ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 ΕΛΕΓΧΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ 9.1 ΣΚΟΠΟΣ Βλ. Κεφ. 4, Παρ. 4.4, για την λογική των ελέγχων. 9.1.1 Το παρόν Κεφάλαιο περιλαµβάνει τα κριτήρια ελέγχου της ανίσωσης ασφαλείας, κατά την αποτίµηση ή τον ανασχεδιασµό, σε όρους εντατικών ή παραµορφωσιακών µεγεθών : - Ανάλογα µε την µέθοδο ανάλυσης που χρησιµοποιήθηκε, και - Ανάλογα µε τον αναµενόµενο τρόπο αστοχίας (πλάστιµον ή ψαθυρόν). 9.1.2 Τα κριτήρια αυτά δίνονται για κάθε στάθµη επιτελεστικότητας χωριστά. Σχετικώς, βλ. 5.4.3. Βλ., επίσης, 5.4.3, περί πρωτευόντων/δευτερευόντων στοιχείων. ηλαδή, αν εφαρµόζεται η µέθοδος του ενιαίου δείκτη συµπεριφοράς επιτρέπεται επαύξηση των τιµών q κατά 25%, ενώ αν εφαρµόζεται η µέθοδος των τοπικών δεικτών (για τα επιµέρους δοµικά στοιχεία) επιτρέπεται επαύξηση των τιµών m κατά 25%. 9.1.3 α) Όταν η αποτίµηση πρόκειται να οδηγήσει σε επιβεβαίωση της στοχευόµενης ικανότητας, όλα τα δοµικά στοιχεία θα πρέπει να ικανοποιούν τα σχετικά κριτήρια ελέγχου. β) Αν η αποτίµηση γίνεται για την λήψη αποφάσεων για τον ανασχεδιασµό, όλα τα δοµικά στοιχεία πρέπει να ικανοποιούν τα σχετικά κριτήρια έλεγχου µετά τον ανασχεδιασµό. γ) Σε κτίρια στα οποία η επιρροή των ανώτερων ιδιοµορφών είναι σηµαντική, επιτρέπεται εφαρµογή στατικής ανελαστικής ανάλυσης σε συνδυασµό µε δυναµική ελαστική ανάλυση, βλ. 5.7.2.β, οπότε διεξάγονται όλοι οι έλεγχοι και µε τις δύο µεθόδους, ενώ επιτρέπεται µια αύξηση κατά 25% των τιµών των παραµέτρων που υπεισέρχονται στα κριτήρια ελέγχου 9-1
9.2 ΓΙΑ ΣΤΑΘΜΗ ΕΠΙΤΕΛΕΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ «Άµεση χρήση µετά τον σεισµό» Στην στάθµη επιτελεστικότητας «Άµεση χρήση µετά τον σεισµό», ο φέρων οργανισµός (και ο οργανισµός συµπληρώσεως) αναµένεται να έχει οιονεί ελαστική συµπεριφορά και να µη αναπτύξει µετελαστικές παραµορφώσεις. Έτσι, γενικώς, q m 1,0 ( 1,5). Βλ. Κεφ. 7 και Κεφ. 8 για τους συντελεστές γ Rd. 9.2.1 Για την στάθµη αυτή, η γενική ανίσωση ασφαλείας (βλ. Κεφ. 4) ελέγχεται, για πρωτεύοντα και δευτερεύοντα στοιχεία (καθώς καί για πλινθοπληρώσεις), σε όρους εντατικών µεγεθών µε: - S d : τιµή του εντατικού µεγέθους από την (ελαστική) ανάλυση, µε γ Sd κατά την 4.5.1 - R d : τιµή σχεδιασµού αντίστασης σε όρους εντατικών µεγεθών, υπολογισµένη µε συντελεστές ασφαλείας υλικού γ m και µε αντιπροσωπευτικές τιµές ιδιοτήτων των υλικών, όπως ορίζονται στην 4.5.3 και στα Κεφ. 7 και 8. Οι δύο τρόποι ελέγχου (σε όρους παραµορφώσεων ή σε όρους εντατικών µεγεθών) είναι ισοδύναµοι και πρέπει να καταλήγουν, εφόσον η απαίτηση είναι για ελαστική συµπεριφορά, στο ίδιο αποτέλεσµα. Σε αυτή την περίπτωση, εφαρµόζεται γενικώς γ Rd = 1. 