Οι πληροφορίες από τους αισθητικούς υποδοχείς μετασχηματίζονται από τον εγκέφαλο σε αισθήσεις ή σε εντολές κίνησης. Νευρικά κύτταρα και μεταξύ τους συνδέσεις
Κατανόηση του εγκεφάλου Η παραγωγή σύνθετης συμπεριφοράς δεν εξαρτάται τόσο πολύ από την ποικιλία των νευρωνικών κυττάρων, όσο από τον αριθμό τους και τις ακριβείς συνδέσεις μεταξύ τους
Νευρικό Σύστημα Υπάρχουν 2 διαφορετικές κατηγορίες κυττάρων: α) τα νευρικά κύτταρα Νευρώνες (μεταβιβάζουν μηνύματα και αντιδρούν σε μεταβολές π.χ. θερμοκρασίας, πίεσης κ.α) β) τα νευρογλοιακά κύτταρα Νευρογλοιακά(περισσότερα από τους νευρώνες, έχουν βοηθητικό ρόλο)
Νευρογλοιακά κύτταρα Τα σώματα και οι νευράξονες των νευρικών κυττάρων περιβάλλονται από νευρογλοιακά κύτταρα. Υπάρχουν 10-50 περίπου φορές περισσότερα νευρογλοιακά κύτταρα απ ότι νευρώνες στο ΚΝΣ των σπονδυλωτλων
Πιστεύεται ότι τα νευρογλοιακα κύτταρα έχουν αρκετούς ζωτικούς ρόλους: 1. Χρησιμεύουν ως στηρικτικά στοιχεία που προσδίδουν σταθεροτητα και δομική συνοχή στον εγκέφαλο. 2. Δυο τύποι τους παράγουν μυελίνη, το μονωτικό έλυτρο που καλύπτει τους περισσότερους μεγάλους νευρωνες. 3. Μερικά λειτουργούν ως απορρυματοσυλλέκτες, απομακρύνοντας συντρίμματα μετά από κάκωση ή νευρωνικό θάνατο. 4. Τα νευρογλοιακά κύτταρα ρυθμίζουν και διατηρούν τη συγκέντρωση των ιόντων καλίου στον εξωκυτταρικό χώρο. 5. Κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου, ορισμένες ομάδες νευρογλοιακών κυτάρων καθοδηγούν τη μετανάστευση νευρώνων και κατευθύνουν την προεκβολή των νευραξόνων. 6. Βοηθούν στο σχηματισμό ενός ειδικού, μη διαπερατού επενδύματος στα τριχοειδή αγγεία και τα φλεβίδια του εγκεφάλου, δημιουργώντας έναν αιματοεγκεφαλικό φραγμό, ο οποίος εμποδίζει την είσοδο τοξικών ουσιών από το αίμα στον εγκέφαλο.
3 κύριοι τύποι νευρογλοιακών κυτταρων στο νευρικό σύστημα α) τα ολιγοδενδροκύτταρα και β) τα κύτταρα Schwann μόνωση νευραξόνων, τυλίγοντας σφικτά τις μεμβρανικές αποφυάδες τους ομόκεντρα γύρω από τον νευράξονα και σχηματίζοντας ένα μυελώδες έλυτρο. γ) τα αστροκύτταρα Έχουν ανώμαλο σχεδόν αστροειδούς σχήματος κυτταρικό σώμα και συχνά σχετικά μακρές αποφυάδες
Νευρικά κύτταρα 4 μορφολογικα καθορισμένες περιοχές: το κυτταρικό σώμα, τους δενδρίτες, τον νευράξονα και τα προσυναπτικά τελικά κομβία
Κυτταρικό σώμα Κέντρο μεταβολισμού του κυττάρου Περιέχει τον πυρήνα, στον οποίο βρίσκονται τα γονίδια του κυττάρου και το κοκκώδες και λείο ενδοπλασματικό δικτυωτό, το οποίο συνθέτει τις πρωτείνες του κυττάρου.
