ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΑΙ ΡΟΣ (αποσπάσµατα)

243e9 e9-245c4 {ΣΩ.} Ο τωσ τοίνυν, πα καλέ, ννόησον, ς µ ν 244 πρότερος ν λόγος Φαίδρου το Πυθοκλέους, Μυρρινουσίου νδρός ν δ µέλλω λέγειν, Στησιχόρου το Ε φήµου, µεραίου. λεκτέος δ δε, τι Ο κ στ τυµος λόγος ς ν παρόντος ραστο τ µ ρ ντι µ λλον φ δε ν χαρίζεσθαι, διότι δ µ ν µαίνεται, δ σωφρονε. ε µ ν γ ρ ν πλο ν τ µανίαν κακ ν ε ναι, καλ ς ν λέγετο ν ν δ τ µέγιστα τ ν γαθ ν µ ν γίγνεται δι µανίας, θεί µέντοι δόσει διδοµένης. τε γ ρ δ ν ελφο ς προφ τις α τ ν (b.) ωδών έρειαι µανε σαι µ ν πολλ δ κα καλ δί τε κα δηµοσί τ ν λλάδα ργάσαντο, σωφρονο σαι δ βραχέα ο δέν κα ν δ λέγωµεν Σίβυλλάν τε κα λλους, σοι µαντικ χρώµενοι νθέ πολλ δ πολλο ς προλέγοντες ε ς τ µέλλον ρθωσαν, µηκύνοιµεν ν δ λα παντ λέγοντες. τόδε µ ν ξιον πιµαρτύρασθαι, τι κα τ ν παλαι ν ο τ νόµατα τιθέµενοι ο κ α σχρ ν γο ντο ο δ νειδος µανίαν (c.) ο γ ρ ν τ καλλίστ τέχν, τ µέλλον κρίνεται, α τ το το το νοµα µπλέκοντες µ α ν ι κ ν κάλεσαν. λλ ς καλο ντος, ταν θεί µοίρ γίγνηται, ο τω νοµίσαντες θεντο, ο δ ν ν πειροκάλως τ τ α πεµβάλλοντες µ α ν τ ι κ ν κάλεσαν. πε κα τήν γε τ ν µφρόνων, ζήτησιν το µέλλοντος διά τε ρνίθων ποιουµένων κα τ ν λλων σηµείων, τ κ διανοίας ποριζοµένων νθρωπίν ο ήσει νο ν τε κα στορίαν, ο ο ν ο ϊ σ τ ι κ ν πωνόµασαν, (d.) ν ν ν ο ω ν ι σ τ ι κ ν τ ω σεµνύνοντες ο νέοι καλο σιν σ δ ο ν τελεώτερον κα ντιµότερον µαντικ ο ωνιστικ ς, τό τε νοµα το νόµατος ργον τ ργου, τόσ κάλλιον µαρτυρο σιν ο παλαιο µανίαν σωφροσύνης τ ν κ θεο τ ς παρ νθρώπων γιγνοµένης. λλ µ ν νόσων γε κα πόνων τ ν µεγίστων, δ παλαι ν κ µηνιµάτων ποθ ν ν τισι τ ν γεν ν µανία γγενοµένη κα προφητεύσασα, ο ς δει (e.) παλλαγ ν η ρετο, καταφυγο σα πρ ς θε ν ε χάς τε κα λατρείας, θεν δ καθαρµ ν τε κα τελετ ν τυχο σα ξάντη ποίησε τ ν [ αυτ ς] χοντα πρός τε τ ν παρόντα κα τ ν πειτα χρόνον, λύσιν τ ρθ ς µανέντι τε κα κατασχοµέν 245. (a.) τ ν παρόντων κακ ν ε ροµένη. τρίτη δ π Μουσ ν κατοκωχή τε κα µανία, λαβο σα παλ ν κα βατον ψυχήν, γείρουσα κα κβακχεύουσα κατά τε δ ς κα κατ τ ν λλην ποίησιν, µυρία τ ν παλαι ν ργα κοσµο σα το ς πιγιγνοµένους παιδεύει ς δ ν νευ µανίας Μουσ ν π ποιητικ ς θύρας φίκηται, πεισθε ς ς ρα κ τέχνης καν ς ποιητ ς σόµενος, τελ ς α τός τε κα ποίησις π τ ς τ ν µαινοµένων το σωφρονο ντος φανίσθη. (b.) Τοσα τα µέν σοι κα τι πλείω χω µανίας γιγνοµένης π θε ν λέγειν καλ ργα. στε το τό γε α τ µ φοβώµεθα, µηδέ τις µ ς λόγος θορυβείτω δεδιττόµενος ς πρ το κεκινηµένου τ ν σώφρονα δε προαιρε σθαι φίλον 1

