Φλεγµονώδης ακµή Οζώδης κυστική ή συρρέουσα

Η ακµή είναι µια συχνή και χρόνια κατάσταση του δέρµατος µε πολύπλοκή κλινική εικόνα και δηµιουργεί έντονα σωµατικά και ψυχικά προβλήµατα. Χαρακτηρίζεται από απόφραξη του τριχοσµηγµατογόνου θύλακα και φλεγµονή µέσα και γύρω. Είναι αποτέλεσµα 4 κυρίως παραγόντων Απόφραξης του τριχοσµηγµατογόνου θύλακα ( λόγω ταχύτερης, εντονότερης αλλά ατελούς κερατινοποίησης του ακροκολπώµατος ). Σµηγµατόρροιας, που είναι συνέπεια της δράσης των ανδρογόνων. Ανδρογόνων Μικροβίων, γιατί µεταβάλλεται η χηµική σύσταση του σµήγµατος, λόγω της λιπολυτικής δράσεως της βακτηριακής χλωρίδας µέσα στο ακροκόλπωµα. Άλλοι παράγοντες που συµβάλουν στη δηµιουργία της ακµής είναι Γενετικοί Φάρµακα Ψυχολογικοί ( σε περιπτώσεις έντονου στρες παρατηρείται, αύξηση της εκκρίσεως του σµήγµατος και των ελεύθερων λιπαρών οξέων ). Περιβαλλοντικοί ( οι οποίοι µπορούν να βελτιώσουν ή να επιδεινώσουν την ακµή, για παράδειγµα υψηλή θερµοκρασία και υγρασία αυξάνουν την λειτουργία των σµηγµατογόνων αδένων ) Άγνωστοι Η κοινή ή νεανική ακµή εµφανίζεται µε την έναρξη της λειτουργίας των ανδρογόνων στην ήβη ή λίγα χρόνια πριν και υποχωρεί κατά τον 25 ο χρόνο. Ωστόσο απαντάται και κατά την τρίτη, τέταρτη και πέµπτη δεκαετία της ζωής και κυρίως στις γυναίκες. Εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο και πολλές φορές στην πλάτη, στο στήθος και τους ώµους. Στους άρρενες εµφανίζεται σε µεγαλύτερο ποσοστό στην εφηβεία. Εκτός από την κοινή ακµή ανάλογα µε την αιτιοπαθογένεια και τις βλάβες διακρίνουµε και άλλους κλινικούς τύπους. Αυτοί είναι: Φλεγµονώδης ακµή Οζώδης κυστική ή συρρέουσα 1

Κεραυνοβόλος ακµή Ευλογοειδής ή νεκρωτική Βρεφική ακµή Ακµή από καλλυντικά Ιατρογενής ακµή Επαγγελµατική ακµή Τροπική ακµή Ακµή Μαγιόρκα Μηχανική ακµή Ακµή απο ακινησία Ροδόχρους ακµή ροδόχρους νόσος Gram αρνητική θυλακίτιδα. Οι στοιχειώδεις βλάβες της ακµής είναι: Φαγέσωρες (ανοικτοί και κλειστοί) Βλατίδες (επιδερµικές, χοριακές, µεικτές) Φλύκταινες Οζίδια και Ουλές Από τις προαναφερθείσες βλάβες φλεγµονώδεις είναι οι βλατίδες, οι φλύκταινες και τα οζίδια και δηµιουργούνται όταν ο κλειστός φαγέσωρας δεν εξελιχθεί σε ανοικτό, οπότε η παραµονή του σµήγµατος στον τριχοσµηγµατογόνο αδένα έχει αποτέλεσµα τη φλεγµονή του. Το προπιονικό βακτηρίδιο της ακµής είναι ένα αναερόβιο βακτηρίδιο το οποίο συναντάται στο σµηγµατογόνο αδένα. Κατά το µεταβολισµό του παράγονται ελεύθερα λιπαρά οξέα τα οποία ερεθίζουν και λεπταίνουν τα τοιχώµατα του σµηγµατογόνου αδένα. Οι σµηγµατογόνοι αδένες επηρεάζονται ορµονικά από τα ανδρογόνα οπότε αυξάνεται και η παραγωγή σµήγµατος. Υπερέκκριση σµήγµατος µπορεί να επηρεάσει τη διαδικασία της κερατινοποίησης. Ο συνδιασµός της 2

σµηγµατόρροιας και της ατελούς κερατινοποίησης στο ακροκόλπωµα είναι το ξεκίνηµα για τη δηµιουργία του µικροφαγέσωρα. Σε αυτό το στάδιο έχουµε: Μη φλεγµονώδη ακµή όπου παρατηρούνται φαγέσωρες και χαρακτηρίζεται φαγεσωρική ακµή αλλά µπορεί να εξελιχθεί σε Φλεγµονώδη ακµή µε τη δηµιουργία χοριακών βλατίδων, φλυκταινών και οζιδίων, οπότε µιλάµε για βλατιδοφλυκταινώδη ή κυστική ακµή. Προσοχή πρέπει να δωθεί στα καλλυντικά που θα χρησιµοποιηθούν σε ένα προβληµατικό δέρµα, τα οποία: εν πρέπει να περιέχουν φαγεσωρογόνα ή ακµογόνα συστατικά ( µερικά από αυτά είναι µη τροποποιηµένη λανολίνη, βαζελίνη, βούτυρο κακάο και τα παράγωγα του) και Πρέπει να έχουν όξινο ph, αυτό γιατί το λιπαρό δέρµα έχει αλκαλικό, ενώ το ph του υγιούς δέρµατος είναι 5,5. Η ακµή αντιµετωπίζεται µε µεγάλη ποικιλία θεραπευτικών µέσων και µε συνδυασµό αυτών. Συνήθως τα µέσα που χρησιµοποιούνται από τους αισθητικούς είναι: Βαθύς καθαρισµός Χρήση κερατολυτικών ουσιών Καλλυντικά κατά της ακµής Χρήση αντιοξειδωτικών ουσιών Εναλλακτικές θεραπείες. Η θεραπεία της ακµής αποσκοπεί: Στη µείωση της παραγωγής σµήγµατος Στη µείωση της απόφραξης του τριχοσµηγµατογόνου θύλακα Στη διαφοροποίηση των µικροβίων και της λιπιδιακής συστάσεως της επιδερµίδας. 3

Στη διαφορική διάγνωση της ακµής προσοχή πρέπει να δοθεί στο άτοµο µε ροδόχροη ακµή όπου χρειάζεται διαφορετική αντιµετώπιση από ότι οι περισσότεροι κλινικοί τύποι. Χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα του προσώπου αρχικά στο κέντρο του προσώπου µε επέκταση στα µάγουλα και το πηγούνι. Με τον καιρό εµφανίζονται τηλεγγειεκτασίες και ακµοειδή στοιχεία χωρίς όµως φαγέσωρες. Συνοδεύεται από λιπαρό δέρµα και σε προχωρηµένο στάδιο από ρινόφυµα. Προσβάλλονται κυρίως ανοιχτόχρωµοι ενήλικες και περισσότερο γυναίκες, οι οποίες όµως δεν παρουσιάζουν ρινόφυµα. Στη ροδόχροη ακµή δεν επιτρέπεται η χρήση ατµού, αυτοθερµαινόµενων µασκών, οξέων φρούτων και γενικά ουσιών που ερεθίζουν την επιδερµίδα. Αναλυτικότερα για την ακµή: Στον βαθύ καθαρισµό χρησιµοποιούνται διάφοροι µέθοδοι µε σκοπό την ανακούφιση του πάσχοντα. Συνήθως τα στάδια του καθαρισµού είναι: Demaquillage Peeling ιαστολή των πόρων των σµηγµατογόνων αδένων Εξαγωγή σµήγµατος Εφαρµογή υψίσυχνων ρευµάτων Μάλαξη (όπου επιτρέπεται) Μάσκα Υδατική κρέµα Αγωγή στο σπίτι. 1)Το demaquillage της επιδερµίδας γίνεται µε καθαριστικό gel από ήπιες επιφανειοδραστικές ουσίες ή υδατοδιαλυτά γαλακτώµατα καθαρισµού, µε πρόσθετα µαλακτικά για δέρµατα επίκτητα ξηρά, από τοπική ή συστηµατική αγωγή κατά της ακµής στο σπίτι. Αυτά τα προϊόντα συνήθως περιέχουν: αντισηπτικές ή αντιµικροβιακές ουσίες όπως τρικλοζάνη, τρικλοκαρβόνη, χλωροξυλενόλη, βενζοϊκό ή οξικό φαινυλυδράργυρο, χλωρεξιδίνη, αιθυλική 4

