ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΑΛΙΟΥ Γ ΠΟΛΥΜΕΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΑΞΗ Α3 Αναμνήσεις, συναισθήματα, δημιουργία: Μια ιστορία...
Ήταν ένα κυριακάτικο πρωινό. Ο κύριος Χριστόφορος απολάμβανε τη βόλτα στον κήπο του που μοσχοβολούσε από τους λεμονανθούς, μαζί τον εγγονό του. Του μιλούσε για τα δέντρα και του υποσχέθηκε να τον πάρει μαζί του αύριο στον ελιόμυλο για να κάνουν το λάδι τους.
Την επόμενη μέρα ξεκίνησαν πρωί πρωί για να πάνε στο χωρίο Σύσκληπο, της επαρχίας Κερύνειας, για να αλέσουν τις ελιές στον ελιόμυλο του χωριού. Εκεί βρίσκονταν αρκετοί άνθρωποι που περίμεναν τη σειρά τους. Ο αέρας μύριζε φρέσκο λάδι και ψημένο ψωμί...
Ο κύριος Χριστόφορος πήρε τον εγγονό του να του δείξει το μύλο και το φρέσκο λάδι που έτρεχε α- πό την πέτρινη γούρνα. Εκεί βρισκόταν η οικογένεια της Στέλλας από την Κυθρέα. Η Στέλλα φίλεψε τον μικρό Χριστόφορο ψωμί με φρέσκο λάδι και λεμόνι. Γύρω από τη φωτιά που έψηναν το ψωμί έγιναν και οι πρώτες φιλίες με την οικογένεια της Στέλλας και του κύριου Γιάννη, που του άρεσε να λέει τσιαττιστά: Εν η φιλία σου φίλε μου, άξια σαν το γρουσάφι Εν πάντα τζαμέ τζαι σταθερή ο κόσμος να χαλάσει.
Αντάλλαξαν επισκέψεις στην Κυθρέα και τη Βατιλή. Απόλαυσαν τη φύση και τα δέντρα του κήπου τους που με μεράκι φρόντιζαν. Ο κύριος Γιάννης είχε την ιδέα να συναντηθούν στο μεγάλο πανηγύρι του Αγίου Δημητρίου στο Λεονάρισσο που είχε κάποιους πολύ καλούς φίλους. Όταν έφτασαν είχε πολύ κόσμο.
Ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Τα παιδιά έτρεξαν στα παιχνίδια και στα γλυκά κι ε- κεί, γνώρισαν φίλους πολλούς. Ο Χριστόφορος γνώρισε τη μικρή Λουκία από τη Μακράσυκα και την Ιωάννα από το Ξερό, που ήθελαν και οι τρεις να αγοράσουν παστέλλι.
Η Στέλλα που ήταν πιο μεγάλη και ήθελε να κάνει την προίκα της, κοίταζε τους πραματευτάδες με τα σεντόνια και τα κεντήματα, όταν ξαφνικά η Βασούλα, ένα κορίτσι στην ηλικία της α- πό την Κοντέα, την ρώτησε αν της άρεσε ένα κέντημα. Στην κουβέντα μπήκε και η Ελένη από τη Γιαλούσα. Τα κορίτσια άρχισαν να μιλούν για το σχολείο, τις παρελάσεις που θα λάμβαναν μέρος και για τα όμορφα λουλούδια που είχε η κάθε μια στον κήπο της. Η Λουκία τις κάλεσε στο σπίτι της και υποσχέθηκε να φτιάξει στην κάθε μια ένα στεφάνι από τριαντάφυλλα του κήπου της, για τα μαλλιά τους, κι ότι θα τις κερνούσε πορτοκαλάδα που έφτιαξε με τα χεράκια της.
Ο καιρός περνούσε και το καλοκαίρι μπήκε για καλά. Ο κόσμος καθόταν στις βεράντες του σπιτιού του για να δροσιστεί. Το ίδιο κι η κυρία Τούλα που ζούσε στην καρδιά της Αμμοχώστου, δίπλα από τα ξακουστά καφέ και τα σινεμά. Πήρε το πλεκτό της και κάθισε στη βεράντα. Από το δρόμο περνούσε μια οικογένεια.
