ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΧΗMΕΙΑ ΚΑΤ /5/0 ΘΕΜΑ Α ο Α.. β. 7 Α... HOO - (ντιστοιχεί στο σθενέστερο οξύ) Α.. δ. H O,0 M H OONa,0 M Α.4. β. sp sp A.5.. Σωστό β. Σωστό γ. Λάθος (είνι λίγο μεγλύτερο πό 7 φού το διάλυμ είνι λκλικό) δ. Λάθος (το κύριο προϊόν είνι το, διχλωροπροπάνιο) ε. Σωστό (πράγετι υδρογόνο) ΘΕΜΑ Β Β.. Mg + : s s p 6 (θεμελιώδης κτάστση - πώλει e - της s προς δομή δρνούς) 5P s s p 6 s p (θεμελιώδης κτάστση) 9 s s p 6 s p 6 4s (θεμελιώδης κτάστση) 6Fe + s s p 6 s p 6 d 6 (θεμελιώδης κτάστση - πώλει e - της 4s προς ημισυμπληρωμένη d) β 5P s s p 6 s p : μονήρη στην p (νόμος Hund) 9 s s p 6 s p 6 4s : μονήρη στην 4s 6Fe + s s p 6 s p 6 d 6 : 4 μονήρη στην d 6 (νόμος Hund) Β... Το 7 l βρίσκετι δεξιότερ στην ίδι περίοδο πό το 6 S. β. Το HNO είνι ισχυρός πρωτονιοδότης ενώ κι τ τρί υπόλοιπ σώμτ είνι σθενείς ηλεκτρολύτες p + δότες ή p + δέκτες. H ισορροπί μεττοπίζετι προς τους σθενέστερους.
γ. Αν διθέτουμε έν Ρ.Δ. HA / NaA με συγκεντρώσεις, ντίστοιχ, τότε πό το νόμο του Henderson βσης ph p log. 0 Αν στο διάλυμ υτό πργμτοποιήσουμε περιορισμένη ρίωση προσθέτοντς μικρή ποσότητ νερού, τότε οι δύο συγκεντρώσεις κι μειώνοντι κι γίνοντι : βσης βσης ρχικό τελικό κι κτά μέλος των δύο τύπων πίρνουμε Τότε στο ριωμένο διάλυμ βσης ph p log ph p log 0 ρχικό τελικό βσης βσης 0 ντίστοιχ. Με διίρεση βσης ph ph δ. Κτά την ογκομέτρηση υτή στο ισοδύνμο σημείο το διάλυμ της κωνικής περιέχει μόνον το άλς NH 4 l. Το άλς υτό μετά τη διάστσή του NH 4 l NH + 4 + l -, ιονίζει το + κτιόν NH 4 : NH + 4 + H O NH + H O + κι συμπεριφέρετι ως p + δότης. Άρ το διάλυμ είνι όξινο. ε. R = O + H N R N υδροξυ, λκυλο νιτρίλι ή λλιώς κυνυδρίνες R R Θέση ή ως προς χρ. ομάδ Στη συνέχει Β.. R N + Η R Η + ΝΗ R R υδροξυοξέ ή -υδροξυοξέ Τυτοποίηση των HH=O, HO, H H=O, H O : ξ. Fehling I / ΜnO 4 Na HH=O + + - H H=O + + + HO + - H O -
Πρτηρήσεις :. Η ντίδρση με ΜnO 4 γίνετι ντιληπτή λόγω ποχρωμτισμού του ερυθροϊώδους διλύμτος ΜnO 4.. Η ντίδρση με Fehling γίνετι ντιληπτή λόγω κτβύθισης στερεού Ag.. Η ντίδρση με I / Na γίνετι ντιληπτή λόγω κτβύθισης κίτρινου ιζήμτος HI. ΘΕΜΑ Γ Γ.. Πρτηρούμε ότι η σύνθεση της λκοόλης Θ γίνετι με προσθήκη της κρβονυλικής Β στο Grignard Ε. Όμως πρέπει ν προσέξουμε ότι κι οι δύο ενώσεις Β κι Ε πράγοντι πό το σώμ Α, που εμφνώς είνι λκοόλη. Άρ κι οι δύο ενώσεις Β κι Ε έχουν τον ίδιο ριθμό τόμων μετξύ τους κι με την Α. Αφού η τελική λκοόλη Θ είνι εμφνώς τριτοτγής εξνόλη, άρ η ρχική Α είνι δευτεροτγής προπνόλη. Α : Η Η -Η προπνόλη (δεν πιτείτι ονομσί) Η Β : Η - - Η προπνόνη (δεν πιτείτι ονομσί) Γ : Η - Η = Η προπένιο (δεν πιτείτι ονομσί) Δ :. Η - Η - Η ισοπροπυλοϊωδίδιο (δεν πιτείτι ονομσί) Ι Ε : Η - Η - MgI ισοπροπυλομγνησιοϊωδίδιο (δεν πιτείτι ονομσί) Η MgI Ζ : Η - - Η - Η δεν υπάρχει ονομσί στη σχολική ύλη Η Η Θ : Η - - Η - Η, διμεθυλο βουτνόλη (δεν πιτείτι ονομσί) Η Η
