Ομιλία Τσαλ Νταγ 31 Αυγουστου 2014 Με χιλια ονοματα μια χάρη Ακριτας ειτ αρματολός Ανταρτης κλέφτης παλληκάρι Παντα ειν ο ιδιος ο λαός. Με σεβασμό και περηφάνια, τιμάμε σήμερα 70 χρόνια μετά, τους ΕΛΑΣΙΤΕΣ μαχητές του 26 ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που έδωσαν τη μάχη του Τσαλ Νταγ. Τιμάμε στο πρόσωπο τους, τον ανείπωτο ηρωισμό της γενιάς της εθνικής αντίστασης, των σταυραετών του ΕΛΑΣ και μετέπειτα του Δημοκρατικού Στρατού. Αυτούς που κατέθεσαν στον αγώνα ενάντια στο φασισμό, για τη λευτεριά και το δίκιο την ίδια τους τη ζωή. Αυτούς που για τον ηρωική τους στάση γνώρισαν από τις αστικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση, νέους διωγμούς, φυλακίσεις και εξορίες. Τιμάμε τους άγνωστους ήρωες, τον ανώνυμο λαό που αποτέλεσε τον μηχανισμό τροφοδοσίας και στήριξης των αντάρτικων τμημάτων, τους αγωνιστές και αγωνίστριες που σε συνθήκες κρατικής τρομοκρατίας και εκτελέσεων βοήθησαν στην προπαγάνδα τη διαφώτιση του λαού στις πόλεις και τα χωριά. Η εαμική και ελασίτικη εποποιία, στηρίχτηκε στην οργάνωση και συμμετοχή του λαού μας, αυτού που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΚΚΕ για αγώνα ενάντια στις κατοχικές δυνάμεις και τους ντόπιους συμμάχους του. Πάνω από 1,5 εκατομμύριο λαός, εκατοντάδες χιλιάδες Επονιτες, πολλές δεκάδες χιλιάδες ελασίτες, πρωτοπόροι αγωνιστές της Λαϊκής Αυτοάμυνας, της ΟΠΛΑ, κατάφεραν αποφασιστικό πλήγμα στις δυνάμεις του άξονα, κατάφεραν να βάλλουν το δικό τους μεγάλο λιθάρι στον αντιφασιστικό αγώνα των λαών της Ευρώπης με κορωνίδα την πατρίδα των προλετάριων της Σοβιετικής Ένωσης. Φίλοι και σύντροφοι Ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος όπως και ο πρώτος ήταν πόλεμος ιμπεριαλιστικός άδικος και ληστρικός από τη σκοπιά των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ήταν αποτέλεσμα των άλυτων ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων, της οξυμμένης καπιταλιστικής κρίσης της δεκαετίας του 30. Γίνονταν στο έδαφος της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης μέσα στον ίδιο τον ιμπεριαλισμό, με την προσπάθεια της γερμανικής αστικής τάξης μαζί με την ιταλική και ιαπωνική να κατακτήσουν πιο ισχυρό ρόλο κυρίαρχο στα πλαίσια του συστήματος. 1
Από τη σκοπιά όμως της ΕΣΣΔ και των λαών που αντιστέκονταν στις δυνάμεις του άξονα ο πόλεμος ήταν δίκαιος και επιβεβλημένος, υπεράσπιζε τα λαϊκά συμφέροντα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως τόσο μέχρι την έναρξη του πολέμου, όσο και μετά οι συμμαχίες στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο ήταν ασταθής. Το ναζιστικό τέρας ανδρώθηκε με τα αμερικάνικα δάνεια, με την ανοχή των αστικών δήθεν δημοκρατικών κυβερνήσεων του Λονδίνου, της