3. ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ Επιμέλεια παρουσίασης Παναγιώτης Αθανασόπουλος Δρ - Χημικός
Σκοπός του μαθήματος: Να γνωρίσουμε με τη βοήθεια πειραμάτων τη χημική αντίδραση της εξουδετέρωσης Να ορίζουμε τη χημική αντίδραση της εξουδετέρωσης Να γράφουμε τη χημική αντίδραση της εξουδετέρωσης Να ερμηνεύουμε την εξουδετέρωση Να διαπιστώνουμε τον όξινο ή βασικό χαρακτήρα υδατικών διαλυμάτων με τη χρήση του δείκτη μπλε της βρομοθυμόλης Να καθορίζουμε την κατάλληλη χρήση οξέος ή βάσης σε θέματα φαρμακευτικής και για τη ρύθμιση του ph του εδάφους.
Σημαντικά χαρακτηριστικά των οξέων & βάσεων: οξέα: Σε κάθε διάλυμα οξέος ισχύει: Το το πλήθος H + (aq) > πλήθος OH - (aq) και το στους 25 C το ph < 7 όταν διαλύονται στο νερό δίνουν κατιόντα υδρογόνου (Η + )
Πειραματική μελέτη της εξουδετέρωσης: βάσεις: Σε κάθε διάλυμα βάσης ισχύει: Το πλήθος OH - (aq) > το πλήθος H + (aq) και το στους 25 C το ph > 7 όταν διαλύονται στο νερό δίνουν ανιόντα υδροξειδίου (ΟΗ - )
Πειραματική μελέτη της εξουδετέρωσης: Αν σε νερό προσθέσουμε HCl: το ph<7 Αν σε νερό προσθέσουμε NaOH: και το ph>7
Πειραματική μελέτη της εξουδετέρωσης: Ποιο θα είναι το ph αν στο νερό προσθέσουμε ταυτόχρονα οξύ και βάση; Αν αναμείξουμε τυχαίες ποσότητες των δύο διαλυμάτων, το τελικό διάλυμα μπορεί να είναι: όξινο ή βασικό ή ουδέτερο
Πειραματική μελέτη της εξουδετέρωσης: θα είναι όξινο, αν περισσέψουν κατιόντα υδρογόνου από το οξύ ph<7
Πειραματική μελέτη της εξουδετέρωσης: θα είναι βασικό, αν περισσέψουν ανιόντα υδροξειδίου από τη βάση. ph>7
Πειραματική μελέτη της εξουδετέρωσης: θα είναι ουδέτερο, αν τα ανιόντα υδροξειδίου ισούνται με τα κατιόντα υδρογόνου. ph>7 ph<7 ph=7
Ορισμός της εξουδετέρωσης: Εξουδετέρωση είναι η αντίδραση των κατιόντων (Η + ) των οξέων με τα ανιόντα των υδροξειδίων (ΟΗ - ) των βάσεων. Εξουδετέρωση έχουμε κατά την αντίδραση μεταξύ ενός οξέος και μιας βάσης, στην οποία χάνεται ο όξινος και ο βασικός χαρακτήρας. οξύ + βάση αλάτι + νερό HCl(aq) + NaOH(aq) NaCl(aq) + H 2 O
Ερμηνεία της εξουδετέρωσης:
Ερμηνεία της εξουδετέρωσης:
Ερμηνεία της εξουδετέρωσης:
Ερμηνεία της εξουδετέρωσης:
Πειραματική μελέτη της εξουδετέρωσης:
Διαπίστωση ph με τη χρήση δείκτη μπλε της βρομοθυμόλης Ουδέτερο Όξινο Βασικό
Ερώτηση κατανόησης: Πως θα μετρήσουμε το ρη ενός εδάφους; Παίρνουμε δείγμα από το έδαφος, Το αναμειγνύουμε με ίσο όγκο νερού και το αναδεύουμε καλά. Διηθούμε το μείγμα Μετράμε το ρη του διηθήματος με πεχαμετρικό χαρτί ή πεχάμετρο.
