Πάρνηθα πέντε εύκολες διαδρομές Γιώργος Πρίμπας
Στο παρόν φωτογραφικό αφιέρωμα του ηλεκτρονικού λογοτεχνικού περιοδικού 24grammata.com για την Πάρνηθα, το ψηλότερο και μεγαλύτερης έκτασης και βεβαίως βαθύτατα πληγωμένο από πυρκαγιές, με χειρότερη αυτήν της 28ης Ιουνίου 2007, βουνό της αττικής, ακολουθούμε πέντε «εύκολες» διαδρομές, καλούμενες έτσι όχι τόσο για το βαθμό κούρασης που απαιτούν, που ποικίλει για κάθε μια, αλλά για το ότι γίνονται σε βατές διαδρομές όπου οι συναντήσεις με άλλους περιπατητές ή ποδηλάτες (για να σταθούμε στα μη μηχανοκίνητα μέσα) είναι συνήθεις. Γιώργος Πρίμπας Μάης 2017
(1) Στο πρώτο μέρος του φωτογραφικού αφιερώματος για την Πάρνηθα ακολουθούμε τη διαδρομή (πεζή κατά μήκος του ασφαλτόδρομου) από το χώρο στάθμευσης του Τελεφερίκ, στους Θρακομακεδόνες, μέχρι το Καζίνο Regency Πάρνηθας. Η διαδρομή, μήκους 13,9 χιλιομέτρων, ξεκινά από τα 487 μέτρα υψόμετρο και καταλήγει, στο χώρο του Καζίνο, στα 1064 μέτρα υψόμετρο ενώ το ψηλότερο σημείο της ανέρχεται στα 1078 μέτρα. Διήρκεσε, συνολικά μαζί με τις στάσεις για φωτογράφιση, περί τις τρεις ώρες και είκοσι λεπτά της ώρας. Φωτογραφίες προς την πλευρά του λεκανοπεδίου της Αθήνας δεν ληφθήκανε λόγω των ατμοσφαιρικών συνθηκών της 26ης Μαρτίου 2017, που περιορίζανε την ορατότητα.
Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, δυο φωτογραφίες από το οποίο ακολουθούν, βρίσκεται περί τα 460 μέτρα μετά το χώρο στάθμευσης του Τελεφερίκ.
Ακολουθούν οκτώ φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από διάφορα σημεία της διαδρομής μέχρι πριν το χώρο του εγκαταλελειμμένου Σανατορίου και το "Πάρκο των Ψυχών", που βρίσκονται 10,3 χιλιόμετρα από το σημείο εκκίνησης. Η Πάρνηθα, όπως η Πεντέλη, ο Υμηττός και τα περισσότερα βουνά της Ελλάδας είναι ασβεστολιθικά και σχηματιστήκανε στο βυθό του αρχαίου ωκεανού, που υπήρχε κάποτε στον σημερινό ελλαδικό χώρο, από αποθέσεις οστών θαλάσσιων ζώων. Αποθέσεις, που διήρκεσαν δεκάδες εκατομμύρια χρόνια προτού η τεκτονική δραστηριότητα στον πλανήτη μας "σηκώσει" τον βυθό αυτό έξω από τη θάλασσα.
Πεντέλη Ο χώρος στάθμευσης του Τελεφερίκ
Ακολουθούνε φωτογραφίες από το πρώην Σανατόριο που, προτού εγκαταλειφθεί, είχε λειτουργήσει και ως ξενοδοχείο του ΕΟΤ και από το "Πάρκο των Ψυχών". Το εξαιρετικό "Πάρκο των Ψυχών" είναι έργο του ερασιτέχνη εικαστικού Σπύρου Ντασιώτη και αποτελείται από ξύλινα γλυπτά, που ο δημιουργός τους σμίλεψε σε καμένους κορμούς ελάτων μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 2007.
Συνεχίζοντας συναντάμε, βαθιά πλέον στην καμένη έκταση της Πάρνηθας, την εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Εκεί υπάρχει μια από τις αρκετές (ευτυχώς ακόμη) πηγές της Πάρνηθας από τις οποίες πηγάζει νερό αδιάλειπτα και τους δώδεκα (12) μήνες το χρόνο. Χωρίς αυτές τις πηγές τα περίφημα, τετρακόσια σήμερα (μιας και ο πληθυσμός τους μετά τις μεγάλες απώλειες που υποστήκανε στην καταστροφική πυρκαγιά του 2007 ανακάμπτει) κόκκινα ελάφια, όπως η ελαφίνα που συναντήσαμε εκεί (βλέπε τις δύο φωτό που ακολουθούνε), δεν θα μπορούσανε να επιζήσουνε στην Πάρνηθα. Η φιλικότητα τους βέβαια έχει να κάνει με την μη τήρηση της πινακίδας που καλεί τους επισκέπτες να μην ταΐζουν τα ελάφια...
