ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Π.Πρεβελάκη το Χρονικό μιας πολιτείας σελ. 99

1 ος γρίφος ΧΟΧΛΙΔΗΣ Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, ζούσε στις παρυφές του λόφου του Αϊ Γιάννη, ένας τούρκος ιερωμένος ο Χοχλίδης, στη σοφία και τις συμβουλές του οποίου προσέφευγαν οι μουσουλμάνοι για να πάρουν την ευλογία του. Κατά μία εκδοχή για το λόγο αυτό ο λόφος ονομάσθηκε «Ευλυγιάς» δηλαδή ο τόπος που δινόταν η ευλογία. Μετά το θάνατο του, ο τάφος του, που βρισκόταν στο λόφο, αποτελούσε τόπο προσκυνήματος για εκατοντάδες μουσουλμάνες, που κάθε Παρασκευή απόβραδο, πήγαιναν να τον προσκυνήσουν. Ο γρίφος δόθηκε με ένα χοχλιό και ένα σκουλαρίκι περασμένο σε αυτόν. Τους χοχλιούς, πρώτα τους φάγαμε με το χόντρο, μετά τους καθαρίσαμε, τους γυαλίσαμε και τους περάσαμε ένα σκουλαρίκι από δεξιά, το οποίο ήταν σύμβολο της παρθενίας των τούρκων ιερωμένων. Π.Πρεβελάκη το Χρονικό μιας πολιτείας σελ. 99

2 ος γρίφος ΚΡΗΝΗ στην οδό Πατελάρου 14 Μαζί με την κρήνη ΡΙΜΟΝΤΙ είναι οι μόνες σωζόμενες, από τις τρείς γνωστές ενετικές κρήνες, αφού η τρίτη (Κρήνη Φιλάρετου) που βρισκόταν στην Πηγάδα στη Μεγάλη Πόρτα δεν σώζεται. Ο γρίφος δόθηκε σε κείμενο με την αναζήτηση της κρυμμένης ομορφιάς, αφού η κρήνη αυτή δεν είναι άμεσα θεατή, και με το σχεδίασμα της κρήνης στο πάνω μέρος της σελίδας, όπως αυτό υπάρχει χαραγμένο στην κορυφή της και βρίσκεται και σε κέντημα φωτογραφημένο στον τόμο του Ι.Δημακόπουλου «Τα σπίτια του Ρεθέμνου». Χ.Στρατιδάκη οδηγός για την πόλη σελ. 24 Δημακοπούλου Τα σπίτια του Ρεθύμνου σελ. 142 πίνακες 87, 88 Πυξίδα σελ. 122 Κρητολογικά Γράμματα τ. 13 σελ. 133,134 Στρατιδάκη 370 Μνημειακά Κενά σελ. 123

3 ος γρίφος Τα τρία δένδρα στην γωνία Κ.Σάθα και Κονδυλάκη Πρόκειται για ένα πλάτανο, ένα πεύκο και ένα κυπαρίσσι. Τα δένδρα αυτά, είναι τα μόνα που σώζονται στην νοτιοανατολική απόληξη του τότε τούρκικου νεκροταφείου, που έφθανε μέχρι εκεί. Ο γρίφος δόθηκε χρωματικά, σε ποίημα με τις τρείς αποχρώσεις του πρασίνου, που αναλογούσαν σε κάθε δένδρο και με την υπόμνηση της παρουσίας εκεί του σχολείου («κι αν χάσαν τα δικά τους νιάτα, με νιάτα τη ζωή τους πλέξαν»), του τούρκικου νεκροταφείου («απίστων λείψανα ακουμπούνε») αλλά και των οδών Κ.Σάθα και Κονδυλάκη («ιστορικός και λογοτέχνης»). Χ.Στρατιδάκη 370 μνημειακά κενά σελ. 99

4 ος γρίφος Καμινιάστρα στα Περιβόλια Στο χώρο που σήμερα είναι κτισμένη η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στα Περιβόλια, λειτουργούσε ασβεστοκάμινο μέχρι και το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Ο γρίφος δόθηκε σαν συνταγή, από όπου βρίσκοντας τα γράμματα που αναλογούσαν σε κάθε δόση υλικού, σχηματιζόταν η λέξη ασβέστης. Συνδυαζόμενη με την αναλογία 1/7, η οποία έπρεπε να μεταφρασθεί σε χρονολογία 1 η Ιουλίου (εορτή των Αγίων Αναργύρων) παρέπεμπε στον αύλειο χώρο της εκκλησίας. Μαυράκη Περιβόλια το συναξάρι του τόπου σελ. 26