9.2.2 Εναλλακτικά, για την περίπτωση ανελαστικής ανάλυσης και πλάστιµους τρόπους αστοχίας, ο έλεγχος της ανίσωσης ασφαλείας µπορεί να γίνει σε όρους παραµορφωσιακών µεγεθών, µε: - S d το παραµορφωσιακό µέγεθος απ την ανελαστική ανάλυση, µε γ Sd κατά την 4.5.1, και - R d την τιµή του παραµορφωσιακού αυτού µεγέθους κατά την διαρροή δ y [τιµή διαρροής της γωνίας στροφής χορδής θ y, της γωνιακής παραµόρφωσης φατνώµατος τοιχοπλήρωσης γ y, κ.λπ.]. 9.2.3 Μή-φέροντα στοιχεία εκτός τοιχοπληρώσεων θα πρέπει να πληρούν τους ελέγχους ασφαλείας προσαρτηµάτων των 3.7[2] και 4.2.3 του ΕΑΚ. Για τις τοιχοπληρώσεις, βλ. σχετικές εκτενείς αναφορές στα Κεφ. 4,7 και 8. 9.3 ΓΙΑ ΣΤΑΘΜΗ ΕΠΙΤΕΛΕΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ «Προστασία ζωής» ή «Αποφυγή οιονεί-κατάρρευσης» 9-2
Στην στάθµη επιτελεστικότητας «Προστασία ζωής», όλα τα στοιχεία του φέροντος οργανισµού επιτρέπεται να αναπτύξουν σηµαντικές ανελαστικές παραµορφώσεις, αλλά τα πρωτεύοντα στοιχεία πρέπει να διαθέτουν σηµαντικό περιθώριο ασφαλείας έναντι εξάντλησης της διαθέσιµης παραµόρφωσης αστοχίας τους. Στην στάθµη επιτελεστικότητας «Αποφυγή οιονεί-κατάρρευσης», δεν επιτρέπεται να ξεπεραστεί η διαθέσιµη παραµόρφωση αστοχίας των πρωτευόντων και των ενδεχοµένων κατακορύφων δευτερευόντων στοιχείων του φέροντος οργανισµού, ενώ για τα οριζόντια δευτερεύοντα στοιχεία επιτρέπονται, γενικώς, υπερβάσεις. 9.3.1 Ανελαστική ανάλυση Εάν η ανάλυση είναι ανελαστική, η γενική ανίσωση ασφαλείας, βλ. Κεφ. 4, ελέγχεται ως εξής (πρβλ. 4.4.3 και 5.1.3) : α) Για πλάστιµους τρόπους αστοχίας και συµπεριφοράς και για τοιχοπληρώσεις, ο έλεγχος γίνεται σε όρους παραµορφωσιακών µεγεθών µε: - S d = παραµορφωσιακό µέγεθος δ (θ, γ, κ.λπ.) από την ανάλυση µε γ Sd κατά την 4.5.1, και - R d = τιµή σχεδιασµού της διαθέσιµης παραµόρφωσης, όχι µεγαλύτερη της αναµενόµενης οριακής παραµόρφωσης δ d [τιµή αστοχίας της γωνίας στροφής χορδής, θ d, της γωνιακής παραµόρφωσης φατνώµατος τοιχοπλήρωσης γ d κ.λπ.]. H R d θα υπολογίζεται µε βάση τις µέσες (συχνότερες) τιµές ιδιοτήτων των υλικών και µε κατάλληλον συντελεστή γ Rd, ως κατωτέρω. (i) Στην στάθµη επιτελεστικότητας «Προστασία ζωής», ισχύουν τα εξής: Σε πρωτεύοντα στοιχεία, η τιµή της R d µπορεί να υπολογισθεί ως: R d = δ d = 0,5(δ y +δ u )/γ Rd. (1α) 9-3
εν απαιτείται έλεγχος των οριζοντίων δευτερευόντων στοιχείων. Σε δευτερεύοντα στοιχεία, η τιµή της R d µπορεί να ληφθεί ίση µε την τιµή του δ κατά την αστοχία, δ u, διαιρεµένη δια γ Rd : R d = δ d = δ u /γ Rd. (1β) Για τοιχοπληρώσεις οι οποίες λαµβάνονται υπόψη στο προσοµοίωµα, η τιµή της R d µπορεί να ληφθεί ίση µε την τιµή του δ κατά την αστοχία, δ u, διαιρεµένη δια γ Rd : R d = δ d = δ u /γ Rd. (2) Η τιµή του γ Rd στις Εξ. (1α), (1β) και (2) πρέπει