/ΝΣΗ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗΣ Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ Τίτλος Προγράμματος: Οι αρχαιολογικοί χώροι της Ηλείας Παιδαγωγική Ομάδα: μαθητές των τμημάτων Α 1 Α 2 Α 3 Α 4 Α 5 Α 7 Υπεύθυνοι καθηγητές: Καμενίδου Νόπη Παππάς Μιχάλης Σμυρλή Βασιλική Σπυρίδου Νεκταρία
ελφοί Σύμφωνα με τον μύθο, οι ελφοί, το πιο σημαντικό ιερό της Ελλάδος, ήταν το κέντρο του κόσμου, γιατί σ' αυτό εδώ το μέρος συναντήθηκαν οι δύο αετοί, όταν ο ίας τους άφησε ελεύθερους, τον έναν από την ανατολή και τον άλλον από την δύση. Το μαντείο αρχικά ανήκε στην θεά Γαία, και μόνο όταν ο Απόλλωνας σκότωσε το παιδί της, το ερπετό Πύθων, έγινε ο δικός του οίκος λατρείας. Ένας άλλος μύθος λέει ότι ο Απόλλων μεταμορφώθηκε σε δελφίνι και οδήγησε ένα Κρητικό πλοίο στο μέρος αυτό, καθοδηγώντας τους ναυτικούς να χτίσουν εκεί το ιερό του (οι ελφοί πήραν το όνομα τους από την αρχαϊκή λέξη δελφίς = δελφίνι, ή όπως υποστηρίζουν άλλοι από την ξενική λέξη delf, που σημαίνει κοίλος και η οποία χαρακτηρίζει την τοποθεσία).
Το Μαντείο Στα πρώτα χρόνια του μαντείου, η Πυθία ήταν κοπέλα νέα και παρθένος, αλλά αργότερα το μαντείο νομοθέτησε, ότι έπρεπε να είναι άνω των πενήντα ετών και άμεμπτος. Στα χρόνια της ακμής του μαντείου, υπήρχαν τρεις Πυθίες. Στην αρχή, οι απαντήσεις δίνονταν μια φορά τον χρόνο, την έβδομη μέρα του μηνός Βίτσιου (τέλη Φεβρουαρίου και αρχές Μαρτίου), επέτειος της γεννήσεως του Απόλλωνος, αλλά αργότερα στην ακμή του μαντείου, οι απαντήσεις δίνονταν την έβδομη μέρα κάθε μηνός, με εξαίρεση τους τρεις χειμερινούς μήνες, κατά τους οποίους ο Απόλλων πήγαινε στην χώρα των Υπερβορείων. Κατά την διάρκεια της απουσίας του Απόλλωνος, είχε κανονισθεί να εορτάζεται ο θεός ιόνυσος, με γλέντια στο όρος του Παρνασσού και στον ναό.
Το Μαντείο (συνέχεια ) Η Πυθία αφού έπινε νερό από την πηγή της Κασσοτίδος, μασούσε φύλλα δάφνης και καθισμένη επάνω στο ιερό τρίποδο, το οποίο ήταν πλησίον του ομφαλού, εισέπνεε από την σχισμή. Όταν έπεφτε σε νάρκη, άρχιζε να μιλάει και οι ιερείς έγραφαν και εξηγούσαν τα λεγόμενα της. Οι απαντήσεις που έδινε το μαντείο ήταν ή κρυπτικές ή διφορούμενες. Ήταν τα σημάδια του θεού. Ο ομφαλός (Φωτογραφία από το Μουσείο των ελφών)
ελφοί Το θησαυροφυλάκιο των Αθηνών αναστηλωμένο, κτισμένο γύρω στα 500 π.χ., με τους δύο ωρικούς κίονες και τις τριάντα μετόπες, που απεικονίζουν τα κατορθώματα του Ηρακλή και του Θησέα. Στον χώρο μπροστά του, είχαν τοποθετηθεί τα λάφυρα από την μάχη του Μαραθώνος.
