Παρουσιάζει η έκδοση για ibooks της Σχολής Σαββάτου

Παρουσιάζει η έκδοση για ibooks της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε PDF εντελώς δωρεάν www.believechannel.org

28 Ιουνίου 4 Ιουλίου Σάββατο απόγευμα Ο ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ Εδάφιο µνήµης: «Ιδέτε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ηµάς ο Πατήρ, ώστε να ονοµασθώµεν τέκνα Θεού, διά τούτο ο κόσµος δεν γνωρίζει ηµάς, διότι δεν εγνώρισεν αυτόν.» Α Ιωάννη 3/γ 1. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 7/ζ 9-11, Ιωάν. 14/ιδ 8-10, Λουκά 15/ιε 11-24, Ματθ. 6/ς 25-34, Εβρ. 9/θ 14. Ο Ιησούς χαιρόταν να αναφέρει τον Θεό ως Πατέρα. Στα Ευαγγέλια βλέπουµε να αποκαλεί τον Θεό, Πατέρα, πάνω από εκατόν τριάντα φορές. Σε διάφορες περιπτώσεις πρόσθετε και επίθετα: «ο Πατήρ σας ο ουράνιος» (Ματθ. 6/ς 14), «ο ζων Πατήρ» (Ιωάν. 6/ς 57), «Πάτερ άγιε» (Ιωάν. 17/ιζ 11) και «Πάτερ δίκαιε» (Ιωάν. 17/ιζ 25). Η προσφώνηση χαρακτηρίζει τη στενή σχέση που πρέπει να έχουµε µε τον Κύριό µας. Συνήθως, ο όρος «πατέρας» είναι συνυφασµένος µε την αγάπη, την προστασία, την ασφάλεια, την επιβίωση, και την ταυτότητα µιας οικογένειας. Ο πατέρας δίνει το όνοµα στην οικογένεια και την κρατά ενωµένη. Μπορούµε να απολαύσουµε αυτά τα προνόµια, καθώς και πολλά άλλα, εάν αποδεχτούµε τον Θεό ως τον ουράνιο Πατέρα µας. Αν και είναι πολύ σηµαντικό το να γνωρίζουµε τον Πατέρα, ο στόχος µας δεν πρέπει να είναι µόνο η θεωρητική γνώση. Στην Αγία Γραφή, το να γνωρίσεις κάποιον έχει την έννοια της προσωπικής και στενής σχέσης µαζί του. Πόσο µάλλον µε τον ουράνιο Πατέρα µας Αυτήν την εβδοµάδα θα δούµε τι είπε ο Ιησούς για τον Πατέρα και την άπειρη αγάπη Του προς εµάς. Θα εξετάσουµε επίσης τη στενή σχέση του Πατέρα µε τον Υιό και το Άγιο Πνεύµα.

Κυριακή 29 Ιουνίου Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ Η προσφώνηση Πατέρας, όσον αφορά τον Θεό, δεν ήταν κάτι καινούριο. Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν περικοπές που Τον παρουσιάζουν ως Πατέρα µας (Ησ. 63/ξγ 16, 64/ξδ 8, Ιερ. 3/γ 4,19, Ψαλµ. 103/ργ 13). Παρόλα αυτά, δεν ήταν και η πιο συνηθισµένη προσφώνηση για Εκείνον. Για τον Ισραήλ, η πιο οικεία ονοµασία του Θεού ήταν Ιεχωβά, την οποία και συναντάµε περισσότερο από έξι χιλιάδες οκτακόσιες φορές στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Ιησούς δεν ήρθε για να µας φανερώσει έναν διαφορετικό Θεό από τον Ιεχωβά. Αντιθέτως, αποστολή Του ήταν να ολοκληρώσει το έργο της αποκάλυψης που ο Θεός ξεκίνησε στην Παλαιά Διαθήκη. Έτσι, παρουσίασε τον Θεό ως τον ουράνιο Πατέρα µας. Ο Ιησούς είπε ξεκάθαρα ότι ο Πατέρας είναι στον ουρανό. Είναι σηµαντικό να το θυµόµαστε αυτό προκειµένου να συµπεριφερόµαστε σωστά προς τον Θεό. Έχουµε έναν στοργικό Πατέρα που ενδιαφέρεται για τις ανάγκες των παιδιών Του. Παράλληλα, αναγνωρίζουµε ότι ο στοργικός Πατέρας είναι στον ουρανό όπου εκατοµµύρια αγγέλων Τον λατρεύουν επειδή είναι ο Κυρίαρχος του σύµπαντος, Άγιος και Παντοδύναµος. Το γεγονός ότι είναι Πατέρας µας, µας δίνει το προνόµιο να Τον πλησιάσουµε µε το θάρρος του παιδιού. Από την άλλη, το γεγονός ότι βρίσκεται στον ουρανό, µας θυµίζει ότι είναι ο Ύψιστος όλων και την ανάγκη µας να Τον λατρεύουµε µε ευλάβεια. Εάν εστιάσουµε σε ένα από αυτά τα σηµεία εις βάρος του άλλου, θα καταλήξουµε µε µία παραποιηµένη εικόνα του Θεού, γεγονός που θα επηρεάσει την καθηµερινότητά µας. Διαβάστε Ματθ. 7/ζ 9-11. Τι µας λένε αυτά τα εδάφια για το πώς ένας επίγειος πατέρας πρέπει να αντανακλά τον χαρακτήρα του ουράνιου Πατέρα;.... Δεν έχουν όλοι στοργικό πατέρα. Κάποιοι δεν είχαν καν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον πατέρα τους. Γι αυτό για ορισµένους το να αποκαλέσουν τον Θεό, Πατέρα, δεν έχει και τόση σηµασία. Ωστόσο, όλοι έχουµε µία ιδέα του πώς πρέπει να είναι ένας καλός επίγειος πατέρας. Μπορεί µάλιστα να έχουµε γνωρίσει και κάποιους που φέρουν τα χαρακτηριστικά του καλού πατέρα. Ξέρουµε πολύ καλά ότι οι άνθρωποι απέχουν πολύ από το να είναι τέλειοι γονείς, ωστόσο ξέρουµε ότι πολλοί αγαπάνε τα παιδιά τους, και παρά τις δυσκολίες τους, κάνουν ό,τι µπορούν για να τους παρέχουν τα καλύτερα. Φανταστείτε λοιπόν το τι µπορεί να κάνει ο ουράνιος Πατέρας για µας ΣΚΕΨΗ: Τι σηµαίνει για εσάς προσωπικά το ότι µπορείτε να αποκαλέσετε τον Θεό, ουράνιο Πατέρα σας;

Δευτέρα 30 Ιουνίου ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΕ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΙΟΥ Αναφερόµενος στον Πατέρα, ο Ιωάννης λέει: «Ουδείς είδε ποτέ τον Θεόν» (Α Ιωάν. 1/α 18). Μετά την Πτώση, η αµαρτία δεν µας αφήνει να δούµε τον Θεό. Ο Μωυσής ήθελε να δει τον Θεό, αλλά ο Κύριος του εξήγησε: «Δεν δύνασαι να ίδης το πρόσωπόν µου, διότι άνθρωπος δεν θέλει µε ιδεί, και ζήσει» (Έξ. 33/λγ 20). Παρόλα αυτά, πρέπει να θέσουµε ως προτεραιότητά µας το να γνωρίσουµε τον Θεό, επειδή «αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή το να γνωρίζωσι σε τον µόνον αληθινόν Θεόν» (Ιωάν. 17/ιζ 3). Τι χρειάζεται να ξέρουµε για τον Θεό; Δείτε Ιερ. 9/θ 23,24. Γιατί είναι σηµαντικό το να τα γνωρίζουµε αυτά;.. Στη Μεγάλη Διαµάχη, ο Σατανάς επιτίθεται τον χαρακτήρα του Θεού. Ο Διάβολος καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να πείσει τους πάντες ότι ο Θεός είναι εγωιστής, αυστηρός, και δεσποτικός. Ο καλύτερος τρόπος για να αντιµετωπιστεί αυτή η κατηγορία, ήταν να έρθει ο Θεός στην γη και να αποδείξει πόσο ψεύτικες είναι αυτές οι κατηγόριες. Ο Ιησούς λοιπόν ήρθε για να αποκαλύψει την φύση και τον χαρακτήρα του Θεού και να αποκαταστήσει κάθε διαστρεβλωµένη άποψη για την Θεότητα. «Ο Μονογενής Υιός, ο ων εις τον κόλπον του Πατρός, εκείνος εφανέρωσεν αυτόν» (Ιωάν. 1/α 18). Διαβάστε Ιωάν. 14/ιδ 8-10. Προσέξτε πόσο λίγα πράγµατα γνώριζαν οι µαθητές για τον Πατέρα, ακόµη και µετά τα τρία χρόνια που ήταν µε τον Ιησού Τι µπορούµε να διδαχθούµε από την αδυναµία τους να κατανοήσουν; Ο Ιησούς στεναχωρήθηκε µε την ερώτηση του Φίλιππου. Η ευγενική του επίπληξη φανερώνει την υποµονή και την αγάπη που έδειχνε προς τους αδαείς µαθητές Του. Στην ουσία, ο Ιησούς ήθελε να πει: Είναι δυνατόν µετά από τόσο καιρό που είµαστε µαζί, άκουσες τα λόγια Μου, και είδες τα θαύµατά Μου, να µη Με γνωρίζεις; Είναι δυνατόν να µην αναγνωρίζεις τον Πατέρα που εργάζεται µέσα από Μένα; Η αποτυχία των µαθητών να γνωρίσουν τον Πατέρα µέσω του Ιησού, δεν οφείλεται στον Ιησού. Απεναντίας, ο Ιησούς ήταν σίγουρος ότι είχε εκπληρώσει την αποστολή Του και φανέρωσε τον Πατέρα µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γι αυτό µπορούσε να πει στους µαθητές, «εάν εγνωρίζετε εµέ, και τον Πατέρα µου ηθέλετε γνωρίσει όστις είδεν εµέ, είδε τον Πατέρα» (Ιωάν. 14/ιδ 7,9).