Κυτταρικό σώμα To κυτταρικό σώμα χορηγεί συνήθως 2 ειδών προεκβολές ή αποφυάδες: τους δενδρίτες και τον νευράξονα
Δενδρίτες Διακλαδίζονται όπως ένα δένδρο Χρησιμεύουν ως κύρια συσκευή υποδοχής σημάτων από άλλα νευρικά κύτταρα
Νευράξονας Ένας μόνο νευράξονας, μια σωληνοειδής κατασκευή, που εκπορεύεται από μια εξειδικευμένη περιοχή του κυτταρικού σώματος, η οποία καλείται εκφυτικός κώνος. Η διάμετρος κυμαίνεται μεταξυ 0,2 και 20μm. Η κύρια μονάδα αγωγής του νευρώνα, μεταφέρει ηλεκτρικά σήματα σε μήκος που κυμαίνεται μεταξύ 0,1 mm και 2m.
Νευράξονας Πολλοί νευράξονες διαιρούνται σε αρκετούς κλάδους, μεταφέρονντας έτσι πληροφορίες σε διαφορετικούς στόχους.
Το μοναδικό χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί ένα νευρώνα από ένα άλλο είναι το σχήμα του και ειδικότερα ο αριθμός και η μορφή των αποφυάδων του. Με βάση τον αριθμό των αποφυάδων που εκφύονται από το κυτταρικό σώμα, τα νευρικά κύτταρα κατατάσσονται σε 3 μεγάλες ομάδες: α) τα μονόπολα β) τα δίπολα γ) τα πολύπολα κύτταρα
Μονόπολα κύτταρα Απλούστερος τύπος νευρώνα Έχουν μόνο μια κύρια αποφυάδα, η οποία φέρει συνήθως πολλούς κλάδους. Ο ένας κλάδος λειτουργεί ως νευράξονας, οι άλλοι κλάδοι λειτουργούν ως δενριτικές δομές υποδοχής επικρατούν στο νευρικό σύστημα των ασπονδύλων και σε ορισμένα γάγγλια του ΑΝΣ των σπονδυλωτών
Δίπολα κύτταρα Κυτταρικό σώμα ωοειδούς σχήματος Εκφύονται 2 αποφυάδες: ένας δενδρίτης, που μεταφέρει πληροφορίες από την περιφέρεια στο κυτταρικό σώμα και ένας νευράξονας, που μεταφέρει πληροφορίες από από το κυτταρικό σώμα στο κεντρικό νευρικό σύστημα
Πολύπολα κύτταρα Έχουν ένα νευράξονα και 2 ή και περισσότερους δενδρίτες οι οποίοι εκφύονται από όλα τα μέρη του κυτταρικού σώματος. Το μέγεθος και το σχήμα ποικίλουν. Ο αριθμός και η έκταση των δενδριτών εξαρτώνται από τον αριθμό των συναπτικών επαφών, που πραγματοποιούν πάνω τους οι άλλοι νευρώνες. Ένα νευρικό κύτταρο του νωτιαίου μυελού με μέσο αριθμό και έκταση δενδριτών, δέχεται 10.000 περίπου επαφές, 2000 στο κυτταρικό σώμα και 8.000 στους δενδρίτες
Ψευδομονόπλα κύτταρα Πολλοί δίπολοι νευρώνες είναι αισθητικοί Τα αισθητικά κύτταρα που μεταφέρουν στο νωτιαίο μυελό πληροφορίες, σχετικά με την αφή, την πίεση και τον πόνο αποτελούν ειδικές περιπτώσεις δίπολων κυττάρων. Αρχικά αναπτύσσονται ως δίπολα κύτταρα, στη συνέχεια όμωςοι 2 αποφυάδες συγχωνέυονται για να σχηματίσουν μια αποφυάδα που εκφύεται από το κυτταρικό σώμα ακαι διαιρείται σε 2 κλάδους. Ο ένας κατευθύνεται προς την περιφέρεια (σε αισθητικούς υποδοχείς στο δέρμα, τις αρθρώσεις και τους μυς) ενώ ο άλλος προς το νωτιαίο μυελό.
3 κύριες ομάδες νευρώνων Ταξινομούνται με βάση τη λειτουργία τους σε: α) Αισθητικούς: μεταφέρουν στο νευρικό σύστημα πληροφορίες τόσο γαι την αντίληψη, όσο και για τον κινητικό συντονισμό β) Κινητικούς: μεταφέρουν εντολές σε μυς και αδένες γ) Διάμεσους: έχουν μακρύ νευράξονα και μεταφέρουν πληροφορίες σε μεγάλες αποστάσεις από μια περιοχή του εγκεφάλουσε μια άλλη. Οι τοπικοί διάμεσοι νευρώνες έχουν βραχύ νευράξονα και επεξεργάζονται πληροφορίες μέσα σε τοπικά δίκτυα
Όλες οι κρίσιμες λειτουργίες του εγκεφάλου, που έχουν σχέση με τη μετάδοση σημάτων πραγματοποιούνται από διασυνδεόμενα σύνολα νευρώνων. Προκειμένου να παραχθεί μια συμπεριφορά, κάθε αισθητικό και κινητικό νευρικό κύτταρο, που συμμετέχει δημιουργεί 4 τύπους σημάτων σε διαφορετικά σημεία του κυττάρου: ένα σήμα εισόδου, ένα σήμα ολοκλήρωσης (εκκινησης), ένα σήμα αγωγής και ένα σήμα εξόδου.