να είναι τέτοια ώστε η τιµή της R d να αντιστοιχεί σε µέση τιµή µείον µια τυπική απόκλιση. Αν ως δ δοµικών στοιχείων χρησιµοποιείται η γωνία στροφής χορδής θ, η δε τιµή της θ u κατά την αστοχία υπολογίζεται από την Εξ. (Σ.8α) του Κεφ. 7, µπορεί να χρησιµοποιηθεί τιµή του γ Rd ίση µε γ Rd =1,8. Αν ως δ δοµικών στοιχείων χρησιµοποιείται η πλαστική γωνία στροφής, ενώ η τιµή της κατά την αστοχία, θ pl u, υπολογίζεται από την Εξ. (Σ.8β), µπορεί να ληφθεί γ Rd =2,15. Για τις τοιχοπληρώσεις, σε όρους γ u ή ε u, συνιστάται γ Rd =1,3 για άοπλες και γ Rd =1,2 για οπλισµένες. εν απαιτείται έλεγχος των οριζοντίων δευτερευόντων στοιχείων. (ii) Στην στάθµη επιτελεστικότητας «Αποφυγή οιονεί-κατάρρευσης», η τιµή της R d λαµβάνεται ίση µε: R d = δ d = δ u /γ Rd, (3) όπου η παραµόρφωση δ u κατά την αστοχία υπολογίζεται µε βάση µέσες τιµές ιδιοτήτων των υλικών. 9-4
Για τα πρωτεύοντα στοιχεία η τιµή του γ Rd πρέπει να είναι τέτοια ώστε η τιµή της R d να αντιστοιχεί σε µέση τιµή µείον µια τυπική απόκλιση. Η τιµή του γ Rd για τα πρωτεύοντα στοιχεία µπορεί να είναι η ίδια µε αυτήν που χρησιµοποιείται στην στάθµη επιτελεστικότητας «Προστασία ζωής» (βλ. το πιο πάνω σχόλιο). Για τα δευτερεύοντα στοιχεία, καθώς και για τοιχοπληρώσεις, ο συντελεστής γ Rd λαµβάνεται ίσος µε γ Rd =1. β) Για ψαθυρούς τρόπους αστοχίας και συµπεριφοράς, η γενική ανίσωση ασφαλείας ελέγχεται σε όρους εντατικών µεγεθών, µε: - S d = εντατικό µέγεθος από την (ανελαστική) ανάλυση, µε γ Sd κατά την 4.5.1, και - R d = τιµή σχεδιασµού της αντοχής σε όρους δυνάµεων, υπολογισµένη µε τις αντιπροσωπευτικές τιµές ιδιοτήτων των υλικών και συντελεστές ασφαλείας υλικού γ m κατά την 4.5.3 και τα Κεφ. 7 και Κεφ. 8. 9.3.2 Ελαστική ανάλυση Μέθοδος τοπικών δεικτών πλαστιµότητας m Εάν η ανάλυση είναι ελαστική, η γενική ανίσωση ασφαλείας, βλ. Κεφ. 4, ελέγχεται σε όρους εντατικών µεγεθών ως εξής: α) Για πλάστιµους τρόπους αστοχίας και συµπεριφοράς και για τοιχοπληρώσεις οι οποίες λαµβάνονται υπόψη στο προσοµοίωµα, ελέγχεται η ανίσωση : S d = S G + S E /m < R d, (4) όπου S G : εντατικό µέγεθος για τις δράσεις βαρύτητας του σεισµικού 9-5
συνδυασµού S E : εντατικό µέγεθος για την σεισµική δράση από την (ελαστική) ανάλυση, µε γ Sd κατά την 4.5.1 m=δ d /δ y (5) ο τοπικός δείκτης συµπεριφοράς, όπου: - δ d η παραµόρφωση σχεδιασµού κατά την αστοχία σύµφωνα µε τις Εξ. (1)-(3), ανάλογα µε την περίπτωση, και µε τιµές γ Rd όπως καθορίστηκαν στην 9.3.1, - δ y είναι η παραµόρφωση διαρροής που χρησιµοποιείται ως R d κατά την 9.2.2 και την 9.3.1α R d : τιµή σχεδιασµού της αντοχής σε όρους δυνάµεων, υπολογισµένη µε τις αντιπροσωπευτικές τιµές ιδιοτήτων των υλικών και µε τιµές συντελεστών ασφαλείας υλικού γ m κατά την 4.5.3 και τα