Ουάσιγκτον και του Παρισιού. Αυτές οι κυβερνήσεις αρνιόντουσαν πεισματικά να συμφωνήσουν με την ΕΣΣΔ για κοινή αντιμετώπιση της ναζιστικής Γερμανίας σε περίπτωση πολέμου, σε όποιον και να επιτεθεί. Αντίθετα με τη συμφωνία του Μονάχου παραχώρησαν την Τσεχοσλοβακία στους ναζί, στρέφοντας τις βλέψεις της Γερμανίας στα ανατολικά. Αυτές οι δυνάμεις αρνήθηκαν να περιλάβουν σε συμφωνία με την ΕΣΣΔ την Ελλάδα για στρατιωτική στήριξη σε ενδεχόμενη επίθεση από τον άξονα και δεν τήρησαν ούτε τις δεσμεύσεις τους απέναντι στην Ελλάδα σε περίπτωση πολέμου για βοήθεια. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που ανέχθηκαν τη δικτατορία του Φράνκο στην Ισπανία, την ίδρυση στρατοπέδων συγκέντρωσης στη Γερμανία. Στη χώρα μας επίσης καθόλου τυχαία δεν ήταν η ταλάντευση της δικτατορίας Μεταξά, με ποιο στρατόπεδο θα καταλήξει στον πόλεμο, η μηδενική προετοιμασία για πόλεμο, η παράδοση των κομμουνιστών κρατουμένων στους Ναζί. Η αστική τάξη μοναδικό κριτήριο στη στάση και τις συμμαχίες της έχει το υλικό της συμφέρον, δηλαδή τη διατήρηση του πλούτου και της κοινωνικής της θέσης. Τελικά με ποιον θα συμμαχήσει εξαρτάται από αυτό. Τέτοια ήταν η στάση της στην Ελλάδα που είτε ένα κομμάτι της συνεργάστηκε ανοιχτά πλούτιζε με τον άξονα, είτε άλλο κομμάτι διέφυγε στο Κάιρο, συνεργάστηκε με τους άγγλους και επέστρεψε να συνεχίσει τις δουλειές του όταν ο πόλεμος είχε κριθεί. Ακριβώς γι αυτό ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας έκλεισε τα αυτιά του, αρνήθηκε και επιτέθηκε τον αντιστασιακό αγώνα που κάλεσε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ υπερασπιζόμενο τα λαϊκά συμφέροντα έγινε η καρδιά της εποποιίας της εαμικής αντίστασης, μπόρεσε και μόνο αυτό μπορούσε να εμπνεύσει το λαό μας σε έναν αγώνα που δε λογάριασε κόπους και θυσίες. Πίστεψε πως ο λαός θα εμπιστευτεί τη δύναμη του, πως ακόμη και σε πρωτόγνωρα αρνητικό συσχετισμό, αυτός ο λαός θα δείξει τα καλύτερα στοιχεία του και έτσι έγινε. 2
Το ΚΚΕ είχε αντέξει πιο πριν σε μακρά περίοδο διωγμών και χτυπημάτων, η μεταξική δικτατορία, η αστική δημοκρατία πιο πριν είχαν χρησιμοποιήσει το βούρδουλα απέναντι στον αγωνιζόμενο λαό. Τέτοια πλούσια πείρα είχαν οι καπνεργάτες της περιοχής της Ανατολικής Μακεδονίας, οι φτωχοί αγρότες. Αυτή η εμπειρία, η δράση των κομμουνιστών ήταν παρακαταθήκη για το λαό μας στα χρόνια της κατοχής. Στα πολύτιμα συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε σήμερα σύντροφοι και συντρόφισσες, είναι ότι κανένας λαός δε μπορεί να εμπιστευθεί την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας του στα αστικά κόμματα και στην τάξη τους. Δίχως το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ θα ήταν αδύνατη η νίκη, δίχως το ΚΚΕ θα