5 ος γρίφος Αυλαία Θεάτρου Διονύσια Α Γ Α Ζ Σ Ο Τ Σ Ι Ρ Α Τ Ρ Κ Υ Υ Ι Ε Α Λ Ε Ξ Η Σ Ρ Ο Α Σ Λ Π Ζ Ρ Ι Α Ι Α Υ Ω Δ Ρ Ο Π Σ Α Α Β Λ Θ Ε Ο Σ Ο Π Τ Α Φ Ο Ρ Ν Ο Η Α Τ Ι Δ Ο Α Ν Σ Ι Ρ Η Ν Υ Μ Ε Λ Α Φ Ρ Α Ε Ε Λ Ω Σ Α Δ Ρ Ο Φ Ο Τ Ρ Μ Σ Ρ Ο Δ Τ Θ Α Σ Ν Ρ Σ Ε Ε Η Ο Ω Γ Υ Ρ Ο Ι Η Ο Ο Τ Ρ Τ Ο Ρ Φ Ο Λ Υ Υ Ν Σ Ζ Ο Ε Ε Δ Ι Υ Ι Ν Ο Ο Σ Α Ε Σ Τ Ρ Ν Υ Σ Ο Λ Ο Π Ι Α Π Γ Ι Α Ν Ν Ο Υ Λ Η Σ Α Λ Λ Ε Ν Ο Ρ Τ Ε Π Η Γ Η Π Ε Ρ Μ Η Ν Ο Σ Η Λ Ω Ν Α Μ Α ΠΑΤΟΥΧΑΣ Π Η Γ Η _ Ω Ε _ Ε _ Ρ Υ Ι ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ _ Τ Ρ Ο _ Ι _ Σ _ Ο Τ Τ

ΠΑΝΩΡΙΑ N _ Y _ Γ Η Λ ΦΟΡΤΟΥΝΑΤΟΣ _ Ρ _ Λ _ Ι _ Ο _ Ο _ ΕΡΩΦΙΛΗ Ε N Σ _ Π ΡΟΔΟΛΙΝΟΣ _ Η Ρ _ Ο _ Α Α _ Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, στο χώρο του σημερινού ξενοδοχείου Φορτέτζα, επί της οδού Μελισσηνού και Μίνως, λειτουργούσε θερινό θέατρο με την ονομασία «ΔΙΟΝΥΣΙΑ» στο οποίο εκτός από θεατρικές παραστάσεις γίνονταν και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ο γρίφος δόθηκε με κρυπτόλεξο, όπου διαγράφοντας τα ονόματα πρωταγωνιστών κρητικών θεατρικών έργων, σχηματιζόταν η φράση "ΑΥΛΑΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑ". Κ.Η.Παπαδάκη Ρέθυμνο 1900-1950 Α τόμος σελ. 96 Χ.Καλαϊτζάκη Τα δικά μας καφενεία σελ. 77,81,211

6 ος γρίφος Παναγία Γοργοεπήκοος Στο εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, που βρίσκεται στην οδό Μ.Μουσούρου, απέναντι από το Ιερό της Μητρόπολης, βρίσκεται αριστερά όπως εισερχόμαστε το προσκυνητάρι της Παναγίας της Γοργοεπηκόου, με σειρά αφιερωμάτων. Ο γρίφος δόθηκε σε δίπτυχο, με την προσευχή προς την Παναγία, της οποίας τη γρήγορη βοήθεια ζητούσαμε και με τα τρία αστέρια, τα λεγόμενα παρθενόσημα. Χ.Καμηλάκη «Μητρόπολη Ρεθύμνου» σ. 448

7 ος γρίφος Δίδυμη Εκκλησία Αγίων Νικολάου και Αντωνίου στο Μαρουλά Στο Μαρουλά, υπάρχει δίδυμη εκκλησία, αφιερωμένη στους Αγιους Νικόλαο και Αντώνιο. Ο γρίφος δόθηκε με το ζωδιακό σύμβολο των Διδύμων και γύρω του σε απέναντι θέσεις τους αριθμούς 6 και 12, 17 και 1. Θα έπρεπε να γίνει ο συνδυασμός των αριθμών με τις ανάλογες εορτές και με το σύμβολο των διδύμων, για να πάμε στο Μαρουλά και στην εκκλησία αυτή. Κ.Γιαπιτζογλου "Μαρουλάς ο μεγάλος πύργος και ο οικισμός" σελ. 28

