ΠΕΠΤΙΔΙΑ. Αναπ. Καθ. Γεράσιμος Μαλανδρίνος

Σχετικά έγγραφα
COOH R 2. H α-αμινοξύ 2

MAΘΗΜΑ 4 ο AMINOΞΕΑ-ΠΕΠΤΙ ΙΑ-ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΧΗΜΕΙΑ - ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ / Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΕΙΡΑ: 1 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 21 / 09 /2014

ΘΕΜΑ 1 ο 1.1. Να γράψετε στο τετράδιό σας το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:

BIOXHMEIA, TOMOΣ I ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΜΟΡΙΑΚΩΝ ΔΟΜΩΝ

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα 30 μικρομόρια που συνιστούν τα πρόδρομα μόρια των βιομακρομορίων; Πώς μπορούν να ταξινομηθούν;

1.1. Να γράψετε στο τετράδιό σας το γράµµα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:

Γκύζη 14-Αθήνα Τηλ :

ΧΗΜΕΙΑ - ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ) 24 ΜΑΪΟΥ 2013 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

BIOXHMEIA, TOMOΣ I ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΜΟΡΙΑΚΩΝ ΔΟΜΩΝ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ

ΘΕΜΑ 1 ο 1.1. Να γράψετε στο τετράδιό σας το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:

1.1. Να γράψετε στο τετράδιό σας το γράµµα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙ ΕΣ

ΑΜΙΝΟΞΕΑ ΠΕΠΤΙΔΙΑ ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

ΘΕΜΑ 1 ο 1.1. Να γράψετε στο τετράδιό σας το γράµµα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ

ΑΣΚΗΣΗ 1 Δύο αμινοξέα Α, και Β, συνιστούν ένα διπεπτίδιο. Το αμινοξύ Α έχει ελεύθερη την καρβοξυλομάδα του. Ποια είναι η δομή του;

Χηµεία-Βιοχηµεία Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Γ Λυκείου 2001

Οι πρωτεΐνες δομούνται από ένα σύνολο αμινοξέων. 1/10/2015 Δ.Δ. Λεωνίδας

ΘΕΜΑ 1 ο Για τις ερωτήσεις 1.1 και 1.2 να γράψετε στο τετράδιό σας το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:

Χηµεία-Βιοχηµεία Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Γ Λυκείου 2001

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΎΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΕΝΟΤΗΤEΣ

Α μ ι ν ο ξ έ α - π ε π τ ί δ ι α

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 ο ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΥΣΗΣ

Κεφάλαιο 1. Οι δομικοί λίθοι

ΧΗΜΕΙΑ - ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ) Γ ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2002

ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 1 ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΒΟΛΟΥ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ

ΘΕΜΑ 1 ο Για τις ερωτήσεις 1.1 και 1.2 να γράψετε στο τετράδιό σας το γράµµα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:

ΧΗΜΕΙΑ-ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ (ΕΚΠΑ) ΚΑΤΑΤΑΚΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΚ.ΕΤΟΥΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ

Πανεπιστήμιο Ιωαωίυων Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Χημείας

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. Για τις ερωτήσεις Α1 έως Α3 να γράψετε στο τετράδιό σας τον αριθμό της ερώτησης και δίπλα το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση.

Τα αμινοξέα αποτελούν τις δομικές μονάδες των πρωτεϊνών και αποτελούν βασικό στοιχείο των οργανισμών.

Μερικά χαρακτηριστικά του ενεργού κέντρου των ενζύμων

ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ

πολώνεται δύσκολα πολώνεται εύκολα

ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. 1.4 Να μεταφέρετε στο τετράδιό σας τις παρακάτω χημικές εξισώσεις σωστά συμπληρωμένες: καταλύτες

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. δ. S 2 Μονάδες 4

ΧΗΜΕΙΑ - ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ) 2013 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

τα βιβλία των επιτυχιών

Τάξη. Γνωστικό αντικείµενο: Ειδικοί διδακτικοί στόχοι

ÖÑÏÍÔÉÓÔÇÑÉÁ ÁÑÅÉÔÏËÌÏ ÁÃ. ÄÇÌÇÔÑÉÏÓ - ÄÁÖÍÇ

Κεφάλαιο 22 Πρωτεΐνες

1.2. Να γράψετε στο τετράδιό σας την παρακάτω πρόταση. συμπλήρωσή της. Από τα παρακάτω ζεύγη ουσιών ρυθμιστικό διάλυμα είναι το α. HF / NaF.

ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΧΗΜΕΙΑ BIOXHMEIA / Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΕΙΡΑ: 1 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 22 / 09 /2013

Αμινοξέα Αμφολύτες Ισοηλεκτρικό σημείο Καμπύλη τιτλοδότησης

Η πλειοψηφία των αμινοξέων είναι του τύπου :

3.17 Σύμπλοκες Ενώσεις

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. . Σύμφωνα με τη θεωρία Brönsted Lowry συζυγές ζεύγος οξέος βάσης είναι το ζεύγος α.

BIOXHMEIA, TOMOΣ I ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ

1.1 Η συζυγής βάση του Η 2 SO 4 είναι α. SO 4 2. β. HSO 4. γ. H 2 SO 3. δ. H 2 S. Μονάδες 5

Οργανική Χημεία. Κεφάλαιο 27: Βιομόρια, αμινοξέα, πεπτίδια και πρωτεΐνες

και χρειάζεται μέσα στο ρύθμιση εναρμόνιση των διαφόρων ενζυμικών δραστηριοτήτων. ενζύμων κύτταρο τρόπους

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

ΧΗΜΕΙΑ - ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ) 2008 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

Ανόργανη Χημεία. Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων. Ενότητα 12 η : Υδατική ισορροπία Οξέα & βάσεις. Δρ. Δημήτρης Π. Μακρής Αναπληρωτής Καθηγητής

ÔÏÕËÁ ÓÁÑÑÇ ÊÏÌÏÔÇÍÇ

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙ ΕΣ

ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ - ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ

ΘΕΜΑ 1 ο Για τις ερωτήσεις 1.1 και 1.2 να γράψετε στο τετράδιό σας το γράµµα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:


β. [Η 3 Ο + ] > 10-7 Μ γ. [ΟΗ _ ] < [Η 3 Ο + ]

Μικρά αμινοξέα. Βιοχημεία Ι Β-3

Πανελλήνιες Εξετάσεις Ημερήσιων Γενικών Λυκείων. Εξεταζόμενο Μάθημα: Χημεία Βιοχημεία Τεχνολογικής Κατεύθυνσης. Ημ/νία: 04 Ιουνίου 2014

Ανάλυση Τροφίμων. Ενότητα 9: Υδατική ισορροπία Οξέα και βάσεις Τ.Ε.Ι. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ. Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων. Ακαδημαϊκό Έτος

Δείκτες. Δείκτες οξέων βάσεων ή ηλεκτρολυτικοί ή πρωτολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2013 ÁÍÅËÉÎÇ

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. 1.4 Να μεταφέρετε στο τετράδιό σας τις παρακάτω χημικές εξισώσεις σωστά συμπληρωμένες:

ΘΕΜΑ 1 ο. 1.2 Όξινο είναι το υδατικό διάλυμα του α. ΝaCl. β. ΝΗ 4 Cl. γ. CH 3 COONa. δ. KOH. Μονάδες 5 ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 7 ΣΕΛΙ ΕΣ

ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ

1.2. Να γράψετε στο τετράδιό σας την παρακάτω πρόταση. Από τα παρακάτω ζεύγη ουσιών ρυθµιστικό διάλυµα είναι το α. HF / NaF.

