ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ 1. ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ Aurorix 150 mg/f.c.tab, 300 mg/f.c.tab 2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ & ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ σε δραστικά συστατικά Αurorix 150 mg/f.c.τab: Ένα επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 150 mg moclobemide. Αurorix 300 mg/f.c.τab: Ένα επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 300 mg moclobemide. Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1. 3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο για από του στόματος χορήγηση. 4. ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις Μείζων κατάθλιψη. Θεραπεία κοινωνικής φοβίας σε συνδυασμό με ψυχοθεραπευτική αγωγή. 4.2 Δοσολογία & τρόπος χορήγησης Συνηθισμένη δοσολογία Το συνιστώμενο δοσολογικό εύρος της μοκλομπεμίδης είναι 300-600 mg ημερησίως, που συνήθως χορηγούνται σε δύο έως τρεις διαιρημένες δόσεις. Η αρχική δόση είναι 300 mg ημερησίως και μπορεί να αυξηθεί σε 600 mg ημερησίως σε σοβαρής μορφής κατάθλιψη. Η δόση δεν θα πρέπει να αυξάνεται πριν το τέλος της πρώτης εβδομάδας θεραπείας, καθώς η βιοδιαθεσιμότητα αυξάνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής (βλ. Φαρμακοκινητικές ιδιότητες ). Η ατομική ανταπόκριση μπορεί να επιτρέψει τη μείωση της ημερήσιας δόσης. Ειδικές δοσολογικές οδηγίες Η δόση πρέπει να λαμβάνεται μετά από ένα γεύμα. Η δοσολογία της μοκλομπεμίδης δεν χρειάζεται να προσαρμοστεί ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς ή σε ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία. Όταν υπάρχει σοβαρή ανεπάρκεια της μεταβολικής ικανότητας του ήπατος εξαιτίας ηπατικής νόσου ή έχει ανασταλεί από ένα φάρμακο που αναστέλλει τη μικροσωμιακή δραστηριότητα της οξειδάσης μικτής λειτουργίας (π.χ. σιμετιδίνη), η ημερήσια δόση της μοκλομπεμίδης πρέπει να μειώνεται στο μισό ή στο 1/3. Κοινωνική φοβία: η συνιστώμενη δόση της μοκλομπεμίδης είναι 600 mg ημερησίως, χορηγούμενα σε δύο διαιρημένες δόσεις. Η δόση της μοκλομπεμίδης πρέπει να ξεκινά στα 300 mg ημερησίως και να αυξάνεται στα 600 mg ημερησίως κατά την τέταρτη ημέρα. Η συνέχιση της δόσης των 300 mg ημερησίως για περισσότερο από 3 ημέρες δε συνιστάται, καθώς η αποτελεσματική δόση είναι 600 mg ημερησίως. Η θεραπεία με 600 mg ημερησίως πρέπει να συνεχίζεται για 8-12 εβδομάδες ώστε να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Η κοινωνική φοβία μπορεί να είναι μία χρόνια κατάσταση και είναι λογική η συνέχιση της θεραπείας σε έναν ανταποκρινόμενο ασθενή. Τα αποτελέσματα μελετών μακροχρόνιας χορήγησης δηλώνουν ότι η αποτελεσματικότητα της θεραπείας με μοκλομπεμίδη διατηρείται με συνεχιζόμενη χρήση. Οι ασθενείς πρέπει περιοδικά να αξιολογούνται ξανά ώστε να προσδιορίζεται η ανάγκη για περαιτέρω θεραπεία. 4.3 Αντενδείξεις Γνωστή υπερευαισθησία στο φάρμακο ή σε κάποιο από τα συστατικά του φαρμάκου. Οξείες συγχυτικές καταστάσεις. Παιδιά. Αντενδείκνυται επίσης η χορήγηση μοκλομπεμίδης συγχρόνως με σελεγιλίνη.
