Ο Σωτήρης Σαμπάνης μιλάει για το νέο του βιβλίο "Σκανταλόπετρα"

Transcript

1 Ημερομηνία 24/11/2015 Μέσο Συντάκτης Link achaianews.gr Κατερίνα Σαμψώνα Ο Σωτήρης Σαμπάνης μιλάει για το νέο του βιβλίο "Σκανταλόπετρα"

2 Η Σκανταλόπετρα είναι το νέο βιβλίο του Σωτήρη Σαμπάνη από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου θα βρεθείτε αντιμέτωποι με την συγκίνηση που διοχετεύεται από την ιστορία, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Με χαρακτήρες που κατακλύζονται από τις αναμνήσεις και γεγονότα που αποδεικνύουν ότι η ζωή είναι ταυτόσημη με τα απρόοπτα. Ο Σωτήρης Σαμπάνης μιλά στην Κατερίνα Σαμψώνα και μας συστήνει τη Σκανταλόπετρα. Η Σκανταλόπετρα, είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Τι ήταν εκείνο που σας άγγιξε σε αυτή την ιστορία και κινητοποίησε το συγγραφικό σας ενδιαφέρον; Με άγγιξε η ιστορία αυτή καθαυτή αλλά και κάποιες «λεπτομέρειες». Μια αληθινή ιστορία δεν είναι από μόνη της αρκετή για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του συγγραφέα να γράψει, μήτε να παρακινήσει τους αναγνώστες να την διαβάσουν. Πρέπει να υπάρχει μια άλλη δυναμική, κάποια πολύ σημαντικά στοιχεία που θα προκαλέσουν μια «δόνηση». Κι ευτυχώς αυτή η «δόνηση» συνέβη. Ξέρετε, το κίνητρο για να γράψεις μια ιστορία μπορεί να μη φαίνεται από την αρχή. Μπορεί να είναι, απλώς, η ατμόσφαιρα. Ακόμη μπορεί να είναι, απλώς, μια φράση. Επιπλέον, είναι κι ένα στοίχημα με τον εαυτό μου το οποίο σχετίζεται άμεσα με την ευκολία ή τη δυσκολία να βάλω στο χαρτί την αλήθεια και να ξαναδώσω ζωή σε ανθρώπους που υπήρξαν. Ομολογώ πως αυτό ήταν το δυσκολότερο εγχείρημα. Στην «Σκανταλόπετρα» λοιπόν το κίνητρο ήταν πάρα πολύ δυνατό, σχετιζόμενο άμεσα με την σεξουαλική ασέλγεια και κακοποίηση. Ήταν δύσκολη η συγκέντρωση των στοιχείων για την συγγραφή αυτού του βιβλίου; Όσον αφορά στην καταγραφή και τη διαχείριση των πραγματικών γεγονότων που διατρέχουν την ιστορία τα στοιχεία αντλήθηκαν από τις μαρτυρίες δύο ανθρώπων. Αυτά αποτέλεσαν τα θεμέλια της ιστορίας. Η όλη δυσκολία εντοπίστηκε όταν πάνω σ αυτά τα θεμέλια έπρεπε να χτίσω... κάποιες γκρεμισμένες γωνίες, να συμπληρώσω ελλείψεις και να απαλείψω φθορές, ακολουθώντας μια αισθητική απολύτως πιστή στο κομμάτι της αλήθειας που μου παρασχέθηκε.

3 Υπάρχουν στοιχεία του κεντρικού σας ήρωα που ίσως θυμίζουν τον Σωτήρη Σαμπάνη; Δίνετε στους ήρωες σας κάτι από το χαρακτήρα σας; Ελάχιστα στοιχεία ίσως υπάρχουν. Όμως αυτό είναι αναπόφευκτο στο βαθμό που συμμετέχεις και δίνεις πνοή στους ήρωές σου και τους «συναναστρέφεσαι» καθημερινά. Αποφεύγω να αναμείξω στοιχεία από τον εαυτό μου, τον χαρακτήρα μου. Πέραν του ότι υπάρχει ένας εσωτερικός δείκτης αυτοπροστασίας (όταν αναγνωρίσω τον εαυτό μου διαγράφω το κείμενο), αυτό θα ήταν αντίθετο στην ίδια την ανάγκη που γεννιέται να μπω σαν συγγραφέας στον ψυχισμό άλλων προσώπων, να φορέσω τα παπούτσια τους, να τους ανατάμω. Να «ανοίξω»