ήταν αδύνατη η συμβολή της Ελλάδας στην επιτυχή κατάληξη της αντιφασιστικής νίκης στην Ευρώπη, το πρώτο μερίδιο της οποίας ανήκει στον Κόκκινο στρατό και τη Σοβιετική Ένωση. Συντρόφισσες και σύντροφοι ιδιαίτερα σήμερα που τα σύννεφα του πολέμου κυκλώνουν όλο και περισσότερο την περιοχή μας, τη χώρα μας, η εαμική αντίσταση μπορεί να δώσει πολύτιμα συμπεράσματα, ο ίδιος ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος βγάζει σοβαρά διδάγματα για τους λαούς: Το πρώτο είναι πως ο λαός μας, η εργατική τάξη χρειάζεται να προετοιμαστούν μέσα από την καθημερινή πάλη για να μη χύσουν το αίμα τους για τον ένα ή τον άλλο ιμπεριαλιστή, στην προσπάθεια να διανέμουν τα κέρδη και τις αγορές. Ο λαός και η εργατική τάξη πρέπει να είναι πανέτοιμοι να κτίσουν το δικό τους μέτωπο για να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα, αλλά και να βγει νικητής ο λαός και όχι η αστική τάξη της χώρας μας.. Να πετύχουμε δηλαδή τη διπλή απελευθέρωση από τη ξενική ιμπεριαλιστική κατοχή και την εγχώρια εκμεταλλευτική εξουσία των καπιταλιστών. Επίσης σημαντικό συμπέρασμα είναι πως οι συμβιβασμοί, οι ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και συμμαχίες όχι μόνο δε διασφαλίζουν την ειρήνη, αλλά στρώνουν το έδαφος στον επερχόμενο πόλεμο. Καμία μορφή αστικής εξουσίας, δικτατορίας δηλαδή των μονοπωλίων με τις υπαρκτές διαφορές τους στη διαχείριση, δεν μπορεί να εξασφαλίσει στο λαό την ειρήνη, την ευημερία να αποτρέψει την άνοδο του φασισμού. Το λίκνο της αστικής δημοκρατίας στην Ευρώπη η ΕΕ σηκώνει ψηλά το μαύρο φασιστικό ναζιστικό πανί στην Ουκρανία. Στηρίζει είτε ανοιχτά είτε σιωπηλά τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από 3
το Ισραήλ. Κυνηγάει το φάντασμα του κομμουνισμού ξεθάβοντας κάθε αντιδραστικό σκελετό για να τρομοκρατήσει τους λαούς. Η αντίδραση τρέφεται από τους ανελέητους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, από την οικονομική καπιταλιστική κρίση, τον ανοιχτό και συγκεκαλυμμένο αντικομουνισμό, την κρατική καταστολή και την ιδεολογική τρομοκρατία. Η επίκληση των αξιών της δημοκρατικής Ευρώπης που επικαλούνται όλα τα αστικά κόμματα στη χώρα μας με πρώτο το νέο φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας το Σύριζα, είναι η επίκληση σε παιδικά παραμύθια για να αποκοιμιούνται οι λαοί, είναι η επίκληση στο τελευταίο φύλο συκής ενός γυμνού τέρατος που λέγεται καπιταλισμός στο τελευταίο και πιο σάπιο του στάδιο. Οι αγρότες της Κεντρικής Μακεδονίας συνειδητοποίησαν σε ένα βαθμό τι σημαίνει συμμετοχή της αστικής τάξης της χώρας μας στον ανταγωνισμό της ΕΕ με την Ρωσία, ζουν ένα μικρό μέρος των οικονομικών συνεπειών με το ροδάκινο. Όσο θα οξύνεται αυτός ο ανταγωνισμός, οι λαοί θα πληρώνουν