Βλέπε επίσης παράγραφο Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης ). 4.4 Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις & ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση Όπως και με τα άλλα αντικαταθλιπτικά, η αγωγή μπορεί να επιδεινώσει τα σχιζοφρενικά συμπτώματα των καταθλιπτικών ασθενών που παρουσιάζουν σχιζοφρενικές ή σχιζοσυναισθηματικές ψυχώσεις. Εάν είναι δυνατόν, η αγωγή με νευροληπτικά μακράς διάρκειας δράσης πρέπει να συνεχίζεται στους ασθενείς αυτούς. Γενικά, κατά τη διάρκεια της αγωγής με μοκλομπεμίδη δεν απαιτούνται ειδικοί διαιτητικοί περιορισμοί. Καθώς είναι δυνατό να υφίσταται σε μερικούς ασθενείς υπερευαισθησία στην τυραμίνη, όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλεύονται να αποφεύγουν την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφίμων που είναι πλούσια σε τυραμίνη. Αυτοκτονία/αυτοκτονικές σκέψεις ή κλινική επιδείνωση Οι αυτοκτονικές σκέψεις, ο αυτοτραυματισμός και η αυτοκτονία (επεισόδια σχετιζόμενα με αυτοκτονία) είναι γνωστό ότι σχετίζονται με τις καταστάσεις για τις οποίες το Aurorix συνταγογραφείται, αλλά μία πιθανή αύξηση στον κίνδυνο των συμβαμάτων αυτών σε ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντικαταθλιπτικά δε μπορεί να αποκλεισθεί. Η κατάθλιψη σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων, αυτοτραυματισμού και αυτοκτονίας (επεισόδια σχετιζόμενα με αυτοκτονία). Ο κίνδυνος αυτός παραμένει έως ότου επιτευχθεί σημαντική ύφεση. Καθώς μπορεί να μη σημειωθεί βελτίωση κατά τη διάρκεια των πρώτων λίγων εβδομάδων θεραπείας ή περισσότερων, οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά έως ότου επιτευχθεί τέτοια βελτίωση. Κατά τη γενική κλινική εμπειρία, ο κίνδυνος αυτοκτονίας μπορεί να αυξηθεί κατά τα πρώτα στάδια ανάρρωσης. Άλλες ψυχιατρικές καταστάσεις για τις οποίες το Αurorix συνταγογραφείται μπορεί επίσης να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο επεισοδίων σχετιζόμενων με αυτοκτονία. Επιπρόσθετα, αυτές οι καταστάσεις μπορεί να συνυπάρχουν με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή. Για το λόγο αυτό, οι ίδιες προφυλάξεις που παίρνονται κατά τη θεραπεία ασθενών με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, θα πρέπει να παίρνονται και κατά τη θεραπεία ασθενών με άλλες ψυχιατρικές διαταραχές. Ασθενείς με ιστορικό επεισοδίων σχετιζόμενων με αυτοκτονία ή εκείνοι που παρουσιάζουν σημαντικού βαθμού αυτοκτονικό ιδεασμό πριν από την έναρξη της θεραπείας, είναι γνωστό ότι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων ή αποπειρών αυτοκτονίας και γι αυτό θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μία μετάανάλυση ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο κλινικών δοκιμών με αντικαταθλιπτικά φάρμακα σε ενήλικες ασθενείς με ψυχιατρικές διαταραχές, έδειξε αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικής συμπεριφοράς με αντικαταθλιπτικά σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 25 ετών. Στενή παρακολούθηση των ασθενών, και ιδιαίτερα αυτών που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο, θα πρέπει να συνδυάζεται με τη φαρμακευτική αγωγή, ιδιαίτερα στην αρχή της θεραπείας και μετά από αλλαγές στη δοσολογία. Οι ασθενείς (και αυτοί που φροντίζουν τους ασθενείς) θα πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση σχετικά με την ανάγκη παρακολούθησης για οποιαδήποτε κλινική επιδείνωση, αυτοκτονική συμπεριφορά ή σκέψεις και οποιεσδήποτε ασυνήθιστες αλλαγές στη συμπεριφορά και να αναζητήσουν ιατρική συμβουλή άμεσα εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα. Μπορεί να εμφανισθούν αντιδράσεις υπερευαισθησίας σε ευαίσθητα άτομα. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν εξάνθημα και οίδημα. Οι αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης (ΜΑΟ) μπορεί να προκαλέσουν μια υπερτασική κρίση σε ασθενείς με θυρεοτοξίκωση ή φαιοχρωμοκύτωμα. Δεδομένης της έλλειψης σχετικής εμπειρίας με τη μοκλομπεμίδη σε αυτή την ομάδα ασθενών, θα πρέπει να δίδεται μεγάλη προσοχή πριν τη συνταγογράφηση της μοκλομπεμίδης.