4 δηλαδή μια σχέση μαζί τους που θα μας συνταξιδέψει ακόμη και στο απρόβλεπτο. Με ταλαιπωρούν, τους ταλαιπωρώ χρησιμοποιώντας ακόμα και αθέμιτους τρόπους, αλλά πάντα στο τέλος υπάρχει ένας επίλογος ήρεμης αγάπης. Θεωρείτε ότι οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας και γενικότερα οι αναμνήσεις, επηρεάζουν τη πορεία της ζωής των ανθρώπων; Οι δυσκολίες μεταλλάσσουν τον άνθρωπο; Πιστεύω πως οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας είναι η σημαντικότερη σφραγίδα για την εξέλιξη της προσωπικότητας και του χαρακτήρα καθενός μας. Οι δυσκολίες θα πρέπει να κάνουν τον άνθρωπο καλύτερο. Πολλές φορές οι δυσκολίες κινητοποιούν εσωτερικούς μηχανισμούς δημιουργικότητας. Δεν εννοώ φυσικά ότι πρέπει να δυστυχούμε για να είμαστε δημιουργικοί. Ο πόνος όμως που είναι πανταχού παρών. Όταν γράφετε απομονώνεστε; Κατά κανόνα ναι. Είναι φορές που μ ενοχλεί ακόμα και το πέταγμα της μύγας και άλλες που δεν με αποσπά από το γράψιμο κανενός είδους θόρυβος. Ύστερα από δεκαπέντε χρόνια συνεχούς συγγραφής γνωρίζω το γιατί. Στην πρώτη περίπτωση προσπαθώ να «γεννήσω» κάτι, ενώ στη δεύτερη το έχω ήδη κάνει και το «κανακεύω». Τι βιβλία διαβάζετε συνήθως; Ποιο είναι το βιβλίο στο οποίο ανατρέχετε στις δύσκολες στιγμές; Στις δύσκολες στιγμές ανατρέχω κατά βάση στην ποίηση. Η ποίηση με συγκινεί. Δεν ανατρέχω σε κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο. Έχω όμως αγαπημένα μου βιβλία που είναι πηγές και κίνητρα για να σκεφτώ ή καλύτερα να στοχαστώ για τη ζωή, για τον λόγο που υπάρχω, για τον προορισμό μου. Αυτή και μόνο η διαδικασία ανάγνωσης λειτουργεί σαν βάλσαμο και απαλύνει κάθε δύσκολη στιγμή, έστω και προσωρινά. Ποιο ήταν το βιβλίο που διαβάσατε τελευταία; Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα δεν ήταν ένα, αλλά τρία. Συγκεκριμένα, διάβασα εκ νέου, ύστερα από δεκαπέντε χρόνια και με αφορμή την επανέκδοσή του από τις εκδόσεις «Διόπτρα» το βιβλίο του Μιχάλη Σπέγγου «Η τελευταία

5 συγγνώμη». Επίσης, διάβασα την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη από τις εκδόσεις «Καζαντζάκη», καθώς και «Το κυνήγι του αγριοπρόβατου» του Ιάπωνα συγγραφέα Χαρούκι Μουρακάμι από τις εκδόσεις «Καστανιώτη». ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Σωτήρης Σαμπάνης γεννήθηκε στις Καμάρες Αιγιαλείας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσιο Δίκαιο στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η παρουσία του στο χώρο της λογοτεχνίας συνδέεται με τα μυθιστορήματα: Θέλω να μείνω με τον μπαμπά (2000) και Κόκκινος χορός (2003), από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Το 2007 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Οι Δίδυμες, από τις εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος. Το 2008 η ποιητική του συλλογή Μεσίστιοι Πόθοι, από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης συλλογή η οποία είχε βραβευτεί στο διαγωνισμό ποίησης «Κούρος Ευρωπού» (1998). Η παρουσία του στο χώρο του θεάτρου συνδέεται με τα έργα του: Ευγενείς Αγωνίες (γυναικείος μονόλογος) Α Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου για το έτος 2009 στο διαγωνισμό του Υπουργείου Πολιτισμού. Ηλιθιότητας Εγκώμιο διασκευή εμπνευσμένη από το θεατρικό έργο του Νιλ Σάιμον Οι Ηλίθιοι. Το σώμα του χρόνου (ανδρικός μονόλογος).