Τρίτη 1 Ιουλίου Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ Ο Ιησούς ήρθε για να επιβεβαιώσει αυτό που η Παλαιά Διαθήκη ήδη έχει δηλώσει: ότι η αγάπη του Πατέρα προς εµάς είναι απεριόριστη (Ιερ. 31/ λα 3, Ψαλµ. 103/ργ 13). «Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ηµάς ο Πατήρ, ώστε να ονοµασθώµεν τέκνα Θεού» (Α Ιωάν. 3/γ 1). Είναι ασύλληπτο το ότι ο Παντοδύναµος Θεός που κυβερνάει το σύµπαν, επιτρέπει σε µας τους άθλιους αµαρτωλούς που ζούµε σε έναν µικρό πλανήτη ανάµεσα στους τόσους γαλαξίες, να Τον αποκαλούµε Πατέρα. Και φυσικά αυτό το κάνει επειδή µας αγαπάει. Με ποιον τρόπο έδειξε ο Πατέρας την αγάπη Του; Δείτε Ιωάν. 3/γ 16, 17....... Ο Χριστός δεν πέθανε στο σταυρό για να µας αγαπήσει ο Πατέρας. Η εξιλεωτική θυσία του Ιησού έγινε επειδή ο Πατέρας µάς αγάπησε πριν ακόµη θεµελιωθεί ο κόσµος. Και δεν υπάρχει µεγαλύτερη ένδειξη της αγάπης Του από την θυσία του Ιησού «Ο Πατέρας µάς αγαπάει όχι επειδή έγινε αυτός ο µεγάλος ιλασµός, αλλά προµήθευσε τον ιλασµό επειδή µας αγαπάει.» Ε. Χουάιτ, Β. Χ. σ. 14. Ορισµένοι πιστεύουν ότι ο Πατέρας διστάζει να µας αγαπήσει. Το γεγονός ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσίτης µας δεν σηµαίνει ότι προσπαθεί να πείσει τον Πατέρα να µας αγαπήσει. Ο Χριστός κατέρριψε αυτήν την εσφαλµένη ιδέα όταν είπε, «αυτός ο Πατήρ σας αγαπά» (Ιωάν. 16/ις 27). Διαβάστε Λουκά 15/ιε 11-24 και δείτε την αγάπη του πατέρα προς τον άσωτο γιο του. Αναφέρετε όλες τις ενδείξεις που είχε ο γιος για την αγάπη του πατέρα του. ΣΚΕΨΗ: Πώς κι εµείς γινόµαστε σαν τον άσωτο γιό; Με ποιον τρόπο και εµείς συµπεριφερόµαστε όπως εκείνος;

Τετάρτη 2 Ιουλίου Η ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ Είναι σηµαντικό το να ξέρεις ότι κάποιος ενδιαφέρεται για σένα. Ακόµη κι αν κάποιοι µας αγνοούν και µας παραµελούν, ο Ιησούς µάς διαβεβαίωσε ότι ο ουράνιος Πατέρας ενδιαφέρεται για µας. Το έλεος και η τρυφερότητά Του δεν αυξοµειώνονται όπως γίνεται µε τον άνθρωπο. Η αγάπη Του είναι σταθερή και αµετάβλητη, ανεξαρτήτου καταστάσεων. Διαβάστε Ματθ. 6/ς 25-34. Τι ενθαρρυντικά λόγια βρίσκουµε σ αυτήν την περικοπή; Πώς µπορούµε να µάθουµε να εµπιστευόµαστε τον Θεό, όπως µας φανερώνεται σ αυτά τα εδάφια; «Κανένα κεφάλαιο της ζωής µας δεν είναι τόσο σκοτεινό που να µην µπορεί να το διαβάσει. Δεν υπάρχει δυσκολία τόσο περίπλοκη που να µην µπορεί να εξιχνιάσει. Καµιά συµφορά που πλήττει και το πιο αδύναµο παιδί Του, καµιά αγωνία που καταθλίβει την ψυχή, κανένα παραλήρηµα χαράς ή ειλικρινής προσευχή που ξεφεύγει από τα χείλη δεν περνούν απαρατήρητα από τον ουράνιο Πατέρα µας, για να µη δείξει άµεσο ενδιαφέρον. Ιατρεύει τους συντετριµµένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών Ψαλµ. 147/ρµζ 3. Η σχέση ανάµεσα στον Θεό και σε κάθε ψυχή είναι τόσο στενή και ολοκληρωµένη, σαν µην υπήρχε άλλη ψυχή στη γη που να αποσπάσει το ενδιαφέρον Του, άλλη ψυχή για χάρη της οποίας να θυσιάσει τον Υιό Του.» Ε. Χουάιτ, Β.Χ. σ. 93,94. Παρά τα ενθαρρυντικά αυτά λόγια, δεν µπορούµε να αγνοήσουµε την θλίψη και την τραγωδία που έχουµε στη ζωή µας. Ακόµη και ο Ιησούς ανέφερε, «αρκετόν είναι εις την ηµέραν το κακόν αυτής» (Ματθ. 6/ς 34) θέλοντας να δείξει ότι δεν θα µας πηγαίνουν όλα καλά. Είµαστε αναγκασµένοι να ζήσουµε µε το κακό και τις τροµερές συνέπειές του. Το θέµα είναι ότι ακόµη και υπό αυτές τις συνθήκες είµαστε βέβαιοι για την αγάπη του Πατέρα. Μία αγάπη που εκδηλώνεται µε πολλούς τρόπους, αλλά αποκορυφώνεται στον Σταυρό. Είναι πολύ σηµαντικό λοιπόν το να θυµόµαστε διαρκώς τα δώρα και τις ευλογίες του Πατέρα µας ώστε να µην απογοητευόµαστε στις συµφορές. ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορούµε, σε περίοδο κρίσης, να δούµε την αγάπη του Θεού; Πώς µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε τις εµπειρίες µας για να βοηθήσουµε εκείνους που αντιµετωπίζουν δυσκολίες και αµφισβητούν την αγάπη του Θεού;

Πέµπτη 3 Ιουλίου Ο ΠΑΤΕΡΑΣ, Ο ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ Ο Ιησούς παρουσίασε µε διάφορους τρόπους τα τρία Πρόσωπα που συνιστούν την Θεότητα: τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύµα. Παρότι δεν µπορούµε να εξηγήσουµε αυτήν την αλήθεια µε την λογική, (όπως και πολλές άλλες αλήθειες που αποκαλύπτονται στην Αγία Γραφή), την αποδεχόµαστε µε πίστη, και όπως ο Παύλος, αγωνιζόµαστε να κατανοήσουµε «το µυστήριον του Θεού» (Κολ. 2/β 2). Αν και υπάρχουν πολλά που δεν µπορούµε να κατανοήσουµε, τα ερευνούµε µε πίστη και υπακοή, προσευχόµαστε και µελετάµε για να µάθουµε όσο το δυνατόν περισσότερα. Και τα τρία Πρόσωπα της Θεότητας συµµετείχαν ενεργά στις σηµαντικές στιγµές της επίγειας ζωής του Ιησού. Αναφέρετε το ρόλο που είχαν στα παρακάτω γεγονότα: Γένεση: Λουκά 1/α 26-35.......... Βάπτιση: Λουκά 3/γ 21,22......... Σταύρωση: Εβρ. 9/θ 14...... Προς το τέλος της επίγειας διακονίας Του, ο Ιησούς υποσχέθηκε στους µαθητές το Άγιο Πνεύµα. Για µία ακόµη φορά βλέπουµε τα τρία Πρόσωπα να συνεργάζονται. «Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να µένη µεθ υµών εις τον αιώνα, το Πνεύµα της αληθείας» (Ιωάν. 14/ιδ 16,17, δείτε επίσης Ιωάν. 14/ιδ 26). Ο Ιησούς εξήγησε ότι υπάρχει απόλυτη αρµονία και συνεργασία µεταξύ των τριών Προσώπων της Θεότητας, όσον αφορά το σχέδιο της σωτηρίας. Όπως ο Υιός δόξασε τον Πατέρα, εκδηλώνοντας την αγάπη Του (Ιωάν. 17/ιζ 4), έτσι και το Άγιο Πνεύµα δοξάζει τον Υιό, φανερώνοντας την χάρη και την αγάπη Του στον κόσµο (Ιωάν. 16/ις 14). ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε και άλλες αποκεκαλυµµένες αλήθειες που είναι δύσκολο να κατανοήσουµε µε τη λογική µόνο. Την ίδια στιγµή σκεφτείτε και άλλα πράγµατα στον φυσικό κόσµο που µας είναι δύσκολο να κατανοήσουµε. Τι µας δείχνουν όλα αυτά τα µυστήρια για το πόσο περιορισµένη είναι η λογική µας, αλλά και για την ανάγκη µας να ζήσουµε µε πίστη;

Παρασκευή 4 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:51 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: «Για να στεριώσει την εµπιστοσύνη µας στον Θεό, ο Χριστός µας διδάσκει να απευθυνόµαστε σ Αυτόν µ ένα νέο όνοµα, ένα όνοµα δεµένο µε τις πιο γλυκές αναµνήσεις της ανθρώπινης καρδιάς. Μας δίνει το προνόµιο να αποκαλούµε τον άπειρο Θεό Πατέρα µας. Αυτό το όνοµα είτε το αναφέρουµε µιλώντας σ Αυτόν είτε µιλώντας γι Αυτόν, είναι σηµάδι αγάπης και εµπιστοσύνης απέναντί Του, κι ακόµη απόδειξη του ενδιαφέροντος και της σχέσης Του απέναντί µας. Καθώς το προφέρουµε ζητώντας την εύνοια ή την ευλογία Του, αυτό αντηχεί σαν µουσική στ αυτιά Του. Για να µην θεωρήσουµε ότι αυτό είναι έπαρση από µέρους µας να επικαλούµαστε το Θεό µ αυτό το όνοµα, ο Χριστός το επανέλαβε πολλές φορές. Θέλει να εξοικειωθούµε µ αυτήν την προσφώνηση. Ο Θεός µας θεωρεί παιδιά Του. Μας εξαγόρασε από τον αδιάφορο κόσµο και µας έκλεξε για να γίνουµε µέλη της βασιλικής οικογένειας, γιοι και θυγατέρες του ουράνιου Βασιλιά. Μας καλεί να εµπιστευτούµε σ Αυτόν µε µία πιο βαθιά και δυνατή εµπιστοσύνη απ ό,τι ενός παιδιού προς τον επίγειο πατέρα του. Οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους, αλλά η αγάπη του Θεού είναι πιο πλατιά και βαθιά απ ό,τι µπορεί να είναι η ανθρώπινη αγάπη. Είναι αµέτρητη.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ. 101,102. «Ο ουράνιος Πατέρας εξέφρασε την αγάπη Του στο σταυρό. Ο Πατέρας µάς αγαπάει, είναι πλήρης στοργής και ελέους.» Ε. Χουάιτ, The Signs of the Times, 30 Σεπτεµβρίου 1889. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Πώς θα βοηθούσατε κάποιον που δεν µπορεί να αγαπήσει και να εµπιστευτεί τον Θεό ως ουράνιο Πατέρα, εξαιτίας της κακής σχέσης που είχε µε τον επίγειο πατέρα του; 2. Γνωρίζουµε ότι ο Θεός µάς αγαπάει. Γιατί λοιπόν υποφέρουµε; 3. Αναλογιστείτε το µέγεθος του σύµπαντος, και πως Εκείνος που το δηµιούργησε, ο Ιησούς, πέθανε για µας στο σταυρό. Πώς µπορούµε να έχουµε συνεχώς στο νου µας αυτά τα αφάνταστα, ελπιδοφόρα νέα; Πώς µπορούµε να είµαστε χαρούµενοι κάθε στιγµή στη σκέψη αυτή της θαυµάσιας αποκάλυψης της αγάπης του Θεού;

