ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ. Αναψυχή, φυσική άσκηση και περιπέτεια.

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ Αναψυχή, φυσική άσκηση και περιπέτεια.

Αναρρίχηση είναι η προώθηση σε κάθετη ή κεκλιμένη σκληρή επιφάνεια με την χρήση ειδικών τεχνικών και κινήσεων. Διακρίνεται στην «ασφαλισμένη» αναρρίχηση (με κανόνες και πρακτικές κίνησης και ασφάλισης και με τη χρήση σχοινιού) και στο bouldering, την αναρρίχηση δηλαδή σε χαμηλά βράχια ή κλειστές πίστες, χωρίς τη χρήση σκοινιού με μόνη, ενδεχομένως, εξασφάλιση από την χρήση ειδικών στρωμάτων. Υπάρχει ακόμα και η «σόλο» αναρρίχηση που λαμβάνει χώρα χωρίς τη λήψη μέτρων ασφαλείας. Υφίστανται επίσης και διάφορες άλλες δευτερογενείς μορφές αναρρίχησης όπως λ.χ η «δενδροαναρρίχηση».

Μια ομάδα αναρριχητών (που αποκαλείται «σχοινοσυντροφιά») αποτελείται από τον προπορευόμενο (τον «επικεφαλής») που φέρει τον μεγαλύτερο κίνδυνο σε περίπτωση πτώσης ( η πτώση του καλύπτεται μόνο από το τελευταίο σημείο που ο ίδιος ασφαλίστηκε) και τα υπόλοιπα μέλη που ακολουθούν και βρίσκονται σε θέση top rope (καλύπτονται δηλαδή πλήρως σε περίπτωση πτώσης αφού θα κρεμαστούν από το σχοινί που έχει ασφαλίσει ο επικεφαλής) Κατά την ανοδική πορεία είναι δυνατόν να εναλλάσσονται οι ρόλοι του επικεφαλής και του τελευταίου μιας σχοινοσυντροφιάς.

Χωρίζουμε τις μορφές «ασφαλισμένης» αναρρίχησης σε τρεις βασικές: Αναρρίχηση σε βράχο (ορεινό ή πεδινό) Αναρρίχηση σε πάγο που γίνεται σε χιονισμένες ορθοπλαγιές ή παγοκαταρράκτες Αναρρίχηση σε κλειστές ή ανοιχτές τεχνητές πίστες (αθλητική αναρρίχηση) με τη μορφή και τους κανονισμούς αγώνων.

Εξοπλισμός αναρρίχησης Ανάλογα με τη μορφή της αναρρίχησης χρησιμοποιείται και ο αντίστοιχος εξοπλισμός. H «Ζώνη μέσης» πιό γνωστή με τον γαλλικό όρο «μπωντριέ» που σημαίνει "ζωνάρι",την οποία φέρει ο αναρριχώμενος γύρω από την μέση και γύρω από τα πόδια. Στη Ζώνη μέσης δένεται το σχοινί κατά την αναρρίχηση. Από τη Ζώνη μέσης περνά το σχοινί κατά την καταρρίχηση. Κράνος: Ένα ή και δύο δυναμικά (ελαστικά) σχοινιά, διαφόρων διαμέτρων και μήκους, ανάλογα με το είδος και τις συνθήκες της αναρρίχησης. Ειδικά αναρριχητικά παπούτσια. Καραμπίνερ: δηλαδή ειδικοί κρίκοι ασφαλείας. Πλακέττα ασφάλισης:του δεύτερου αναρριχώμενου. Κουβαδάκι: ασφάλισης του επικεφαλής, του δεύτερου αναρριχώμενου, χρησιμοποιούμενο και σαν καταβατήρας. Θήτα: ασφάλισης του επικεφαλής και του δεύτερου αναρριχώμενου. Οχτάρι ή καταβατήρας: χρησιμοποιούμενο για την ασφάλιση του επικεφαλής κατά την αναρρίχηση ή ατομικά κατά την καταρρίχηση. Ρεβέρσο: χρησιμοποιείται τόσο στην ασφάλιση του επικεφαλής όσο και στην καταρρίχηση. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί από τον επικεφαλής για να ασφαλίσει την άνοδο του δευτέρου. Σε περίπτωση πτώσης του δευτέρου, μπλοκάρει από μόνο του και γι' αυτό θεωρείται ασφαλέστερο της μονής ψαλιδιάς. Είναι όμως δυσκολότερο στη χρήση. Ιμάντες ή λανιέρες: με διάφορα μήκη, και πάχη. Γρί γρί: για χρήση ασφάλισης του επικεφαλής ή για την ασφάλιση top rope. Σάκκος μαγνησίας σε σκόνη: (ή σε υγρή μορφή) για να μην γλιστράνε τα χέρια, στις χώρες που επιτρέπεται η χρήση της. Τα "Καρυδάκια" :είναι ειδικά στηρίγματα για την ασφάλιση στη ορεινή (κυρίως) αναρρίχηση (πιο συγκεκριμένα: στην αναρρίχηση δίχως σταθερές ασφάλειες). Το καρυδάκι αποτελείται από ένα κομμάτι αλουμίνιο από το οποίο περνά ένα λεπτό συρματόσχοινο η άκρη του οποίου καταλήγει σε θηλιά. Το καρυδάκι τοποθετείται σε σχισμές του βράχου. Στην θηλιά του θα περαστεί το "σετάκι".