Γ. ι ισομερείς λκοόλες του τύπου H 8 O είνι η προπνόλη κι η προπνόλη μόνον. Άρ το μίγμ περιέχει υτές τις δύο λκοόλες. Αφού χωρίσμε το ρχικό μίγμ σε ίσ μέρη, κάθε μέρος περιέχει x moles προπνόλης κι y moles προπνόλης. ο μέρος : ντιδρούν μόνον τ y moles προπνόλης. Η Η - H + Ι Η - H + HΙ Η - H + Ι Η - Χ + HΙ O Η - Χ + Νa Η O Na + HΙ O 5 HX + 5 Na 5NaX + 5 H O Από y moles προπνόλης πίρνουμε y moles ιωδοφορμίου. Άρ πρέπει 78,8 m ιωδοφ y 94 y 0, 94 ο μέρος : ντιδρούν τ y moles προπνόλης προς κετόνη κι τ x moles προπνόλης προς οξύ. 5 Η Η Η + ΚΜnO 4 + H SO 4 5 Η = + MnSO 4 + Κ SO 4 + 8 H O Η Η y moles 5 y moles ο στάδιο : Υποκτάστση τόμων υδρογόνου πό άτομ Αλογόνου ο στάδιο : Σχάση δεσμού - κι πργωγή λοφορμίου Εξουδετέρωση 5 Η Η Η -Η + 4 ΚΜnO 4 + 6 H SO 4 5 Η Η O + 4 MnSO 4 + SO 4 + H O 4x x moles moles 5 4x y mol Πρέπει,L 0, 4x y, 0,5 4x y, 6 5 5 L βρίσκουμε x= 0, mol. Άρ το ρχικό μίγμ περιείχε : 0,4 mol προπνόλης κι 0,6 mol προπνόλης. πό όπου
ΘΕΜΑ Δ Δ.. H OONa H OO - + Na + 0, 0, H OO - + Η H O + H - Αρχ. 0, ιον. 0, πρ. 0, 0, τελικά : 0, (-) 0, 0, Συνθήκη ισορροπίς H OO - : νόμος Ostwald b [ [H O [H OO b 0, 4 w 0 9 b H OO ah O w b H OO 0 5 a H O 0 Τότε [Η - = b b 0, 0 8 0 4 0, Κ 4 5 b 0, 0, 0 0 Μ κι προφνώς ph = 9 οπότε : Δ.. Το ph θ μετκινηθεί προς το 7 άρ θ γίνει 8. Δηλδή [Η - = 0 Μ. Από νόμο 0 Ostwald : b 0 Μ. 9 b 0 0,0L 0,M Από ισοζύγιο ρίωσης L Δηλδή 000 ml τελικού διλύμτος. 0 M Επομένως προσθέσμε 000 0 = 990 ml νερό. Δ.. Γίνετι ντίδρση φού το H OONa είνι λκλικό σώμ κι το Hl είνι ισχυρό οξύ. Αφού θ προκύψει Ρ.Δ. θ υπάρξει σίγουρ περίσσει H OONa ώστε ν συνυπάρχουν οι δύο συζυγείς. Τ 0 ml ρχικού διλ. περιέχουν 0, mol H OONa H OONa + Ηl H O + Nal 0 - x 0 - - x x 6 0, 0,0 0
ι τελικές συγκεντρώσεις θ είνι H OONa : H OOΗ : 0 x x H O + Η H OO - + Η + H OONa Na + + H OO - Αρχικά Ιον./Διστ Πράγ. Τελικά (-) - a [HOO [Η ολικά Η [Η O EI 5 5 HO 0 0 0 x x 4 0 x x 0,5 0 x 5 0 Άρ n 5 0 0 4 5 0 mol Hl 0,05 L δηλδή 50 ml διλύμτος Hl.
Δ.4. Κι τ δυο σώμτ είνι λκλικής συμπεριφοράς οπότε γίνετι πλά νάμιξη διλυμάτων κι βρίσκουμε τις νέες συγκεντρώσεις. H OONa = 0,0 Μ NaF = 0,8 Μ Πρόκειτι γι δύσκολη περίπτωση λληλεπίδρσης Κοινού ιόντος!!! H OONa H OO - + Na + NaF Na + + F - H OO - + Η H OOΗ +Η - F - + Η ΗF + Η - Αρχ 0,0 0,8 Ιον 0,0 0,8 Πρ 0,0 0,0 0,8 0,8 Τελ0,0(- ) 0,0 0,0 0,8(- ) 0,8 0,8 b Ανάμεσ στις δύο πρπάνω δράσεις υπάρχει κοινό ιόν Η - κι ειδική περίπτωση λληλεπίδρσης Κοινού Ιόντος Η συνολική συγκέντρωση υδροξειδίων είνι : ολ 0,0 0, 8 (όχι προσέγγιση! ) Άρ b b b b [H O [ ολικ ά b (0,0 0,8 ) [H OO [HF [ [F (0,0 (0,0 (0,0 0,8 ολικ ά (0,0 0,8 ) 0,8 0,8 ) b b ) ) b b (0,0 0,8 0, b b ) b 0 0 0 9 0, (0,0 0,08) 9 b b 0 8 4 b (0,0 0,08) 0 0 Άρ 0, 4 5 0, 0 0, 0 0, 0, ολ 0,0 0 4 0,8 0 Άρ p = 5 κι ph = 9 5 0 6 8 0 6 0 0 6 0 5 Μ