ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ ΘΕΜΑ: ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ Το πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνεται στη δεύτερη αξιολόγηση και ψηφίστηκε τις προηγούμενες μέρες εκτός όλων των άλλων μέτρων που " φορτώνει " στις πλάτες της εργατικής τάξης, δίνει και τη χαριστική βολή στη Κυριακάτικη Αργία. Ουσιαστικά γενικεύει το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και αίρει όποιους περιορισμούς περιλάμβαναν προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις. Ισοπεδώνει μια ιστορικά αιματοβαμμένη κατάκτηση της εργατικής τάξης από τον προηγούμενο αιώνα. Μέσα από σκληρούς αγώνες η Κυριακή έχει καθιερωθεί ως η μη εργάσιμη μέρα της βδομάδας, μέρα ανάπαυσης, ψυχαγωγίας και κοινωνικής ζωής για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Είναι καθήκον όλων των εργαζομένων ανεξάρτητα από κλάδο να υπερασπιστούν την Κυριακή αργία, να αγωνιστούν για τη νομοθετική κατοχύρωσή της, να μπει μπροστά το σύνθημα «κάτω τα χέρια από τις Κυριακές, δούλοι δεν θα γίνουμε στις πολυεθνικές». Η Κυριακή αργία αποτελεί κατάκτηση της εργατικής τάξης και η κατάργηση της είναι μαχαιριά στην καρδιά των εργαζομένων στο εμπόριο, και όχι μόνο. Η κατάργηση της δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπάλληλους άλλα όλους τους εργαζόμενους σε όποιον κλάδο και αν εργάζονται. Ακόμα και σε κλάδους που επιβάλλεται η κυριακάτικη εργασία, αυτή αποζημιώνεται με προσαύξηση πάνω στο ημερομίσθιο και με μια επιπλέον μέρα ξεκούρασης, απόδειξη στο η Κυριακή όπως έχει καθιερωθεί είναι μέρα ξεχωριστή σε σύγκριση με όλες τις άλλες, γεγονός που πρέπει να διαφυλάξουμε, να μην ισοπεδωθεί, να μην υποβαθμιστεί και άλλο οι ζωή των εργαζομένων. Επιπλέον ο,τι ξεκίνησε από το εμπόριο, το ωρομίσθιο, η μερική απασχόληση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και τα ελαστικά ωράρια, εξαπλώθηκε σαν σπίθα σε κάθε κλάδο. Αποδείχτηκε στη πράξη ότι και η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, δεν μπορούν να εκφράσουν τις αγωνίες και τις ανάγκες των εργαζομένων καθώς υπηρετούν τα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, όσων ρουφούν το αίμα των εργαζομένων στο όνομα της μεγαλύτερης κερδοφορίας.
Τι και αν η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ ανήλθε στην εξουσία και με το σύνθημα της νομοθετικής κατοχύρωσης της Κυριακάτικής αργίας; τι και αν εμφανιζόταν ως υπέρμαχος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των μικροεπαγγελματιών έναντι των μεγάλων συγκροτημάτων. Πολύ γρήγορα πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για κατάργηση του νόμου που επέτρεπε το άνοιγμα τις 7 Κυριακές και τη νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Μαζί με αυτά πέταξε και το φιλολαϊκό προσωπείο της και προχώρησε στην υλοποίηση της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής που ανάμεσα στα άλλα καλεί τους εργαζόμενους να θυσιάσουν και την αργία της Κυριακής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ αποδεικνύεται μετρ της εξαπάτησης, ο πιο πιστός συνεργάτης των επιχειρηματικών ομίλων, που έχει αναλάβει να ξηλώσει όποιες εργατικές-λαϊκές κατακτήσεις δεν πρόλαβαν να ξηλώσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Τι προβλέπει ο νόμος Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ με το νέο νόμο δίνει τη δυνατότητα για την λειτουργία όλων των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές πλην της δεύτερης του Αυγούστου - για τη χρονική περίοδο από το Μάιο έως και τον Οκτώβριο σε τέσσερις περιοχές της χώρας: Ουσιαστικά, όμως αίρονται συνολικοί περιορισμοί που υπήρχαν, όχι μόνο για τις τέσσερις περιοχές,αλλά συνολικά για όλη τη χώρα όπως δηλαδή τα τετραγωνικά μέτρα και η ιδιοκτησιακή μορφή των καταστημάτων που επιτρεπόταν να λειτουργούν τις άλλες Κυριακές πλην των οχτώ με σχετική απόφαση του οικείου αντιπεριφερειάρχη. Συγκεκριμένα οι τέσσερις περιοχές που αναφέρονται είναι: Ο Δήμος Αθηναίων. Οι Περιοχές του Δήμου Πειραιά. Οι Περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Νοτίου Τομέα Αθηνών. Ο νότιος τομέας Αθηνών περιλαμβάνει τους εξής δήμους : Αγίου Δημητρίου, Αλίμου, Γλυφάδας, Ελληνικού και Αργυρούπολης,Καλλιθέα,Μοσχάτου και Ταύρου και Νέας Σμύρνης,πέριξ του Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.