Ορειβασία είναι το άθλημα, χόμπι ή επάγγελμα του να μετακινείσαι με τα πόδια στα βουνά. (Όρεο-βασία: Περπάτημα στα όρη).με την ευρύτερη της έννοια, η λέξη ορειβασία περιλαμβάνει και την αναρρίχηση και το ορειβατικό σκι. Αυτή η ευρύτερη έννοια περιγράφεται στα αγγλικά με την λέξη Mountaineering.Η ορειβασία χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση και, από ένα επίπεδο και πάνω, τεχνική ικανότητα Η πείρα επίσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.

Στο British Mountaineering Council περιγράφονται οι ορολογίες: Hill walking - περιλαμβάνει περπάτημα σε ορεινό ανάγλυφο μέσα από απολαυστικά τοπία με θαυμάσια θέα. Scrambling - περιλαμβάνει περπάτημα (Hill walking) και σκαρφάλωμα βράχου πιθανώς με σχοινιά. Mountaineering - περιλαμβάνει περπάτημα, σκαρφάλωμα βράχου με σχοινιά, καθώς και σκαρφάλωμα βράχου και πάγου σε μεγάλα βουνά. Η ορειβασία σε βουνά με δυσκολία και παρεμφερές ύψος με τις Άλπεις αναφέρεται και ως αλπινισμός.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ Μικρό αδιάβροχο σακίδιο για να μεταφέρουμε τα άκρως απαραίτητα για την πορεία, παπούτσια ορειβασίας, αδιάβροχο, αντιανεμικό, ισοθερμικό μπλουζάκι, παντελόνι και πουλόβερ φλις, ορειβατικές κάλτσες. ΠΛΗΡΗΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΥ ΒΟΥΝΟΥ: Εξοπλισμός ορεινής πεζοπορίας και επιπλέον: ρούχα για συνθήκες χειμερινού βουνού (π.χ. αδιάβροχο μπουφάν, αδιάβροχα γάντια, χοντρές μάλλινες κάλτσες), γκέτες, πιολέ, κραμπόν. ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ: Φακό με εφεδρικές μπαταρίες και λαμπάκι, ατομικό φαρμακείο, σφυρίχτρα, σουγιά, σπίρτα αδιάβροχα και αναπτήρα, εφεδρικά κορδόνια, εφεδρικά εσώρουχα και κάλτσες, γάντια, σκούφο, καπέλο, κασκόλ, παγούρι γεμάτο με νερό, αντηλιακή κρέμα, γυαλιά ηλίου, χαρτί υγείας, πρόχειρη ελαφριά τροφή (π. χ. σοκολάτα, παστέλι, φρούτα, ξηρούς καρπούς). Επίσης είναι απαραίτητα δεύτερα ρούχα κα παπούτσια. ΓΙΑ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ ΣΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ Ή ΣΕ ΣΚΗΝΗ: Υπνόσακος και υπόστρωμα. ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΑΚΙΔΙΟΥ: Τα ελαφριά αντικείμενα στο κάτω μέρος, τα βαριά στο πάνω, τα ρούχα προς το μέρος της πλάτης μας και μέσα σε πλαστικές τσάντες για να μη βραχούν, τα είδη πρώτης ανάγκης στις εξωτερικές θήκες.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ Ακολουθώ πάντα τις οδηγίες και τις συμβουλές του αρχηγού και δεν ξεχνώ σε καμία στιγμή ότι είναι ένας απλός εθελοντής που κάνει ό,τι μπορεί για να περάσει όλη η ομάδα όμορφα. Δεν είμαι ποτέ πιο μπροστά από τον αρχηγό, δεν είμαι ποτέ πιο πίσω απ αυτόν που έχει οριστεί τελευταίος της πορείας, έχω πάντα οπτική επαφή μ αυτόν που είναι μπροστά μου, δεν λοξοδρομώ για κανένα λόγο χωρίς να ενημερώσω και να πάρω τη σχετική άδεια. Δεν φτάνω ποτέ στα όριά μου. Σκέφτομαι το πολύ απλό ότι, όσος κόπος και χρόνος χρειάζεται για να φτάσω κάπου, άλλος τόσος τουλάχιστον χρειάζεται για να επιστρέψω. Δεν ξεκινώ την πορεία αν δεν αισθάνομαι απολύτως υγιής και έτοιμος σωματικά, πνευματικά και ψυχικά. Αν κάτι δεν πάει καλά, ενημερώνω διακριτικά. Η ψυχολογία στο βουνό λειτουργεί σαν ντόμινο: αν κάποιος δηλώσει φωναχτά ότι έχει φαγούρα, όλοι θ αρχίσουν να ξύνονται! Είμαι πάντα καλοπροαίρετος και φιλικός με όλη την ομάδα. Δεν κλωτσάω πέτρες και δεν πετάω αντικείμενα. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τραυματισμού κάποιου συνοδοιπόρου μας. Ακολουθώ το ρυθμό του πιο αργού πεζοπόρου. Όλοι μαζί ξεκινήσαμε, όλοι μαζί περπατάμε, όλοι μαζί θα επιστρέψουμε. Στις ομάδες δεν χωρούν ανταγωνιστικές και εγωιστικές συμπεριφορές. Ούτε υπάρχουν στόχοι προς κατάκτηση. Αν καταφέρουμε και φτάσουμε εκεί που είχαμε προγραμματίσει, έχει καλώς. Αν δεν τα καταφέρουμε, και πάλι έχει εξίσου καλώς. Η πορεία είναι μία και έχει έναν αρχηγό. Όποιος δεν μπορεί ή δεν θέλει να ακολουθήσει την διαδρομή που προτείνεται, δεν έχει την δυνατότητα να κάνει κάτι άλλο εκτός από το να μην ξεκινήσει καθόλου ή να επιστρέψει ή να παραμείνει κάπου ασφαλής μέχρι να επιστρέψει η ομάδα (όλα αυτά πάντα με κάποιον παρέα).

