Η Γλυφάδα, έδρα του ομώνυμου δήμου, είναι παραλιακό προάστιο στα Νότια του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας, έκτασης 25 τετρ. χλμ. Από την Αθήνα απέχει περίπου 14 χλμ. Διοικητικά, ανήκει στην περιφέρεια Αττικής και στη Νομαρχία Αθηνών. Η Γλυφάδα γεωγραφικά χωρίζεται στις περιοχές: Άνω Γλυφάδα, Τερψιθέα, Ευρυάλη, Άιγλη, την Αιξωνή, Δικηγορικά, "Κάτω Γλυφάδα" (κέντρο) και Αγ. Νικόλαο και γειτνιάζει των δήμων Ελληνικού, Αργυρούπολης και Βούλας. Το Κολυμβητήριο, το Golf και η περιοχή Άγιος Νικόλαος είναι από τις ακριβότερες περιοχές και έχουν υψηλή ζήτηση κυρίως για μεγάλες κατοικίες. Φωτογραφίες: Εζνεπίδου Μαρία {besps}glyfada/glyfada_new{/besps} Η Ιστορία της Γλυφάδας Το πανέμορφο προάστιο της Γλυφάδας ήταν στις αρχές του 20 ου αιώνα ένα μεγάλο τσιφλίκι που αγοράστηκε από τον Κω νσταντίνο Καραπάνο γύρω στο 1 / 5
1900. Το 1914 πεθαίνοντας άφησε στον ένα του γιο ένα τριώροφο στο κέντρο της Αθήνας και στον Πύρρο, τον άλλο του γιο, όλη την άνω και κάτω Πυρναρή, όπως ονομαζόταν τότε η Γλυφάδα. Τόση αξία αντιπροσώπευε όλο αυτό το μελλοντικό φιλέτο γης. Ποιοι να κατοικούσαν τότε αυτό το χωράφι; Μα φυσικά μια χούφτα οικογένειες, οι κολίγοι Αρβανίτες από τα Μεσόγεια που το φρόντιζαν. Από το 1920 συνέταιροι του Καραπάνου γίνονται και τα γνωστά ονόματα από δρόμους του Βάου, του Ζαμάνου και Ζέππου, εκπροσώπων της μεγαλοαστικής κοινωνίας της Αθήνας. Στόχος η οικοπεδοποίηση σε δυο φάσεις το 1922 και το 1925 μιας περιοχής που δεν υπερέβαινε τη σημερινή λεωφόρο Βουλιαγμένης, τότε αχάρακτης. Κυρίως η περιοχή κοντά στη θάλασσα, τα γνωστά «δικηγορικά» είχε μεγάλη ζήτηση. Το όνομα ήταν δηλωτικό της κοινωνικής επαγγελματικής τάξης που τα είχε αγοράσει. Τα σχέδια έγιναν από το Γάλλο πολεοδόμο Ερνέστο Ερμβράρ που προέβλεψε φαρδείς δρόμους, μελλοντικές υποδομές για την άνετη κατοίκηση των επίδοξων κατοίκων. Ευκατάστατοι αστοί της Αθήνας αγοράζουν γη και χτίζουν τις πρώτες βίλες μόνο για παραθερισμό. Μαζί με αυτά οργανώνεται και η παραλία των Αστεριών της Γλυφάδας με τα πρώτα μεικτά μπάνια, μια πρόκληση για την εποχή. Οι κολίγοι φροντιστές του κτήματος έχουν αποκατασταθεί οικιστικά γύρω από την Πλατεία Χωρικών και μαζί με αυτούς και οι λίγοι πρόσφυγες που καταφθάνουν στην έρημη από βιομηχανίες και μακριά από το κέντρο Γλυφάδα. Οι τελευταίοι αποκτούν οικόπεδα προς το Ελληνικό, από όπου τι ειρωνεία της τύχης- θα ξαναδιωχθούν για την επέκταση του αεροδρομίου μεταπολεμικά. 2 / 5
{gallery}glyfada/xartes/xarths2{/gallery} Χάρτης με τους 8 συνοικισμούς της Γλυφάδας του 1929 Λίγο αργότερα ιδρύθηκε και η κοινότητα Γλυφάδας στα 1927. Μεταξάς, Λαζαράκης, Μαρ αγκός, Γιαννιτσόπουλος, Τατάκης ήταν μερικοί από τους κοινοτικούς άρχοντες που απέμειναν στη μνήμη μας ως ονόματα δρόμων. Λίγα σπίτια, Ξύλινο σχολείο, μικρός ναός κοντά στον Άγιο Κωνσταντίνο, λίγα μαγαζάκια, ατέλειωτα χωράφια ολόγυρα. Αρκετοί παραπηγματούχοι, καλοκαιρινοί