Η ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΛΟΧΙΩΝ ΤΑΞΗΣ 2009

Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ / ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Φύλλο 40 * Περίοδος Μάιος-Ιούνιος-Ιούλιος-Αύγουστος 2009 Non Commissioned Officers' School l * Issue: 40th * Period: May - June - July - August 2009 * Τηλέφωνα επικοινωνίας: 24310-73542 * e-mail: info@smy.gr * website: www.smy.gr ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΚΤΗ 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ Η ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΛΟΧΙΩΝ ΤΑΞΗΣ 2009 Παρουσία του κ. κτή της 1ης Στρατιάς Αντιστράτηγου Στυλιανού Νάση πραγµατοποιήθηκε την Παρασκευή 17 Ιουλ 2009 και ώρα 10:00 στην έδρα της Σχολής Μονίµων Υπαξιωµατικών στο στρατόπεδο «ΚΑΒΡΑΚΟΥ», η τελετή ορκωµοσίας των Μονίµων Λοχιών τάξεως 2009. Στην τελετή παρέστησαν ο Σεβασµιότατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Αλέξιος, οι πολιτικές και δηµοτικές αρχές της πόλεως των Τρικάλων, καθώς και οι συγγενείς των 212 Ορκισθέντων Μον. Λοχιών. Η συγκίνηση και η χαρά ήταν µεγάλη, ιδιαίτερα τη στιγµή που οι ορκιζόµενοι ύψωσαν το δεξί τους χέρι για να ορκιστούν. Στη συνέχεια, το συναίσθηµα αυτό διαδέχθηκε το αίσθηµα του χρέους και της ευθύνης, όταν ο κτής της Σχολής Ταξίαρχος Αθανάσιος Τσέλιος έδωσε στους αποφοιτήσαντες Μόνιµους Λοχίες τις τελευταίες του συµβουλές και παραινέσεις µε την Ηµερήσια ιαταγή της Σχολής ως εξής: (συνεχίζεται στη σελίδα 9) Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε Ε ΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΘΕΡΙΝΗ ΕΚΠ ΑΙΔΕΥΣΗ - ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΣΤΟ ΛΙΤΟΧΩΡΟ ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΜΥ ΠΟΥ ΦΟΝΕΥΤΗΚΑΝ ΤΟ 1974 Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ 2009 ΣΧΗΣ (ΠΖ) ΔΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σελίδα 3 & 4 Σελίδα 6 & 7 Σελίδα 8 Σελίδα 10 Σελίδα 11 Σελίδα 12

2 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Ε Μ Β Λ Η Μ Α Τ Η Σ Σ Χ Ο Λ Η Σ ΜΑΪΟΣ- ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ Ι ΡΥΣΗΣ ΤΗΣ ΣΜΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Σύµπλεγµα κουκουβάγιας και διπλού πέλεκυ. Συµβολίζει τη µάθηση και τη γνώση (κουκουβάγια, σύµβολο των γραµµάτων και της σοφίας κατά την αρχαιότητα) καθώς και τη δύναµη ισχύ (διπέλεκυς, ιερό πολεµικό όπλο από την εποχή της µινωικής Κρήτης, σύµβολο δύναµης του τιµωρού). ΡΗΤΟ: «Α Π Α Ν Τ Ω Ν Τ Ι Μ Ι Ω Τ Ε Ρ Ο Ν Π ΑΤ Ρ Ι Σ» (Η πατρίδα είναι το πολυτιµότερο αγαθό). «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιµιώτερον εστίν η πατρίς και σεµνότερον και αγιώτερον και εν µείζονι µοίρα και παρά θεοίς και παρ ανθρώποις τοις νουν έχουσιν.» Πλάτων: Κρίτων, 51β. Και από τη µητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους, η πατρίδα είναι το πολυτιµότερο αγαθό, το πιο αξιοσέβαστο και αγιότερο και ανώτερο και κατά τη κρίση των θεών και κατά τη κρίση των ανθρώπων που έχουν φρόνηση. I N F O Σ Μ Υ www.smy.gr Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α 1. Οδηγός Σπουδών 2. Εισαγωγικές Εξετάσεις 3. Προσλήψεις - Διαγωνισμοί 4. Εγκαταστάσεις 5. Οργάνωση - Εκπαίδευση 6. Φωτογραφικό αρχείο 7. Pages in English ΤΕΤΡΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ Ο Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Σ Μ Υ Έκδοση 40η Μάιος - Ιούνιος - Ιούλιος - Αύγουστος 2009 Την Τρίτη 05 Μαΐου 2009 και ώρα 20:00 πραγµατοποιήθηκε οµιλία µε θέµα: «Σύντοµη ιαδροµή στην Ιστορία της ΣΜΥ». Η εκδήλωση πραγµατοποιήθηκε στο Κέντρο Ψυχαγωγίας της Σχολής και την παρακολούθησε το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό της Σχολής καθώς οι θρησκευτικές και πολιτικές αρχές της πόλης. Την ενδιαφέρουσα οµιλία πραγµατοποίησε ο Αντγος ε.α. κ. Χρήστος Φωτόπουλος, επίτιµος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού, χάρη στο ερευνητικό ιστορικό έργο του οποίου, αποσαφηνίστηκαν πολλά άγνωστα τµή- µατα της Ιστορίας της Σχολής. Η Σχολή τίµησε τον οµιλούντα και δηµοσιεύει στις επόµενες σελίδες αναλυτική Ιστορία της Σχολής, βασιζόµενη στο επί σειρά ετών έργο του. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2 0 0 8-2 0 0 9 Την Τετάρτη 27 Μαΐου 2009 η Σχολή πραγµατοποίησε για το ακαδηµαϊκό έτος 2008-2009 αγώνες στίβου στον κλασσικό αθλητισµό και σε στρατιωτικά αγωνίσµατα, µεταξύ των Λόχων Σπουδαστών και Σπουδαστριών. Οι αγώνες διεξήχθησαν στο ηµοτικό στάδιο Τρικάλων. Η Σχολή διενεργεί τους εσωτερικούς αγώνες για την ανάπτυξη ευγενούς άµιλλας και υγιούς αθλητικού πνεύµατος µεταξύ των Σπουδαστών και Σπουδαστριών. Οι προσπάθειες των συµµετεχόντων αθλητών ήταν αξιέπαινες και απέσπασαν τα χειροκροτήµατα όλων των παρευρισκοµένων. Στην εκδήλωση έγινε επίσης επίδειξη ικανοτήτων από την οµάδα πολεµικών τεχνών καθώς και στρατιωτικών παραγγελµάτων από τη ιµοιρία επιδείξεως της Σχολής. Οι συγκινήσεις κατά τη διάρκεια των αγώνων ήταν πολλές και δηµιούργησε ποικίλα συναισθήµατα και αθλητικό πνεύµα. Τη µεγαλύτερη βαθµολογία συγκέντρωσε ο 1ος Λόχος και αναδείχθηκε πολυνίκης, ενώ πολύνικες Τάγµα αναδείχθηκε το 1ο Τάγµα Σπουδαστών. Τους αγώνες παρακολούθησαν οι αρχές της πόλης, Αξκοί άλλων µονάδων της φρουράς, απόστρατοι Αξκοί από τον σύλλογο Ε.Α.Α.Σ. Τρικάλων και άλλοι ιδιώτες, φίλοι της Σχολής. Η είσοδος για το φίλαθλο κοινό ήταν ελεύθερη. ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΥΠΕΥΘΥ ΝΟ Σ ΕΚ ΔΟΣΗΣ Συντακτική Επιτροπή Σχολής Α Ρ Χ Ι Σ Υ Ν Τ Α Κ Τ Η Σ Η Λ Ε Κ Τ Ρ Ο Ν Ι Κ Η Σ Ε Λ Ι Δ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Λγός (ΠΖ) Νάκος Ηλίας Τηλ: 24310 73542 e-mail: in fo@smy.g r Ε Κ Τ Υ Π Ω Σ Η : Ιωάννης Φ. Ταμπρατζής Ασκληπιού & Ζωοδόχου Πηγής 1 Τρίκαλα Την Παρασκευή 01 Μαΐου, τη ευτέρα 01 Ιουνίου, την Τετάρτη 01 Ιουλίου και τη ευτέρα 03 Αυγούστου 2009, τελέσθηκε Αγιασµός στον Ιερό Ναό της Σχολής παρουσία της ιοικήσεως, του στρατιωτικού, πολιτικού προσωπικού, των Σπουδαστών και Σπουδαστριών. Τον Αγιασµό τέλεσε ο στρατιωτικός ιερέας της Σχολής Υπλγός (Θ) αιδεσιµότατος πατήρ ηµήτριος Παπαστεργίου.

ΜΑΪΟΣ- ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 3 Θ Ε Ρ Ι Ν Η Ε Κ Π Α Ι Ε Υ Σ Η Σ Τ Ο Λ Ι Τ Ο Χ Ω Ρ Ο Από τη ευτέρα 01 Ιουν 2009, οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες µε τους εκπαιδευτές τους µεταστάθµευσαν και εγκαταστάθηκαν σε καταυλισµό στο Π.Α. «Καναπίτσας» στο Λιτόχωρο του Ν. Πιερίας, όπου παρέµειναν µέχρι την 19 Ιουνίου 2009. Οι εγκαταστάσεις µπορούν να χαρακτηριστούν «άριστες» και µε την βοήθεια της ΧΧIV ΤΘΤ σε θέµατα Μ επετεύχθη σε µέγιστο βαθµό ο σκοπός της θερινής εκπαίδευσης ο οποίος ήταν: - Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της ψυχικής αντοχής των Σπουδαστών - στριών. - Η αύξηση της σωµατικής αντοχής, της ευκινησίας και της αυτοπεποίθησης αυτών, µε την διέλευση του στίβου εµποδίων. - Η απόκτηση βασικών γνώσεων στρατιωτικών αντικειµένων και εµπέδωση τούτων, επί του εδάφους, µε την εκτέλεση βολών ή ασκήσεων µικρών κλιµακίων µε πραγµατικά πυρά και µηχανοκίνητα µέσα. - Η απόκτηση ικανότητας εκτέλεσης των καθηκόντων ιοίκησης Οµάδος ή καθηκόντων βοηθού ιµοιρίτη ΠΖ - Μ/Κ ΤΠ. - Η απόκτηση βασικών γνώσεων και η εξοικείωση µε διαβίωση στην ύπαιθρο, µε τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Επιπλέον πραγµατοποιήθηκε εκπαίδευση σε αντικείµενα που αφορούν συνεργασία µε ελικόπτερα και άσκηση µε αυτά. Πέραν της εκπαιδεύσεως οι Σπουδαστές και Σπουδάστριες είχαν την ευκαιρία κατά την έξοδό τους να χαρούν τις οµορφιές της περιοχής. ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙ Ι ΤΩΝ ΕΥΤΕΡΟΕΤΩΝ ΣΠΟΥ ΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕ ΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ Την Τρίτη 23 Ιουν 2009, πρώτη ηµέρα του ταξιδιού οι Σπουδαστές και οι Σπουδάστριες επισκέφθηκαν το Στρατηγείο του Σ.Σ. στην Ξάνθη και ενηµερώθηκαν για την αποστολή των Μονάδων στην περιοχή της Θράκης. Στη συνέχεια ο Αρχηγός της Σχολής κατέθεσε δάφνινο στεφάνι στο µνηµείο του ΣΣ. Το απόγευµα της ιδίας µέρας κινήθηκαν προς την Αλεξανδρούπολη την πρωτεύουσα του Ν. Έβρου, όπου και διανυκτέρευσαν σε ξενοδοχεία της πόλης. Την επόµενη ηµέρα, Τετάρτη 24 Ιουν 2009, επισκέφθηκαν το Ελληνικό Φυλάκιο Γέφυρας Κήπων του Έβρου ποταµού, όπου είναι και η κύρια είσοδος της Τουρκίας προς την Ελλάδα, ενηµερώθηκαν για την αποστολή και είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν µε τους ακρίτες Έλληνες φρουρούς των συνόρων µας. Το ταξίδι συνεχίστηκε µε επισκέψεις σε Ελληνικά Φυλάκια της µεθορίου, ενηµερώσεις επί της αποστολής των φυλακίων καθώς επίσης και αξιολόγηση από στρατιωτικής πλευράς της περιοχής του Έβρου και της Θράκης γενικότερα. Οι Σπουδαστές και οι Σπουδάστριες κατέλυσαν στις πόλεις του ιδυµοτείχου και της Ορεστιάδας. Την Πέµπτη 25 Ιουν 2009, επισκέφθηκαν το Ελληνικό Φυλάκιο των Καστανιών το οποίο ευρίσκεται στο οµώνυµο ακριτικό χωριό, δεύτερη είσοδος Τουρκίας προς Ελλάδα περιοχή Ανδριανούπολης και ενηµερώθηκαν για την αποστολή του φυλακίου. Εθιµοτυπικά οι Σπουδαστές και οι Σπουδάστριες προσέφεραν στους στρατευµένους νεαρούς ακρίτες συµβολικά δώρα και γλυκά. Παίρνοντας τον δρόµο της επιστροφής γευµάτισαν στο Σουφλί και στο Τυχερό και διανυκτέρευσαν στην Ξάνθη. Την τελευταία ηµέρα, Παρασκευή 26 Ιουν 2009 είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν το Κέντρο Εκαπαίδευσης Ανορθόδοξου Πολέ- µου, το οποίο οργάνωσε µε το προσωπικό του µια άριστη δραστηριότητα, επιδεικνύοντας τις δυνατότητες των Ειδικών υνάµεων. Το απόγευµα της ίδιας µέρας οι Σπουδαστές και οι Σπουδάστριες επέστρεψαν στην έδρα της Σχολής στα Τρίκαλα, ικανοποιηµένοι που επέτυχαν τον σκοπό του εκπαιδευτικού ταξιδίου, ο οποίος ήταν η διεύρυνση των γνώσεων σε θέµατα γενικής παιδείας, ιστορική, πολιτιστική και γεωγραφική ενηµέρωση επί των περιοχών του ταξιδίου και ιδιαίτερα της Στρατιωτικής αξιολόγησης της νευραλγικής περιοχής της Θράκης, καθώς και την απόκτηση βασικών γνώσεων στοιχείων για την οργάνωση και την αποστολή των Ειδικών υνάµεων του Στρατού, όπου ορισµένοι εξ αυτών µετά την αποφοίτησή τους θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ Σ.Τ.Υ.Α ΣΤΗ ΣΜΥ Την Παρασκευή 15 Μαϊ 2009 επισκέφθηκαν τη ΣΜΥ, Σπουδαστές και Σπουδάστριες του 1ου Έτους της Στρατιωτικής Σχολής Τεχνικών Υπαξιωµατικών Αεροπορίας, συνοδευόµενοι από τον Υποδιοικητή της Σχολής, Σµχο (ΤΟΠ) Λεπενιώτη Γεώργιο, στα πλαίσια του εκπαιδευτικού ταξιδιού που πραγµατοποίησαν στα Μετέωρα. Κατά την επίσκεψη, έγινε ενηµέρωση για την αποστολή και το έργο της Σχολής και περιήγηση στους χώρους της.