το μάρμαρο των συνεπειών, σε τομείς όπως η ενέργεια αλλά και αλλού. Από αυτή τη διαπάλη ποιος κερδίζεις, ποια δημοκρατία υπερασπίζεται η ΕΕ στην Ουκρανία; Αυτό που πρέπει να σκεφτούν οι λαοί και ο λαός μας είναι πως αν τώρα πληρώνουν μερικές συνέπειες σε μια τέτοια διαπάλη χάνοντας ένα τμήμα του εισοδήματος τους για να κερδίσουν τα μονοπώλια, όταν ο πόλεμος χτυπήσει την πόρτα μας τα κέρδη και οι ανταγωνισμοί θα πληρωθούν με το αίμα του λαού μας. Όταν οι λύκοι σκίζουν τις σάρκες τους στον ανελέητο ανταγωνισμό, οι λαοί δε μπορεί να κρύβονται σαν πρόβατα πίσω από τον ένα ή τον άλλο λύκο. Η συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες δε διασφαλίζει καμία ειρήνη ακριβώς γιατί αυτές οι συμμαχίες γεννάνε τους πολέμους. Η είσοδος της Κύπρου στην ΕΕ όχι μόνοι δεν διευκόλυνε τον κυπριακό λαό στη διεκδίκηση μιας δίκαιας λύσης στο εθνικό πρόβλημα, αντίθετα δυνάμωσε τις πιέσεις για μια λύση που στην ουσία ντε φάκτο αναγνωρίζει την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. Ακόμη και η διαπάλη για το ζήτημα της διευθέτησης του χρέους στο εσωτερικό της ΕΕ και η επονομαζόμενη χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, δεν είναι τσακωμός για την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι της ευρώπης, αλλά τσακωμός για το ποια μερίδα του κεφαλαίου θα βγει λιγότερο ή περισσότερο κερδισμένη από αυτή τη διαπάλη. Οι αντιθέσεις εντός και εκτός ΕΕ, η αστάθεια στην καπιταλιστική ανάκαμψη είναι το εύφλεκτο υλικό για την όξυνση των αντιθέσεων, που στο όνομα της κερδοφορία δε θα θυσιάζει μόνο μισθούς και συντάξεις αλλά και τις ίδιες τις ζωές 4
Να γιατί κάθε τίμιος εργάτης, κάθε νέος, αγρότης χρειάζεται τώρα να σκεφτεί πως ο δρόμος που τραβάμε μέσα στις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με τιμονιέρη το κεφάλαιο και τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν είναι καταστροφικός, πέρα από τη λεηλασία στο εισόδημα θα λεηλατήσει τις ίδιες τις ζωές μας. Να γιατί χρειάζεται σήμερα ένα αγώνας που θα αντιπαλεύει τις επιλογές της κυβέρνησης της ΕΕ, των μονοπωλίων, θα βάζει εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα, θα οργανώνει το λαό απέναντι στη μαύρη τους συμμαχία. Να γιατί ο λαός μας πρέπει να αντιπαλέψει τις επιλογές της δήθεν αριστερής κυβέρνησης που προβάλλει ο Σύριζα που μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα μέσα στην ΕΕ, να κάνει τους λύκους αρνιά με τα πειστικά της λόγια. Μιας αριστεράς που πίνει νερό στ όνομα της ΕΕ, δέχεται τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, προσπαθεί να εξανθρωπίσει τον καπιταλισμό. Είναι επικίνδυνη η λογική ειδικά του Σύριζα για το κίνημα, πιο επικίνδυνη από αυτή που γνωρίσαμε από το ΠΑΣΟΚ που προσπάθησε