5 Ιουλίου 11 Ιουλίου Σάββατο απόγευμα Ο ΥΙΟΣ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.» Μάρκον 10/ι 45. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 24/κδ 30, Δαν. 7/ζ 13,14, Ματθ. 11/ια 27, Λουκά 5/ε 17-26, Ιωάν. 8/η 58, Ματθ. 20/κ 28. Μετά από περίπου δύο χρόνια δηµόσιας διακονίας, ο Ιησούς ρώτησε τους µαθητές Του: «Τίνα µε λέγουσιν οι άνθρωποι ότι είµαι εγώ ο Υιός του ανθρώπου;» (Ματθ. 16/ις 13). Δεν ήταν δύσκολο για τους µαθητές να αναφέρουν το τι είχαν ακούσει οι άνθρωποι να λένε για τον Ιησού. Ωστόσο, η επόµενη ερώτηση του Ιησού ήταν δυσκολότερη, «Αλλά σεις τίνα µε λέγετε ότι είµαι;» (Ματθ. 16/ις 15). Τώρα το ζήτηµα έγινε προσωπικό. Ο Ιησούς δεν ζήτησε τη γνώµη τους για την εξωτερική Του εµφάνιση ή τα στοιχεία του χαρακτήρα Του. Η ερώτηση είχε να κάνει µε την ενσάρκωσή Του. Οι µαθητές καλούνταν να εκφράσουν την προσωπική τους πεποίθηση και πίστη. Αργά ή γρήγορα όλοι θα κληθούµε να απαντήσουµε σ αυτήν την ερώτηση. Καθένας θα πρέπει να αποφασίσει ποιος είναι ο Ιησούς. Δεν ωφελεί να επαναλάβουµε το τι λένε ή τι πιστεύουν οι άλλοι. Η απάντηση πρέπει να είναι η δική µας προσωπική πεποίθηση. Και φυσικά, από την απάντηση αυτή εξαρτάται η ζωή µας. Αυτήν την εβδοµάδα θα προσπαθήσουµε να απαντήσουµε µέσα από τα λόγια και τα έργα του Ιησού. Στόχος µας είναι να καταλήξουµε µε πίστη στο ίδιο συµπέρασµα µε τον Πέτρο και να πούµε, «Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος» (εδ. 16). S 6

Κυριακή 6 Ιουλίου Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Σε περισσότερες από ογδόντα φορές, ο Ιησούς αποκάλεσε τον εαυτό Του ως «ο Υιός του ανθρώπου». Οι άλλοι ποτέ δεν Τον αποκάλεσαν έτσι. Εκείνος φυσικά, επέλεξε αυτόν τον τίτλο για κάποιο λόγο. Αυτή η ιδιωµατική έκφραση ήταν συνηθισµένη στην Παλαιά Διαθήκη. Σε όλες τις περιπτώσεις, εκτός από µία, αναφερόταν σε ανθρώπους, και έτσι ο Ιησούς την χρησιµοποιούσε για να δώσει έµφαση στην ανθρώπινη φύση Του. Στην Αγία Γραφή, ο Ιησούς εµφανίζεται ως άνθρωπος. Γεννήθηκε ως µωρό, µεγάλωσε ως παιδί αυξανόµενος σε σοφία και χάρη (Λουκά 2/β 40,52), είχε αδέλφια (Ματθ. 13/ιγ 55,56). Έτρωγε (Ματθ. 9/θ 11), κοιµόταν (Λουκά 8/η 23), κουραζόταν (Ιωάν. 4/δ 6) πεινούσε και διψούσε (Ματθ. 4/δ 2, Ιωάν. 19/ιθ 28). Επίσης, θλιβόταν και αγωνιούσε (Ματθ. 26/κς 37). Ο Ιησούς έµοιαζε σαν ένας συνηθισµένος άνδρας ανάµεσα στα πλήθη των ανθρώπων. Πολλοί από τους συγχρόνους Του πίστευαν ότι ήταν ένας απλός άνθρωπος (Ιωάν. 7/ζ 46). Του συµπεριφέρονταν σαν έναν από αυτούς: Γελούσαν µαζί Του (Λουκά 8/η 53), Τον έκριναν (Ματθ. 11/ια 19), ενώ ακόµη Τον χλεύασαν και Τον έδειραν (Λουκά 22/κβ 63). Γι αυτούς ήταν ένας ακόµη άνθρωπος. Δυστυχώς δεν κατάλαβαν ότι αυτός ο τίτλος είχε κι άλλη σηµασία. Σύµφωνα µε το Δαν. 7/ζ 13,14, «ιδού, ως Υιός ανθρώπου» ήρθε µέσα από τα σύννεφα και έφθασε «έως του Παλαιού των ηµερών» και έλαβε την αιώνια κυριαρχία, την δόξα και την βασιλεία. Οι Ιουδαίοι ταύτισαν αυτόν τον Υιό του ανθρώπου µε τον Μεσσία. Εποµένως, κάθε φορά που ο Ιησούς χρησιµοποιούσε αυτόν τον τίτλο, αποκάλυπτε ότι Εκείνος είναι ο υποσχόµενος Μεσσίας, ο ενσαρκωµένος Χριστός. Διαβάστε Ματθ. 24/κδ 30, 25/κε 31, 26/κς 64. Ποια στοιχεία στα λόγια του Ιησού µάς θυµίζουν το Δαν. 7/ζ 13,14;..... ΣΚΕΨΗ: Γιατί είναι σηµαντικό να ξέρουµε ότι ο Ιησούς ήταν κατά πάντα άνθρωπος; Τι ρόλο έχει η ανθρώπινή Του φύση στη σωτηρία µας; Τι επιφέρει στην καθηµερινότητά µας, κυρίως στις µάχες µας µε τον πειρασµό και την αµαρτία; S 7

Δευτέρα 7 Ιουλίου Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ο τίτλος «Υιός του Θεού» δεν χρησιµοποιήθηκε µόνο από τον Γαβριήλ (Λουκά 1/α 35) αλλά και από πολλούς ανθρώπους όταν απευθύνονταν στον Ιησού (Ματθ. 14/ιδ 33, Μάρκο 15/ιε 39, Ιωάν. 1/α 49, 11/ια 27). Αν και ο Ιησούς αποδέχτηκε αυτόν τον τίτλο, ήταν πολύ προσεκτικός στο να µην τον χρησιµοποιήσει άµεσα για τον εαυτό Του, γιατί κινδύνευε να λιθοβοληθεί. Παρόλα αυτά, στην Αγία Γραφή φανερώνεται µε διάφορους τρόπους η ιδιαίτερη σχέση Του µε τον Πατέρα. Στην βάπτισή Του, ο Πατέρας αναγνώρισε τον Ιησού ως τον Υιό Του (Ματθ. 3/γ 17), γεγονός που επαναλήφθηκε και στην µεταµόρφωση (Ματθ. 17/ιζ 5). Η σχέση Πατέρα και Υιού είναι µοναδική. Ο Χριστός είναι ο Μόνος σε όλο το σύµπαν που έχει αυτήν τη σχέση µε τον Πατέρα, επειδή έχει την ίδια φύση µαζί Του. Ως πιστοί, έχουµε το προνόµιο να γίνουµε παιδιά του Θεού. Ο Ιησούς όµως ήταν, είναι, και θα είναι πάντα ο Υιός του Θεού. Τι µας αποκαλύπτουν τα παρακάτω εδάφια για την τέλεια ένωση του Πατέρα και του Υιού; Ματθ. 11/ια 27, Ιωάν. 3/γ 35, 5/ε 17 και 10/ι 30. Η απόλυτη ένωση του Ιησού µε τον Πατέρα περιλαµβάνει αµοιβαία και τέλεια γνώση του ενός για τον άλλον: κοινή θέληση, σκοπό και στόχο. Ο Υιός και ο Πατέρας είναι δύο πρόσωπα («Εγώ και ο Πατήρ») αλλά έχουν την ίδια φύση («έν είµεθα»), γεγονός που τονίζεται µε το «έν» (συγκρίνετε µε Α Κορ. 3/γ 8). Επειδή ο Ιησούς ήρθε να ζήσει ως άνθρωπος, υπέταξε την θέλησή Του στον Πατέρα (Φιλιπ. 2/β 6-8). Αυτός ο περιορισµός ήταν λειτουργικός για την αποστολή Του, αλλά δεν αποτελούσε µέρος της υπόστασής Του. Ο Ιησούς υποβίβασε τον εαυτό Του για έναν συγκεκριµένο σκοπό και στόχο. Έχοντας αυτά υπόψη, µπορούµε να κατανοήσουµε τα λόγια του Ιησού, «Δεν δύναται ο Υιός να πράττη ουδέν αφ εαυτού, εάν δεν βλέπη τον Πατέρα πράττοντα τούτο» (Ιωάν. 5/ε 19), «διότι δεν ζητώ το θέληµα το εµόν, αλλά το θέληµα του πέµψαντός µε Πατρός» (Ιωάν. 5/ε 30). Από αυτήν την άποψη µπορούσε να πει, «διότι ο Πατήρ µου είναι µεγαλήτερός µου» (Ιωάν. 14/ιδ 28). ΣΚΕΨΗ: Ο Ιησούς ήταν κατά πάντα άνθρωπος και κατά πάντα Θεός. Τι µας δείχνει αυτή η θαυµάσια αλήθεια για το πόσο στενά συνδεδεµένος είναι ο ουρανός µε την γη; Τι παρηγοριά µπορούµε να αντλήσουµε από αυτήν τη στενή σχέση; S 8