Το άθλημα του Κάνοε - Καγιάκ έχει παρουσιάσει ραγδαία ανάπτυξη την τελευταία δεκαετία παγκοσμίως. Ο δυναμισμός του Κάνοε - Καγιάκ και οι συγκινήσεις που προσφέρει το κατατάσσουν παγκοσμίως στα πλέον δημοφιλή αθλήματα και βλέπουμε όλο και συχνότερα πολλούς να ασχολούνται με αυτό, ξεφεύγοντας από τη ρουτίνα και την καθημερινότητα της πόλης. Το καγιάκ είναι ένα κλειστό σκάφος στο οποίο ο κωπηλάτης δίνει ώθηση καθιστός με ένα διπλό κουπί. Από την άλλη, στο κανόε ο κωπηλάτης χρησιμοποιεί μονό κουπί ενώ στέκεται γονατιστός. Χωρίζεται σε σπριντ και σλάλομ ενώ οι άνδρες αγωνίζονται τόσο με κανόε όσο και με καγιάκ στους Ολυμπιακούς, ενώ οι γυναίκες μόνο με καγιάκ.

Oι αγώνες του Κάνοε - καγιάκ σπρίντ είναι αγώνες ταχύτητας σε ήρεμα νερά. Βασικά χαρακτηριστικά του αθλήματος είναι η δύναμη και η ταχύτητα. Στα αγωνίσματα σπριντ με κάνοε ή καγιάκ συμμετέχουν εννέα αθλητές ή εννέα πληρώματα σε κάθε κούρσα, η οποία αποτελείται από εννέα διαδρομές πλάτους 9 μέτρων η κάθε μία. Οι αγώνες πραγματοποιούνται σε Κωπηλατοδρόμιο και οι αθλητές αγωνίζονται στα 200, 500 και 1.000 μέτρα. Οι προκριματικές σειρές, οι ημιτελικοί και οι τελικοί καθορίζονται ανάλογα με τον αριθμό των συμμετεχόντων αθλητών. Η μύτη της πλώρης του σκάφους που διασχίσει πρώτη τη γραμμή τερματισμού καθορίζει το νικητή, αθλητή ή πλήρωμα. Στα αγωνίσματα σπριντ με κάνοε ή καγιάκ, συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες,αλλά όχι μικτά πληρώματα. Οι άνδρες αγωνίζονται στο μονοθέσιο και διθέσιο κανόε, ενώ και οι άνδρες και οι γυναίκες αγωνίζονται στο μονοθέσιο, διθέσιο ή τετραθέσιο καγιάκ. Σε όλα τα αγωνίσματα κανόε σπριντ, οι αθλητές αγωνίζονται σε προκριματικούς γύρους και προσπαθούν να προκριθούν στον τελικό για να διεκδικήσουν ένα μετάλλιο.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΧΟΝΤΑΣ 5.000 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΕ/ΚΑΓΙΑΚ ΣΥΝΑΝΤΑΤΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΕΣΧΙΖΑΝ ΜΕ ΒΑΡΚΕΣ ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΙΜΝΕΣ. ΤΑ ΚΑΓΙΑΚ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΑΓΙΑΚ ΤΩΝ ΕΣΚΙΜΩΩN ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΔΕΡΜΑ ΦΩΚΙΑΣ, ΕΝΩ ΤΑ ΚΑΝΟΕ, ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΝΟΕ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ, ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΑΠΟ ΦΛΟΥΔΑ ΣΗΜΥΔΑΣ. ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΠΡΙΝΤ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΟ ΑΘΛΗΜΑ. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ (INTERNATIONAL CANOEING FEDERATION - ICF) ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΤΟ 1924, ΩΣ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΠΡΙΝΤ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΘΕΡΙΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟ 1924, ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΩΣ ΑΘΛΗΜΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗΣ, ΜΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΑΔΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ. ΤΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΠΡΙΝΤ ΑΝΔΡΩΝ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ 1936 ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΕΝΩ ΤΟ 1948 ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. TΟ ΠΡΩΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΤΟ 1933 ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΑ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΚΑΦΗ ΗΡΘΑΝ ΤΟ 1983-4 ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ. ΤΟ 1986, Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΕΝΕΤΑΞΕ ΤΟ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΩΠΗΛΑΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ (ΕΚΟΦΝΣ) ΩΣ ΙΣΟΤΙΜΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ (ICF). ΤΟ 1991 Η ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΟ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΠΡΙΝΤ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ (ΕΟΚΚ) ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΤΟ 1998 ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΤΟ 1999, ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΛΑΛΟΜ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΥΠΗΡΞΕ ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ. ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΑΠΟΚΤΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ, ΕΝΩ ΗΔΗ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ.

