Παρασκευή, 24 Οκτωβρίου 2014 Έγκλημα με υπογραφή Έχετε διαβάσει κάποια αστυνομική υπόθεση του Πουαρό; Αν έχετε ήδη γνωρίσει τον ευφυή ντετέκτιβ της Άγκαθα Κρίστι ξέρετε πολύ καλά για τι μιλάμε. Αν, πάλι, είναι η πρώτη σας συνάντηση μαζί του αυτό το βιβλίο θα σας συστήσει με μαεστρία την προσωπικότητά του και τις απίστευτες εξιχνιάσεις του και θα σας ανοίξει την όρεξη να τρέξετε να αναζητήσετε κάθε άλλη περιπέτεια του Βέλγου ήρωα. Ακριβολογώντας, το βιβλίο έφτασε σε εμένα μέσω του εκδοτικού οίκου Διόπτρα εντείνοντας την αγωνία μου να το διαβάσω μιας και ήταν ήδη γνωστή η έκδοσή του. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δε μου αρέσουν ιδιαίτερα τα σίκουελ, οι επαναλήψεις παλαιοτέρων επιτυχιών -κάθε είδους-, ούτε και οι αναμασημένες ιστορίες που επαναλαμβάνονται εις αεί -ελλείψει έμπνευσης;- από έναν ή περισσότερους δημιουργούς προκειμένου να εξασφαλιστεί μία ακόμη εμπορική επιτυχία. Βασικά, επικεντρώνοντας στο συγγραφικό χώρο, αναφέρω παραδειγματικά ότι δε μου αρέσουν όλες οι ιστορίες του Στίβεν Κίνγκ παρά την αυταπόδεικτη αποδοχή και επιτυχία τους σε όλο τον κόσμο και γενικότερα, κουράζομαι όταν ένας συγγραφέας αποφασίζει να φτιάξει πανομοιότυπες μυθοπλασίες με σκοπό να "εκμεταλλευτεί" την επιτυχία του.
Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Και δε νομίζω ότι σε αυτήν την περίπτωση ισχύει ότι η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα -για να εξηγούμαστε. Μια τέτοια εξαίρεση είναι η περίπτωση της Άγκαθα Κρίστι. Πάντα τη θεωρούσα συγγραφική ιδιοφυΐα με το "ιδιοφυΐα" να περιγράφει περισσότερο τον τρόπο που σκέφτεται παρά τα λογοτεχνικά στολίδια του κειμένου της. Προφανώς, η Κρίστι δεν ασχολήθηκε με κοσμητικά στοιχεία αλλά με πλοκή, με γρίφους, με δράση -παρά την βαριά, σχεδόν νωχελική οντότητα του πιο διάσημου ήρωά της. Και το έκανε άριστα. Μάγεψε εκατομμύρια αναγνώστες με την πένα της ενώ όλες, μα όλες, οι ιστορίες της είναι εξίσου ενδιαφέρουσες. Πως θα φαινόταν, τώρα, στους εκατομμύρια παθιασμένους βιβλιολάτρεις σε όλο τον κόσμο μια νέα, ολοκαίνουργια, περιπέτεια του Πουαρό; Ρητορική η ερώτηση προφανώς. Οι λάτρεις του αστυνομικού μυθιστορήματος και παθιασμένοι αναγνώστες της Άγκαθα ή των ιστοριών μυστηρίου γενικότερα, θα σπεύσουν να αποκτήσουν το βιβλίο. Όμως, αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο από την ίδια. Πόσο, άραγε, πειράζει που η Sophie Hannah αποφάσισε να εμπλουτίσει τις αστυνομικές ιστορίες του Ηρακλή Πουαρό; Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι ότι -προφανέστατα- δε πειράζει καθόλου. Ποιος θα έλεγε όχι σε μια νέα υπόθεση με τον λατρεμένο Βέλγο ντετέκτιβ; Ένα άλλο ζήτημα είναι που καίει. Μπορεί μια άλλη συγγραφέας, της εποχής μας, να καταστρώσει μια νέα περιπέτεια και να φέρει εις πέρας το τόλμημα με επιτυχία και αξιοπρέπεια; Όλα αυτά πέρναγαν από