λλ τόδε πρ ς κείν δείξας φερέσθω τ νικητήρια, ς ο κ π φελί ρως τ ρ ντι κα τ ρωµέν κ θε ν πιπέµπεται. µ ν δ ποδεικτέον α το ναντίον, ς π ε τυχί τ µεγίστ (c.) παρ θε ν τοιαύτη µανία δίδοται δ δ πόδειξις σται δεινο ς µ ν πιστος, σοφο ς δ πιστή. δε ο ν πρ τον ψυχ ς φύσεως πέρι θείας τε κα νθρωπίνης δόντα πάθη τε κα ργα τ ληθ ς νο σαι ρχ δ ποδείξεως δε. 245c5-246d5 246d5 Ψυχ π σα θάνατος. τ γ ρ εικίνητον θάνατον τ δ λλο κινο ν κα π λλου κινούµενον, πα λαν χον κινήσεως, πα λαν χει ζω ς. µόνον δ τ α τ κινο ν, τε ο κ πολε πον αυτό, ο ποτε λήγει κινούµενον, λλ κα το ς λλοις σα κινε ται το το πηγ κα ρχ κινήσεως.(d.) ρχ δ γένητον. ξ ρχ ς γ ρ νάγκη π ν τ γιγνόµενον γίγνεσθαι, α τ ν δ µηδ ξ νός ε γ ρ κ του ρχ γίγνοιτο, ο κ ν τι ρχ γίγνοιτο. πειδ δ γένητόν στιν, κα διάφθορον α τ νάγκη ε ναι. ρχ ς γ ρ δ πολοµένης ο τε α τή ποτε κ του ο τε λλο ξ κείνης γενήσεται, ε περ ξ ρχ ς δε τ πάντα γίγνεσθαι. ο τω δ κινήσεως µ ν ρχ τ α τ α τ κινο ν. το το δ ο τ πόλλυσθαι ο τε γίγνεσθαι δυνατόν, πάντα τε ο ραν ν (e.) π σάν τε γ ν ε ς ν συµπεσο σαν στ ναι κα µήποτε α θις χειν θεν κινηθέντα γενήσεται. θανάτου δ πεφασµένου το φ αυτο κινουµένου, ψυχ ς ο σίαν τε κα λόγον το τον α τόν τις λέγων ο κ α σχυνε ται. π ν γ ρ σ µα, µ ν ξωθεν τ κινε σθαι, ψυχον, δ νδοθεν α τ ξ α το, µψυχον, ς ταύτης ο σης φύσεως ψυχ ς ε δ στιν το το ο τως χον, µ λλο τι ε ναι τ α τ αυτ 246 κινο ν ψυχήν, ξ νάγκης γένητόν τε κα θάνατον ψυχ ν ε η. Περ µ ν ο ν θανασίας α τ ς καν ς περ δ τ ς δέας α τ ς δε λεκτέον. ο ον µέν στι, πάντ πάντως θείας ε ναι κα µακρ ς διηγήσεως, δ οικεν, νθρωπίνης τε κα λάττονος ταύτ ο ν λέγωµεν. οικέτω δ συµφύτ δυνάµει ποπτέρου ζεύγους τε κα νιόχου. θε ν µ ν ο ν πποι τε κα νίοχοι πάντες α τοί τε γαθο κα ξ γαθ ν, (b.) τ δ τ ν λλων µέµεικται. κα πρ τον µ ν µ ν ρχων συνωρίδος νιοχε, ε τα τ ν ππων µ ν α τ καλός τε κα γαθ ς κα κ τοιούτων, δ ξ ναντίων τε κα ναντίος χαλεπ δ κα δύσκολος ξ νάγκης περ µ ς νιόχησις. π δ ο ν θνητόν τε κα θάνατον ζ ον κλήθη πειρατέον ε πε ν. ψυχ π σα παντ ς πιµελε ται το ψύχου, πάντα δ ο ραν ν περιπολε, λλοτ ν λλοις ε δεσι γιγνοµένη. Τελέα (c.) µ ν ο ν ο σα κα πτερωµένη µετεωροπορε τε κα πάντα τ ν κόσµον διοικε, δ πτερορρυήσασα φέρεται ως ν λαβο σα, α τ α τ δοκο ν κινε ν δι τ ν κείνης δύναµιν, ζ ον τ σύµπαν κλήθη, ψυχ κα σ µα παγέν, θνητόν τ σχεν πωνυµίαν θάνατον δ ο δ ξ ν ς λόγου λελογισµένου, λλ πλάττοµεν ο τε δόντες ο τε καν ς νοήσαντες (d.) θεόν, θάνατόν τι ζ ον, χον µ ν ψυχήν, χον δ σ µα, τ ν ε δ χρόνον τα τα συµπεφυκότα. λλ τα τα µ ν δή, π τ θε φίλον, 2