Τα Ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης.Πρόκειται για την περιοχή που ορίζεται από το λιμάνι (παλαιό τμήμα), την παλαιά παραλία ( προβλήτα έως Λευκό Πύργο),την οδό Παύλου Μελα η οποία καταλήγει στο ιερό της Αγίας Σοφίας, την οδό Στ.Τάττη και τμήμα της οδού Σωκράτους,Χριστοπούλου,Φιλίππου και οδός Αγίας Σοφίας μέχρι την οδό Κασσάνδρου και το Διοικητήριο στα βόρεια και συνέχεια στη Καραολή Δημητρίου(πρώην οδός Διοικητηρίου ),τη Πλατεία Βαρδαρίου και τα δυτικά τείχη μέχρι το φρούριο του Βαρδαρίου ( Τοπ Χανέ) μέχρι το λιμάνι. Πέριξ του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών. Για τις περιοχές αυτές,πλην του Δήμου Αθηναίων, θα υπάρχει περαιτέρω εξειδίκευση των περιοχών εκείνων που θα είναι ανοικτά τα καταστήματα με σχετική απόφαση του Υπουργού Οικονομίας το επόμενο διάστημα. Χωρίς υπερβολές ο νόμος ανοίγει διάπλατα τη πόρτα για τη πλήρη απελευθέρωση του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές, ενώ στο όνομα του δήθεν υγιούς ανταγωνισμού είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν νέες ρυθμίσεις που θα δίνουν τη δυνατότητα σε ισχυρούς μονοπωλιακούς ομίλους να ανοίγουν όποιες και όσες Κυριακές θέλουν ανεξάρτητα αν βρίσκονται σε τουριστικές ή μη περιοχές. Από τη στιγμή που ο νόμος κατοχυρώνει την ελευθερία των μεγάλων επιχειρήσεων να επεκτείνουν το ωράριο λειτουργίας τις Κυριακές, όλα τα άλλα γι αυτούς είναι ψιλά γράμματα. Είναι χαρακτηριστική η στάση των μεγαλεμπόρων και των πολυεθνικών του κλάδου που πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι στο 4 ο Μνημόνιο και χωρίς να έχει εκδοθεί υπουργική απόφαση για την εφαρμογή του νόμου, επιχείρησαν το άνοιγμα των καταστημάτων τόσο στο Κέντρο της Αθήνας ( όμιλοςι ΝΤΙΝΤΕΞ) όσο και σε διάφορες άλλες περιοχές όπως Ωρωπός ( ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ,ΜΑΡΚΕΤ ΙΝ ) Επίσης,είναι βέβαιο πως θα βρεθούν διάφοροι καλοθελητές, δήμαρχοι και περιφερειάρχες που θα διεκδικούν να αναλάβουν ρόλο στη ρύθμιση της αγοράς για λογαριασμό των τοπικών επιχειρηματικών συμφερόντων, διευκολύνοντας το έργο της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Χαρακτηριστική είναι και η στάση του Καμίνη που ζήτησε να του δοθεί η αρμοδιότητα ρύθμισης της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές στο Δήμο.