Τρίτη 8 Ιουλίου Η ΘΕΪΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: ΜΕΡΟΣ Α Η θεότητα του Χριστού είναι το θεµέλιο της πίστης µας. Κανένας άνθρωπος δεν θα µπορούσε να γίνει ο σωτήρας µας, όσο εξαιρετική κι αν ήταν η ζωή του. Σε όλη την Καινή Διαθήκη έχουµε στοιχεία για την θεότητά του Χριστού. Θα εστιάσουµε σ αυτά που ο Ίδιος ο Ιησούς είπε σχετικά µε αυτό το θέµα. Κατ αρχάς, δεν ήταν απλό ζήτηµα για τον Ιησού να εξηγήσει το Ποιος ήταν. Η αποστολή Του απαιτούσε να κάνει γνωστό ότι ήταν ο Μεσσίας, ο ενσαρκωµένος Θεός. Ωστόσο, πουθενά στην Αγία Γραφή δεν διαβάζουµε να λέει δηµόσια, «Εγώ είµαι ο Θεός» ή «Εγώ είµαι ο Μεσσίας». Εάν το έκανε, θα Τον είχαν θανατώσει αµέσως. Γι αυτό, επέλεξε να κρύψει τη θεϊκή Του φύση και να την αποκαλύψει στους ακροατές Του µε έµµεσο τρόπο. Καθώς ο Ιησούς αποκάλυπτε τη θεϊκή Του φύση, οι περισσότεροι το συνειδητοποίησαν, αρνούνταν όµως να Τον αποδεχτούν επειδή δεν είχε τα χαρακτηριστικά που αυτοί νόµιζαν ότι θα είχε ο Μεσσίας. Αυτό φαίνεται και από την ερώτησή τους, «Έως πότε κρατείς εν αµφιβολία την ψυχήν ηµών; Εάν συ ήσαι ο Χριστός, ειπέ προς ηµάς παρρησία» (Ιωάν. 10/ι 24). Δυστυχώς, από την ερώτησή τους φαίνεται ότι δεν ήταν ειλικρινείς. Όπως είδαµε, ο Ιησούς µίλησε πολλές φορές για την ιδιαίτερη σχέση Του µε τον Πατέρα. Αυτός ήταν και ένας από τους τρόπους που χρησιµοποίησε για να φανερώσει τη θεϊκή Του φύση. Όταν είπε ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας Του, πολλοί ήταν εκείνοι που αντιλήφθηκαν ότι έκανε τον εαυτό Του ίσο µε τον Θεό (Ιωάν. 5/ε 18). Διαβάστε Λουκά 5/ε 17-26. Με ποιον έντονο τρόπο ο Ιησούς φανέρωσε τη θεϊκή Του φύση, χωρίς να το πει ανοικτά;.... «Μόνο η δηµιουργική δύναµη µπορούσε να αποκαταστήσει την υγεία σ ένα αποσυντιθέµενο σώµα. Η ίδια φωνή που έδωσε ζωή στον πλασµένο από χώµα άνθρωπο, έδωσε ζωή και στον ετοιµοθάνατο παραλυτικό.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ, σ. 238. Ο Ιησούς χρησιµοποίησε το δικαίωµά Του ως Θεός να συγχωρεί αµαρτίες. Επίσης είπε ότι ο Ίδιος, θα «καθίσει επί του θρόνου της δόξης αυτού» (Ματθ. 25/κε 31) και θα κρίνει τα έθνη, κάτι που µόνο ο Θεός µπορεί να κάνει. Τι άλλο θα έπρεπε να κάνει, για να αποκαλύψει το Ποιος ήταν; ΣΚΕΨΗ: Σκεφθείτε πόσο σκληρόκαρδοι ήταν οι ηγέτες προς τον Ιησού. Και αυτοί υποτίθεται ότι ήταν οι πνευµατικοί καθοδηγητές του λαού Πώς µπορούµε να προφυλαχθούµε από το να γίνουµε κι εµείς σκληρόκαρδοι; S 9

Τετάρτη 9 Ιουλίου Η ΘΕΪΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: ΜΕΡΟΣ Β Ο Ιησούς δήλωσε, και εκδήλωσε, ότι έχει την ίδια δύναµη µε τον Πατέρα στο να νικήσει τον θάνατο. «Επειδή καθώς ο Πατήρ εγείρει τους νεκρούς και ζωοποιεί, ούτω και ο Υιός ούστινας θέλει ζωοποιεί» (Ιωάν. 5/ε 21). Μόνο ο Θεός µπορεί να πει, «Εγώ είµαι η ανάστασις και η ζωή» (Ιωάν. 11/ια 25). Άλλη µία ξεκάθαρη ένδειξη της θεότητάς Του, βλέπουµε στις δηλώσεις Του για την προΰπαρξή Του. Κατέβηκε από τον ουρανό (Ιωάν. 3/γ 13), επειδή ο Πατέρας Τον έστειλε (Ιωάν. 5/ε 23). «Και τώρα δόξασόν µε συ, Πάτερ, πλησίον σου, µε την δόξαν την οποίαν είχον παρά σοι πριν γείνη ο κόσµος» (Ιωάν. 17/ιζ 5). Γιατί η δήλωση του Ιησού στο Ιωάν. 8/η 58 είναι µία από τις πιο εµφανείς και άµεσες δηλώσεις Του για την θεότητά Του; Δείτε επίσης Έξ. 3/γ 13,14................ Σε αντίθεση µε τον Αβραάµ που «έγινε», ο Ιησούς είπε ότι είναι αυθύπαρκτος. Δεν υπήρχε µόνο πριν τη γέννηση του Αβραάµ, αλλά υπήρχε αιώνια. Επιπλέον, το «Εγώ είµαι» είναι τίτλος του Ιεχωβά (Έξ. 3/γ 14). Οι ηγέτες κατάλαβαν τον ισχυρισµό του Ιησού ότι Εκείνος ήταν που µίλησε από την καιόµενη βάτο. Τον έκριναν ένοχο για βλασφηµία, γι αυτό «εσήκωσαν λοιπόν λίθους διά να ρίψωσι κατ αυτού» (Ιωάν. 8/η 59). Στα ευαγγέλια βλέπουµε ότι ο Ιησούς δεχόταν την προσκύνηση. Ήξερε πολύ καλά ότι, σύµφωνα µε τα Γραπτά, µόνο ο Θεός αξίζει την λατρεία των ανθρώπων, γι αυτό και στον Σατανά είχε πει, «είναι γεγραµµένον, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει, και αυτόν µόνον θέλεις λατρεύσει» (Ματθ. 4/δ 10). Από τη στιγµή λοιπόν που αποδεχόταν την προσκύνηση των ανθρώπων, φανέρωνε τη θεϊκή Του φύση. Οι µαθητές στην θάλασσα (Ματθ. 14/ιδ 33), ο τυφλός που θεραπεύθηκε (Ιωάν. 9/θ 38), οι γυναίκες στον τάφο του Ιησού (Ματθ. 28/κη 9), και οι µαθητές στην Γαλιλαία (Ματθ. 28/κη 17), όλοι Τον προσκύνησαν αναγνωρίζοντας την θεότητά Του. Τα λόγια του Θωµά, «Ο Κύριός µου, και ο Θεός µου» (Ιωάν. 20/κ 28) ειπώθηκαν µε πλήρη συναίσθηση ότι απευθυνόταν στον Θεό. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Ιωάν. 20/κ 29. Ποια πράγµατα υπάρχουν που δεν έχετε δει, και παρόλα αυτά τα πιστεύετε; Τι δείχνει η απάντησή σας για το όλο θέµα της πίστης; S 10

Πέµπτη 10 Ιουλίου Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Αφού κατανοήσουµε το Ποιος ήταν ο Ιησούς, θα µπορέσουµε να καταλάβουµε και το τι ήρθε να κάνει για µας. Ο Σατανάς κατηγόρησε τον Θεό. Προκειµένου να καταρρίψει αυτές τις κατηγόριες, ο Ιησούς ήρθε να φανερώσει τον χαρακτήρα του Πατέρα και να αποκαταστήσει τις εσφαλµένες εντυπώσεις για την Θεότητα. Θέλει να γνωρίσουµε τον Θεό, καθώς αυτό είναι απαραίτητο για την αιώνια ζωή (Ιωάν. 17/ιζ 3). Ωστόσο, χρειαζόµαστε κάτι παραπάνω από γνώση για να σωθούµε. Χρειαζόµαστε να µας παρέχει ο Θεός έναν Σωτήρα, ό,τι ακριβώς σηµαίνει και το όνοµα του Ιησού, «Σωτήρ» (Ματθ. 1/α 21). Ο Ιησούς περιέγραψε µε απλούς όρους την αποστολή Του, «διότι ο Υιός του ανθρώπου ήλθε να ζητήση και να σώση το απολωλός» (Λουκά 19/ιθ 10). Στην Εδέµ, η σχέση των ανθρώπων µε τον Θεό καταστράφηκε. Έχασαν την κατοικία τους, την αγιοσύνη τους, και την αιώνια ζωή. Ο Ιησούς ήρθε για να αποκαταστήσει τα πάντα. Αποκατέστησε τη σχέση µας µε τον Πατέρα (Ιωάν. 1/α 51), συγχώρησε τις αµαρτίες µας (Ματθ. 26/κς 28), άφησε παράδειγµα για το πώς να ζούµε (Α Πέτρ. 2/β 21) και µας προσφέρει αιώνια ζωή (Ιωάν. 3/γ 16). Σύµφωνα µε τον Ιησού, ποια είναι η ουσία της αποστολής Του; Ιωάν. 10/ι 11, Ματθ. 20/κ 28..... Γιατί έπρεπε να πεθάνει ο Ιησούς; Πήρε τη θέση µας και δέχτηκε το τίµηµα για τις δικές µας αµαρτίες. Όλοι είµαστε αµαρτωλοί (Ρωµ. 3/γ 10-12) και άξιοι αιώνιου θανάτου (Ρωµ. 6/ς 23). Το τίµηµα για τη σωτηρία µας ήταν τόσο µεγάλο που µόνο ο θάνατος του Υιού του Θεού θα µπορούσε να το ξεπληρώσει. «Ο παραβιασµένος νόµος του Θεού απαιτούσε το θάνατο του αµαρτωλού. Σε ολόκληρο το σύµπαν δεν υπήρχε παρά ένας µόνο που είχε τη δυνατότητα να ικανοποιήσει τις αξιώσεις του χάρη του ανθρώπου. Επειδή ο θεϊκός νόµος είναι τόσο άγιος όσο ο ίδιος ο Θεός, µόνο ένας ισότιµος µε τον Θεό µπορούσε να κάνει τον εξιλασµό για την παράβασή του. Κανένας άλλος εκτός από τον Χριστό δεν µπορούσε να λυτρώσει τον αµαρτωλό άνθρωπο από την κατάρα του νόµου και να τον επαναφέρει σε αρµονία µε τον ουρανό.» Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ. 43. ΣΚΕΨΗ: Δείτε τον κόσµο µας και την κατάληξη που τον περιµένει. Εάν όλα τελείωναν στον τάφο, τι ελπίδα θα είχαµε; Χωρίς το σχέδιο της σωτηρίας δεν θα είχαµε καµία ελπίδα. Πώς µπορούµε να δείξουµε την ευγνωµοσύνη µας στον Θεό για όλα όσα έκανε για µας µέσω του Χριστού; S 11

