Η ΑΝΤΙ ΗΜΑΡΧΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Βόλος, 17-10-2012 ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Αρ. πρωτ.: ΗΜΟΣ ΒΟΛΟΥ ΑΝΤΙ ΗΜΑΡΧΟΣ Ι ΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ Προς: ΠΡΟΕ ΡΟ.Σ. ΒΟΛΟΥ Θέµα: «Ανάκληση της υπ αριθµ. 196/2010 απόφασης του ηµοτικού Συµβουλίου του πρώην ήµου Αρτέµιδας». Επισυν.: το µε ηµερ. 16-10-2012 γνωµοδοτικό σηµείωµα της νοµικής συµβούλου του ήµου, κας. Σ. Παπαγιαννίτση. Με βάση την επισυναπτόµενη γνωµοδότηση της νοµικής συµβούλου του ήµου, κας Σ. Παπαγιαννίτση, που αφορά στην ανάκληση της υπ αριθµ. 196/2010 απόφασης του ηµοτικού Συµβουλίου του πρώην ήµου Αρτέµιδας, εισηγούµαστε την ανάκληση της σχετικής απόφασης, για τους λόγους που αναφέρονται στο εν λόγω γνωµοδοτικό σηµείωµα. Η ΑΝΤΙ ΗΜΑΡΧΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΓΝΩΜΟ ΟΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Ερώτηµα : Εάν συντρέχουν λόγοι ανάκλησης της µε αριθµό 196/2010 απόφασης του ηµοτικού Συµβουλίου του άλλοτε ήµου Αρτέµιδος και ήδη ήµου Βόλου. Σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 3, 8, 9, 13 και 16 του νόµου 1739 της 19/20-11-1987, ( Φ.Ε.Κ. Α'- 201 ), «ιαχείριση των υδατικών πόρων» και τις διατάξεις του ΑΚ, αλλά και των διατάξεων του Συντάγµατος, ερµηνευόµενες είτε αυτοτελώς είτε σε συνδυασµό µεταξύ τους, προκύπτουν τα εξής : Ως συστατικό του ακινήτου θεωρείται, κατά τη διάταξη του άρθρου 955 ΑΚ. και το νερό που βρίσκεται κάτω από το έδαφος του, δηλαδή µέσα στον υπόγειο χώρο που προσδιορίζεται από τη νοητή κατά βάθος προέκταση των ορίων του ακινήτου. Ειδικά για τα υπόγεια νερά, χωρίς διάκριση αν βρίσκονται κάτω από ιδιωτικά ή δηµόσια ακίνητα, προβλέπει το άρθρο 18 παρ.1 του Συντάγµατος, ότι ειδικοί νόµοι ρυθµίζουν τα σχετικά µε την ιδιοκτησία και τη διάθεσή τους. Τέτοιος ειδικός νόµος είναι ο ν. 1739/1987 "διαχείριση των υδατικών πόρων και άλλες διατάξεις" ο οποίος, καταργώντας κάθε προηγούµενη διάταξη που είναι αντίθετη στις διατάξεις του ή ανάγεται σε θέµατα που ρυθµίζονται απ' αυτόν (άρθρο 16 παρ.1 ), θεωρεί ως υδατικούς πόρους και τα υπόγεια νερά, χωρίς διάκριση στην ποιότητα, προέλευση και δυνατή χρήση τους (άρθρο 1 παρ. 1 περίπτωση α) και ορίζει: α) Το νερό αποτελεί φυσικό αγαθό για την ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών και η διαχείρισή του ασκείται, όπως ορίζεται στο νόµο αυτό (άρθρο 2 παρ. 1), β) Η διαχείριση των υδατικών πόρων µέχρι την απόδοσή τους σε άλλη αρχή, ασκείται από το Υπουργείο Βιοµηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας (άρθρο 3 παρ. 1), γ) Τα φυσικά (όπως και τα νοµικά) πρόσωπα µπορούν να εκτελούν έργα αξιοποίησης υδατικών πόρων για δική τους παραγωγική χρήση µέχρι να καλυφθούν οι πραγµατικές ανάγκες τους ή, ύστερα από απόφαση του αρµοδίου νοµάρχη, µπορούν να εκτελέσουν έργα αξιοποιήσεως για ανάγκες πέρα από τις δικές τους, που εξυπηρετούν τη δηµόσια ωφέλεια (άρθρο 8 παρ.1),

