Ο όρος «Αμερική» χρησιμοποιείται ενίοτε καταχρηστικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για να περιγράψει τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικης.

Μαθημα:Γεωγραφια Ονομα μαθητριας:ελευθερια Καλτσα Θεμα :Ηπειροι(Αμερικη) Πηγες:wikipedia ΑΜΕΡΙΚΗ Η Αμερική είναι ήπειρος του δυτικού ημισφαιρίου, που αποτελείται από τη Βόρεια και Νότια Αμερική, τα εξαρτώμενα εδάφη και τις κτήσεις τους. Η Αμερική καταλαμβάνει 8,3% της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη και 28,4% της στεριάς, και φιλοξενεί περίπου το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού (περίπου 900 εκατομμύρια ανθρώπους). Η Αμερική είναι γνωστή και ως «Νέος Κόσμος», λόγω της ανακάλυψής της από τους Ευρωπαίους σχετικά αργά, μόλις τον 15ο αιώνα. Είχαν προηγηθεί ήδη οι Βίκινγκς, οι Ινουίτ και φυσικά οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Αμερικής. Ο όρος «Αμερική» χρησιμοποιείται ενίοτε καταχρηστικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για να περιγράψει τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικης. Σχηματισμος Η Νότια Αμερική αποσπάστηκε από το δυτικό μέρος της υπερηπείρου Γκοντβάνα περίπου πριν 135 εκατομμύρια χρόνια, μεταβαλλόμενη σε αυτόνομη ήπειρο. Περίπου πριν 15 εκατομμύρια χρόνια, η σύγκρουση της Καραϊβικής και της Ειρηνικής Πλάκας προκάλεσε την εμφάνιση αρκετών ηφαιστείων στο σημείο σύγκρουσης, κάτι που με τη σειρά του οδήγησε στην ανάδυση αρκετών νησιών, που αποτέλεσαν ένα αρχιπέλαγος εκεί που σήμερα βρίσκεται η Κεντρική Αμερική. Τα κενά μεταξύ των νησιών

γέμισαν από υλικά που προήλθαν από τη διάβρωση των πετρωμάτων της Βόρειας και Νότιας Αμερικης, καθώς και από επιπλέον ηφαιστειακό υλικό. Γύρω στα 3 εκατομμύρια χρόνια πριν την εποχή μας, η Βόρεια και Νότια Αμερική ενώθηκαν εκεί που βρίσκεται η Διώρυγα του Παναμά, σχηματίζοντας έτσι την ενιαία Αμερικανικη ηπειρο. Αποικισμος Τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι ο πολιτισμός Κλόβις είχε διαδοθεί στη Βόρεια και Νότια Αμερική γύρω στο 10.000 π.χ.[3] Οι γνώμες διίστανται για το κατά πόσον αυτή ήταν και η πρώτη ανθρώπινη παρουσία στην Αμερική, καθώς άλλα μοντέλα υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι έφτασαν στην Αμερική ήδη από το 40.000 π.χ. Ένα άλλο κύμα μετανάστευσης έφερε τους Ινουίτ στις αρκτικές περιοχές της Βόρειας Αμερικής, περίπου στα 1000 μ.χ.[4] Κατά την ίδια εποχή, Βίκινγκς άποικοι έφτασαν στη Γροιλανδία το 982 και στην αποικία Βίνλαντ λίγο αργότερα. [5] Οι Βίκινγκς γρήγορα εγκατέλειψαν τη Βίνλαντ, και τη Γροιλανδία γύρω στα 1500.[6] Ο αποικισμός της Αμερικής από τους Ευρωπαίους σε ευρεία κλίμακα ξεκίνησε λίγο μετά τα ταξίδια του Χριστόφορου Κολόμβου, το πρώτο από τα οποία έγινε το 1492. Η μετάδοση ασθενειών που μετέφεραν Ευρωπαίοι και Αφρικανοί σκότωσε το μεγαλύτερο μέρος των ιθαγενών κατοίκων της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής,[7][8] προκαλώντας μια μεγάλη μείωση του πληθυσμού κατά τον 16ο αιώνα, ακόμα και πριν την επαφή των πληθυσμών της ενδοχώρας με τους Ευρωπαίους, καθώς οι ασθένειες εξαπλώθηκαν με μεγάλη ταχύτητα.[9] Οι ιθαγενείς και οι Ευρωπαίοι άποικοι ήρθαν σε σύγκρουση, με αποτέλεσμα τη γενοκτονία των ιθαγενών πληθυσμών.[10] Οι πρώτοι Ευρωπαίοι μετανάστες έφτασαν στην Αμερική στο πλαίσιο αποστολών που οργανώθηκαν από τα ευρωπαϊκά κράτη προκειμένου να αποικίσουν τη νέα ήπειρο. Η μετανάστευση συνεχίστηκε με εντονότερους ρυθμούς, καθώς η Αμερική αποτέλεσε καταφύγιο για θύματα των θρησκευτικών διωγμών στην Ευρώπη αλλά και τόπος

