ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΗΜΟΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Αρ. Πράξης:279 ΑΝΑΡΤΗΤΕΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ Της ΣΥΝΕ ΡΙΑΣΗΣ Της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Νέα Ιωνία, σήµερα ΤΡΙΤΗ 25 IOYΛΙΟΥ 2017 & ώρα 14:00 συνήλθε στο ηµοτικό Κατάστηµα, η Οικονοµική Επιτροπή αποτελούµενη από τους κ.κ. 1) Φώτιο Τσοµπάνογλου, ορισθέντος Προέδρου, µε την υπ αριθµ. 47/5232/28-2-2017 απόφαση ηµάρχου, 2)Κυριακόπουλο Ξενοφών, τακτικό µέλος, 3)Αµανατίδη Σπύρο, τακτικό µέλος, 4) Ακιανίδου Όλγα, τακτικό µέλος, 5)Καρυπίδη Γεώργιο,τακτικό µέλος,6)αθυµαρίτου Φιλίππα αναπληρωµατικό µέλος,7)γεωργιάδου Ελισάβετ αναπληρωµατικό µέλος, ύστερα από την υπ αριθµ. 29ηΠρ./29 η Συν./21577/21-7-2017 νόµιµη και εµπρόθεσµη πρόσκληση του Προέδρου. εν προσήλθαν οι δηµοτικοί σύµβουλοι κ.κ Γεώργιος Τσοπανίδης, Παναγιώτης Τσουκαλάς, Αντώνιος Βουδούρης, Βασίλης Χριστοδούλου, τακτικά µέλη, και τα υπόλοιπα αναπληρωµατικά µέλη µε τη σειρά εκλογή τους, παρά το γεγονός ότι κλήθηκαν νόµιµα και εµπρόθεσµα, µε την υπ αριθµ. 29ηΠρ./29 η Συν./21577/21-7-2017 πρόσκληση του Προέδρου. Αφού υπήρξε νόµιµη απαρτία κηρύσσεται η έναρξη της συνεδρίασης από τον Πρόεδρο της Επιτροπής. Ο κ. Πρόεδρος εισάγει το -4ο- θέµα της ηµερήσιας διάταξης που αφορά στην: «Άσκηση έφεσης κατά της µε αρ. 41/2015 οριστικής αποφάσεως του Μον. Πρωτοδικείου Αθηνών (εργατικές διαφορές)». Ακολούθως, ο κ. Πρόεδρος διαβάζει το υπ αριθµ. 21277/20-7-2017 διαβιβαστικό του Γραφείου ηµάρχου, η οποία έχει ως ακολούθως: Σας διαβιβάζουµε την εισήγηση τoυ Γραφείου Νοµικού Συµβούλου µε θέµα «Άσκηση έφεσης κατά της µε αρ. 41/2015 οριστικής αποφάσεως του Μον. Πρωτοδικείου Αθηνών (εργατικές διαφορές)». Παρακαλούµε για τις δικές σας ενέργειες. Ακολούθως ο κ. Πρόεδρος διαβάζει την 21277/20-7-2017 εισήγηση του Γραφείου Νοµικού Συµβούλου, η οποία έχει ως ακολούθως: Με την µε αρ. 14236/26-5-2015 εισήγησή µας προς τον κ. ήµαρχο µε θέµα «Άσκηση έφεσης κατά της µε αρ. 41/2015 οριστικής αποφάσεως του Μον. Πρωτοδικείου Αθηνών (εργατικές διαφορές)» εξεδόθη η µε αρ. 174/8-6-2015 Πράξη της Οικονοµικής Επιτροπής του ήµου Ν. Ιωνίας, η οποία οµόφωνα αποφάσισε να απέχει από τη λήψη απόφασης για την άσκηση ή µη έφεσης επί της ανωτέρω αποφάσεως, η οποία δεν είχε επιδοθεί στον ήµο Ν. Ιωνίας και να επανέλθει το θέµα προς συζήτηση δύο µήνες πριν τη λήξη της τριετίας από την δηµοσίευση της αποφάσεως ή αµελλητί µε την επίδοση της απόφασης αν αυτή επιδοθεί προ τριετίας. Η ανωτέρω απόφαση δηµοσιεύθηκε την 7 Ιανουαρίου 2015 και δεν έχει µέχρι σήµερα επιδοθεί ούτε έχει λήξει η τριετία από την δηµοσίευση της ανωτέρω απόφασης µέχρι σήµερα. Για το ιστορικό της υπόθεσης αναφέροµε τα εξής: Οι Παλιορίτης Ευάγγελος, Ιορδανίδης Ηλίας, Φλώρος Ιωάννης, Μπίνης Στυλιανός, Μαυρουδής Περικλής, Μπούρας Φίλιππος, Ντάρης Λάζαρος, Τσουκαλά Σπυριδούλα, Νικολάου Νικόλας, Θεοφανίδης Θεόδωρος, Κανακάρης Νικόλαος και Τσαλαπάτης Ιωάννης, προσελήφθησαν στην καθαριότητα την 25/7/2011 µε τετράµηνη σύµβαση, η οποία έληξε την 24/11/2011. Μετά τη λήξη της συµβάσεως τους, οι ανωτέρω εξακολούθησαν να παραµένουν στο ήµο, σύµφωνα µε την µε αρ. 334/2011 πράξη του ηµοτικού Συµβουλίου Νέας Ιωνίας, παρέχοντας τις υπηρεσίες τους στον ήµο µε Προσωρινή ιαταγή του κ. Προέδρου του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (ασφαλιστικά µέτρα).