Ανεξαρτήτως μεγέθους, σχήματος, βιοχημείας διαβιβαστή ή λειτουργίας, σχεδόν όλοι οι νευρώνες είναι δυνατόν να περιγραφούν με ένα νευρώνα που έχει 4 λειτουργικές περιοχές: ένα τοπικό στοιχείο εισόδου (υποδοχής), ένα στοιχείο ολοκλήρωσης (εκκίνησης),ένα στοιχείο αγωγής (μετάδοσης) και ένα στοιχείο εξόδου (έκκρισης) του σήματος.
Νευρωνική Θεωρία Cajal: οι νευρώνες είναι οι βασικές μονάδες μετάδοσης σημάτων του νευρικού συστήματος και κάθε νευρώνας είναι ένα χωριστό κύτταρο από το κυτταρικό σώμα του οποίου εκφύονται αποφυάδες
Kυτταρική Θεωρία 1830 Jacob Schleiden Theodor Schwann «τα κύτταρα είναι δομικές μονάδες όλης της ζώσας ύλης»
Κύτταρα άλλων ιστών έχουν απλό σχήμα και χωρούν σε ένα μόνο πεδίο παρατήρησης στο οπτικό μικροσκόπιο. Τα κύτταρα του νευρικού συστήματος είναι μεγάλα και έχουν πολύπλοκο σχήμα, ενώ οι δενδρίτες και οι νευράξονες φαίνονται να εκτείνονται χωρίς τέλος. Για το λόγο αυτό υπήρχε η άποψη ότι οι αποφυάδες αυτές δεν είχαν σχέση με το κυτταρικό σώμα.
Νευροανατομικές Τεχνικές 1870 Χρώση Golgi: μέθοδος εμποτισμού με άργυρο 2 πλεονεκτήματα: α) το αργυρούχο διάλυμμα χρωματίζει με τυχαίο τρόπο μόνο το 1% περίπου των κυττάρων σε κάθε περιοχή του εγκεφάλου, καθιστώντας δυνατή τη μελέτη απομονωμένων από τους γείτονες τους κυττάρων. β) οι νευρώνες που προσλαμβάνουν τη χρωστική διαγράφονται σε όλη τους την έκταση, συμπεριλαμβανομένων του κυτταρικού σώματος, του νευράξονα και όλων των δενδριτικών αποφυάδων
Ωστόσο, Οι χρώσεις που βάφουν πλήρως όλους τους νευρώνες σε μια αντικειμενοφόρο πλάκα δεν αποκαλύπτουν τίποτα για τη δομή τους, επειδή οι νευρώνες στοιβάζονται τόσο στενά. Χρώση Nissl
Χρώση Nissl 1880 από τον Franz Nissl Το ιώδες του κρεσυλίου και οι άλλες ουσίες Nissl διαπερνoύν όλα τα κύτταρα σε μια λεπτή φέτα, αλλά δεσμεύονται αποτελεσματικά μόνο σε δομές του κυτταρικού σώματος του νευρώνα. Υπολογίζεται ο αριθμός των κυτταρικών σωμάτων σε μια περιοχή μέσω του υπολογισμού του αριθμού των κηλίδων, που έχουν βαφεί με Nissl.