8 ος γρίφος Αγιος Γεώργιος στους Πετσακάδες Μη σωζόμενη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, της οποίας τα ερείπια βρίσκονται στον αύλειο χώρο δυτικά του ΠΡΙΜΑ ΠΛΩΡΑ. Ο γρίφος δόθηκε με μια ασπίδα ντεκουπαρισμένη πάνω σε δέρμα, με την Αγγλική σημαία και τα σύμβολα των Προσκόπων και των Σταυροφόρων. Θα έπρεπε να αναζητηθεί ποιος Άγιος προστάτευε και τους τρείς αυτούς (Άγγλους, Προσκόπους και Σταυροφόρους), που ήταν ο Άγιος Γεώργιος. Ποιος Άγιος Γεώργιος όμως; Θα έπρεπε να αξιολογηθεί και το δέρμα, που σωστά ερμηνευόμενο παρέπεμπε στα βυρσοδεψεία (Πετσακάδες) και έτσι οδηγούνταν οι κυνηγοί στον πιο πάνω χώρο. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ Χ.Στρατιδάκης 370 Μνημεία σελ. 83, 122, 158-159.

9 ος γρίφος Αχέλης.

Ο Αντώνιος Αχέλης, ήταν ο συγγραφέας του ποιήματος «Μάλτας Πολιορκία», ενός από τα κοσμήματα της κρητικής λογοτεχνίας επί ενετοκρατίας. Ο γρίφος δόθηκε με 15 κάρτες πόλεων. Οι πόλεις αυτές είχαν υποστεί όλες πολιορκία. Κάτω από τη φωτογραφία κάθε πόλης, ήταν με παύλες κενές τα γράμματα του ονόματός της και δίπλα η χρονολογία, κατά την οποία είχε πολιορκηθεί. Πιο κάτω ήταν απόσπασμα από το ποίημα του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι». Θα έπρεπε οι κυνηγοί για να βάλουν τις κάρτες στη σειρά, συνθέτοντας με τη σωστή σειρά τους στίχους του ποιήματος, να βρούν ποιες ήταν οι πολιορκημένες πόλεις συμπληρώνοντας το όνομα τους στις παύλες και στη συνέχεια να συνθέσουν τη φράση «Μάλτας Πολιορκία» με τα γράμματα από κάθε πόλη που ήταν σε κύκλο. ΡΕΘΥΜΝΟΔΩΝΥΜΙΚΑ ομώνυμη οδός 10 ος γρίφος Καφενείο Γρυλλάκη-Αποδυτήρια Αστέρα Στη δεκαετία του 1950, ο Δημήτρης Γρυλλάκης, έκλεισε το καφενείο του που για χρόνια λειτουργούσε απέναντι από τον ανατολικό τοίχο του γηπέδου της Σοχώρας. Αμέσως το παραχώρησε σαν αποδυτήρια στην ομάδα του Αστέρα που αγωνιζόταν και ο αξέχαστος υιός του Νίκος, που αργότερα έπεσε σαν πιλότος στο καθήκον μεταφέροντας με το αεροπλάνο του ανθρωπιστική βοήθεια. Ο γρίφος δόθηκε με ένα φλιτζάνι καφέ το οποίο παρέπεμπε στο καφενείο, καθώς και ένα κίτρινο σαπούνι και μια μπλε πετσέτα, που είναι τα χρώματα του Αστέρα και παρέπεμπαν στα αποδυτήρια. Χ.Καλαϊτζάκης «Τα δικά μας καφενεία» σελ. 141.

11 ος γρίφος Αχιβάδα-Μιναρές Μικρής Παναγίας Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, στο χώρο της Μικρής Παναγίας, στρατωνιζόταν προσωρινά μία μονάδα Ελλήνων στρατιωτών. Τα βράδια με τον άνεμο, έβγαινε ένας συνεχής θόρυβος από το σχήματος αχιβάδας εσωτερικό του κουτσοτρούλη μιναρέ, που δεν άφηνε τους στρατιώτες να κοιμηθούν, με συνέπεια να αποφασίσουν και να ολοκληρώσουν την κατεδάφιση του. Ο γρίφος δόθηκε σαν διαφήμιση ωτοασπίδων με το σχήμα σπείρας (αχιβάδας) και την ονομασία ΩΤΟΑΣΠΙΔΑΙ ΧΑΒΑΗΣ. Αν αναγραμματιζόταν η λέξη ΧΑΒΑΗΣ έβγαινε η λέξη ΑΧΗΒΑΣ η οποία είναι η σωστή γραφή της αχιβάδας κατά Μπαμπινιώτη. Συνδυαζόμενη μάλιστα με την υπόδειξη της χρήσης της με επίδειξη στρατιωτικής ταυτότητας προς αποφυγή καταστροφών, υπονοούσε ότι αν φορούσαν ωτοασπίδες οι στρατιώτες δεν θα ενοχλούνταν από το θόρυβο και δεν θα κατέστρεφαν τον μιναρέ. Βαλαρή "Μια πόλη αναμνήσεις" σελ. 51-52

