά για κάποιον μέσα σου, μη φοβηθείς κάνε το άλμα κι ας χαθείς. Είναι άλλο να πεθαίνεις για την αγάπη κι άλλο να πεθαίνεις από αγάπη. Δεν υπάρχει πόνος πιο βαθύς απ την πληγή της ψυχής. 12

Ο πόνος τον κυρίευσε, κατέρρευσε, γύρισε στο παγκάκι. Από τότε γυρνά σ όλους του δρόμους, σ όλους τους κόσμους δεν έπαψε λεπτό να την αναζητά.

13 Ευάγγελος Ρήγας Ο κόσμος όλoς Ματώνει το φεγγάρι κάθε που βραδιάζει Ζωσμένες με εκρηκτικά οι μνήμες σκορπίζουν στον σπαραγμό της ηδονής στο χάδι και στην αγκαλιά σου στον ξέσκεπο λαιμό σου ο κόσμος όλος 13

σκορπίζουν στον σπαραγμό της ηδονής στο χάδι και

14 Αιώνια ζωή Πότισε νύχτα τα κορμιά ο έρωτας Το σμίξιμο έλιωσε τα λόγια τα λόγια που ξεψύχησαν στην άκρη των χειλιών. Μορφές ασάλευτες, έγιναν ένα απ του φιλιού το θάνατο. Αιώνια ζωή, πόσο γλυκά ξεπρόβαλες στ αγγελικά της μάτια! 14

15 Απ όλα τα βλέμματα Όλη τη νύχτα, μέσα σε βράχια έψαχνα κι ένιωσα τη γη να τρέμει. Απ όλα τα βλέμματα, όλα τα ψέματα, το δικό σου ξύπνησε το έρεβος. 16

16 Ο έρωτας που αψηφά το θάνατο λέγεται Ελευθερία... 98

17 Ευάγγελος Ρήγας φωτογραφία του Ernst Haas 99

18 Τώρα που κρυώνει Τώρα που κρυώνει, θα θελα η φωνή μου ν απλωθεί κόκκινο σεντόνι στους ανεμόμυλους της λευτεριάς. Θέλω οι λόγχες να λάμψουν στον ήλιο δε θέλω πάνω τους να σπάσουν. 104

19 Για τη μεγάλη ώρα Για σένα έμαθα τα βήματα Όλα τα βήματα Σε όλους τους σκοπούς Θέλω να είμαι έτοιμος για το χορό που μου ταξες Θέλω να είμαι έτοιμος για τη μεγάλη ώρα. 176

20 Στις δέκα στράτες Στις δέκα στράτες αδελφέ μου εκεί θα αγαπήσουμε τον κόσμο Δεν είναι δα μακριά οι δέκα στράτες Μακριά είναι τα κομμένα πόδια που κουβαλά ο κόσμος. 242

Σχετικά έγγραφα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