ταύτ χέτω τε κα λεγέσθω τ ν δ α τίαν τ ς τ ν πτερ ν ποβολ ς, δι ν ψυχ ς πορρε, λάβωµεν. στι δέ τις τοιάδε. 246d6-247e6 247e6 Πέφυκεν πτερο δύναµις τ µβριθ ς γειν νω µετεωρίζουσα τ τ ν θε ν γένος ο κε, κεκοινώνηκε δέ π µάλιστα τ ν περ τ σ µα το θείου [ψυχή], τ δ θε ον (e.) καλόν, σοφόν, γαθόν, κα π ν τι τοιο τον τούτοις δ τρέφεταί τε κα α ξεται µάλιστά γε τ τ ς ψυχ ς πτέρωµα, α σχρ δ κα κακ κα το ς ναντίοις φθίνει τε κα διόλλυται. µ ν δ µέγας γεµ ν ν ο ραν Ζεύς, λαύνων πτην ν ρµα, πρ τος πορεύεται, διακοσµ ν πάντα κα πιµελούµενος τ δ πεται στρατι θε ν τε κα δαιµόνων, 247 (a.) κατ νδεκα µέρη κεκοσµηµένη. µένει γ ρ στία ν θε ν ο κ µόνη τ ν δ λλων σοι ν τ τ ν δώδεκα ριθµ τεταγµένοι θεο ρχοντες γο νται κατ τάξιν ν καστος τάχθη. πολλα µ ν ο ν κα µακάριαι θέαι τε κα διέξοδοι ντ ς ο ρανο, ς θε ν γένος ε δαιµόνων πιστρέφεται πράττων καστος α τ ν τ α το, πεται δ ε θέλων τε κα δυνάµενος φθόνος γ ρ ξω θείου χορο σταται. ταν δ δ πρ ς δα τα κα π θοίνην ωσιν, κραν π τ ν (b.) πουράνιον ψ δα πορεύονται πρ ς ναντες, δ τ µ ν θε ν χήµατα σορρόπως ε ήνια ντα δίως πορεύεται, τ δ λλα µόγις βρίθει γ ρ τ ς κάκης ππος µετέχων, π τ ν γ ν έπων τε κα βαρύνων µ καλ ς ν τεθραµµένος τ ν νιόχων. νθα δ πόνος τε κα γ ν σχατος ψυχ πρόκειται. α µ ν γ ρ θάνατοι καλούµεναι, νίκ ν πρ ς κρ γένωνται, ξω πορευθε σαι στησαν π τ το ο ρανο (c.) νώτ, στάσας δ α τ ς περιάγει περιφορά, α δ θεωρο σι τ ξω το ο ρανο. Τ ν δ περουράνιον τόπον ο τε τις µνησέ πω τ ν τ δε ποιητ ς ο τε ποτ µνήσει κατ ξίαν. χει δ δε τολµητέον γ ρ ο ν τό γε ληθ ς ε πε ν, λλως τε κα περ ληθείας λέγοντα γ ρ χρώµατός τε κα σχηµάτιστος κα ναφ ς ο σία ντως ο σα, ψυχ ς κυβερνήτ µόν θεατ ν, περ ν τ τ ς ληθο ς πιστήµης γένος, το τον χει (d.) τ ν τόπον. τ ο ν θεο διάνοια ν τε κα πιστήµ κηράτ τρεφοµένη, κα πάσης ψυχ ς σ ν µέλ τ προσ κον δέξασθαι, δο σα δι χρόνου τ ν γαπ τε κα θεωρο σα τ ληθ τρέφεται κα ε παθε, ως ν κύκλ περιφορ ε ς τα τ ν περιενέγκ. ν δ τ περιόδ καθορ µ ν α τ ν δικαιοσύνην, καθορ δ σωφροσύνην, καθορ δ πιστήµην, ο χ γένεσις πρόσεστιν, ο δ στίν που τέρα (e.) ν τέρ ο σα ν µε ς ν ν ντων καλο µεν, λλ τ ν ν τ στιν ν ντως πιστήµην ο σαν κα τ λλα σαύτως τ ντα ντως θεασαµένη κα στιαθε σα, δ σα πάλιν ε ς τ ε σω το ο ρανο, ο καδε λθεν. λθούσης δ α τ ς νίοχος πρ ς τ ν φάτνην το ς ππους στήσας παρέβαλεν µβροσίαν τε κα π α τ νέκταρ πότισεν. 3

248a1-249d3 249d3 Κα ο τος µ ν θε ν βίος α δ λλαι ψυχαί, µ ν ριστα θε ποµένη κα ε κασµένη περ ρεν ε ς τ ν ξω τόπον τ ν το νιόχου κεφαλήν, κα συµπεριηνέχθη τ ν περιφοράν, θορυβουµένη π τ ν ππων κα µόγις καθορ σα τ ντα δ τοτ µ ν ρεν, τοτ δ δυ, βιαζοµένων δ τ ν ππων τ µ ν ε δεν, τ δ ο. α δ δ λλαι γλιχόµεναι µ ν πασαι το νω πονται, δυνατο σαι δέ, ποβρύχιαι συµπεριφέρονται, πατο σαι λλήλας κα πιβάλλουσαι, τέρα (b.) πρ τ ς τέρας πειρωµένη γενέσθαι. θόρυβος ο ν κα µιλλα κα δρ ς σχατος γίγνεται, ο