αναζήτησης οικονομικών ευκαιριών και πλούτου. Πολλοί ακόμα μεταφέρθηκαν στην Αμερική παρά τη θέλησή τους ως σκλάβοι, κατάδικοι ή κατά συμβόλαιο δούλοι. Αποικισμος Το πιο βόρειο σημείο της Αμερικής είναι το νησί Κάφφεκλουμπεν, που είναι και η βορειότερη στεριά στη Γη.[11] Το νοτιότερο σημείο είναι τα νησιά της Νότιας Θούλης, αν και κάποιες φορές θεωρούνται τμήμα της Ανταρκτικής.[12] Το ανατολικότερο σημείο είναι το Βορειοανατολικό Ακρωτήριο (στη δανική Nordostrundingen) στη Γροιλανδία, ενώ το δυτικότερο η νήσος Άττου, τμήμα του αρχιπελάγους των Αλεουτίων στον Ειρηνικό. Τοπογραφία Το δυτικό τμήμα της ηπείρου από τις Αμερικανικές Κορδιλιέρες, μια οροσειρά που διατρέχει σχεδόν όλη τη δυτική ακτή, με τις Άνδεις στο δυτικό τμήμα της Νότιας Αμερικής[13] και τα Βραχώδη όρη και άλλες οροσειρές στο αντίστοιχο τμήμα της Βόρειας.[14] Τα Απαλλάχια όρη, μήκους 2.300 χιλιομέτρων, διατρέχουν την ανατολική ακτή της Βόρειας Αμερικής από την Αλαμπάμα έως τη Νέα Γη.[15] Βόρεια από τα Απαλλάχια, η Αρκτική Κορδιλλιέρα καλύπτει το ανατολικό τμήμα του Καναδά. Ανάμεσα στις οροσειρές που διατρέχουν τις ακτές βρίσκονται τεράστιες πεδιάδες. Οι Κεντρικές Πεδιάδες της Βόρειας Αμερικής καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του τμήματος αυτού της ηπείρου, προσδίδοντας χαμηλό ανάγλυφο, και πολλά πλεονεκτήματα όσον αφορά τις καλλιέργειες. Η Καναδική Ασπίδα καλύπτει σχεδόν 5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και σε γενικές γραμμές είναι σχεδόν επίπεδη. Όμοια, το βορειοανατολικό τμήμα της Νότιας Αμερικής καλύπτεται από την επίπεδη λεκάνη του Αμαζονίου.Το ορεινό τμήμα της Βραζιλίας, στην ανατολική ακτή, είναι σχετικά επίπεδο με μικρές μεταβολές στο ανάγλυφο,