με τις πενιχρές συντάξεις και την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης να λεηλατήσει οικογένειες κομμουνιστών και αγωνιστών. Σήμερα ο Σύριζα λέει πως θα μπει επικεφαλής σε ένα νέο ΕΑΜ για να αναγεννηθεί ο λαός και η χώρα μας, αξιοποιεί και ορισμένους παλιούς αγωνιστές που στα νιάτα τους κατέβασαν της σημαία το ναζί και δυστυχώς σήμερα ανεμίζουν τη σημαία της ΕΕ, τη σημαία των καπιταλιστών. Για ποιο ΕΑΜ μιλάει ο Σύριζα σήμερα. Το ΕΑΜ παρόλο που δεν είχε γραμμή επαναστατικής ανατροπής με την καπιταλιστική εξουσία, με πρωτοπόρους του Κομμουνιστές συγκρούστηκε με τα όπλα με τις δυνάμεις κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες της. Συγκρούστηκε το Δεκέμβρη του 44 με την ίδια την αστική εξουσία όταν αποφάσισε να χτυπήσει το λαό με τα όπλα. Το ΕΑΜ δεν διακήρυξε ποτέ την υποταγή, το συμβιβασμό, το ρεαλισμό που προβάλλει σήμερα ο Σύριζα και που στο όνομα του παραδίδονται ακόμη και στοιχεία της εθνικής ανεξαρτησίας στην ΕΕ μέσα από τη συνθήκη του Μααστριχ για να μπορεί η αστική τάξη της χώρας μας να κερδίζει έδαφος μέσα από την ιμπεριαλιστική συμμαχία. Είναι ντροπή και δείχνει τον πολιτικό αμοραλισμό του οπορτουνισμού αυτές οι συγκρίσεις μια κορυφαίας στιγμής του λαϊκού κινήματος της χώρας μας, με το πολιτικό εκλογικό παιχνίδι ενός καιροσκοπικού κόμματος που τραβάει κατά όπου πάει ο άνεμος για να πάρει ψήφους. Τάζει ψίχουλα στο λαό από τη μια και δίνει όρκους πίστης στο ΣΕΒ και στο Τέξας από την άλλη. 5
Συντρόφισσες και σύντροφοι Τιμούμε τους αγωνιστές της μάχης του Τσαλ Νταγ, τιμούμε την εαμική εποποιία, που συσπείρωσε τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Που καθήλωσε 12 γερμανικές μεραρχίες προξένησε απώλειες πρωτόγνωρες για στρατό κατοχής, πάνω από 30000 νεκρούς, 6500 αιχμαλώτους, εκατοντάδες οχήματα τεθωρακισμένα ατμομηχανές και όλα αυτά με οπλισμό που κέρδισε ο ΕΛΑΣ μέσα από τις μάχες. Το ψέμα και η λάσπη που εκσφενδονίζουν από φασιστοειδή μέχρι και δήθεν σοβαρούς ιστορικούς κονδυλοφόρους του συστήματος δεν θα αφήσουμε να πιάσει τόπο. Πατάνε στην άγνοια των νέων, στη διαστρέβλωση μέσα από τα σχολικά βιβλία, στον πλέον επίσημο κρατικό αντικομουνισμό της ΕΕ, που επέλεξε την 23 η Αυγούστου να την ονομάσει μέρα κατά του Σταλινισμού και Ναζισμού, ταυτίζοντας τον Χίτλερ και το Στάλιν δήθεν γιατί συνεργάστηκαν πριν τον πόλεμο και ήταν ολοκληρωτικά καθεστώτα. Μιλάνε αυτοί που έθρεψαν και αναθρέφουν το κτήνος. Στη περιοχή μας λίγο πολύ ανασύρουν ότι πιο γελοίο και ανυπόστατο επιχείρημα μπορούν για να πουν πως ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ συνεργάστηκαν με τους Βούλγαρους φασίστες. Ηρωοποιούν προσωπικότητες όπως ο Αντων Τσαους, ταγματασφαλίτες και συνεργάτες του