Κεφ.7 και 8. β) Για ψαθυρούς τρόπους αστοχίας και συµπεριφοράς, ο έλεγχος της γενικής ανίσωσης ασφαλείας, γίνεται µε: R d = τιµή σχεδιασµού της αντοχής σε όρους εντατικών µεγεθών, υπολογιζόµενη µε τις αντιπροσωπευτικές τιµές ιδιοτήτων των υλικών και µε συντελεστές ασφαλείας υλικού γ m κατά την 4.5.3 και τα Κεφ.7 και 8 S d = εντατικό µέγεθος που προκύπτει µε βάση τις αρχές του ικανοτικού σχεδιασµού και την ισορροπία του στοιχείου, όταν στις πλάστιµες περιοχές που το επηρεάζουν αναπτύσσεται η υπεραντοχή τους, γ Rd R d, όπου η τιµή του γ Rd καθορίζεται πιο κάτω. Συγκεκριµένα : 9-6
(i) Σε υποστυλώµατα: Η τέµνουσα σχεδιασµού θα υπολογίζεται σε δύο ορθογωνικές µεταξύ τους διευθύνσεις και θα ελέγχεται χωριστά και ανεξάρτητα (χωρίς αλληλεπίδραση µεταξύ διευθύνσεων). Σε υποστυλώµατα ορθογωνικά, Τ, Γ, κ.λπ., αυτές είναι οι διευθύνσεις των πλευρών της διατοµής. Η τιµή σχεδιασµού V Sd της τέµνουσας δύναµης θα υπολογίζεται θεωρώντας ότι στα άκρα του υποστυλώµατος δρουν ροπές Μ id ( όπου i = 1, 2 συµβολίζει τα άκρα του στοιχείου), οι οποίες για κάθε µια από τις δύο δυνατές φορές (πρόσηµο) της έντασης, αντιστοιχούν σε σχηµατισµό πλαστικών αρθρώσεων στις δοκούς ή στα υποστυλώµατα (όπου αυτές σχηµατίζονται πρώτα) που συντρέχουν στον κόµβο µε τον οποίο συνδέεται το υποστύλωµα στο άκρο i. Οι ροπές Μ id υπολογίζονται ως: M Rb M i, d = γrd M Rc, i min(1, ), (6) M Rc όπου Σχ. Σ.9.1 Ενδεικτικό παράδειγµα καµπτικών αντιστάσεων στα άκρα υποστυλωµάτων για ικανοτικόν υπολογισµόν τέµνουσας δύναµης Η τιµή της ροπής αντοχής, Μ Rc, υποστυλωµάτων υπολογίζεται γιά τιµή της αξονικής δύναµης ίση µε το άθροισµα: (i) της λόγω σεισµικής δράσης αξονικής δύναµης στο υποστύλωµα η οποία αναπτύσσεται ταυτόχρονα µε την ροπή Μ=Μ Rc, θεωρώντας ότι ισχύει η αναλογία ροπής-αξονικής δύναµης που προκύπτει από την Μ Rc,i = καµπτική αντίσταση υποστυλώµατος στο άκρο i µε διάνυσµα κάθετο σ αυτό της V Sd, για την υπόψη φορά της σεισµικής δράσης και έντασης (αυτό αφορά και την αξονική δύναµη στο υποστύλωµα), υπολογισµένη µε τις µέσες τιµές ιδιοτήτων των υλικών 9-7
ελαστική ανάλυση γιά τη σεισµική δράση, και (ii) της αξονικής δύναµης που προκαλείται από τις µή-σεισµικές δράσεις του σεισµικού συνδυασµού. ΣΜ Rc, ΣΜ Rb = άθροισµα προβολών κάθετα στη διεύθυνση της V Sd των καµπτικών αντοχών των υποστυλωµάτων και των δοκών που συντρέχουν στον κόµβο του άκρου i, για την υπόψη φορά σεισµικής δράσης και έντασης, υπολογισµένες µε τις µέσες τιµές ιδιοτήτων των υλικών γ Rd = συντελεστής υπεραντοχής που λαµβάνει υπόψη την επιρροή της κράτυνσης του χάλυβα και της περίσφιγξης του σκυροδέµατος και ο οποίος µπορεί να λαµβάνει τιµές ως εξής: - Στην στάθµη επιτελεστικότητας «Προστασία ζωής»: γ Rd = 1,4 για πρωτεύοντα στοιχεία, γ Rd = 1,2 για δευτερεύοντα στοιχεία, - Στην στάθµη επιτελεστικότητας «Αποφυγή οιονεί - κατάρρευσης»: γ Rd = 1,2 για πρωτεύοντα στοιχεία, γ Rd = 1,0 για δευτερεύοντα στοιχεία. Η τιµή της Μ i,d στο άκρο i δεν µπορεί να ληφθεί µεγαλύτερη από την τιµή της ροπής που προκύπτει εκεί από την ελαστική ανάλυση. (ii) Σε δοκούς: Σχ. Σ.9.2 Ενδεικτικό παράδειγµα καµπτικών αντιστάσεων στα άκρα δοκών για ικανοτικόν υπολογισµόν τέµνουσας δύναµης Η τιµή σχεδιασµού της τέµνουσας δύναµης, V Sd, θα υπολογίζεται θεωρώντας ότι µεταξύ των άκρων της δοκού i=1 και i=2 ασκούνται Τα εγκάρσια φορτία που αντιστοιχούν στον σεισµικό συνδυασµό δράσεων κατά την 4.4.1.2, και Οι ροπές Μ id που αντιστοιχούν, για κάθε µία από τις δύο δυνατές φορές της σεισµικής δράσης και έντασης, σε σχηµατισµό πλαστικών αρθρώσεων στις δοκούς ή στα υποστυλώµατα όπου αυτές σχηµατίζονται πρώτα που συνέρχονται στον κόµβο µε τον οποίο συνδέεται η δοκός στο άκρο i. Οι ροπές Μ id υπολογίζονται ως εξής: 9-8
M Rc M i, d = γrd M Rb, i min(1, ), (7) M Rb όπου: M Rb, i = καµπτική αντίσταση δοκού στο άκρο i, για την υπόψη φορά της σεισµικής δράσης και έντασης, υπολογισµένη µε τις µέσες τιµές ιδιοτήτων των υλικών ΣΜ Rc, ΣΜ Rb, γ Rd = όπως έχουν οριστεί στην 9.3.2, εδ.(β)i ανωτέρω. Η τιµή της Μ i,d στο άκρο i δεν µπορεί να ληφθεί µεγαλύτερη από την τιµή της ροπής που προκύπτει εκεί από την ελαστική ανάλυση. (iii) Σε τοιχώµατα: Η τιµή σχεδιασµού, V Sd, της τέµνουσας δύναµης θα υπολογίζεται ως: γrd M VSd = Rw VE, (8) M EW όπου: V E = τέµνουσα τοιχώµατος από την ελαστική ανάλυση για την σεισµική δράση που αντιστοιχεί στην υπόψη στάθµη επιτελεστικότητας M EW = καµπτική ροπή στη βάση τοιχώµατος µε διάνυσµα κάθετο σ αυτό των V E, V Sd, όπως προκύπτει από την ανάλυση για την σεισµική δράση που αντιστοιχεί στην υπόψη στάθµη επιτελεστικότητας M RW = καµπτική αντοχή στη βάση τοιχώµατος µε διάνυσµα κάθετο σ αυτό των V E, V Sd, υπολογισµένη µε βάση τις µέσες τιµές ιδιοτήτων υλικών και για την τιµή της αξονικής δύναµης που αντιστοιχεί στην υπόψη διεύθυνση και φορά της σεισµικής δράσης γ Rd = συντελεστής υπεραντοχής ως έχει οριστεί στην 9.3.2, εδ.(α)i ανωτέρω. Σε ορθογωνικά τοιχώµατα υπολογίζεται µόνον η τέµνουσα δύναµη 9-9
παράλληλα στην µεγάλη πλευρά του τοιχώµατος. Σε τοιχώµατα µε σύνθετη διατοµή που αποτελείται από περισσότερα του ενός ορθογωνικά τµήµατα µε λόγο πλευρών τουλάχιστον 4:1, ο υπολογισµός θα γίνεται σε δύο ορθογωνικές µεταξύ τους διευθύνσεις. (iv) Σε θεµελιώσεις Η τιµή σχεδιασµού οποιουδήποτε εντατικού µεγέθους για τον έλεγχο του εδάφους και του στοιχείου θεµελίωσης θα υπολογίζεται ως: όπου: S Fd = S + γ ΩS, (9) F,G Rd F,E S F,G : η τιµή σχεδιασµού του εντατικού µεγέθους από την ανάλυση για τις δράσεις βαρύτητας (µόνιµες και µεταβλητές) που περιλαµβάνονται στον σεισµικό συνδυασµό δράσεων κατά την 4.4.1.2 S F,E : η τιµή σχεδιασµού του εντατικού µεγέθους από την ελαστική ανάλυση για τη σεισµική δράση που αντιστοιχεί στην υπόψη στάθµη επιτελεστικότητας γ Rd : συντελεστής υπεραντοχής ως έχει οριστεί στην 9.3.2, εδ.