ΣΤΟ ΚΑΝΟΕ / ΚΑΓΙΑΚ ΣΛΑΛΟΜ Ο ΑΘΛΗΤΗΣ ΦΟΡΑ ΣΩΣΙΒΙΟ- ΓΙΛΕΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟ ΚΡΑΝΟΣ. ΕΠΙΣΗΣ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΣΤΟΛΗ ΝΕΟΠΡΕΝ (ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ), ΦΟΡΑ ΜΙΑ ΕΙΔΙΚΗ «ΠΟΔΙΑ» ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΟΥΜΠΩΝΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΑ ΝΕΡΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ Ο ΑΘΛΗΤΗΣ.

ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ!!!!

Σε περίπτωση που χαθείς στο δάσος και δεν ξέρεις πώς να γυρίσεις πίσω Μπορείς να βρεις δικούς σου τρόπους για να προσανατολιστείς και να βρεις κατά που πρέπει και θέλεις να πας! ΠΡΑΚΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Τρόποι για να βρούμε το Βορρά είναι: Οι εκκλησίες, το ιερό των οποίων είναι στραμμένο προς την Ανατολή. Τα νεκροταφεία που βλέπουν προς τη Δύση. Με απαραίτητη προϋπόθεση να είναι μεσημέρι και να έχει ηλιοφάνεια και με τη βοήθεια ενός κατακόρυφου προς τη γη κονταριού, βρίσκουμε τη σκιά του. Η σκιά του κονταριού δείχνει το Βορρά. Τα βρύα, τα οποία φύονται προς το ψυχρότερο μέρος της περιοχής, δηλαδή προς το Βορρά (απαραίτητη προϋπόθεση να είναι συννεφιά και να κάνει κρύο). Οι μυρμηγκοφωλιές. Τα μυρμήγκια φτιάχνουν το λοφάκι του χώματος, με το οποίο προστατεύουν τη φωλιά τους από τον ψυχρό αέρα, στραμμένο προς το Βορρά. Αυτό προϋποθέτει περιοχή με κρύους βόρειους ανέμους.

Το GPS (GLOBAL POSITIONING SYSTEM), είναι μια συσκευή που έχει ως λειτουργία να εντοπίζει το σημείο (γεωγραφικό στίγμα), όπου κι αν βρισκόμαστε πάνω στη Γη με μεγάλη ακρίβεια (έως και 5 μέτρα, ενώ για τους στρατιωτικούς και τους τοπογράφους, η απόκλισή του δεν υπερβαίνει τα μερικά εκατοστά). Σωστά υποστηρίζουν πολλοί ότι GPS είναι το πιο επαναστατικό όργανο προσανατολισμού που δημιουργήθηκε ποτέ, μετά την πυξίδα. Η λειτουργία του, βασίζεται σε σήματα που εκπέμπονται από ένα δίκτυο δορυφόρων, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η μετάδοση πληροφοριών από κάθε δορυφόρο, για την ακριβή ώρα και θέση του, επιτρέπει σε έναν κατάλληλο δέκτη (συσκευή GPS) να υπολογίσει με τριγωνισμό τη δική του θέση, η οποία εμφανίζεται στην οθόνη του εκφρασμένη σε συντεταγμένες ενός συγκεκριμένου γεωδαιτικού συστήματος αναφοράς.

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε κατά τη διάρκεια της πορείας μας τα σημεία του ορίζοντα. Σε συνδυασμό με μια γενική γνώση της περιοχής μπορούμε να ανταποκριθούμε με επιτυχία στις δυσμενείς συνθήκες που τυχόν θα προκύψουν (ομίχλη, κ.τ.λ). Ο καλύτερος και ακριβέστερος τρόπος προσανατολισμού είναι η χρήση της πυξίδας. Σε περίπτωση όμως που δεν τη διαθέτουμε, μπορούμε να προσανατολιστούμε με έναν από τους παρακάτω τρόπους: Από τον Ήλιο. Επειδή ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή,το μεσημέρι βρίσκεται προς το Νότο και το βράδυ στη Δύση, μπορούμε, γνωρίζοντας την ώρα, να προσδιορίσουμε (κατά προσέγγιση) κάποιο σημείο του ορίζοντα. Για παράδειγμα το καλοκαίρι, o ήλιος στις 6 το πρωί βρίσκεται στην Ανατολή,στις 9 Βορειοανατολικά, στις 12 στο Νότο, στις 3 Νοτιοδυτικά και στις 6 το απόγευμα στη Δύση.

Με την μέθοδο της σκιάς του ξύλου. Στερέωσε κατακόρυφα στο έδαφος ένα ξύλο με ανάλογο ύψος ώστε να αφήνει μια ευδιάκριτη σκιά στο έδαφος και σημάδεψε την άκρη της σκιάς. Περίμενε ώσπου να μετακινηθεί η σκιά περίπου 40 εκατοστά και σημάδεψε τη νέα θέση. Ένωσε τα δύο σημάδια με μια ευθεία. Η ευθεία δείχνει τον άξονα Ανατολής - Δύσης. Το πρώτο σημείο που σημάδεψες είναι το Δυτικό ενώ το δεύτερο το Ανατολικό.

Με το ρολόι. Με την μέθοδο αυτή δεν έχουμε μεγάλη ακρίβεια αλλά είναι ένας γρήγορος τρόπος να προσανατολιζόμαστε. Τοποθέτησε τον ωροδείκτη του ρολογιού σου στην κατεύθυνση του ήλιου. Ο Νότος βρίσκεται μεταξύ του ωροδείκτη και της ένδειξης 12 του ρολογιού. (Η διχοτόμος της γωνίας που σχηματίζεται από τον ωροδείκτη και τη ένδειξη 12).

Και αν είναι βράδυ.. Με τον με τον πολικό αστέρα. Τη νύχτα μπορείς να προσδιορίσεις το Βορρά με τον πολικό αστέρα. Ο πολικός αστέρας έχει προνόμιο να μην αλλάζει θέση γιατί βρίσκεται πάνω στον άξονα περιστροφής της γης και γι' αυτό δείχνει πάντα τον Βορρά ενώ προσδιορίζεται εύκολα από τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου. Η Μεγάλη Άρκτος βρίσκεται πάντα στο βόρειο τμήμα του ορίζοντα και αναγνωρίζεται εύκολα από το σχήμα κατσαρόλας που σχηματίζουν τα επτά άστρα της. Αν από τα άστρα α και β της Μεγάλης Άρκτου χαράξεις μια νοητή γραμμή και την προεκτείνεις προς το α, 5 φορές το μήκος α-β, τότε θα βρεις τον πολικό αστέρα που ανήκει στον αστερισμό της Μικρής Αρκτου.

Η πυξίδα έχει 3 βασικά μέρη: 1) Μια κόκκινη βελόνα δείχνει το Βόρειο μαγνητικό πόλο. 2) Ένας περιστρεφόμενος δίσκος εμφανίζει τα 4 σημεία του ορίζοντα ΒΟΡΡΑΣ.,ΝΟΤΟΣ,ΑΝΑΤΟΛΗ,ΔΥΣΗ! 3) Ένα παραλληλόγραμμο πλαίσιο, το οποίο έχει ένα βέλος όπου στοχεύουμε το σημείο που θέλουμε να κατευθυνθούμε.

Τι είναι το ορειβατικό σκι; Το ορειβατικό σκι είναι ένα συναρπαστικό χειμερινό άθλημα που συνδυάζει την δυνατότητα μετακίνησης σε αδιαμόρφωτες επιφάνειες καλυμμένες από χιόνι για ανάβαση και κατάβαση με τη χρήση χιονοπέδιλων. Με άλλα λόγια αντί να περιμένουμε υπομονετικά στην ουρά του λιφτ, με ότι αυτό συνεπάγεται, μπορούμε να βάλουμε τις φώκιες στα σκι μας και να είμαστε ανεξάρτητοι στις μετακινήσεις μας για να σκιάρουμε σε πλαγιές που δεν φτάνει το λιφτ και η ανθρώπινη παρέμβαση το χειμώνα. Το ορειβατικό σκι λοιπόν περιλαμβάνει λίγο απ όλα και βέβαια η ασφαλής πραγματοποίηση του αθλήματος δεν εξαρτάται από την εξειδίκευση σε ένα τομέα αλλά από την ένδυα σε κάποιο άλλο, με άλλα λόγια ένας πολύ καλός χιονοδρόμος χωρίς γνώσεις βουνού διατρέχει κινδύνους όπως και ένας καλός ορειβάτης με αδυναμίες στην κατάβαση.