δ) κάθε φυσικό πρόσωπο έχει δικαίωµα χρήσης του νερού, το οποίο ασκείται µετά από άδεια της αρµόδιας αρχής και περιορίζεται στο ανώτατο όριο των πραγµατικών αναγκών του, ενώ το πλεονάζων υπόλοιπο διατηρείται σε εφεδρεία από την αρµόδια υπηρεσία διαχείρισης υδατικών πόρων για την απόδοσή του σε άλλο πρόσωπο, για την ίδια ή άλλη χρήση (άρθρο 9 παρ. 1 και 2), ε) εν απαιτείται άδεια για χρήση νερού προς ικανοποίηση αποκλειστικά ατοµικών ή οικογενειακών αναγκών, µε τον απαραίτητο όρο, ότι η χρήση αυτή δεν επεκτείνεται οπωσδήποτε σε παραγωγική δραστηριότητα για διάθεση ή εκµετάλλευση προϊόντων ή υπηρεσιών (άρθρο 9 παρ.4), στ) Τα δικαιώµατα χρήσης υδατικών πόρων που στηρίζονται σε νόµο ή σε έθιµο διατηρούνται (άρθρο 13 παρ.1). Από τις διατάξεις του νόµου αυτού προκύπτει, ότι καθιερώθηκε σύστηµα ορθολογικής διαχείρισης των υδατικών πόρων της χώρας και σύστηµα ελέγχου της χρήσης των νερών, µε την πρόβλεψη της λήψης άδειας από κάθε πρόσωπο που θέλει να κάνει χρήση νερού, αλλά και µε εξαίρεση για την πιο πάνω περίπτωση χρήσης, για ατοµικές ή οικογενειακές ανάγκες, που και αυτή υπόκειται σε άλλης φύσεως περιορισµό. Το σύστηµα αυτό καταργεί το προηγούµενο του ν.439/1945 που προέβλεπε την κατ' αρχήν ελεύθερη χρήση των νερών και επιβάλλει περιορισµούς στην ιδιοκτησία, οι οποίοι προβλέπονται από συνταγµατική διάταξη και υπερισχύουν όλων των διατάξεων τους Αστικού Κώδικα ή άλλου ειδικού (προηγούµενου) νόµου για τα υπόγεια νερά. Βάσει όσων προαναφέρθηκαν, τα νερά που βρίσκονται κάτω από το έδαφος ενός ακινήτου και µάλιστα σε τέτοιο βάθος, ώστε να υπάγονται σε υδροφόρο ορίζοντα που εκτείνεται σε µεγάλες αποστάσεις και καλύπτει πολλές ιδιοκτησίες και από το οποία αντλούνται µεγάλες ποσότητες που καλύπτουν τις υδρευτικές ανάγκες µιας πόλης, ή αγροτικών ιδιοκτησιών, δεν µπορούν να θεωρηθούν προϊόντα του ακινήτου, από το οποίο γίνεται άντληση, που παράγονται λόγω της φύσης ή του προορισµού του, δεδοµένου άλλωστε, ότι µπορούν να αντληθούν στις ίδιες ακριβώς ποσότητες και από άλλο, γειτονικό ή όχι ακίνητο που βρίσκεται πάνω από τον ίδιο υδροφόρο ορίζοντα. Αλλ ούτε και συστατικά του ακινήτου µπορούν να θεωρηθούν µε την έννοια του άρθρου 954 παρ.1 περ.3 ΑΚ, γιατί το συστατικό περιορίζεται µέσα στα φυσικά όρια, του ακινήτου, κάτι που δε συµβαίνει µε τα αντλούµενα υπόγεια νερά από εκτεταµένο υδροφόρο ορίζοντα. Αντίθετα είναι φυσικό αγαθό, το οποίο σύµφωνα µε το Σύνταγµα και τον πιο πάνω ειδικό νόµο, δικαιούται να διαχειρίζεται και διαθέτει µόνο το