(α)i ανωτέρω, και Ω : η ελάχιστη τιµή του λόγου M Rd /M Ed µεταξύ των δύο οριζοντίων διευθύνσεων του κατακορύφου στοιχείου που θεµελιώνεται, στην κατώτατη διατοµή του στοιχείου όπου µπορεί να αναπτυχθεί πλαστική άρθρωση κατά τον σεισµό, όπου: - M Ed = καµπτική ροπή στην κατώτατη διατοµή του στοιχείου που θεµελιώνεται από την ανάλυση για τη σεισµική δράση που αντιστοιχεί στην υπόψη στάθµη επιτελεστικότητας 9-10
- M Rd = καµπτική αντίσταση στην κατώτατη διατοµή του στοιχείου που θεµελιώνεται, υπολογισµένη µε βάση τις µέσες τιµές ιδιοτήτων υλικών και για την τιµή της αξονικής δύναµης που αντιστοιχεί στην υπόψη διεύθυνση και φορά της σεισµικής δράσης. Σε περίπτωση κοινού στοιχείου θεµελίωσης περισσοτέρων κατακορύφων στοιχείων (πεδιλοδοκού, γενικής κοιτόστρώσης, κ.λπ.), η τιµή του Ω επιτρέπεται να υπολογίζεται από εκείνο των θεµελιούµενων από κοινού κατακορύφων στοιχείων που έχει την µεγαλύτερη τιµή σεισµικής τέµνουσας κατά την ελαστική ανάλυση. Αν οι εφαρµοσθέντες Κανονισµοί µελέτης και κατασκευής είναι µετά το 1985 και πριν το 1995, για να ισχύουν οι τιµές του δείκτη συµπεριφοράς q που ορίζονται στον Πίνακα Σ 4.4, οι διατοµές των άκρων των υποστυλωµάτων που συντρέχουν σ' έναν κόµβο θα πρέπει να πληρούν την συνθήκη αποφυγής σχηµατισµού πλαστικών αρθρώσεων στα υποστυλώµατα: 9.3.3 Oιονεί - ελαστική µέθοδος σχεδιασµού µε χρήση ενιαίου δείκτη συµπεριφοράς q Η γενική ανίσωση ασφαλείας, βλ. Κεφ. 4, ελέγχεται σε όρους εντατικών µεγεθών µε: - R d = τιµή σχεδιασµού της αντοχής σε όρους δυνάµεων, υπολογισµένη µε τις αντιπροσωπευτικές τιµές ιδιοτήτων των υλικών και µε τιµές συντελεστών ασφαλείας υλικού γ m κατά την 4.5.3 και τα Κεφ. 7 και 8. - S d = εντατικό µέγεθος, ως εξής: α) Για πλάστιµους τρόπους αστοχίας: - S d : εντατικό µέγεθος από την (ελαστική) ανάλυση µε γ Sd κατά την 4.5.1. β) Για ψαθυρούς τρόπους αστοχίας και συµπεριφοράς:. - S d : εντατικό µέγεθος που προκύπτει µε βάση τις αρχές του ικανοτικού σχεδιασµού και την ισορροπία του στοιχείου, κατά την 9.3.2(β). M Rc 1,4 M Rb. (Σ1) 9-11
Στην Εξ.(Σ1), M R συµβολίζει την τιµή σχεδιασµού της ροπής αντοχής και οι δείκτες c και b υποδηλώνουν υποστυλώµατα και δοκούς, αντίστοιχα, που συντρέχουν στον κόµβο µέσα σ' ένα κατακόρυφο επίπεδο. Οι ροπές είναι προβολές κάθετα στο επίπεδο αυτό. Εξαιρούνται από την υποχρεωτική εφαρµογή του κανόνα αποφυγής σχηµατισµού πλαστικών αρθρώσεων στα υποστυλώµατα οι περιπτώσεις της 4.1.4.2 του ΕΑΚ. Σχετικώς, βλ. και την 9.2.3, για την στάθµη επιτελεστικότητας Α. 9.3.4 Μή-φέροντα στοιχεία εκτός τοιχοπληρώσεων Μή-φέροντα στοιχεία εκτός τοιχοπληρώσεων θα πρέπει να πληρούν τους ελέγχους ασφαλείας προσαρτηµάτων των 3.7[2] και 4.2.3 του ΕΑΚ, για τις στάθµες επιτελεστικότητας Β ή Γ. 9-12