δ κακί νιόχων πολλα µ ν χωλεύονται, πολλα δ πολλ πτερ θραύονται π σαι δ πολ ν χουσαι πόνον τελε ς τ ς το ντος θέας πέρχονται, κα πελθο σαι τροφ δοξαστ χρ νται. ο δ νεχ πολλ σπουδ τ ληθείας δε ν πεδίον ο στιν, τε δ προσήκουσα ψυχ ς τ ρίστ νοµ κ το κε (c.) λειµ νος τυγχάνει ο σα, τε το πτερο φύσις, ψυχ κουφίζεται, τούτ τρέφεται. θεσµός τε δραστείας δε. τις ν ψυχ θε συνοπαδ ς γενοµένη κατίδ τι τ ν ληθ ν, µέχρι τε τ ς τέρας περιόδου ε ναι πήµονα, κ ν ε το το δύνηται ποιε ν, ε βλαβ ε ναι ταν δ δυνατήσασα πισπέσθαι µ δ, καί τινι συντυχί χρησαµένη λήθης τε κα κακίας πλησθε σα βαρυνθ, βαρυνθε σα δ πτερορρυήσ τε κα π τ ν γ ν πέσ, τότε νόµος ταύτην (d.) µ φυτε σαι ε ς µηδεµίαν θήρειον φύσιν ν τ πρώτ γενέσει, λλ τ ν µ ν πλε στα δο σαν ε ς γον ν νδρ ς γενησοµένου φιλοσόφου φιλοκάλου µουσικο τινος κα ρωτικο, τ ν δ δευτέραν ε ς βασιλέως ννόµου πολεµικο κα ρχικο, τρίτην ε ς πολιτικο τινος ο κονοµικο χρηµατιστικο, τετάρτην ε ς φιλοπόνου < > γυµναστικο περ σώµατος ασίν τινος σοµένου, πέµπτην µαντικ ν βίον (e.) τινα τελεστικ ν ξουσαν κτ ποιητικ ς τ ν περ µίµησίν τις λλος ρµόσει, βδόµ δηµιουργικ ς γεωργικός, γδό σοφιστικ ς δηµοκοπικός, νάτ τυραννικός. ν δ τούτοις πασιν ς µ ν ν δικαίως διαγάγ µείνονος µοίρας µεταλαµβάνει, ς δ ν δίκως, χείρονος ε ς µ ν γ ρ τ α τ θεν κει ψυχ κάστη ο κ φικνε ται τ ν µυρίων 249. (a.) ο γ ρ πτερο ται πρ τοσούτου χρόνου πλ ν το φιλοσοφήσαντος δόλως παιδεραστήσαντος µετ φιλοσοφίας, α ται δ τρίτ περιόδ τ χιλιετε, ν λωνται τρ ς φεξ ς τ ν βίον το τον, ο τω πτερωθε σαι τρισχιλιοστ τει πέρχονται. α δ λλαι, ταν τ ν πρ τον βίον τελευτήσωσιν, κρίσεως τυχον, κριθε σαι δ α µ ν ε ς τ π γ ς δικαιωτήρια λθο σαι δίκην κτίνουσιν, α δ ε ς το ρανο τινα τόπον π τ ς ίκης κουφισθε σαι διάγουσιν ξίως ο ν (b.) νθρώπου ε δει βίωσαν βίου. τ δ χιλιοστ µφότεραι φικνούµεναι π κλήρωσίν τε κα α ρεσιν το δευτέρου βίου α ρο νται ν ν θέλ κάστη νθα κα ε ς θηρίου 4

βίον νθρωπίνη ψυχ φικνε ται, κα κ θηρίου ς ποτε νθρωπος ν πάλιν ε ς νθρωπον. ο γ ρ γε µήποτε δο σα τ ν λήθειαν ε ς τόδε ξει τ σχ µα. δε γ ρ νθρωπον συνιέναι κατ ε δος λεγόµενον, κ πολλ ν ν α - (c.) σθήσεων ε ς ν λογισµ συναιρούµενον το το δ στ ν νάµνησις κείνων ποτ ε δεν µ ν ψυχ συµπορευθε σα θε κα περιδο σα ν ν ε ναί φαµεν, κα νακύψασα ε ς τ ν ντως. δι δ δικαίως µόνη πτερο ται το φιλοσόφου διάνοια πρ ς γ ρ κείνοις εί στιν µνήµ κατ δύναµιν, πρ ς ο σπερ θε ς ν θε ός στιν. το ς δ δ τοιούτοις ν ρ ποµνήµασιν ρθ ς χρώµενος, τελέους ε τελετ ς τελούµενος, τέλεος ντως µόνος γίγνεται ξιστάµενος δ τ ν (d.) νθρωπίνων σπουδασµάτων κα πρ ς τ θεί γιγνόµενος, νουθετε ται µ ν π τ ν πολλ ν ς παρακιν ν, νθουσιάζων δ λέληθεν το ς πολλούς. 