4 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 Ι Ε Ρ Ο Π Ρ Ο Σ Κ Υ Ν Η Μ Α Σ Τ Ο Α Γ Ι Ο Ο Ρ Ο Σ Κ Α Ι Τ Η Ν Ι. Μ. Κ Ο Ρ Μ Π Ο Β Ο Υ Τριήµερο προσκύνηµα στο Άγιο Όρος πραγµατοποίησαν οι Σπουδαστές της Ιης Τάξης συνοδευόµενοι από τον ιοικητή της Σχολής, τους Αξιωµατικούς εκπαιδευτές τους και πολιτικό προσωπικό της Σχολής. Οι Σπουδαστές είχαν την ευκαιρία να ενηµερωθούν για τον τρόπο ιοίκησης του Αγ. Όρους επισκεπτόµενοι το Πρωτάτο στις Καρυές, να αποκτήσουν µια ευρύτερη εικόνα για την µοναχική και ασκητική ζωή των Πατέρων του Αγίου Όρους και να προσκυνήσουν στις Ιερές Μονές τις Θαυµατουργές Εικόνες της Παναγίας και λείψανα Αγίων τα οποία φυλάσσονται µε ιδιαίτερη ευλάβεια από τους Μοναχούς. Οι προσκυνητές έζησαν έστω και για λίγο το Βυζαντινό µεγαλείο που αποπνέει το Άγιο Όρος. Ξεναγήθηκαν στα σκευοφυλάκια και στις Βιβλιοθήκες των Ιερών Μονών και είχαν την τύχη να δουν από κοντά και ακόµη να αγγίξουν κειµήλια ανεκτίµητης αξίας όπως το Χρυσόβουλο του Αυτοκράτορα Παλαιολόγου Ανδρόνικου του Β το οποίο χρονολογείται στα 1321, το σκήπτρο και το σάκο του Αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, τετραβάγγελα και κώδικες καθώς επίσης και παγκόσµιο Χάρτη του 1766 Γάλλου συγγραφέα, τυπωµένο στη Βενετία. Με το προσκύνηµα αυτό, ενισχύθηκε το Πιστεύω µας ότι το ΑΓ. ΟΡΟΣ Ρ Ι Ψ Η Χ Ε Ι Ρ Ο Β Ο Μ Β Ι Α Σ Τη ευτέρα 29 Ιουνίου 2009 πραγµατοποιήθηκε βολή χειροβοµβίδας από την Ιη Τάξη Σπουδαστών στα πλαίσια της προκεχωρηµένης στρατιωτικής εκπαίδευσης, στο πεδίο βολής Χρυσαυγής. είναι η Κιβωτός της Ορθοδοξίας και της Ιστορίας µας. Η αναχώρηση από την Σχολή έγινε τις πρώτες πρωινές ώρες της ευτέρας 06 Ιουλίου και η επιστροφή το µεσηµέρι της Τετάρτης 08 Ιουλίου 2009. Π Ρ Ο Κ ΑΤΑ Ρ Κ Τ Ι Κ Ε Σ Ε Ξ Ε ΤΑ Σ Ε Ι Σ Γ Ι Α Τ Ο Υ Σ Την Τετάρτη 08 Ιουλίου 2009 άρχισαν οι προκαταρκτικές εξετάσεις για τους υποψηφίους της ΣΜΥ. Για τους υποψηφίους των Στρατιωτικών Σχολών προβλέπονται Προκαταρκτικές Εξετάσεις (ΠΚΕ) οι οποίες υπόκεινται σε ένα ενιαίο επιλογικό σύστηµα που περιλαµβάνει Ψυχοµετρικές Αθλητικές οκιµασίες και Υγειονοµικές Εξετάσεις. Η Σχολή, υποβάλλει σε Προκαταρκτικές Εξετάσεις τους «αποκλειστικούς» της υποψηφίους, καθώς και τους υποψηφίους που έχουν δηλώσει τη ΣΜΥ ως «πρώτη προτίµηση». Ο αριθµός των παραπάνω υποψηφίων είναι 1.391. Οι υποψήφιοι κατανεµήθηκαν σε οµάδες (Καταστάσεις έχουν αποσταλεί σε όλα τα Στρατολογικά Γραφεία) και οι ΠΚΕ της κάθε οµάδας διαρκούν τέσσερεις ηµέρες, όπως παρακάτω: Την 1η ηµέρα οι υποψήφιοι παρουσιάζονται στο 414 ΣΝΕΝ (Πεντέλη Αττικής) για Υγειονοµικές εξετάσεις. Υ Π Ο Ψ Η Φ Ι Ο Υ Σ Τ Η Σ Σ Μ Υ Την 2η ηµέρα οι υποψήφιοι παρουσιάζονται στο 401 ΓΣΝΑ (οδός Μεσογείων και Κατεχάκη στο Χολαργό Αττικής) για εξέταση από την Ανώτατη Στρατιωτική Υγειονοµική Επιτροπή (ΑΣΥΕ). Την 3η ηµέρα οι υποψήφιοι παρουσιάζονται στο ηµοτικό Στάδιο Τρικάλων για τις Αθλητικές δοκιµασίες και στη συνέχεια στη Σχολή για να εξεταστούν στις Ψυχοµετρικές δοκιµασίες. Την 4η ηµέρα παρουσιάζονται στην επιτροπή Ψυχοµετρικών Εξετάσεων για την συνέντευξη και στη συνέχεια στο ηµοτικό Κολυµβητήριο Τρικάλων, εάν έχουν δηλώσει Σχολή που απαιτεί εξέταση στην κολύµβηση. Η Σχολή οργάνωσε και διεξήγαγε τις ΠΚΕ των υποψηφίων από 08 µέχρι 22 Ιουλίου 2009 στις εγκαταστάσεις της, στο ηµοτικό Στάδιο και στο Κολυµβητήριο Τρικάλων. Τελετή για την προαγωγή Αξκών-Υπξκών της ΣΜΥ Την Παρασκευή 29 Μαΐου και την Πέµπτη 02 Ιουλίου 2009 πραγµατοποιήθηκε τελετή για την επίδοση των διακριτικών βαθµών στους Αξιωµατικούς και Υπαξιωµατικούς της Σχολής αντίστοιχα. Η προαγωγή για ένα Στέλεχος του Στρατού Ξηράς αποτελεί την ολοκλήρωση και την επιβράβευση του έργου του κατά τη χρονική περίοδο που εξάσκησε τα καθήκοντα του βαθ- µού του, καθώς και µία πρόκληση για την ανάληψη νέων και πιο απαιτητικών υποχρεώσεων στον επόµενο βαθµό.

ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 Το piercing είναι τέχνη, τρόπος έκφρασης, κοινωνική διαφοροποίηση, πρόκληση, µόδα της εποχής. Στη χώρα µας ξεκίνησε ως τρύπηµα των αυτιών στις γυναίκες µε σκοπό το στολισµό µε διάφορα κοσµήµατα. Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά νέοι και νέες τρυπούν διάφορα σηµεία του σώµατος, όπως τη µύτη, τα χείλια, τη γλώσσα µέχρι τον αφαλό, τις θηλές και τα γεννητικά όργανα. Το σκουλαρίκι στη γλώσσα είναι ίσως από τα πιο δηµοφιλή αλλά και επικίνδυνο για την υγεία. Τι συµβαίνει µετά από το τρύπηµα και ποιές οδηγίες πρέπει να ακολουθηθούν ώστε να µην υπάρχουν επιπλοκές; Η γλώσσα διογκώνεται περίπου στο διπλάσιο από το φυσιολογικό µέγεθος και λέµφος βγαίνει από το τραύµα. Το οίδηµα αρχίζει να υποχωρεί σε τρεις µε τέσσερις µέρες και σε εφτά µε οχτώ έχει υποχωρήσει εντελώς καθώς υποχωρεί και ο έντονος πόνος. Η επούλωση του τραύµατος γίνεται σε έξι µε οχτώ εβδοµάδες και µέχρι τότε το σκουλαρίκι δεν πρέπει να βγει. Γύρω από την τρύπα δηµιουργείται σκληρότητα η οποία υποχωρεί ένα µε δύο µήνες µετά την πλήρη επούλωση του τραύµατος. Η οµιλία επηρεάζεται καθώς το οίδηµα δεν επιτρέπει τη σωστή άρθρωση των λέξεων. Στο παραπάνω χρονικό διάστηµα θα πρέπει, για να έχουµε γρήγορη επούλωση χωρίς επιπλοκές, το άτοµο να µην παίζει ή αγγίζει τη γλώσσα. Πρέπει να βουρτσίζει µετά από κάθε άγγιγµα ή φαγητό ή ποτό. Η οδοντόβουρτσα θα πρέπει να είναι µαλακή και µη χρησιµοποιηµένη πριν το piercing. Στη διατροφή δεν επιτρέπονται τα καυτά, τα ξινά, το αλκοόλ, ο καφές και το µάσηµα της τσίχλας. Οι µπουκιές πρέπει να είναι µικρές και η τροφή µαλακή (ρύζι, πατάτα βραστή, µπανάνες ή κρύες σούπες) καθώς το οίδηµα και ο πόνος δεν επιτρέπει κάτι διαφορετικό. Απαγορεύεται το κάπνισµα τις πρώτες µέρες και µετά την πάροδο αυτού του διαστήµατος οφείλει να βουρτσίζει τα δόντια πριν και µετά από αυτό. Άτοµα µε βεβαρηµένο ιατρικό ιστορικό αποτελούν αντένδειξη για piercing (νοσήµατα αιµοποιητικού συστήµατος, σακχαρώδης διαβήτης συγγενής ή επίκτητη ανοσοανεπάρκεια, µεγαλογλωσσία κλπ.). Επιπλοκές του Γλωσσικού Piercing Μόλυνση: Εάν δεν τηρηθούν οι κανόνες υγιεινής υπάρχει κίνδυνος µόλυνσης από τον ιό της ηπατίτιδας, τον ιό του AIDS (HIV), το µυκοβακτηρίδιο της φυµατίωσης κ.α. Για χρονικό διάστηµα ενός έτους τα άτοµα που έχουν κάνει piercing δεν µπορούν να είναι εθελοντές αιµοδότες. Λοίµωξη είναι η φλεγµονή που προκαλείται από την εισβολή και τον πολλαπλασιασµό εντός των ιστών της γλώσσας ικανού αριθµού παθογόνων µικροοργανισµών. ΓΛΩΣΣΙΚΟ PIERCING (TONGUE PIERCING) Το σκουλαρίκι στη γλώσσα έχει συνδεθεί µε περιστατικά όπως περικαρδίτιδας, ενδοκαρδίτιδας, εγκεφαλικού αποστήµατος. Πιο συχνά αναφέρεται η Λουδοβίκειος Κυνάγχη οι κίνδυνοι της οποίας είναι το φλεγµονώδες οίδηµα της γλωττίδας, που οδηγεί σε ασφυξία και η εξάπλωση της λοίµωξης στο µεσοθωράκιο. Αλλεργικές στοµατίτιδες: Οφείλονται στην επαφή µε το µέταλλο του σκου-λαρικιού. Μπορεί να είναι άµεσης επαφής του αλλεργιογόνου µε το στοµατικό βλεννογόνο (τοπική αντίδραση), οπότε έχουµε την εµφάνιση κνησµού, αίσθηµα καύσου και επώδυνες εξελκώσεις. Πολλές φορές εκδηλώνεται από την είσοδο του αντιγόνου στην κυκλοφορία του αίµατος και έχουµε εκτός από στοµατικές εκδηλώσεις και γενικευµένη αντίδραση, όπως αλλεργικό shock που συνοδεύεται από άσθµα, εµετούς ή και εξάνθηµα. Κάκωση νεύρων: Η κάκωση των νεύρων της γλώσσας θα παρουσιάσει υπαισθησία ή αναισθησία της περιοχής. ιαταράσσονται οι αισθήσεις που γίνονται αντιληπτές και είναι η αφή, η θερµότητα, ο πόνος και η γεύση. Μπορεί να εµφανιστεί ολική η µερική απώλεια γεύσης ανάλογα µε τα σηµεία τραυµατισµού της νευρικής οδού. Η αντίληψη των γεύσεων γίνεται σε διαφορετικά σηµεία. Έτσι στην κορυφή της γλώσσας αντιλαµβανόµαστε τη γλυκιά γεύση. Στα πλάγια χείλη της γλώσσας την πικρή και αλµυρή, ενώ στο οπίσθιο µέρος αυτής την ξινή και πικρή. Αιµορραγία ως αποτέλεσµα τρώσης αγγείων. Κατάγµατα δοντιών Υφίζηση ούλων: Το σκουλαρίκι δηµιουργεί συνεχή µηχανικό τραυµατισµό στη στοµατική κοιλότητα. Αποτέλεσµα αυτού είναι τα κατάγµατα στα δόντια, η υποχώρηση των ούλων (υφίζηση) και η αποκάλυψη της ρίζας. Κάποιες φορές εµπλέκεται και το οστό (φατνιακό) το οποίο υποχωρεί µε αποτέλεσµα να αυξάνει η κινητικότητα των δοντιών που εµπλέκονται και να οδηγούµαστε σε εξαγωγές. ηµιουργία Γαλβανικού ρεύµατος: Από τη στιγµή που θα τοποθετηθεί το σκουλαρίκι (µέταλλο) στο υγρό στοµατικό περιβάλλον δηµιουργεί ροή ρεύµατος, διότι σχηµατίζει πολυάριθµα γαλβανικά στοιχεία. Τα συµπτώµατα είναι τοπικά όπως η µεταλλική γεύση, η αύξηση σιαλόρροιας, αίσθηση καύσου και κνησµού, διαβρώσεις ή ελκώσεις του στοµατικού βλεννογόνου, προπέτεια και ευαισθησία των θηλών της της ραχιαίας επιφάνειας της γλώσσας και απόπτωση των θηλών κάποιων άλλων περιοχών. Αναφέρονται και γενικά συµπτώµατα όπως αλλοιώσεις του αίµατος, βλάβες νεφρών και ήπατος, νευρικές και γαστρεντερικές διαταραχές. Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 5 της Λγού (ΥΟ) Γκούµα Παρασκευής Εισχώρηση του σκουλαρικιού στο βλεννογόνο της γλώσσας: Το σκουλαρίκι δρα ως ξένο σώµα και προκαλεί φλεγµονώδη ανοσοβιολογική αντίδραση. Επειδή διατηρεί κάποια µολυσµατική εστία στην επιφάνειά του ενδέχεται να γίνει αιτία λοί- µωξης. Για την αποφυγή της εισχώρησης στο βλεννογόνο της γλώσσας έχει αρχικά ράβδο µε µεγάλο µέγεθος. Αφού επουλωθεί πλήρως βγαίνει και µπαίνει κόσµηµα (πάντα αποστειρωµένο) µε µικρότερη ράβδο. Κατάποση ή εισρόφηση του σκουλαρικιού: Η διαδροµή του ξένου σώµατος στο πεπτικό σωλήνα τις περισσότερες φορές είναι ασυπτωµατική. Μπορεί όµως να δηµιουργηθεί διάτρηση σε κάποιο σηµείο µε πιθανή συνέπεια περιτονίτιδας, σηψαι- µίας κ.α. Όταν όµως ακολουθήσει την αναπ ν ε υ σ τ ι κ ή οδό συνήθως εγκαθίσταται στο κάτω λοβό του πνεύµονα µε αρχικό σύµπτωµα έναν ερεθιστικό βήχα που µετά από µια ασυπτωµατική περίοδο ακολουθεί αιµόπτυση που αποδίδεται σε φλεγµονώδη κοκκιωµατώδη αντίδραση, είτε σε επιγενόµενη βρογχιεκτασία ή στην εµφάνιση οξείας βροχοπνευµονικής λοίµωξης. Επισηµαίνεται ο κίνδυνος ασφυξίας. Οι διαταραχές της επούλωσης κάποιες φορές καταλήγουν στη δηµιουργία δύσµορφων ουλών. Πόνος είναι δυσάρεστο συναίσθη- µα του οποίου η εκτίµηση είναι υποκειµενική και αυστηρά προσωπική. Πριν γίνει το p i e r c i n g θα πρέπει ο ενδιαφερόµενος να αναρωτηθεί. Είµαι έτοιµος να δεχτώ την οποιαδήποτε επιπλοκή χωρίς τη σκέψη ότι δε µπορεί να συµβεί σε µένα; Μπορώ για το χρονικό διάστηµα της επούλωσης να ακολουθήσω τη φροντίδα που χρειάζεται; Μπορώ να αντιµετωπίσω τους ανθρώπους που νιώθουν απέχθεια για τo piercing ; Tο B o d y p i e r c i n g πρέπει να είναι µια πολύ καλά π λ η ρ ο φ ο ρ η µ έ ν η ε π ι- λ ο γ ή και όχι µια ξαφνική απόφαση.