Σε ασθενείς που λαμβάνουν Aurorix, η επιπρόσθετη χρήση άλλων φαρμακευτικών ουσιών που ενισχύουν τη σεροτονίνη, όπως είναι πολλά άλλα αντικαταθλιπτικά, ιδιαίτερα σε πολυφαρμακευτικούς συνδυασμούς, θα πρέπει να πραγματοποιείται με προσοχή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την κλομιπραμίνη. Βλέπε επίσης παράγραφο Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης. Δεν συνιστάται η σύγχρονη χορήγηση μοκλομπεμίδης και δεξτρομεθορφάνης η οποία μπορεί να εμπεριέχεται σε φάρμακα για το βήχα και τα κρυολογήματα (βλ. Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης ). 4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης Αντενδείκνυται η χορήγηση Aurorix με σελεγιλίνη (Deprenyl ). Δεν υπάρχουν ενδείξεις αλληλεπιδράσεων μεταξύ της μοκλομπεμίδης και της μορφίνης, κωδεΐνης, φαιντανύλης. Στα πειραματόζωα η μοκλομπεμίδη ενισχύει τη δράση των οπιούχων. Επομένως, μπορεί να χρειασθεί ρύθμιση της δοσολογίας των φαρμάκων αυτών. Ο συνδυασμός με πεθιδίνη δε συνιστάται. Επειδή η δράση της μοκλομπεμίδης είναι εκλεκτική και αντιστρεπτή, η ιδιότητά της να αλληλεπιδρά με την τυραμίνη είναι ήπια και μικρής διάρκειας, όπως έχουν δείξει φαρμακολογικές μελέτες σε πειραματόζωα και ανθρώπους (βλέπε Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση ). Η ενίσχυση της δράσης επί της αρτηριακής πίεσης ήταν ακόμη χαμηλότερη ή δεν εμφανίστηκε όταν η μοκλομπεμίδη χορηγήθηκε μετά από γεύμα. Η σιμετιδίνη παρατείνει το μεταβολισμό της μοκλομπεμίδης. Επομένως, η συνηθισμένη ημερήσια δοσολογία της μοκλομπεμίδης θα πρέπει να μειώνεται στο μισό ή στο 1/3 σε ασθενείς που λαμβάνουν σιμετιδίνη. Υπάρχει η πιθανότητα να ενισχυθεί και να παραταθεί η φαρμακολογική δράση των συμπαθομιμητικών παραγόντων που χορηγούνται συστηματικά, κατά τη διάρκεια σύγχρονης αγωγής με μοκλομπεμίδη. Σε ασθενείς που λαμβάνουν μοκλομπεμίδη, η επιπρόσθετη χρήση άλλων φαρμακευτικών ουσιών που ενισχύουν τη σεροτονίνη, όπως είναι πολλά άλλα αντικαταθλιπτικά, ιδιαίτερα σε πολυφαρμακευτικούς συνδυασμούς, θα πρέπει να πραγματοποιείται με προσοχή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την κλομιπραμίνη. Αυτό συμβαίνει επειδή σε μεμονωμένα περιστατικά σημειώθηκε ένας συνδυασμός σοβαρών συμπτωμάτων και σημείων, συμπεριλαμβανομένης της υπερθερμίας, σύγχυσης, ενίσχυσης των αντανακλαστικών και του μυϊκού κλόνου που είναι ενδεικτικά σεροτονινεργικής υπερδραστηριότητας. Εάν εμφανιστεί συνδυασμός τέτοιων συμπτωμάτων, τότε ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά από ένα γιατρό (και εάν είναι απαραίτητο να νοσηλευτεί) και να του χορηγηθεί η κατάλληλη αγωγή. Αγωγή με ένα τρικυκλικό ή άλλο αντικαταθλιπτικό μπορεί να αρχίσει αμέσως μετά τη διακοπή της μοκλομπεμίδης (δηλαδή χωρίς περίοδο αναμονής) και αντίστροφα, με την προϋπόθεση ότι εφαρμόζεται παρόμοια προσοχή. Όταν γίνεται αλλαγή της αγωγής σε μοκλομπεμίδη, η δόση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 300 mg ημερησίως κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας. Μεμονωμένες περιπτώσεις σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών από το κεντρικό νευρικό σύστημα έχουν αναφερθεί μετά τη σύγχρονη χορήγηση μοκλομπεμίδης και δεξτρομεθορφάνης. Καθώς σκευάσματα για το βήχα και τα κρυολογήματα μπορεί να περιέχουν δεξτρομεθορφάνη, δε θα πρέπει να χορηγούνται χωρίς προηγούμενη εντολή ιατρού, καθώς μπορεί να χορηγηθούν εναλλακτικά σκευάσματα που δεν περιέχουν δεξτρομεθορφάνη. 