Η φωτογραφία που ακολουθεί, τραβηγμένη περί το ένα (1) χιλιόμετρο πριν από το χώρο του Καζίνο Regency Πάρνηθας προς το πρώην Σανατόριο, δείχνει ότι μάλλον το όμορφο ελατοδάσος που υπήρχε εκεί θα πρέπει να το ξεχάσουμε. Και πριν τα βάλουμε με τους οικοπεδοφάγους [που φυσικά φταίνε για πλήθος πυρκαγιών στην ελληνική επικράτεια, αλλά πάνω στην Πάρνηθα;] ή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (που από αυτά που διαβάζουμε προκαλέσανε στο παρελθόν πυρκαγιές σε ελληνικά νησιά του ανατολικού αιγαίου και στην Πεντέλη πριν δύο δεκαετίες) καλό θα ήταν να σκεφτούμε ότι η επόμενη φωτιά στην Πάρνηθα θα οφείλεται σε κάποιο από τα αμέτρητα μπουκάλια (γυάλινα, πλαστικά ή αλουμινένια), που βρίσκονται τα περισσότερα πεταμένα (ίσως και εκσφενδονισμένα) σε δυσκολοπρόσιτα σημεία εναλλάξ του δρόμου από κλασικούς νεοέλληνες οδηγάρες. Μπουκάλια που το καλοκαίρι λειτουργούν ως φακός συγκέντρωσης ηλιακών ακτίνων πάνω σε ξερά χόρτα. Ο λόγος που γράφω οδηγάρες είναι γιατί θεωρώ ότι οι ποδηλάτες και οι περιπατητές που κοπιάζουνε να ανέβουνε την Πάρνηθα δύσκολα θα πίνουνε ταυτόχρονα μπύρες ή ουίσκια και θα πετάνε τα μπουκάλια... Το ίδιο πιστεύω και για τα πλαστικά μπουκάλια με νερό. Ένας ποδηλάτης κι ένας περιπατητής πάνε στο βουνό για να καλύψουν, πέρα από την προσπάθεια και τον λίγο ή πολύ αθλητικό της χαρακτήρα, και εσωτερικές τους ανάγκες σχετικές με την επαφή τους με το βουνό. Δεν πάνε για να το καταστρέψουνε και να χάσουνε αυτή την πολύτιμη σχέση. Αυτό δικαιολογείται και από το γεγονός ότι σε δασικούς χωματόδρομους ή μονοπάτια δεν υπήρχαν παρά πολύ σπάνια πεταμένα τέτοια σκουπίδια.
Η κατάβαση έγινε με το τελεφερίκ. Για τη διαδρομή με το τελεφερίκ δεν υπάρχει εισιτήριο, η αναμονή μικρότερη του ενός λεπτού της ώρας! και η θέα...
(2) Στο δεύτερο μέρος του φωτογραφικού αφιερώματος για την Πάρνηθα, ξεκινάμε, όπως και στο πρώτο μέρος, από το χώρο στάθμευσης του Τελεφερίκ στους Θρακομακεδόνες και για τα πρώτα 1,30 χιλιόμετρα ακολουθούμε την ίδια πορεία. Προσπερνάμε το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, που είχαμε δει στο πρώτο μέρος, και στεκόμαστε λίγο στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, λίγες δεκάδες μέτρα μετά, το οποίο καταστράφηκε στο σεισμό του Σεπτέμβρη 1999. Στα 1,30 χιλιόμετρα από το σημείο εκκίνησης ο ασφαλτόδρομος διακλαδίζεται στον βασικό δρόμο που οδηγεί προς πάνω στην Πάρνηθα (τον οποίο είχαμε ακολουθήσει στην διαδρομή του πρώτου μέρους) και προς τα αριστερά σε έναν δασικό, κλειστό για τα αυτοκίνητα, χωματόδρομο κατάλληλο για ορεινή πεζοπορία ή τρέξιμο και mountain bike. Εδώ ακολουθούμε αυτόν, ο οποίος διατρέχει αρχικά ένα παρθένο πευκοδάσος, στις νοτιοανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας. Στα 6,60 χιλιόμετρα από το σημείο εκκίνησης, ή 5,30 χιλιόμετρα από το προαναφερθέν σημείο διακλάδωσης, στα 889 μέτρα υψόμετρο από τα 487 μέτρα του σημείου εκκίνησης, συναντάμε μια ταμπέλα προς ένα κατηφορικό μονοπάτι, λίγων δεκάδων μέτρων, για το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στη νεραϊδοπηγή (στα 864 μέτρα υψόμετρο). Ένα όμορφο μέρος σε μια μικρή νησίδα ελάτων και πεύκων που "σαν από θαύμα" την προσπέρασε η καταστροφική πυρκαγιά του 2007, που κατέστρεψε τα πάντα γύρω της νησίδας.