Κράτος, ενώ ο ιδιοκτήτης του ακινήτου έχει µόνο περιορισµένο δικαίωµα χρήσης των υπόγειων νερών νια τις ανάγκες του ακινήτου του, µετά από άδεια, όχι όµως και εκµετάλλευσής του. Αλλά και από τους περιορισµούς που επιβάλλει για τα υπόγεια νερά το άρθρο 18 παρ.1 του Συντάγµατος και ο ν. 1739/1987, που εκδόθηκε κατά ρητή πρόβλεψη του, συνάγεται ότι ο κύριος ακινήτου, κάτω από το οποίο βρίσκονται υπόγεια νερά, όπως αυτά που προαναφέρθηκαν, έχει περιορισµένο δικαίωµα χρήσης (µόνο) του νερού, ύστερα από άδεια της αρχής ή και χωρίς αυτήν, κατά περίπτωση, όχι όµως και δικαίωµα διάθεσης ή εκµετάλλευσης των νερών µε χρηµατικό ή άλλο αντάλλαγµα, οπότε δεν θεωρούνται τα υπόγεια νερά ως περιουσιακό του στοιχείο (ΑΠ 48/1999, ΣτΕ389/1999, ΣτΕ4531/1998 και ΣτΕ3235/1993). Εφόσον λοιπόν, υπό το, κατ' επιταγή του Συντάγµατος, ισχύον ως άνω νοµικό καθεστώς, δηλαδή των αναγκαστικού δικαίου διατάξεων του Ν. 1739/1987, του, κατ' εξουσιοδότηση του ως άνω νόµου εκδοθέντος π.δ. 256/1989 και της εκδοθείσας κ.υ.α. µε αριθµό Φ. 16/5813/17-5-1989, ( Φ.Ε.Κ. Β' - 383 ), τα υπόγεια ύδατα δεν αποτελούν ιδιοκτησία του κυρίου του ακινήτου, κάτω από το οποίο διέρχονται, δεν είναι δεκτικά διαθέσεως σε τρίτους, η οποία άλλωστε απαγορεύεται ρητώς από τις ανωτέρω, αναγκαστικού δικαίου, όπως λέχθηκε, διατάξεις, ο ιδιοκτήτης δε του ακινήτου στο οποίο διενεργήθηκε η ανόρυξη της γεώτρησης, έχει απλώς δικαίωµα χρήσεως αυτών και µάλιστα περιορισµένης, κατά τους όρους της οικείας νοµαρχιακής αποφάσεως, που του παρέχει το δικαίωµα αυτό. Η απαγορευµένη δε από το νόµο διάθεση του ύδατος σε τρίτους συνεπάγεται αδυναµία κατά νόµο παραχώρησης οποιουδήποτε εµπραγµάτου ή ενοχικού δικαιώµατος επ αυτών καθώς και νοµής ή οιονεί νοµής που µπορούν, µε συνδροµή και των λοιπών κατά νόµο προϋποθέσεων, να οδηγήσουν σε απόκτηση δικαιώµατος κυριότητος ή πραγµατικής ή περιορισµένης προσωπικής δουλείας αντλήσεως και χρήσεως αυτού µε χρησικτησία (άρθρα 974, 975, 1041, 1045, 1121 και 1191 ΑΚ). Αλλως βέβαια είχαν τα πράγµατα και ήταν επιτρεπτή, υπό το προηγούµενο νοµικό καθεστώς, που καταργήθηκε, όπως λέχθηκε, από το Ν. 1739/1987 (άρθρο 16 παρ.1 αυτού), η ελεύθερη διάθεση και χρήση των υπογείων υδάτων, τα οποία και ήσαν δεκτικά νοµής ή και οιονεί νοµής από τρίτο, υπό το οποίο νοµικό καθεστώς και έκριναν. Συνεπώς, η οποιαδήποτε κατάρτιση συµφωνίας µεταξύ ιδιώτη γεώτρησης µε οποιονδήποτε τρίτο µε αντικείµενο την υδροδότησή του είναι άκυρη και

παράνοµη κατά τα ως άνω αναφερόµενα, αλλά και ο ιδιώτης υπόκειται στις κυρώσεις που προβλέπει το άρθρο 9 του Π.. 256/1989. Σε ακίνητο, ελαιοπερίβολο εκτάσεως 34.031 τετραγωνικών µέτρων που βρίσκεται στη θέση «Ποτάµι» της κτηµατικής περιφέρειας της άλλοτε Κοινότητος Αγίου Λαυρεντίου, κυριότητος της «Α.Ε. Ε.Τ.Ε.Α.