Με την µε αριθ. 9762/2013 απόφαση του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (ασφαλιστικά µέτρα) που εκδόθηκε κατόπιν της µε αρ. κατ. 226268/24232/21-12-2011 αιτήσεώς τους, ο ήµος Νέας Ιωνίας υποχρεώθηκε να αποδέχεται την προσφερόµενη εργασία των ανωτέρω, µέχρι εκδόσεως οριστικής απόφασης επί της µε αριθ. κατ. 30453/575/14-2-2012 τακτικής αγωγής τους. Με την µε αριθ. 41/2015 οριστική απόφαση του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, απορρίφθηκε η αγωγή των ανωτέρω εργαζοµένων, πλην των Ευάγγελου Παλιορίτη και Νικ. Κανακάρη, και µε την µε αριθ. 179/12507/13-5-2015 απόφαση ηµάρχου, ο ήµος έπαψε να αποδέχεται τις υπηρεσίες των υπολοίπων εργαζοµένων. Όσον αφορά τους εργαζοµένους κ.κ. Ευάγγελο Παλιορίτη και Νικ. Κανακάρη σύµφωνα µε την µε αρ. 41/2015 απόφαση του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (εργατικές διαφορές) έγινε δεκτό ότι (φύλλο 9 ο ) «.ο πρώτος ενάγων, Ευάγγελος Παλιορίτης του Πασχάλη, προσελήφθη από το εναγόµενο νοµικό πρόσωπο δηµοσίου δικαίου, προκειµένου να παρέχει την εργασία του σε αυτό, ως εργάτης καθαριότητας. Ειδικότερα ο πρώτος ενάγων απασχολήθηκε, δυνάµει αλλεπάλληλων, ανανεούµενων συµβάσεων εξηρτηµένης εργασίας ορισµένου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου, υπό την ανωτέρω ειδικότητά του, στον εναγόµενο ήµο Νέας Ιωνίας Αττικής ως εξής: 1) µε την υπ αριθµ. 251/6863/15-7-1999 απόφαση του ηµάρχου, απασχολήθηκε, µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου τεσσάρων (4) µηνών, από 19-7-1999 έως τις 18-11-1999, 2) µε την υπ αριθµ. 389/10102/19-11-1999 απόφαση του ηµάρχου, απασχολήθηκε, µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου δύο (2) µηνών, από 19-11-1999 έως τις 18-1-2000, 3) κατόπιν προφορικής εντολής της ηµοτικής Αρχής του εναγόµενου ήµου και χωρίς κατάρτιση εγγράφου συµβάσεως, απασχολήθηκε κατά το χρονικό διάστηµα από 19-1-2000 έως τις 31-3-2001, ενώ του κατεβλήθησαν οι αποδοχές του κατά τα ακόλουθα χρονικά διαστήµατα, δυνάµει των κάτωθι αναφεροµένων δικαστικών αποφάσεων και δη α) για το χρονικό διάστηµα από 19-1-2000 έως 30-6-2000, ήτοι πέντε (5) µηνών και ένδεκα (11) ηµερών, δυνάµει της υπ αριθµ. 2283/2002 τελεσίδικης αποφάσεως του ικαστηρίου τούτου, β) για το χρονικό διάστηµα από 1-7-2000 έως 30-11-2000, ήτοι πέντε (5) µηνών, δυνάµει της υπ αριθµ. 51/2002 τελεσίδικης αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Νέας Ιωνίας και γ) για το χρονικό διάστηµα από 1-12-2000 έως 31-3-2001, ήτοι τεσσάρων (4) µηνών, δυνάµει της υπ αριθµ. 63/2002 τελεσίδικης αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Νέας Ιωνίας, 4) µε την υπ αριθµ. 324/8420/26-7-2002 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, απασχολήθηκε µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου, τεσσάρων (4) µηνών, από 29-7-2002 έως τις 28-11-2002, 5) µε την υπ αριθµ. 344/8330/26-6-2006 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, απασχολήθηκε µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου τεσσάρων (4) µηνών, από 26-6- 2006 έως 8-8-2006, οπότε και έγινε δεκτή, µε την υπ αριθµ. 448/11005/9-8-2006 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, η υπ αριθµ. πρωτ. 10979/8-8-2006 παραίτησή του, 6) µε την υπ αριθµ. 449/11006/9-8-2006 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, απασχολήθηκε µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου από 9-8-2006 έως 2-3-2007 και 7) µε την υπ αριθµ. 348/27635/22-7-2011 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, απασχολήθηκε µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου τεσσάρων (4) µηνών, από 25-7-2011 έως 24-11-2011.
Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι και ο ενδέκατος ενάγων προσελήφθη από τον εναγόµενο Ο.Τ.Α., προκειµένου να παρέχει την εργασία του σε αυτόν, ως εργάτης καθαριότητας. Πλέον συγκεκριµένα, ο ενδέκατος ενάγων απασχολήθηκε στο ήµο Νέας Ιωνίας Αττικής, υπό την ανωτέρω ειδικότητά του, δυνάµει αλλεπάλληλων, ανανεούµενων συµβάσεων εξηρτηµένης εργασίας ορισµένου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου, ως ακολούθως, ήτοι: 1) µε την υπ αριθµ. 251/15-7-1999 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, απασχολήθηκε µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου τεσσάρων (4) µηνών, από 15-7- 1999 έως 19-11-1999, 2) µε την υπ αριθµ. 389/19-11-1999 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, απασχολήθηκε µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου δύο (2) µηνών, από 19-11- 1999 έως 18-1-2000, 3) µε προφορική εντολή της ηµοτικής Αρχής και χωρίς τη σύναψη έγγράφης συµβάσεως, απασχολήθηκε κατά το χρονικό διάστηµα από 19-1-2000 έως τις 31-7-2001, ενώ του κατεβλήθησαν οι αποδοχές του κατά τα ακόλουθα χρονικά διαστήµατα, δυνάµει των κάτωθι αναφεροµένων δικαστικών αποφάσεων και δη α) για το χρονικό διάστηµα από 19-1-2000 έως 30-6-2000, δυνάµει της υπ αριθµ. 2283/2002 τελεσίδικης αποφάσεως του ικαστηρίου τούτου,, β) για το χρονικό διάστηµα από 1-7-2000 έως 30-11- 2000, δυνάµει της υπ αριθµ. 51/2002 τελεσίδικης αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Νέας Ιωνίας Αττικής και γ) για το χρονικό διάστηµα από 1-12-2000 έως 31-3-2001, δυνάµει της υπ αριθµ. 63/2002 τελεσίδικης αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Νέας Ιωνίας Αττικής, και δ) για το χρονικό διάστηµα από 1-4-2001 έως 31-5-2001, δυνάµει της υπ αριθµ. 31/2003 τελεσίδικης αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Νέας Ιωνίας Αττικής, 4) µε την υπ αριθµ. 355/27998/26-7-2011 απόφαση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας, απασχολήθηκε µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου τεσσάρων (4) µηνών, από 27-7-2011 έως 24-11-2011. Την 24η-11-2011, όµως, οι συµβάσεις εργασίας των ως άνω εναγόντων καταγγέλθηκαν ατύπως από το εναγόµενο και χωρίς να τους καταβληθεί η νόµιµη αποζηµίωση, ενώ κατά τη διάρκεια όλων των ανωτέρω συµβάσεων ορισµένου χρόνου, αυτοί απασχολήθηκαν από το εναγόµενο υπό την προσφερόµενη ειδικότητά τους, ήτοι ως εργάτες καθαριότητας, παρέχοντας την εργασία τους καθηµερινά, έχοντας τα ίδια πιο πάνω καθήκοντα και τελώντας πάντοτε υπό τις οδηγίες και τις εντολές των αρµοδίων οργάνων του εναγοµένου, για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του, γεγονός άλλωστε που συνοµολογεί και το εναγόµενο. Συνεπώς, σύµφωνα και µε τα διαλαµβανόµενα στην ανωτέρω νοµική σκέψη της παρούσας, οι επίδικες εργασιακές σχέσεις των ως άνω εναγόντων συνιστούν συµβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, δεδοµένου