12 ος γρίφος Ιωάννης Δραμουντάνης «Στεφανογιάννης» Ο Στεφανογιάννης ήταν ο αρχηγός της ανταρτικής ομάδας των Ανωγείων «ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ» επί γερμανοκατοχής με μεγάλη αντιστασιακή δράση. Στις 14-2-1944 συνελήφθη από τους Γερμανούς στο μπλόκο των Ανωγείων και εκτελέσθηκε παρά την προσπάθεια του να διαφύγει. Ο γρίφος δόθηκε με την εικόνα του Ψηλορείτη, ένα δάφνινο στεφάνι που πλαισίωνε την σημαία του ανταρτικού σώματος των Ανωγείων, με τον Αϊ Γιώργη στο κέντρο και όλη την εικόνα σε μαύρο πλαίσιo για το πένθος του χαμού του ήρωα αυτού και παρέπεμπε στην οδό Δραμουντάνη ή Στεφανογιάννη στη Σαρακήνα. Πολιουδάκη "Εθν. Αντίσταση" σελ. 140,150,151,170 "Η σημαία της ανταρτικής ομάδας" σελ. 270 ΡΕΘΥΜΝΟΔΩΝΥΜΙΚΑ

13 ος γρίφος Γιώργης Βογιατζής Ο Βογιατζής που έζησε στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα στον Πλατανιά, έβαφε κρητικές βράκες πριν γίνει καφετζής. Το επώνυμο του ήταν Πυθαρουλάκης και καταγόταν από τις Μαργαρίτες. Λόγω του πρότερου επαγγέλματος του, του έμεινε το Μπογιατζής το οποίο εξευγενισμένο σε Βογιατζής, αποτελεί σήμερα το επώνυμο της οικογένειας. Ο γρίφος δόθηκε με μία μικρή βράκα, που είχαμε παραγγείλει στο Ηράκλειο και βαμμένα απάνω τα λόγια «Όποιος την επεξεργασθεί μπορεί αστεία αστεία να πάει στο Ληξίαρχο να αλλάξει τα στοιχεία» Χ.Καλαϊτζάκης «Τα δικά μας καφενεία» σελ. 41,42,269 14 ος γρίφος Τα καμπανάκια της Αγίας Βαρβάρας Κατά την περίοδο της κρητικής αυτονομίας και της ρωσικής παρουσίας στο Ρέθυμνο, οι Ρώσοι στρατιώτες εκκλησιαζόταν στην Αγία Βαρβάρα. Επειδή η εκκλησία δεν έχει καμπαναριό, οι Ρώσοι είχαν στηρίξει σε ένα σιδερένιο πλαίσιο σε ύψος ανθρώπου και σε σχήμα Π, εννέα μικρά καμπανάκια τα οποία χειριζόταν ένας ρώσος στρατιώτης κουνώντας τα σχοινάκια τους σύμφωνα με τη βυζαντινή μουσική κλίμακα. Ο γρίφος δόθηκε ηχητικός, με το άκουσμα εννέα μικρών κουδουνισμάτων και σε στιχομυθία, από την οποία προέκυπτε πως η ωραία αυτή μελωδία "στηριζόταν" στον αριθμό 3,14 που παρίσταται στα μαθηματικά με το γράμμα "π". Μ.Τσιριμονάκη «Ρεθεμνιώτες» σελ. 234 Ι.Δογάνη «Το Παλιό Ρέθεμνος» 18/3/14

15 ος γρίφος Τζιορντάνο Μπρούνο Φιλόσοφος του Μεσαίωνα, που καταδικάσθηκε σαν αιρετικός από την Ιερά Εξέταση, λόγω των θεωριών του περί Σύμπαντος και Ηλιακού Συστήματος, οδηγούμενος στην πυρά. Ο γρίφος δόθηκε σε μορφή παπύρου και Ιεροεξεταστικής απόφασης, με το άγαλμα του Τζιορντάνο Μπρούνο, που βρίσκεται στη Ρώμη και παρέπεμπε στην ομώνυμη οδό στην περιοχή Κόρακα Καμάρα. ΠΥΞΙΔΑ ομώνυμη οδός σελ. 184