κατακτητή που σ πλειάδα επιστολών ζητούσαν συνεργασία με τους Βούλγαρους και είχαν για να κτυπήσουν το ΕΑΜ. Η μάχη του Τσαλ Νταγ που δεν ήταν μάχη στα μετόπισθεν άμυνας, αλλά επιθετική ενέργεια ενάντια στις εκκαθαρίσεις του Βουλγαρικού στρατού είναι μια από βροντερή απάντηση. Ο ηρωισμός του Ελασσίτη Παπαφλέσσα που αντιπροσώπευε το λαϊκό κλήρο που αρματώθηκε μαζί με το λαό είναι απόδειξη του ποιος συνεργάστηκε με ποιον. Μήπως ξεχνάνε όλοι αυτοί οι νεοναζί απόγονοι των ταγματασφαλιστών τις επιστολές του Αντων Τσαούς; Δεν γνωρίζουν για την ανακοίνωση και τις κινητοποιήσεις του ΕΑΜ σε όλη τη χώρα τον Ιούλη του 43 για να μην παραχωρηθεί όλη η Μακεδονία στις βουλγάρικες φασιστικές δυνάμεις, με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο στην Αθήνα στις 22 Ιούλη με πάνω από 300000 διαδηλωτές. Τι ανακοίνωση έβγαλαν οι δήθεν πατριώτες τότε, ποια στάση πέρα από τη σιωπηλή συμφωνία της κυβέρνησης του δοσίλογου Ράλλη υπήρξε; Μήπως δε γνωρίζουν τα γεγονότα της Δράμας του 41 με την εξέγερση που μπορεί να ήταν λάθος γιατί χάθηκαν πρόωρα δυνάμεις που μπορούσαν να συμβάλλουν μετέπειτα στο ΕΑΜ, αλλά στην πράξη ήταν το ξέσπασμα απέναντι στη φασιστική βουλγάρικη τρομοκρατία, δεν γνωρίζουν τίποτα όλοι αυτοί για τις εκτελέσεις 6
Βούλγαρων φασιστών αξιωματούχων σε Καβάλα και Δράμα το Σεπτέμβρη του 44; Οι νεοναζί χρυσαυγιτες δεν ήταν και δεν είναι υπερπατριώτες, όπως ισχυρίζονται. Είναι αποφασισμένοι υπηρέτες του συστήματος της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης, είναι ότι πιο σάπιο γεννά το σύστημα της εκμετάλλευσης και χρησιμοποιεί όταν το έχει ανάγκη. Η πάλη ενάντια στο φασισμό δε μπορεί να διαχωριστεί από την πάλη ενάντια στο σύστημα που τον γεννά. Οι συνεργάτες των γερμανών, οι ναζί της κατοχής μετά το 45 φόρεσαν κουστούμια, είτε της αστικής δημοκρατίας, είτε τις στολές του χωροφύλακα στη δικτατορία. Δεν έπαψαν όμως να είναι βαθειά αντικομουνιστές. Το σύστημα τους χρησιμοποίησε τους ξεβράζει όταν τους έχει ανάγκη. Συντρόφισσες και σύντροφοι τις μέρες της απελευθέρωσης του 44 στη χώρα μας είχε διαμορφωθεί επαναστατική κατάσταση. Το ΕΑΜ κυριαρχούσε, ενώ ο αστικός κρατικός μηχανισμός ήταν διαλυμένος. Οι εγγλέζοι και η αστική κυβέρνηση του Καιρού δεν πρόλαβαν από τις πρώτες μέρες να εγκαθιδρύσουν την εξουσία τους. Σε αυτές τις συνθήκες το Κόμμα μας, το ηρωικό ΚΚΕ δεν κατάφερε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική, που θα οδηγούσε την πάλη προς την επίλυση του ζητήματος της εξουσίας προς όφελος της εργατικής τάξης του λαού μας.. Δηλαδή μετά το 43 που είχαν διαμορφωθεί οι συνθήκες μπορούσε να συμπλέξει ολοκληρωμένα το Κόμμα μας το ζήτημα της αντιφασιστικής αντικανονικής πάλης, δηλαδή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα με το κοινωνικοταξικό περιεχόμενο της εξουσίας που θα προέκυπτε.. Έτσι οδηγηθήκαμε στην υπαγωγή του αρχηγείου του ΕΛΑΣ στο Βρετανικό αρχηγείο της Μέσης Ανατολής και στις επιλογές στο όνομα της εθνικής ενότητας της Καζέρτας και του Λιβάνου. Στην πράξη δε διαμορφώθηκαν οι υποκειμενικές προϋποθέσεις για τη δημιουργίας μιας πορείας που ανάλογα με τους παράγοντες μπορούσε να μας οδηγήσει στη νίκη. Στο ΕΑΜ υπήρχαν δυνάμεις που εκφράζον διαφορετικά συμφέροντα και δεν ήταν διατεθειμένες να φτάσουν ως το τέλος την πάλη, εκεί ακριβώς δεν υποχρεώνονταν η εργατική τάξη, η πρωτοπορία της το ΚΚ να βαδίσει με αυτές τις δυνάμει σε όλες τις φάσεις του αγώνα μαζί, έπρεπε να προβάλλει άμεσα τη στρατηγική της. Το ΚΚΕ δεν πήρε υπόψη την αντικειμενική ιδεολογική και πολιτική διαπάλη με αυτές τις δυνάμεις που υπήρχε στο πλαίσιο της συμμαχίας και οδηγήθηκε στο να πραγματοποιήσει οδυνηρούς συμβιβασμούς για το κίνημα. Το συμπέρασμα είναι πως το Κόμμα πρέπει σε κάθε φάση διατηρώντας την αυτοτέλεια του, στα πλαίσια της συμμαχίας να πραγματοποιεί αναγκαίους συμβιβασμούς που δεν οδηγούν όμως σε αναδίπλωση στη στρατηγική του. 7
Τα λάθη οι αδυναμίες και οι παραλείψεις δεν ακυρώνουν τον ηρωισμό των Κομμουνιστών την τεράστια συμβολή τους στο λαό, δεν ήταν αποτέλεσμα προδοσίας που λεν οπορτουνιστές που χρόνια έχουν συνειδητά προδώσει το λαό. Ήταν αποτέλεσμα ιδεολογικών και πολιτικών ανεπαρκειών που σήμερα το Κόμμα με ψυχραιμία μπορεί να κατανοήσει και τις έχει διορθώσει. Η πάλη μετέπειτα του ΔΣΕ, τα ξερονήσια η παλληκαρήσια στάση στα αποσπάσματα απέδειξαν πως το Κόμμα όχι μόνο δεν πρόδωσε πάλεψε μέσα στο λαό με αδυναμίες και ελλείψεις με κάθε τρόπο για το δίκιο χωρίς να λογιάζει θυσίες Τιμάμε σήμερα το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ παλεύοντας να ενώσουμε το λαό όχι σε θολές διακηρύξεις, όχι σε δρόμους καταστροφικούς για τον ίδιο. Αλλά σε μια κοινωνική συμμαχία που εργάτες αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και του χωριού, νέοι και γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων θα παλεύουν μαζί απέναντι στην εξουσία των μονοπωλίων, ενάντια στον καπιταλιστικό μονόδρομο της βαρβαρότητας. Για να μπορέσει ο λαός να μην είναι δέσμιος σε κάθε είδους ιμπεριαλιστικά και καπιταλιστικά δεσμά, να κάνει κουμάντο ο ίδιος στον τόπο του. Για να αξιοποιήσει τον τεράστιο πλούτο που υπάρχει γύρω του και είναι αποτέλεσμα της δικής τους δουλειάς και όμως γίνεται κέρδη και κεφάλαιο για τους καπιταλιστές και βάσανα για τον ίδιο Συντρόφισσες και σύντροφοι Οι παλιότεροι εσείς που σηκώσατε τουφέκι απέναντι στη φασιστική κατοχή, εσείς που μεγαλώσατε στο καθεστώς της τρομοκρατίας της βίας, των εκτελέσεων και των