το μυαλό μου καθώς κράταγα το βιβλίο στα χέρια μου και ετοιμαζόμουν να βουτήξω στις λέξεις του. Λίγες σελίδες μετά, όλα άλλαζαν. Η Hannah έχει μελετήσει την Άγκαθα και τον Πουαρό στο μέγιστο. Γρήγορα αναγνωρίζεις τη γραφή της Κρίστι, τον ήρωά της, την ατμόσφαιρα της εποχής... Επίσης, το βιβλίο έχει τον ίδιο τρόπο ανάπτυξης της ιστορίας, την ίδια δομή, την ίδια αναλυτική σκέψη... Οι ομοιότητες αυτές μόνο τυχαίες δε μπορεί να είναι και το πρώτο στοίχημα με την "αναμέτρηση" έχει κερδηθεί. Ό,τι έκανε αγαπητό τον Βέλγο στους αναγνώστες της διάσημης δημιουργού του το
συναντάς στις σελίδες του. Ο Πουαρό που σκέφτεται ακατάπαυστα, που αναλύει τα πάντα, που προσέχει τα πάντα, που εξετάζει όλες τις πιθανές -και απίθανες- περιπτώσεις, ο τρόπος που εκφράζεται, η γαλλική προφορά του... Χωρίς να απασχολήσω τον εγκέφαλό μου με την επόμενη ερώτηση που μου έρχεται στο νου -πόσων χρόνων θα ήταν σήμερα ο Πουαρό;- αποφασίζω με άνεση ότι τούτο το βιβλίο είναι αντάξιο τόσο της δημιουργού του ντετέκτιβ όσο και του ίδιου του Ηρακλή, μιας και είναι γνωστό ότι τούτος ο χάρτινος ήρωας έχει καταφέρει να ξεπηδήσει από τις σελίδες των βιβλίων του ενώ είχε στείλει ακόμη και επιστολή στον εκδοτικό της Κρίστι! Να μην αναφέρω ότι μπορείς να εντοπίσεις το βιογραφικό του ή ότι διαθέτει τόσο συγκεκριμένη φυσιογνωμία, ακόμη και φωτογραφίες! Η Sophie βάζει έναν αστυνόμο της Σκότλαντ Γιάρντ να γράφει την υπόθεση και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον καθώς αποκαλύπτονται τα στοιχεία, ενώ η κάθε αποκάλυψη βάζει ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ. Όμως, μόνο όταν βρεθούν και τοποθετηθούν όλα τα κομμάτια μπορείς να δεις όλη την εικόνα, και μάλιστα την σωστή εικόνα! Ο/Οι ένοχος/-οι κρύβονται επιμελώς από τον αναγνώστη, αλλά όχι και από τον Πουαρό. Όλα τα στοιχεία και κάθε δράση έχουν τη σημασία τους. Όχι μόνο δεν αφήνεται κάτι στην τύχη αλλά δεν υπάρχει τίποτα περιττό ή τοποθετημένο λόγω ανάπτυξης ή δραματουργίας ή κάποιας, τέλος πάντων, λογοτεχνικής αισθητικής και εμπλουτισμού του κειμένου. Ο,τιδήποτε έχει γραφτεί εξυπηρετεί έναν σκοπό ενώ κανένας δε θα μπορούσε να ξαναγράψει την ίδια ιστορία με άλλο τρόπο καταλήγοντας στο ίδιο αποτέλεσμα χωρίς να χάσει σε ενδιαφέρον, πλοκή, αγωνία και αξία. Η μεγαλύτερη αποκάλυψη μπορεί να κρύβεται μέσα σε μια μικρή φράση που ίσως να μη προσέξει καθόλου ο αναγνώστης, όμως εκείνη είναι παρούσα και θα κάνει την εντυπωσιακή της εμφάνιση την κατάλληλη στιγμή για να τον καταπλήξει. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Ναι, είναι εκείνη, η Άγκαθα, που κινεί τα νήματα, τόσα χρόνια μετά το βιολογικό της θάνατο δια χειρός Hannah. Κι αυτή είναι μια φράση που δε περίμενα να πω, όμως χαίρομαι τόσο πολύ που οι κληρονόμοι της έδωσαν την έγκρισή τους! Δικαίως. Δύο πράγματα είναι σίγουρα για εκείνον που θα το διαβάσει. Οπωσδήποτε θα αναζητήσει και τις άλλες υποθέσεις του Πουαρό αν δεν τις έχει διαβάσει μέχρι σήμερα και σίγουρα θα προσπαθήσει να βρει τα άλλα βιβλία της Sophie Hannah. Τι ευτυχής στιγμή όταν σε μια σύμβαση όλοι κερδίζουν! (Agatha, Sophie, αναγνώστης)