ενώ πιο νότια βρίσκονται οι μεγάλες πεδιάδες του Γκραν Τσάκο και των πάμπας. Οι οροσειρές στα δτυικά είναι αποτέλεσμα τεκτονικής δραστηριότητας, και συγκεκριμένα της σύγκρουσης μεταξύ της Ειρηνικής Πλάκας και της Πλάκας Νάζκα με αυτές της Βόρειας και Νότιας Αμερικής. Αντίθετα, οι πεδιάδες είναι αρχέγονα εδάφη που αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα για τη δημιουργία της Αμερικανικής ηπείρου. Πληθυσμος Ο πληθυσμός της Αμερικής φτάνει τους 858.000.000 κατοίκους σύμφωνα με στατιστικές των Ηνωμένων Εθνών και διαιρείται σε: 501 εκατομμύρια στη Βόρεια Αμερική το 2002 357 εκατομμύρια στη Νότια Αμερικής. Εθνολογια Ο πληθυσμός της Αμερικής αποτελείται από τους απογόνους οκτώ μεγάλων εθνοτικών ομάδων και των συνδυασμών τους: Τους ιθαγενείς της Αμερικής, δηλαδή τους κοινώς λεγόμενους Ινδιάνους, τους Ινουίτ και τους Αλεούτιους Ευρωπαίους, κυρίως Ισπανούς, Άγγλους, Ιρλανδούς, Ιταλούς, Πορτογάλους, Γάλλους, Γερμανούς και Ολλανδούς Τους Μεστίζο, μιγάδες με μεικτή ιθαγενή και ευρωπαϊκή καταγωγή Αφρικανούς Τους Μουλάτο, μιγάδες αφρικανικής και ευρωπαϊκής καταγωγής Τους μιγάδες Cafuso ή Ζάμπο (στα ισπανικά), μεικτής αφρικανικής και ιθαγενούς καταγωγής Τους Ασιάτες

και τους Μεσανατολίτες. Από αυτή την άποψη, δίκαια η Αμερική θεωρείται «χωνευτήρι του κόσμου». Η πλειοψηφία του πληθυσμού ζει στη Λατινική Αμερική, που χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία δυο γλωσσών, της ισπανικής και της πορτογαλικής, που προέρχονται από τα λατινικά. Αντίθετα, στη Βόρεια Αμερική, ουσιαστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά επικρατεί η αγγλική γλώσσα, που προέρχεται από τα γερμανικά. Οι δυο αυτές χώρες έχουν βασικά αγγλικές ρίζες και διαφέρουν όχι μόνο από γλωσσολογική, αλλά και από πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική άποψη από τις άλλες χώρες της Αμερικής. ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ H Νότια Αμερική είναι το τμήμα της Αμερικής που βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο. Η Νότια Αμερική βρίσκεται μεταξύ του Ειρηνικού Ωκεανού και του Ατλαντικού Ωκεανού. Έχει σχήμα τριγωνικό και μήκος από βορρά προς νότο 7.500 χιλιόμετρα και από ανατολικά προς δυτικά 5.200 χιλιόμετρα. Η Ν. Αμερική υποτίθεται ότι ήταν παλιότερα ενωμένη με την Αφρική, από την οποία χωρίστηκε μετά από καταποντισμό. Βρέχεται από τον Ατλαντικό και Ειρηνικό ωκεανό, που ενώνονται στα νότια της ηπείρου με το πορθμό του Ντρέικ. Οι ακτές της Ν. Αμερικής παρουσιάζουν πολύ λιγότερες κολπώσεις από τις ακτές της Β. Αμερικής. Οι πιο αξιόλογοι κόλποι είναι αυτοί που

σχηματίζονται στις εκβολές των ποταμών Αμαζόνιου και Λαπλάτα και ο κόλπος του Παναμά στον Ειρηνικό. Εκτός από το νοτιότατο τμήμα σ' όλο το μήκος των υπόλοιπων ακτών δεν εμφανίζονται παρά μεμονωμένα μόνο νησάκια χωρίς ιδιαίτερη αξία. Πάντως το πιο αξιόλογο νησί είναι η Γη του Πυρός στο νοτιότατο άκρο, που χωρίζεται από την υπόλοιπη ήπειρο με τον πορθμό του Μαγγελάνου και έχει έκταση 7.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα. ΟΡΗ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ Στη Νότια Αμερική, όπως και στη βόρεια, σχηματίζονται μεγάλα πτυχωσιγενή όρη, οι Κορδιλλιέρες των Άνδεων (το νότιο τμήμα των Αμερικανικών Κορδιλιέρων), που η ψηλότερή τους κορυφή, η Ακονκάγουα, έχει ύψος 6.959 μ. Μετά απ' αυτήν έρχονται οι κορυφές Όχος ντελ Σαλάδο (6.893 μ.), Μόντε Πίσις (6792 μ.), Ουασκαράν (6768 μ.), Σέρρο Μπονέτε (6.759 μ.), Γιουγιαϊγιάκο (6739 μ.), Τουπουνγκάτο (6.565 μ.), Νεβάδο Σαγίαμα (6.542 μ.), Ιγιμάνι (6.462 μ.) και Ιγιάμπου (6.485 μ.). Οι Άνδεις θεωρούται η πιο ηφαιστειώδης περιοχή του κόσμου με πάρα πολλά ενεργά ηφαίστεια, από τα οποία το Γιουγιαϊγιάκο (6739 μέτρα) θεωρείται το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στο κόσμο, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ενεργότητας και στο Όχος ντελ Σαλάδο. Άλλα ψηλά ενεργά ηφαίστεια είναι το Παρινακότα στη Χιλή και τα Τσιμποράσο και Κοτοπάξι του Ισημερινού. ΛΙΜΝΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΟΙ Στην Ν. Αμερική έχει άφθονα επιφανειακά ύδατα, αλλά οι λίμνες της δεν έχουν μεγάλη έκταση. Μεγαλύτερη είναι η Τιτικάκα μεταξύ Περού και Βολιβίας, σε ύψος 3.812 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει έκταση 8.400 τετραγ. χιλιόμετρα και βάθος 281 μέτρα. Η Ν. Αμερική έχει μεγάλους ποταμούς, που συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες νερού. Η

αφθονία αυτή θεωρείται ότι είναι αποτέλεσμα των συχνών ανατολικών ανέμων που συγκεντρώνουν πολλούς υδρατμούς στις ανατολικές πλαγιές των Άνδεων. Το μεγαλύτερο ποτάμιο συγκρότημα είναι του Αμαζονίου, που σχηματίζεται από πολλούς μεγάλους παραπόταμους. Άλλοι μεγάλοι ποταμοί είναι o Παρανά και ο Ουρουγουάης που εκβάλλουν στο ποταμόκολπο Ρίο ντε λα Πλάτα, ο Ορινόκο, ο Αραγκουάγια, ο Άγιος Φραγκίσκος και ο Ρίο Νέγρο, που εκβάλλουν προς τον Ατλαντικό και ο Μαγδαλένα που εκβάλλει στην Καραϊβική θάλασσα. Εκτός από τον Αμαζόνιο, πλωτοί είναι ο Παρανά και ο παραπόταμός του Παραγουάης, ο Ορινόκο, ο Μαγδαλένα και άλλοι. Από τους καταρράκτες που σχηματίζουν οι ποταμοί της Ν. Αμερικής σπουδαιότεροι είναι οι καταρράκτες Ιγκουασού του Ιγκουασού και ο καταρράκτης Άνχελ (Έιντζελ), ο ψηλότερος στο κόσμο. Άλλοι σημαντικοί είναι οι Ατούρες και Μαϋπούρες του Ορινόκου ΚΛΙΜΑ-ΒΛΑΣΤΗΣΗ-ΠΑΝΙΔΑ Η Ν. Αμερική, που χωρίζεται στο βόρειό της τμήμα από τον ισημερινό, βρίσκεται κατά τα τρία τέταρτα μέσα στην τροπική ζώνη, με αποτέλεσμα να επικρατούν, στο μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου, σταθερές θερμοκρασίες, γύρω στους 30 C. Στα οροπέδια οι κλιματικές συνθήκες είναι πιο ακραίες λόγω του ύψους και των βροχών. Το τροπικό κλίμα των βόρειων περιοχών διαδέχεται το εύκρατο στην περιοχή του Λα Πλάτα. Στις Άνδεις επικρατεί ηπειρωτικό κλίμα, με αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες, που ευωδώνουν την παρουσία παγετώνων. Επίσης, το ύψος των Άνδεων εμποδίζει να τις προσπεράσουν σύννεφα, με αποτέλεσμα οι δυτικές ακτές να είναι ξηρές. Η έρημος Ατακάμα είναι το ξηρότερο μέρος στη Γη. Από την άλλη, οι βροχοπτώσεις στο ανατολικό τμήμα μπορούν να συντηρήσουν τη παρουσία τροπικών δασών.