Θα χρησιμοποιήσουμε οξύ ή βάση; Όταν θέλουμε να μεταβάλλουμε την οξύτητα ενός μείγματος προσθέτουμε: Βάση για να τη μειώσουμε Οξύ για να την αυξήσουμε. Όταν σε διάλυμα προσθέτω νερό πάντα το ph πλησιάζει το 7.
Θα χρησιμοποιήσουμε οξύ ή βάση; Οι ξινίλες που νιώθουμε οφείλονται στην αυξημένη έκκριση υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι. χρειάζεται να πιούμε διάλυμα σόδας ή να πάρουμε οξείδιο του μαγνησίου MgO χημικές ουσίες που έχουν βασικές ιδιότητες.
Θα χρησιμοποιήσουμε οξύ ή βάση; Τι θα πιούμε σε περιπτώσεις που έχει γίνει λήψη ισχυρών οξέων από το στόμα; Το υδροξείδιο του μαγνησίου Mg(OH) 2 που είναι βάση λαμβάνεται ως αντίδοτο.
Θα χρησιμοποιήσουμε οξύ ή βάση; Για την εξουδετέρωση του όξινου δηλητηρίου της μέλισσας χρησιμοποιούμε διάλυμα αμμωνίας ή σόδας, που είναι βάσεις. Για την εξουδετέρωση του βασικού δηλητηρίου της σφήκας διαβρέχουμε την περιοχή του τσιμπήματος με ξίδι που είναι οξύ.
Θα χρησιμοποιήσουμε οξύ ή βάση; Για να αναπτυχθούν μερικά φυτά πρέπει το έδαφος να έχει ρη κοντά στο 7. Ένα όξινο έδαφος, με την προσθήκη βάσης όπως το υδροξειδίου του ασβεστίου Ca(OH) 2 αποκτά ρη στην επιθυμητή τιμή και έτσι ευνοείται η ανάπτυξη των φυτών. Στα βασικά εδάφη το ph μειώνεται όταν βρέχει, γιατί η βροχή είναι όξινη.
Ερωτήσεις κατανόησης: Να γράψετε τη χημική εξίσωση της εξουδετέρωσης.
Ερωτήσεις κατανόησης: Αν σας τσιμπήσει μια μέλισσα, ποιο από τα διαλύματα θα χρησιμοποιήσετε; α. διάλυμα αμμωνίας β. χυμό λεμονιού γ. ξίδι α. διάλυμα αμμωνίας
Ερωτήσεις κατανόησης: Το γαστρικό υγρό περιέχει υδροχλώριο (HCI). Με ποιο από τα παρακάτω φαρμακευτικά σκευάσματα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν οι πόνοι; β. α. Με ασπιρίνη, στην οποία η δραστική ουσία είναι κάποιο οξύ (ακετυλοσαλικυλικό οξύ). β. Με δισκία αντιόξινου φαρμάκου, στα οποία οι δραστικές ουσίες είναι κυρίως το υδροξείδιο του αργιλίου, Αl(ΟΗ) 3, και το υδροξείδιο του μαγνησίου, Mg(OH) 2.
Ερωτήσεις κατανόησης: Αναμειγνύουμε ένα διάλυμα υδροχλωρίου (HCl) που έχει ρη 2 με ένα διάλυμα αμμωνίας (ΝΗ 3 ) που έχει ρη = 11. Το ρη του διαλύματος που θα προκύψει δεν μπορεί να είναι: γ. 1,5 α. 8 β. 7 γ. 1,5 δ. 4
Ερωτήσεις κατανόησης: Σε διάλυμα με ph 5 προσθέτω νερό. Το νέο ph θα είναι: α. 8 β. 9 γ. 1,5 δ. 6,8 δ. 6,8 Σε διάλυμα με ph 8,5 προσθέτω νερό. Το νέο ph θα είναι: α. 8 β. 9 γ. 1,5 δ. 6,8 α. 8
Τέλος μαθήματος
Θέμα επόμενου μαθήματος: 4. ΤΑ ΑΛΑΤΑ
Η επανάληψις είναι μήτηρ της μαθήσεως... Ανώνυμος Επιμέλεια παρουσίασης: Παναγιώτης Αθανασόπουλος Δρ - Χημικός