Παρασκευή 11 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:49 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Παρότι ο Λόγος του Θεού αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Χριστού όταν ήταν στη γη, υπάρχουν και πολλές αναφορές για την προΰπαρξή Του. Ο Λόγος που υπήρχε ως θεϊκή υπόσταση είναι ο αιώνιος Υιός του Θεού που είναι ένα µε τον Πατέρα Του Ο κόσµος έγινε από Αυτόν, «και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ έν το οποίον έγεινεν» (Ιωάν. 1/α 3). Εάν ο Χριστός έκανε τα πάντα, τότε προϋπήρχε των πάντων. Οι αναφορές πάνω σ αυτό το θέµα είναι τόσο ξεκάθαρες που δεν δίνονται περιθώρια για αµφιβολίες. Ο Χριστός είναι Θεός. Υπήρχε αιώνια µαζί µε τον Θεό, είναι Θεός στο έπακρο, Άγιος για πάντα. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, υπήρχε από την αιωνιότητα. Αν και ξεχωριστό πρόσωπο, είναι ένα µε τον Πατέρα.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 1, σ. 247. «Στο Χριστό ενοικεί ζωή, ζωή πρωτογενής, πηγαία, αυθύπαρκτη. Όστις έχει τον Υιόν, έχει την ζωήν. (Α Ιωάν. 5/ε 12). Η θεότητα του Χριστού αποτελεί την εγγύηση του πιστού για την αιώνια ζωή.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 500. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Τα δαιµόνια ήξεραν και οµολογούσαν ότι ο Ιησούς ήταν «ο Άγιος του Θεού» (Μάρκ. 1/α 24), «ο Υιός του Θεού» (Μάρκ. 3/γ 11), ο Υιός «του Θεού του Υψίστου» (Μάρκ. 5/ε 7). Δείτε ακόµη Ιακ. 2/β 19. Γιατί η αναγνώριση µόνο δεν επαρκεί για τη σωτηρία µας; Πώς µπορούµε να αποφύγουµε την παγίδα της εν µέρη αποδοχής του Ιησού; 2. Ο εκατόνταρχος βλέποντας τον Ιησού στον Γολγοθά είπε: «Αληθώς ο άνθρωπος ούτος ήτο Υιός Θεού» (Μάρκ. 15/ιε 39). Το καλύτερο µέρος να αναγνωρίσουµε τον Ιησού είναι στο σταυρό. Πόσο συχνά αφιερώνετε χρόνο στο να αναλογιστείτε τη θυσία που έκανε για τη σωτηρία σας; 3. Αρκετοί σύγχρονοι του Ιησού, Τον απέρριψαν επειδή είχαν εσφαλµένη αντίληψη για τον Μεσσία. Δυστυχώς, και σήµερα είναι πολλοί αυτοί που δεν δίνουν τη ζωή τους στον Ιησού λόγω προκαταλήψεων ή εσφαλµένων απόψεων για Εκείνον. Πώς µπορούµε να τους βοηθήσουµε να δούνε τον Ιησού όπως πραγµατικά είναι; Τι αλήθειες έχουµε ως Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας που θα τους βοηθήσουν να δούνε ξεκάθαρα το Ποιος είναι ο Ιησούς; S 12

ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ 12 Ιουλίου 18 Ιουλίου Σάββατο απόγευμα ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να µένη µεθ υµών εις τον αιώνα.» Ιωάννη 14/ιδ 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ιωάν. 14/ιδ 16-18, 26, 15/ιε 26, Ματθ. 12/ιβ 31,32, Ιωάν. 16/ις 8, Ιωάν. 3/γ 5-8, Λουκά 11/ια 9-13. Από τα τρία Πρόσωπα της Θεότητας, το Άγιο Πνεύµα είναι αυτό που κατανοούµε λιγότερο παρότι αυτό το Πρόσωπο είναι πιο κοντά µας. Μας αναγεννά, κατοικεί µέσα µας και µας µεταµορφώνει, και είναι το πρόσωπο για το Οποίο ξέρουµε τα λιγότερα. Γιατί; Επειδή η Αγία Γραφή δεν δίνει τόσες πληροφορίες για το Άγιο Πνεύµα όσες δίνει για τον Πατέρα και τον Υιό. Υπάρχουν πολλές αναφορές για το Άγιο Πνεύµα, οι περισσότερες όµως είναι µεταφορές και συµβολισµοί. Δίνονται αρκετές πληροφορίες για το έργο Του, ελάχιστες όµως για την φύση Του. Ένας άλλος λόγος έγκειται στην διακονία του Αγίου Πνεύµατος. Συνεχώς προσπαθεί να στρέψει την προσοχή µας στον Χριστό και όχι στον Ίδιο. Στο σχέδιο της σωτηρίας, το Άγιο Πνεύµα έχει βοηθητικό ρόλο, υπηρετώντας τον Πατέρα και τον Υιό, και ο ρόλος αυτός δεν υποτιµά καθόλου το έργο Του. Αυτήν την εβδοµάδα, καθώς θα δούµε τι δίδαξε ο Ιησούς για το Άγιο Πνεύµα, ας ζητήσουµε µε προσευχή την µεταµορφωτική Του παρουσία στη ζωή µας. S 6

Κυριακή 13 Ιουλίου Ο ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Με θλίψη και τρόµο, άκουγαν οι µαθητές τον Ιησού να µιλάει για τον αναπόφευκτο θάνατό Του. Όταν Εκείνος θα έφευγε, ποιος θα ήταν ο Δάσκαλος, ο Φίλος και ο Σύµβουλός τους; Γνωρίζοντας την απεγνωσµένη ανάγκη τους, ο Χριστός υποσχέθηκε να τους στείλει αντιπρόσωπό Του. Πώς ονόµασε ο Χριστός τον αντιπρόσωπό Του; Δείτε Ιωάν. 14/ιδ 16-18. Γιατί αυτή η ονοµασία ήταν η πλέον κατάλληλη; Δείτε επίσης Ιωάν. 14/ιδ 26. Ο όρος Παράκλητος έχει την έννοια του Βοηθού, του Συµβούλου, του Παρήγορου. Κυριολεκτικά, σηµαίνει «ο καλούµενος σε βοήθεια». Αυτός ο όρος µπορεί να αποδοθεί και σε έναν µεσολαβητή, µεσάζων, βοηθό, σύµβουλο ή ακόµη και νοµικό συνήγορο. Μόνο ο Ιωάννης χρησιµοποιεί τον όρο «παράκλητος» στην Καινή Διαθήκη. Το ενδιαφέρον είναι ότι χρησιµοποίησε αυτόν τον όρο και στον Ιησού (Α Ιωάν. 2/β 1). Κατά την επίγεια διακονία Του, ο Χριστός ήταν ο Σύµβουλος, ο Βοηθός και ο Παρήγορος των µαθητών. Γι αυτό και αρµόζει στον διάδοχό Του να έχει το ίδιο όνοµα. Το Άγιο Πνεύµα έρχεται από τον Πατέρα, κατά την αίτηση του Υιού, και στο όνοµα του Υιού (Ιωάν. 14/ιδ 16,26). Το Άγιο Πνεύµα συνεχίζει το επίγειο έργο του Χριστού. Μέσω του Αγίου Πνεύµατος, οι µαθητές ένιωθαν την παρουσία του Ιησού. «Δεν θέλω σας αφήσει ορφανούς, έρχοµαι προς εσάς» (Ιωάν. 14/ιδ 18), είπε ο Κύριος. Δεν αναφερόταν σε κάποια περιστασιακή επίσκεψή Του, κάτι που δεν θα ήταν ιδιαίτερα παρήγορο για τους αβοήθητους «ορφανούς». Απεναντίας, µίλησε για µία µόνιµη και άµεση σχέση, «σεις εν εµοί, και εγώ εν υµίν» (Ιωάν. 14/ιδ 20), κι αυτό θα γινόταν εφικτό µόνο µέσω του Αγίου Πνεύµατος. Η ανθρώπινη φύση εµπόδιζε τον Χριστό να βρίσκεται παντού. αντιθέτως, το Άγιο Πνεύµα µπορεί (Ψαλµ. 139/ρλθ 7). Μέσω του Αγίου Πνεύµατος, ο Σωτήρας µας θα είναι διαθέσιµος σε όλους, ανεξάρτητα από του πού βρισκόµαστε και την φυσική απόσταση που µας χωρίζει από τον Χριστό. ΣΚΕΨΗ: Πώς έχετε βιώσει την ύπαρξη του Αγίου Πνεύµατος, παρότι λόγω της φύσης και του έργου Του είναι δύσκολο να Τον κατανοήσουµε; S 7