250b1-252c2 252c2 δικαιοσύνης µ ν ο ν κα σωφροσύνης κα σα λλα τίµια ψυχα ς ο κ νεστι φέγγος ο δ ν ν το ς τ δε µοιώµασιν, λλ δι µυδρ ν ργάνων µόγις α τ ν κα λίγοι π τ ς ε κόνας όντες θε νται τ το ε κασθέντος γένος κάλλος δ τότ ν δε ν λαµπρόν, τε σ ν ε δαίµονι χορ µακαρίαν ψιν τε κα θέαν, πόµενοι µετ µ ν ι ς µε ς, λλοι δ µετ λλου θε ν, ε δόν τε κα τελο ντο τ ν τελετ ν ν θέµις λέγειν c.) µακαριωτάτην, ν ργιάζοµεν λόκληροι µ ν α το ντες κα παθε ς κακ ν σα µ ς ν στέρ χρόν πέµενεν, λόκληρα δ κα πλ κα τρεµ κα ε δαίµονα φάσµατα µυούµενοί τε κα ποπτεύοντες ν α γ καθαρ, καθαρο ντες κα σήµαντοι τούτου ν ν δ σ µα περιφέροντες νοµάζοµεν, στρέου τρόπον δεδεσµευµένοι. Τα τα µ ν ο ν µνήµ κεχαρίσθω, δι ν πόθ τ ν τότε ν ν µακρότερα ε ρηται περ δ κάλλους, σπερ ε ποµεν, (d.) µετ κείνων τε λαµπεν ν, δε ρό τ λθόντες κατειλήφαµεν α τ δι τ ς ναργεστάτης α σθήσεως τ ν µετέρων στίλβον ναργέστατα. ψις γ ρ µ ν ξυτάτη τ ν δι το σώµατος ρχεται α σθήσεων, φρόνησις ο χ ρ ται δεινο ς γ ρ ν παρε χεν ρωτας, ε τι τοιο τον αυτ ς ναργ ς ε δωλον παρείχετο ε ς ψιν όν κα τ λλα σα ραστά ν ν δ κάλλος µόνον ταύτην σχε µο ραν, στ κφανέστατον ε ναι (e.) κα ρασµιώτατον. µ ν ο ν µ νεοτελ ς διεφθαρµένος ο κ ξέως νθένδε κε σε φέρεται πρ ς α τ τ κάλλος, θεώµενος α το τ ν τ δε πωνυµίαν, στ ο σέβεται προσορ ν, λλ δον παραδο ς τετράποδος νόµον βαίνειν πιχειρε κα παιδοσπορε ν, κα βρει προσοµιλ ν ο δέ- 251.δοικεν ο δ α σχύνεται παρ φύσιν δον ν διώκων δ ρτιτελής, τ ν τότε πολυθεάµων, ταν θεοειδ ς πρόσωπον δ κάλλος ε µεµιµηµένον τινα σώµατος δέαν, πρ τον µ ν φριξε καί τι τ ν τότε π λθεν α τ ν δειµάτων, ε τα προσορ ν ς θε ν σέβεται, κα ε µ δεδίει τ ν τ ς σφόδρα µανίας δόξαν, θύοι ν ς γάλµατι κα θε το ς παιδικο ς. δόντα δ α τ ν ο ον κ 5

τ ς φρίκης µεταβολή τε (b.) κα δρ ς κα θερµότης ήθης λαµβάνει δεξάµενος γ ρ το κάλλους τ ν πορρο ν δι τ ν µµάτων θερµάνθη το πτερο φύσις ρδεται, θερµανθέντος δ τάκη τ περ τ ν κφυσιν, πάλαι π σκληρότητος συµµεµυκότα ε ργε µ βλαστάνειν, πιρρυείσης δ τ ς τροφ ς δησέ τε κα ρµησε φύεσθαι π τ ς ίζης το πτερο καυλ ς π π ν τ τ ς ψυχ ς ε δος π σα γ ρ ν τ πάλαι πτερωτή. (c.) ζε ο ν ν τούτ λη κα νακηκίει, κα περ τ τ ν δοντοφυούντων πάθος περ το ς δόντας γίγνεται ταν ρτι φύωσιν, κν σίς τε κα γανάκτησις περ τ ο λα, τα τ ν δ πέπονθεν το πτεροφυε ν ρχοµένου ψυχή ζε τε κα γανακτε κα γαργαλίζεται φύουσα τ πτερά. ταν µ ν ο ν βλέπουσα πρ ς τ το παιδ ς κάλλος, κε θεν µέρη πιόντα κα έοντ δ δι τα τα µερος καλε ται δεχοµένη [τ ν µερον] ρδηταί τε κα θερµαίνηται, λωφ τε τ ς δύνης (d.) κα γέγηθεν ταν δ χωρ ς γένηται κα α χµήσ, τ τ ν διεξόδων στόµατα τ πτερ ν ρµ, συναυαινόµενα