4.6 Κύηση και γαλουχία Χρήση κατά την κύηση: Τα υπάρχοντα δεδομένα μελετών σχετικών με την αναπαραγωγή στα πειραματόζωα δεν αποδεικνύουν ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος για το έμβρυο, όμως η ασφάλεια της μοκλομπεμίδης στον άνθρωπο κατά την εγκυμοσύνη δεν έχει τεκμηριωθεί. Επομένως, πρέπει
να σταθμίζονται τα οφέλη της αγωγής με το φάρμακο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, έναντι των πιθανών κινδύνων για το έμβρυο. Χρήση κατά τη διάρκεια της γαλουχίας: Παρόλο που μια μικρή ποσότητα της μοκλομπεμίδης διέρχεται στο μητρικό γάλα (περίπου το 1/30 της δόσης της μητέρας που προκύπτει μετά την κατά βάρος διόρθωση), πρέπει να σταθμίζονται τα οφέλη από τη συνέχιση της θεραπείας για τη θηλάζουσα μητέρα έναντι των πιθανών κινδύνων για το βρέφος. 4.7 Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων Σε γενικές γραμμές δεν αναμένεται η διαταραχή της επίδοσης σε δραστηριότητες που απαιτούν πλήρη διανοητική εγρήγορση (π.χ. οδήγηση μηχανοκίνητου οχήματος) με τη χρήση της μοκλομπεμίδης. Όμως, όπως συμβαίνει κατά την έναρξη αγωγής με οποιαδήποτε νέα φαρμακευτική ουσία, πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη προσοχή κατά την εκτέλεση τέτοιων δραστηριοτήτων κατά τα πρώτα στάδια της θεραπείας. 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες Έχουν παρατηρηθεί οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες: Ψυχιατρικές Διαταραχές: Διαταραχές ύπνου, διέγερση, άγχος. Μεμονωμένα περιστατικά σύγχυσης έχουν παρατηρηθεί, τα οποία υποχώρησαν γρήγορα μετά τη διακοπή της αγωγής. Περιστατικά αυτοκτονικού ιδεασμού και αυτοκτονικών συμπεριφορών έχουν αναφερθεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας με moclobemide ή λίγο μετά τη διακοπή της θεραπείας (βλέπε παράγραφο 4.4). Εν τούτοις, το τελευταίο δεν απεικονίζεται στις αυθόρμητες αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών για το Aurorix. Διαταραχές του νευρικού συστήματος: Ζάλη, πονοκέφαλος, παραισθησία, ευερεθιστότητα. Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος: Ξηρότητα στόματος, γαστρεντερικές διαταραχές. Οφθαλμικές διαταραχές: Οπτικές διαταραχές. Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού: Δερματικές αντιδράσεις όπως εξάνθημα, κνησμός, κνίδωση. Αγγειακές διαταραχές: Έξαψη Έρευνες: Φαίνεται ότι σημειώνεται, σε χαμηλή συχνότητα, αύξηση των ηπατικών ενζύμων χωρίς σχετικά κλινικά επακόλουθα. Μερικές ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να οφείλονται σε συμπτώματα της νόσου και υποχωρούν, στις περισσότερες περιπτώσεις κατά τη συνέχιση της αγωγής. 4.9 Υπερδοσολογία Η υπερδοσολογία της μοκλομπεμίδης και μόνο, προκαλεί γενικά ήπια και αντιστρεπτά σημεία από επιδράσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα και ερεθισμό του γαστρεντερικού συστήματος, που δεν απαιτούν κάποια ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Η θεραπεία πρέπει να έχει ως κύριο σκοπό την υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών. Όπως συμβαίνει και με άλλα αντικαταθλιπτικά, η μικτή υπερδοσολόγηση με μοκλομπεμίδη (π.