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ (ΚΑΝ.ΕΠΕ) ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Σεπτέµβριος 2010. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 9Α ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ 1) Στάθµη επιτελεστικότητας Α, ``Αµεση χρήση µετά τον σεισµό, 9.2 Γενικώς, εφαρµόζεται γραµµική ελαστική ανάλυση (βεβαίως, χωρίς ικανοτικόν σχεδιασµόν), δηλ. για q m 1,0 ( 1,5), µε ελέγχους σε όρους δυνάµεων. α) ράσεις, µε γ Sd κατά την 4.5.1. β) Αντιστάσεις, R d (=R y R u ), µε γ m κατά την 4.5.3, µε R d κατά τα Κεφ. 7 και 8, και τους εκεί αναφερόµενους γ Rd (γενικώς, µε τιµές γ Rd = 1,0). Αν εφαρµοσθεί µή- γραµµική ανάλυση, και έλεγχος σε όρους παραµορφωσιακών µεγεθών, για οιονεί-πλάστιµα στοιχεία (µόνον), τότε για τις τιµές θ y, γ y, (1/r) y κ.λπ. εφαρµόζεται συντελεστής γ Rd =1,0. Σχετικώς, οι δύο (2) µέθοδοι είναι ισοδύναµες, και έτσι πρέπει να καταλήγουν (πρακτικώς) σε ίδια αποτελέσµατα. 2) Στάθµη επιτελεστικότητας Β ή Γ (``Προστασία ζωής ή Αποφυγή οιονεί κατάρρευσης ), οιονεί-ελαστική ανάλυση, χρήση q (ενιαίου/καθολικού δείκτη συµπεριφοράς), 9.3.3 α) ράσεις α.1) Ψαθυρά στοιχεία : Με ικανοτικόν σχεδιασµόν, βλέπε τα περί m, πλην απλουστεύσεων ή εξαιρέσεων ΕΑΚ α.2) Οιονεί-πλάστιµα στοιχεία : Με γ Sd κατά την 4.5.1, βεβαίως χωρίς ικανοτικόν σχεδιασµόν. β) Αντιστάσεις, µε αντιπροσωπευτικές τιµές και συντελεστές γ m (Κεφ. 4), σε όρους δυνάµεων. Γενικώς, µε γ Rd 1.. 3) Στάθµη επιτελεστικότητας Β ή Γ, ελαστική ανάλυση, χρήση m (τοπικού δείκτη πλαστιµότητας), 9.3.2 3.1) Έλεγχος σε όρους δυνάµεων, µε ικανοτικόν σχεδιασµόν για ψαθυρούς τρόπους συµπεριφοράς και αστοχίας. 3.2) Ψαθυρά στοιχεία (έλεγχος σε όρους δυνάµεων) α) ράσεις, µε εντατικά µεγέθη S d, ικανοτικώς για τέµνουσες V Sd (δηλ. για γ Rd. R d ) µε µέσες τιµές αντοχών και γ Rd ως εξής, για δοκούς, υποστυλώµατα, τοιχώµατα και θεµέλια (µε Ω) : 9-13
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ (ΚΑΝ.ΕΠΕ) ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Σεπτέµβριος 2010. - Στάθµη Β : γ Rd =1,4 ή 1,2 για πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα στοιχεία - Στάθµη Γ : γ Rd =1,2 ή 1,0 για πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα στοιχεία. β) Αντιστάσεις, µε αντιπροσωπευτικές τιµές και γ m κατά την 4.5.3, κατά τα Κεφ. 7 και 8. 