Ο εξοπλισμός Τα πέδιλα διαφέρουν από αυτά του καταβατικού σκι. Χρησιμοποιούμε δεστρές, το οποίο καθηστά δυνατή την απελευθέρωση της πτέρνας ώστε να πραγματοποιηθεί ο βηματτισμός. Οι φώκιες είναι κομμάτια υφάσματος που κολάμε κάτω από τα πέδιλα για να μπορούμε να ανεβούμε. Βασικό χαρακτηριστικό των μποτών ορ. σκι είναι η ελεύθερη ή καλύτερα σχεδόν ελεύθερη κίνηση της ποδοκνημικής άρθρωσης ώστε να είναι πιο άνετη και όσο γίνεται φυσική η κίνηση στην ανάβαση. Ο βασικός εξοπλισμός ασφαλείας αποτελείται από φτυάρι χιονιού, πομποδέκτη χιονοστιβάδων. Βέβαια δεν αρκεί η αγορά των υλικών αλλά χρειάζεται και η απαραίτητη εκπαίδευση προκειμένου να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους πιθανούς κινδύνους. Σημαντικό είναι ένα καλό σακίδιο το οποίο να προβλέπει υποδοχή για πρόσδεση των σκι και τεχνικός ρουχισμός που θα μας προστατέψει από τον καιρό σε συνθήκες έντονης σωματικής άσκησης.

Εκμάθηση Αρχικά είναι καλύτερο να εξασκηθούμε με την κατάβαση σε χιονοδρομικά κέντρα,όπου προφανώς είναι πίο ασφαλές, για την ανάπτυξη ικανοτήτων. Ύστερα μπορούμε να εξασκηθούμε και στην ανάβαση. Βέβαια σε κάθε περίπτωση ιδανικός τρόπος για πρώτη επαφή με το άθλημα και την κίνηση στην ανάβαση είναι να κινούμαστε στα όρια κάποιου οργανωμένου χιονοδρομικού κέντρου όπου συνήθως δεν χρειάζεται να κάνουμε χρήση άλλων υλικών πέρα από τα πέδιλα σκι διότι το περιβάλλον είναι ασφαλές.

Τα πλεονεκτήματα του ποδηλάτη

Από φυσιολογική άποψη, η ποδηλασία συνιστά μια άσκηση καθαρά αεροβική δηλαδή χτίζει ένα καλό κυκλοφορικό σύστημα, αυτό που αποτελεί την βασική εγγύηση μιας καλής μακροχρόνιας υγείας.

Ο ποδηλάτης επιλέγει ανά πάσα στιγμή και χωρίς καταπόνηση το ρυθμό της άσκησης και μπορεί κανείς με την ελάχιστη προσπάθεια και καταπόνηση να μετακινείται με ταχύτητα πολύ μεγαλύτερη από αυτή με την οποία θα βάδιζε ή θα έτρεχε.

Ο ποδηλάτης δεν θα περιοριστεί στον συγκεκριμένο χώρο ενός γυμναστηρίου ή στίβου. Ολοένα και απομακρύνεται από το μολυσμένο αστικό περιβάλλον. Μαθαίνει έτσι σταδιακά να εκτιμά αυτό που η φύση μπορεί και πρέπει να του προσφέρει την φυσική ζωή.

Κακές συνήθειες, όπως το κάπνισμα και η κακή διατροφή, διαπιστώνει κανείς ότι αρχίζουν σταδιακά να υποχωρούν. Με την αποτοξίνωση του οργανισμού, ανακαλύπτει κανείς ότι δεν έχει πια ανάγκη τα ναρκωτικά της εποχής μας (παράνομα και νόμιμα) για να τον «κρατάνε». Η νικοτίνη, το αλκοόλ, η καφεΐνη κλπ. χάνουν την εξουσία τους στον ποδηλάτη.

Σε αντίθεση με τα μεταφορικά μέσα που χρησιμοποιούν κινητήρα εσωτερικής καύσης, το ποδήλατο είναι το πιο φιλικό προς το περιβάλλον.

Δραστηριότητες στη φύση.

Ο δραστηριότητες στη φύση αποτελούν ένα τρόπο επαφής και προσαρμογής στο φυσικό περιβάλλον καθώς επίσης συμβάλλουν και στην βελτίωση της φυσικής κατάστασης.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ Οι δραστηριότητες σε φυσικό περιβάλλον όπως ο περίπατος εκπληρώνουν δυο σκοπούς: Είναι ενεργητικές μορφές αναψυχής και φυσικής άσκησης. Αποτελούν τρόπο επαφής και επιστροφής στο φυσικό περιβάλλον.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Αναβάθμιση ποιότητας ζωής. Βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας. Συμμέτοχη σε φυσικές δραστηριότητες και μορφές άσκησης. Διαμόρφωση Οικολογικής συνείδησης

Ορειβατική χιονοδρομία (Cross country ski)

Το cross country ski (ή langlauf) είναι μια μορφή χιονοδρομικής πεζοπορίας στην όποια οι συμμετέχοντες χρησιμοποιούν εξοπλισμό σκι για να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις. Ως ένα σπορ βασισμένο στην αντοχή είναι ένα από τα δυσκολότερα, αφού χρησιμοποιούνται όλες οι κυρίες ομάδες μυών (όπως στο τρέξιμο και στο κολύμπι) και καεί ένα μεγάλο αριθμό θερμίδων ανά ώρα.