6 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Η Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Τ Η Σ Σ Χ Ο Λ Η Σ Μ Ο Ν Ι Μ Ω Ν Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ω Ν ( Μ Ε Ρ Ο Σ Α ' ) του Λγού (ΠΖ) Νάκου Ηλία Η Ιστορία της Σχολής Μονίµων Υπαξιωµατικών υπήρξε, µέχρι σχετικά πρόσφατα, ένα θέµα που περιείχε αναλήθειες στο σηµείο που αφορά τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της. Κι αυτό γιατί την εποχή εκείνη, λειτούργησαν κι άλλα «Στρατιωτικά Σχολεία» όπως Το έµβληµα της ΣΜΥ ονοµάζονταν, µε παραπλήσιους τίτλους και αποστολή. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασµό µε την εξαιρετικά δυσχερή εύρεση ιστορικών πηγών, έκανε τις απαρχές της Σχολής να χάνεται στην αχλύ της Ιστορίας. Η πολυετής ιστορική έρευνα του Αντγου ε.α. κ. Χρήστου Φωτόπουλου, επίτιµου Γενικού Επιθεωρητή Στρατού, που δηµοσιεύτηκε στο περιοδικό «Στρατιωτική Επιθεώρηση» τ. Μαρτίου - Απριλίου 2004, θέτει ένα οριστικό τέλος στη σύγχυση αυτή και σε οποιαδήποτε περαιτέρω αµφισβήτηση της Ιστορίας της Σχολής Μονίµων Υπαξιωµατικών. Αντλώντας κατά κόρον στοιχεία και αυτούσια αποσπάσµατα από την έρευνα αυτή, θα αναφερθούµε στα ιστορικά εκείνα στοιχεία που θα µας βοηθήσουν να κατανοήσουµε καλύτερα την ίδρυση, οργάνωση και ιστορία των Στρατιωτικών Σχολών της περιόδου εκείνης και ιδιάιτερα της ΣΜΥ, καθώς και του κλίµατος που επικρατούσε. Μέχρι το έτος 1882 δε λειτούργησε άλλο παραγωγικό σχολείο Αξιωµατικών ή Υπαξιωµατικών, εκτός από το «Στρατιωτικόν Σχολείον Ευελπίδων» (ΣΣΕ), του οποίου οι απόφοιτοι ονοµάζονταν Ανθυπολοχαγοί και σταδιοδροµούσαν κυρίως στο Πυροβολικό και στο Μηχανικό. Οι κυβερνήσεις του Χαριλάου Τρικούπη αργότερα, έλαβαν µια σειρά νοµοθετικών µέτρων για τη συγκρότηση και λειτουργία των εξής νέων τότε στρατιωτικών παραγωγικών Σχολείων: Του «Στρατιωτικού Σχολείου Υπαξιωµατικών» (ΣΣΥ). Το σχολείο αυτό είχε έναρξη λειτουργίας τον Ιούνιο του 1882. Μετά από πολλαπλές εισαγωγικές εξετάσεις, οι απόφοιτοί του προβιβάζονταν σε Ανθυπασπιστές και αργότερα σε Ανθυπολοχαγούς, των Όπλων του Πεζικού και του Ιππικού, καθώς και του Οικονοµικού Σώµατος. Λειτούργησε, σε δύο (2) χρονικές περιόδους (1882-1914 και 1925-1937), κατά τις οποίες η φοίτηση των Υπαξιωµατικών Μαθητών ήταν και παρέµεινε τριετής Το σχολείο αυτό λόγω της ονοµασίας του (Στρατιωτικόν Σχολείον Υπαξιωµατικών) κατ αναλογίαν προς την ονοµασία του ΣΣΕ (Στρατιωτικόν Σχολείον Ευελπίδων) θεωρήθηκε εσφαλµένα ότι πρόκειται για τον πρόδροµο της σηµερινής Σχολής Μονίµων Υπαξιωµατικών. Το σχολείο αυτό όµως, ήταν ανάλογο προς το ΣΣΕ διότι οι απόφοιτοί του δεν ήταν Υπαξιωµατικοί, αλλά έδινε την ευκαιρία σε ικανούς Υπαξιωµατικούς που υπηρετούσαν ήδη στο στράτευµα, να προαχθούν σε Αξιωµατικούς. Του «Προπαρασκευαστικού Υπαξιωµατικών Σχολείου (ΠΥΣ). Είχε έναρξη λειτουργίας τον Ιούλιο του 1884. Κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων, ιδιωτών νέων, και µετά από δωρεάν ευδόκιµη φοίτηση δύο (2) ετών κατατάσσονταν στον ενεργό στρατό ως Υπαξιωµατικοί (ανάλογα µε την επίδοσή τους ως Λοχίες ή και εκανείς) µε υποχρέωση τεσσάρων (4) ετών στρατιωτικής υπηρεσίας. Το σχολείο αυτό είναι ο πρόδροµος της σηµερινής ΣΜΥ αναλυτική αναφορά για το οποίο θα γίνει στη συνέχεια. Του «Προπαρασκευαστικού Σχολείου Εφέδρων Αξιωµατικών (ΠΣΕΑ). Είχε έναρξη λειτουργίας τον Μάρτιο του 1888, για την κατόπιν επιλογής και επί ένα έτος εκπαίδευση κατάλληλων µορφωµένων κληρωτών στρατιωτών διαφόρων Σωµάτων (Μονάδων) και των τεσσάρων (4) Όπλων του Στρατού, οι οποίοι, µετά την αποφοίτησή τους και ανάλογα µε την επίδοσή τους στο Σχολείο θα ονοµάζονταν Έφεδροι Ανθυπολοχαγοί ή Λοχίες του Σώµατος από το οποίο προέρχονταν. Και τα τρία εκείνα στρατιωτικά παραγωγικά Σχολεία ιδρύθηκαν και λειτούργησαν κανονικά και σύµφωνα µε τους ιδρυτικούς τους νόµους του Κράτους, η δε λειτουργία τους συνετέλεσε πράγµατι στην ποιοτική, αλλά και ποσοτική, βελτίωση των στελεχών του στρατεύµατος. Ας δούµε τώρα συγκεκριµένα την ιστορία της ΣΜΥ όπως λειτούργησε µε τις ονοµασίες του «Προπαρασκευαστικού Υπαξιωµατικών Σχολείου» (1884-1889), της «Προπαρασκευαστικής Σχολής Υπαξιωµατικών» (1925-1934) και της «Σχολής Μονίµων Υπαξιωµατικών» (1949-2009), όπως προοδευτικά εξελίχτηκαν στις τρείς αυτές χρονικές περιόδους. ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 µε βάση σχετκό άρθρο του Αντγου ε.α. κ. Χρήστου Φωτόπουλου στη Στρατιωτική Επιθεώρηση και νοµοθέτησε, εκτός των άλλων, και την ίδρυση του πρώτου στην ιστορία του Ελληνικού Στρατού ιδιαίτερου κεντρικού «Προπαρασκευαστικού Υπαξιωµατικών Σχολείου», µε δύο σαφείς επιδιώξεις: Πρώτον, τη δηµιουργία, ύστερα από συστηµατική εκπαίδευση και αγωγή ιδιωτών νέων, καταλλήλων υπαξιωµατικών µε την επιβαλλόµενη για το βαθµό τους, αλλά και για την παραπέρα εξέλιξή τους, επαγγελµατική κατάρτιση, στρατιωτική αγωγή και γενική µόρφωση. εύτερον, την ύπαρξη ικανών υπαξιωµατικών (Επιλοχιών και Λοχιών) για εισαγωγή, έπειτα από εξετάσεις, στο πριν από δύο (2) χρόνια (1882) συγκροτηθέν και λειτουργούν στην Αθήνα "Στρατιωτικόν Σχολείον Υπαξιωµατικών". Με αυτές τις ευοίωνες προοπτικές, αλλά και προσδοκίες, συγκροτήθηκε στην πόλη της Κέρκυρας, το καλοκαίρι του 1884, το νέο παραγωγικό Σχολείο Υπαξιωµατικών, µε διοικητή τον Ταγµατάρχη Πεζικού Θεµιστοκλή ούκα (ΣΣΕ/1864). ΤΟ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ (ΠΥΣ) (Α' Περίοδος 1884-1889) Από την περίοδο του Ιερού Αγώνα υπέρ της Ανεξαρτησίας (1821-1829) και µέχρι το 1884 οι υπαξιωµατικοί του στρατεύµατος προέρχονταν, σχεδόν στο σύνολό τους, από κληρωτούς ή εθελοντές (στρατιώτες, δεκανείς και λοχίες) µε διαδοχικές ανακατατάξεις, όπως καθόριζε ο εκάστοτε ισχύων νόµος «Περί Στρατολογίας» και οι συναφείς µε το Σώµα των Ανθυπασπιστών και των Υπαξιωµατικών Νόµοι του Κράτους. Η στοιχειώδης επαγγελµατική εκπαίδευσή τους, που ήταν συνήθως σύντοµη, πραγµατοποιείτο σε στρατιωτικά σχολεία υπαξιω- µατικών, που συγκροτούνταν και λειτουργούσαν κατά κανόνα µε µέριµνα και ευθύνη των Σωµάτων (Συνταγµάτων - Ταγµάτων) των τεσσάρων (4) Όπλων του Στρατού της εποχής εκείνης. Μία από τις σοβαρές συνέπειες της µακροχρόνιας εκείνης κατάστασης ήταν το χαµηλό ποιοτικό επίπεδο που παρατηρείτο στα κατώτερα στελέχη του Στρατού. Στις αρχές του 1884, η κυβέρνηση του Χαριλάου Τρικούπη, στην προσπάθειά της, για ποιοτική βελτίωση των στελεχών του στρατεύµατος, αποφάσισε Ο Χαρίλαος Τρικούπης Μετά την οργάνωση του Σχολείου και την παράλληλη έκδοση των απαραιτήτων ιαταγµάτων και Υπουργικών Αποφάσεων, διενεργήθηκαν οι πρώτες εισαγωγικές εξετάσεις κατά Νοµό της τότε Ελληνικής επικράτειας και η πρώτη σειρά από 187 επιτυχόντες "Στρατιώτες Μαθητές" (αυτός ήταν ο επίσηµος τίτλος τους) παρουσιάστηκε στο Σχολείο (σ.σ Κέρκυρα) στις 10 Οκτωβρίου του 1884, για να αρχίσει αµέσως το Σχολικό Έτος 1884-1885. Η διεξαγωγή, ωστόσο, των εισιτήριων εξετάσεων σε διαφορετικές πόλεις (κυρίως έδρες Νοµών), σε ζητήµατα που επέλεγαν οι κατά τόπους τριµελείς Επιτροπές Αξιωµατικών από τα εξεταστέα µαθήµατα και που καθόριζε η Προκήρυξη του σχετικού ιαγωνισµού, που ήταν πράγµατι υποτυπώδης, καθώς ακόµη και η µη καθιέρωση ευθύς εξ αρχής ενός κατώτατου, έστω, ενδεικτικού ορίου γραµµατικών γνώσεων αποτέλεσαν, κατά τον γράφοντα, δύο σοβαρές αδυναµίες του όλου συστήµατος εισόδου µαθητών στο Σχολείο. Έτσι, το πολύ χαµηλό κατά τεκµήριο επίπεδο γνώσεων των κατ' έτος εισερχο- µένων Στρατιωτών Μαθητών στο Σχολείο δεν ανταποκρινόταν επ' ουδενί στις αυξηµένες πράγµατι απαιτήσεις των διδασκοµένων στρατιωτικών µαθη- µάτων και αυτών της γενικής µόρφωσης. Επόµενο λοιπόν ήταν να µη αποδώσει το Σχολείο από την αρχή τα προσδοκώµενα αποτελέσµατα, παρά την προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης µε την καθιέρωση, µετά τρία (3) χρόνια, της υποχρεωτικής υποβολής, από µέρους των υποψηφίων νέων, Απολυτηρίου του Σχολαρχείου.

ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 Εκείνα ακριβώς τα µη ικανοποιητικά αποτελέσµατα, µη αποκλειοµένων όµως και άλλων σοβαροτέρων αιτιάσεων, οδήγησαν στην, έπειτα από πέντε (5) χρόνων δράση, κατάργηση και διάλυση του Προπαρασκευαστικού Υπαξιωµατικών Σχολείου το καλοκαίρι του 1889, αµέσως µετά την αποφοίτηση και ονοµασία της τέταρτης και τελευταίας σειράς Υπαξιωµατικών. Ωστόσο, κατά την ολιγόχρονη λειτουργία του, αποφοίτησαν από αυτό σε τέσσερις σειρές 534 συνολικά Υπαξιωµατικοί (Λοχίες και εκανείς), αρκετοί από τους οποίους εξελίχθηκαν αργότερα σε Αξιωµατικούς µε ιδιαίτερη δράση στην ειρήνη και τον πόλεµο, όπως ο Υποστράτηγος ηµήτριος ιαλέτης, ο Συνταγµατάρχης Πεζικού Νικόλαος Σου- µπασάκος κ.ά. Ακόµη, οι περισσότεροι από αυτούς έλαβαν µέρος, είτε αρχικά ως Υπαξιωµατικοί, είτε αργότερα ως Αξιωµατικοί, στους περισσότερους πολέµους από τον "ατυχή" Ελληνοτουρκικό Πόλεµο του 1897 και µετά. Η ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (ΠΣΥ) (Β' Περίοδος 1925-1934) Μεταξύ των ετών 1889 και 1925, δηλαδή επί 36 ολόκληρα χρόνια, δε λειτούργησε κάποιο παραγωγικό Σχολείο Υπαξιωµατικών, για το Σώµα των οποίων ψηφίζονταν και ίσχυαν κατά χρονικά διαστή- µατα διάφοροι Νόµοι του Κράτους. Στην ίδια χρονική περίοδο έλαβαν χώρα στην Ελλάδα πολλά και συνταρακτικά πολιτικοστρατιωτικά γεγονότα, µε θλιβερή δυστυχώς κατάληξη την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922. Αυτή είχε ως αναπόφευκτη συνέπεια την εξ ανάγκης µόνιµη εγκατάσταση στην Ελλάδα χιλιάδων Ελλήνων προσφύγων, µε όλες τις συνακόλουθες επώδυνες επιπτώσεις για το Ελληνικό Κράτος. Τρία ακριβώς χρόνια µετά την «Επανάσταση του 1922», η µη Κοινοβουλευτική Κυβέρνηση του Αντιστράτηγου Θεόδωρου Πάγκαλου (1925-1926), στη σοβαρή προσπάθειά της να προστατεύσει και, κυρίως, να αποκαταστήσει έναν ικανό αριθ- µό ανήλικων ορφανών προσφυγόπουλων και παιδιών θυµάτων πολέµου, που είχαν βρει άσυλο σε ορφανοτροφεία και οικοτροφεία της χώρας, αποφάσισε (φθινόπωρο του 1925) να νοµοθετήσει την ταχεία συγκρότηση τριών (3) αρχικά «Στρατιωτικών Οικοτροφείων». Έτσι, το Σεπτέµβριο του ίδιου χρόνου εξέδωσε το πρώτο Νοµοθετικό ιάταγµά της για την οργάνωση και άµεση, κατά το δυνατόν, λειτουργία: ύο (2) Στρατιωτικών Οικοτροφείων Τεχνιτών (ένα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη) και Ενός (1) Στρατιωτικού Οικοτροφείου Υπαξιωµατικών στην Κεφαλονιά, µε συνολική δύναµη 200-300 µαθητών το καθένα, για τη µόρφωση των αναγκαιούντων στο στράτευµα «µονίµων τεχνιτών και µονίµων υπαξιωµατικών» από ορφανόπαιδα - έπειτα από δήλωσή τους - των ορφανοτροφείων και οικοτροφείων του Κράτους. Ως ηµεροµηνία δε έναρξης της λειτουργίας τους όριζε την 1η Μαρτίου του 1926 και τη διάρκεια φοίτησης των µαθητών σε πέντε (5) έτη. Το ίδιο επίσης ιάταγµα συνοδευόταν από Εγκύκλιο ιαταγή του Γενικού Επιτελείου Στρατού, µε την οποία δίνονταν οι απαραίτητες οδηγίες για την όσο το δυνατόν ταχεία και άρτια συγκρότηση και οργάνωση των τριών νέων στρατιωτικών Ιδρυµάτων. Στη συνέχεια θα παρατεθούν τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία µόνο για την οργάνωση και λειτουργία του «Στρατιωτικού Οικοτροφείου Υπαξιωµατικών Κεφαλληνίας», του οποίου η έδρα, µε Προεδρικό ιάταγµα της 17ης Φεβρουαρίου του 1926, µεταφέρθηκε οριστικά στην πόλη της Κερκύρας και στον παλαιό Στρατώνα του άλλοτε «Προπαρασκευαστικού Υπαξιωµατικών Σχολείου» (1884-1889), όπου και λειτούργησε συνεχώς µέχρι και το 1934, υπαγόµενη αρχικά στην VIIIη Μεραρχία Πεζικού (Ιωάννινα) και αργότερα απ' ευθείας στο Υπουργείο των Στρατιωτικών. Το καλοκαίρι του 1926 και ενώ είχε αρχίσει η εκπαίδευση των πρώτων Στρατιωτών Μαθητών, το «Στρατιωτικόν Οικοτροφείον Κέρκυρας», µετονοµάστηκε οριστικά πλέον σε «Προπαρασκευαστική Σχολή Υπαξιωµατικών», µε το Προεδρικό ιάταγµα της 19ης Ιουνίου του 1926. Λίγους µήνες δε αργότερα τέθηκε σε ισχύ και ο Οργανισµός της, που κυρώθηκε µε το Προεδρικό ιάταγµα της 29ης Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου. Ως αρχική δύναµη σε αξιωµατικούς της Σχολής (στην Κεφαλονιά) καθορίστηκε: 1 Ταγµατάρχης ως ιοικητής, 1 Λοχαγός Πυροβολικού, 1 Υπολοχαγός Πεζικού, 1 Ανθυπολοχαγός Πεζικού και 1 Ανθυπολοχαγός ιαχειριστής. Ως πρώτος δε ιοικητής επελέγη ο Ταγµατάρχης Πεζικού Γεώργιος Μάργαρης (πρώην διδάσκαλος µονιµοποιηθείς από Έφεδρος Αξιωµατικός). Για τις ανάγκες εκπαιδεύσεως και εσωτερικής υπηρεσίας της Σχολής θα επιλέγοντο ανά ένας (1) Αξιωµατικός για εκατό (100) το πολύ µαθητές και κατάλληλοι εγγράµµατοι Υπαξιωµατικοί, ένας (1) ανά 50 µαθητές. Οι µαθητές θα ήταν ηλικίας 14-17 ετών και θα ορκίζονταν µε τη συµπλήρωση του 18ου έτους. Εκτός από τους ορφανόπαιδες, θα µπορούσαν να γίνουν δεκτοί στη Σχολή και οποιοιδήποτε επιθυµούντες νέοι της ίδιας ηλικίας (Προεδρικό ιάταγµα της 18ης Σεπτεµβρίου του 1926). Η πενταετής εκπαίδευση µπορούσε να περιοριστεί, υπό προϋποθέσεις, µέχρι τα τρία (3) έτη. Οι δαπάνες εκπαίδευσης και συντήρησης των µαθητών θα βάρυναν εξ ολοκλήρου το δηµόσιο, οι δε µαθητές θα λάµβαναν επιπλέον δύο (2) δραχµών ηµερήσιο επίδοµα. Και Με την αποφοίτησή τους οι νέοι Υπαξιω- µατικοί θα αναλάµβαναν την υποχρέωση έξι (6) ετών υπηρεσίας στο στράτευµα. Εκτιµάται ότι από το 1926 µέχρι το 1930 η Προπαρασκευαστική Σχολή Υπαξιωµατικών λειτούργησε µε ένα κατά προσέγγιση αριθµό Στρατιωτών Μαθητών, ο οποίος δεν πρέπει να υπερέβαινε τους 300-400 νέους, χωρισµένους πιθανόν σε δύο τµήµατα. Το µόνο τεκµήριο για αυτήν την εκτίµηση είναι οι τρεις (3) σειρές εξελθόντων Υπαξιωµατικών αυτής της κατηγορίας κατά τα έτη 1929,1930 και 1932. Το 1929 έγινε η έκδοση του υπ' αριθµ. 4322/ 1929 Νόµου «Περί Προπαρασκευαστικής Σχολής Υπαξιωµατικών και Στρατιωτικής Σχολής Τεχνιτών», ο οποίος και επικύρωνε το (δεύτερο) Νοµοθετικό ιάταγµα (του 1926) για τη Σχολή. Αν και ο Νόµος εκείνος δεν περιλάµβανε ουσιώδεις τροποποιήσεις σε σχέση µε τα προηγούµενα Νοµοθετικά ιατάγµατα, εκτός αυτής περί βαθµού εξόδου από τη Σχολή ( εκανείς και µετά τρίµηνο προαγωγή σε Λοχίες) και αυτής της καθιέρωσης ευεργετηµάτων για κάποιες κατηγορίες υποψηφίων νέων, εντούτοις µε το περιεχόµενο της Προκήρυξης του πρώτου διαγωνισµού εισαγωγής Στρατιωτών Μαθητών, που εκδόθηκε το έτος 1930 και µετά το Νόµο, αναβαθµιζόταν θεαµατικά η Σχολή. Πιο συγκεκριµένα, εκείνη η προκήρυξη καθιέρωνε για όλους ανεξαρτήτως τους υποψηφίους µαθητές: Απολυτήριο Γ' Τάξης Ελληνικού Σχολείου (σ.σ. Σχολαρχείου) ή ενδεικτικό της Β' Τάξης εξαταξίου Γυµνασίου. οκιµασία στη Σωµατική Αγωγή (συγκεκριµένα αγωνίσµατα). Έγγραφο εισιτήριο διαγωνισµό στα µαθή- µατα: Ελληνικά, Πρακτική Αριθµητική, Πρακτική Γεωµετρία, Ιστορία και Γεωγραφία. ιεξαγωγή των γραπτών εξετάσεων ταυτόχρονα στις έδρες στρατιωτικών Μονάδων (Συνταγµάτων κ.λπ.) σε 12 πόλεις της χώρας, σε θέµατα που θα έστελνε το ΓΕΣ, η δε διόρθωση των γραπτών θα γινόταν στην Αθήνα από ενιαίες κεντρικές επιτροπές. 3ετή φοίτηση στη Σχολή (Α', Β', Γ' τάξεις) και 8ετή υποχρεωτική υπηρεσία στο στράτευµα των απόφοιτων Υπαξιωµατικών στους οποίους παρεχόταν επίσης η δυνατότητα συµµετοχής στο διαγωνισµό προς εισαγωγή στη «Στρατιωτική Σχολή Υπαξιωµατικών», σύµφωνα προς το Νόµο της Σχολής Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 7 αυτής, οπότε θα εξέρχονταν από αυτήν Ανθυπολοχαγοί. Έδινε τέλος ποσοστιαία αναλογία, για τον ολικό αριθµό θέσεων, στις εξής τρεις (3) κατηγορίες υποψηφίων µαθητών ηλικίας 16-19 ετών: Νέοι από κρατικά ορφανοτροφεία και οικοτροφεία, νέοι από λοιπά κρατικά φιλανθρωπικά ιδρύµατα και λοιποί ιδιώτες νέοι. Σύµφωνα µε την παραπάνω προκήρυξη διενεργήθηκαν οι εισιτήριες εξετάσεις - πρώτη φορά κατά την περίοδο (1925-1934) για το Σχολικό Έτος 1930-1931, στις οποίες πέτυχαν 122 υποψήφιοι που εισήλθαν στη Σχολή την 25η Σεπτεµβρίου του 1930. ύο χρόνια µετά το Νόµο (4322) του 1929 δηµοσιεύτηκε ο υπ' αριθµ. 