3.3) Οιονεί- πλάστιµα στοιχεία (έλεγχος σε όρους δυνάµεων) α) ράσεις, ως =S G + S d = S E /m, µε S E επί γ Sd κατά την 4.5.1 και m = d d /d y, µε d d (και γ Rd ) όπως στην ανελαστική ανάλυση βλ. 9.3.1 Αντιστάσεις, κατά τα Κεφ. 7 και 8, µε αντιπροσωπευτικές τιµές και γ m κατά την 4.5.3. 4) Στάθµη επιτελεστικότητας Β ή Γ, ανελαστική ανάλυση, 9.3.1 4.1) εν προβλέπεται ικανοτικός σχεδιασµός. 4.2) Ψαθυρά στοιχεία (έλεγχος σε όρους δυνάµεων) α) ράσεις, µε γ Sd κατά την 4.5.1 β) Αντιστάσεις, κατά τα Κεφ. 7 και 8, µε αντιπροσωπευτικές τιµές και γ m κατά την 4.5.3. 4.3) Οιονεί πλάστιµα στοιχεία (έλεγχος σε όρους παραµορφώσεων) α) ράσεις, όπως πριν ( 4.2.α) β) Αντιστάσεις, µε R d κατά τα Κεφ. 7 και 8, µε µέσες (συχνότερες) τιµές και γ Rd. Κατά τις 5.7 και 5.8, επιτρέπεται επαύξηση των τιµών θ d, γ d κ.λπ. (βλ. Κεφ. 7 και 8) κατά 33%. β.1) Στάθµη Β : Πρωτεύοντα φέροντα στοιχεία R d = 0,5 (d y +d u ) : γ Rd ευτερεύοντα φέροντα στοιχεία R d = d u : γ Rd (δεν απαιτείται έλεγχος για οριζόντια δευτερεύοντα στοιχεία) Τοιχοπληρώσεις R d = d u : γ Rd Οι τιµές γ Rd εκλέγονται έτσι ώστε οι τιµές R d να αντιστοιχούν στις µέσες τιµές µείον µια τυπική απόκλιση. Συνιστάται : Για πρωτεύοντα και δευτερεύοντα, σε όρους θ u : γ Rd = 1,80 pl Για πρωτεύοντα και δευτερεύοντα, σε όρους θ u : γ Rd = 2,15 Για τοιχοπληρώσεις, σε όρους γ ή ε : γ Rd = 1,30 για άοπλες ή 1,2 για οπλισµένες. β.2) Στάθµη Γ : Πρωτεύοντα φέροντα στοιχεία R d = d u : γ Rd ευτερεύοντα φέροντα στοιχεία R d = d u : γ Rd 9-14
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ (ΚΑΝ.ΕΠΕ) ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Σεπτέµβριος 2010. (δεν απαιτείται έλεγχος για οριζόντια δευτερεύοντα στοιχεία) Τοιχοπληρώσεις R d = d u : γ Rd Οι τιµές γ Rd εκλέγονται, επίσης, έτσι ώστε (γενικώς) οι τιµές R d να αντιστοιχούν στις µέσες τιµές µείον µια τυπική απόκλιση. Συνιστάται : Για πρωτεύοντα φέροντα στοιχεία : γ Rd όπως πριν ( 4.3.β1) Για δευτερεύοντα φέροντα στοιχεία : γ Rd 1,00 Για τοιχοπληρώσεις, σε όρους γ ή ε : γ Rd 1,00. 5) Επαύξηση των τιµών q ή m Σε κτίρια στα οποία η επιρροή των ανώτερων ιδιοµορφών είναι σηµαντική, επιτρέπεται εφαρµογή στατικής ανελαστικής ανάλυσης σε συνδισµό µε δυναµική ελαστική ανάλυση, βλ. 5.7.2.β, οπότε διεξάγονται όλοι οι έλεγχοι και µε τις δύο µεθόδους, ενώ επιτρέπεται µια αύξηση κατά 25% των τιµών των παραµέτρων που υπεισέρχονται στα κριτήρια ελέγχου. ηλαδή, αν εφαρµόζεται η µέθοδος του ενιαίου δείκτη συµπεριφοράς επιτρέπεται επαύξηση των τιµών q κατά 25%, ενώ αν εφαρµόζεται η µέθοδος των τοπικών δεικτών (για τα επιµέρους δοµικά στοιχεία) επιτρέπεται επαύξηση των τιµών m κατά 25%. 6) Μή φέροντα στοιχεία, εκτός τοιχοπληρώσεων, στάθµη Α ( 9.2.3) ή Β ή Γ ( 9.3.4) Ελέγχονται ως ``προσαρτήµατα, κατά τις 3.7 [2] και 4.2.3 του ΕΑΚ. 9-15