Το langlauf είναι δημοφιλές στη Βόρεια Ευρώπη, στον Καναδά και στην Αλάσκα, αλλά γίνεται σε κάθε περιοχή με αρκετά μεγάλες χιονισμένες εκτάσεις. Το cross country ski μπήκε στους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες το 1924.

Jogging στη φύση Τo jogging είναι μια μορφή τρεξίματος με αργό και χαλαρό ρυθμό. Ο κύριος σκοπός του είναι η σωματική ισορροπία με λιγότερο κόπο από το γρήγορο τρέξιμο.

Ιδιαίτερα το jogging στη φύση συμφώνα με μελέτες μειώνει το άγχος και βελτιώνει την ψυχική κατάσταση του ανθρώπου από ότι μέσα σε ένα γυμναστήριο.

ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ

ΔΡΑΣΕΙΣ (ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ) Εναέριο Πέρασμα: Η ομάδα προσπαθεί να καλύψει μια μικρή διαδρομή πάνω σε ένα τεντωμένο συρματόσχοινο και με υψομετρική απόσταση από το έδαφος. Παρά την πρώτη εντύπωση που δίνεται, η άσκηση δεν απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες από τους συμμετέχοντες. Πρόκειται για κλασσική άσκηση ενθάρρυνσης των μελών της ομάδας από τους ίδιους τους συμπαίκτες τους, γεγονός που δίνει άλλο αέρα στο πνεύμα συνεργασίας της ομάδας (team-spirit). Πέταγμα της Αλεπούς (Flying Fox): Σταθείτε κάπου ψηλά κρατήστε τη τροχαλία πάνω στο τεντωμένο σύρμα και μεταφερθείτε από την μία άκρη στην άλλη. Εναλλακτικά μπορεί να έχετε την ευκαιρία για ένα συναρπαστικό πέρασμα πάνω από ποτάμι ή λίμνη.

ΕΝΑΕΡΙΟ ΠΕΡΑΣΜΑ

Πέταγμα της Αλεπούς

Καταρρίχηση Μια μοναδική και συναρπαστική εμπειρία η καταρρίχηση από βράχο ή δένδρο με ορειβατικό σχοινί, ώσπου να φτάσουμε στο έδαφος. Η δραστηριότητα γίνεται πάντα με την επίβλεψη και την καθοδήγηση έμπειρων εκπαιδευτών. Δενδροαναρρίχηση Η αγαπημένη δραστηριότητα των παιδιών. Το σκαρφάλωμα στο δέντρο με τον κατάλληλο αναρριχητικό εξοπλισμό και όλους τους κανόνες ασφαλείας βοηθάει τα παιδιά να τολμήσουν και στη συνέχεια να ξεπεράσουν τους φόβους τους. Η δραστηριότητα γίνεται πάντα με την επίβλεψη και την καθοδήγηση έμπειρων εκπαιδευτών.

Καταρρίχηση

Δενδροαναρρίχηση

Τοξοβολία

Η τοξοβολία είναι ένα συναρπαστικό άθλημα, το οποίο κερδίζει ολοένα και περισσότερους φίλους. Οι σύγχρονοι «ρομπέν των δασών» με το τόξο τους δοκιμάζουν τον εαυτό τους τόσο στην ευστοχία όσο και στην αυτοσυγκέντρωση, τον αυτοέλεγχο και την επιμονή.

ΙΠΠΑΣΙΑ Η Ιππασία είναι ένα από τα αρχαιότερα αθλήματα. Η εφαρμογή ίδιων κανόνων αξιολόγησης και βαθμολόγησης ανδρών και γυναικών, καθώς επίσης και η επιβράβευση όχι μόνο του ιππέα ή της αμαζόνας αλλά και του αλόγου, καθιστούν την Ιππασία μοναδική ως άθλημα.

Ο ιππέας ή η αμαζόνα και το άλογο θεωρούνται μια ομάδα. Απαιτούνται χρόνια συστηματικής προσπάθειας προκειμένου να μπορούν να εκτελούν ασκήσεις δεξιοτεχνίας, ταχύτητας, αντοχής και υπερπήδησης εμποδίων. Η ιππασία είναι ολυμπιακό άθλημα από το 1900.

Σέλα:σχεδιάστηκε για να βοηθά τον ιππέα να διατηρεί την ισορροπία και το κάθισμά του στον ίππο. Η σέλα είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να ταιριάζει στον ίππο και να συμβάλλει στη δουλειά για την οποία αποσκοπεί. Γι αυτό το λόγο υπάρχουν διαφορετικοί τύποι σέλας για τα διαφορετικά ιππικά αθλήματα.