Δευτέρα 14 Ιουλίου ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΊΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟ Η Ε. Χουάιτ αναφέρει ότι, «Η φύση του Αγίου Πνεύµατος αποτελεί µυστήριο. Δεν µπορεί να εξηγηθεί από τους ανθρώπους, επειδή ο Κύριος δεν τους την αποκάλυψε Όταν πρόκειται για τέτοια µυστήρια, τα οποία είναι πολύ βαθειά για την ανθρώπινη κατανόηση, τότε η σιωπή είναι χρυσός.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ. 39. Επίσης αναφέρει, «το Άγιο Πνεύµα είναι πρόσωπο, εφόσον µαρτυρεί ότι είµαστε τα παιδιά του Θεού Πρέπει επίσης να είναι Πρόσωπο της Θεότητας µιας και κανείς άλλος δεν θα µπορούσε να γνωρίζει τα µυστικά στη σκέψη του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Evangelism, σ. 616, 617. Η δήλωση αυτή βασίζεται στην Αγία Γραφή (Ρωµ. 8/η 16 και Α Κορ. 2/β 10,11). Έτσι λοιπόν, αν και περιοριζόµαστε από την ανθρώπινη φύση, µπορούµε µέσω της Αγίας Γραφής να καταλάβουµε ότι το Άγιο Πνεύµα είναι Πρόσωπο, και µάλιστα Θεός. Τα όσα είπε ο Ιησούς για το Άγιο Πνεύµα, επιβεβαιώνουν αυτό το συµπέρασµα. Ποιες είναι ορισµένες ενέργειες του Αγίου Πνεύµατος που µας δείχνουν ότι είναι Πρόσωπο; Δείτε Ιωάν. 14/ιδ 26, 15/ιε 26, 16/ις 7-14. Ο Ιησούς αναφέρθηκε σε διάφορες δραστηριότητες του Αγίου Πνεύµατος, και όλες µαρτυρούν προσωπικότητα. Ποιος µπορεί καλύτερα από ό,τι ένα πρόσωπο να µας διδάξει και να µας θυµίσει όλα όσα είπε ο Χριστός; (Ιωάν. 14/ιδ 26) Ή ποιος µπορεί καλύτερα από ό,τι ένα πρόσωπο να µαρτυρήσει για τον Ιησού (Ιωάν. 15/ιε 26), να ελέγξει τον κόσµο (Ιωάν. 16/ις 8), να µας οδηγήσει στην αλήθεια, να ακούσει και να µιλήσει; (Ιωάν. 16/ις 13) Μόνο ένα νοήµων πρόσωπο µπορεί να δοξάσει τον Χριστό (Ιωάν. 16/ις 14). Ακολουθώντας τις διδασκαλίες του Ιησού, οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης ξεκαθάρισαν ότι το Άγιο Πνεύµα έχει τα χαρακτηριστικά ενός προσώπου: θέληση (Α Κορ. 12/ιβ 11), νόηση (Πράξ. 15/ιε 28, Ρωµ. 8/η 27) και συναισθήµατα (Ρωµ. 15/ιε 30, Εφεσ. 4/ δ 30). Επειδή το Άγιο Πνεύµα είναι Θεός, πρέπει µε ταπεινοφροσύνη να παραδοθούµε στο θέληµα και στην καθοδήγησή Του. Να Τον προσκαλέσουµε να κατοικήσει στην καρδιά µας (Ρωµ. 8/η 9), να µεταµορφώσει τη ζωή µας (Τίτο 3/γ 5) και να παράγει τον καρπό Του στον χαρακτήρα µας (Γαλ. 5/ε 22,23). Μόνοι είµαστε αβοήθητοι, µόνο µέσω της δύναµής Του µπορούµε να γίνουµε όπως ο Ιησούς θέλει. ΣΚΕΨΗ: Το Άγιο Πνεύµα είναι δώρο, και όπως όλα τα δώρα έχουµε την επιλογή να µην το δεχτούµε. Πώς µπορούµε να βεβαιωθούµε ότι δεν απορρίπτουµε το έργο που το Άγιο Πνεύµα θέλει να κάνει στη ζωή µας; S 8

Τρίτη 15 Ιουλίου ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΊΝΑΙ ΘΕΟΣ Ο Ιησούς µίλησε στους µαθητές Του για το Άγιο Πνεύµα, Τον αποκάλεσε ως έναν «άλλο» βοηθό, όµοιας φύσης µε Εκείνον (Ιωάν. 14/ιδ 16). Η οµοιότητα στην φύση που ενώνει τον Πατέρα µε τον Υιό φανερώνεται στη σχέση µεταξύ του Υιού και του Αγίου Πνεύµατος. Ο Ιησούς είπε ότι το Άγιο Πνεύµα «θέλει σας αναγγείλει τα µέλλοντα» (Ιωάν. 16/ις 13), και µόνο ο Θεός µπορεί να πει το µέλλον (Ησ. 46/µς 9,10). Η Θεότητα του Αγίου Πνεύµατος µαρτυρείται επίσης και από το ρόλο Του στην έµπνευση των Γραπτών ένα έργο που αναγνωρίστηκε από τον Ιησού. Επιβεβαίωσε το ότι «ο Δαβίδ είπε διά του Πνεύµατος του Αγίου» (Μάρκο 12/ιβ 36) αυτό που ήταν γραµµένο στο Ψαλµ. 110/ρι 1. Όσο ήταν στη γη, ο Ιησούς βρισκόταν συνεχώς υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύµατος. Αφού χρίστηκε από το Άγιο Πνεύµα στην βάπτισή Του (Ματθ. 3/γ 16,17), «εφέρετο διά του Πνεύµατος εις την έρηµον» (Λουκά 4/δ 1). Νικητής από τους πειρασµούς, «υπέστρεψεν εν τη δυνάµει του Πνεύµατος εις την Γαλιλαίαν» για να συνεχίσει την αποστολή Του (Λουκά 4/δ 14). Τα θαύµατα που έκανε, τα πραγµατοποίησε µε τη δύναµη του Αγίου Πνεύµατος (Ματθ. 12/ιβ 28). Το γεγονός ότι ο Υιός του Θεού εξαρτιόταν από το Άγιο Πνεύµα είναι µία ακόµη ένδειξη της Θεότητας του Πνεύµατος, γιατί δεν θα βασιζόταν σε τίποτα άλλο ο Υιός του Θεού. Περαιτέρω ενδείξεις της Θεότητας του Αγίου Πνεύµατος βλέπουµε στη σχέση Του µε τον Πατέρα και τον Υιό, στα εδάφια όπου φαίνεται ότι τα τρία Πρόσωπα είναι ίσα. Γι αυτό και ο Ιησούς είπε στους αποστόλους να βαπτίζουν τους νέους µαθητές, «εις το όνοµα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύµατος» (Ματθ. 28/κη 19). Πώς αυτά τα εδάφια µάς βοηθάνε να καταλάβουµε τη Θεϊκή φύση του Αγίου Πνεύµατος; Δείτε Ματθ. 12/ιβ 31,32. Το ότι η βλασφηµία κατά του Υιού του Ανθρώπου είναι µία αµαρτία που µπορεί να συγχωρεθεί, σε αντίθεση µε τη βλασφηµία κατά του Αγίου Πνεύµατος, δείχνει ότι το Άγιο Πνεύµα δεν είναι µία κατώτερη ύπαρξη. Η βλασφηµία είναι µία αµαρτία που γίνεται ενάντια στον Θεό. Συνεπώς, το Άγιο Πνεύµα είναι ένα από τα τρία Πρόσωπα της Θεότητας. Πολλά έχουν γραφτεί για την «ασυγχώρητη αµαρτία», ωστόσο από τα συµφραζόµενα καταλαβαίνουµε ότι αναφέρεται σε εκείνους που έχουν σκληρύνει την καρδιά τους ενάντια στο Άγιο Πνεύµα και στο ρόλο Του στο σχέδιο της σωτηρίας, τόσο που αποδίδουν το έργο Του στον Διάβολο S 9

Τετάρτη 16 Ιουλίου ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Αναφερθήκαµε ήδη στο σηµαντικό ρόλο του Αγίου Πνεύµατος στη ζωή του ενσαρκωµένου Χριστού, καθώς και στη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής. Ας δούµε τι είπε ο Ιησούς για το έργο του Αγίου Πνεύµατος στη σωτηρία µας. Τι έργο κάνει το Άγιο Πνεύµα για να µας προετοιµάσει να δεχθούµε τον Σωτήρα; Δείτε Ιωάν. 16/ις 8. Ποιος παίρνει φάρµακα εάν δεν αναγνωρίσει πρώτα ότι είναι άρρωστος; Με την ίδια λογική, δεν µπορούµε να σωθούµε εάν δεν αναγνωρίσουµε πρώτα ότι είµαστε αµαρτωλοί. Ήσυχα αλλά σταθερά, το Άγιο Πνεύµα µάς πείθει ότι έχουµε αµαρτήσει, ότι είµαστε ένοχοι, και βρισκόµαστε κάτω από τη δίκαιη κρίση του Θεού. Στη συνέχεια, το Άγιο Πνεύµα µάς οδηγεί στον Χριστό, µαρτυρεί για Εκείνον (Ιωάν. 15/ιε 26), τον Μόνο που µπορεί να µας σώσει. Πηγαίνοντάς µας στον Ιησού, στην ουσία το Άγιο Πνεύµα µας οδηγεί «εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν. 16/ις 13), γιατί ο Ιησούς είναι η αλήθεια (Ιωάν. 14/ιδ 6). Δεν θα µπορούσε να ήταν διαφορετικά γιατί το Άγιο Πνεύµα ονοµάζεται «το Πνεύµα της αληθείας» (Ιωάν. 14/ιδ 17). Από τη στιγµή που καταδικαζόµαστε από την αµαρτία (γεγονός που πρέπει να µας οδηγήσει σε µετάνοια για τις αµαρτίες µας) και οδηγούµαστε στον Ιησού και την αλήθεια Του, είµαστε έτοιµοι για το σπουδαίο έργο του Αγίου Πνεύµατος. Γιατί είναι τόσο σηµαντικό το να γεννηθούµε «εκ του Πνεύµατος»; Δείτε Ιωάν. 3/γ 5-8. Όσοι προσπάθησαν να αλλάξουν από µόνοι τους, κατάλαβαν το πόσο µάταιο ήταν. Είναι αδύνατον να αναγεννηθούµε χωρίς Θεϊκή παρέµβαση. Για την αναγέννηση του αµαρτωλού απαιτείται η δηµιουργική δύναµη που µόνο η Θεότητα του Αγίου Πνεύµατος µπορεί να δώσει. Σωθήκαµε «διά λουτρού παλιγγενεσίας, και ανακαινίσεως του Αγίου Πνεύµατος» (Τίτο 3/γ 5). Το Άγιο Πνεύµα δεν βελτιώνει απλώς την παλιά µας ζωή, αλλά δηµιουργεί µία νέα ζωή. Τα αποτελέσµατα αυτού του θαύµατος είναι ορατά, και είναι αδιάσειστο επιχείρηµα προς όφελος του ευαγγελίου. Η ενέργεια του Αγίου Πνεύµατος δεν είναι απαραίτητη µόνο στο ξεκίνηµα της Χριστιανικής µας ζωής. Έχουµε συνεχώς την ανάγκη του Αγίου Πνεύµατος. Για να εντείνει την πνευµατική µας αύξηση, µας διδάσκει και µας υπενθυµίζει όλα όσα δίδαξε ο Ιησούς (Ιωάν. 14/ιδ 26). Εάν Του το επιτρέψουµε, θα µείνει για πάντα µαζί µας ως Βοηθός, Σύµβουλος, και Παρηγορητής (Ιωάν. 14/ιδ 16). S 10

ΣΚΕΨΗ: Τα άσχηµα στοιχεία του χαρακτήρα δεν είναι εύκολο να αλλάξουν, έτσι δεν είναι; Και εάν δεν είµαστε συνεχώς άγρυπνοι, µπορεί κάποια στιγµή να κυριευθούµε ξανά από αυτά. Πώς οι έµφυτες αδυναµίες µας και η τάση για την αµαρτία, δείχνουν την ανάγκη µας να υποτασσόµαστε συνεχώς στο Άγιο Πνεύµα; Πέµπτη 17 Ιουλίου ΠΛΗΡΕΙΣ ΜΕ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ Αναµφίβολα είναι σηµαντικό να ξέρουµε Ποιος είναι το Άγιο Πνεύµα. Αυτή η γνώση όµως θα είναι ανούσια εάν δεν µας κάνει να πληρωθούµε µε Άγιο Πνεύµα. Ο Ιησούς είπε ξεκάθαρα πως εάν δεν ζητάµε καθηµερινά τον ουράνιο Απεσταλµένο, υπάρχει κάποιο άλλο πνεύµα που θέλει να µπει µέσα µας και να προκαλέσει πνευµατική καταστροφή (Ματθ. 12/ιβ 43-45). Ο Ίδιος ο Ιησούς ήταν «πλήρης Πνεύµατος Αγίου» (Λουκά 4/δ 1). «Κάθε µέρα έπαιρνε νέο βάπτισµα του Αγίου Πνεύµατος». Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ. 99. Διαβάστε Λουκά 11/ια 9-13. Πώς µπορούµε να λάβουµε το Άγιο Πνεύµα; Τι δείχνουν αυτά τα εδάφια για την προθυµία του Πατέρα να µας δώσει το Άγιο Πνεύµα; Στο Μυστικό Δείπνο, ο Ιησούς υποσχέθηκε στους µαθητές Του ότι θα έστελνε το Άγιο Πνεύµα. Έδωσε έµφαση στον παρηγορητικό και διδακτικό ρόλο του Αγίου Πνεύµατος, γιατί ήταν κάτι που είχαν άµεση ανάγκη καθώς µετά την ανάσταση του Χριστού οι µαθητές ήρθαν αντιµέτωποι µε νέες προκλήσεις. Πού εστίαζε η υπόσχεση του Ιησού για Άγιο Πνεύµα µετά την ανάστασή Του; Δείτε Πράξ. 1/α 4-8. Στις Πράξ. 1/α 5 ο Ιησούς λέει για πρώτη φορά ότι «θέλετε βαπτισθή εν Πνεύµατι Αγίω». Ο Ιωάννης ο βαπτιστής είχε µιλήσει γι αυτό το ιδιαίτερο βάπτισµα (Ματθ. 3/γ 11, Ιωάν. 1/α 33), αλλά έπρεπε να περιµένουν την ανάληψη του Χριστού. Ποια είναι η σηµασία του βαπτίσµατος µε Άγιο Πνεύµα; Στις Πράξ. 1/α 8 ο Ιησούς εξήγησε µε µία παράλληλη έκφραση το «Θέλετε βαπτισθή εν Πνεύµατι Αγίω» (Πράξ. 1/α 5), µε το «όταν επέλθη το Άγιον Πνεύµα εφ υµάς» (Πράξ. 1/α 8). Βάπτιση είναι η πλήρης βύθιση στο νερό. Περιλαµβάνει όλο τον άνθρωπο. Το βάπτισµα µε Άγιο Πνεύµα έχει να κάνει µε την πλήρη υποταγή στην επιρροή Του, «πληρούσθε διά του Πνεύµατος» (Εφεσ. 5/ε 18). Αυτή είναι µία εµπειρία που πρέπει να ανανεώνεται συνεχώς. ΣΚΕΨΗ: Αν κάποιος σας ρωτούσε εάν έχετε πληρωθεί µε το Άγιο Πνεύµα, τι θα του απαντούσατε; S 11

Παρασκευή 18 Ιουλίου Δύση ηλίου: 20:46 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ. 35-44. «Σε όλες τις εποχές και σ όλα τα µέρη, σ όλες τις λύπες και σ όλες τις θλίψεις, όταν τα πάντα φαίνονται σκοτεινά και το µέλλον αβέβαιο, όταν αισθανόµαστε ανήµποροι και µόνοι, τότε στέλλεται ο Παράκλητος σαν απάντηση της πιστής προσευχής. Μπορεί οι περιστάσεις να µας χωρίζουν από κάθε επίγειο φίλο. Καµία όµως περίσταση, καµία απόσταση δεν µπορεί να µας χωρίσει από τον ουράνιο Παράκλητο. Όπου κι αν είµαστε, όπου και αν πάµε, Αυτός είναι πάντα στα δεξιά µας για να µας στηρίξει, να µας ενισχύσει, να µας ανυψώσει και να µας χαροποιήσει Το Άγιο Πνεύµα είναι το υπέρτατο δώρο που µπορούσε να ζητήσει από τον Πατέρα για την ανύψωση του λαού Του. Το Πνεύµα δόθηκε σαν µία αναγεννητική δύναµη χωρίς την οποία η θυσία του Χριστού δεν θα είχε αξία. Η δύναµη του κακού είχε ριζώσει βαθιά επί αιώνες και η υποταγή των ανθρώπων στην σατανική αυτή δουλεία ήταν καταπληκτική. Θα µπορούσε κανείς να αντισταθεί και να νικήσει την αµαρτία µόνο µε την κραταιά επέµβαση του τρίτου Προσώπου της τριαδικής Θεότητας που θα ερχόταν όχι µε περιορισµένη δύναµη, αλλά µε την πληρότητα της Θεϊκής ισχύος. Το Άγιο Πνεύµα καθιστά αποτελεσµατικά τα όσα κατεργάσθηκε ο Λυτρωτής του κόσµου.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ, σ. 643-644, 645. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Δεδοµένης της ανθρώπινης τάσης για αυτοεξύψωση, τι µπορούµε να διδαχθούµε από το ταπεινό έργο του Αγίου Πνεύµατος; 2. Στο διάλογό Του µε τον Νικόδηµο, ο Ιησούς παροµοίασε το Άγιο Πνεύµα µε τον άνεµο. Τι µπορούµε να διδαχθούµε από αυτήν την παροµοίωση; 3. Ορισµένοι ισχυρίζονται πως οι «γλώσσες» είναι ένδειξη ότι κάποιος είναι πλήρης Πνεύµατος Αγίου. Πώς µπορούµε να απαντήσουµε σ αυτόν τον ισχυρισµό; 4. Συνήθως βλέπουµε το έργο του Αγίου Πνεύµατος σε προσωπική βάση, κάτι που είναι σωστό. Πώς µπορούµε ως σώµα να δούµε την παρουσία του Αγίου Πνεύµατος; S 12

19 Ιουλίου 25 Ιουλίου Σάββατο απόγευμα ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσµον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον µονογενή, διά να µη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Ιωάννη 3/γ 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Λουκά 18/ιη 9-14, Ιωάν. 6/ς 44, Λουκά 15/ιε 3-10, Ματθ. 20/κ 28, Ιωάν. 8/η 34-36, Ιωάν. 6/ ς 35, 47-51. Πολλές φορές λέµε ότι ο θάνατος είναι µέρος της ζωής. Ο θάνατος όµως είναι η ανατροπή της ζωής και όχι µέρος της. Ωστόσο, επειδή έχουµε συνηθίσει την ιδέα του θανάτου, λέµε ότι είναι ακριβώς το αντίθετο απ αυτό που στην πραγµατικότητα είναι. Εκείνο το οποίο ωστόσο ξέρουµε, είναι ότι, χωρίς την Θεϊκή βοήθεια, ο αιώνιος θάνατος θα είναι η κατάληξη όλων µας. Ευτυχώς, έχουµε αυτήν τη βοήθεια. Ο Θεός, λόγω της άπειρής Του αγάπης, µας προσφέρει σωτηρία µέσω του Χριστού. Όταν ο άγγελος ανήγγειλε τη γέννηση του Μεσσία, Τον ονόµασε «Ιησού» (που στα εβραϊκά σηµαίνει σωτήρας), «διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αµαρτιών αυτών» (Ματθ. 1/α 21). Αυτή την εβδοµάδα θα δούµε το έργο του Ιησού για τη σωτηρία µας. Αρχικά, θα εστιάσουµε στη σωτηρία µας και έπειτα στα αποτελέσµατά της. Η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη. Έχουµε δύο επιλογές όσον αφορά τις αµαρτίες µας: είτε θα πληρώσουµε το τίµηµα των αµαρτιών µας στη λίµνη του πυρός, είτε θα αποδεχτούµε το τίµηµα που ο Χριστός πλήρωσε γι αυτές στο σταυρό. Καθώς µελετάµε το δώρο της χάρης του Θεού µέσω του Χριστού, ας ανανεώσουµε µε ταπεινοφροσύνη την πίστη µας στον Ιησού ως Τον προσωπικό µας Σωτήρα. S 6