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΦΩΝ Το Μουσείο των ελφών θεωρείται πως είναι μεταξύ των τριών σπουδαιότερων τοπικής αναφοράς μουσείων στην Ελλάδα, μαζί με αυτά της Ακρόπολης της Αθήνας και του Ηρακλείου στην Κρήτη. Η διάκριση γίνεται για να μην γίνει σύγκριση με «πολυσυλλεκτικά» μουσεία, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό της Αθήνας ή το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. (Φωτογραφία από το Μουσείο των ελφών)
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΦΩΝ Ήρα και Αθηνά στην μάχη των Γιγάντων, 525 π.χ. Μουσείο ελφών
Αρχαία Ολυμπία - Αρχαιολογικό Μουσείο Το πρώτο μουσείο στην Ολυμπία γνωστό και ως Παλαιό Μουσείο χτίστηκε το 1885 σε νεοκλασικό ρυθμό, στο λόφο δυτικά της Άλτεως και ιδρύθηκε με χρηματοδότηση του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Ωστόσο είχε παρουσιάσει αρκετές φθορές λόγω των μεγάλων σεισμών, που κατά καιρούς έπληξαν την περιοχή κυρίως το1954. Εκτός αυτού, ο μεγάλος αριθμός νέων ευρημάτων από τις συνεχιζόμενες ανασκαφές του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στο ιερό, επέβαλε την ίδρυση ενός μεγαλύτερου μουσείου στην Ολυμπία. Το Νέο Μουσείο χτίστηκε απέναντι από τον χώρο ανασκαφών, στη κοιλάδα βορειοδυτικά του Κρόνειου Λόφου και σχεδιάστηκε από τον Πάτροκλο Καραντινό. Η κατασκευή του Νέου Μουσείου της Ολυμπίας ολοκληρώθηκε το 1975 ενώ το Παλαιό Μουσείο παραμένει κλειστό.
Αρχαία Ολυμπία - Αρχαιολογικό Μουσείο Μέσα από την πληθώρα των ευρημάτων, που παρουσιάζονται στη μόνιμη έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Ολυμπίας, ο επισκέπτης παρακολουθεί τη χρονολογική εξέλιξη και την ιστορία του μεγάλου πανελλήνιου ιερού από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού έως και τον 6ο- 7ο αι. μ.χ. Εξέχουσα θέση κατέχει ο γλυπτός διάκοσμος του ναού του ία, τα αετώματα και οι μετόπες, που αποτελούν τα σημαντικότερα δείγματα αυστηρού ρυθμού στην ελληνική τέχνη. Από τα πλέον σημαντικά εκθέματα είναι η Νίκη του Παιωνίου, καθώς και ο Ερμής του Πραξιτέλη. Στο μουσείο φιλοξενείται η πλουσιότερη συλλογή χάλκινων αντικειμένων στον κόσμο.
Φωτογραφίες από το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας Το χάλκινο κράνος του Μιλτιάδη Η Νίκη του Παιωνίου Ο Ερμής του Πραξιτέλη
ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ: ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ Στη υτική Πελοπόννησο, σε μια ειδυλλιακή κοιλάδα, ανάμεσα στον Κρόνιο Λόφο και στη συμβολή των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου αναπτύχθηκε κατά την αρχαιότητα ένα από τα πιο αξιόλογα πανελλήνια ιερά: το Ιερό της Ολυμπίας. Στο Ιερό αυτό, εκτός από τις θρησκευτικές τελετές, καθιερώθηκαν από πολύ παλιά και οι αγώνες, τα Ολύμπια, που συγκέντρωσαν με την πάροδο του χρόνου το ενδιαφέρον όλων των Ελλήνων και διεξάγονταν κάθε 4 χρόνια. Τα "Ολύμπια", οι Ολυμπιακοί δηλαδή Αγώνες ταυτίστηκαν με τα ιδανικά της ευγενούς άμιλλας και της ειρήνης.
ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ: ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Αρχαία Ήλιδα Το αρχαίο κράτος της Ήλιδας αναπτύχθηκε στην Β Πελοπόννησο, μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα της υπόλοιπης Ελλάδας και ο ρόλος του στα στρατιωτικά και πολιτικά δρώμενα υπήρξε περιορισμένος. Παρέμεινε όμως στο προσκήνιο για μακρύ χρονικό διάστημα καθώς είχε αναλάβει την κηδεμονία του πανελλήνιου ιερού της Ολυμπίας και την άμεμπτη προετοιμασία και διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων Αρχαίο Θέατρο Αρχαιολογικός χώρος
Αρχαία Ήλιδα Αρχαιολογικό ΜουσείοΉλιδας
Κάστρο Χλεμούτσι Το Χλεμούτσι είναι χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου με άπλετη θέα στον κάμπο της Ηλείας και στο Ιόνιο πέλαγος. Ιδρύθηκε στα έτη 1220-1223 από τον ηγεμόνα Γοδεφρείδο Α' Βιλλεαρδουίνο και αποτέλεσε το ισχυρότερο φρούριο του φράγκικου πριγκηπάτου της Αχαΐας. Το κάστρο αποτελείται από δύο περιβόλους. Ο εσωτερικός περίβολος, όπου βρισκόταν η κατοικία του καστελλάνου ή και του πρίγκηπα, το παρεκκλήσι του κάστρου και καταλύματα για τη φρουρά, είναι κτισμένος στο ψηλότερο σημείο του λόφου και έχει κάτοψη ακανόνιστου εξαγώνου, που σχηματίζεται από σειρά θολωτών αιθουσών γύρω από μία μεγάλη κεντρική αυλή. Στον εξωτερικό περίβολο, που εκτείνεται στα βόρεια και δυτικά, σώζονται ερείπια κτηρίων, δεξαμενών και ενός τουρκικού τζαμιού.
Κάστρο Χλεμούτσι ( υστυχώς το βρήκαμε κλειστό )
Εμείς οι μαθητές είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε σε χώρους με ιδιαίτερη ιστορική αξία Αποκομίσαμε πολλά, αλλά σίγουρα το διασκεδάσαμε κιόλας!!!
Παιδαγωγική Ομάδα: Αμανατίδου Συμέλα Αντωνιάδου Σοφία Βαγιάτη Κανδύλη Βασιλική Βαβλιάρα Χαρούλα Βογδόπουλος Παναγιώτης Βουρβούρη Ελένη Γεωργίου Μαρία Γιαννοπούλου έσποινα Γκογκομήτρος Κωνσταντίνος Γκόγκου Παρασκευή Γκουλιάφα Βάια αϊλιάνης Γεώργιος ελλόπουλος Κωνσταντίνος Ελευθεριάδης Στυλιανός Καραμάρκου Κορίνα Κοβάτσης Αναστάσιος Κονδυλίδου Ελισάβετ Κοντός Ιωάννης Κουβά Κωνσταντίνα Κουτσώνα Αναστασία Κυρατσού Άννα Κώτσογλου Στέφανος Λαμπαδάς Ευθύμιος Μαθιουδάκη Μαρία Μαργαρίτης ημήτρης Μαυροματίδου Μελπομένη Μελά Παναγιώτα Μένα Αριόλα Μισαηλίδου Ελισάβετ Μίχου Άννα Νάκα Αναστασία
Παιδαγωγική Ομάδα ( συνέχεια): Νίκου Σταματία Ντέρου Ειρήνη Ντινοπούλου Αναστασία Όρλη Ειρήνη Παλέντζα Ουρανία Πάλλα ομνίκη Σιμούλη Ευστρατία Στογιάννη Αλεξάνδρα Στόκα Κατερίνα Τάκου Βασιλική Τζιτζιούρη Νικολίνα