χ. άλλα κεντρικώς δρώντα φάρμακα) μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη για τη ζωή. Επομένως, οι ασθενείς πρέπει να νοσηλεύονται και να παρακολουθούνται στενά ώστε να τους χορηγηθεί η κατάλληλη αγωγή. 5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ 5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες Η μοκλομπεμίδη είναι ένα αντικαταθλιπτικό φάρμακο που επηρεάζει το μονοαμινεργικό σύστημα νευρομεταβιβαστών του εγκεφάλου με αναστρέψιμη αναστολή της μονοαμινοξειδάσης κατά προτίμηση του τύπου Α (RIMA). Ο μεταβολισμός της νορεπινεφρίνης, της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης ελαττώνεται με αυτή την ενέργεια, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση των εξωκυτταρικών συγκεντρώσεων αυτών των νευρομεταβιβαστών. Ως αποτέλεσμα της βελτίωσης της ψυχικής διάθεσης και της ψυχοκινητικής δραστηριότητας το Aurorix ανακουφίζει συμπτώματα όπως δυσφορία,
εξάντληση, δυσκολία στην οδήγηση και ανικανότητα συγκέντρωσης. Τα αποτελέσματα αυτά είναι περισσότερο συχνά μέσα στην πρώτη εβδομάδα της θεραπείας. Το Aurorix επίσης ανακουφίζει συμπτώματα που σχετίζονται με τη κοινωνική φοβία. Παρόλο που το Aurorix δεν έχει κατασταλτικές ιδιότητες, βελτιώνει την ποιότητα ύπνου στους περισσότερους καταθλιπτικούς ασθενείς μέσα σε ημέρες. Το Aurorix δεν ελαττώνει την επαγρύπνηση. Τόσο η βραχείας όσο και η μακράς διάρκειας εργασίες σε πειραματόζωα, έδειξαν χαμηλή τοξικότητα. Δεν παρατηρήθηκε καρδιακή τοξικότητα. 5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες Απορρόφηση Μετά από του στόματος χορήγηση, η μοκλομπεμίδη απορροφάται πλήρως από τη γαστρεντερική οδό και διέρχεται στην πυλαία κυκλοφορία. Μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται μέσα σε μία ώρα μετά τη χορήγηση. Ο μεταβολισμός πρώτης διόδου που συμβαίνει στο ήπαρ, μειώνει το διαθέσιμο στη συστηματική κυκλοφορία ποσοστό της χορηγηθείσας δόσης (βιοδιαθεσιμότητα) κατά δοσοεξαρτώμενο τρόπο. Όμως ο κορεσμός αυτών των μεταβολικών οδών, κατά την πρώτη εβδομάδα χορήγησης (300-600 mg ημερησίως) οδηγεί στη συνέχεια σε ουσιαστικά πλήρη βιοδιαθεσιμότητα της από του στόματος χορήγησης. Οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα μετά από πολλαπλή χορήγηση δόσεων μοκλομπεμίδης αυξάνονται κατά την πρώτη εβδομάδα της αγωγής και στη συνέχεια σταθεροποιούνται. Όταν η ημερήσια δόση αυξάνεται, σημειώνεται μεγαλύτερη από την αναλογικά αναμενόμενη αύξηση της συγκέντρωσης στην κατάσταση ισορροπίας. Κατανομή Η μοκλομπεμίδη είναι λιπόφιλη. Ο φαινόμενος όγκος κατανομής (Vss) είναι περίπου 1,0 L/Kg. Η σύνδεση του φαρμάκου με τις πρωτεΐνες του πλάσματος κύρια τη λευκωματίνη, είναι σχετικά χαμηλή (50%). Στον άνθρωπο, ελάχιστα ποσά διέρχονται στο μητρικό γάλα. Μεταβολισμός Το φάρμακο μεταβολίζεται σχεδόν πλήρως πριν την αποβολή του από το σώμα. Ο μεταβολισμός πραγματοποιείται κυρίως μέσω οξειδωτικών αντιδράσεων στο μορφολινικό τμήμα του μορίου. Οι δραστικοί μεταβολίτες που απομονώνονται in vitro ή σε δοκιμασίες με πειραματόζωα, βρίσκονται μόνο σε εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις στη συστηματική κυκλοφορία