Θρησκευτικά Α Λυκείου GI_A_THI_0_8712 Απαντήσεις των θεμάτων ΘΕΜΑ Α1 α) Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω προτάσεις ως σωστές ή λανθασμένες, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, γράφοντας δίπλα στον αριθμό κάθε πρότασης τη λέξη «σωστό» ή «λάθος»: 1. Ο Ιησούς στη Σαμαρείτισσα αποκαλύπτεται ως Θεός και φανερώνει την πνευματική λατρεία του Θεού. (Σωστό) 2. Η λατρεία που ταιριάζει στον Θεό είναι τυπική και με ελεημοσύνες. (Λάθος) 3. Ο Θεός δεν περιορίζεται από τόπο και χρόνο, παντού και πάντοτε μπορούμε να ζητήσουμε την ευλογία Του. (Σωστό) 4. Ο ναός είναι ο μοναδικός τόπος όπου μπορεί κανείς με σιγουριά να συναντήσει τον Θεό και να εισακουστεί. (Λάθος) 5. Η λατρεία του Θεού είναι εσωτερική, αληθινή και πρέπει να γίνεται με όλη μας την καρδιά. (Σωστό) β) Να συμπληρώσετε κάθε μια από τις προτάσεις 1, 2, 3, 4 και 5, επιλέγοντας τη σωστή απάντηση, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, από τις αντίστοιχες φράσεις α, β, γ: 1. Με τη Σταύρωσή του ο Χριστός (β) δόξασε την ανθρώπινη φύση. 2. Το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών από τον Χριστό είναι (α) πράξη ταπείνωσης. 3. Η Μεγάλη Εβδομάδα καλεί τους πιστούς (γ) σε «συμπόρευση» και «συσταύρωση» με τον Χριστό.
4. Οι χριστιανοί θεωρούν ότι τα Πάθη του Χριστού είναι (β) σωτήρια και τα προσκυνούν. 5. Η κάθοδος του Χριστού στον Άδη (γ) χάρισε ζωή στο ανθρώπινο γένος. γ) Να συνδυάσετε τις εορτές και την ορολογία της Εκκλησίας της πρώτης στήλης με το περιεχόμενό τους στη δεύτερη στήλη, αντιστοιχίζοντας κάθε φορά ένα γράμμα της πρώτης στήλης με έναν αριθμό της δεύτερης στήλης (στη δεύτερη στήλη δύο επιλογές περισσεύουν). α. Άγιο Πνεύμα - 6. Ο νέος Παράκλητος που θα παραμείνει στην Εκκλησία και θα την εμπνέει με τη χάρη Του β. Ανάληψη του Χριστού - 4. Επισφράγιση του έργου του Χριστού και ολοκλήρωση της επίγειας δράσης Του γ. Αγία Τριάδα - 7. Ο Θεός, μία ουσία αλλά τρία θεία Πρόσωπα δ. Πεντηκοστή 1. Ίδρυση της Εκκλησίας, βάπτισμα των πρώτων πιστών ε. Η πρώτη Εκκλησία - 2. Απόστολοι, άλλοι μαθητές, Θεοτόκος και γυναίκες που υπηρέτησαν τον Κύριο δ) Να συμπληρώσετε την παρακάτω πρόταση επιλέγοντας τη σωστή απάντηση, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, από τις φράσεις α, β, γ, δ (2 Μονάδες). Να τεκμηριώσετε με συντομία την επιλογή σας (3 Μονάδες). 1. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, οι πιστοί (δ) όλα τα παραπάνω Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και μέχρι τον 5 ο μ.χ. αι οπόταν και επικράτησε ο νηπιοβαπτισμός οι άνθρωποι βαπτίζονταν μεγάλοι, όπως γίνεται σήμερα στις χώρες της ιεραποστολής και στην Ελλάδα με αρκετούς οικονομικούς πρόσφυγες. Η δε κατήχησή τους
κρατούσε τρία χρόνια και τη νύχτα του Πάσχα βαπτίζονταν ομαδικά. Ανάλογα με το στάδιο της κατήχησης λέγονταν: ακροώμενοι, κυρίως κατηχούμενοι και φωτιζόμενοι. Οι πρώτοι άκουγαν το λόγο του Θεού, χωρίς άλλη υποχρέωση. Οι δεύτεροι παρακολουθούσαν το πρώτο μέρος της Θείας Λειτουργίας με την υποχρέωση να ζουν χριστιανικά και οι τρίτοι ήταν εκείνοι που θα Βαπτίζονταν σε λίγες εβδομάδες. Η κατήχηση για τους νεοφώτιστους συνεχιζόταν και μετά το Βάπτισμα.. Όταν επικράτησε ο νηπιοβαπτισμός η κατήχηση ανατέθηκε στον ανάδοχο και στους γονείς του νηπίου. ε) Να ξαναγράψετε το κείμενο που ακολουθεί συμπληρώνοντας τα κενά με