Π» και στη νοτιοδυτική γωνία του έγινε από την υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων του Υπουργείου Γεωργίας προς όφελος της άλλοτε Κοινότητος Αγίου Λαυρεντίου γεώτρηση µε σκοπό την άρδευση των κτηµάτων της περιοχής αυτής. Με το µε αριθµό 4872/1973 του άλλοτε Συµβολαιογράφου Βόλου Αντωνίου Σταµατίου ηµητριάδου και προκειµένου η άλλοτε Κοινότητα Αγίου Λαυρεντίου να ανεγείρει µικρόν ισόγειον αντλιοστάσιον διαστάσεως το πολύ 4Χ5 µέτρων ήτοι είκοσι (20) τετραγωνικών µέτρων συστάθηκε επί του ως άνω ελαιοπεριβόλου υπέρ της Κοινότητας Αγίου Λαυρεντίου δουλεία υδραγωγείου, «περιλαµβάνουσα το δικαίωµα της ανοικοδοµήσεως επί του ανωτέρω κτήµατος, ένθα η γεώτρησης, ισογείου αντλιοστασίου προς εγκατάστασιν του ηλεκτρικού κινητήρος µετά της αντλίας, το δικαίωµα του εισέρχεσθαι εις τούτο εκ της παρακειµένης επί της νοτίας πλευράς του κτήµατος κοινοτικής αγροτικής οδού προς διατήρησιν της εγκαταστάσεως και το δικαίωµα του δι υπογείου αγωγού διοχετεύσεως του αντλουµένου ύδατος, υπό τους εξής όρους, ήτοι : 1.η διάρκεια της δουλείας ορίζεται εις τριάκοντα (30) έτη, αρχοµένη από σήµερον και λήγουσα την πρώτην Νοεµβρίου έτους 2002. 2. το καταληφθεισόµενο τµήµα του αγροτικού κτήµατος εφ ου θα ανεγερθή το αντλιοστάσιον δεν θα υπερβαίνη τα είκοσι (20) τετραγωνικά µέτρα κατ έκτασιν, 3. η προς τούτο προσπέλασις θα γίνεται εκ της νοτίας διερχοµένης κοινοτικής οδού, η δε δίοδος θα έχει πλάτος ενός και ο,30 ( 1,30) µέτρων, 4. η κοινότης Αγίου Λαυρεντίου οφείλει να λάβει τα αναγκαία µέτρα ώστε να αποφευχθή οιαδήποτε διατάραξις της κυρίας του δουλεύοντος κτήµατος, εν τη νοµή και κατοχή του κτήµατος, 5, η Α.Ε ΕΤΕΑΠ θα δικαιούται να περιφράξη το κτήµα της αφήνουσα ελευθέραν µόνον την ως άνω δίοδον προσπελάσεως εις το αντιλιοστάσιον, 6. η κοινότης Αγίου Λαυρεντίου υποχρεούται να τοποθετήση τους αγωγούς διοχετεύσεως του αρδευτικού ύδατος εις το άκρον του κτήµατος και εις το υπό της ΕΤΕΑΠ υποδειχθησόµενον σηµείον, ώστε δι αυτού να καθίσταται εφικτή η άρδευσις

του κτήµατός της, ως επίσης και να κατασκευάση φρεάτια διακλαδώσεων του ύδατος εξυπηρετούντα την άρδευσιν ολοκλήρου του κτήµατος, 7. άπασα η δαπάνη των ανωτέρω εγκαταστάσεων και του αγωγού µετά των φρεατίων βαρύνει εξ ολοκλήρου την κοινότητα Αγίου Λαυρεντίου. Ως ισαξίαν αντιπαροχήν, διά την σινισταστωµένην δια του παρόντως δουλείαν εις βάρος του κτήµατος της Α.Ε ΕΤΕΑΠ, η κοινότης Αγίου Λαυρεντίου υποχρεούται όπως καθ όλην την τριακοντοεταετή διάρκειαν της δουλείας παρέχει προς την κυρίαν του δουλεύοντος κτήµατος το αναγκαιούν προς άρδευσιν ολοκλήρου του εκ 34 στρεµµάτων κτήµατος ύδωρ κατά το χρόνον λειτουργίας του αντλιοστασίου. ιά την πρώτην άρδευσιν εκάστου έτους η παροχή του αρδευτικού ύδατος θα γίνεται δωρεάν, δια τας εποµένας όµως τρείς ( 3) αρδεύσεις εκάστου έτους η κυρία του δουλεύοντος κτήµατος θα καταβάλει µόνον την αξίαν του καταναλισκοµένου ηλεκτρικού