Από το Ελληνικό ρήµα «πρωτεύω» που αποδεικνύει τη σηµασία των πρωτεϊνών στην διατροφή του ανθρώπου

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ

ΧΗΜΕΙΑ-ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 6 ΣΕΛΙΔΕΣ

Προσδιορισµός της περιεκτικότητας ενός διαλύµατος-τιτλοδότηση Μέτρηση του ph. Αρχή και λειτουργία του ηλεκτροδίου υάλου

Παρασκευή, 22 Μα ου 2009 Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΧΗΜΕΙΑ - ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ

Διαλέξεις Χημείας Αγγελική Μαγκλάρα, PhD Εργαστήριο Κλινικής Χημείας Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. 1.4 Να μεταφέρετε στο τετράδιό σας τις παρακάτω χημικές εξισώσεις σωστά συμπληρωμένες: καταλύτες

Αντιδράσεις Πολυμερών

ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΧΗΜΕΙΑ-ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤ./Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΕΙΡΑ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 27/01/2013 ΘΕΜΑ Α

NH 2. Μονάδες Ένα υδατικό διάλυμα έχει ph=7 στους 25 ο C. Το διάλυμα αυτό μπορεί να περιέχει:

Α.2 Από τα παρακάτω ζεύγη στοιχείων ευγενή αέρια είναι: α. 12 Mg και 20 Ca β. 2 He και 18 Αr γ. 6 C και 14 Si δ. 17 Cl και 35 Br

πρωτεΐνες πολυμερείς ουσίες δομούν λειτουργούν λευκώματα 1.Απλές πρωτεΐνες 2.Σύνθετες πρωτεΐνες πρωτεΐδια μη πρωτεϊνικό μεταλλοπρωτεΐνες

ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. 1.4 Να μεταφέρετε στο τετράδιό σας τις παρακάτω χημικές εξισώσεις, σωστά συμπληρωμένες:

Ανακτήθηκε από την ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ

Δείκτες. Δείκτες οξέων βάσεων ή ηλεκτρολυτικοί ή πρωτολυτικοί δείκτες είναι ουσίες των

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΧΗΜΕΙΑΣ 2014 Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

1.2. Ένα υδατικό διάλυμα έχει ph = 5 στους 25 ο C. Το διάλυμα αυτό μπορεί να περιέχει α. ΝΗ 3. β. HCOOH. γ. HCOONa. δ. KCl.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΘΕΜΑ Α. Φροντιστήριο «ΕΠΙΛΟΓΗ» Α1. α, Α2. γ. Α3. α Σωστό Αιτιολόγηση:

Μεταβολισμός πρωτεϊνών και των αμινοξέων

Κεφάλαια 8 ο Ένζυμα και κατάλυση

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ

Transcript:

ΣΥΜΠΛΟΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΙΟΝΤΩΝ ΜΕ ΠΕΠΤΙΔΙΑ Αναπ. Καθ. Γεράσιμος Μαλανδρίνος

Εισαγωγή Σπουδαιότητα μεταλλικών ιόντων σε βιολογικά συστήματα Πρωτείνες-ένζυμα μοντέλα τους πεπτίδια Βιοανόργανη Χημεία

Εισαγωγή μεθοδολογία μελέτης σύνθεση πεπτιδικού μοντέλου μελέτη αλληλεπίδρασης με μεταλλικά ιόντα σε διάλυμα ποτενσιομετρία (τι είναι ;;;)

Εισαγωγή Ποτενσιομετρία-αρχή αρχή Μέτρηση της διαφοράς δυναμικού που αναπτύσσεται μεταξύ ενός ηλεκτροδίου αναφοράς και ενός εκλεκτικού ηλεκτροδίου ιόντων σε διάλυμα (π.χ υποκαταστάτη ή υποκαταστάτη- μεταλλικού ιόντος) συναρτήσει του όγκου προστιθέμενης βάσης ή οξέος γνωστής συγκέντρωσης

Εισαγωγή Τι πληροφορίες μπορούμε να αντλήσουμε από μια τέτοια μέτρηση; - προσδιορισμός συγκέντρωσης (M,L κλπ) - παράμετροι βαθμονόμησης ηλεκτροδίου - προσδιορισμός pk α υποκαταστάτη - προσδιορισμός στοιχειομετρίας και σταθερών σχηματισμού συμπλόκων που σχηματίζονται - διαγράμματα κατανομής σωματιδίων συναρτήσει του ph, pl ή pm - Δεν εξάγουμε πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο ένταξης του μεταλλικού ιόντος -χαρακτηρισμός σωματιδίων-