ότι συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις του άρθρου 8 παρ. 4 του Ν. 2112/1920, αφού πριν την αναθεώρηση του άρθρου 103 του Συντάγµατος το έτος 2001, που ισχύει από την 18η-4-2001, οι πρώτος και ενδέκατος των εναγόντων απασχολήθηκαν µε διαδοχικές συµβάσεις εργασίας ορισµένου χρόνου, έχοντας συνάψει ο πρώτος µεν εξ αυτών την αρχική σύµβαση την 19η-7-1999, η οποία έληξε την 18η-11-1999, και αµέσως µετά τη λήξη της συνήψε τη δεύτερη σύµβαση την 19η-11-1999, ενώ ο δεύτερος εξ αυτών συνήψε την αρχική σύµβαση την 15η-7-1999, η οποία έληξε την 19η-11-1999, και την ίδια µέρα (19η-11-1999) συνήψε τη δεύτερη σύµβαση εργασίας του. Η διαδοχική δε αυτή κατάρτιση συµβάσεων ορισµένου χρόνου πραγµατοποιήθηκε µε σκοπό να καλυφθούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εναγοµένου, καθόσον στην υπηρεσία καθαριότητας, που απασχολήθηκαν οι ενάγοντες, το εναγόµενο δεν είχε, ούτε έχει τη δυνατότητα να απασχολήσει άλλον µισθωτό του (βλ. την ένορκη κατάθεση µάρτυρος και την ανωµοτί κατάθεση του ηµάρχου Νέας Ιωνίας Αττικής, καθώς και το υπ αριθµ. πρωτ. 41/29-1-2013 υπηρεσιακό σηµείωµα του ηµάρχου του εναγόµενου Ο.Τ.Α.). Με δεδοµένο, εποµένως, ότι ο πρώτος και ενδέκατος των εναγόντων απασχολήθηκαν στον εναγόµενο ήµο µε δυο τουλάχιστον συµβάσεις εργασίας ορισµένου χρόνου, που η µία διαδέχτηκε την άλλη, προ της 18ης-4-2001, ήτοι προ της ενάρξεως ισχύος των παραγράφων 7 και 8 του άρθρου 103 του Συντάγµατος, όπως το τελευταίο αυτό άρθρο αναθεωρήθηκε, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εναγοµένου, τυγχάνει εν προκειµένω εφαρµογής το άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 2112/1920. Κατ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή, ως και κατ ουσίαν βάσιµη, ως προς τον πρώτο και ενδέκατο των εναγοµένων, να αναγνωριστεί ότι αυτοί συνδέονται από την πρόσληψή τους µε το εναγόµενο, µε συµβάσεις εξηρτηµένης εργασίας αορίστου χρόνου, να αναγνωρισθεί η ακυρότητα της από 24-11-2011 καταγγελίας των συµβάσεων εργασίας τους, να υποχρεωθεί το εναγόµενο να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους, ως εργατών καθαριότητας, να απειληθεί σε βάρος του εναγοµένου χρηµατική ποινή, ποσού εκατόν πενήντα (150) ευρώ, για κάθε ηµέρα αρνήσεώς του να τους απασχολεί και να κηρυχθεί η παρούσα απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, ως προς την ανωτέρω καταψηφιστική της διάταξη, διότι κρίνεται ότι µπορεί να προξενηθεί σηµαντική ζηµία στους ως άνω ενάγοντες από την καθυστέρηση της εκτελέσεώς της. Τέλος, τα
δικαστικά έξοδα πρέπει να συµψηφισθούν στο σύνολό τους µεταξύ του πρώτου και ενδεκάτου των εναγόντων αφενός και του εναγοµένου αφετέρου, κατ άρθρο 179 ΚΠολ, λόγω της ιδιαίτερης δυσχέρειας των εφαρµοσθέντων κανόνων δικαίου». Σηµειωτέον ότι όπως προκύπτει από τα ταυτάριθµα πρακτικά συνεδριάσεως του Πρωτοβάθµιου ικαστηρίου ο κ. ήµαρχος παρέστη κατά την ηµεροµηνία συζητήσεως της αγωγής των ανωτέρω και τόνισε µεταξύ άλλων ότι οι ανωτέρω εργαζόµενοι απασχολούνται πολλά χρόνια στο ήµο και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Με την µε αρ. πρωτ. 20145/10-7-2015 αίτησή τους οι ενάγοντες Ευάγγελος Παλιορίτης του Πασχάλη και Νικ. Κανακάρης του Γεωργίου, για τους οποίους, όπως προαναφέρθηκε, έγινε δεκτή η µε αρ. καταθ. 