Ηλεκτρονικό Μικροσκόπιο Παρέχει πληροφορίες για τις λεπτομέρειες της δομής των νευρώνων Κάλυψη λεπτών φετών νευρικού ιστού με ένα λεπτό στρώμα από μια ουσία που απορροφά ηλεκτρόνια. Έκθεση του ιστού σε μια δέσμη ηλεκτρονίων πάνω σε φωτογραφικό φιλμ. Το αποτέλεσμα είναι μια ηλεκτρονική μικροφωτογραφία, η οποία αποτυπώνει τη δομή του νευρώνα σε εξαιρετική λεπτομέρεια
Νευροανατομικές Τεχνικές Ιχνηθέτησης Οι ορθόδρομες μέθοδοι ιχνηθέτησης χρησιμοποιούνται, όταν ένας ερευνητής θέλει να επισημάνει τις οδούς νευραξόνων, που προβάλλουν μακριά από κυτταρικά σώματα. Οι παλίνδρομες μέθοδοι ιχνηθέτησης αξιοποιούνται, όταν ένας ερευνητής θέλει να ιχνηθετήσει τις οδούς των νευραξόνων που προβάλλουν σε μια συγκεκριμένη δομή
Κυτταρική μεμβράνη Καλύπτει ολόκληρο το νευρώνα μαζί με τον άξονα και τους δενδρίτες Διπλό (διμοριακό) στρώμα από μόρια λιπιδίων, μέσα στο οποίο υπάρχουν τοποθετημένα εγκαρσίως πολλά διαφορετικά είδη πρωτεϊνικών μορίων. Πάχος περίπου 8-10nm Τα λιπίδια του διμοριακού στρώματος είναι κυρίως φωσφολιπίδια, τα οποία αποτελούνται από μια υδρόφιλη κεφαλή, η οποία είναι συνδεδεμένη σε δύο υδρογονανθρακικές αλυσίδες που αποτελούν το υδρόφοβο τμήμα (ουρά) του μορίου
Κυτταρική μεμβράνη
Η κυτταρική μεμβράνη είναι ημιπερατή Οι πρωτεϊνες οι ενσωματωμένες στο διμοριακό λιπιδικό στρώμα κάνουν τη μεμβράνη διαπερατή για πολλές ουσίες και είναι υπεύθυνες για τη λειτουργική δραστηριότητα της ζωντανής μεμβράνης
Ηλεκτρικές ιδιότητες κυτταρικής μεμβράνης Οι νευρώνες διατηρούν διαφορά ηλεκτρικού φορτίου της τάξης των 65mV κατά μήκος της κυτταρικής μεμβράνης τους. Δυναμικό ηρεμίας της μεμβράνης. Δημιουργείται: α)από την άνιση κατανομή ιόντων νατρίου, καλίου και χλωρίου και από την άνιση κατανομή οργανικών ανιόντων εκατέρωθεν της μεμβράνης, β)λόγω της επιλεκτικής διαπερατότητας της μεμβράνης από το κάλιο
Το εσωτερικό περιβάλλον της κυτταρικής μεμβράνης αρνητικά φορτιμένο, σε σχέση με το εξωτερικό
Δίαυλοι ιόντων Η μετάδοση νευρικών σημάτων εξαρτάται από ταχείες μεταβολές της διαφοράς ηλεκτρικού δυναμικού εκατέρωθεν της μεμβράνης των νευρικών κυττάρων. Αυτές οι ταχείες μεταβολές επιτυγχάνονται από τους διαύλους ιόντων, μια τάξη ενσωματωμένων πρωτεινών, που διαπερνούν τηνκυτταρική μεμβράνη και απαντούν σε όλα τα κύτταρα του σώματος
3 σημαντικές ιδιότητες των διαύλων α) άγουν ιόντα β)αναγνωρίζουν και επιλέγουν συγκεκριμένα ιόντα και γ) ανοίγουν καικλείνουν αποκρυνόμενοι σε ειδικά ηλεκτρικά, μηχανικά ή χημικά σήματα.