Καθηλωτικό από την πρώτη σελίδα. Συναρπαστικό, αποκαλυπτικό και απρόοπτο. Με το σωστό χιούμορ και την αξεπέραστη φυσιογνωμία του Ηρακλή Πουαρό. Από το δελτίο τύπου: Μετά την έκδοση του πρώτου της βιβλίου το 1920, η Agatha Christie έγραψε 33 μυθιστορήματα, 2 θεατρικά έργα και περισσότερα από 50 διηγήματα με πρωταγωνιστή τον Ηρακλή Πουαρό. Τώρα, για πρώτη φορά, οι διαχειριστές της διαθήκης της θρυλικής συγγραφέως ενέκριναν ένα ολοκαίνουριο μυθιστόρημα με τον πιο αγαπημένο ήρωά της. Το ήσυχο δείπνο του Πουαρό σ ένα λονδρέζικο καφέ διακόπτεται όταν μια νεαρή γυναίκα του εκμυστηρεύεται ότι η δολοφονία της επίκειται από στιγμή σε στιγμή. Είναι τρομοκρατημένη, αλλά ικετεύει τον Πουαρό να μην ανακαλύψει ούτε να τιμωρήσει το δολοφόνο της (?) διότι με το θάνατό της, όπως ισχυρίζεται, θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Λίγο αργότερα, το ίδιο βράδυ, ο Πουαρό μαθαίνει ότι τρεις ένοικοι ενός πολυτελούς ξενοδοχείου του Λονδίνου έχουν δολοφονηθεί, κι ότι στο στόμα κάθε θύματος βρέθηκε από ένα μανικετόκουμπο με το ίδιο μονόγραμμα. Υπάρχει άραγε κάποια σύνδεση με την έντρομη γυναίκα στο καφέ; Μήπως, ενώ ο Πουαρό πασχίζει να συνταιριάξει τα αλλόκοτα κομμάτια αυτού του παζλ, ο δολοφόνος ετοιμάζει ένα ακόμη δωμάτιο στο ξενοδοχείο, για το τέταρτο κατά σειρά θύμα του; Η Sophie Hannah είναι μια διεθνώς επιτυχημένη Αγγλίδα συγγραφέας, της οποίας τα best sellers ψυχολογικά θρίλερ και αστυνομικά εκδίδονται σε 27 χώρες. Το 2013, το τελευταίο της μυθιστόρημα, The Carrier, κέρδισε το «Thriller of the Year Award» στα εθνικά βραβεία Specsavers. Δύο μυθιστορήματα της S.H., The Point of Rescue και The Other Half Lives, έχουν διασκευαστεί σε σενάριο για τη μίνι τηλεοπτική σειρά με τίτλο Case Sensitive,
που προβλήθηκε την περίοδο 2011-2012. Το 2004, η S.H. κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό διηγήματος Daphne du Maurier, για το συναρπαστικό της διήγημα The Octopus Nest, που τώρα εκδίδεται στην πρώτη συλλογή διηγημάτων της με τίτλο The Fantastic Book of Everybody s Secrets. Η S.H. έχει επιπλέον εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές. Η τελευταία, Pessimism for Beginners, συμπεριελήφθη στη βραχεία λίστα του βραβείου T.S. Eliot, το 2007. Σήμερα είναι σαράντα τριών ετών και ζει με το σύζυγο και τα παιδιά τους στο Κέμπριτζ, όπου και διδάσκει στο Lucy Cavendish College. Ξεφυλλίστε το! Ευχαριστώ τις εκδόσεις Διόπτρα και την Αλεξάνδρα Αυγερινού για την προσφορά του βιβλίου. http://koukidaki.blogspot.gr/2014/10/egklima-me-ypografi-sophie-hannahagatha-christie.html