ρεύµατος, οιαδήποτε και αν είναι η διάρκεια εκάστης αρδεύσεως. Ωσαύτως η ΕΤΕΑΠ θα δικαιούται δαπάναις της να τοποθετήσει σωλήνας και να λαµβάνει εκ του ύδατος την αναγκαιούσαν ποσότητα προς ύδρευσιν του εργοστασίου της, κατά την διάρκειαν λειτουργίας του αντλιοστασίου, η δε δαπάνη της εγκαταστάσεως παροχής υδρεύσεως του εργοστασίου βαρύνει την εταιρίαν, 8. εις ήν περίπτωση κοινότης Αγίου Λαυρεντίου παύση την χρησιµοποίησιν του αντλιοστασίου ή την εξ αυτού άντλησιν ύδατος ή µεταβιβάση την χρήσιν τούτου ή δια του παρόντος συνισταµένη δουλεία θα καταργείται αυτοδικαίως και θα ελευθερούται πλήρως το δουλεύον κτήµα άνευ καταγγελίας. Το έτος 1997 και η κοινότητα Αγίου Λαυρεντίου συνενώθηκε στο Καποδιστριακό ήµο Αρτέµιδος. Η συµβατική διάρκεια της ως άνω δουλείας έληξε την 1.11.2002. Το παραπάνω ακίνητο µε το µε αριθµό 12595/1993 αγοραπωλητήριο του συµβολαιογράφου Αθηνών Ευθυµίου Κασέλα µεταβιβάστηκε από την εταιρία «ΑΓΡΕΞ Α.Ε», πρώην «ΕΤΕΑΠ Α.Ε» στον ηµήτριο Αλεξόπουλο του Γεωργίου. Το ηµοτικό Συµβούλιο Αρτέµιδος µε την µε αριθµό 92/2004 απόφασή του µετά την από 20.12.2002 αίτηση του ηµητρίου Αλεξόπουλου, δηµάρχου της άλλοτε ήµου Αρτέµιδος, αποφάσισε κατά πλειοψηφία : «Να συσταθεί εκ νέου δουλεία, αντλήσεως ύδατος, διάρκειας 8 ( οκτώ) ετών, υπέρ του ήµου Αρτέµιδας, από τη γεώτρηση που υπάρχει στη νοτιοδυτική γωνία του κτήµατος ιδιοκτησίας ΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ, κειµένου στη θέση «ΠΟΤΑΜΙ» της κτηµατικής περιφέρειας της πρώην κοινότητας Αγίου Λαυρεντίου και ήδη ήµου Αρτέµιδας και ειδικότερα στο τµήµα του κτήµατος, όπως αυτό

διακρίνεται µε τα στοιχεία 39, Α,Β,Γ,39 στο από Μαίου 1994 τοπογραφικό διάγραµµα του Αρχιτέκτονα Μηχανικού ΣΤΑΜΟΥ ΑΛΚΙΒΙΑ Η εµβαδού 139,75 τ.µ. εντός του οποίου ( τµήµατος) υπάρχει και το κτίσµα του αντλιοστασίου, εµβαδού 7,5 τ.µ. Με την εκ νέου σύσταση της προαναφεροµένης δουλείας εξασφαλίζεται η άρδευση µεγάλου αριθµού αγροκτηµάτων της κτηµατικής περιφέρειας του ηµοτικού ιαµερίσµατος Αγίου Λαυρεντίου, όπως εξάλλου γινόταν µέχρι και σήµερα. Η προς τούτο προσπέλαση θα γίνεται εκ της νοτίας διερχοµένης δηµοτικής οδού, η δε δίοδος θα έχει πλάτος ενός και 0,30 ( 1,30) µέτρων. Ο ήµος Αρτέµιδος θα λαµβάνει όλα τα αναγκαία µέτρα ώστε να αποφευχθεί οιαδήποτε διατάραξις του κυρίου του δουλεύοντος κτήµατος, εν τη νοµή και κατοχή του κτήµατος. Ο ήµος Αρτέµιδας θα παρέχει δωρεάν αρδευτικό ύδωρ προς τον ιδιοκτήτη του κτήµατος ( στο οποίο βρίσκεται η γεώτρηση) για 68 ( εξήντα οκτώ ) ώρες άρδευσης για κάθε έτος µε την διευκρίνιση ότι οι υπόλοιπες ώρες άρδευσης θα πληρώνονται κανονικά από τον ιδιοκτήτη του κτήµατος. Εξουσιοδοτείται ο Αντιδήµαρχος Αρτέµιδας να υπογράψει ως εκπρόσωπος του ήµου Αρτέµιδας κάθε σχετικό έγγραφο που θα χρειαστεί (π.