Για να φτάσουμε σημερα σε αυτό το σημείο εχουν προηγηθεί πολλά. Ουσιαστικά το «πουλόβερ» έχει αρχίσει να ξηλώνεται εδώ και χρόνια και από πολλές πλευρες. εκπτώσεις κανονικές και ενδιάμεσες, εορταστικό ωράριο, τουριστικές περίοδοι και περιοχές, λευκές νύχτες, μαύρες Παρασκευές. Όλα αυτά συνέτειναν στην απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων. Τι σημαίνει όμως η απελευθέρωση της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές για τους εμποροϋπαλλήλους, για τους χιλιάδες εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου;;; Τι σημαίνει η λειτουργία των καταστημάτων 7 μέρες την εβδομάδα χωρίς κανέναν περιορισμό; Η απάντηση είναι: Ασταμάτητη, εντατικοποιημένη δουλειά χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Η κατάργηση της Κυριακής αργίας,δηλαδή της σταθερής μέσα στη εβδομάδα μέρας για την αναπλήρωση των σωματικών και πνευματικών δυνάμεων του εργαζομένου επιφέρει πλήγματα σε πολλά επίπεδα. Καταπονεί τον ανθρώπινο οργανισμό αφού ο εμποροϋπάλληλος θα εξαναγκάζεται να δουλεύει με διευθετήσω του χρόνου εργασίας, μέχρι και 10-12 συνεχόμενες μέρες χωρίς ανάπαυση. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η καταπόνηση της συνεχόμενης εργασίας δεν μπορεί να ισοσκελιστεί από ένα ίσως και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ανάπαυσης.καμία και κανένας εμποροϋπάλληλος δεν θα αντέξει την δουλειά 7 ημέρες την εβδομάδα κάτω από έντονους ρυθμούς εντατικοποίησης και πίεσης Επίσης,αποδιοργανώνεται και χτυπιέται η προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή του εμποροϋπάλληλου απομακρύνοντας τον από κοινωνική συναναστροφή και την δράση, από την αξιοποίηση του ελευθέρου χρόνου του.μπαίνουν εμπόδια ακόμα και στην μητρότητα,σε ένα κλάδο που απαρτίζεται στην συντριπτική του πλειοψηφία από γυναίκες αφού πολλές μητέρες δεν θα έχουν που να αφήσουν τα παιδιά, ενώ θα χάσουν τη μοναδική ολόκληρη σταθερή μέρα που αφιέρωναν στη φροντίδα και την ανατροφή των παιδιών. Η Κυριακής αργία συνδέεται συνολικά με τον εργάσιμο χρόνο. Το απελευθερωμένο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων πάει «πακέτο» με τη
διεύρυνση της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις, με την παραπέρα ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, και το τσάκισμα των μισθών. Στον κλάδο μας, σε πολυκαταστήματα και Σούπερ Μάρκετ, κυριαρχούν η απλήρωτη εργασία, οι κάθε είδους ατομικές συμβάσεις, οι συμβάσεις μια μέρας, δοκιμαστικές περίοδοι χωρίς δικαιώματα,, εκατοντάδες απλήρωτες υπερωρίες, συνεχής εναλλαγή βάρδιας, τετράωροι που δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα αλλά πληρώνονται και ασφαλίζονται ως 4ωροι, απολύσεις που εμφανίζονται από τους εργοδότες ως οικειοθελείς αποχωρήσεις. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα εργασιακό Μεσαίωνα στο εμπόριο μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε δούλους των επιχειρηματικών ομίλων και των πολυεθνικών. Η κυβέρνηση έχει ως βασικό επιχείρημα ότι η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας, στα έσοδα κυρίως από τον τουρισμό. Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η " βαριά βιομηχανία της χώρας",οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον κλάδο του Τουρισμού πανηγυρίζουν μαζί την κυβέρνηση τους για τα «ρεκόρ» του Τουρισμού,τις αφίξεις τουριστών, τον τζίρο, τα κέρδη τους,την ίδια ώρα, που οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Τουρισμού εργαζονται σε συνθηκεςγαλερας, με ατελείωτα ωράρια, ανύπαρκτά ρεπό, εντατικοποίηση, απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, ατομικές συμβάσεις και «ευέλικτες» μορφές εργασίας. Πάνω σε αυτά τα «υλικά», δηλαδή στην ένταση με κάθε τρόπο της εκμετάλλευσης σε βάρος των εργαζομένων, χτίζεται η ανάκαμψη των κερδών,η ανάπτυξη της οικονομίας της ελληνικής αστικής τάξης. Αυτή η ανάπτυξη δεν αφορά τους εργαζομένους σε όποιον κλάδο και να εργάζονται. Αυτή η ανάπτυξη επιτυγχάνεται με το ξεζούμισμα των εργαζόμενων,το σμπαράλιασμα των όποιων δικαιωμάτων έχουν απομείνει. Με την κατάργηση της Κυριακής αργίας η κυβέρνηση ουσιαστικά προχωρά στην αποδοχή της πάγιας απαίτησης του μεγάλου εμπορικού και τουριστικού κεφαλαίου. Έχει ενεργητικό ρόλο στη νέα μοιρασιά της αγοράς ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, στη συγκέντρωση και τη συγκεντροποίηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στον κλάδο του εμπορίου, σε συνθήκες άγριας έντασης των ανταγωνισμών μεταξύ τους, με συγχωνεύσεις, εξαγορές, με κλεισίματα επιχειρήσεων.
Η σφοδρότητα που υπάρχει στις συγκρούσεις των επιχειρηματικών ομίλων για τα συμφέροντα τους, εκφράζεται στη ζωή των εργαζομένων, με χιλιάδες να έχουν βρεθεί στην ανεργία, να έχουν χάσει έως και το 50% των μισθών που είχαν πριν από την κρίση, με την εντατικοποίηση της εργασίας να «βαράει κόκκινο». Όλα τα προηγούμενα χρόνια, οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το πολιτικό προσωπικό τους, τόσο στο επίπεδο της Ε.Ε όσο και σε εθνικό, έχουν καταφέρει συντριπτικά πλήγματα στον εργάσιμο χρόνο. Η κατάργηση της Κυριακής αργίας αποτελεί το κλειδί που ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της παραπέρα επέκτασης των «ευέλικτων μορφών απασχόλησης», που είναι στρατηγική επιλογή, όπως διαβάζουμε και από τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, γιατί εκτινάσσει την εκμετάλλευση των εργαζομένων από την οποία βγαίνουν τα κέρδη τους. Είναι κλειδί για την ολοκληρωτική επικράτηση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στο «γήπεδο» των ανταγωνισμών. Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕόλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και σήμερα προσπαθήσαμε να οργανώσουμε την αντίσταση και την πάλη των εργαζόμενων συνολικά απέναντι στην αντεργατική πολιτική. Είμαστε οι μόνοι που παλεύουμε να γίνει υπόθεση του κάθε εργαζόμενου η Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Αποστρεφόμαστε τη λογική του παζαρέματος με την εργοδοσία του κλάδου και τις κυβερνήσεις. Μέσα από γενικές συνελεύσεις, απεργιακές κινητοποιήσεις,παρεμβάσεις σε Περιφέρεια και Δήμους κυρίως όμως με προσπάθεια οργάνωση της πάλης μέσα σε κάθε κατάστημα,δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε μάχη απέναντι στην εργοδοσία,τα ιδεολογήματαπου καλλιεργούνγια να στοιχίσουν τους εργαζόμενους πίσω από ξένα συμφέροντα. Σηκώσαμε το βάρος της οργάνωσης της απεργίας στους χώρους δουλειάς, αναμετρηθήκαμε με την εργοδοσία. Περιφρουρούμε την απεργιακή μάχη, ως ανώτερη μορφή πάλης των εργαζόμενων, κόντρα σε αυτούς που συνειδητά την υπονομεύουν και την εκφυλίζουν Εμείς λέμε καθαρά ότι δενανεχόμαστε τις συνθήκες γαλέρας μέσα στους εργασιακούς χώρους. Λέμε όχι στο ωράριο των πολυεθνικών. Οι εμποροϋπάλληλοι δεν είναι για σφαγή, δεν είμαστε αναλώσιμοι, δε τους
χαρίζουμε καμμία Κυριακή. Δεν επιτρέπουμε η Κυριακάτικη αργία να μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Για να έχει επιτυχία αυτός ο αγώνας είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να ξεμπερδεύουν με τις δυνάμεις του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού, την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΚΕ- ΕΜΕΙΣ), το δεξί χέρι των μεγαλοεργοδοτών στα πολυκαταστήματα και στα SuperMarket, που δρουν μέσα στο εργατικό κίνημα. Καλλιεργούν και συντηρούν με μαεστρία τη λογική του μικρότερου κακού, την στοίχιση των εμποροϋπαλλήλων αλλά και των αυτοαπασχολούμενων πίσω από τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Πάνε χέρι χέρι με τις ηγεσίες της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ, διαμαρτύρονται για την κατάργηση της Κυριακής Αργίας από την πλευρά των συμφερόντων του εμπορικού κεφαλαίου, διότι νοθεύεται τάχα ο ελεύθερος ανταγωνισμός. Αυτός είναι ο καημός τους. Η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των ομίλων. Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε καμία ταύτιση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, των ηγεσιών τους στους εμπόρους, που αξιοποιούν τους εργαζόμενους ως μέσο για να κερδίσουν μερίδια στην αγορά, και να θωρακίσουν τα κέρδη τους. Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στην Ομοσπονδία ΙδιωτικώνΥπάλληλων μαζί με την ΕΣΕΕ και την ΓΣΕΒΕΕ καλλιεργούσαν τον εφησυχασμό και αποπροσανατόλιζαν τους εμποροϋπάλληλους και τους μικρούς εμπόρους, παρουσιάζοντας ως νίκη την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για την Κυριακή αργία, όταν την ίδιαστιγμή ο νέος σχεδιασμός για την κατάργηση της βρισκόταν προ των πυλών. Μιλάνεξανά για προσφυγές στη δικαιοσύνη. Ένα είναι σίγουρο, καμμίαδικαιοσύνη δεν πρόκειται να δώσειοριστικήνίκηπέρα και έξω από τη δράση του εργαζόμενουλαού. Την οργάνωση της πάλης μέσα σε κάθε κατάστημα και τη μαχητική υπεράσπισή και διεκδίκηση όλων των δικαιωμάτων μας. Καλούμε τους συναδέλφους μας αλλά και όλη την εργατική τάξη να δυναμώσουμε των αγώνα απέναντι σε κάθε προσπάθεια για πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου και κατάργηση των δικαιωμάτων μας. Πιο μαζικά, πιο μαχητικά σε κάθε κατάστημα, ιδιαίτερα στις μεγάλες αλυσίδες, στα εμπορικάκαταστήματα. Με καθαρό μέτωπο απέναντι στα μονοπώλια και στις κυβερνήσεις τους.