30453/575/14-2-2012 αγωγή τους µε την µε αρ. 41/2015 απόφαση του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (εργατικές διαφορές) και αναγνωρίσθηκε ότι συνδέονται µε τον ήµο Νέας Ιωνίας µε σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, ζητούν κατ εφαρµογή το α 54 Ν 4447/2016 να παραιτηθεί ο ήµος από την άσκηση ενδίκων µέσων, ώστε η µε αρ. 41/2015 απόφαση να καταστεί τελεσίδικη και αµετάκλητη. Επί του ανωτέρω αιτήµατος αναφέροµε τα εξής: Όπως είναι γνωστό, οι ΟΤΑ και τα νοµικά τους πρόσωπα καλύπτουν τις εποχικές ή παροδικές ανάγκες τους, καθώς και τις ανάγκες των προγραµµάτων ή των έργων που υλοποιούν µε συγχρηµατοδότηση από διεθνείς οργανισµούς ή από εθνικούς πόρους, µε την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού µε συµβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισµένου χρόνου ή µε σύναψη συµβάσεων µίσθωσης έργου, ενώ συµµετέχουν και σε προγράµµατα ενίσχυσης της απασχόλησης, προσλαµβάνοντας ανέργους για συγκεκριµένο διάστηµα. Οι ως άνω συµβασιούχοι κανονικά οφείλουν να αποχωρούν από τις υπηρεσίες µε τη λήξη της διάρκειας των συµβάσεών τους, όπως προβλέπεται από την κείµενη νοµοθεσία, η δε µετατροπή των συµβάσεών τους σε αορίστου χρόνου απαγορεύεται ρητά από το άρθρο 103 του Συντάγµατος. Εντούτοις, επί σειρά ετών παρετηρείτο το φαινόµενο της αναγνώρισης τέτοιου τύπου συµβάσεων ως εξαρτηµένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, µε αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων, οι οποίες καθίσταντο τελεσίδικες και αµετάκλητες άρα και υποχρεωτικές για τη διοίκηση (ν.3068/2002). Σε ορισµένες περιπτώσεις τα αρµόδια όργανα των ΟΤΑ και των νοµικών τους προσώπων απεδέχοντο τα αιτήµατα των αγωγών, συνοµολογώντας ότι µε τις συµβάσεις αυτές καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες τους και δεν ασκούσαν τα προβλεπόµενα τακτικά και έκτακτα ένδικα µέσα κατά των αποφάσεων αυτών, ως όφειλαν για την προάσπιση των συµφερόντων τους. Κατά το παρελθόν οι ήµοι είχαν ενηµερωθεί κατ επανάληψη, τόσο από το Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής ιακυβέρνησης, όσο και από τα Υπουργεία ιοικητικής Μεταρρύθµισης και Η. και Οικονοµικών, ότι οι ΟΤΑ και τα νοµικά τους πρόσωπα είχαν καθήκον να προασπίζονται, τα συµφέροντά τους, µέχρις εξαντλήσεως των ένδικων µέσων και βοηθηµάτων και σε κάθε στάδιο των δικών αυτών. Ειδικότερα, προβλεπόταν ότι σύµφωνα µε τα α 72 και 176 του ν 3852/2010, ότι η Οικονοµική Επιτροπή του ήµου και της Περιφέρειας αντίστοιχα, έχει αρµοδιότητα για τη λήψη απόφασης άσκησης όλων των ένδικων βοηθηµάτων και µέσων, ενώ δεν είναι επιτρεπτή οποιαδήποτε παραίτηση από άσκηση ένδικων µέσων, προκειµένου για µισθολογικές απαιτήσεις καθώς και απαιτήσεις µισθών, επιδοµάτων, αποζηµιώσεων και γενικά µισθολογικών παροχών οποιασδήποτε µορφής, εξαιρουµένων εκείνων για τις οποίες το νοµικό ζήτηµα έχει επιλυθεί µε απόφαση ανωτάτου δικαστηρίου. Επίσης προβλεπόταν ότι η µη εξάντληση των ένδικων µέσων στις δικαστικές διαφορές τους, που ανεφύοντο σύµφωνα µε τα ανωτέρω αναφερόµενα, ήταν δυνατόν να ενεργοποιήσει τη διαδικασία των άρθρων 233 εποµ. του ν 3852/2010 περί πειθαρχικής ευθύνης αιρετών και ότι ήταν δυνατό να ελεγχθούν τα αιρετά µέλη που µετείχαν στη διοίκηση των δηµοτικών νοµικών προσώπων δηµοσίου δικαίου, σύµφωνα µε τις προβλέψεις των αντίστοιχων άρθρων του