Το κοριτσάκι τους το έλεγαν Έλλη, ήταν ενθουσιασμένη γιατί πρώτη φορά πήγαινε σινεμά και χοροπηδούσε και τραγουδούσε στο δρόμο. Όλοι γελούσαν με τα καμώματά της. Αυτές ήταν οι τελευταίες ξέγνοιαστες στιγμές πριν από την εισβολή.
Στις 20 Ιουλίου τα τανκς των Τούρκων πάτησαν το νησί. Ο κόσμος ξαφνιάστηκε. Πολλοί οι σκοτωμένοι, πόνος και δάκρυ...
Πολλοί άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους και τους φιλοξενούσαν συγγενείς τους στις ελεύθερες περιοχές...
Άλλοι έμεναν στα αντίσκηνα του Ερυθρού Σταυρού. Όπως η οικογένεια του μικρού Μάριου, που έμεινε για τρία χρόνια, μέχρι να μεταφερθεί στα σπίτια του Συνοικισμού Κόκκινες στη Λάρνακα. Τα παιδιά μεγάλωναν με τη μητέρα τους γιατί ο πατέρας τους ήταν αγνοούμενος,
Είναι ένας από τους 1619 αγνοούμενους της Κύπρου.
Τα χρόνια πέρασαν και τα νέα παιδιά δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις κατεχόμενες περιοχές, μέχρι που οι Τούρκοι αποφάσισαν να ανοίξουν τα οδοφράγματα. Μας επέτρεψαν να δούμε τα χωριά μας και τα σπίτια μας, ως επισκέπτες. Κι έτσι η οικογένεια της Έλλης, που τώρα μεγάλωσε επέστρεψε για να δείξει στα παιδιά της τον Άγιο Αμβρόσιο, τον Τράχωνα και τη Μόρφου.
Έκαναν μια στάση στην παραλία της Αμμοχώστου για να θαυμάσουν τη χρυσή αμμουδιά και τα παιδιά ζήτησαν να επισκεφτούν την εκκλησία της Κανακαριάς με τα ξακουστά ψηφιδωτά που έκλεψαν οι Τούρκοι. Φεύγοντας επέστρεψαν στην Κερύνεια.
Εκεί, έξω από το κάστρο, κάτω από μια κληματαριά, η Έλλη ονειρεύεται να γιορτάσουν όλοι, έτσι απλά, την ημέρα της απελευθέρωσης.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΑΛΙΟΥ Γ ΤΑΞΗ Α3 ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 1. Αντωνιάδου Λουΐζα 2. Αλεξάνδρου Λουΐζα 3. Γαλανού Ευδοκία 4. Δερμεντζή Ναταλία 5. Κατσάρη Ιωάννα 6. Κωστή Ιωάννα 7. Τάττη Ήβη 8. Γιασούφ Μαρία Τερέζα 9. Κωνσταντίνου Δυράντη 14. Ποταμίτης Αντρέας 15. Τσιακλής Αντρέας 16. Παναγή Ανδρέας 17. Νικολάου Σταύρος 18. Νικολαΐδης Κωνσταντίνος 19. Χριστοφόρου Χρίστος 20. Γεωργίου Φώτιος 21. Λιουδάκης Γιώργος 22. Κωνσταντίνου Φίλιππος 23. Καλλένος Νικόλας 10. Χατζηλοΐζου Γεωργία 11. Βουρμάς Πέτρος 12. Ζωνιάς Χριστόφορος 13. Λογίδης Μιχάλης Διδάσκουσα: Έλενα Στράτη ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: ΠΟΛΥΜΕΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Ο τρόπος εργασίας Στο πλαίσιο της προσπάθειάς μας να γνωρίσει η νέα γενιά τα κατεχόμενα μέρη του νησιού μας, προσεγγίσαμε τους ανθρώπους που έζησαν κι αγάπησαν αυτόν τον τόπο, πριν από την εισβολή και προσπαθήσαμε να δούμε τα γεγονότα και τις εικόνες μέσα από τα δικά τους μάτια. Τα παιδιά έχοντας μαζί τους μια φωτογραφία, τις μνήμες, τα συναισθήματα ενός εκτοπισμένου προσώπου και λίγα λουλούδια που του θύμιζαν τον τόπο του, κλήθηκαν να συνθέσουν μια εικόνα με βάση αυτά που άκουσαν και ένιωσαν. Στη συνέχεια, οι διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων συναντήθηκαν στη φαντασία μας και συνέθεσαν την ιστορία που διαβάζετε.