µύσαντα ποκλ ει τ ν βλάστην το πτερο, δ ντ ς µετ το µέρου ποκεκλ µένη, πηδ σα ο ον τ σφύζοντα, τ διεξόδ γχρίει κάστη τ καθ α τήν, στε π σα κεντουµένη κύκλ ψυχ ο στρ κα δυν ται, µνήµην δ α χουσα το καλο γέγηθεν. κ δ µφοτέρων µεµειγµένων δηµονε τε τ τοπί το πάθους κα πορο σα λυττ, κα µµαν ς (e.) ο σα ο τε νυκτ ς δύναται καθεύδειν ο τε µεθ µέραν ο ν µένειν, θε δ ποθο σα που ν ο ηται ψεσθαι τ ν χοντα τ κάλλος δο σα δ κα ποχετευσαµένη µερον λυσε µ ν τ τότε συµπεφραγµένα, ναπνο ν δ λαβο σα κέντρων τε κα δίνων ληξεν, δον ν δ α ταύτην γλυκυτάτην ν τ 252. (a.) παρόντι καρπο ται. θεν δ κο σα ε ναι ο κ πολείπεται, ο δέ τινα το καλο περ πλείονος ποιε ται, λλ µητέρων τε κα δελφ ν κα ταίρων πάντων λέλησται, κα ο σίας δι µέλειαν πολλυµένης παρ ο δ ν τίθεται, νοµίµων δ κα ε σχηµόνων, ο ς πρ το καλλωπίζετο, πάντων καταφρονήσασα δουλεύειν τοίµη κα κοιµ σθαι που ν τις γγυτάτω το πόθου πρ ς γ ρ τ σέβεσθαι τ ν τ κάλλος (b.) χοντα ατρ ν η ρηκε µόνον τ ν µεγίστων πόνων. το το δ τ πάθος, πα καλέ, πρ ς ν δή µοι λόγος, νθρωποι µ ν ρωτα νοµάζουσιν, θεο δ καλο σιν κούσας ε κότως δι νεότητα γελάσ. λέγουσι δ ο µαί τινες µηριδ ν κ τ ν ποθέτων π ν δύο πη ε ς τ ν ρωτα, ν τ τερον βριστικ ν πάνυ κα ο σφόδρα τι µµετρον µνο σι δ δε τ ν δ τοι θνητο µ ν ρωτα καλο σι ποτηνόν, θάνατοι δ Πτέρωτα, δι πτεροφύτορ νάγκην. (c.) τούτοις δ ξεστι µ ν πείθεσθαι, ξεστιν δ µή µως δ γε α τία κα τ πάθος τ ν ρώντων το το κε νο τυγχάνει ν. 6

253c7-255b7 255b7 Καθάπερ ν ρχ το δε το µύθου τριχ διείλοµεν ψυχ ν κάστην, πποµόρφω µ ν δύο τιν ε δη, νιοχικ ν δ ε δος (d.) τρίτον, κα ν ν τι µ ν τα τα µενέτω. τ ν δ δ ππων µέν, φαµέν, γαθός, δ ο ρετ δ τίς το γαθο κακο κακία, ο διείποµεν, ν ν δ λεκτέον. µ ν τοίνυν α το ν ν τ καλλίονι στάσει ν τό τε ε δος ρθ ς κα διηρθρωµένος, ψαύχην, πίγρυπος, λευκ ς δε ν, µελανόµµατος, τιµ ς ραστ ς µετ σωφροσύνης τε κα α δο ς, κα ληθιν ς δόξης τα ρος, πληκτος, κελεύσµατι µόνον κα (e.) λόγ νιοχε ται δ α σκολιός, πολύς, ε κ συµπεφορηµένος, κρατεραύχην, βραχυτράχηλος, σιµοπρόσωπος, µελάγχρως, γλαυκόµµατος, φαιµος, βρεως κα λαζονείας τα ρος, περ τα λάσιος, κωφός, µάστιγι µετ κέντρων µόγις πείκων. ταν δ ο ν νίοχος δ ν τ ρωτικ ν µµα, π σανα σθήσει διαθερµήνας τ ν ψυχήν, γαργαλισµο τε κα πόθου 254 κέντρων ποπλησθ, µ ν ε πειθ ς τ νιόχ τ ν ππων εί τε κα τότε α δο βιαζόµενος, αυτ ν κατέχει µ πιπηδ ν τ ρωµέν δ ο τε κέντρων νιοχικ ν ο τε µάστιγος τι ντρέπεται, σκιρτ ν δ βί φέρεται, κα πάντα πράγµατα παρέχων τ σύζυγί τε κα νιόχ ναγκάζει έναι τε πρ ς τ παιδικ κα µνείαν ποιε σθαι τ ς τ ν φροδισίων χάριτος. τ δ κατ ρχ ς µ ν ντιτείνετον (b.) γανακτο ντε, ς δειν κα παράνοµα ναγκαζοµένω