Εισαγωγή Φασματοσκοπικές μέθοδοι (MR, EPR, UV-Vis Vis, D) Βιολογική δράση-σύγκριση σύγκριση με το ένζυμο/πρωτείνη Εξαγωγή συμπερασμάτων-αξιολόγηση αξιολόγηση

Εισαγωγή

Σύμπλοκα μεταλλικών ιόντων με πεπτίδια σύμπλοκα μικρών πεπτιδίων (4-6 αμινοξέων) με τα μεταλλικά ιόντα u(ii II) και i(ii II) 1. πεπτίδια χωρίς όξινες ή βασικές παράπλευρες ομάδες 2. πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His) 3. πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ κυστείνη (ys) 4. πεπτίδια που περιέχουν τα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ (Asp) και γλουταμικό οξύ (Glu)

Σύμπλοκα μεταλλικών ιόντων με πεπτίδια

Μεταλλικά σύμπλοκα πεπτιδίων χωρίς όξινες- βασικές παράπλευρες ομάδες Η αμιδική ομάδα (-H-) H H 10 7 + + ph<0 H ph>14 - - H 2

Μεταλλικά σύμπλοκα πεπτιδίων χωρίς όξινες- βασικές παράπλευρες ομάδες οξεοβασικές ιδιότητες πεπτιδίων-πεπτιδικού πεπτιδικού δεσμού R 1 H H H - H 3 + R 2 Υποκαταστάτης Gly GlyGly pk (H + 3 ) 9.60 8.13 pk (H) 2.37 3.21 τρεις κύριες όξινες/βασικές ομάδες Ποιαείναι ηεπίδρασητου μήκους της πεπτιδικής αλυσίδας στις τιμές τωνσταθ. ιονισμού; GlyGlyGly 7.96 3.27 GlyGlyGlyGly 7.97 3.24

Μεταλλικά σύμπλοκα πεπτιδίων χωρίς όξινες- βασικές παράπλευρες ομάδες Παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν το είδος των σωματιδίων που σχηματίζονται κατά την αλληλεπίδραση πεπτιδίων-μεταλλικών ιόντων Η φύση του μεταλλικού ιόντος το ph Η φύση του αμινοξέος ή του πεπτιδίου είδος παράπλευρης αλυσίδας/ων μήκος πεπτιδικής αλυσίδας, κλπ Η αναλογία Μ n + : πεπτίδιο ή αμινοξύ

Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων [M(H 2 ) 6 ] 2+ + L [M(H 2 ) 5 L] 2+ + H 2 Ή απλούστερα M+ L ML Σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις L λαμβάνουν χώρα διαδοχικές αντιδράσεις υποκατάστασης μορίων νερού M + L ML Kf 1 = [ML]/[M]/[L] ML +L ML 2 Kf 2 = [ML 2 ]/[ML][L] ML 2 +L ML 3 Kf 3 =[ML 3 ]/[ML 2 ][L] ML n-1 +L ML n Kf n =[ML n ]/[ML n-1 ][L]

Ομοίως γαι τις Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων τις προηγούμενες αντιδράσεις μπορούμε να γράψουμε M + L ML β 1 = Kf 1 = [ML]/[M]/[L] M + 2L ML 2 β 2 = [ML 2 ]/[M][L] 2 = Kf 1 * Kf 2 M + 3L L ML 3 β 3 =[ML 3 ]/[M][L] 3 = Kf 1 * Kf 2 * Kf 3 M + nl ML n β n =[ML n ]/[M][L] n = Kf 1 * Kf 2 * Kf 3 * Kf n Αφού λοιπόν ισχύει και β n = K n. K n-1. K n-2... K 1 lοg β n = lοg l K n + lοg l g K n-1 + lοg l g K n-2... lοg l g K 1 Επίσης (σημαντική σχέση) lοg β n - lοg β n-1 = lοg K n

Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων Ισορροπίες που περιλαμβάνουν Μ, L, H + Η συμπλοκοποίηση περιγράφεται απ την εξίσωση pm + qh + rl M p H q L r και β p, q, r = [M[ p H q L r ]/[M] p [H] q [L] r q αρνητικό σε δυο περιπτώσεις - υδρόλυση μεταλλικού ιόντος ή συμπλόκου - ιονισμός πρωτονίου που κανονικά δεν ιονίζεται στην κλίμακα ph=0-14 (πχ( πρωτόνιο αμιδικού δεσμού)

Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων Η αντίδραση M + H 2 + L M(H)L + H + μπορεί να γραφτεί και ως: M + H 2 + L MH -1 L + H + με β 1,-1,1 1,1 = [M(H)L)]/[M][H] - 1 [L]

Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων GlyGly + u(ii) ph~4 ua uah -1 A - ua 2 H -1 H - uah -2 u 2 A 2 H -3 - u - - u - H - H 2 excess A ph>12 ua 2 H -2 H 2 I H 2 H 2 II - u - H R 1 H 2 u H H R 2 - ph~4 R 1 H H 2 - u H 2 R 2 H - - H 2 - u H - III - H 2 - u H 2 IV ua uah -1

Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων Gly 3 ή Gly 4 ή Ala 4 + u(ii) Σωματίδια GlyGly GlyGlyGly GlyGlyGlyGly ua 5.56 5.24 5.08 uah -1 1.33 0.02-0.42 uah -2-8.04-6.58-7.31 uah -3 - - -16.60 ua 2 H -1 4.46 - - ua 2 H -3-4.51 - - pk amide 1 4.23 5.22 5.50 pk amide 2 9.37 6.60 6.89 pk amide 3 - - 9.29

Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων H 3 H 2 H u 2+ H H H 3 H H H 3 H H H 3-1 H 2 H 2 H 3 H H 2 H 2 u 2+ H 3 H H H H 3 H H H 3-2 H 3 H 3 - H H 2 u 2+ H H H H 3 H 3 H H 3 - H 2 H H 3 H u 2+ H H 3 H 3 H 3 4

Σύμπλοκα u(ii II)-ολιγογλύκινο ή αλάνινο πεπτιδίων Ποια η επίδραση των διαδοχικών αλλαγών στην σφαίρα ένταξης του μεταλλοιόντος όσον αφορά τις φασματοσκοπικές παραμέτρους?? ανοικτό γαλάζιο (1Ν) ιώδες (3Ν) ρόζ(4 (4Ν) βαθύ κυανό (2Ν) λ max από 720 nm (1) σε 520-550 550 nm (4) μείωση του παράγοντα g και αύξηση του τελεστή υπέρλεπτης αλληλεπίδρασης Α (EPR)

Σύμπλοκα i(ii)-ολιγογλυκινών i(ii) και ολιγογλυκίνες κύριες διαφορές απ τα αντίστοιχα σύμπλοκα του u(ii) αποπρωτονίωση πρώτου αμιδικού αζώτου σε υψηλότερες τιμές ph συνεργατική αποπρωτονίωση υπολοίπων μετάβαση απο οκταεδρική γεωμετρία (υψηλού spin, παραμαγνητικά) σε επίπεδη τετραγωνική (χαμηλού spin, διαμαγνητικά). γιατί;

Σύμπλοκα i(ii)-ολιγογλυκινών Το σύστημα Νι(ΙΙ ΙΙ)-Gly 4

Άλλα μεταλλικά ιόντα (Pd(II), o(ii II), Zn(II II)) Pd(II) pk amide1 ~2, pk amide2,3 ~4 (συνεργατικά) σχηματισμός κίτρινων επίπεδων τετραγωνικών διαμαγνητικών συμπλόκων δομές όπως u(ii)-ala 4

Άλλα μεταλλικά ιόντα (Pd(II), o(ii II), Zn(II II)) o(ii II) pkamide1 ~10 ταχεία οξείδωση σε αλκαλικό διάλυμα σχηματισμός συμπλόκων o(iii) Zn(II II) Δεν ιονίζεται ο αμιδικός δεσμός (υπάρχουν και εξαιρέσεις) Σε ελαφρώς όξινα διαλύματα σχηματίζεται το σωματίδιο ZnΑ ίδιας δομής με το αντίστοιχο u(ii II) Σε υψηλότερα ph υδρόλυση Zn(II II)