στον άνθρωπο. Οι κύριοι μεταβολίτες που βρίσκονται στο πλάσμα είναι ένα παράγωγο της λακτάμης και ένα παράγωγο Ν-οξειδίου. Η μοκλομπεμίδη έχει αποδειχθεί ότι μεταβολίζεται μερικά από τα πολυμορφικά ισοένζυμα CYP2C9 και CYP2D6. Έτσι, σε γενετικά ή εξαιτίας φαρμακευτικών ουσιών (μέσω μεταβολικών αναστολέων) φτωχούς μεταβολιστές, ο μεταβολισμός του φαρμάκου μπορεί να επηρεασθεί. Δύο μελέτες που διεξήχθησαν ώστε να μελετηθεί το μέγεθος των επιδράσεων αυτών έδειξαν ότι, εξαιτίας της παρουσίας πολλαπλών εναλλακτικών μεταβολικών οδών, είναι θεραπευτικά ασήμαντες και δεν απαιτούν τροποποίηση της δοσολογίας. Αποβολή Η μοκλομπεμίδη απομακρύνεται ταχέως με μεταβολικές διαδικασίες. Η συνολική κάθαρση είναι περίπου 20-50 L/h. Ο μέσος χρόνος ημιζωής απομάκρυνσης κατά τη διάρκεια πολλαπλής χορήγησης (300 mg 2 φορές την ημέρα) είναι περίπου 3 ώρες και γενικά κυμαίνεται από 2-4 ώρες στους περισσότερους ασθενείς. Λιγότερο από 1% της δόσης αποβάλλεται αμετάβλητη από τους νεφρούς. Οι μεταβολίτες απεκκρίνονται κατά τον ίδιο τρόπο από τους νεφρούς. Φαρμακοκινητική σε ειδικούς πληθυσμούς Ηλικιωμένοι Η απορρόφηση και οι παράμετροι διάθεσης δεν μεταβάλλονται στους ηλικιωμένους. Ασθενείς με νεφρική βλάβη Η νεφρική νόσος δε μεταβάλλει τα χαρακτηριστικά αποβολής της μοκλομπεμίδης.
Ασθενείς με ηπατική βλάβη Σε προχωρημένη ηπατική ανεπάρκεια ο μεταβολισμός της μοκλομπεμίδης μειώνεται (βλ. Ειδικές δοσολογικές οδηγίες ). 5.3 Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια Δεν εφαρμόζεται. 6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 6.1 Κατάλογος με τα έκδοχα FC.Tabs 150mg: Πυρήνας: Lactose Monohydrate, Starch Maize, Polyvidone, Sodium Carboxymethyl Starch, Magnesium Stearate. Επικάλυψη: Hypromellose, Ethylcellulose (in the form of ethylcellulose dispersion), Macrogol 6000, Talc, Titanium Dioxide CI 77891 E171, Yellow Iron Oxide E172. FC.Tabs 300mg: Πυρήνας: Lactose Monohydrate, Starch Maize, Polyvidone, Sodium Starch Glycollate, Magnesium Stearate. Επικάλυψη: Hypromellose, Ethylcellulose (in the form of en aqueous dispersion), Macrogol 6000, Talc, Titanium Dioxide CI 77891 E171. 6.2 Ασυμβατότητες Δεν εφαρμόζεται. 6.3 Διάρκεια ζωής 60 μήνες. 6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος Να φυλάσσεται σε θερμοκρασία μικρότερη των 30 o C. 6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη Κουτί 30 χαραγμένων επικαλυμμένων με λεπτό υμένιο δισκίων (υποκίτρινο) των 150 mg σε blisters. Κουτί 30 χαραγμένων επικαλυμμένων με λεπτό υμένιο δισκίων (υπόλευκο) των 300 mg σε blisters. 6.6 Οδηγίες χρήσης/χειρισμού Δεν εφαρμόζεται. 6.7 Κάτοχος της άδειας κυκλοφορίας MEDA PHARMACEUTICALS A.E., Ευρυτανίας 3, 152 31 Χαλάνδρι Τηλ.:210-6775690 Fax.: 210-6775695 7. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Film-coated tablet 150 mg: 283/23-09-2011 Film-coated tablet 300 mg: 87855/12-12-2011 8. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Πρώτη άδεια κυκλοφορίας 150 mg: 04-07-1991 Πρώτη άδεια κυκλοφορίας 300 mg: 02-10-1995 Ημερομηνία ανανέωσης της άδειας κυκλοφορίας: 06-02-2007
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ (ΜΕΡΙΚΗΣ) ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ 7 Ιουνίου 2010