τελευτ ντε δέ, ταν µηδ ν πέρας κακο, πορεύεσθον γοµένω, ε ξαντε κα µολογήσαντε ποιήσειν τ κελευόµενον. κα πρ ς α τ τ γένοντο κα ε δον τ ν ψιν τ ν τ ν παιδικ ν στράπτουσαν. δόντος δ το νιόχου µνήµη πρ ς τ ν το κάλλους φύσιν νέχθη, κα πάλιν ε δεν α τ ν µετ σωφροσύνης ν γν βάθρ βεβ σαν δο σα δ δεισέ τε κα σεφθε σα νέπεσεν πτία, κα µα ναγκάσθη ε ς (c.) το πίσω λκύσαι τ ς νίας ο τω σφόδρα, στ π τ σχία µφω καθίσαι τ ππω, τ ν µ ν κόντα δι τ µ ντιτείνειν, τ ν δ βριστ ν µάλ κοντα. πελθόντε δ πωτέρω, µ ν π α σχύνης τε κα θάµβους δρ τι π σαν βρεξε τ ν ψυχήν, δ λήξας τ ς δύνης, ν π το χαλινο τε σχεν κα το πτώµατος, µόγις ξαναπνεύσας λοιδόρησεν ργ, πολλ κακίζων τόν τε νίοχον κα τ ν µόζυγα ς δειλί τε κα νανδρί λιπόντε τ ν τάξιν κα (d.) µολογίαν κα πάλιν ο κ θέλοντας προσιέναι ναγκάζων µόγις συνεχώρησεν δεοµένων ε ς α θις περβαλέσθαι. λθόντος δ το συντεθέντος χρόνου [ο ] µνηµονε ν προσποιουµένω ναµιµν σκων, βιαζόµενος, χρεµετίζων, λκων νάγκασεν α προσελθε ν το ς παιδικο ς π το ς α το ς λόγους, κα πειδ γγ ς σαν, γκύψας κα κτείνας τ ν κέρκον, νδακ ν τ ν χαλινόν, µετ ναιδείας λκει δ (e.) νίοχος τι µ λλον τα τ ν πάθος παθών, σπερ π σπληγος ναπεσών, τι µ λλον το βριστο ππου κ τ ν δόντων βί πίσω σπάσας τ ν χαλινόν, τήν τε κακηγόρον γλ τταν κα τ ς γνάθους καθ µαξεν κα τ σκέλη τε κα τ σχία πρ ς τ ν γ ν ρείσας δύναις δωκεν. ταν δ τα τ ν πολλάκις πάσχων πονηρ ς τ ς βρεως λήξ, ταπεινωθε ς πεται δη τ το 7

νιόχου προνοί, κα ταν δ τ ν καλόν, φόβ διόλλυται στε συµβαίνει τότ δη τ ν το ραστο ψυχ ν το ς παιδικο ς α δουµένην τε κα δεδιυ αν 255. (a.) πεσθαι. τε ο ν π σαν θεραπείαν ς σόθεος θεραπευόµενος ο χ π σχηµατιζοµένου το ρ ντος λλ ληθ ς το το πεπονθότος, κα α τ ς ν φύσει φίλος τ θεραπεύοντι, ν ρα κα ν τ πρόσθεν π συµφοιτητ ν τινων λλων διαβεβληµένος, λεγόντων ς α σχρ ν ρ ντι πλησιάζειν, κα δι το το πωθ τ ν ρ ντα, προϊόντος δ δη το χρόνου τε λικία κα τ χρε ν γαγεν ε ς (b.) τ προσέσθαι α τ ν ε ς µιλίαν ο γ ρ δήποτε ε µαρται κακ ν κακ φίλον ο δ γαθ ν µ φίλον γαθ ε ναι. προσεµένου δ κα λόγον κα µιλίαν δεξαµένου, γγύθεν ε νοια γιγνοµένη το ρ ντος κπλήττει τ ν ρώµενον διαισθανόµενον τι ο δ ο σύµπαντες λλοι φίλοι τε κα ο κε οι µο ραν φιλίας ο δεµίαν παρέχονται πρ ς τ ν νθεον φίλον. 255b7-257a2 257a2 ταν δ χρονίζ το το δρ ν κα πλησιάζ µετ το πτεσθαι ν τε γυµνασίοις κα ν τα ς λλαις µιλίαις, (c.) τότ δη το εύµατος κείνου πηγή, ν µερον Ζε ς ανυµήδους ρ ν νόµασε, πολλ φεροµένη πρ ς τ ν ραστήν, µ ν ε ς α τ ν δυ, δ ποµεστουµένου ξω πορρε κα ο ον πνε µα τις χ π λείων τε κα στερε ν λλοµένη πάλιν θεν ρµήθη φέρεται, ο τω τ το κάλλους ε µα πάλιν ε ς τ ν καλ ν δι τ ν µµάτων όν, πέφυκεν