Άλλα μεταλλικά ιόντα (Pd(II), o(ii II), Zn(II II)) Σειρά δραστικότητας Μ(ΙΙ) όσον αφορά τον ιονισμό του πεπτιδικού δεσμού Pd 2+ (2) > u 2+ (4) > i 2+ (8) > o 2+ (10)

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His) η στοιχειομετρία των συμπλόκων καθώς και ο τρόπος ένταξης του μεταλλικού ιόντος εξαρτάται επιπλέον: από την θέση της His στην πεπτ. αλληλουχία pk pk (α-h) 1.70 pk (imidazol) 6.02 pk (H + 3 ) 9.09 σειρά ιονισμού καρβοξυλικό άτομο Ο ιμιδαζολίου α-νη2 ιμιδαζολίου (πυρρολικό) Ν(3) Ν(1)

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His) + H 3 H H + H 3 H - + H 3 H - H 2 H - H 2 H - H 2 H 2 H 2 H 1.70 2 6.02 9.05 14.40 H 2 H H + + - H H H H a. b. c 1. d 1. e. + H 3 H - H 2 H - H 2 H 2 H H c 2. d 2.

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His) Διπεπτίδια του τύπου His-X και Χ-His (X=αλειφατικά (im)3 H αμινοξέα) 2 1:1: ua u 2 A 2 H -2 u 2 A 2 H -3 H 2 u 2+ 3(im) 1:2 : ua ua 2 ua 2 H -1 - u 2+ H 2 3(im) u 2+ - - 3(im) H 2 - - 3(im) u 2+ H 2 3-R

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His) Διπεπτίδια του τύπου His-X και Χ-His (X=αλειφατικά αμινοξέα) - 3(im) 1:1 ua ua uah -1 τετραπυρηνικά σύμπλοκα H 2 u 2+ H 2 1:2 ua uah -1 ua 2 H -1 Ηis-Χ και i(ii II) κύριο σύμπλοκο το il 2 με ένταξη τύπου ισταμίνης (im)3 i 2+ H 2 X-His και i(ii II) H 2 3(im) κύριο σύμπλοκο το ilh -1 (ph~6.7)

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His) Τριπεπτίδια του τύπου X-Y-His με u(ii II) και i(ii II) u(ii) ) + Gly-Gly Gly-His Πορεία συμπλοκοποίησης ΜLH ΜL ΜLH ΜLH -2 (Μ=u,i) LH -1

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ Τετραπεπτίδια του ιστιδίνη (His) του τύπου X-Y-Ζ-His με u(ii II) και i(ii) u(ii II) ) + Gly-Gly Gly-Gly-His Χαρακτηριστικά: Διαδοχικός σχηματισμός 1Ν,2Ν,3Ν,4Ν σωματιδίων η ένταξη ξεκινά από το ιμιδαζολικό άζωτο (όταν η απόσταση Ν-τελ άκρου-his > δυο αμινοξέων) δεν υπάρχει συνεργατικότητα κατά την αποπρωτονίωση αμιδικών αζώτων Νi(II) ) + Gly-Gly Gly-Gly-His Χαρακτηριστικά: Τα ίδια, επιπλέον το 4Ν σύμπλοκο ilh -3 επίπεδο τετραγωνικό και διαμαγνητικό

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His)

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His) Το διπεπτίδιο His-His His. Αλληλεπίδραση με u(ii) H 2 - H H u 2+ H H 2 H 2 H 2 u 2+ H H H H 2 H H - H 2

Σύμπλοκα u(ii II), i(ii II) με πεπτίδια που περιέχουν το αμινοξύ ιστιδίνη (His). Συμπεράσματα (i) Η παρουσία ιστιδίνης στην -τελική θέση ενός πεπτιδίου παρεμποδίζει τον ιονισμό και ένταξη αμιδικών ατόμων αζώτου με τα μεταλλικά ιόντα, λόγω του σχηματισμού του θερμοδυναμικά σταθερού σωματιδίου ML με ένταξη τύπου ισταμίνης (Ν(3),(3), α-νη 2 ) (ii) Η παρουσία ιστιδίνης στην -τελική ή ενδιάμεσες θέσεις αυξάνει μεν την σταθερότητα των σχηματιζόμενων συμπλόκων, παρεμποδίζει δε την ένταξη των ατόμων δοτών των αμινοξικών καταλοίπων που την ακολουθούν (ιστιδίνη) στην αλληλουχία.

Σύμπλοκα πεπτιδίων που περιέχουν το αμινοξύ κυστείνη

Σύμπλοκα πεπτιδίων που περιέχουν τα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ (Asp) και γλουταμικό οξύ (Glu) + H 3 H H + H 3 H H H 2 H 2 H 2 H H Asp Glu

Σύμπλοκα πεπτιδίων που περιέχουν τα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ (Asp) και γλουταμικό οξύ (Glu) Το σύστημα u(ii II): ):Asp-Asp-Asn-Lys-Ile + H 3 H H H H H H H H H H H 2 H 2 H 2 H 2 H H 3 H 2 H 2 H H H 2 H 2 H 3 H 2 H 3 +

Σύμπλοκα πεπτιδίων που περιέχουν τα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ (Asp) και γλουταμικό οξύ (Glu) uah ua uah -1 uah -2 uah -3

Σύμπλοκα πεπτιδίων που περιέχουν τα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ (Asp) και γλουταμικό οξύ (Glu) Asp 1 H 2 u Asp 1 Asp1 Asp 1 H 2 - + H - + H 3 3 u = Asp 2 - - M AH M A Asp 1 H 2 Asp 1 - + H 3 Asp 1 H 2 - H 3 + u ή u - - - - Asp 2 M A H -1 Asp 1 H 2 - H 3 + Asp 1 H 2 - H 2 u u - - - - - - M A H -2 M A H -3

Σύμπλοκα πεπτιδίων που περιέχουν τα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ (Asp) και γλουταμικό οξύ (Glu) Συμπεράσματα (α) Η παρουσία Asp στο Ν-τελικό άκρο ενός πεπτιδίου αυξάνει την ικανότητα ένταξης αυτού και παρεμποδίζει τον ιονισμό και ένταξη αμιδικών ατόμων Ν (β) Η παρουσία Asp στο -τελικό άκρο επηρεάζει σημαντικά την σταθερότητα των σχηματιζόμενων σωματιδίων (γ) Η παρουσία Asp στην δεύτερη θέση της αλληλουχίας έχει ως αποτέλεσμα την διευκόλυνση του ιονισμού και ένταξης του πρώτου πεπτιδικού ατόμου Ν και την αντίστοιχη παρεμπόδιση των υπολοίπων

Σύμπλοκα πεπτιδίων που περιέχουν τα αμινοξέα ασπαρτικό οξύ (Asp) και γλουταμικό οξύ (Glu) (δ) Η παρουσία Asp στην τρίτη θέση της αλληλουχίας έχει ως αποτέλεσμα την ένταξη τριων ατόμων αζώτου (α-νη 2, δυο αμιδικά καθώς και το β- - του ασπαρτικού) Ο ιονισμός και η συνακόλουθη ένταξη των πεπτιδικών ατόμων αζώτου λαμβάνει χώρα συνεργατικά και έτσι 2Ν σωματίδια της μορφής (α-νη 2, Ν(-)) δεν ανιχνεύονται (ε) Τα παραπάνω συμπεράσματα (α-δ) έχουν περιορισμένη ή καθόλου εφαρμογή στα αντίστοιχα συστήματα όπου το αμινοξύ Asp αντικαθίσταται απ το αμινοξύ Glu (στ). Τα σχηματιζόμενα σύμπλοκα στα παραπάνω συστήματα είναι στην μεγάλη τους πλειοψηφία μονοπυρηνικά

Ενδεικτική Βιβλιογραφία Imre Sovago, Katalin sz, Dalton Trans., (2006),, 3841 3854 3854. Imre Sovago, silla Kallay, Katalin Varnagy, oordination hemistry Reviews 256 (2012( 2012) ) 2225 2233