(3) Το τρίτο μέρος του φωτογραφικού αφιερώματος για την Πάρνηθα αφορά το Φρούριο της Φυλής. Το Φρούριο της Φυλής βρίσκεται στις νότιες πλαγιές της Πάρνηθας, 8,8 περίπου χιλιόμετρα μετά το τέλος του οικισμού της Φυλής στον δρόμο προς Στεφάνη, Πύλη, Νεοχωράκι και Θήβα. Συγκεκριμένα βγαίνοντας από τον οικισμό της Φυλής μετά από 8,29 χιλιόμετρα κατά μήκος μιας μοναδικής ομορφιάς και θέας διαδρομής, που η απλόχερη διαφάνεια της ατμόσφαιρας το πρωινό της 02.04.2017 αναδείκνυε στο έπακρο,
Διακρίνονται: το Θριάσιο Πεδίο (1), η Σαλαμίνα (2) και η Πελοπόννησος (3). (2) (3) (1)
Διακρίνονται: o Υμηττός (1), τα Τουρκοβούνια (2), ο Λυκαβηττός (3), το λεκανοπέδιο της Αθήνας (4) και ο οικισμός της Φυλής (5). (1) (2) (3) (4) (4) (5)
συναντάμε αριστερά (υπάρχει και πινακίδα) έναν χωματόδρομο, τον οποίο ακολουθώντας μετά από 600 περίπου μέτρα πορείας φτάνουμε στο, κρεμασμένο στο άκρο ενός βράχου με δεσπόζουσα θέση, ιστορικό φρούριο των αρχαίων Αθηναίων, συνυφασμένο με την άμυνα της αρχαίας Αθήνας απέναντι στους Θηβαίους και το διώξιμο των τριάκοντα Τυράννων από το Θρασύβουλο.
(4) Στο τέταρτο μέρος του φωτογραφικού αφιερώματος για την Πάρνηθα ακολουθούμε τη διαδρομή συνολικού μήκους 17,65 χιλιομέτρων (με την επιστροφή), η οποία κινείται σε υψόμετρο μεταξύ των 1.055 μέτρων και των 1.202 μέτρων, την οποία αξίζει κάποιος να τη διανύσει πεζή ή με ποδήλατο, και η οποία, εκτός από τα 3,36 συνολικά χιλιόμετρα (1,64 Χ 2) της παρέκκλισης του χωματόδρομου που οδηγεί στο καταφύγιο Φλάμπουρι, είναι σε ασφαλτόδρομο. Ξεκινάει από το Καζίνο Regency Πάρνηθας, διανύει το ανατολικό μέρος της Πάρνηθας υψομέτρου άνω των 1.000 μέτρων και μετά από δύο παρεκκλίσεις, για τα καταφύγια Μπάφι και Φλάμπουρι, καταλήγει στον Ι.Ν. Αγίων Πέτρου και Παύλου. Σημειώνουμε ότι -1,27 χιλιόμετρα μετά το σημείο εκκίνησης ο δρόμος διακλαδίζεται. Ακολουθούμε το δρόμο προς τα ανατολικά (δεξιά). Ο άλλος οδηγεί προς Αγία Τριάδα και από κει είτε προς το εγκαταλελειμμένο Σανατόριο, το Πάρκο των Ψυχών και κάτω προς Αθήνα είτε σε κύκλο που τελικά φτάνει στον προορισμό μας (τον Ι.Ν. Αγίων Πέτρου και Παύλου) από την αντίθετη πορεία. -327 μέτρα μετά τη διασταύρωση με το χωματόδρομο προς το καταφύγιο Φλάμπουρι ο δρόμος διακλαδίζεται. Για να πάμε προς τον Ι.Ν. Αγίων Πέτρου και Παύλου (*) ακολουθούμε το δρόμο προς τα δεξιά. Ο άλλος οδηγεί στις κεραίες. (*) και ενδεχόμενα Μόλα και μετά είτε να συνεχίσουμε στον ασφαλτόδρομο, που αφού μας κάνει ένα μεγάλο κύκλο, θα μας επιστρέψει στο σημείο εκκίνησης, είτε να ακολουθήσουμε τον χωματόδρομο προς Λοιμικό, Πύργο Λιμόζας, Σαλονίκη κλπ ακόμη και μέχρι κάτω τον Αυλώνα, που δεν συνίσταται παρά μόνο για οργανωμένη ομάδα ορεινών περιπατητών λόγω του ότι στις περιοχές που διανύει, στη βόρεια Πάρνηθα και τις παρυφές της, έχουν καταγραφεί ίχνη άγριας ζωής όπως λύκοι ή αγριογούρουνα σε αγέλες. (όλες οι φωτογραφίες της 30ης Απριλίου 2017)
(5) Το πέμπτο μέρος του φωτογραφικού αφιερώματος για την Πάρνηθα αφορά τη λίμνη Μπελέτσι στην Ιπποκράτειο Πολιτεία, στις βορειανατολικές παρυφές της Πάρνηθας. Μια πολύ όμορφη μικρή τεχνητή λίμνη εμβαδού μόλις επτά (7) στρεμμάτων, η οποία κατασκευάστηκε την εποχή1973-1975, και βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων.