ΟMακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος

ΝΕΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ὁ ἀπό Θηβῶν καί Λεβαδείας Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ Β Mακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΟMακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυµος (κατά κόσµον Ἰωάννης Λιάπης), γεννήθηκε στά Οἰνόφυτα Βοιωτίας τό 1938. Εἶναι ἀπόφοιτος τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς (Τµῆµα Ἀρχαιολογίας) καί τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν καί διετέλεσε ὑπότροφος τοῦ Ι.Κ.Υ. (1ος σέ πανελλαδική κλίµακα) στίς βυζαντινές σπουδές. Μετέβη γιά µεταπτυχιακές σπουδές στό Gratz Αὐστρίας καί στό Regensburg καί τό Μόναχο τῆς Γερµανίας. Ἐργάσθηκε ὡς πανεπιστηµιακός βοηθός στήν Ἀρχαιολογική Ἑταιρεία στήν Ἀθήνα δίπλα στόν Ὀρλάνδο καί ὡς φιλόλογος στή Λεόντειο Σχολή τῆς Νέας Σµύρνης, στό 9ο Νυκτερινό Γυµνάσιο Ἀθηνῶν, καθώς καί στό Γυµνάσιο τῆς Αὐλῶνος. Ἐγκατέλειψε τήν πανεπιστηµιακή του καριέρα µετά τήν ἔνταξή του στόν ἱερό κλῆρο. Ὑπηρέτησε ὡς Πρωτοσύγκελ- ΤΕΥΧΟΣ 41 - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2008

λος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θηβῶν & Λεβαδείας (1967-1978), ὡς Ἡγούµενος τῶν Ἱερῶν Μονῶν Μεταµορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Σαγµατᾶ (1971-1977) καί τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ (1977-1981), ὡς Γραµµατεύς καί κατόπιν Ἀρχιγραµµατεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (1978-1981). Τό 1981 ἐξελέγη παµψηφεί Μητροπολίτης Θηβῶν & Λεβαδείας. Συµµετεῖχε στίς Ἐπιτροπές Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως, Ἐκκλησιαστικῆς Περιουσίας, Σχέσεων Ἐκκλησίας-Πολιτείας, Ὑποτροφιῶν καί ἐργάστηκε ὡς Ἀντιπρόεδρος τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθµοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὑπῆρξε µέλος µεικτῶν ἐπιτροπῶν Πολιτείας καί Ἐκκλησίας γιά τήν µελέτη θεµάτων γιά τήν µοναστηριακή περιουσία (1986-1998) καί τήν ἐκκλησιαστική ἐκπαίδευση (1986-1998) καί Πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς ιαλόγου Κοινωνίας-Ἐκκλησίας (2005-2007). Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν κληρικῶν τῆς Μητροπόλεώς του (82 στούς 110) εἶναι πτυχιοῦχοι θεολογίας ἤ διαθέτουν παράλληλα καί δεύτερο πτυχίο (φιλόλογοι, ἀρχιτέκτονες, ἰατροί, γεωπόνοι, παλαιογράφοι, καθηγητές πληροφορικῆς, διδάσκαλοι, οἰκονοµικῶν ἐπιστηµῶν κ.ἄ). Σέ αὐτούς συγκαταλέγονται ἕνας τακτικός καθηγητής τῆς θεολογίας, ἕνας λέκτορας τῆς θεολογίας, τρεῖς διδάκτορες καί πέντε µεταπτυχιακοί ὑποψήφιοι διδάκτορες, µέ ἀποτέλεσµα νά εἶναι ἡ πρώτη Μητρόπολη στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πού διαθέτει κληρικούς µέ τόσο ὑψηλό µορφωτικό ἐπίπεδο. Μέ τήν ἀνύστακτη φροντίδα του καί τό ἐνδιαφέρον του ἀναπαλαιώθηκαν, ἐπανδρώθηκαν καί λειτουργοῦν ἕξι ἀνδρικές Ἱερές Μονές (σύνολο Μοναχῶν 45) καί δεκαεπτά γυναικεῖες (σύνολο Μοναχῶν 110). Ἀνάµεσα στίς Μονές αὐτές συγκαταλέγονται οἱ ἱστορικές Μονές τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ, Σαγµατᾶ, Ὁσίου Σεραφείµ, Μακαριωτίσσης, Εὐαγγελιστρίας, καί Ἱερουσαλήµ. Στό συγγραφικό του ἔργο συγκαταλέγονται πολλά ἄρθρα, µελέτες καί βιβλία θεολογικοῦ, κοινωνικοῦ καί ἱστορικοῦ περιεχοµένου, ἐκ τῶν ὁποίων αὐτό µέ τόν τίτλο «Μεσσαιωνικά Μνηµεῖα τῆς Εὐβοίας» βραβεύθηκε τό 1970 µέ πρῶτο βραβεῖο ἀπό τήν Ἀκαδηµία Ἀθηνῶν. Τό 2006 ἐξεδόθη ὁ πρῶτος ἀπό τούς τρεῖς τόµους ἔργου του µέ τόν τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία». Στό κοινωνικό του ἔργο ξεχωρίζουν ἡ δηµιουργία: οἰκοτροφείων, ὀρφανοτροφείου µέ µορφή ἀ - νάδοχης οἰκογένειας (Θήβα), Στέγες Ἡλικιωµένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Ἐπανένταξης Ψυχικῶς Πασχόντων (Λιβαδειά), τοῦ Ἐκπαιδευτηρίου ηµιουργικῆς Ἀπασχόλησης Παίδων µέ Εἰδικές Ἀνάγκες σέ συνεργασία µέ ἄλλους φορεῖς τοῦ Νοµοῦ (Λιβαδειά), τοῦ Κέντρου Πρόληψης γιά τά ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Ἀπόρων συ- µπεριλαµβανοµένων καί οἰκονοµικῶν µεταναστῶν (Θήβα), Συµβουλευτικούς Σταθµούς (Θήβα), Κέντρο Ἱστορικῶν καί Ἀρχαιολογικῶν Ἐρευνῶν (Ζάλτσα-Ἱερά Μονή Λυκούρεση), ἐνῶ ὡς πρώην ἐκπαιδευτικός ἔχει ἀναπτύξει µία ἰδιαίτερη σχέση µέ τήν ἐκπαιδευτική κοινότητα τῆς Βοιωτίας. Στήν Μητρόπολή του φρόντισε περαιτέρω γιά τήν δηµιουργία καί λειτουργία ἐνοριακῶν πνευµατικῶν κέντρων, κέντρων νεότητας στίς περισσότερες τῶν ἐνοριῶν τῆς Μητροπόλεώς του καθώς καί προτύπων κατασκηνωτικῶν ἐγκαταστάσεων στό Παρνασσό. Μέ πρωτοβουλία του ἱδρύθηκε καί λειτουργεῖ τό Κέντρο Ἐρευνῶν τῆς Ἱστορίας καί τοῦ Πολιτισµοῦ τῆς Βοιωτίας, τό ὁποῖο συνεργάζεται µέ τά Πανεπιστήµια του Durham, Cambridge. Στό Συνεδριακό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στήν Ἁλίαρτο Βοιωτίας, κοντά στήν Ἱερά Μονή Εὐαγγελιστρίας, διεξάγονται κατά καιρούς διάφορα συνέδρια. Ἔχει ξεκινήσει συνεργασία µέ τό τµῆµα ιεθνῶν Σχέσεων τοῦ Παντείου Πανεπιστηµίου ἤδη ἔχουν ὑλοποιηθεῖ τρεῖς κύκλοι µεταπτυχιακῶν σπουδῶν σχετικά µέ τό περιβάλλον, γίνεται προσπάθεια νά δηµιουργηθεῖ Ἐρευνητικό Κέντρο γιά τό περιβάλλον στήν ὑπό ἀνακαίνιση Ἱερά Μονή Ταξιαρχῶν ( όµβραινα). Πρωτοστάτησε γιά τήν δηµιουργία στήν γενέτειρά του, στά Οἰνόφυτα τοῦ Κέντρου Εὐαισθητοποιήσεως Πληθυσµοῦ σέ θέµατα περιβάλλοντος καί οἰκονοµικῶν µεταναστῶν. Οἱ ἀγῶνες του καί ἡ συνεχής ἐπαγρύπνησή του εἶχαν ὡς ἀποτέλεσµα: α) τήν µαταίωση τῶν σχεδίων τῶν µαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ γιά τήν λειτουργία διεθνοῦς χιλιαστικοῦ κέντρου στήν ἐπαρχία του καί β) τήν ἀξιοποίηση τῶν ἐγκαταστάσεών του γιά τή λειτουργία Ἐθνικοῦ Κέντρου Ἀπεξάρτησης. Γιά τήν συµβολή του στό φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Μητροπόλεώς του πού σχετίζεται µέ τήν ὑγεία τιµήθηκε ἀπό τήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Κραϊόβας στή Ρουµανία µέ τήν ἀπονοµή τοῦ τίτλου τοῦ ἐπιτίµου ιδάκτορα τοῦ ἐκεῖ Πανεπιστηµίου. Ἐπίσης εἶναι Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Καρδιολογικῆς Ἑταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ). Στίς 7/02/2008 ἐξελέγη µέ 45 ψήφους καί κατόπιν µιᾶς πανθοµολογουµένως ἤρεµης καί διάφανης ψηφοφορίας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος. 2

Ἐκοιµήθη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ά ξηµερώµατα τῆς ευτέρας 28 Ἰανουαρίου ἐκοιµήθη ὁ µακαριστός καί ἄξιος Ποιµενάρχης µας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρός Χριστόδουλος ὁ ἀπό ηµητριάδος ἔπειτα ἀπό τήν γνωστή σέ ὅλους µας ὀλιγόµηνη ἀσθένειά του. Ἦταν τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1998 ὅταν ἐξελέγη εἰς διαδοχήν τοῦ µακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Σεραφείµ καί ἐποίµανε ἀξίως τήν Ἐκκλησία µας σχεδόν γιά µιά δεκαετία. Γεννήθηκε στήν Ξάνθη τό 1939, σπούδασε Νοµικά καί Θεολογία, ἐνῶ ἐτύγχανε ἐπίσης ιδάκτωρ τῆς Θεολογίας. Ὁµιλοῦσε Γαλλικά, Ἀγγλικά, Ἰταλικά καί Γερµανικά. Χειροτονήθηκε ιάκονος τό 1961, πρεσβύτερος τό 1965. ιετέλεσε ἱεροκήρυξ καί ἱερατικῶς προϊστάµενος τοῦ Ἱ. Ν. Κοιµήσεως Θεοτόκου Π. Φαλήρου καί ἐπί ἑπταετίαν Γραµµατέας τῆς Ἱ. Συνόδου. Συνέγραψε πλῆθος ἐπιστηµονικῶν βιβλίων. Ἐξελέγη Μητροπολίτης ηµητριάδος τό 1974 καί τήν 28η Ἀπριλίου 1998 ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος. Ἡ σορός τοῦ µακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἐτέθη σέ τετραήµερο προσκύνηµα στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό τῶν Ἀθηνῶν, ἀπ ὅπου χιλιάδες λαοῦ πέρασαν γιά νά ἀποχαιρετήσουν τόν Ποιµενάρχη τῆς Ἐκκλησίας µας. Ἡ Πολιτεία ἐκήρυξε τετραήµερο πένθος, ἐνῶ ἡ µεγαλοπρεπής κηδεία του ἔλαβε χώρα τήν Πέµπτη 31 Ἰανουαρίου. Ὁ µακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος ἐτάφη στό Α Κοιµητήριο Ἀθηνῶν, στήν δέ ἀκολουθία καί τήν λιτανεία πού ἐπηκολούθησε συµµετεῖχαν καί πάλι χιλιάδες πιστοί. Ἡ περίοδος τῆς ἀρχιερατείας του δέν ἔχει βεβαίως ἀκόµη κριθεῖ καί εἶναι σίγουρα στήν διάθεση τῶν ἱστορικῶν γιά νά τήν ἀποτιµήσουν. Εἶναι ἀλήθεια ὅµως ὅτι πηδαλιούχησε ἀξίως τήν Ἐκκλησία µας, ἡ ὁποία προχώρησε ἀρκετά καί σέ πολλούς τοµεῖς. Ἄς εἶναι αἰωνία του ἡ µνήµη!

Μεγάλη Τεσσαρακοστή ὁ εὐπρόσδεκτος καιρός «Ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού καιρός µετανοίας ἀποθώµεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώµεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός...» ( Ἰδιόµελον τῶν Ἀποστίχων Ἑσπερινοῦ Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς). Αν πάντοτε ὁ χρόνος εἶχε µιά ἰδιαίτερη σηµασία γιά τόν ἄνθρωπο, κάτω ἀπό τή χριστιανική σκοπιά ἀποκτᾶ ἀσύγκριτα µεγαλύτερη ἀξία. Ὁ χρόνος πλέον εἶναι ἱερός. Ἁγιάστηκε, ἐπειδή στόν ἱστορικό χρόνο εἰσῆλθε µέ τήν ἐνανθρώπησή Του καί ἔζησε ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Κύριός µας. Ἡ ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσµο δηλοποιεῖ ὅτι «ἦλθε τό πλήρωµα τοῦ χρόνου» (Γαλ. 4,4) ὅτι «πεπλήρωται ὁ καιρός καί ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ» (Μάρκ. 1,5). Ἡ ἱερότητα τοῦ χρόνου πιστοποιεῖται καί ἀπό τήν καθηµερινή ἐκκλησιαστική µας ζωή. Ἡ Ἐκκλησία ἁγιάζει τόν ἱστορικό χρόνο, τόν µεταµορφώνει. Ὁ φυσικός χρόνος γίνεται λειτουργικός χρόνος. Ἡ Ἐκκλησία ἀνά πᾶσα στιγµή συνδέει τόν χρόνο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς µέ τό µυστήριο τῆς σωτηρίας. Καθιστᾶ τό γεγονός τῆς σωτηρίας πάντοτε ἐπίκαιρο, παρόν στόν ἱστορικό χρόνο. Οἱ σκέψεις αὐτές µᾶς βοηθοῦν νά κατανοήσουµε πληρέστερα τά λόγια τοῦ Ἰδιόµελου τῶν Ἀποστίχων πού ἀκούσαµε πρίν ἀπό λίγο: «Ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού καιρός µετανοίας ἀποθώµεθα τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώµεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός...». Βρισκόµαστε ἀπόψε στό κατώφλι τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς ἱερότερης χρονικῆς περιόδου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Καί ὁ ἱ. ὑµνογράφος παίρνει τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου (Β Κορ. 6,2: «Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡµέρα σωτηρίας» Ρωµ. 13,12: «Ἀποθώµεθα οὖν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἐνδυσώµεθα τά ὅπλα τοῦ φωτός») καί τά ἐφαρµόζει στήν ἱερή αὐτή περίοδο, πού ἀπό αὔριο ἀνοίγει τίς πύλες της. Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, στήν ὁποία γιά µιά ἀκόµη φορά µᾶς εἰσάγει ἡ Ἐκκλησία µας, εἶναι ὁ εὐπρόσδεκτος καιρός καί ὁ καιρός τῆς µετανοίας. Καί κατά τήν περίοδο αὐτή οἱ χριστιανοί καλούµαστε νά «πετάξουµε ἀπό πάνω µας τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά ντυθοῦµε τά ὅπλα τοῦ φωτός». Πρῶτ ἀπ ὅλα, ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι καιρός εὐπρόσδεκτος. Εὐπρόσδεκτος σηµαίνει κατάλληλος, ἐνδεδειγµένος. Καί εὐπρόσδεκτος καιρός, ὅπως τόν ἐννοεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι ὁ καιρός τῆς χάριτος, ὁ καιρός κατά τόν ὁποῖο µᾶς δέχεται ὁ Θεός, µᾶς εἰσακούει καί µᾶς σώζει. Εἶναι ὁ χρόνος στή διάρκεια τοῦ ὁποίου ὁ ἄνθρωπος ἔχει τή δυνατότητα νά ἀγωνιστεῖ γιά νά ἐπιτύχει τή σωτηρία του. Καί ὁ χρόνος αὐτός πού ἄρχισε µέ τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ µας στόν κόσµο, τήν ἀπολύτρωση τῶν ἀνθρώπων διά τοῦ σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεώς Του καί τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος φτάνει µέχρι τή ευτέρα Παρουσία Του. Ἐνῶ ὁ χρόνος µετά τήν ἔνδοξη 4

ἐπάνοδο τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ καιρός τῆς κρίσεως καί τῆς ἀνταποδόσεως. [...] Εὐπρόσδεκτος καιρός, λοιπόν, ὁ χρόνος µέχρι τήν ἔνδοξη ἐπάνοδο τοῦ Κυρίου µας. Εὐπρόσδεκτος καιρός ὁ χρόνος τῆς ἐπίγειας ζωῆς κάθε ἀνθρώπου. Εὐπρόσδεκτος καιρός, τέλος, ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἄν ὁλόκληρο τόν χρόνο οἱ πιστοί ἀγωνιζόµαστε τόν καλόν ἀγῶνα τῆς πίστεως, πολύ περισσότερο ὀφείλουµε ν ἀγωνιστοῦµε αὐτή τήν ἱερή περίοδο. Ἄν πάντοτε ἔχουµε χρέος «µετά φόβου καί τρό- µου», καθώς συνιστᾶ ὁ Ἀπόστολος (Φιλ. 2, 12), νά ἐργαζόµαστε τή σωτηρία µας, ἀκόµη προσεκτικότερα, µέ µεγαλύτερο ζῆλο θά πρέπει νά τό κάνουµε τώρα τήν Τεσσαρακοστή. Αὐτό ἀκριβῶς µᾶς ἐπεσήµαναν οἱ θεσπέσιοι ὕµνοι τοῦ Ὄρθρου σήµερα τό πρωί: «Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται, οἱ βουλόµενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάµενοι τόν καλόν τῆς νηστείας ἀγῶνα, οἱ γάρ νοµίµως ἀθλοῦντες, δικαίως στεφανοῦνται...». Στή Μεγάλη Τεσσαρακοστή ὅµως ὁ ὑµνογράφος ἀποδίδει καί ἕναν ἄλλο χαρακτηρισµό. Τήν ὀνοµάζει καιρόν µετανοίας, κατάλληλο δηλαδή χρόνο γιά µετάνοια. Γιά νά ἐννοήσουµε καλύτερα τόν χαρακτηρισµό αὐτό τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὡς περιόδου µετανοίας, εἶναι ἀνάγκη νά προσδιορίσουµε τί ἀκριβῶς σηµαίνει µετάνοια. Ὁ Θεός καλεῖ τούς ἀνθρώπους, ὅλους µας, νά ἔρθουµε σέ κοινωνία µαζί Του. Ὅµως οἱ ἄνθρωποι εἴµαστε ἁµαρτωλοί. Φέρουµε µέσα µας τή ροπή πρός τήν ἁµαρτία. Ἐνδίδουµε συχνά στίς προκλήσεις της. Αἰχµαλωτιζόµαστε ἑκούσια στό ζυγό τῶν ἁµαρτωλῶν παθῶν. Καταπατοῦµε τό θέληµα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀπάντησή µας, λοιπόν, στήν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ προϋποθέτει στήν ἀρχή µιά µεταστροφή καί στή συνέχεια, σέ ὅλη τή διάρκεια τῆς ζωῆς µας, µιά στάση µετάνοιας. Μετάνοια ἑποµένως σηµαίνει ὅτι ἀποµακρύνεται κανείς ἀπ ὅ,τι εἶναι κακό καί στρέφεται πρός τόν Θεό. Αὐτό ἀκριβῶς προσδιορίζει τήν οὐσία τῆς µεταστροφῆς, ἡ ὁποία συνεπάγεται ἀλλαγή συµπεριφορᾶς, νέο προσανατολισµό ὅλης τῆς ζωῆς καί τῆς διαγωγῆς µας. Αὐτό φαίνεται στή σηµασία πού προσδίδει ἡ Ἁγία Γραφή στά ρήµατα µετανοῶ καί ἐπιστρέφω, τά ὁποῖα χρησιµοποιεῖ συχνά. Τό ρῆµα µετανοῶ ἐκφράζει κυρίως τήν ἐσωτερική µεταστροφή, τήν ἀλλαγή τοῦ νοῦ καί φρονήµατος, ἐνῶ τό ρῆµα ἐπιστρέφω δηλώνει περισσότερο µιάν ἀλλαγή στήν πρακτική συµπεριφορά. Τί ἀκριβῶς σηµαίνει µετάνοια µᾶς ἐπιτρέπει νά ἐννοήσουµε κι ἕνας θαυµάσιος ὁρισµός τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίµακος πού συναντοῦµε στόν 5ο λόγο του: «Μετάνοια ἐστίν ἀνάκλησις Βαπτίσµατος Μετάνοιά ἐστι συνθήκη πρός Θεόν δευτέρου βίου... Μετάνοιά ἐστί συνειδότος καθαρισµός». ηλαδή: «Μετάνοια εἶναι ἡ ἐπιστροφή στήν καθαρότητα καί τή χάρη πού εἴχαµε κατά τήν ὥρα τοῦ Βαπτίσµατός µας. Μετάνοια εἶναι µιά νέα συνθήκη µέ τόν Θεό γιά ἕναν καινούριο τρόπο ζωῆς. Μετάνοια εἶναι ὁ καθαρισµός τῆς συνειδήσεώς µας.» Ἡ µετάνοια ἀποτελεῖ τό θεµέλιο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Εἶναι στάση ζωῆς. Ἀγκαλιάζει ὁλόκληρο τόν ἐπί γῆς βίο µας. Ἀρδεύει καθηµερινά τήν καρδιά µας. Ἡ µετάνοια εἶναι ἕνα κατ ἐξοχήν δυναµικό γεγονός. Εἶναι κατάσταση καί ὄχι στιγµιαῖο φαινόµενο. Οἱ χριστιανοί ὀφείλουµε νά ζοῦµε ἐν µετανοίᾳ. Ἄν ἡ µετάνοια θά πρέπει νά σφραγίζει ὁλόκληρη τή ζωή µας, πολύ περισσότερο ὀφείλουµε νά τή βιώνουµε τήν ἱερή περίοδο τῆς Τεσσαρακοστῆς στήν ὁποία µᾶς εἰσάγει ὁ ἀποψινός Ἑσπερινός. Ἡ Τεσσαρακοστή εἶναι πράγµατι καιρός µετανοίας. Ἀποβλέπει στό νά µᾶς προετοιµάσει πνευµατικά γιά νά συµµετάσχουµε ἀξίως στόν ἑορτασµό τοῦ Πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου µας. Καί γιά νά γίνει αὐτό, ὀφείλουµε νά ἀκολουθήσουµε τό µονοπάτι τῆς µετανοίας, πού σηµαίνει ἀλλαγή νοῦ, βαθιά ἀνακαίνιση, γνήσια µεταστροφή. Μεταβολή ἐσωτερική, ἀλλά καί ἐπιστροφή πραγµατική. Στόν Θεό καί τό Εὐαγγέλιό Του. Στή ζωή πού Ἐκεῖνος ἐµπνέει καί πού µποροῦµε νά ζήσουµε µόνο µέσα στήν Ἐκκλησία Του, στήν κοινωνία καί τήν ἑνότητα ὅλων τῶν λυτρωµένων τέκνων τοῦ Θεοῦ. [...] Ἀδελφοί µου, «Ἔφθασε καιρός, ἡ τῶν πνευµατικῶν ἀγώνων ἀρχή...»! Εἶναι ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ὁ εὐπρόσδεκτος καιρός, ὁ καιρός µετανοίας, πού γιά µιά ἀκόµη φορά µᾶς χαρίζει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἄς τόν ὑποδεχτοῦµε µέ χαρά καί ἄς τόν ἀξιοποιήσουµε φιλότιµα. Ἄς µᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος µέ τίς πρεσβεῖες τῆς παναγίας Μητέρας Του καί τίς µεσιτεῖες πάντων τῶν Ἁγίων, «τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἀγωνίσασθαι, τόν δρόµον τῆς νηστείας ἐκτελέσαι, τήν πίστιν ἀδιαίρετον τηρῆσαι, τάς κεφαλάς τῶν ἀοράτων δρακόντων συνθλᾶσαι, νικητάς τε τῆς ἁµαρτίας ἀναφανῆναι καί ἀκατακρίτως φθᾶσαι προσκυνῆσαι καί τήν ἁγίαν Ἀνάστασιν». Ἀπό τό βιβλίο «Στό κατώφλι τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς- Λειτουργικά καί κατανυκτικά κείµενα» Ἀρχιµ. Συµεών Κούτσα Ἔκδ. Ἀποστολική ιακονία 5

ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Ἱερά Ἀγρυπνία Ἱερά Ἀγρυπνία ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Μάρκου Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ τελέσθηκε στό Ἱ. Παρεκκλήσιο τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων Κανάρη τήν Παρασκευή 18 πρός Σάββατο 19 Ἰανουαρίου. Πολλοί ἐτίμησαν τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου αὐτοῦ Ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καί κατέκλυσαν τό Παρεκκλήσιο, ἐνῶ δέν ἦσαν λίγοι ἐκεῖνοι πού ζήτησαν νά ἐπαναληφθοῦν ἐκεῖ τέτοιες ὡραῖες πνευματικές εὐκαιρίες. Ἡ ἑπομένη Ἱ. Ἀγρυπνία θά τελεσθεῖ στόν κυρίως Ναό μας τήν Παρασκευή 22 πρός Σάββατο 23 Φεβρουαρίου ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγ. Πολυκάρπου ἐπισκόπου Σμύρνης. Ὥρα ἐνάρξεως: 8.30 μ.μ. Μαλλιοπούλειο Ἵδρυµα Τό ἐτήσιο Μνημόσυνο τῶν ἀειμνήστων Ἱδρυτῶν, Προέδρων, μελῶν τοῦ.σ. καί Εὐεργετῶν τοῦ Μαλλιοπουλείου Ἱδρύματος τελέσθηκε στίς 2 Φεβρουαρίου, ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς καί ἑορτή τῆς Μητέρας γιά τήν Ἐκκλησία μας στόν ἐνοριακό μας Ναό. Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τελέσθηκε καί Ἀρτοκλασία ὑπέρ ὑγείας τῶν μελῶν τοῦ.σ., τῶν ἐργαζομένων καθώς καί τῶν καθ οἱονδήποτε τρόπο ἐνισχυόντων τό Ἵδρυμα. Εἶναι γνωστή σέ ὅλους τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς μας ἡ πολυετής ἀπό τοῦ 1917 ὡς «Εὐαγές Ἵδρυμα Κυψέλης» προσφορά τοῦ Ἱδρύματος αὐτοῦ, πού πραγματικά ἐργάστηκε σέ χρόνους ζοφερούς καί δύσκολους γιά τήν κοινωνία καί τήν Πατρίδα μας. Μέ αὐτό συνδέεται καί ἡ Ἐνορία μας, ἀφοῦ ὡς γνωστόν τό.σ. του ἐργάσθηκε μέ πρωτεργάτη τόν ἀείμνηστο. Μαλλιόπουλο γιά τήν θεμελίωση καί ἀποπεράτωση τοῦ νέου Ναοῦ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου, τοῦ σημερινοῦ ἐνοριακοῦ μας. Εὐχόμαστε ὁ Κύριος νά ἐνισχύει τά μέλη του, ὥστε νά συνεχίζουν τήν μεγάλη προσφορά τους στήν τοπική μας κοινωνία. Ἑορτή Ὁσ. Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας Ἡ ἑορτή τῆς Ἁγ. Ὁσιομάρτυρος Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, γνωστῆς γιά τό μεγάλο φιλανθρωπικό της ἔργο κατά τήν σκοτεινή περίοδο τῆς σκλαβιᾶς, εἶναι καθιερωμένη ὡς ἑορτή ὅλων τῶν φιλανθρωπικῶν δραστηριοτήτων τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς μας καί τῶν Ἐνοριῶν της. Κατ αὐτήν λοιπόν τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία στό Ἱ. Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου τῆς Στέγης Γερόντων τῆς Ἐνορίας μας. Κατ αὐτήν ἔχει καθιερωθεῖ τά τελευταῖα χρόνια τό ἴδιο καί ἐφέτος νά τελεῖται Ἀρτοκλασία ὑπέρ ὑγείας πάντων τῶν ἐθελοντῶν, τῶν μελῶν τοῦ Προσωπικοῦ, τῶν περιθαλπομένων, τῶν εὐεργετῶν καί δωρητῶν καί τό Ἱ. Μνημόσυνο τῶν ἀειμνήστων Κτιτόρων καί Εὐεργετῶν του. Ἁγιοβασιλόπιττα Νεότητος Ἦταν τήν Κυριακή 20 Ἰανουαρίου, ὅταν ὁ τομέας Νεότητος τῆς Ἐνορίας μας ἔκοψε τήν Ἁγιοβασιλόπιττά του. Ὁ π. Παναγιώτης εὐλόγησε τήν πίττα καί στή συνέχεια διανεμήθηκε σέ ὅλους τούς παρευρισκομένους ἐνορίτες καί νέους μας. Τό φλουρί βρέθηκε στό κομμάτι τοῦ Ἀλέξανδρου Καφετζόπουλου, στόν ὁποῖο δόθηκε ὡς εὐλογία ἕνας χρυσός σταυρός, δωρεά ὅπως καί ἡ βασιλόπιττα τῆς κ. Ἀνδριανῆς Ρεμούνδου. Μοιράσθηκαν κεράσματα καί ἡ σεμνή ἐκδήλωση ἔληξε μέ τήν σχετική ὁμιλία ἀπό τόν π. Παναγιώτη, ὁ ὁποῖος ἐξέφρασε τίς εὐχαριστίες τοῦ τομ. Νεότητος σέ ὅλους ὅσοι συμβάλλουν στήν εὔρυθμη λειτουργία καί πνευματική του πρόοδο. Ὁµιλίες π. Θεοκλήτου Μπρούζη στήν Ἐνορία µας Τήν ευτέρα καί Τρίτη 4 καί 5 Φεβρουάριου εἴχαμε τή χαρά νά φιλοξενήσουμε στήν Ἐνορία μας τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Θεόκλητο Μπρούζη, Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο Σπερχειάδος τῆς Ἱ. Μ. Φθιώτιδος. Ὁ π. Θεόκλητος μίλησε στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἐνορίας μας κατά τίς δυό παραπάνω ἡμερομηνίες (Κεφαλληνίας 19 1ος ὄροφος) καί μᾶς χάρισε δυό ὧρες πνευματικῆς ἀνατάσεως. Τά λόγια του ἁπλά καί ἁγιοπνευματικά, σμένα μέ θεία ἀγάπη, ἀνέπαυσαν τίς ψυχές μας καί γέμισαν τίς καρδιές μας μέ εἰρήνη καί ἀγάπη. Τόν εὐχα- πλημμυριριστοῦμε θερμά γιά τήν παρουσία του στήν Ἐνορία μας. 6

Προσκυνηµατικές ἐκδροµές Τήν εὐθύνη τῆς διοργάνωσης μιᾶς ἀκόμη προσκυνηματικῆς ἐκδρομῆς εἶχε ἡ Ἐνορία μας. Αὐτήν τήν φορά ἐπισκεφθήκαμε τό Σάββατο 26 Ἰανουαρίου τήν Γυναικεία Ἱ. Μονή Κλειστῶν στήν Φυλή Ἀττικῆς. Ἐκεῖ ἀφοῦ συμμετείχαμε στόν πραγματικά κατανυκτικό Ἑσπερινό, στόν ὁποῖο ἔψαλλαν μελωδικότατα οἱ μοναχές, παρακολουθήσαμε τήν διακομιδή τοῦ ἀναμμένου κανδηλιοῦ στόν ἀπέναντι τῆς Μονῆς βράχο τῆς εὑρέσεως τῆς Ἱ. Εἰκόνος τῆς Παναγίας τῶν Κλειστῶν. Σήμερα ἡ Ἱ. Εἰκόνα βρίσκεται στό μικρό ἀλλά καί κατανυκτικό Καθολικό τῆς Μονῆς. Ἐπιστρέψαμε πλήρεις εὐλογιῶν τό ἀπόγευμα. Νά σημειωθεῖ ὅτι συγκεντρώθηκαν 580,00, τά ὁποῖα διετέθησαν γιά τήν ἀγορά τοῦ ὑφάσματος τῶν νέων κουρτινῶν τοῦ Ναοῦ μας. Ἡ ἑπομένη προσκυνηματική μας ἐκδρομή θά λάβει χώρα τό Σάββατο 23 Φεβρουαρίου στήν Ἱ. Μονή Ἁγ. Μαρίνης Λουτρακίου και Ἱερό Προσκύνημα Παναγίας Γιάτρισσας ὅπου θά τελέσουμε τόν Ἑσπερινό. Πληροφορίες στήν Γραμματεία τῆς Στέγης Γερόντων καί στό τηλ.: 210-8227845. Ὥρα ἀναχωρήσεως: 3 μ.μ. Ἱερό Εὐχέλαιο Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπερχομένης ἐνάρξεως τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς τοῦ Πάσχα θά τελεσθεῖ στόν Ναό μας τό Ἱ. Μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου τήν Τετάρτη 5 Μαρτίου. Ὥρα ἐνάρξεως: 5.30 μ.μ. Μετά τό πέρας του θά ἐπακολουθήσει ἡ ἑβδομαδιαία ἑσπερινή σύναξη μελέτης Ἁγ. Γραφῆς μέ τόν π. Γεράσιμο. Α Κατανυκτικός Ἑσπερινός Τήν Κυριακή 9 Μαρτίου καί ὥρα 6.00 μ.μ. θά τελεσθεῖ στό Ναό μας ὁ πρῶτος Κατανυκτικός Ἑσπερινός. Εἶναι ὁ λεγόμενος Ἑσπερινός τῆς συγγνώμης, μιά καί μετά τό τέλος του οἱ χριστιανοί συγχωροῦνται μεταξύ τους γιά ὁτιδήποτε ἔχουν τυχόν στενοχωρήσει ἤ λυπήσει ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ὥστε, ἔχοντας αὐτή τή συγγνώμη καί τήν εὐλογία τοῦ κλήρου τῆς Ἐνορίας μας, νά μπορέσουν νά ξεκινήσουν τόν πνευματικό ἀγῶνα τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς καί νά δεχθοῦν τόν Κύριό μας, πού ὁδεύει πρός τό Πάθος καί τήν Ἀνάσταση, μέ κατά τό δυνατόν ἀνάλαφρη τή συνείδηση. Ἀπολογισµός Ἐνοριακοῦ Φιλοπτώχου