5125/1931 παρόµοιος «Περί Προπαρασκευαστικής Σχολής Υπαξιωµατικών», ο οποίος, αφού καταργούσε όλους τους προγενέστερους, νοµιµοποιούσε, κατά κάποιο τρόπο, τις ουσιαστικές καινοτοµίες που καθιέρωνε η Προκήρυξη ιαγωνισµού του 1930. Έτσι, η Σχολή, αναβαθµισθείσα, έλαβε τελικά πλέον τη λειτουργική µορφή που άρµοζε στη σοβαρή αποστολή της. Περί το τέλος του 1932 και ενώ δεν είχε προκηρυχτεί διαγωνισµός για εκείνον το χρόνο, το Υπουργείο των Στρατιωτικών εξέδωσε διαταγή µε την οποίαν όριζε ότι για το επόµενο Σχολικό Έτος (1933-1934) δε θα προκηρυσσόταν διαγωνισµός για τρεις Σχολές (Στρατιωτική Ιατρική, Προπαρασκευαστική Σχολή Υπαξιωµατικών και Στρατιωτική Σχολή Τεχνιτών) «λόγω συµπληρώσεως των προβλεποµένων θέσεων». Εκείνη τη µαταίωση του εισιτηρίου διαγωνισµού ακολούθησε, δυστυχώς, ο υπ' αριθµ.5820/1933 Νόµος, ο οποίος (άρθρο 14ο) καταργούσε τη Σχολή. Κατ' αυτόν λοιπόν τον τρόπο διαλύθηκε, στο τέλος Ιουνίου του 1934, για δεύτερη φορά στην ιστορία της, η Προπαρασκευαστική Σχολή Υπαξιω- µατικών, αυτή όµως τη φορά για διαφορετικούς λόγους απ' ό,τι κατά την πρώτη περίοδο της λειτουργίας της (1884-1889). Μέχρι τότε είχαν εξέλθει συνολικά και σε τρεις (3) τουλάχιστον σειρές 422 Εθελοντές (κατά το νόµο) Υπαξιωµατικοί ( εκανείς και έπειτα από ένα τρίµηνο Λοχίες) σε έναν αριθµό 1336 προβλεποµένων 5 συνολικά θέσεων, δηλαδή το 1/3 περίπου των Εθελοντών Λοχιών του Ελληνικού Στρατού. Ατυχώς για την Προπαρασκευαστική Σχολή Υπαξιωµατικών, η λειτουργία της κατά την περίοδο 1925-1934 συνέπεσε µε µια µακροχρόνια και σοβαρότατη πολιτικοστρατιωτική αστάθεια στο εσωτερικό της χώρας, µε τις γνωστές σε όλους δυσµενείς επιπτώσεις στην ιστορική πορεία του Ελληνικού Έθνους. Αν, µετά από την περιστασιακή και εσπευσµένη αρχική συγκρότησή της (1925), που κάλυψε µια πράγµατι επιτακτική ανάγκη, είχαν µελετηθεί, όλες κυρίως οι προϋποθέσεις της οργάνωσης και της λειτουργίας της σε σχέση µε το στενά συνδεδε- µένο µε αυτήν ιδιότυπο θέµα των "Εθελοντών Υπαξιωµατικών" της εποχής εκείνης και τις εκάστοτε προβλεπόµενες οργανικές θέσεις τους, όπως επίσης και µε τις οικονοµικές δυνατότητες της χώρας, ίσως η Σχολή να είχε καλύτερη τύχη και πρόοδο, που πράγµατι της άξιζαν, αφού η προσφορά της στον Ελληνικό Στρατό θα ήταν και συνεχής και ωφέλιµη. Κάτι τέτοιο πιθανόν να µη το επέστρεψαν και οι συχνές ανατροπές ή αλλαγές των τότε Κοινοβουλευτικών και µη Ελληνικών Κυβερνήσεων, σύνηθες εξ άλλου φαινόµενο του κατά καιρούς µη οµαλού πολιτικού βίου αυτού του τόπου. Σ' αυτήν όµως την περίπτωση, ας µην αποκλείσουµε και την επιρροή ή παρέµβαση - κυρίως αρνητική - και άλλων στρατιωτικών και µη παραγόντων. Τέλος, τα αρχικά δύο (2) "Στρατιωτικά Οικοτροφεία Τεχνιτών", συµπτύχθηκαν από την αρχή σε ένα µε τον οριστικό τίτλο "Στρατιωτική Σχολή Τεχνιτών", το οποίο λειτούργησε συνεχώς (εκτός της περιόδου 1933-1935) µέχρι το 1937 στην Θεσσαλονίκη, για την κατάρτιση στρατιωτών τεχνιτών διαφόρων ειδικοτήτων του Στρατού. (...) (συνεχίζεται στο επόµενο φύλλο, υπ αριθµ. 41)

8 Ο Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ Την 30 Μαΐου 2009, η Σχολή µεταστάθµευσε στο Πεδίο Ασκήσεων «ΚΑΝΑΠΙΤΣΑΣ» στην περιοχή του Λιτοχώρου Πιερίας, όπου και παρέµεινε µέχρι την 19 Ιουνίου 2009, διεξάγοντας την προγραµµατισµένη θερινή εκπαίδευση σε καταυλισµό. Η δραστηριότητα αυτή της Σχολής αποτελεί το αποκορύφωµα της Στρατιωτικής εκπαίδευσης διότι απαιτεί από τους Σπουδαστές, αναπόσπαστοι πλέον από την µελέτη των µαθηµάτων της Ακαδη- µαϊκής εκπαίδευσης λόγω λήξης αυτής, να εκπαιδευτούν και να διαβιώσουν στο φυσικό περιβάλλον και τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες κατά την θερινή περίοδο. Πέρα δηλαδή από την συνεχή και απαιτητική εκπαίδευση στην οποία έπρεπε να ανταπεξέλθουν οι Σπουδαστές είχαν να αντιµετωπίσουν και τις δυσχέρειες της διαβίωσης αφού οι υψηλές θερµοκρασίες που επικράτησαν καθ όλη την διάρκεια της διαβίωσης δυσκόλεψαν ακόµη περισσότερο τους εκπαιδευόµενους. Με αυτόν τον τρόπο, η εκπαίδευση γίνεται πολύ πιο ρεαλιστική, αλλά και αποδοτικότερη, ενώ γίνονται σε όλους τους εκπαιδευόµενους φανερές οι δυσκολίες που παρουσιάζονται κατά την διαβίωση σε συνθήκες εκστρατείας. Σκοπός της θερινής εκπαίδευσης στο συγκεκριµένο χώρο ήταν: Η απόκτηση γνώσεων των Σπουδαστών επί εδάφους σε αντικείµενα στρατιωτικής φύσεως. Η εκτέλεση τακτικών ασκήσεων µε χρήση πραγµατικών πυρών. Η διαβίωση στην ύπαιθρο µε τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Η απόκτηση ικανότητας εκτέλεσης των καθηκόντων ιοίκησης Οµάδος ή βοηθού ιµοιρίτη ΠΖ-Μ/Κ ΤΠ, των Σπουδαστών 1ου και 2ου έτους αντίστοιχα. Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της ψυχικής αντοχής και αυτοπεποίθησης των Σπουδαστών. Η ανάπτυξη πνεύµατος συνεργασίας και συλλογικότητας. ΘΕΡΙΝΗ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ- ΙΑΒΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ Για την επίτευξη των παραπάνω οι Σπουδαστές εκπαιδεύτηκαν σε διάφορα οπλικά συστήµατα και µε βολές εξοικείωσης αυτών, σε τακτικές ασκήσεις µετά Στρατεύµατος συµµετέχοντας σε αυτές µηχανοκίνητα µέσα, καθώς και ελικόπτερα για αεροαποβατικές ασκήσεις. Σε γενικές γραµµές το πρόγραµµα περιλάµβανε: Επίδειξη οπλικών συστηµάτων από την ΧΧIV ΤΘΤ. ιεξαγωγή συνεργασίας µε Ε/Π (τακτική επιβίβαση - πτήση εθισµού -τακτική αποβίβαση - κίνηση προς κατάληψη ΑΝΣΚ). Εκτέλεση βολής τυφεκίου G3A3 µε ECONOPTICS και STEINER χρησιµοποιώντας τους ηλεκτρονικά εµφανιζόµενους στόχους. Συνεργασία ΠΖ ΤΘ. Σηµατοδοσία διά χειρών, σηµαιών και φανών. Άσκηση προσαρµογής πυρών επί στόχων, από Μ/Κ οµάδα ΠΖ, µε τη χρήση πραγµατικών πυρών. ΤΑΜΣ Μ/Κ Οµάδος ρίας σε όλες τις φάσεις του αγώνα. Στην ΤΑΜΣ της επιθέσεως χρησιµοποιήθηκαν πραγµατικά πυρά τυφεκίου, πολυβόλου MG3, πολυβόλου 0,50, πραγµατικής οπλοβοµβίδας Κ/Π Μ10, Υ/ M190 του Α/Τ LAW M72A2 και επιπλέον Υ/ Carl Gustaf µε απεικονιστή κώνου. ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 του Λγού (ΠΖ) Τσιαντούλα Γεωργίου Ιδιαίτερα σηµαντική αποδείχθηκε επίσης και η άριστη συνεργασία µε το επιτελείο και τις Μονάδες της ΧΧΙV ΤΘΤ, η οποία συνέβαλε µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο, µε την διάθεση κατάλληλου προσωπικού και µέσων επιλύοντας θέµατα όπως: Θέµατα τροφοδοσίας (Μαγείρεµα - Παράθεση - Αποκατάσταση, ΚΨΜ, Λέσχη). Ηλεκτροδότηση, ύδρευση. Θέµατα βασικών κοινοχρήστων χώρων µε την χρήση ειδικά διασκευασµένων λειτουργικών κοντέινερ. Θέµατα κινήσεων µε την διάθεση επί καθηµερινής βάσεως µεγάλου αριθµού µεταφορικών Μ/Κ µέσων και αρµάτων. Αποτέλεσµα αυτού ήταν να µην παρατηρηθούν ελλείψεις σε προσωπικό, εκπαιδευτικά βοηθή- µατα - υλικά και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, µε την Σχολή να είναι αναπόσπαστα συγκεντρωµένη στον βασικό αντικειµενικό σκοπό, την εκπαίδευση των Σπουδαστών. Η ιοίκηση της Σχολής καθώς και οι εκπαιδευτές των Σπουδαστών, θεωρούν ότι η θερινή εκπαίδευση υπήρξε επιτυχής και επωφελής για το σύνολο του ασκηθέντος προσωπικού. Τον χώρο του θερινού καταυλισµού και κάποιες από τις δραστηριότητες του προγράµµατος εκπαιδεύσεως των Σπουδαστών, επισκέφθηκαν και παρακολούθησαν ο κτής 1ης Στρατιάς, ο Α Υ/ΓΕΣ και ο Επιτελάρχης 1ης Στρατιάς. Ο ΜΑΚΕ ΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ Θ' αναφερθώ σ' ένα θέµα της Ιστορίας, το θέµα του Μακεδονικού αγώνα και η προσφορά της Εκκλησίας µας σ'αυτόν. Η ένοπλη φάση του Μακεδονικού αγώνα διήρκησε από το 1904 ως το 1908. Στην πραγµατικότητα όµως ο αγώνας αυτός διήρκησε περίπου 40 χρόνια, από το 1870 ως το 1908. Η Ρωσία προσπαθούσε πάντοτε να δηµιουργήσει ανεξάρτητο Βουλγαρικό Κράτος και για το λόγο αυτό υπέσκαπτε των ενωτικό ρόλο του Πατριαρχείου. Έτσι ασκώντας έντονη διπλωµατική πίεση εξαναγκάζει το Σουλτάνο να εκδώσει περιώνυµο Φιρµάνι του 1870 το οποίο καθόριζε µεταξύ άλλων τα ακόλουθα: α. Τη δηµιουργία στην Κωνσταντινούπολη Εξαρχείας, δηλαδή ανεξάρτητης του Πατριαρχείου Βουλγαρικής Θρησκευτικής Αρχής. β. Παρείχε το δικαίωµα οργάνωσης και λειτουργίας Βουλγαρικών σχολείων στη Μακεδονία. Οι Βούλγαροι προσπάθησαν να χρησιµοποιήσουν και τη γλώσσα ως µέσο εκβιασµού προς τις Τουρκικές Αρχές για την ένταξη τους στη Βουλγαρική Εθνότητα. Το 1894 η Βουλγαρία οργάνωσε τα επαναστατικά Βούλγαρο µακεδονικά κοµιτάτα και από το 1895 έστειλε τµήµατα ενόπλων κοµιτατζήδων, µε αποστολή, βάση σχεδίου τον αφανισµό των Ελλήνων, κυρίως των ηγετικών στοιχείων και την άσκηση εκτεταµένης τροµοκρατίας σε συνεργασία µε τους Τούρκους. Το Πατριαρχείο όµως άγρυπνο που προστάτευε το Έθνος µπαίνει στον αγώνα. Μετά το 1897, χωρίς σχεδόν κανένα ελληνοανταρτικό σώµα στη Μακεδονία, µε τον Τουρκικό µισελληνισµό, οι κοµιτατζήδες όπου πρόφταιναν κι όπου µπορούσαν καίγανε χωριά, ξεκλήριζαν οικογένειες κι είχε πια αρχίσει να γίνεται φανερό ότι σε λίγα χρόνια µέσα δεν επρόκειτο να µείνει κανένας Έλληνας στη Μακεδονία. Το Βουλγαρικό Κοµιτάτο είχε πράκτορες ακόµα και µέσα στην Αθήνα απ' όπου αγόραζε όπλα, τρόφιµα και ρούχα κι εφοδίαζε µ' αυτά τους κοµιτατζήδες στη Μακεδονία. Όπως είπα τον κίνδυνο τον διείδε πρώτο το Οικουµενικό Πατριαρχείο κι ύστερα από σύντο- µη, αλλά εξαντλητική µελέτη του ζητήµατος, αποφάσισε ν' αλλάξει όλους τους Μητροπολίτες στη Μακεδονία και στη θέση τους να στείλει νέους δυναµικούς ιεράρχες, που θα είχαν τη θέληση και την ηθική δύναµη να σταθούν αληθινά παλικάρια πλάι στους τροµοκρατηµένους πληθυσµούς. Έτσι το 1900, στη θέση των παλαιών Μητροπολιτών, άρχισαν να έρχονται στη Μακεδονία σειρά από νεαρούς Ιεράρχες, όλοι ηλικίας ανά- µεσα στα 30 και 35 έτη. Ο Γερµανός Καραβαγγέλης στη Καστοριά, ο Ιωακείµ Φορόπουλος στο Μοναστήρι, ο Χρυσόστοµος Καλαφάτης (ο µετέπειτα εθνοµάρτυρας Σµύρνης) στη ράµα, ο Φώτιος στην Κορυτσά, ο Ειρηναίος στη Χαλκιδική, ο Θεοδώρητος στο Νευροκόπι, ο Κωνσταντίνος στις Σέρρες. Αυτών η δραστηριότητα και το αδά- µαστο Θάρρος έδωσε ελπίδα και δύναµη στους τροµοκρατηµένους πληθυσµούς. Οι Ιεράρχες αυτοί άρχισαν αµέσως τις περιοδείες, πήγαιναν στα χωριά που είχαν αναγκασθεί να γίνουν σχισµατικά, άνοιγαν