Κ Κ, όπως ισχύουν (234 παρ.1, 240 παρ.2). Η νέα διάταξη του άρθρου 54 Ν 4447/2016 ορίζει την κατάργηση της «Καλλικρατικής» υποχρέωσης των ήµων να ασκούν όλα τα ένδικα µέσα για υποθέσεις που αφορούν δικαστικές αποφάσεις για την µετατροπή συµβάσεων από Ι ΟΧ σε Ι ΑΧ, γεγονός που ανοίγει το δρόµο να µην ασκήσουν ή να παραιτηθούν από τις εφέσεις που έχουν ασκήσει δήµοι κατά δικαστικών αποφάσεων και η σύµβαση των εργαζοµένων να µετατραπεί σε Αορίστου Χρόνου. Ειδικότερα: 1. Η περίπτωση ιγ της παρ. 1 του άρθρου 72 του ν 3852/2010 (Α 87) αντικαθίσταται ως εξής:
«ιγ) αποφασίζει για την άσκηση ή µη όλων των ένδικων βοηθηµάτων και των ένδικων µέσων, καθώς και για την παραίτηση από αυτά.». 2. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 72 του ν 3852/2010 καταργείται. 3. Η περίπτωση ι της παρ. 1 του άρθρου 176 του ν 3852/2010 αντικαθίσταται ως εξής: «ι) Την απόφαση για την άσκηση ή µη όλων των ένδικων βοηθηµάτων και των ένδικων µέσων, καθώς και για την παραίτηση από αυτά.». 4. Το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης ιβ της παρ. 1 του άρθρου 176 του ν 3852/2010 καταργείται. 5. Αποφάσεις αρµοδίων οργάνων ΟΤΑ α και β βαθµού περί µη άσκησης ή περί παραίτησης από ένδικο µέσο, οι οποίες εκδόθηκαν ως την έναρξη της ισχύος του παρόντος, θεωρούνται, ως προς όλες τις συνέπειές τους, νόµιµες. Με τον τρόπο αυτό µε την ανωτέρω διάταξη για τα ένδικα µέσα, δίνεται η δυνατότητα στα αρµόδια όργανα των Οργανισµών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) α και β βαθµού να αποφασίζουν την άσκηση ή µη ένδικων βοηθηµάτων και µέσων, καθώς και την παραίτηση από ήδη ασκηθέντα. Η διάταξη αφορά εργατικές διαφορές για τις οποίες οι ΟΤΑ εξηναγκάζοντο µέχρι τώρα να εξαντλούν τα ένδικα µέσα, δηλαδή να ασκούν έφεση σε πρωτόδικες αποφάσεις δικαστηρίων σε βάρος τους, ακόµη κι αν τα αρµόδια όργανα των ΟΤΑ εκτιµούσαν ότι η συνέχιση της δικαστικής αντιπαράθεσης θα δηµιουργήσει περισσότερα προβλήµατα απ όσα καλείται να λύσει. Στην αιτιολογική έκθεση του Ν 4447/2016 (ΦΕΚ Α 241/23-12-2016) αναφέρονται τα εξής: «Με την προτεινόµενη ρύθµιση θεσπίζεται, σε αρµονία µε την αρχή της αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ά. 102 Σ) και της αρχής της ελευθερίας διάθεσης του αντικειµένου της δίκης από τους διαδίκους, ως ειδικότερης έκφανσης του δικαιώµατος δικαστικής προστασίας (ά. 20 Σ), η δυνατότητα των αρµοδίων οργάνων των Ο.Τ.Α. α και β βαθµού να αποφασίζουν, κατά τη διακριτική τους ευχέρεια, την άσκηση ή µη ενδίκων βοηθηµάτων και µέσων, καθώς και την παραίτηση από ήδη ασκηθέντα. Η ρύθµιση αυτή κρίνεται ως απολύτως αναγκαία, καθώς η αναγκαστική, σε κάθε περίπτωση (και ανεξαρτήτως εκτίµησης των πραγµατικών, νοµικών και οικονοµικών δεδοµένων της κάθε συγκεκριµένης υπόθεσης), άσκηση ενδίκων µέσων και η συνακόλουθη µακρόχρονη παράταση των δικαστικών εκκρεµοτήτων, επιβαρύνει τους Ο.Τ.Α. µε σοβαρές δαπάνες τόκων υπερηµερίας και δικαστικών εξόδων, ενώ παρατείνει µία κατάσταση ανασφάλειας δικαίου, τόσο για τους Ο.Τ.Α. όσο και για τους πολίτες διαδίκους, οι οποίοι συχνά εξαρτούν ζωτικής σηµασίας συµφέροντα από την έκβαση της αντιδικίας, όπως ιδίως το δικαίωµα της εργασίας. Παράλληλα, οι εγγυήσεις που, ούτως ή άλλως, προβλέπονται στα υπό τροποποίηση άρθρα, όπως ιδίως η αρµοδιότητα της Οικονοµικής Επιτροπής ή του ηµοτικού ή Περιφερειακού Συµβουλίου του οικείου Ο.Τ.Α. για τη λήψη των σχετικών αποφάσεων και η προηγούµενη γνωµοδότηση δικηγόρου, σε συνδυασµό µε το γεγονός ότι ήδη έχει διατυπωθεί η πρωτόδικη δικαστική κρίση, εξασφαλίζουν ότι η προτεινόµενη ρύθµιση θα λειτουργήσει όντως διασφαλιστικά για το δηµόσιο συµφέρον και δεν θα αποτελέσει αντικείµενο καταστρατηγικών εφαρµογών.