π τ ν ψυχ ν έναι φικόµενον κα ναπτερ σαν, τ ς διόδους τ ν πτερ ν ρδει τε κα ρµησε πτεροφυε ν τε κα τ ν το ρωµένου α ψυχ ν ρωτος νέπλησεν. ρ µ ν ο ν, του δ πορε κα ο θ τι πέπονθεν ο δεν ο δ χει φράσαι, λλ ο ον π λλου φθαλµίας πολελαυκ ς πρόφασιν ε πε ν ο κ χει, σπερ δ ν κατόπτρ ν τ ρ ντι αυτ ν ρ ν λέληθεν. κα ταν µ ν κε νος παρ, λήγει κατ τα τ κείν τ ς δύνης, ταν δ π, κατ τα τ α ποθε κα ποθε ται, ε δωλον (e.) ρωτος ντέρωτα χων καλε δ α τ ν κα ο εται ο κ ρωτα λλ φιλίαν ε ναι. πιθυµε δ κείν παραπλησίως µέν, σθενεστέρως δέ, ρ ν, πτεσθαι, φιλε ν, συγκατακε σθαι κα δή, ο ον ε κός, ποιε τ µετ το το ταχ τα τα. ν ο ν τ συγκοιµήσει το µ ν ραστο κόλαστος ππος χει τι λέγ πρ ς τ ν νίοχον, κα ξιο ντ πολλ ν πόνων 256. σµικρ πολα σαι δ τ ν παιδικ ν χει µ ν ο δ ν ε πε ν, σπαργ ν δ κα πορ ν περιβάλλει τ ν ραστ ν κα φιλε, ς σφόδρ ε νουν σπαζόµενος, ταν τε συγκατακέωνται, ο ός στι µ ν παρνηθ ναι τ α το µέρος χαρίσασθαι τ ρ ντι, ε δεηθείη τυχε ν δ µόζυξ α µετ το νιόχου πρ ς τα τα µετ α δο ς κα λόγου ντιτείνει. ν µ ν δ ο ν ε ς τεταγµένην τε δίαιταν κα φιλοσοφίαν νικήσ τ βελτίω τ ς διανοίας γαγόντα, µακάριον µ ν (b.) κα µονοητικ ν τ ν νθάδε βίον διάγουσιν, γκρατε ς α τ ν κα κόσµιοι ντες, δουλωσάµενοι µ ν κακία ψυχ ς νεγίγνετο, λευθερώσαντες δ ρετή τελευτήσαντες δ 8

δ πόπτεροι κα λαφρο γεγονότες τ ν τρι ν παλαισµάτων τ ν ς ληθ ς λυµπιακ ν ν νενικήκασιν, ο µε ζον γαθ ν ο τε σωφροσύνη νθρωπίνη ο τε θεία µανία δυνατ πορίσαι νθρώπ. ν δ δ διαίτ φορτικωτέρ τε κα (c.) φιλοσόφ, φιλοτίµ δ χρήσωνται, τάχ ν που ν µέθαις τινι λλ µελεί τ κολάστω α το ν ποζυγίω λαβόντε τ ς ψυχ ς φρούρους, συναγαγόντε ε ς τα τόν, τ ν π τ ν πολλ ν µακαριστ ν α ρεσιν ε λέσθην τε κα διεπραξάσθην κα διαπραξαµένω τ λοιπ ν δη χρ νται µ ν α τ, σπανί δέ, τε ο πάσ δεδογµένα τ διανοί πράττοντες. φίλω µ ν ο ν κα τούτω, ττον δ κείνων, λλήλοιν διά τε το ρωτος κα ξω γενοµένω διάγουσι, πίστεις τ ς µεγίστας γουµένω λλήλοιν δεδωκέναι τε κα δεδέχθαι, ς ο θεµιτ ν ε ναι λύσαντας ε ς χθραν ποτ λθε ν. ν δ τ τελευτ πτεροι µέν, ρµηκότες δ πτερο σθαι κβαίνουσι το σώµατος, στε ο σµικρ ν θλον τ ς ρωτικ ς µανίας φέρονται ε ς γ ρ σκότον κα τ ν π γ ς πορείαν ο νόµος στ ν τι λθε ν το ς κατηργµένοις δη τ ς πουρανίου πορείας, λλ φαν ν βίον διάγοντας ε δαιµονε ν (e.) µετ λλήλων πορευοµένους, κα µοπτέρους ρωτος χάριν, ταν γένωνται, γενέσθαι. Τα τα τοσα τα, πα, κα θε α ο τω σοι δωρήσεται παρ ραστο φιλία δ π το µ ρ ντος ο κειότης, σωφροσύν θνητ κεκραµένη, θνητά τε κα φειδωλ ο κονοµο σα, νελευθερίαν π πλήθους παινουµένην ς ρετ ν 257. (a.) τ φίλ ψυχ ντεκο σα, ννέα χιλιάδας τ ν περ γ ν κυλινδουµένην α τ ν κα π γ ς νουν παρέξει. 9