Μπότες ίππων (περικνημίδες τριβής), καμπάνες, επίδεσμοι: Οι περικνημίδες αποτελούν προστατευτικά των ποδιών και των οπλών των ίππων. Χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα και αποτελούν βασικό εξάρτημα για τη καλύτερη προστασία και αποφυγή τραυμάτων στο βασικότερο και ουσιαστικότερο μέρος του ίππου

Ηνία: Είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να κρατάνε τη στομίδα στο στόμα του ίππου. Υπάρχουν διαφόρων ειδών ηνία για να ταιριάζουν σε κάθε τύπο ίππου καθώς επίσης και διαφορετικών ειδών στομίδες. Οι στομίδες: Αποτελούν το συνδετικό κρίκο της επαφής του ίππου με του ιππέα. Ο τύπος της στομίδας ανταποκρίνεται και στον έλεγχο που επιθυμεί να έχει ο ιππέας επί του ίππου του.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ Ανακάλυψη του δάσους ως χώρου παιχνιδιού και ξεκούρασης. Ανάλογα με τα παιχνίδια, επιδιώκεται η γνωριμία με ζωικά και φυτικά είδη, η καλλιέργεια της παρατηρητικότητας των παιδιών, η συνειδητοποίηση του δάσους ως στοιχείου του περιβάλλοντός μας.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ Παιχνίδι μνήμης (ΒΙΝGO): Τα παιδιά ψάχνουν στο έδαφος για διάφορα αντικείμενα (καρπούς, κουκουνάρια, χαλίκια, σαλιγκάρια, απορρίμματα ζώων, κομματάκια φλοιού κτλ.) και συλλέγουν δύο όμοια από κάθε είδος. Ύστερα τα τοποθετούν ένα-ένα ανακατεμένα πάνω σ' ένα τραπέζι και τα καλύπτουν πάλι ένα-ένα χωριστά με κάποιο κάλυμμα(χαρτί, κουτί, ύφασμα κτλ.). Κάθε παιδί με τη σειρά του προσπαθεί να αποκαλύψει τα αντικείμενα κατά ζεύγη. Όποιο παιδί το καταφέρει, κερδίζει και συνεχίζει την προσπάθεια. Εάν όχι, παραχωρεί τη θέση στο επόμενο για να δοκιμάσει κι αυτό την τύχη του.

Ταξινόμηση Αναλαμβάνουν να ταξινομήσουν έναν αριθμό αντικειμένων ανάλογα με το χρώμα τους. Παρόμοιες δυνατότητες υπάρχουν και για ταξινόμηση ανάλογα με το βάρος ή ανάλογα με το μέγεθος ή αλφαβητικά, ανάλογα με τα ονόματά τους. Το παιχνίδι μπορεί να επαναληφθεί. Τη δεύτερη φορά όμως τα παιδιά προσπαθούν να ταξινομήσουν τα αντικείμενα με τα μάτια κλειστά. (Το παιχνίδι της ταξινόμησης έχει επίσης παιδαγωγικό σκοπό: Πρέπει να αναγνωρισθεί το γεγονός ότι διαφορετικά άτομα μπορούν να βρουν διαφορετικές λύσεις για το ίδιο πρόβλημα, χωρίς κάποια από τις λύσεις να είναι σώνει και καλά η καλύτερη).

Παρατήρηση ζώων Ομάδες 3-4 παιδιών περπατούν στο δάσος ώσπου να ανακαλύψουν κάποιο μικρό ζώο, το οποίο παρατηρούν για κάποιο χρονικό διάστημα. Κατόπιν η ομάδα μιμείται τις κινήσεις του ζώου με τρόπο ώστε τα υπόλοιπα παιδιά να αναγνωρίσουν για ποιο ζώο πρόκειται.

«Στα τυφλά» Επιλέγεται μια περιοχή του δάσους με ανομοιογενήτοπογραφία και η ομάδα (3 ή 4 παιδιών) οδηγείται με δεμένα τα μάτια από κάποιο παιδί. Μετά τον «περίπατο», τα παιδιά περιγράφουν τη διαδρομή.

Αγώνας δρόμου επιδεξιότητας Κάθε ομάδα συμμετέχει με 2 παιδιά στον κάθε αγώνα. Καθένα οφείλει να μεταφέρει με ένα διχαλωτό ραβδί ένα κουκουνάρι ως ένα καθορισμένο σημείο και να επιστρέψει στο σημείο αναχώρησης χωρίς να πέσει το κουκουνάρι. Κατά τη διαδρομή δεν έχει το δικαίωμα να αγγίζει το κουκουνάρι παρά μόνο με τη διχάλα.

Μαθητές: Αναστασίου Δέσποινα Βερώνης Αντρέας Γιακείμ Γιώργος Γκάσιος Χρήστος Θωμάς Ιωάννης Κεσμετζής Κών/νος Λιθαδιώτη Ευλαλία Παπαζήσης Κυριάκος Ραμαντάνης Νίκος Σένκο Έλσον Σκλάβος Παναγιώτης Τασσοπούλου Σταυρούλα Φραντζέσκος Μαξιμιλιανός Υπεύθυνος καθηγητής: Σώτης Απόστολος ΠΕ11