Μέχρι και 100.000.000 ιόντα ανά δευτερόλεπτο μπορούν να διέλθουν μόνο από ένα δίαυλο, παρέχοντας σημαντική ροή ιοντικοπυ ρεύματος. Η ροή αυτή προκαλεί τις απαραίτητες ταχείες μεταβολές, για να δημιουργηθεί ένα δυναμικό ενέργειας
Αντλία νατρίου-καλίου Διατηρεί στο εσωτερικό του κυττάρου τη συγκέντρωση του νατρίου χαμηλή (10 περίπου φορές χαμηλότερη απ ότι στο εξωτερικό περιβάλλον του) και τη συγκέντρωση καλίου υψηλή (20 περίπου φορές υψηλότερη απ ότι στο εσωτερικό περιβάλλον του)
Εξαιτίας της υψηλής συγκέντρωσής του στο εσωτερικό του κυττάρου, το κάλιο τείνει να βγει από το κύτταρο υπό την επίδραση της διαφοράς συγκέντρωσης. Καθώς το κάλιο, ένα θετικά φορτισμένο ιόν, διαφεύγει στο εξωτερικό περιβάλλον του κυττάρου, αφήνει ένα νέφος μη εξουδετερωμένου αρνητικού φορτίου στην εσωτερική επιφάνεια της μεμβράνης, με αποτέλεσμα να καθίσταται η μεμβράνη πιο ηλεκτροαρνητική στο εσωτερικό του κυττάρου (κατά 65mV περίπου) από ότι στο εξωτερικό περιβάλλον του
Το δυναμικό ηρεμίας της μεμβράνης οφείλεται σε 2 ιδιότητες του κυττάρου: 1) στις διαφορές συγκέντρωσης, που δημιουργεί η αντλία νατρίου-καλίου και 2) 2) στην υψηλή διαπερατότητα της μεμβράνης (σε κατάσταση ηρεμίας) από το κάλιο και στη σχετικά χαμηλή διαπερατότητά της από το νάτριο.
Δυναμικά ενεργείας Προκαλούνται από ποικίλα φυσικά γεγονότα του περιβάλλοντος, τα οποία έρχονται σε επαφή με το σώμα μας
Δυναμικό ενέργειας Σύντομες και παροδικές νευρικές ώσεις του τύπου όλον ή ουδέν, με εύρος 100 millivolt και διάρκεια περίπυ 1ms Δημιουργούνται στον εκφυτικό κώνο και διατρέχουν τον νευράξονα, χωρίς αποτυχία ή παραμμόρφωση, με ταχύτητες μεταξύ 1 και 100m ανά δευτερόλεπτο Το εύρος παραμένει σταθερό σε όλο το μήκος του νευράξονα, διότι η ώση του τύπου όλον ή ουδέν αναγεννάται διαρκώς καθώς οδεύει κατά μήκος του νευράξονα
Δυναμικό ενέργειας Όταν ξεκινά ένα δυναμικό ενέργειας, από το κυτταρικό σώμα ανοίγουν πρώτα τα κανάλια Na+. Ένα κύμα ιόντων νατρίου μπαίνει σαν αστραπή μέσα στο κύτταρο και δημιουργείται μία νέα ισορροπία μέσα σε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου.
Αυτή η αλλαγή ανοίγει κανάλια K+, πυροδοτώντας ένα κύμα ιόντων καλίου να εκρεύσει από το κύτταρο, σχεδόν τόσο γρήγορα όσο εισήλθαν τα ιόντα Na+ και ακολούθως το μεμβρανικό δυναμικό επανέρχεται στην αρχική του αρνητική τιμή στο εσωτερικό. Οι νευρικές ίνες λειτουργούν σαν αγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος (αν και είναι πολύ λιγότερο αποδοτικές από τα μονωμένα καλώδια) και έτσι το δυναμικό ενέργειας που δημιουργείται σε ένα σημείο, προκαλεί κλιμάκωση της τάσης ανάμεσα στις εν ενεργεία και στις εν ηρεμία μεμβράνες, που βρίσκονται δίπλα του
Δυναμικό ενέργειας Το δυναμικό ενέργειας αναγεννάται κατά κανονικά διαστήματα, καθώς οδεύει κατά μήκος του νευράξονα. Επομένως, το εύρος του δυναμκού ενέργειας στο σημείο προορισμού του παραμένει το ίδιο με αυτό, που ήταν κατά την έναρξη του σήματος
«όλον ή ουδέν» ερεθίσματα που δε φθάνουν τον ουδό δε δημιουργούν σήμα, ενώ τα ερεθίσματα που τον υπερβαίνουν δημιουργούν το ίδιο σήμα Το δυναμικό ενέργειας δε φθίνει καθώς οδεύει από το αρχικό τμημα του νευράξονα έως την απόληξη του αποδέκτη νευρώνα, απόσταση που μπορεί να είναι και 3 μ.
Μυελώδες έλυτρο Προκειμένου να διασφαλσθεί η γρήγορη αγωγή των δυναμικών ενεργείας, οι μεγάλοι νευράξονες περιβάλλονται από ένα λιπώδες μονωτικό έλυτρο. Διακόπτεται ανά κανονικά διαστήματα από τους κόμβους Ranvier ακαι σε αυτές τις «γυμνές» θέσεις κατά μήκος του νευράξονα αναγεννάται το δυναμικό ενέρειας.