διωγμών. Η ταξική πάλη δε σταματά μα σε κάθε φάση, κάθε καμπή βάζει νέα καθήκοντα. Όπως στα νιάτα έτσι και στα στερνά το Κόμμα σας ζητά να σηκώσετε τα τουφέκια της ιδεολογικής και πολιτικής πάλης για το σκοπό του. Δε μπορεί τα παιδιά τα εγγόνια να κρατιούνται μακριά από τις επαναστατικές παραδόσεις του κινήματος. Δε μπορεί οι νέοι σήμερα να γοητεύονται είτε από τα ψέματα και τον αντικομουνισμό των νεοναζί της ΧΑ, είτε από τον οπορτουνισμό και τα κελεύσματα του συμβιβασμού. Η δική σας πείρα και ζωή, η πείρα των πατεράδων και παππούδων μας πρέπει να γίνει ζωντανό μάθημα ταξικής αδιαλλαξίας και πάλης απέναντι στο σύστημα της βαρβαρότητας. Να χτυπηθεί η μοιρολατρία και ο νέος ραγιαδισμός που επιδιώκουν οι 8
καπιταλιστές. Να κερδηθούν νέες δυνάμεις στον αγώνα, να καταλάβουν οι συγγενείς και οι φίλοι πως το σύστημα δε θα λογαριάσει όταν θα έρθει η ώρα πρώτα θα χρησιμοποιήσει κάθε βία και αν ο λαός αφήσει ανυπεράσπιστο τον εαυτό του θα το πληρώσει ακριβά. Συντρόφισσες και σύντροφοι στην καρδιά μας χτυπάει η καρδιά της Εαμικής Αντίστασης του ΔΣ, των σπουδαιότερων παραδόσεων του λαού μας. σφίσες και σ.φοι Η εποποιία του ΕΑΜ ΕΛΑΣ, του τιμημένου ΔΣΕ, δεν είναι αχνό φως από ένα παρελθόν που τρεμοσβήνει, θύμησες που απλά σήμερα μας συγκινούν. Είναι η ακατανίκητη πράξη, που κράτησε το Κόμμα μας στο προσωρινό ιστορικό πισωγύρισμά της δύσης του 20 ου αιώνα. Είναι το φως που καίει στα σκοτάδια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Είναι η φωλιά νερού μέσα στις φλόγες της ταξικής πάλης που θα θεριέψουν. Συντρόφισσες και σύντροφοι στις σημερινές συνθήκες που το κίνημα βρίσκεται σε υποχώρηση, που ο συσχετισμός δύναμης είναι αρνητικός τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, τα αποτελέσματα του αγώνα του κόπου που καταβάλλουν καθημερινά οι κομμουνιστές, κάθε αγωνιστής μπορεί να υστερούν πολύ. Να αφήνεται η άσχημη πραγματικότητα ακλόνητη. Η ζωή όμως η ιστορία δεν είναι ένας ακίνητος βραχος. Ο ρόλος των πρωτοπόρων, είναι ακριβώς σε αυτές τις συνθήκες, χωρίς μεγάλα γεγονότα να τραβούν μπροστά να μην παραδίδονται στο χθες, μα να προετοιμάζονται και να προετοιμάζουν για το αύριο. Οι Κομμουνιστές δε λύγισαν το 91, δεν θα τελειώσουν τώρα στην πίεση του οπορτουνισμού, στις απειλές και τα μαστίγια του συστήματος. Είναι σάρκα της σάρκας του λαού μας. Η κοσμοθεωρία μας έφτιαξε μπελογιάννηδες πλουμπίδηδες, σήκωσε κόκκινες σημαίες στο Ραϊχσταγκ. Αυτές οι σημαίες δεν πετάχτηκαν, δεν κρύφτηκαν, η σημαία της κατάργησης της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Είμαστε βέβαιοι πως νέα χέρια θα βρεθούν να τη βάλλουν κορφές του καινούργιου μας κόσμου του Σοσιαλισμού. 9
Ζήτω η ηρωικός αγώνας του ΕΑΜ ΕΛΑΣ, Ζήτω το ηρωικό ΚΚΕ. 10