χ συµβόλαιο). Τα συµβολαιογραφικά έξοδα που ενδεχοµένως προκύψουν θα επιβαρύνουν το ήµο Αρτέµιδας ( υπάρχει διαθέσιµη πίστωση του προϋπολογισµού στον Κ.Α 071.1). Η παραπάνω απόφαση ελέγχθηκε και βρέθηκε νόµιµη µε το µε αριθµό πρωτ. 11086/4.8.2004 έγγραφο της περιφέρειας Θεσσαλίας. Περίληψη της ως άνω απόφασης δηµοσιεύτηκε και στον ηµερήσιο τοπικό έντυπο τύπο η οποία υπογράφεται από το τότε ήµαρχο Αρτέµιδας ηµήτριο Αλεξόπουλο. Σύµφωνα µε τις παρ. β και γ του άρθρου 274 του Π. 410/1995 επιτρέπεται η σύσταση δουλείας για την ύδρευση και την εκτέλεση των έργων που αφορούν τη συγκέντρωση, τη µεταφορά, τη διανοµή και την εξυγίανση του νερού που είναι αναγκαία για την ύδρευση καθώς και για την εκτέλεση έργων σχετικών µε την άρδευση. Σύµφωνα µε το άρθρο 275 του Π. 410/1995, όπως είχε τροποποιηθεί και ίσχυε κατά το χρόνο λήψης της ως άνω απόφασης : «1. Η κήρυξη της απαλλοτρίωσης ή η σύσταση δουλείας ακινήτου που βρίσκεται µέσα στη διοικητική περιφέρεια δήµου ή κοινότητας, γίνεται µε απόφαση του

δηµοτικού ή κοινοτικού συµβουλίου, η οποία λαµβάνεται µε την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των µελών του. 2. Η απόφαση αυτή του δηµοτικού ή κοινοτικού συµβουλίου πρέπει να περιέχει επί ποινή ακυρότητας σαφή προσδιορισµό του ακινήτου ή του δικαιώµατος που συνιστά και της δηµόσιας ωφέλειας, για την οποία γίνεται η απαλλοτρίωση ή η σύσταση δουλείας. 3. Για να εκδοθεί η απόφαση που κηρύσσει την απαλλοτρίωση ή συνιστά τη δουλεία, απαιτούνται : α) κτηµατολογικό διάγραµµα που απεικονίζει την απαλλοτριωτέα έκταση ή την έκταση που επιβαρύνεται µε την δουλεία, καθώς και τι επί µέρους ιδιοκτησίες που περιλαµβάνονται σε αυτήν, β) κτηµατολογικός πίνακας στον οποίο εµφαίνονται οι εικαζόµενοι ιδιοκτήτες των ακινήτων, το εµβαδόν κάθε ακινήτου και τα κύρια προσδιοριστικά στοιχεία των κατασκευών που βρίσκονται σε αυτό και των λοιπών συστατικών του, γ) µελέτη ή προµελέτη ή προκαταρκτική µελέτη του έργου που τυχόν πρόκειται να εκτελεστεί. 4.. 5. Η απόφαση του δηµοτικού ή κοινοτικού συµβουλίου, µε την οποία κηρύσσεται η απαλλοτρίωση ή συνιστάται η δουλεία, κοινοποιείται στον καθ ου η απαλλοτρίωση ή σύσταση δουλείας, εφόσον είναι γνωστός, µε δηµοτικό, κοινοτικό ή δηµόσιο όργανο, που συντάσσει αποδεικτικό κοινοποίησης. Αν είναι άγνωστος.. 6. Ο καθ ου έχει δικαίωµα προσφυγής στην επιτροπή του άρθρου 177 παρ. 2 µέσα σε αποκλειστική προθεσµία δέκα (10) ηµερών από την κοινοποίηση της απόφασης της προηγουµένης παραγράφου. 7. Αν η επιτροπή αποφανθεί ότι νόµιµα εκδόθηκε η απόφαση της παραγράφου 1, αυτή δηµοσιεύεται, µε φροντίδα του δήµου ή της κοινότητας µια φορά σε µία ηµερήσια εφηµερίδα που εκδίδεται στο νοµό. Με τη δηµοσίευση ή τις δηµοσιεύσεις αυτές ολοκληρώνεται η διαδικασία κήρυξης της απαλλοτρίωσης ή σύστασης δουλείας. 8 9 10» Η µε αριθµό 92/2004 απόφαση έχει όλα τα «απαιτούµενα» της διάταξης του άρθρου 275 του Π. 410/1995, όπως ίσχυε κατά το χρόνο λήψης της. Με την µε αριθµό 92/2004 απόφαση του ήµου Αρτέµιδας έχει συσταθεί δουλεία αντλιοστασίου στο