Το βόρειο τμήμα της Νότιας Αμερικής καλύπτεται από τροπική βλάστηση, που σχηματίζει τα δάση της βροχής. Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου είναι το πιο εκτεταμένο στο κόσμο. Στην περιοχή των Άνδεων, η βλάστηση έχει το χαρακτήρα της βλάστησης των ψυχρών κλιμάτων και λίγα είδη έχουν προσαρμοστεί να ζουν στις ακραίες κλιματικές συνθήκες. Στη μέση ζώνη, εκτός από τις στέπες της Αργεντινής, ευδοκιμούν κάθε είδους φυτά της τροπικής βλάστησης και των εύκρατων ζωνών. Από τη Ν. Αμερική προέρχονται πολλά είδη φυτών που καλλιεργούνται ευρέως σήμερα, όπως η πατάτα και ο αραβόσιτος. Το ζωικό βασίλειο της Ν. Αμερικής παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που οφείλονται στην απομόνωση της ηπείρου από τις άλλες για αρκετά εκατομμύρια χρόνια. Χαρακτηριστικά είδη ζώων είναι το λάμα, ο ιαγουάρος, το πούμα, το ανακόντα, το αλπάκα, μερικά είδη πλατύρρινων πιθήκων και ο γιγάντιος μυρμηγκοφάγος. ΒΟΡΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ Η Βόρεια Αμερική είναι το τμήμα της Αμερικής που βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο της Γης. Βρέχεται στο Βορρά από τον Αρκτικό Ωκεανό, ανατολικά από τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά από την Καραϊβική Θάλασσα, και στη δυτική της πλευρά από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Προς το νότο βρίσκεται η Νότια Αμερική. Καλύπτει έκταση περίπου 24.490.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, περίπου 4,8% της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη ή περίπου 16,4% της ξηράς. Τον Οκτώβριο του 2006 ο πληθυσμός της εκτιμούνταν σε πάνω από 514.600.000 κατοίκους

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Η Βόρεια και Νότια Αμερική ονομάστηκαν, κατά γενική παραδοχή, από τον Γερμανό χαρτογράφο Μάρτιν Βαλντσιμέλλερ κατά το όνομα του ιταλού εξερευνητή Αμέριγκο Βεσπούτσι. Ο Βεσπούτσι ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που υποστήριξε ότι η Αμερική δεν ήταν οι Ανατολικές Ινδίες, αλλά μια διαφορετική, άγνωστη μέχρι τότε ήπειρος. Ο Βεσπούτσι ανακάλυψε τη Νότια Αμερική και ακολούθησε τις ακτές της Κεντρικής ώσπου έφτασε στη Βόρεια, συνδέοντας έτσι τις δικές του ανακαλύψεις με αυτές του Χριστόφορου Κολόμβου λίγα χρόνια πριν. Μια δεύτερη και λιγότερο διαδεδομένη εκδοχή αναφέρει ότι η ήπειρος ονομάστηκε κατά τον Άγγλο έμπορο Ρίτσαρντ Αμερίκε από το Μπρίστολ, που πιστεύεται ότι χρηματοδότησε το ταξίδι του Τζον Κάμποτ από τη Βρετανία στη Νέα Γη στα 1497. Μια μειοψηφική άποψη αναφέρει πως η Αμερική πήρε το όνομά της από ένα Ισπανό ναύτη που έφερε το αρχαίο βησιγοτθικό όνομα Αμαϊρίκ. Τέλος λέγεται πως το όνομα έχει προέλθει από κάποια γλώσσα των ιθαγενών λαών της Αμερικής. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ Η Βόρεια Αμερική αποτελεί το βόρειο τμήμα της Αμερικής. Το όριό της προς νότο είναι τα σύνορα Κολομβίας-Παναμά σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές, ή η Διώρυγα του Παναμά σύμφωνα με κάποιες άλλες ή ακόμα και ο Ισθμός του Τεχουαντεπέκ για αυτούς που ορίζουν τη Βόρεια Αμερική σαν το κομμάτι ξηράς που βασίζεται πάνω στην Καραϊβική πλάκα. Πριν να ανυψωθεί η Κεντρική Αμερική, η περιοχή ήταν βυθισμένη στη θάλασσα. Τα νησιά των Δυτικών Ινδιών σκιαγραφούν μια βυθισμένη πλέον γέφυρα γης που κάποτε ένωνε τη Βόρεια με τη Νότια Αμερική μέσω της

Φλόριντα και της Βενεζουέλας. Η ηπειρωτική ακτογραμμή έχει μεγάλο μήκος και είναι αρκετά ανώμαλη. Ο Κόλπος του Μεξικού είναι η μεγαλύτερη υδάτινη εσοχή της ηπείρου, με δεύτερο τον Κόλπο του Χάντσον. Γνωστός είναι επίσης ο κόλπος του Σεν Λόρενς και ο κόλπος της Καλιφόρνια. Η ήπειρος περιβάλλεται από πολυάριθμα νησιά, τα περισσότερα από τα οποία συγκεντρώνονται στο Αρκτικό αρχιπέλαγος, τις Μεγάλες και Μικρές Αντίλλες, το Αρχιπέλαγος Αλεξάντερ και τις Αλεούτιες νήσους. Η Γροιλανδία, το μεγαλύτερο νησί του κόσμου που αποτελεί αυτοδιοικούμενο έδαφος της Δανίας, βρίσκεται επάνω στη Βορειοαμερικάνικη πλάκα και γεωγραφικά αποτελεί μέρος της Βόρειας Αμερικής. Οι Βερμούδες δεν είναι μέρος της Αμερικής αλλά νησί που σχηματίστηκε από την ανύψωση της Μεσοωκεάνιας ράχης περίπου εκατό εκατομμύρια χρόνια πριν, θεωρείται όμως ουσιαστικά μέρος της Βόρειας Αμερικής, ειδικά λόγω των ιστορικών, πολιτικών και πολιτιστικών δεσμών τους με τη Βιρτζίνια και άλλες περιοχές. ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ Η Βόρεια Αμερική συχνά χωρίζεται σε υποπεριοχές, δεν υπάρχει όμως κάποιος επίσημος διαχωρισμός. Η Κεντρική Αμερική αποτελεί το νότιο τμήμα της περιοχής, αλλά το βόρειο όριό της καθορίζεται διαφορετικά ανάλογα με την πηγή. Από γεωφυσική άποψη, η περιοχή της Κεντρικής Αμερικής ξεκινά στον Ισθμό του Τεχουαντεπέκ στο Μεξικό, δηλαδή στα όρια των Πολιτειών Καμπέτσε, Τσιάπας, Ταμπάσκο, Κιντάνα Ρου και Γιουκατάν.[2] Κατά τον ΟΗΕ το Μεξικό αποτελεί τμήμα της Κεντρικής Αμερικής αντίθετα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συμπεριλαμβάνει το Μεξικό, όπως και το Μπελίζ. Από γεωπολιτική άποψη το Μεξικό συνήθως δεν θεωρείται μέρος της Κεντρικής Αμερικής.[3]

Ο όρος Μεσοαμερική χρησιμοποιείται κάποιες φορές για να περιγραφούν συλλογικά το Μεξικό και οι Χώρες της Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής, και μπορεί να αφορά και την Κολομβία και τη Βενεζουέλα που βρίσκονται στη Νότια Αμερική ΙΣΤΡΟΡΙΚΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ Η Βόρεια Αμερική, ή κάποια μέρη της, κατά το παρελθόν, ειδικά κατά την πρώτη περίοδο αποικισμού, αναφέρονταν και με άλλα ονόματα. Το ισπανικό τμήμα αναφερόταν και σαν Νέα Ισπανία. Οι Ισπανοί αποκαλούσαν τη Βόρεια Αμερική "Φλόριντα", που τελικά έγινε το όνομα της πολιτείας των ΗΠΑ. Οι Άγγλοι χρησιμοποιούσαν το όνομα Βιρτζίνια προς τιμή της βασίλισσας Ελισσάβετ (που στα αγγλικά αποκαλούνταν The Virgin Queen, η παρθένα βασίλισσα). Ο Τζων Ντη πρότεινε να χρησιμοποιηθεί το όνομα Ατλαντίδα, πιστεύοντας ότι πρόκειται για τη χαμένη ήπειρο που περιέγραψε ο Πλάτωνας. Το βορειότερο τμήμα αναφερόταν και σαν Νορουμπέγκα (Norumbega), Δύση ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ Β.ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ Ν.ΑΜΕΡΙΚΗ