παραθεριστές απέκτησαν οικόπεδα ψηλότερα από τη λεωφόρο Βουλιαγμένης σε φθηνές τιμές και το δάσος και μετέπειτα γκολφ μίκρυνε επικίνδυνα λόγω οικοπεδοποίησης. Για την προώθηση της περιοχής της Τερψιθέας που ήταν στα αζήτητα, ζητήθηκε η συμμαχία της εφημερίδας «Ελεύθερος Άνθρωπος» του Κωνσταντίνου Αθάνατου. Μας είναι γνωστά τα ονόματα από τους ομώνυμους δρόμους πάνω από τον Άγιο Τρύφωνα. Αυτός διαφήμισε και προώθησε την ενταγμένη από το 1934 στο σχέδιο πόλης συνοικία της Τερψιθέας με κουπόνια και άφθονες δόσεις από την προαναφερθείσα εφημερίδα. Μόνο έτσι προσελκύσθηκαν πελάτες, αφού καμιά υποδομή δεν υπήρχε. Τα πρώτα χρόνια (πριν το 1940) {besps}glyfada/glyfada_old/firstyears{/besps} Πριν από την Γερμανική κατοχή στη Γλυφάδα είχαν κτισθεί γύρω στα 1280 σπίτια. Κατά 3 / 5
την κατοχή τα λουτρά έκλεισαν, οι συγκοινωνίες διεκόπησαν με το κέντρο. Παρά τους λίγους κατοίκους της η Γλυφάδα βομβαρδίστηκε λόγω του αεροδρομίου του Ελληνικού αρκετές φορές. Βασίστηκε στους γεωργούς της και στους κτηνοτρόφους της για τροφή και στα πηγάδια για νερό. Ιδρύθηκε όμως από την άλλη μεριά λόγω της απομόνωσης και το πρώτο Γυμνάσιο. Σώθηκε και το δάσος (σημερινό Γκολφ) από την ξύλευση, αφού οι Γερμανοί το χρησιμοποιούσαν για απόκρυψη μεταφορικών μέσων και πυρομαχικών. Μετά την κατοχή οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Εμπνευσμένος δήμαρχός της ήταν για 18 συναπτά έτη ο Άγγελος Μεταξάς (1946-1964). Αποκτά ως κοινότητα το παλιό δημαρχείο που ήταν παλιότερα εξοχικό κέντρο, σύνδεση με την Ούλεν (σημερινή ΕΥΔΑΠ) για νερό και βασικές υποδομές σε δρόμους. Η τελευταία ένταξη στο σχέδιο πόλης έγινε στην περιοχή της Αιξωνής τη δεκαετία του 50. Εξάλλου είναι γνωστό ότι ο δήμος της Γλυφάδας κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν δήμος της Αιξωνής και ήταν γνωστός για την Αιξωνική Τρίγλη (είδος ιχθύος το μπαρμπούνι). Ο όρος "Γλυφάδα" είναι πρόσφατος και προέρχεται από τα πηγάδια της περιοχής που το νερό τους είχε το χαρακτηριστικό να είναι γλυφό. Από το 1940 έως το 1960 {besps}glyfada/glyfada_old/after1940{/besps} Σταδιακά με τη γιγάντωση της Αθήνας αυξάνονται και οι κάτοικοι της Γλυφάδας. Ταινίες γυρίζονται στις παραλίες της, οι παραθεριστές γίνονται μόνιμοι κάτοικοι, οι συγκοινωνίες 4 / 5
με το κέντρο της Αθήνας πυκνώνουν, υψώνονται οι πρώτες πολυκατοικίες μετά το 1970. Η ομορφιά της καθίσταται απαράμιλλη και η κάτω Γλυφάδα δομείται σε πυκνούς ρυθμούς. Το αεροδρόμιο που έχει κοντά και διαθέτει και αμερικανική βάση προσελκύει Αμερικανούς ενοικιαστές που ζητούν στέγαση και διασκέδαση. Η Γλυφάδα μετατρέπεται σε διασκεδασούπολη, πλούσιες κατοικίες αλλά και ξενοδοχεία ανεγείρονται, αφού ακόμα και πλούσιοι Άραβες την επισκέπτονται. Η εμπορική της αγορά γίνεται πολύ γνωστή. Η σύγχρονη Ριβιέρα της Ανατολής έχει ανατείλει. Τα υπόλοιπα αποτελούν γνωστή και σύγχρονη ιστορία. Επιμέλεια Κειμένου: Γκουτσούλας Χρήστος 5 / 5