τις κατάλληλες λέξεις που δίνονται στην παρένθεση. Σε κάθε κενό αντιστοιχεί μια λέξη. «Στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου αρχίζει η πραγματοποίηση του σχεδίου για τη σωτηρία του ανθρώπου που είχε αναγγείλει ο Θεός μετά την πτώση των πρωτοπλάστων». (σχεδίου / Θεός / Θεοτόκου / πτώση / ανθρώπου) ΘΕΜΑ Β1 Ο Ιωάννης Χρυσόστομος παρουσιάζει τον Χριστό να λέει στους ανθρώπους: «Εγώ (είμαι) για σένα πατέρας, εγώ αδελφός, εγώ σύζυγος, εγώ σπίτι, εγώ τροφή, εγώ ρούχο, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιο, ό,τι θέλεις εγώ. Να μη σου λείψει τίποτα. Θα δουλέψω εγώ. Ήρθα να σε υπηρετήσω, όχι να με υπηρετήσεις. Εγώ (είμαι) και φίλος, και μέλος του σώματός σου και κεφάλι, και αδελφός και αδελφή και μητέρα, όλα εγώ. Μόνο να είσαι κοντά μου. Εγώ (είμαι) φτωχός για σένα και αλήτης για σένα. Στον σταυρό για σένα, στον τάφο για σένα. Στον ουρανό παρακαλώ
για σένα τον Πατέρα μου, στη γη έρχομαι Υιός του πατέρα μου για σένα. Εσύ είσαι τα πάντα για μένα, και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος μου και μέλος του σώματός μου. Τι άλλο θέλεις;». Στο παραπάνω κείμενο ο συγγραφέας παραθέτει ορισμένες προτροπές του Χριστού για τον άνθρωπο. Να τις εντοπίσετε και να τις σχολιάσετε. Ο Χριστός είναι τα πάντα για τον άνθρωπο είναι η ίδια η ζωή, είναι πατέρας και μητέρα, είναι αγάπη και οικογένεια για τον πιστό (πατέρας, μητέρα αδελφός, αδελφή, σύζυγος, φίλος), είναι ασφάλεια (σπίτι, τροφή, ρούχα, ρίζα, θεμέλιο), εκφράζει την ταπείνωση καθώς ήρθε για να υπηρετήσει τους ανθρώπους, είναι σωτήρας γιατί με την σάρκωση και την σταύρωση θυσιάστηκε για τους ανθρώπους και μετά την ανάσταση πάλι μεσολαβεί στον Πατέρα του για τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από το δημιουργό του λόγω της εγωιστικής τάσης του για ισοθεΐα. Η απολυτοποίηση του εγώ επέφερε την αλλοτρίωση του ανθρώπου, δηλαδή την αποκοπή του από την πηγή της ζωής (τον Πλάστη του) και τη διατάραξη των σχέσεων του με την υπόλοιπη δημιουργία (το φυσικό περιβάλλον). Η εικόνα του Θεού στον άνθρωπο αμαυρώθηκε. Όταν όμως ο άνθρωπος στρέφεται στο Χριστό και αγωνίζεται με ταπείνωση, φθάνει στην «καταλλαγή» με το Θεό, δηλαδή στη συμφιλίωση και στην οικείωση, στην ενότητα που είχε το δημιούργημα με τον Πλάστη του πριν από το προπατορικό αμάρτημα. Αυτός, ακριβώς, είναι και ο αγώνας των αγίων, οι οποίοι παραμέρισαν το εγώ τους, ώστε να φανερωθεί μέσα τους η χάρη του Θεού. Στα πρόσωπα των αγίων, βλέπουμε τον αληθινό άνθρωπο, εκείνον που έπλασε ο Θεός με προοπτική τη θέωση (το καθ ομοίωσιν). Η μίμηση των αγίων είναι μίμηση του Χριστού κατά το λόγο του Απ. Παύλου «μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού» (μιμηθείτε εμένα, όπως κι εγώ μιμούμαι το Χριστό) (Α' Κορ. 11, 1). Η «καταλλαγή» με το Θεό, το συνάνθρωπο και τη φύση είναι το ζητούμενο στο σύγχρονο ανθρωπολογικό προβληματισμό. Αυτό είναι και το μόνο που μας ζητά ο Χριστός, να είμαστε κοντά του. Πώς θα το επιτύχουμε αυτό; Με την πίστη και την συμμετοχή στην λατρεία. Σε μια λατρεία εσωτερική και πνευματική. Με την συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία μέσω της οποίας ο άνθρωπος γίνεται
ένα με το Χριστό, ένα σώμα με τον Χριστό αλλά και με τους άλλους πιστούς και συγκληρονόμος της Βασιλείας του Θεού. (25 Μονάδες) Επιμέλεια: Χατζηνικολάου Σοφία - Θεολόγος