ακίνητο πρώην ιδιοκτησίας της «Α.Ε ΕΤΕΑΠ» και ήδη ιδιοκτησίας ηµητρίου Γ. Αλεξόπουλου διάρκειας οκτώ ετών (8). Παρ όλα αυτά το ηµοτικό Συµβούλιο του ήµου Αρτέµιδας µε την µε αριθµό 196/2010 απόφασή του που λήφθηκε, κατά πλειοψηφία, στη συνεδρίαση της 29 ης εκεµβρίου του έτους 2010 και αφού έλαβε υπόψη του την εξώδικη διαµαρτυρία και δήλωση του ηµητρίου Γ. Αλεξόπουλου ( ηµάρχου Αρτέµιδας) «ο οποίος διαµαρτύρεται για τη χρήση της γεώτρησης γνωστή ως ΕΤΕΑΠ που βρίσκεται εντός του κτήµατος του στη θέση «Ποτάµι» της κτηµατικής Περιφέρειας του Αγίου Λαυρεντίου του ήµου µας και στο οποίο υπήρχε σύσταση δουλείας µε την πρώην Κοινότητα Αγίου Λαυρεντίου έως και το έτος 2002. Το.Σ Αρτέµιδας µε τη 92/2004 αποφάσισε την εκ νέου σύσταση δουλείας για 8 χρόνια δηλαδή έως το έτος 2010. Επειδή µέχρι και σήµερα δεν συστάθηκε αυτή η δουλεία και ο ήµος χρησιµοποιεί το νερό της γεώτρησής του (µε το οποίο υδρεύεται το. Κάτω Λεχωνίων του ήµου µας καθώς και η άρδευσης των κτηµάτων της κτηµατικής Περιφέρειας του. Αγίου Λαυρεντίου) χωρίς κανένα αντάλλαγµα διαµαρτύρεται για την συνεχιζόµενη και άνευ νοµίµου αιτίας και ανταλλάγµατος χρήση του νερού της γεώτρησης του και δηλώνει ότι το ακίνητο έπαυσε να βαρύνεται µε την προαναφεροµένη δουλεία, λόγω λήξης της διάρκειας της, και ότι στο µέλλον θα προβεί σε παραχώρηση της χρήσης του νερού µε αντάλλαγµα σε τρίτους. Ζητώ επίσης να αναγνωριστεί ότι µου οφείλεται αποζηµίωση για την οκταετή χρήση του νερού της γεώτρησης µου και ότι δεν υπάρχει πλέον καµία δέσµευση του ακινήτου µου» αποφάσισε κατά πλειοψηφία κρίνοντας το θέµα ως έκτακτο και κατεπείγον ότι : «Αναγνωρίζει ότι οφείλεται αποζηµίωση στον ηµήτριο Αλεξόπουλο του Γεωργίου για την 8ετή χρήση του νερού της γεώτρησης του που βρίσκεται στη θέση «Ποτάµι» και εξυπηρετούσε τις ανάγκες ύδρευσης του. Κάτω Λεχωνίων και τις ανάγκες άρδευσης του. Αγίου Λαυρεντίου και ότι µε την λήξη του έτους 2010 δεν υπάρχει πλέον καµία δέσµευση του ακινήτου του». Η µε αριθµό 196/2010 απόφαση του ηµοτικού Συµβουλίου Αρτέµιδας διαβιβάστηκε στην Αποκεντρωµένη ιοίκηση Θεσσαλίας Στερεάς Ελλάδος, η οποία µε το µε αριθµό πρωτ. 136/3851/3.2.1011 έγγραφό της, την επέστρεψε ως µη εµπίπτουσα σε έλεγχο νοµιµότητας κατ άρθρο 149 του Ν. 3463/2006 Σύµφωνα µε τα παραπάνω αναφερόµενα:

Η ως άνω απόφαση, η 196/2010, έρχεται σε ευθεία αντίθεση µε τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του Ν 1739/1987 και τις Συνταγµατικές επιταγές σύµφωνα µε τις οποίες το νερό δεν αποτελεί αντικείµενο εκµετάλλευσης και ως εκ τούτου στερείται νοµιµότητας. Η µε αριθµό 196/2010 απόφαση έρχεται σε αντίφαση µε την µε αριθµό 92/2004 απόφαση του ιδίου ηµοτικού Συµβουλίου, µε την οποία είχε συσταθεί δουλεία αντλιοστασίου διάρκειας οκτώ ετών (8), η οποία έληξε στις 14 Οκτωβρίου 2012 (η διάρκεια των οκτώ χρόνων άρχεται από τη δηµοσίευση στον έντυπο ηµερήσιο τύπο, 14.10.2004, της µε αριθµό 92/2004 απόφασης). Η µε αριθµό 196/2010 απόφαση του άλλοτε ηµοτικού Συµβουλίου Αρτέµιδας λήφθηκε στη συνεδρίαση της 29 ης εκεµβρίου 2010, χωρίς όµως να αιτιολογεί ότι πρόκειται για «θέµα που αναφέρεται σε έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης» όπως απαιτείται από την παρ. 6του άρθρου 93 του Ν. 3463/2006 αλλά και την παρ. 5 του άρθρου 65 του Ν. 3852/2010. ιότι σύµφωνα µε την παρ. 6 του άρθρου 93 του Ν. 3463/2006 αλλά και την παρ. 5 του άρθρου 65 του Ν. 3852/2010 : ««Έναν (1) µήνα πριν από την διενέργεια των εκλογών και µέχρι την εγκατάσταση των νέων δηµοτικών αρχών, το δηµοτικό συµβούλιο αποφασίζει µόνο για θέµατα που αναφέρονται σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης». Η «αναγνώριση της οφειλής» αποτελεί εξώδικο συµβιβασµό για τον οποίο απαραίτητη είναι η προηγούµενη γνωµοδότηση δικηγόρου άλλως η απόφαση πάσχει από ακυρότητα όπως σαφώς ορίζεται στη περ. η της παρ. 2 του άρθρου 103 του Ν. 3463/2010 σε συνδυασµό µε την παρ. 3 του ιδίου άρθρου. ιότι σύµφωνα µε την περ. η της παρ. 2 του άρθρου 103 του Ν. 3463/2010 ( η δηµαρχιακή επιτροπή) «αποφασίζει για το δικαστικό συµβιβασµό και εισηγείται στο δηµοτικό συµβούλιο για τον εξώδικο συµβιβασµό ή την κατάργηση δίκης που έχουν αντικείµενο µέχρι ποσού τριάντα χιλιάδων ευρώ ( 30.000 ευρώ) και στη παρ. 3 του ιδίου άρθρου και νοµοθετήµατος ορίζεται ότι: «Για τις περ. στ, ζ και η της προηγουµένης παραγράφου, η απόφαση λαµβάνεται ύστερα από γνωµοδότηση δικηγόρου, η ανυπαρξία της οποίας συνεπάγεται ακυρότητα της σχετικής απόφασης Η παρούσα ρύθµιση ισχύει και όταν αποφασίζει, σχετικά, το δηµοτικό συµβούλιο, λόγω υπέρβασης του αντικειµένου των τριάντα χιλιάδων ευρώ ( 30.000 ευρώ) της περ. η της προηγούµενης παραγράφου»

Επισηµαίνεται ότι ο ηµήτριος Γεωργίου Αλεξόπουλος, άλλοτε ήµαρχος Αρτέµιδας, έχει ασκήσει κατά του ήµου Βόλου την από 10 Ιουνίου 2011 αγωγή του στο Τριµελές ιοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου, µε την οποία ζητά να του καταβάλλει ο ήµος Βόλου το ποσό των «450.662,40» ευρώ νοµιµότοκα από την επίδοση της αγωγής «για την αυθαίρετη και παράνοµη χρήση του νερού της γεώτρησής µου για όλα αυτά τα έτη δηλ. 2003,2004,2005,2006,2007,2008,2009 και 2010». Λαµβάνοντας υπόψη όλα τα προαναφερόµενα θεωρώ ότι η µε αριθµό 196/2010 απόφαση του άλλοτε ήµου Αρτέµιδας πρέπει να ανακληθεί. Βόλος 16.10.2012 Η δικηγόρος του ήµου Βόλου Σοφία Κ. Παπαγιαννίτση