16 ος γρίφος Μονή Χαλεβί ἀ

Η Μονή Χαλεβί παλαιότερα αποτελούσε Σταυροπηγιακή Μονή, υπαγόμενη στο Πατριαρχείο και έχοντας στην επιστασία της και άλλα μετόχια, ακόμη και τη Μονή της Αγίας Ειρήνης. Επί τουρκοκρατίας υπέστη διωγμούς, ακόμη και κατάληψη από τούρκο Αγά, ο οποίος δικαιώθηκε από τον Καδή, σε διαμαρτυρίες των μοναχών. Οι μοναχοί όμως απευθύνθηκαν και στον Σουλτάνο, ο οποίος τους δικαίωσε ακυρώνοντας την απόφαση του Καδή και αποδίδοντας τους τη μονή. Εκεί κατά καιρούς συγκεντρώνονταν κρητικοί επαναστάτες ακόμη και κατά την πολιορκία του Αρκαδίου. Τώ ρα αποτελεί μετόχι υπαγόμενο στην Αγία Ειρήνη. Ο γρίφος δόθηκε με τη μορφή δικαστικής απόφασης, που αναγνωρίζει την κυριότητα της έναντι των κατά καιρούς καταπατητών τούρκων. Τρούλης "Ρέθυμνο" σ. 121, 123 Τρούλης "Ιερά Μητρόπολη" σελ. 94-96 Λαμπρινάκη σ. 82 Προμηθεύς Πυρφόρος 1980 τ. 22 και 31 σελ. 353-366 και 273-274 Εγγραφα Ιεροδικείου Ρεθύμνης σελ. 339

17 ος γρίφος Στρατής ο Μετεωρολόγος Στα μέσα του 20ού αιώνα, ζούσε ένας γραφικός τύπος, καταγόμενος από την Κυριάννα, με το όνομα Στρατής. Κάθε Σαββατοκύριακο έμπαινε στο Ρέθυμνο για να ζητήσει βοήθεια, μένοντας στο φούρνο του Τζέλεση στην Αντιστάσεως. Είχε δε τη δυνατότητα κατά ένα περίεργο τρόπο, να βρίσκει πότε ήταν το Πάσχα σε οποιαδήποτε μελλοντική χρονιά τον ρωτούσαν και με βάση το Πάσχα να βρίσκει και τις κινητές εορτές. Ο γρίφος δόθηκε με τη μορφή εορτολογίου, όπου έπρεπε με βάση το Πάσχα, στο οποίο αντιστοιχούσε το γράμμα Μ, να προσθαφαιρούνται κάθε φορά γράμματα σύμφωνα με τις αντίστοιχες εορτές, για να προκύψει η φράση "ΜΕΤΕΩΡΟΣ ΛΟΓΟΣ". Κ.Παπαδάκη "Ρέθυμνο 1900-1950" τ. Α σελ. 116 και 118. Χ.Παπαδάκη "Οι διαφορετικοί" σελ. 123

18 ος γρίφος Εμμανουήλ Βογιατζάκης Ο αξέχαστος Λυκειάρχης με την τόσο πλούσια ανθρωπιστική, επιστημονική και κοινωνική δράση, έπαιρνε τους μαθητές του τα βράδυα και τους εξηγούσε τους αστερισμούς, έχοντας οργανώσει παράλληλα ένα υποδειγματικό χημικό εργαστήριο. Είχε ένα σκύλο που τον έλεγε HOPE (Ελπίδα). Ο γρίφος τέθηκε με την εικόνα ενός έναστρου ουρανού, που παρακολουθούσαν μαθητές. Απεικονιζόταν ο αστερισμός του κυνός με τα γράμματα Η Ο P E και κάτω δεξιά η αναγραφή chemastry. Aν ερμηνευόταν σωστά η λέξη HOPE και συνδυαζόταν με τη χημεία και την αστρολογία και τους μαθητές, λυνόταν ο γρίφος, που παρέπεμπε στο σπίτι του καθηγητή στην οδό Ε.Μαρούλη. Μ.Τσιριμονάκη «Εν Ρεθύμνω» σελ. 111 Κρητ. Γράμματα «Μιχ.Τρούλη» τ. 9-10 σ. 298 Κ.Η.Παπαδάκη τ. Β σελ. 176 Χ.Στρατιδάκη η γειτονιά της σχ. Χωροφυλακής σ.44-45