Σύναψη Κοντά στην απόληξη του ο νευράξονας διαιρείται σε λεπτούς κλάδους, οι οποίοι έρχονται σε επαφή με άλλους νευρώνες. Το σημείο επαφής είναι γνωστό ως σύναψη.
Σύναψη Το κύτταρο που διαβάζει το σήμα ονομάζετα προσυναπτικό κύτταρο και το κύτταρο που δέχεται το σήμα ονομάζεται μετασυναπτικό κύτταρο. Εξειδικευμένες διογκώσεις των νευραξονικών κλάδων λειτουργούν ως θέσεις διαβίβασης στο προσυναπτικό κύτταρο. Αντίθετα τα 2 κύτταρα χωρίζονται μεταξύ τους στη σύναψη με ένα διάστημα, τη συναπτική σχισμή
Ο Cajal συνέλεβε 2 σηματικές αρχές: αρχή της δυναμικής πόλωσης, τα ηλεκτρικά σήματα άγονται προς μια προβλέψιμη και σταθερή κατεύθυνση, και μόνο προς αυτή την κατεύθυνση, σε ένα νευρικό κύτταρο. b) Η αρχή της εξειδίκευσης σύνδεσης έχει 2 σημαντικές συνέπειες. Δεν υπάρχει κυτταροπλασματική συνέχεια μεταξύ των νευρικών κυττάρων c) Επίσης, τα νευρικά κύτταρα δεν επικοινωνούν μεταξύ τους αδιακρίτως, ούτε σχηματίζουν τυχαία δίκτυα. Απεναντίας κάθε κύτταρο επικοινωνεί με ορισμένους μετασυναπτικούς κυτταρικούς στόχοχους, αλλά όχι με άλλους πάντα σε εξειδικευμένες θέσεις συναπυτικής επαφής.
1920 Άγγλος φυσιολόγος Edgar Adrian ανακάλυψε ότι: όλα τα δυναμικά ενέργειας, οπουδήποτε και αν εκδηλώνονται στο νευρικό σύστημα, έχουν παρόμοιο σχήμα ή κυματομορφή στον παλμογράφο «...όλες οι ώσεις μοιάζουν πάρα πολύ, ανεξάρτητα από το εάν το μήνυμα προορίζεται να διεγείρει την αίσθηση της όορασης, της αφής ή του πόνου. Εάν αθροίζονται πολλές μαζί, η αίσθηση είναι έντονη, εάν χωρίζονται μεταξύ τους με μακρά διαλείμματα, η αίσθηση είναι ασθενική. Η συχνότητα των δυναμικών ενέργειας καθορίζει την ένταση της αίσθησης ή την ταχύτητα της κίνησης»
Εάν οι μηχανισμοί μετάδοσης σημάτων είναι στερεότυποι και δεν αντικατοπτρίζουν ιδιότητες του ερεθίσματος, με ποιον τρόπο τα νευρικά σήματα μεταφέρουν ειδικά μηνύματα συμπεριφοράς? Πώς διαφοροποιείται η πληροφορία για την εικόνα μιας μέλισσας από την πληροφορία για το κεντρί? Καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τη νευρική οδό μέσω της οποίας μεταφέρεται το σήμα.
Μια από τις θεμελιώδεις αρχές λειτουργίας του εγκεφάλου: Η πληροφορία που μεταφέρεται με ένα δυναμικό ενεργείας, καθορίζεται όχι από τον τύπο του σήματος, αλλά από την οδό του εγκεφάλου στην οποία οδεύει το σήμα. Έγκειται στον εγκέφαλο να αναλύσεικαι να ερμηνεύσει τα σχέδια των εισερχόμεων ηλεκτρικών σημάτων και με τον τρόπο αυτό να δημιουργήσει τις καθημερινές οπτικές και ακουστικές αντιλήψεις μας.
Ηλεκτροεγκεφαλογραφία Πολυπλοκότητα εγκεφαλικής λειτουργίας, της οποίας μόνο μερικώς μπορούμε να ανιχνεύσουμε και να μελετήσουμε τις διάφορες διαδικασίες και εκδηλώσεις. Ένα από τα εργαλεία για τη μελέτη αυτή αποτελεί ακριβώς η Ηλεκτροεγκεφαλογραφία