Κυριακή 20 Ιουλίου Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΊΝΑΙ ΔΩΡΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΕΟ Στο Ιωάν. 3/γ 16 χρησιµοποιούνται δύο ρήµατα που περιγράφουν το έργο του Θεού για τη σωτηρία µας. Πώς σχετίζονται µεταξύ τους; Τι φανερώνουν όσον αφορά την προέλευση της σωτηρίας µας; Το ρήµα «αγαπάω» φανερώνει τη βαθιά και συνεχή αγάπη του Θεού προς τα δηµιουργήµατά Του, παρότι είναι ανάξια αυτής της αγάπης. Η αγάπη είναι το κύριο στοιχείο του χαρακτήρα του Θεού. Δεν µας αγαπάει απλώς, αλλά ο Ίδιος είναι αγάπη (Α Ιωάν. 4/δ 8). Η αγάπη του Θεού δεν είναι µία παρόρµηση που βασίζεται στα συναισθήµατα ή στις προτιµήσεις Του. Η αγάπη Του δεν είναι επιλεκτική, και ούτε εξαρτάται από τα έργα µας. Ο Θεός αγαπάει τον κόσµο, όλους τους ανθρώπους, ακόµη και αυτούς που δεν Τον αγαπάνε. Η αληθινή αγάπη γνωρίζεται από τα έργα που υποκινεί. Ορισµένες φορές λέµε ότι αγαπάµε κάποιον, αλλά οι πράξεις µας δείχνουν το ακριβώς αντίθετο (Α Ιωάν. 3/γ 17,18). Όµως δεν συµβαίνει το ίδιο και µε τον Θεό. Η αγάπη Του αντικατοπτρίζεται στις πράξεις Του. Από αγάπη έδωσε το µονογενή Του Υιό για τη σωτηρία µας. Στην ουσία ο Θεός έδωσε τα πάντα, τον Ίδιο Του τον Εαυτό. Διαβάστε Λουκά 18/ιη 9-14. Τι µας διδάσκει αυτή η ιστορία για το ποια πρέπει να είναι η ανταπόκρισή µας στον Θεό και τη χάρη Του;........ Πιθανόν να έχουµε διαβάσει τόσες φορές την παραβολή αυτή σε σηµείο που η κρίση του Ιησού δεν µας ξαφνιάζει: «Σας λέγω, Κατέβη ούτος εις τον οίκον αυτού δεδικαιωµένος µάλλον παρά εκείνος» (Λουκά 18/ιη 14). Ωστόσο, εκείνοι που άκουσαν την ετυµηγορία Του πιθανόν να εξεπλάγησαν. Το αποτέλεσµα, δεν ήταν άδικο; Η αλήθεια είναι ότι δεν άξιζε αυτή τη δικαίωση. Αυτό όµως είναι η σωτηρία. Είναι δώρο από το Θεό. Τα δώρα δεν τα κερδίζουµε, απλώς τα αποδεχόµαστε. Δεν µπορούµε να αγοράσουµε τη σωτηρία, µπορούµε µόνο να την δεχτούµε. Παρότι ο Ιησούς χρησιµοποιεί σπάνια τον όρο χάρη, δίδαξε ότι η σωτηρία είναι χάρη, και η χάρη είναι για κάτι που δεν µας αξίζει. ΣΚΕΨΗ: Εάν ο Θεός µας έδινε αυτό που πραγµατικά µας άξιζε, τι θα ήταν και γιατί; S 7

Δευτέρα 21 Ιουλίου ΣΩΤΗΡΙΑ: Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ακόµη κι από µία απλή ανάγνωση των ευαγγελίων, βλέπουµε ότι οφείλουµε τη σωτηρία µας εξολοκλήρου στον Θεό. Ο Ιησούς δεν ήρθε σ αυτόν τον κόσµο επειδή εµείς Τον προσκαλέσαµε, αλλά επειδή Τον έστειλε ο Πατέρας γιατί µας αγαπάει. Η πρωτοβουλία του Πατέρα επιβεβαιώνεται από τα λόγια του Χριστού, «ο πέµψας µε», και «ο πέµψας µε Πατήρ». (Διαβάστε Ιωάν. 7/ζ 28, 8/η 29, 12/ιβ 49). Τι άλλο κάνει ο Πατέρας για τη σωτηρία µας σύµφωνα µε το Ιωάν. 6/ς 44;.... Παρά το γεγονός ότι είµαστε αµαρτωλοί και δεν αγαπάµε τον Θεό, Εκείνος µας αγάπησε και µας έδωσε τα µέσα για να συγχωρεθούν οι αµαρτίες µας µέσω του Υιού Του (Α Ιωάν. 4/δ 10). Αυτή η αγάπη είναι που µας ελκύει σ Αυτόν. Όχι µόνο ο Πατέρας, αλλά και ο Υιός έχει σηµαντικό ρόλο στη σωτηρία µας. Ήρθε µε µία αποστολή. «Διότι ο Υιός του ανθρώπου ήλθε να ζητήση και σώση το απολωλός» (Λουκά 19/ιθ 10). «Και εγώ εάν υψωθώ εκ της γης, θέλω ελκύσει πάντας προς εµαυτόν» (Ιωάν. 12/ιβ 32). Πόσο µακριά προθυµοποιείται να φτάσει ο Κύριος για την σωτηρία µας; Δείτε Λουκά 15/ιε 3-10. Αυτές οι δύο παραβολές δείχνουν πως ο Θεός δεν διατηρεί παθητική στάση περιµένοντας να έρθουµε εµείς σ Αυτόν, αλλά Εκείνος ψάχνει να µας βρει. Ο Θεός µάς αναζητά. Δεν έχει σηµασία το πού έχουµε χαθεί, αν βρισκόµαστε σε ένα µακρινό και επικίνδυνο µέρος ή αν έχουµε χαθεί µέσα στο σπίτι, ο Κύριος θα µας αναζητήσει µέχρι να µας βρει. «Μόλις το πρόβατο χάνεται, αγωνία και θλίψη πιάνει το βοσκό. Μετράει και ξαναµετράει το κοπάδι. Όταν είναι βέβαιος ότι ένα πρόβατο είναι χαµένο, δεν πέφτει να κοιµηθεί. Αφήνει τα ενενήντα εννιά µέσα στη στάνη και πηγαίνει να αναζητήσει το χαµένο πρόβατο. Όσο πιο βαθύ είναι το σκοτάδι και η θύελλα κοντεύει να ξεσπάσει, όσο ο δρόµος φαίνεται επικίνδυνος, τόσο µεγαλύτερη είναι η αγωνία του βοσκού και πιο επίµονη η αναζήτησή του. Καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να βρει το χαµένο πρόβατο. Με πόση ανακούφιση ακούει από µακριά την πρώτη, αδύνατη φωνή του Ακολουθώντας τον ήχο, σκαρφαλώνει στις πιο απότοµες ράχες, και µε κίνδυνο της ζωής του φτάνει στο χείλος του γκρεµού. Συνεχίζει την αναζήτηση, ενώ η φωνή αδυνατίζει σηµείο ότι το πρόβατο είναι ετοιµοθάνατο. Τελικά η προσπάθειά του αµείβεται, το χαµένο πρόβατο αναβρίσκεται.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ. 139,140. S 8

Τρίτη 22 Ιουλίου Ο ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αναφερόµενος στον Ιησού είπε, «Ιδού ο Αµνός του Θεού, ο αίρων την αµαρτίαν του κόσµου» (Ιωάν. 1/α 29). Αυτή η εικόνα ήταν συνηθισµένη για τους Ισραηλίτες που ήταν εξοικειωµένοι µε τις θυσίες και την θρησκευτική τους ιστορία όπως ήταν καταγεγραµµένη στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Αβραάµ εκδήλωσε την πίστη του ότι «ο Θεός θέλει προβλέψεις εις εαυτόν το πρόβατον διά την ολοκαύτωσιν». Και ο Κύριος προνόησε για το ζώο που θα θυσιαζόταν στη θέση του Ισαάκ (Γέν. 22/κβ 8,13). Στην Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες έσφαξαν αρνιά ως σύµβολο της θεϊκής απελευθέρωσης από τα δεσµά της αµαρτίας (Έξ. 12/ιβ 1-13). Αργότερα, όταν θεσπίστηκαν οι υπηρεσίες του Αγιαστηρίου, δύο αρνιά θυσιάζονταν καθηµερινά, ένα το πρωί και ένα το απόγευµα (Έξ. 29/κθ 38,39). Όλες αυτές οι θυσίες συµβόλιζαν τον ερχόµενο Μεσσία ο Οποίος, «εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν» επειδή «ο Κύριος έθεσεν επ αυτόν την ανοµίαν πάντων ηµών» (Ησ. 53/νγ 6,7). Συστήνοντας τον Ιησού ως τον Αµνό του Θεού τον «αίρων την αµαρτίαν του κόσµου» (Ιωάν. 1/α 29), ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αποκάλυψε τον εξιλεωτικό χαρακτήρα του θανάτου του Χριστού. Κατά τη διάρκεια της διακονίας Του, ο Ιησούς µίλησε πολλές φορές για τον θάνατό Του, παρότι ήταν δύσκολο για τους µαθητές να καταλάβουν το γιατί έπρεπε να πεθάνει (Ματθ. 16/ις 22). Σιγά, σιγά ο Ιησούς εξηγούσε το σκοπό της θυσίας Του. Τι απεικονίσεις χρησιµοποίησε ο Ιησούς για να δείξει την αντικαταστατή θυσία Του; Δείτε Ματθ. 20/κ 28, Ιωάν. 10/ι 11. «Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού» (Ιωάν. 15/ιε 13). Η θυσία ισχύει ακόµη κι αν δεν γίνει κατανοητή ή αποδεκτή. Στο σταυρό, ο Ιησούς έχυσε το αίµα Του «το υπέρ πολλών εκχυνόµενον εις άφεσιν αµαρτιών» (Ματθ. 26/κς 28). Είναι σηµαντικό να θυµόµαστε ότι η θυσία του Ιησού ήταν εθελοντική. Όπως ο Πατέρας έδωσε τον µονογενή Υιό Του, έτσι και ο Υιός έδωσε τη ζωή Του για να λυτρώσει την ανθρώπινη φυλή. Κανείς δεν Τον εξανάγκασε. Ο Ιησούς δήλωσε, «Ουδείς αφαιρεί αυτήν (τη ζωή Μου) απ εµού, αλλ εγώ βάλω αυτήν απ εµαυτού» (Ιωάν. 10/ι 18). Ακόµη και ο Καϊάφας που απέρριψε τον Ιησού και Τον οδήγησε στο θάνατο, αναγνώρισε άθελά του, αντικαταστατό θάνατο του Ιησού (Ιωάν. 11/ια 49-51). ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε πόσο αγνώµονες είναι οι άνθρωποι προς τον Θεό. Πώς µπορούµε να βεβαιωθούµε ότι εµείς δεν θα είµαστε αγνώµονες, ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγµές; S 9