Ἀναγνωσθήτω ἐπ Ἐκκλησία Παντί τῷ πληρώματι τῆς καθ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καί Βοιωτίας. Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί. «Ὁ Χριστός μεθ ἡμῶν καί οὐδείς καθ ἡμῶν» Μέ αἴσθημα εὐθύνης καί πικρίας ἀναλογιζόμενος ὅλες αὐτές τίς ραγδαῖες, ἀνθελληνικές, προδοτικές ἐξελίξεις, αἰσθάνομαι τήν ὑποχρέωση καί τήν ἀνάγκη, ἔστω καί μέσω αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου, νά βρεθῶ ἀνάμεσά σε σᾶς, τούς πιστούς της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τούς Ἕλληνες, νά σᾶς μεταφέρω προβληματισμούς, ὄχι ἀπαισιοδοξίας καί μελαγχολίας, ἀλλά Ἐλπίδας καί Ζωῆς. Ἡ διαχρονική φωνή τοῦ Κυρίου μᾶς λέει, ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθαι ποιεῖν οὐδέν. Χωρίς Χριστό εἴμαστε ἄδειοι, ἀνίσχυροι, μικροί, ἄ-χριστοι. Ὅσες φορές τό Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων, τό Ἔθνος πού σέ αὐτό ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα ὀφείλει πολλά, τό Ἔθνος αὐτό πού γέννησε ὅλες τίς ἐπιστῆμες καί τόν Πολιτισμό τῶν Πολιτισμῶν, ὅσες φορές ἦταν ἑνωμένο πνευματικά μέ τόν ἕνα μοναδικό Θεό, τόν Κύριο ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστό, κατάφερε νά σταθεῖ πάντα στό ὕψος ὅλων των περιστάσεων, ἰδιαιτέρως σέ περιόδους καί ἐποχές ὅταν Βάρβαροι, ἀπολίτιστοι καί καιροσκόποι ἀλλοεθνεῖς ἤθελαν νά ὑποτάξουν τό ἀδούλωτο Ἔθνος μας κάτω ἀπ τά θέλγητρά τους, τίς μπότες τους καί τά σαρίκια τους καί, γιατί ὄχι, ἀκόμα καί στίς παπικές τιάρες τους. Ἱστορικά εἴδαμε ὅτι οἱ Ἕλληνες, διαχρονικά στή μετά Χριστόν ἐποχή, ὅποτε ἀπειλήθηκαν ἀπό τούς ὁποιουσδήποτε ἀνθέλληνες ἐχθρούς, ὅσες φορές ἀντιμετώπιζαν τούς κινδύνους μέ τή Χάρη τοῦ Κυρίου καί τή δική τους πίστη καί προσευχή πάντοτε κατάφερναν νά ξεπερνοῦν ὅλες τίς
δυσκολίες πού ἐπέφεραν οἱ ἐχθροί, πετυχαίνοντας πάντα το ποθητό ὅραμά τους, τήν Ἐλευθερία!!! Φανερή ἡ πίστη καί ἡ προσευχή μέ ὑπομονή, ἰδιαιτέρως στά 400 χρόνια σκλαβιᾶς στούς Ὀθωμανούς. Κανένας δέν περίμενε ὅτι κάποια στιγμή ἡ Ἑλλάδα καί οἱ Ἕλληνες θά ὁδηγοῦνταν στό ποθούμενο, στήν ἀνεξαρτησία τους. Κι ὅμως τά κατάφεραν, καί προχώρησαν δυναμικά πρός τήν κατεύθυνση τῆς ἐλευθερίας. Αὐτό φυσικά ὀφείλεται στήν ἐπιμονή καί τήν ὑπομονή ὅλων ὅσων εἶχαν στόχο τούς ἀγῶνες «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερία!» Ἀπτόητοι, ἀγέρωχοι, δυνατοί καί πάνω ἀπ ὅλα εὐλογημένοι μέ τή Χάρη τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔχοντας ὡς μεγάλο συμπαραστάτη τή μεγάλη Μάνα καί πρέσβειρά μας, τήν Κυρία Θεοτόκο, ἡ ὁποία πάντοτε ὑπῆρξε ἀρωγός καί βοηθός σέ ὅλες τίς δυσκολίες καί κακουχίες τοῦ Ἔθνους μας. Καί τά κατάφερναν πάντα, βγαίνοντας νικητές ἀπ ὅλες τίς σκλαβιές, δίνοντας συνάμα καί τό μήνυμα πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις, ὅτι οἱ Ἕλληνες μπορεῖ νά φαίνονται ἀδιάφοροι, ἐπιρρεπεῖς, ὠχαδελφιστές, ἀλλά ὅταν τό ἐπιβάλλουν οἱ περιστάσεις καί οἱ στιγμές, ἑνωμένοι μέ τό Χριστό καί ὅλοι μαζί καταφέρνουμε νά ἀποδείξουμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα ποτέ δέν πεθαίνει<. Σό ἴδιο ἀπέδειξαν οἱ προπάτορές μας καί στό Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ὅταν ἐμεῖς ἤμασταν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δώσαμε στή Γερμανία στό Γ Ράιχ, νά καταλάβουν πώς ὑπάρχουν καί ἰσχυρότεροι ἀπό αὐτούς, ἀσχέτως ἄν ἐμεῖς ἤμασταν κατά πολύ λιγότεροι ἀπό ἐκείνους, δίχως τά μέσα της ἐποχῆς, στό νά ἀντιμετωπίσουμε τόν ἐχθρό. Κι ὅμως οἱ Ἕλληνες βγῆκαν νικητές, ὄχι μόνο γιά ἐμᾶς, ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα! Καί φθάνουμε στό σήμερα, στή σημερινή Μητέρα Ἑλλάδα, ζῶντας ἕνα ξεχωριστό τεχνητό πόλεμο γιά μιά ἀκόμη φορά. Ἕνα πόλεμο ἠθικό, πνευματικό, οἰκονομικό. Ἡ Ἑλλάδα γιά μιά ἀκόμη φορά σέρνεται σάν κλάβα στά παζάρια καί στίς ἀγορές σημερινῶν Βαρβάρων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὡς κάλυμμα τό φερετζέ τοῦ Πολιτισμοῦ, καλύπτοντας τά ἀπάνθρωπα καί ἀντιδημοκρατικά σχέδιά τους, θέλοντας νά ὑποτάξουν ξανά καί πάλι ὅλους ἐμᾶς τούς Ἕλληνες. Καταλαβαίνω καί πιστεύω ὅτι ὅλοι ἔχουμε τίς εὐθύνες μας, μικροί καί μεγάλοι, ἐγγράμματοι καί ἀγράμματοι, κληρικοί καί λαϊκοί. Ὁ κάθε ἕνας ἔχει ἕνα ξεχωριστό μέρος τῆς εὐθύνης γιά ὅλη αὐτή τή δραματική ἐξέλιξη πού βιώνουμε στήν καθημερινότητά μας, στό σπίτι μας, στήν ἐργασία μας, στήν Ἑλλάδα μας. Θυμᾶμαι ἕνα πατερικό γνωμικό, «Νοῦς ἀποστᾶς τῆς θεωρίας τοῦ Θεοῦ, ἤ κτηνώδης, ἤ δαιμονιώδης γίνεται».
Ἀγαπητοί ἀδελφοί, ξεφύγαμε ἀπό τίς διαχρονικές ἀρχές τῆς Πίστεως καί τοῦ Ἔθνους μας, ἀφήσαμε τό Χριστό ἀπό τή ζωή μας καί στή θέση τοῦ τοποθετήσαμε τήν ἀδιαφορία, τήν ἀνηθικότητα, τόν ἀτομισμό, τόν ἐγωκεντρισμό καί τόν ὤχ ἀδελφισμό, καί τά ἀποτελέσματα τά βιώνουμε... Φωνάζουμε ὅλοι καί διαμαρτυρόμαστε γιά ὅλη αὐτή τήν προδοσία πού ἐξελίσσεται ἀπό στιγμή σέ στιγμή στή Χώρα μας ἀπό τούς κυβερνῶντες της. Γιατί ἀποροῦμε; Γιατί ἀγανακτοῦμε; Δέν γνωρίζουμε τό κατά τό λαό καί οἱ ἄρχοντες ; Ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὡς ἐπίσκοπός σας καί ὡς πνευματικά ἀδελφός σας, αἰσθάνομαι ὅσο ποτέ ἄλλοτε τήν ἀνάγκη νά σᾶς κτυπήσω πνευματικά τήν πόρτα τῆς καρδιᾶς καί τῆς ψυχῆς σας καί νά φωνάξω δυνατά: Ἀδέλφια μου, ἐπιστροφή στό Χριστό μας! τίς ρίζες μας! Νά ἐπανέλθουμε στήν πνευματική κατάσταση πού εἴχαμε ὅταν βγήκαμε ἀπό τήν ἁγία κολυμβήθρα. Αὐτό πού πνευματικά ἐπιβάλλεται καί χρειάζεται εἶναι ἡ προσευχή στόν Κύριό μας, νά φωτισθοῦμε ἅπαντες στό νά κάνουμε αὐτό πού ὑποχρεούμεθα γιά τήν ψυχή καί τήν εὐλογημένη Ἑλλάδα μας. Προσωπικά, ὡς Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ὡς Ἕλληνας ἐλεύθερος πολίτης θέλω νά βάλω ταπεινά ἕνα ἐλάχιστο, πνευματικό καί ἐθνικό λιθάρι, γιά νά στηρίξουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, παίρνοντας τή δύναμη ἀπό τό «ἡ Ἑλλάδα ποτέ δέν πεθαίνει». ᾶς παρακαλῶ καί σᾶς προτρέπω, ὅλες οἱ οἰκογένειες νά τοποθετήσετε ἕνα ἀπό τά τό Ἱερότερα σύμβολα τοῦ Ἔθνους μας, τήν ἑλληνική σημαία, ἔξω ἀπό τίς οἰκίες σας, τουλάχιστον νά καταλάβουν, ἔστω καί τήν τελευταία στιγμή ὅλοι οἱ ἰθύνοντες αὐτῆς τῆς ἀνεπίτρεπτης κατάστασης τοῦ Ἔθνους μας, ὅτι ἐδῶ εἶναι Ἑλλάδα καί κατοικεῖται ἀπό Ἕλληνες πού τήν ἀγαποῦν! Νά ἔχετε ὅλοι τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου μας καί τά καλά του Θεοῦ. Καλή δύναμη, μέ ὑπομονή ἀδέλφια μου. Ἡ σωτηρία τοῦ Ἔθνους μας, ἀνήκει στά χέρια μας. ᾶς παρακαλῶ νά εὔχεστε καί γιά ἐμένα Ὁ Μητροπολίτης ο Ἀττικῆς καί Βοιωτίας Χρυσόστομος