19 ος γρίφος Παπανουφράκης Ο ιερέας Ελευθέριος Νουφράκης, μπήκε με τον ελληνικό στρατό στις 19-1-1019 στην Κωνσταντινούπολη. Αμέσως με 4 αξιωματικούς πήγε στην Αγία Σοφία, όπου κάτω από τα έκπληκτα βλέμματα των τούρκων στρατιωτών-φρουρών, τέλεσε τη θεία λειτουργία. Ο γρίφος τέθηκε με κείμενο που τον αποκαλούσε Μακάριο, αφού η 19 η Ιανουαρίου, ήταν η εορτή του οσίου Μακαρίου. Δόθηκε μαζί ο Ακάθιστος Ύμνος και η αναγραφή των τεσσάρων αξιωματικών και των τεσσάρων πύργων (μιναρέδων) που περιβάλλουν την Αγία Σοφία. Λεπτομέρεια με νούφαρα στο κάτω μέρος της εικόνας. Είναι η μόνη ονοματοδοσία που έχει τεθεί σε δύο δρόμους. Έτσι ζητήθηκαν και οι δύο αυτοί δρόμοι (Τσεσμές και Αμαριώτικος δρόμος). ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ 3/6/88 Εκκεκάκη Αγονη Γραμμή 22-2-10 Ρεθυμνοδωνυμικά (1 η οδός) Πυξίδα (2 η οδός)

20ός γρίφος Γυμναστικός Σύλλογος Ρεθύμνης Το 1899 ιδρύθηκε από επώνυμους ρεθεμνιώτες, ο Γυμναστικός Σύλλογος, με γήπεδο τη σημερινή Σχολή Χωροφυλακής. Ο γρίφος δόθηκε υπό τον τύπο επιστολής του Ε.Γενεράλη προς τους συνιδρυτές, με την οποία χαιρετίζει την ολοκλήρωση της ίδρυσης και εύχεται να λειτουργεί «εν τω επερχομένω αιώνι και εις το διηνεκές» επισημαίνοντας μάλιστα την απεικόνιση «ευκλεούς και εστεμμένου τέκνου της νήσου» «εν τω συμβόλω» (σφραγίδα), που ήταν ο Κρητικός Βασιλιάς Μηριώνης, ήρωας του Τρωικού πολέμου. Κ.Παπαδάκη τ. Α σελ. 281-290 ΠΥΞΙΔΑ σελ. 126-127

Γρίφος θησαυρού. Στον φάκελο του θησαυρού βρισκόταν ένα κείμενο του παππού της Αριάδνης, ένας χάρτης, ένα κλειδάκι και ένα cd. Στην ετικέτα του cd έγραφε «κλείσε τα φώτα και απόλαυσε τη μουσική». Όμως δεν έφθανε αυτό, αφού για να πας στο θησαυρό, θα έπρεπε να ακούσεις το τραγούδι της Ρεμπούτσικα, που έλεγε «οι πυξίδες δείχνουν πάντα στο βορρά», να απλώσεις το χάρτη, να ξεκολλήσεις την ετικέτα και να δεις στο πίσω μέρος της την ένδειξη των σωστών συντεταγμένων, στις οποίες θα έπρεπε να τοποθετήσεις τον φάρο που για σας κατασκευάσαμε, να γυρίσεις προς το βορρά την κεφαλή του και να φωτισθεί το σημείο που με κρυφή μελάνη είχαμε επισημάνει και υποδείκνυε τον ανατολικό τοίχο του κολυμβητηρίου, σε μία σχισμή του οποίου, είχαμε τοποθετήσει ένα σιδερένιο κουτάκι ασφαλισμένο με συρματόσχοινο και κλειδωμένο με λουκέτο το οποίο μπορούσε να ξεκλειδώσει μόνο το κλειδάκι που θα κρατούσε ο λύτης. Οι Γκουσγκούνηδες πήγαν με το κλειδάκι, πήραν του κουτάκι αυτό, που μέσα ήταν ένα άλλο κλειδάκι, που το έφεραν στο Δημαρχείο για να ξεκλειδώσουν το κασελάκι που ήταν κρυμμένο το λάβαρο της πόλης που σχεδιάσαμε και ζωγράφισε η κυρία Χρυσούλα Σκεπετζή.