Με την προτεινόµενη κατάργηση του δεύτερου εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 72, καθώς και της περίπτωσης ιβ της παρ. 1 του άρθρου 176 του ν. 3852/2010, αίρεται µία αδικαιολόγητα διακριτική εξαίρεση των εργατικών δικών σε σχέση µε τις γενικώς ισχύουσες, στις υπόλοιπες δίκες, δυνατότητες παραίτησης από την άσκηση ενδίκων µέσων, δικαστικού ή εξώδικου συµβιβασµού ή κατάργησης της δίκης. Ενώ, δηλαδή, µέχρι σήµερα οι Ο.Τ.Α. είχαν τη δυνατότητα λχ να παραιτούνται από ένδικα µέσα ή να συνάπτουν δικαστικούς ή εξωδικαστικούς συµβιβασµούς σε δίκες που αφορούν οικονοµικές διαφορές έναντι προµηθευτών τους ή εργολάβων, στις εργατικές δίκες η δυνατότητα αυτή, µέχρι σήµερα, δεν υπάρχει. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να οµογενοποιηθεί το καθεστώς των δικονοµικών δικαιωµάτων και ευχερειών των Ο.Τ.Α. ως διαδίκων, ανεξαρτήτως του είδους, της διαδικασίας και της φύσης της αντιδικίας και υπό τις ίδιες εγγυήσεις (εισήγηση ή απόφαση της Οικονοµικής Επιτροπής ή του ηµοτικού/περιφερειακού Συµβουλίου - γνώµη δικηγόρου ως προϋπόθεση του κύρους της σχετικής απόφασης). Για την ταυτότητα του νοµικού λόγου (καθώς και για την αποφυγή κατάδηλα ανεπιεικών ποινικών συνεπειών) κρίνεται επιβεβληµένη και η προτεινόµενη, δια της παρ. 5 της προωθούµενης ρύθµισης, αναδροµική νοµιµοποίηση αποφάσεων των αρµοδίων οργάνων Ο.Τ.Α (οικονοµική επιτροπή, δηµοτικό ή περιφερειακό συµβούλιο) περί µη άσκησης ή περί παραίτησης από ασκηθέντα ένδικα µέσα. Οι προϋπολογισµοί των Ο.Τ.Α. δεν επιβαρύνονται µε την προτεινόµενη ρύθµιση. Ειδικά σε ό, τι αφορά τις εργατικές δίκες σχετικές µε το κύρος καταγγελιών συµβάσεων εργασίας, η ρύθµιση, όχι µόνο δεν οδηγεί σε επιβάρυνση των προϋπολογισµών (αφού, η µισθοδοσία εργαζοµένων που έχουν δικαιωθεί µε πρωτόδικες αποφάσεις και παρέχουν τις υπηρεσίες τους καλύπτεται ήδη από τους εκτελούµενους προϋπολογισµούς, ενώ, όταν δεν υπάρχει η αντίστοιχη πρόβλεψη ή η οικονοµική δυνατότητα και πιθανολογείται η ευδοκίµηση του ένδικου µέσου, ο οικείος Ο.Τ.Α. θα µπορεί, σε κάθε περίπτωση, να αποφασίσει την άσκησή του), αλλά απεναντίας θα αποφέρει σηµαντική ωφέλεια, τόσο σε περιπτώσεις εξωδικαστικού συµβιβασµού - (εάν λ.χ. οι δικαιωθέντες πρωτόδικα εργαζόµενοι επιλέξουν να παραιτηθούν από επιδικασθείσες απαιτήσεις µισθών υπερηµερίας πολλών µηνών ή και ετών, προκειµένου να µην ασκηθεί ένδικο µέσο ως προς την υπόσταση της σύµβασης εργασίας τους), δυνατότητα η οποία δεν παρεχόταν µέχρι σήµερα-, όσο και µέσω της κάλυψης (µε την επικύρωση πρωτόδικων αποφάσεων) σοβαρών οργανικών κενών, τα οποία, σε αντίθετη περίπτωση (ενόψει της υφιστάµενης αναστολής των προσλήψεων στους φορείς του δηµοσίου τοµέα) θα παρέµεναν απλήρωτα, ενώ και οι σχετικές υπηρεσίες προς τους πολίτες είτε θα παρέµεναν ακάλυπτες είτε θα έπρεπε να καλυφθούν (όπου αυτό είναι επιτρεπτό) µε εξωτερικές αναθέσεις». Η µε αρ. 41/2015 απόφαση του Μον. Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία εργατικών διαφορών), κατά την άποψή µας, είναι πλήρως εµπεριστατωµένη και αιτιολογηµένη και το ικαστήριο ορθά εκτίµησε τα πρωτοδίκως προσαχθέντα αποδεικτικά µέσα και συγκεκριµένα τα πρωτοδίκως προσαχθέντα εκατέρωθεν έγγραφα, τις µαρτυρικές καταθέσεις των διαδίκων και ορθά ερµήνευσε και εφήρµοσε το Νόµο και συγκεκριµένα τις διατάξεις των άρθρων 648 ΕΠ ΑΚ και 6 ν 765/1943 που κυρώθηκε µε την 324/1946 ΠΥΣ σε συνδ α 38 Εις Ν ΑΚ, την κοινοτική οδηγία 1999/70/ΕΚ, α 8 παρ 3 Ν 2112/1920, α 103 Συντ., α 46 περ δ και 53 Π 410/1985, τις διατάξεις του Π 164/2004, τις διατάξεις του α 281, 671 ΑΚ, 25 παρ 1 και 3 του Συντ., τις διατάξεις του Ν 3068/2002, τις διατάξεις των άρθρων 20 παρ 1, 26 παρ 3, 94 παρ 4 και 95 παρ 5 του ισχύοντος Συντάγµατος, το α 6 παρ 1 της ΕΣ Α, 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου αυτής, τα αρ 2 παρ 3 και 14 παρ 1 του µε το Ν 2462/1997 κυρωθέντος ιεθνούς Συµφώνου για τα Ατοµικά και Πολιτικά ικαιώµατα, τη διάταξη του α 909 αρ 1 ΚΠολ, τις διατάξεις του άρθρου 5 Ν 1338/83 όπως αντικαταστάθηκε µε το α 6 παρ 6 του Ν 1440/84. Ήδη η υπηρεσία του ήµου έχει εναρµονισθεί ως προς την καταψηφιστική διάταξη της ανωτέρω απόφασης που είναι προσωρινά εκτελεστή και ο ήµος υποχρεώθηκε να αποδέχεται τις υπηρεσίες των ανωτέρω εναγόντων από την έκδοση της ανωτέρω απόφασης.
Σύµφωνα µε τα ήδη προεκτεθέντα θεωρούµε ότι τυχόν άσκηση του ένδικου µέσου της εφέσεως κατά των προαναφεροµένων δύο εναγόντων Ευαγγέλου Παλιορίτη και Νικ. Κανακάρη δεν θα ευδοκιµήσει, ενώ σύµφωνα µε την προαναφερθείσα διάταξη α 54 Ν 4447/2016, το νοµικό πρόσωπο του ήµου Ν. Ιωνίας δύναται να παραιτηθεί από το δικαίωµα της άσκησης των ένδικων µέσων µόνο ως προς τους ανωτέρω δύο ενάγοντες. Σύµφωνα µε τα ανωτέρω καλείται η Οικονοµική Επιτροπή να αποφασίσει σχετικά και να εξουσιοδοτήσει τον κ. ήµαρχο για τα περαιτέρω. Ακολούθως ο κ. Πρόεδρος προτείνει λόγω της ιδιαίτερης σοβαρότητας του θέµατος και σύµφωνα τις διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 4 του Ν. 3852/2010 την παραποµπή του συγκεκριµένου θέµατος στο δηµοτικό συµβούλιο για τη λήψη απόφασης και καλεί τα µέλη να αποφασίσουν σχετικά µε την πρότασή του. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Αφού άκουσε τον κ. Πρόεδρο Αφού έλαβε υπόψη της: Το µε αρ. πρωτ. 21277/2017 διαβιβαστικό ηµάρχου, Την υπ αριθµ. 21277/2017 εισήγηση γνωµοδότηση της Νοµικής Συµβούλου Τις διατάξεις του άρθρου 72 του Ν. 3852/2010. ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ (Επί παρόντων ΕΠΤΑ (7) µελών και υπαρχούσης πραγµατικής απαρτίας) Την παραποµπή του συγκεκριµένου θέµατος λόγω της ιδιαίτερης σοβαρότητας του σύµφωνα τις διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 4 του Ν. 3852/2010 στο δηµοτικό συµβούλιο για τη λήψη απόφασης. Έγινε, αποφασίσθηκε και εκδόθηκε στη Νέα Ιωνία την ίδια µέρα. Ο ΠΡΟΕ ΡΟΣ ΦΩΤΙΟΣ ΤΣΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ ΑΜΑΝΑΤΙ ΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΑΚΙΑΝΙ ΟΥ ΟΛΓΑ ΚΑΡΥΠΙ ΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΥΜΑΡΙΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΟΥ ΕΛΙΣΑΒΕΤ Ακριβές αντίγραφο από τα πρακτικά Νέα Ιωνία αυθηµερόν Ο Πρόεδρος της Επιτροπής ΦΩΤΙΟΣ ΤΣΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ ΑΝΤΙ ΗΜΑΡΧΟΣ