Σε κάθε τόπο δουλειάς είναι ανάγκη να δυναμώσει η οργάνωση, η αντίσταση, να μπουν όλοι οι εργαζόμενοι στη μάχη για να μην εφαρμοστεί στην πράξη η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, να μην ανοίξει κανένα κατάστημα, καμία Κυριακή. Να δυναμώσει η πάλη για την αναπλήρωσηόσωνχάσαμε τα χρόνια της κρίσης, την επαναφορά των συλλογικώνσυμβάσεων. Να ανοίξουμε τον δρόμο της προοπτικής για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας με βάση της δυνατότητες της τεχνολογίας και της επιστήμης. Όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν σταθερή δουλειά και να μην ζουν με την απειλή της ανεργίας, να απαλλαγούν από το άγχος για τα χρέη και την φοροληστεία. Να αμείβονται με μισθό που να καλύπτει τις σύγχρονεςανάγκες των ίδιων και της οικογένειας τους. Με πρόσβαση στη δημόσια δωρεάν και καθολική ασφάλιση, υγεία και παιδεία. Με ελεύθερο χρόνο για το δικαίωμα στο πολιτισμό,στον αθλητισμό. Συμπορευόμαστε με τους αυτοαπασχολούμενους,με τους μικρούς εμπόρους που έχουν συμφέρον να σταθούν αποφασιστικά στο πλευρό των εργαζόμενων στον κλάδο απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης η όποια είναι προς όφελος του κοινού εχθρού μας,των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Παρά τα εξαντλητικά ωράρια,την δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ έρχονται σε θέση να μην μπορούν να καταβάλλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, να τους πνιγούν τα χρέη σε εφορία, τράπεζες, ΔΕΚΟ,ενοίκια,πιστωτές κ.α Ο μαρασμός και το λουκέτο είναι η φυσική εξέλιξη για αυτούς μπροστά και στη κυριαρχία των μονοπωλίων του κλάδου που μέσα από την κατάργηση της Κυριακής αργίας αυξάνουν το μερίδιο αγοράς ενώ εκείνοι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και να επιβιώσουν. Παλεύουμε μαζί για ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ, αίτημα που ούτε να το ακούσουν δε θέλουν οι επιχειρηματικοίόμιλοι, οι ηγεσίες σε ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ. Δυναμώνουμε την κοινήπάληαπέναντι στη νέα φοροεπιδρομή, στις κατασχέσεις, στους πλειστηριασμούς, στο τσάκισμα του ασφαλιστικού. Πάνω απ όλα όμως είναι ανάγκη, να δυναμώσουν οι αντιστάσεις στον κλάδο, δηλαδή να ενισχυθούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς. Αυτό σημαίνειοργάνωση σε κάθε χώρο εργασίας, μαζικοποίηση των κλαδικού μας σωματείου, τον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και παραρτήματα του. Μόνο με αγώνα, οργάνωση και συλλογική δράση μπορούμε να αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς κυβέρνησης, Ε.Ε., εμπορικού κεφαλαίου και να εμποδίσουμε την υλοποίηση των αντεργατικών μέτρων σε κάθε χώρο δουλειάς, να μην τα
αφήσουμε να περπατήσουν στην καθημερινότητα μας και στη ζωή. Στους τόπους δουλειάς πρέπει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να αναμετρηθούμε με την μεγαλοεργοδοσία, να βάλουμε εμπόδια στην κατάργηση της Κυριακήςαργίας, να δυναμώσει η πάλη για κατάργησηόλων των νόμων που απελευθερώνουν το ωράριο, για να μη γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα. Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαχητικά τις επόμενες μέρες και ώρες οργανώνοντας μέσα σε κάθε κατάστημα την κλαδική απεργία την Κυριακή 16 Ιουλίου. Να μην πάει καμία ώρα χαμένη. Καλούμε όλους τους εμποροϋπάλληλους να κάνουν το βήμα,να μπουνμπροστά στον αγώνα για τη Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας. Παλεύουμε από κοινού εμποροϋπάλληλοι και αυτοαπασχολούμενοι και διεκδικούμε : Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο. Κατάργηση των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων των μνημονίων που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις,μειώνουν τους μισθούς με τη διάλυση των ΣΣΕ για τους εμποροϋπάλληλους και οδηγούν τους αυτοαπασχολούμενους σε χρέη και λουκέτα. Όχι στη νέα φοροληστεία, στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που διαλύουν το εργατικό - λαϊκό εισόδημα. Ένταξη των αυτοαπασχολούμενων στο αφορολόγητο όριο. Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των μνημονίων, που μειώνουν συντάξεις και παροχές.