Ταµείου Ἐδῶ ἀπό τίς στῆλες τοῦ ἐνοριακοῦ µας φυλλαδίου τό ιοικητικό Συµβούλιο τοῦ Ἐνοριακοῦ µας Φιλοπτώχου Ταµείου δηµοσιεύει, ὅπως ἄλλωστε συνηθίζει τά τελευταῖα χρόνια, τόν ἀναλυτικό Ἀπολογισµό τῶν ἐσόδων καί ἐξόδων του γιά τό παρελθόν οἰκονοµικό ἔτος 2007, θέλοντας νά πληροφορήσει τούς ἀγαπητούς ἐνορίτες καί φίλους τοῦ φιλανθρωπικοῦ του ἔργου, κύρια δραστηριότητα τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ συντήρηση µιᾶς ἀπό πάσης ἀπόψεως πολυανθρώπου Στέγης Γερόντων. Φιλοξενεῖ σήµερα ὡς γνωστόν 72 κυρίες, διανέµει καθηµερινῶς 36 µερίδες µαγειρευµένου φαγητοῦ, κ.λπ., ἔχοντας µάλιστα 20µελές µισθοδοτούµενο προσωπικό. ΕΣΟ Α Ὑπόλοιπον 31/12/2006...57.132,28 Συντάξεις - δωρεὲς τροφίµων... 535.279,92 ωρεὲς τρίτων...100.919,33 ίσκοι...2.835,70 Ἐνοίκια ἀκινήτων... 34.084,66 Κυτία...14.468,90 Ἐκδηλώσεις συνεστιάσεις...3.950,00 Τόκοι καταθέσεων... 604,17 Προϊὸν Ἐράνου Ἀγάπης...9.550,00 Σύνολον... 758.997,43 ΕΞΟ Α Πάγια - ἐξοπλισµὸς...3.052,82 Μισθοδοσία προσωπικοῦ...251.160,07 Πληρωµὲς πρὸς Ἐφορία...15.371,51 Πληρωµὲς πρὸς Ι.Κ.Α.... 146.092,40 Ἐπισκευὲς καὶ συντηρήσεις...49.862,18.ε.κ.ο. Φυσ. ἀέριο πλυντήριο κ.ἄ.... 34.568,86 Εἰσφορὰ 37% Ἐράνου Ἀγάπης πρὸς Γ.Φ.Τ....3.533,50 Εἰσφορὰ ὑπὲρ Ἱδρυµάτων Γ.Φ.Τ....2,500,00 Βοηθήµατα...18.425,22 Ἔντυπα καὶ γραφ. ὕλη...7.608,57 ιάφ. προµήθειες - Ἀναλ. ὑλικὰ... 104.089,60 ιἀφ. ἔξοδα κοινόχρ. δαπάνες...50.271,10 Σύνολον... 686.535,83 Νέο ὑπόλοιπο...57.132,28 7

ΔΩΡΕΑΙ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008 Ἀβραμίδης Θεόδωρος... 500,00 Ἀνώνυμος... 130,00 Ἀνώνυμος... 150,00 Ἀνώνυμος... 220,00 Ἀρβανίτη Ἐρσ.... 100,00 Αὐκουλιώτου-Σαρκίς Παρασκευή... 60,00 Βελτσίδου Φωτεινή... 200,00 Γερόνυμος... 50,00 Γεωργακόπουλος Γ.Μ.... 50,00 Γεωργούλη Αἰκατερίνη... 100,00 Δημήτρουλα Ἀλίκη... 300,00 Ἕνωσις Παλαιῶν Προκόπων Ζακύνθου-Ἀθηνῶν... 130,00 Ζαρμακούπη Εὐδοκία... 150,00 Θεοδοσοπούλου Κυριακή... 200,00 Θεοδωρίδου Καίτη... 50,00 Καβουλάκου Νταίζη... 150,00 Κακάνη Ἄννα-Μαρία...1000,00 Κανελλοπούλου Δανάη... 150,00 Καούση Ἀνδρέας & Ἔφη... 80,00 Καραναγνώστη Μαρία... 50,00 Κωνσταντέλλου Αἰκατερίνη... 50,00 Κωνσταντινίδου Παρασκευή... 50,00 Λαγκαδάκης Δημήτριος... 150,00 Λεόντειον Λύκειον Ν. Σμύρνης... 200,00 Μαλτέζος Λάζαρος... 120,00 Μάνου Ὀρφέας & Ρένα... 50,00 Μάντη Παναγούλα... 50,00 Μαριάτου Γεωργία... 50,00 Μαυροβουνιώτου Μαρία... 100,00 Μαυρογιαννάκη Μανώλης & Ἄννα... 50,00 Μόσχος Δημήτριος... 50,00 Μπέκας Νίκος... 50,00 Νεμπάρη - Παπάζογλου... 200,00 Οἰκ. Ε. Σακελλαρίου... 70,00 Οἰκογ. Μόσχοβα Γεωργίου... 50,00 Οἰκονομίδου Οὐρανία... 50,00 Παπαγεωργάκη Βασιλική... 300,00 Παπάζογλου Ἰωάννα... 100,00 Παπαπέτρου Νικόλαος... 50,00 Πέτρου Γεώργιος & Αἴγλη... 80,00 Πέτρουλα Μαρία... 200,00 Πετρουτζής Βασίλειος... 50,00 Ρόκα Ρέα... 200,00 Ρώμα Ἐλευθερία...1000,00 Σαρρής Γεώργιος... 150,00 Φουστούκος Ἄγγελος... 200,00 Φραντζῆ Μαργαρίτα... 50,00 Διάφοροι Δωρηταί... 160,00 Δίσκοι Ἱ. Παρ. Ἁγ. Ἀποστόλων-Κανάρη. 227,40 ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÏÑÉÁÓ ÁÃÉÏÕ ÃÅÙÑÃÉÏÕ ÊÕØÅËÇÓ ÅÐÉÌÅËÅÉÁ - ÕÐÅÕÈÕÍÏÓ: Ἀñ éµ. ÖÉËÏÈÅÏÓ Ì. ÍÉÊÏËÁÊÇÓ Ô.Ê. 113 61 ÊõøÝëç, Ôçë. 210-82.12.667 ÅÊÄÏÔÉÊÇ ÐÁÑÁÃÙÃÇ: ôçë. 210-34.76.090 ÄÉÁÍÅÌÅÔÁÉ ÄÙÑÅÁÍ