τις Εκκλησίες, µιλούσαν στους χωρικούς, παρηγορούσαν όσους είχαν χάσει τους δικούς τους και κρυφά, χωρίς να το γνωρίζουν παρά µόνο ελάχιστοι, άρχι- του Πρεσβύτερου Παπαστέργιου ηµητρίου, Στρατιωτικού Ιερέος σαν να συµβουλεύουν τους νέους, πως µόνος τρόπος για να σώσουν τη ζωή τους, να σώσουν τις περιουσίες τους και να διαφυλάξουν τον Ελληνισµό τους, ήταν να απαντήσουν µε βία στη βία. Να απαντήσουν µε τα όπλα. Από την Ωραία Πύλη της Εκκλησίας σ' ένα χωριό του Μοριχόβου ο Μητροπολίτης Ιωακείµ Φορόπουλος είπε µια φράση που έγινε θρυλική από τότε και πέρα: ε σας συµβουλεύω - είπε - οφθαλµόν αντί οφθαλµού και οδόντα αντί οδόντος. Σας συµβουλεύω οφθαλµούς αντί οφθαλµού και οδόντες αντί οδόντος. Τα αποτελέσµατα της θαραλλέας αυτής στάσης των νέων Ιεραρχών, ήταν από τις αρχές κιόλας του 1901 να αρχίσουν να κυκλοφορούν στη Μακεδονία µικρές οµάδες Ελλήνων ανταρτών, που µιλούσαν τη σλαβόµορφη γλωσσική διάλεκτο. Μπορεί να µην είχαν τη δύναµη ν' αντιµετωπίσουν τις βουλγαρικές συµµορίες, γιατί εκείνες ήταν οπλισµένες κι οργανωµένες από τη Σόφια κι είχαν επικεφαλής αξιωµατικούς του βουλγαρικού στρατού, µπορούσαν όµως να δίνουν Θάρρος στα τροµοκρατηµένα χωριά να τιµωρούν τους άθλιους εξωµότες και να παίρνουν εκδίκηση για τα αθώα θύµατα του Ελληνισµού. Αλλά για για να οργανωθούν τα ντόπια σώµατα χρειάζονταν χρήµατα, εφόδια, πολεµοφόδια, και γενικά έµπειρους αξιω- µατικούς. Στις εκθέσεις τους προς το Πατριαρχείο και προς την Ελληνική Κυβέρνηση αυτά ζητούσαν οι νέοι Μητροπολίτες. Αυτή ήταν η προσφορά της Εκκλησίας, όπως και σε άλλες περιόδους της Ιστορίας µας. Βιβλιογραφία: -Εκκλησιαστική Ιστορία. Θ.Η.Ε. -Ο Μακεδονικός αγώνας και η συµβολή της Εκκλησίας. Γ. Α. 1908

ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΙΑΤΑΓΗ ΣΧΟΛΗΣ ΤΗΣ 17ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 9 ΤΕΛΕΤΗ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΗΡΩΑ ΤΑΞΗΣ 2009 Νέοι Μόνιµοι Υπαξιωµατικοί, Υπάρχουν στιγµές στη ζωή του ανθρώπου, που µένουν ανεξίτηλες: Πριν από λίγο, µπροστά στην πολεµική σηµαία της Σχολής, µε τις ευλογίες της εκκλησίας και ενώπιον της Στρατιωτικής ηγεσίας, των πολιτικών και τοπικών αρχών, των καθηγητών σας, των συγγενών και φίλων σας, δώσατε τον ιερό όρκο του Έλληνα Στρατιώτη, τον όρκο που δίδουν οι νέοι της Ελλάδος, όταν καλούνται να αµυνθούν υπέρ ιερών και οσίων, να υπερασπιστούν τα εθνικά µας σύµβολα, τη σηµαία και να έχουν πίστη και αφοσίωση προς την πατρίδα µέχρι αυτοθυσίας. Πρέπει να αποδεχθείτε και να αντιληφθείτε πλήρως ότι οι άνθρωποι οι οποίοι δίδουν όρκο δηµόσια και κυρίως οι Στρατιωτικοί πρέπει, να διέπονται από ορισµένες αρχές και αξίες, να έχουν όραµα για αυτό το οποίο πρόκειται να επιτελέσουν, να έχουν πλήρη αφοσίωση στο έργο τους, Υπευθυνότητα και Τιµή. Πριν από δύο χρόνια, τολµήσατε και διαλέξατε δρόµο δύσκολο και ανηφορικό αλλά ταυτόχρονα ωραίο, φωτεινό και καθαρό. Αποδείξατε ότι είστε εκλεκτοί, ότι έχετε µέσα σας τα στοιχεία του ιδεαλισµού και της εθελοθυσίας και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες, που χαρίζουν απλόχερα την εµπιστοσύνη τους στις Ένοπλες υνάµεις. Μετά από δύο χρόνια σπουδών στη Σχολή, µ' ένα πρόγραµµα αυστηρά καθορισµένης και πειθαρχηµένης ζωής, επίπονο αλλά ωραίο, µε υψηλού επιπέδου Στρατιωτική και ακαδηµαϊκή εκπαίδευση, εισέρχεστε στις Τάξεις του ένδοξου Ελληνικού Στρατού, στη µεγάλη ηρωική οικογένεια των Μονίµων Υπαξιωµατικών, οι οποίοι οµολογουµένως αποτελούν το βασικό στυλοβάτη του Στρατού µας. Τα στελέχη της Σχολής, οι καθηγητές σας και το πολιτικό προσωπικό, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να σας δώσουν τα απαραίτητα εφόδια, που είναι αναγκαία για το ξεκίνηµα του νέου Υπαξιωµατικού, καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια να πάρετε όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία, αυτά όµως που πήρατε δεν αρκούν και δεν είναι ικανά, πρέπει να συνεχίσετε µε τον ίδιο ζήλο στις Σχολές Εφαρµογής των Όπλων και Σωµάτων σας, για την τελείωση της εκπαιδεύσεως σας έτσι ώστε πηγαίνοντας στις Μονάδες σας να είστε ολοκληρωµένοι Μόνιµοι Υπξκοί, άριστοι τεχνικοί και χειριστές των πανάκριβων οπλικών συστηµάτων και άξιοι ηγήτορες των υφισταµένων σας. Αγαπητοί Νέοι Υπαξιωµατικοί, Σήµερα, που οι εξ ανατολών γενοκτόνοι γείτονες µας αµφισβητούν διεθνείς συνθήκες, αναφαίρετα δικαιώµατα µας και οι αναβαθµισµένες προκλητικές ενέργειες επιθετικότητας έχουν πολλαπλούς και σύνθετους στόχους. Σήµερα, που διάφορες κραυγές ακούγονται στα βόρεια σύνορα µας και εγείρουν ανιστόρητες, και παράλογες διεκδικήσεις, µε παραποίηση της ιστορίας. Τώρα επιβάλλεται να έχετε πίστη στο Θεό, εµπιστοσύνη στην ιεραρχία και να είσθε συνεπείς προς τις υποχρεώσεις του όρκου που δώσατε. Καλλιεργήστε το θάρρος, την ανδρεία, την αποφασιστικότητα, τον ενθουσιασµό, τη σωµατική και ψυχική σας αντοχή. Να γνωρίζετε ότι ο καλά εκπαιδευµένος, έχει αυτοπεποίθηση και αγωνίζεται µε θάρρος. Να γίνετε συνετοί και προσιτοί δάσκαλοι στους µικρότερους σας και λαµπρό παράδειγµα µε τη συµπεριφορά σας. Μη λησµονήσετε ποτέ το µέγεθος της ευθύνης σας, διότι το ήθος και η ποιότητα των υφισταµένων σας θα γίνει όµοιο µε το ήθος και την ποιότητα τη δική σας. Να είστε τολµηροί, πειθαρχικοί, σεµνοί και τίµιοι, να θεµελιώσετε την πεποίθηση, ότι πράγµατι είστε από τους διαλεκτούς της πατρίδας και δίκαια στηρίζεται σε σας ο Στρατός, ο Ελληνικός λαός, καθώς η πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία. Θα ήθελα να απευθυνθώ ιδιαίτερα στους Μ. Υπξκούς της Κύπρου. Η Εθνική Φρουρά σας περιµένει να σας εντάξει στους κόλπους της µε στοργή και περηφάνεια, αλλά και µε πολλές απαιτήσεις. Οι Τουρκικές προκλητικές ενέργειες, οι οποίες γίνονται συν τω χρόνω επιθετικότερες, δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασµού τουλάχιστον για την στρατιωτική πλευρά. Επισηµαίνω τονίζοντας ότι δεν πρέπει καµία δύναµη να σας αναγκάσει να υποσταλεί η σηµαία της θέλησης για την απελευθέρωση των κατεχόµενων εδαφών της Κύπρου από τον Τούρκο κατακτητή. Αυτό θα πρέπει να το έχετε µέσα σας, µέχρι την ώρα που θα κυµατίσει και πάλι ελεύθερα η σηµαία µας στην Αµµόχωστο, στην Κυρήνεια και στον Πενταδάκτυλο. Μη διστάσετε ποτέ επειδή είµαστε λίγοι οι εκλεκτοί είναι πάντοτε λίγοι. Τελειώνοντας εύχοµαι σε όλους σας ο Θεός να σας χαρίζει Υγεία και ύναµη και µε τη βεβαιότητα ότι θα τηρήσετε το αξίωµα του Μόνι- µου Υπξκού για µια λαµπρή και επιτυχηµένη πορεία στις Τάξεις του Στρατού µας σας καλώ να αναφωνήσετε: Ζήτω ο Στρατός Ζήτω η Σχολή Μονίµων Υπαξιωµατικών Την Πέµπτη 16 Ιουλίου 2009 και ώρα 10:00 στην έδρα της Σχολής, ο ιοικητής της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ Αντιστράτηγος κ. Στυλιανός Νάσης απένειµε αναµνηστικά µετάλλια και διπλώµατα στους ευτεροετείς Σπουδαστές και Σπουδάστριες κατά τη διάρκεια της τελετής «υιοθεσίας» Εθνικού Ήρωα από την τάξη 2009. Η τελετή «υιοθεσίας» Εθνικού Ήρωα καθιερώθηκε µε διαταγή του Γενικού Επιτελείου Στρατού από το έτος 2001, προκειµένου να εξασφαλισθεί η διατήρηση της στρατιωτικής παράδοσης και η αναβίωση της ιστορικής κληρονοµιάς του Ελληνικού Στρατού. Καθιερώθηκε κάθε τάξη νεοεισερχοµένων Ευελπίδων - Σπουδαστών της ΣΜΥ να ονοµάζεται µε το όνοµα ενός εθνικού ήρωα (κατ αρχήν αποφοίτου της ΣΣΕ ΣΜΥ) και στη συνέχεια εφόσον εξαντληθούν οι απόφοιτοι των Σχολών, να δίδεται η ονοµασία ενός εθνικού ήρωα Αξιωµατικού Υπαξιωµατικού για τη ΣΣΕ και ΣΜΥ αντίστοιχα, ο οποίος διακρίθηκε για εξαιρετικά ηρωικές πράξεις κατά τους αγώνες του Έθνους. Με αυτόν τον τρόπο οι Ευέλπιδες Σπουδαστές της ΣΜΥ µελετούν σε βάθος τη ζωή του ήρωα, ο οποίος καθιερώνεται στην τάξη τους και τον θεωρούν σαν µέλος της. Στο δεύτερο έτος της ΣΜΥ προκηρύσσεται διαγωνισµός µελέτης µεταξύ των Σπουδαστών Σπουδαστριών της τάξης, µε θέµα τον ήρωα που θα φέρει το όνοµά του η αποφοιτήσασα τάξη, µε ανάλογα χρηµατικά έπαθλα για τις τρεις πρώτες µελέτες. Επιπλέον στους πρωτεύσαντες επιδίδεται και αναµνηστική πλακέτα µε το έµβληµα του ΓΕΣ. Αποσπάσµατα από την εργασία της 1ης βραβευθείσας ΣΙΙας Τσακυρίδη Αναστασίας, βρίσκεται στο οπισθόφυλλο του παρόντος φύλλου. Σε όλους τους αποφοιτούντες Σπουδαστές και Σπουδάστριες απονέµεται ειδικό µετάλλιο το οποίο συνοδεύεται από ανάλογο λογότυπο που στη µια πλευρά φέρει το έµβληµα της ΣΜΥ και στην άλλη χάραξη µε την προσωπογραφία του εκάστοτε ήρωα και αναµνηστικό δίπλωµα. Ο Εθνικός Ήρωας ο οποίος «υιοθετήθηκε» από την Τάξη 2009 είναι ο Σχης (ΠΖ) ούλης ηµήτριος. ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΙΑΚΡΙΤΙΚΩΝ Την Πέµπτη 24 Ιουλίου 2008 και ώρα 10:00 πραγµατοποιήθηκε η τελετή ονοµασίας των δευτεροετών και η απονοµή διακριτικών στους βαθµοφόρους. Την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008 οι δευτεροετείς πλέον Σπουδα-στές και Σπουδάστριες θα λάβουν κανονική άδεια 31 ηµερών και θα επιστρέψουν στη Σχολή την ευτέρα 25 Αυγούστου 2008 για να συνεχίσουν τις Σπουδές του 2ου έτους.

10 Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΕΛΕΧΗ ΕΛ ΥΚ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΣΜΥ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΤΤΙΛΑ 1 & 2 ΙΟΥΛΙΟ-ΑΥΓΟΥΣΤΟ 1974 Πιάνοντας το στυλό να γράψω αυτά που επακολουθούν για τους Μον. Υπξκούς και Ανθστές που προέρχονται από ΣΜΥ και σκοτώθηκαν κατά τον Αττίλα 1 και 2 νιώθω το χρέος µου πολύ βαρύ και όχι τόσο σταθερό το χέρι µου, όπως όταν έκανα το πρώτο µου άλµα µε αλεξίπτωτο και στο νεύµα του αρχηγού ρίψεως να σηκωθούµε ένιωσα το κορµί µου ασήκωτο και τα γόνατα των ποδιών µου να µυρµηγκιάζουν κάπως έτσι νιώθω και τώρα. Θα προσπαθήσω όµως να θυµίσω στους παλαιούς και να µάθουν οι νέοι λίγα πράγµατα για αυτούς τους ήρωες που άφησαν την τελευταία πνοή στα δυστυχώς µέχρι και σήµερα κατεχόµενα εδάφη της µαρτυρικής Κύπρου. Θα ήταν µεγάλη παράλειψή µου και ασέβεια προς το πρόσωπο ενός ζωντανού ήρωα του Αττίλα 1 και 2 στελέχους της ΕΛ ΥΚ και αυτός από τον οποίον πήρα το φωτογραφικό υλικό και όχι µόνο να κάνω πράξη αυτήν την σκέψη µου προς τιµή των φονευθέντων συναδέλφων. Αναφέροµαι στον Λγό ε.α Καλέτσιο Χρήστο του Αλεξάνδρου. Θα σταθώ λίγο εδώ για να πω ότι ο συνάδελφος αυτός έλαβε µέρος σε όλες τις µάχες της ΕΛ ΥΚ κατά τον Αττίλα 1 & 2 και από τον Αύγουστο του 74 τοποθετήθηκε στο 1ο ΕΓ/ ΕΛ ΥΚ µε αποστολή την ανεύρεση του προσωπικού (Ζωντανών - Νεκρών - Τραυµατιών) αναγνώριση τους και ενηµέρωνε ταυτόχρονα τους οικείους τους για την τύχη τους. Αυτά τα λίγα για αυτόν τον ζωντανό ήρωα της ΕΛ ΥΚ που κατετάγη στην ΣΜΥ (Σύρος) τον Νοέµβριο του 1956 και αποφοίτησε τον Νοέµβριο του 1957 από την Σάµο όπου είχε µετασταθµεύσει η Σχολή καταταγείς στο Πεζικό: 1. Ανθστής (ΠΖ) Κέντρας Κων/νος: (ακολουθεί σύντοµο βιογραφικό). 2. Ανθστής (ΠΖ) Παπαλάµπρου Βασίλης: ρίτης ΠΑΟ του Λ.Β.Ο. από το χωριό Λαγκά Καστοριάς, έγγαµος πατέρας δύο κοριτσιών έπεσε εντός του Στρδου της ΕΛ ΥΚ. 3. Αλχίας (ΠΖ) Μπινάκης Γεώργιος από τα Χανιά της Κρήτης έγγαµος και πατέρας ενός κοριτσιού. Σκοτώθηκε από βλήµα όπλου καµπύλης τροχιάς το απόγευµα της 22/7/74 λίγο πριν την έναρξη της εκεχειρίας αυτής του Στρατοπέδου της ΕΛ ΥΚ. 4. Αλχίας (ΠΖ) Κόκας Κων/νος σκοτώθηκε την νύκτα της 20 προς 21/7/74 στο Κιόνελι. 5. Αλχίας (ΠΖ) Σκαρµπαδώνης Χρήστος του 4ου Λόχου από Καρδίτσα έγγαµος, ο πρώτος νεκρός του Αττίλα 2 16/8/74 και περί ώρα 12:30 από βλήµα όπλου καµπύλης τροχιάς εντός του ορύγµατος του. Αφίχθη στην Κύπρο το απόγευµα της 19/7/74. 6. Αλχίας (ΜΧ) Γιαννακόπουλος Νικόλαος της ρίας (ΜΧ) έγγαµος και πατέρας δύο παιδιών σκοτώθηκε τις απογευµατινές ώρες της 16/8/74 στο Στρδο της ΕΛ ΥΚ. Αυτές τις λίγες γραµµές ήθελα να γράψω σαν ελάχιστο φόρο τιµής στους αθάνατους νεκρούς συναδέλφους της ΕΛ ΥΚ κατά τη διάρκεια του Αττίλα 1 και 2 το 1974. ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ (ΠΖ) ΚΕΝΤΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ Γεννήθηκε το 1934 στο Άργος Ορεστικό της Καστοριάς. Από πολύ µικρός έµεινε ορφανός από πατέρα και µητέρα. Το έτος 1951 κατετάγη στη Σχολή Μονίµων Υπαξιωµατικών στην Πάτρα, από την οποία αποφοίτησε µετά από δύο έτη και επιλέγη για το Πεζικό. Υπηρέτησε σε διάφορες µονάδες Πεζικού, όπου διακρίθηκε για το ήθος και την εργατικότητά του. Το καλοκαίρι του 1973 µετατέθηκε ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 του Τχη (ΜΧ) Κωνσταντέλλου Ιωάννη, ντού Γ Σ & Ε στην ΕΛ ΥΚ και τοποθετήθηκε στον 4ο Λόχο του 2ου Τάγµατος ως ρίτης. Το τελευταίο µπάνιο του στην Κύπρο ήταν στην παραλία της Κερύνειας παρέα µε τους συνάδελφους Ανθστή Παπαλάµπρου Βασίλειο, Αρχιλοχία Μπινάκη Γεώργιο και Ανθστή Καλέτσιο Χρήστο, τον µ ο ν α δ ι κ ό επιζήσαντα της παρέας. Έλαβε µέρος σε όλες τις µάχες της ΕΛ ΥΚ κατά τις οποίες επέδειξε ά φ τ α σ τ ο ΗΡΩΙΣΜΟ µε αποκορύφωµα την 16 Αυγούστου και περί ώρα 13:30 ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΝΧΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Π Α Ν Α Γ Ι Ω Τ Η Σ επικεφαλής της ιλοχίας (2ος και 4ος) διαβλέποντας τον κίνδυνο ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΜΟΥ, ανέλαβε την πρωτοβουλία και διέταξε σύµπτυξη (ο ίδιος έφυγε τελευταίος). Ο ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΕΝΤΡΑΣ βλέποντας δεξιά του τον 2ο Λόχο αγκιστρωµένο, διέταξε τους τριάντα από τους 45 περίπου άνδρες του να συµπτυχθούν και κράτησε τους υπόλοιπους (12-15) περίπου υποστηρίζοντας τη σύµπτυξη του 2ου Λόχου ο οποίος συµπτύχθηκε µε ελάχιστες απώλειες. Από τους άνδρες του ΚΩΣΤΑ δεν επέζησε κανείς. Ο ίδιος φεύγοντας όταν έφτασε στην πύλη του Στρατοπέδου (το οποίο είχε ήδη καταληφθεί) σκοπευτής τουρκικού άρµατος τον γάζωσε από απόσταση 10 µέτρων. Αυτός σε λίγες γραµµές ήταν ΚΕΝΤΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ που όπως είχε προβλέψει ο ίδιος στο τελευταίο του µπάνιο στην παραλία της Κερύνειας, άφησε την τελευταία του πνοή στην Κύπρο. ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΛ ΥΚ/74.

ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 Όταν αναφερόµαστε στη µαύρη περίοδο Οθωµανικής κατοχής των εδαφών της Ελλάδας, συνήθως έχουµε στο νου µας ως αρχή αυτής της περιόδου το έτος 1453, έτος κατά το οποίο έπεσε η Κωνσταντινούπολη, ενώ ως τέλος το έτος 1828, όταν ιδρύθηκε το Ελληνικό Κράτος. Υπάρχουν ακόµη όµως Ελληνικά εδάφη τα οποία, η Ελευθερία έχει παραµελήσει Συγκεκριµένα, για τη Θεσσαλία, ο Τουρκικός ζυγός κράτησε 489 χρόνια, από το 1393 έως το 1881. Ήταν µια περίοδος τυρρανίας, καταπίεσης και καταδυνάστευσης του πληθυσµού, αλλά και περίοδος συνεχούς αναταραχής, µικρών και µεγαλύτερων εξεγέρσεων και επανειληµµένων Ελληνικών επιδροµών εναντίον του κατακτητή που είχαν ως αποτέλεσµα να του προκαλούν συνεχώς φθορές και αρκετές απώλειες. Η οροσειρά της Πίνδου στη υτική Θεσσαλία (που δικαίως έφερε και την ονοµασία «Άγραφα»), προσέφερε άφθονα ορµητήρια για τους ονοµαστούς Κλέφτες και Αρµατολούς, οι οποίοι κράτησαν άσβεστη τη φλόγα για Ελευθερία στις ψυχές των σκλαβωµένων Θεσσαλών. Η πρώτη αξιόλογη εξέγερση, ήταν το 1600 µε πρωτεργάτη τον Μητροπολίτη Λαρίσης και Τρίκκης ιονύσιο. Ο ιονύσιος καταγόταν από αρχοντική οικογένεια πιθανότατα από την περιοχή της Παραµυθιάς και µόνασε στη µονή του Αγίου ηµητρίου του ιχούνη. Είναι άγνωστο που σπούδασε. Ήταν γιατρός και άσκησε το επάγγελµά του στην Κωνσταντινούπολη και στην Ήπειρο. Το προσωνύµιο «φιλόσοφος» που του αποδιδόταν, µετατράπηκε χλευαστικά σε «σκυλόσοφος» µετά το µαρτύριο του, από τους αντιπάλους του. Τέλη του 1592 ή αρχές του 1593 εκλέχθηκε Μητροπολίτης Λάρισας, αλλά λόγω της ερήµωσης της πόλης, ο ιονύσιος µετέφερε την έδρα της Μητρόπολής του στα Τρίκαλα και γι' αυτό θεωρείται συνήθως Μητροπολίτης «Λαρίσης και Τρίκκης». Το φθινόπωρο του 1600, ο ιονύσιος κήρυξε ένοπλο επαναστατικό αγώνα στη Θεσσαλία εναντίον του σουλτάνου Μεχµέτ Γ'. Το κίνηµα απέτυχε και τα θύµατα ήταν πολλά. Ο ιονύσιος καταδιωκόµενος από τους Τούρκους κατέφυγε στη Ρώµη, γύρισε στην Ήπειρο µετά το 1609 και µε κέντρο τη µονή του Αγίου ηµητρίου του ιχούνη περιόδευε πόλεις και χωριά, οργανώνοντας την εξέγερση. Το 1611 επιτέθηκε στα Γιάννενα µε στόχο την οικία του Πασά. Το κίνηµα προδόθηκε και ο Πασάς διέφυγε, πολλοί δε από τους επαναστάτες σκοτώθηκαν, η επανάσταση είχε οικτρό τέλος. Ο ιονύσιος διέφυγε και µε λίγους συνεργάτες του κρύφθηκαν σε µία σπηλιά επί τρεις ηµέρες. Οι Τούρκοι µετά από προδοσία, τους αιχµαλώτισαν και όλοι τους είχαν µαρτυρικό θάνατο. Τον ιονύσιο τον έγδαραν ζωντανό και το δέρµα του το γέµισαν µε άχυρα και πίτουρα και το έστειλαν «δώρο» στον σουλτάνο. Αργότερα και στη συνέχεια άλλων εξεγέρσεων έχουµε το 1808 το κίνηµα του παπα-θύµιου Βλαχάβα, κατά του δυνάστη κατακτητή. Ο παπα-θύµιος Βλαχάβας (1770-1809) κατάγονταν από τη µεγάλη αρµατολική οικογένεια της περιοχής των Χασίων. Γεννήθηκε το 1770 στο χωριό Σµόλια των Τρικάλων και υπηρέτησε αρχικά στο βιλαέτι των Τρικάλων, µε την εντολή να το προστατεύει από τους ληστές. Το 1807, µε την κήρυξη του πολέµου της Ρωσίας εναντίον της Πύλης, ο Βλαχάβας σχεδίασε επαναστατικό κίνηµα εναντίον του Αλή πασά. Το καλοκαίρι του 1807 θεωρείται πιθανόν ότι ήλθε σε επαφή µε τον Ρώσο ναύαρχο Σενιάβιν, που βρίσκονταν στο Αιγαίο, η διακοπή των επιχειρήσεων του ρωσικού στόλου εναντίον των Τούρκων τον υποχρέωσε να συνεχίσει τις προσπάθειες του µόνο µε τον αδελφό του Θοδωράκη και µε τους άνδρες του αρµατολικιού του. Το κίνηµα του προδόθηκε στον Αλή Πασά, ο οποίος αφού απείλησε τους κατοίκους της Θεσσαλίας µε αντίποινα στην περίπτωση που θα βοηθούσαν τους επαναστάτες, έστειλε εναντίον του Βλαχάβα τον γιό του, Μουχτάρ Πασά, µε 6000 Τουρκαλβανούς. Στο τέλος Μαΐου 1808 ο στρατός του Μουχτάρ συγκρούστηκε µε τους επαναστάτες στο Καστράκι της περιοχής Καλαµπάκας και στη µάχη αυτή, που κράτησε 24 ώρες, σκοτώθηκε ο Θοδωράκης Βλαχάβας. Η εισβολή του Μουχτάρ στη Θεσσαλία αιφνιδίασε τον παπα-θύµιο Βλαχάβα που δεν µπόρεσε να συνεχίσει τον αγώνα και κατέφυγε µε άλλους οπλαρχηγούς στις Βόρειες Σποράδες και άρχισε καταδροµές εναντίον των Τούρκων του Αιγαίου. Ο αρχιναύαρχος του Τουρκικού στόλου Σεγίδ Αλή Πασάς υποσχέθηκε αµνηστία αν σταµατούσαν τη δράση τους οι επαναστάτες κι ο Βλαχάβας αποδέχθηκε την πρόταση. Αµέσως όµως, τον παρέδωσαν στον Αλή Πασά, που τον φυλάκισε και ύστερα από βασανιστήρια τριών µηνών, τον θανάτωσε. Το 1821 στις 5 Ιουλίου επαναστατούν στον Ασπροπόταµο. Αρχηγοί µεταξύ των άλλων είναι και οι θρυλικοί οπλαρχηγοί Νικόλαος Στορνάρης και Χριστόδουλος Χατζηπέτρος. Ο Νικόλαος Στουρνάρης ή Στορνάρης (1775-1826) ήταν αρµατολός της περιοχής του Ασπροπόταµου, οπλαρχηγός της επανάστασης του 1821. Ο πατέρας του Θύµιος Στουρνάρης κατά την διάρκεια του επαναστατικού κινήµατος των Βλαχαβαίων στην υτική Ελλάδα (1808), ανέλαβε να καταλάβει την περιοχή Μετσόβου και Καλαριτών για να εµποδίσει την αποστολή στρατού του Αλή Πασά στην Θεσσαλία, την οποία όµως τελικά δεν απέτρεψε. Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Νικόλαος Στουρνάρης ανέλαβε το αρµατολίκι, που περιλάµβανε 120 περίπου χωριά και στις 5 Ιουλίου 1821 κήρυξε µε άλλους οπλαρχηγούς την επανάσταση στην υτική Θεσσαλία, αναγκάστηκε όµως να εγκαταλείψει τον αγώνα για να αποτρέψει αντίποινα των Τούρκων εναντίον του πληθυσµού. Το 1823 πήγε στο Μεσολόγγι και υπηρέτησε υπό τις διαταγές του Αλεξ. Μαυροκορδάτου. Στην δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) αγωνίστηκε ηρωικά και κατά την Έξοδο έπεσε νεκρός. Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος καταγόταν από το Νεραϊδοχώρι Τρικάλων, ήταν γιός του Γούσιου Χατζηπέτρου προύχοντα µεγαλοτσέλιγκα και έµπορου της περιοχής του Ασπροποτάµου Πίνδου. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι Χατζηπετραίοι έπεσαν στη δυσµένεια του Αλή Πασά ο οποίος τοποθετήθηκε στη θέση του ντερβεντζή της Θεσσαλίας (δηλ. αρχηγός του σώµατος για την ασφάλεια των οδικών αρτηριών και των ορεινών διαβάσεων) καθώς αρνούνταν την συνεργασία και την υποταγή. Η οικογένεια καταστράφηκε οικονοµικά και το 1812 οι δύο µικρότεροι από τους γιους του Γούσιου, ο Γιαννάκης και ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος αναζήτησαν καλύτερη τύχη στις Σέρρες, όπου η οικογένεια είχε αναπτύξει δραστηριότητες. Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος ταξίδεψε µέχρι τη Βιέννη µαζί µε άλλους εµπόρους των Σερρών και εκεί ως µέλος µιας επιτροπής Ελλήνων συνάντησαν τον Ναπολέοντα, ζητώντας την αρωγή του για την απελευθέρωση της Ελλάδος. Λίγο αργότερα στο 1817 ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος βρέθηκε στην αυλή και στην υπηρεσία του Αλή Πασά ως δεύτερος γραµµατικός. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία το 1819 από τα ξαδέλφια του Γ. Τουρτούρη και Κωλλέτη, ενώ µε τη σειρά του µύησε σ' αυτή τον Νικόλαο Λιακατά, τον Νάσο Μάνταλο, τον πασίγνωστο στην περιοχή των Τρικάλων για την αγωνιστική του δράση παπα-θύµιο Βλαχάβα και τον Σταµούλη Γάτσο. Έδρασε στη Θεσσαλία και στη Στερεά Ελλάδα και το 1825 πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο Μεσολόγγι ως την ηρωική έξοδο. Στη συνέχεια πολέµησε στην Κεντρική Ελλάδα και στην Αττική. Το 1854 κατά την εξέγερση των αλύτρωτων τέθηκε επικεφαλής των επαναστατών της Θεσσαλίας. Παρά το γεγονός ότι απογοητεύθηκε από την αποτυχία της µάχης που δόθηκε στην περιοχή του Ασπροποτάµου συνεχίζει την δράση του και συµµετέχει στους αγώνες στο Νιόκαστρο της Πύλου, ως φρούραρχος στην Κλείσοβα του Μεσολογγίου και στις µάχες της Αράχοβας και της Πέτρας. Μετά την έξωση του Όθωνα πρωταγωνίστησε σε συνωµοτική κίνηση που απέβλεπε στην εκλογή του Λουδοβίκου ως βασιλιά της Ελλάδος. Αργότερα έγινε υπασπιστής του Γεωργίου του Α'. Στα χέρια του Χατζηπέτρου ξεψύχησε Ο ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ 1 1 Η απελευθέρωση των Τρικάλων 23 Αυγούστου 1881 - Οι εξεγέρσεις κατά τη σκλαβωµένη περίοδο και οι πρωταγωνιστές τους του Λγού (ΠΖ) Νάκου Ηλία ο Γεώργιος Καραϊσκάκης κατά την διάρκεια της µάχης του Φαλήρου. Στη συνέχεια απαντούµε αξιόλογα επαναστατικά κινήµατα που στην πλειονότητα τους δεν απέδωσαν τα αναµενόµενα. Τα επαναστατικά κινήµατα όµως αυτά, λειτούργησαν καταλυτικά και προσέφεραν δυναµικά επιχειρήµατα στους διπλωµάτες της Ελλάδος για να τα αξιοποιήσουν θετικά, έτσι ώστε να συγκινήσουν τους φιλέλληνες και να διαπραγµατευθούν από θέση ισχύος. Έτσι, κατά τη διάρκεια της συνθήκης του Βερολίνου την 13η Ιουλίου 1878, αποφασίσθηκε η επέκταση των εδαφικών ορίων της Ελλάδας µε το ΙΓ Πρωτόκολλο, που καθόρισε την οριοθετική γραµµή µεταξύ της Ελλάδας και της Οθωµανικής αυτοκρατορίας. Ο διακανονισµός των περαιτέρω λεπτοµερειών αφέθηκε στις διαπραγµατεύσεις ανάµεσα στα ενδιαφερόµενα κράτη. Οι επακόλουθες όµως διασκέψεις για τη ρύθµιση των εν λόγω θεµάτων δεν είχαν ουσιαστικό αποτέλεσµα, µε συνέπεια οι Μ. υνάµεις να ασκήσουν εκ νέου µεσολαβητικό ρόλο. Απόρροια αυτού ήταν η συνοµολόγηση της Σύµβασης της Κωνσταντινούπολης 14 Μαίου 1881. Συναφής εξάλλου υπήρξε και η Σύµβαση της 2 Ιουλίου 1881 «Περί προσαρτήσεως της Θεσσαλίας και τµήµατος της Ηπείρου στην Ελλάδα», (που κυρώθηκε µε το Ν. ΠΛΖ /11.3.1882 «Περί κυρώσεως της µεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας Συµβάσεως κ.λ.π.» (Ε.τ.Κ. αριθ. 14/13.3.1882)), µε την οποία επιτεύχθηκε η απελευθέρωση της Θεσσαλίας. Τη συνθήκη υπέγραψαν ο Πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη και ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Μαχµούτ Σερβέρ Πασάς. Από τον Ιούλιο του 1880, λόγω της επικείµενης προσαρτήσεως της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, ο Ελληνικός Στρατός τέθηκε για πρώτη φορά σε επιστράτευση η οποία έληξε στις 7 Απριλίου 1882. Η δύναµη του Ελληνικού Στρατού, κατά το έτος 1881 εξαιτίας της επιστρατεύσεως είχε φτάσει περίπου τους 83.000 άνδρες. Τον Αύγουστο του 1881 ο Ελληνικός Στρατός εισέρχεται στη σκλαβωµένη από τους Τούρκους Θεσσαλία. Ο Ελληνικός Στρατός την 22 Αυγούστου ηµέρα στρατοπέδευσε στα όρια του Νοµού Τρικάλων στο σηµερινό χωριό Αγναντερό του Ν. Καρδίτσας. Από τις 4 φάλαγγες του Ελληνικού Στρατού που εισήλθαν στη Θεσσαλία τον Αύγουστο του 1881, προς τα Τρίκαλα κινούνται η Γ' και η ' φάλαγγα. Επικεφαλής της Γ' φάλαγγας είναι ο Συνταγµατάρχης Καµπάνης ηµήτριος ο οποίος από τις 25 Ιουλίου 1881 υπηρετούσε στο αρχηγείο υτικής Ελλάδας και επικεφαλής της ' φάλαγγας είναι ο µόλις προαχθείς Συνταγµατάρχης Καραϊσκάκης Σπυρίδων ο οποίος από τις 25 Ιουλίου 1881 υπηρετούσε στο αρχηγείο Ανατολικής Ελλάδας. Το πρωί της Κυριακής 23 Αυγούστου 1881, ο Ελληνικός Στρατός µε Αρχηγό τον Αντιστράτηγο Σκαρλάτο Σούτσο, περνά τον Πηνειό ποταµό στα όρια του νοµού Καρδίτσας- Τρικάλων οργανωµένα και µε άψογους σχηµατισµούς και εισέρχεται θριαµβευτής στην πόλη των Τρικάλων, υψώνοντας τη σηµαία της Λευτεριάς σε Ελληνικά εδάφη που καταδυναστεύονταν από τον Τούρκο για 489 χρόνια. Η υποδοχή των Ελευθερωτών από τους µέχρι τώρα υπόδουλους Τρικαλινούς ήταν ενθουσιώδης και ιδιαίτερα τιµητική για τον Ελληνικό Στρατό. Ο κόσµος έραινε µε λουλούδια και δάφνες τους Αξιωµατικούς και Οπλίτες και τους συνόδευσε πεζή και ιππαστί από τον Πηνειό µέχρι το κέντρο της πόλης. Την πόλη των Τρικάλων παρέδωσε ο Τούρκος ήµαρχος Καδρή Βεής στον Αρχηγό του Ελληνικού Στρατού Σκαρλάτο Σούτσο. Αποκορύφωµα των εορτασµών της Απελευθέρωσης, ήταν η τέλεση οξολογίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Επίσκεψης από τον Μητροπολίτη Μελέτιο Β', τους Αρχιερείς και τον κλήρο, παρουσία του Ένδοξου Στρατού και πλήθους λαού που ευγνωµονούσε το Θεό για την πολυπόθητη Λευτεριά.

Ο Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 "Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΧΗ (ΠΖ) ΟΥΛΗ ΗΜΗΤΡΙΟΥ" - ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ 2009 Ο ηµήτριος ούλης γεννήθηκε στη Νιβίτσα Χιµάρας της Βορείας Ηπείρου το 1865. Ήταν µια περίοδος πολλών και σηµαντικών εξελίξεων για τη π ε ρ ι ο χ ή των Βαλκανίων. Η γεωστρατηγική θέση τους, τα κατέστησε περιζήτητα µε αποτέλεσµα µια συνεχή ψυχροπολεµική αλλά και εµπόλεµη κατάσταση. Γόνος βορειοηπειρώτικης στρατιωτικής οικογένειας απέκτησε από νωρίς έντονη εθνική συνείδηση αλλά και µεγάλη αγάπη για τον τόπο καταγωγής του. Αυτά τον οδήγησαν να καταταχθεί ως εθελοντής στο ελληνικό στρατό µε τον βαθµό του εκανέα. Το 1883 ακολουθώντας πλέον σοβαρά µια στρατιωτική καριέρα εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Υπαξιωµατικών και ονοµάστηκε Ανθυπολοχαγός στις 20 Αυγούστου 1888. Πρόσκαιρα είχε διακόψει τις σπουδές του για να µετάσχει στα µεθοριακά επεισόδια του 1886. Εν συνεχεία πολέµησε ως κατώτερος αξιωµατικός (Ανθυπολοχαγός) στον ατυχή πόλεµο του 1897. Στις 19 Απριλίου 1898 προήχθη σε Υπολοχαγό και στις 31 εκεµβρίου 1904 σε Λοχαγό. Το 1912 επικεφαλής τάγµατος κατέλαβε την Πρέβεζα. Είχε επίσης καθήκοντα Υπασπιστή του 15ου Συντάγµατος Πεζικού που έδρευε στην Λευκάδα και ήταν ιοικητής του 3ου Τάγµατος του. Λεπτοµέρειες για τις ενέργειες του ως ιοικητή του 3ου αποσπάσµατα από τη µελέτη της 1ης βραβευθείσας ΣΙΙας Τσακιρίδη Αναστασίας Τάγµατος του 15ου Συντάγµατος πεζικού είναι αδύνατο να βρεθούν, αλλά από το ιστορικό του Τάγµατος καταλαβαίνουµε την αυτοθυσία των ηγητόρων και βαθµοφόρων του. Προήχθη στο βαθµό του Αντισυνταγµατάρχη στις 14 Οκτωβρίου 1913. Την ιδία περίοδο και ως διοικητής του 26ου Συντάγµατος Πεζικού που υπηρετούσε στη Βόρεια Ήπειρο προσχώρησε στο τοπικό κίνηµα Ανεξαρτησίας και στην προσωρινή κυβέρνηση της Αυτονόµου Ηπείρου που συγκρότησε η Πανηπειρωτική Συντακτική Συνέλευση του Αργυρόκαστρου στις 13 Φεβρουαρίου του 1914. Το γεγονός ότι ηµήτριος ούλης καταγόταν από τη Νιβιτσα Χιµάρας τον έκανε να αγνοήσει τις διαταγές του Στρατηγού Παπούλα, προς αποµάκρυνση των στρατευµάτων και σύλληψη του Σπ. Σπυροµήλιου, και τέθηκε επικεφαλής του κινήµατος. Στην παραπάνω προσωρινή κυβέρνηση ανέλαβε το υπουργείο Στρατιωτικών και την ανωτέρα διοίκηση των τοπικών στρατιωτικών τµηµάτων και επιχειρήσεων. Μετά από τους αιµατηρούς αγώνες της Βορείας Ηπείρου επήλθε η ανακατάληψή και η συγχώνευσή της στο ελληνικό κράτος. Ο ηµήτριος ούλης επανήλθε στο στράτευµα. Προβιβάστηκε σε Συνταγµατάρχη στις 2 Ιανουαρίου 1915. Έπειτα από τέσσερις µήνες στις 2 Μαΐου ανέλαβε ως ιοικητής της Χ Μεραρχίας και αµέσως αποστρατεύτηκε µε αίτηση του. ιετέλεσε βουλευτής Αργυρόκαστρου κατά τις Κ και ΚΑ βουλευτικές περιόδους από το 1915 µέχρι το 1916. Οι µάχες που έλαβε µέρος ήταν στον ατυχή πόλεµο του 1897 και στους Βαλκανικούς πολέµους 1912-1913, στις µάχες Γριµπόβου, Μπιζανίου - Ιωαννίνων και στις µάχες κατά των Βουλγάρων του Νευροκοπίου (12-7-1913). Τραυµατίστηκε κατά την µάχη Πρεντέλ Χαν (17-7-1913). Ο ηµήτριος ούλης ήταν πατέρας δυο παιδιών ενώ επίσης είχε και έναν αδελφό τον Γεώργιο ούλη ο οποίος ήταν γιατρός και πολιτικοστρατιωτικός διοικητής των Αγίων Σαράντα το 1914. Ο ηµήτριος ούλης υπήρξε µια σηµαντική πολιτικοστρατιωτική προσωπικότητα, που διαδραµάτισε σηµαντικό ρολό στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Ήταν ένας σύγχρονος αγωνιστής, ένας άνθρωπος που για χάρη της παρτίδας του ριψοκινδύνεψε τη ζωή του, θυσίασε τη καριέρα του και κέρδισε τελικά την εκτίµηση όλων. Ανέλαβε πρωτοβουλίες, σύµφωνα µε την κρίση του, και δεν δίστασε να παρακούσει τις εντολές των ανωτέρων του, χαράσσοντας µε αυτό τον τρόπο το δικό του µονοπάτι στην ιστορία. Οι ιδέες που φαίνεται πως διακατείχαν τον συνταγµατάρχη είναι η ανδρεία, το αγωνιστικό πνεύµα, η εµµονή στις δίκαιες ιδέες και το υψηλό ηθικό. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1928 σε ηλικία 63 ετών.