αλκοόλη, συµπλέγµατα ιωδίου κλπ ή απολεπιστικές ουσίες όπως γλυκολικό οξύ, σαλικυλικό κλπ. Στην συνέχεια τονώνουµε την επιδερµίδα µε λοσιόν τονωτικές, στυπτικές ή διαυγαστικές (clarifying). 2)Μετά το demaquillage της επιδερµίδας γίνεται peeling. Τα peeling στόχο έχουν να αποµακρύνουν τα επιφανειακά κερατινοκύτταρα και να αποκαλυφθεί νέα στοιβάδα. Το ποσό των νεκρών κυττάρων που θα αποµακρυνθούν εξαρτάται από την φύση του προϊόντος. Τα peeling ανάλογα µε τον τρόπο που αποµακρύνουν τα κερατινοκύτταρα χωρίζονται σε: Μηχανικά απολεπιστικά, όπου επιτρίβουν για λίγα λεπτά την επιδερµίδα και την απαλλάσουν από ελαιώδεις εκκρίσεις και νεκρά κερατινοκύτταρα. Η εφαρµογή τους πρέπει να γίνεται µε προσοχή ή να αποφεύγεται σε ακνεϊκό δέρµα και ιδιαίτερα σε φλεγµονώδη ακµή γιατί µπορεί να δηµιουργηθούν επιµολύνσεις. ιακρίνονται σε δύο κατηγορίες ανάλογα µε το µέγεθος των κόκκων τους: σε απολεπιστικά λεπτής υφής, όπου οι κόκκοι τους µπορεί να είναι: Τάλκης, κιµωλία, καολίνης. Κόκκοι θαλάσσιου αλατιού Γη διατόµων Άµυλο βρώµης Οξείδιο ψευδαργύρου, µικροκρυσταλλική κυτταρίνη Πούδρα τζότζοµπα σε απολεπιστικά τραχεία υφής, όπως: Τεµαχίδια πολυαιθυλενίου Κόκκοι καρπών φρούτων ή δηµητριακών Κόκκοι τετραβορικού νατρίου Χηµικά απολεπιστικά, τα οποία είναι κερατολυτικοί παράγοντες που προκαλούν λύση της συνάφειας µεταξύ των κερατινοκυττάρων και έτσι ενεργοποιείται η φυσική διαδικασία κυτταρικής ανανέωσης οπότε προλαµβάνεται ο σχηµατισµός θυλακώδους βύσµατος. 5

Η µέθοδος συνίσταται στην τοποθέτησή τους στην επιφάνεια του δέρµατος για συγκεκριµένο χρόνο. Η χρήση τους κατά την προετοιµασία του καθαρισµού γίνεται σε µικρές συγκεντρώσεις, βοηθά να γίνει πιο εύκολα η εξαγωγή και έχουν µικρή αντιφλεγµονώδη δράση. Τα χηµικά απολεπιστικά είναι: σαλικυλικό οξύ ρεζορκίνη ενζυµικό peeling (όπως παπαϊνη που συνήθως για να δράσει πρέπει να διατηρείται υγρό το δέρµα) ΑΗΑ Τα αποτελέσµατα των χηµικών peeling εξαρτώνται από τη διάρκεια παραµονής τους στην επιδερµίδα και την συγκέντρωσή τους. Κάποια απολεπιστικά χρησιµοποιούνται κατά την προετοιµασία του καθαρισµού, όµως άλλα πιο δραστικά όπως τα φυτικά peeling (που είναι ταυτόχρονα ένας συνδυασµός µηχανικού και χηµικού peeling) ή τα οξέα σε υψηλές συγκεντρώσεις µπορούν να εφαρµοστούν πριν, µετά ή ενδιάµεσα από καθαρισµούς ως θεραπευτικά µέσα. 3)Αφού γίνει το peeling ακολουθεί η χρήση ατµού για να γίνει διαστολή των πόρων των σµηγµατογόνων αδένων από την αυξηµένη θερµοκρασία και ακολουθεί η εξαγωγή του σµήγµατος. Τα τελευταία χρόνια κάποια εργαστήρια παρασκευής καλλυντικών έχουν παρασκευάσει ζελέ που περιέχουν οξέα φρούτων, ενζυµατικούς παράγοντες και αντισηπτικούς όπως για παράδειγµα το tea tree oil, για να αντικαταστήσουν την χρήση του ατµού. Σε περίπτωση έντονης φλεγµονής ή κυστικής ακµής δεν επεµβαίνουµε εµείς για καθαρισµό αλλά συνιστούµε στον πάσχοντα να επισκεφθεί έναν ενδοκρινολόγο. 4)Μετά την εξαγωγή ακολουθεί χρήση υψίσυχνων ρευµάτων. Τα υψίσυχνα είναι εναλλασσόµενο ρεύµα υψηλής συχνότητας που κυµαίνεται από 100.000-250.000Hz. Το ρεύµα καταλήγει σε ένα γυάλινο ηλεκτρόδιο χαµηλής πίεσης. Υπάρχουν διάφορα σχήµατα ηλεκτρόδιων ανάλογα µε την περιοχή που πρόκειται να εφαρµοστούν. Τα πιο κοινά ηλεκτρόδια είναι σε σχήµα µανιταριού 6

και το ηλεκτρόδιο πόρων που στην άκρη του έχει µια ακίδα, για τη θρόµβωση σε περιοχές που υπάρχει φλεγµονή. Κατά την χρήση τους ανάλογα µε το αέριο που περιέχουν, παράγουν διαφορετικό χρώµα και έχουν διαφορετικό αποτέλεσµα. Το ηλεκτρόδιο µε πορτοκαλί χρώµα περιέχει νέον (Ne) και η δράση του είναι υπεραιµική. Με την αύξηση της θερµοκρασίας αυξάνεται ο µεταβολισµός και η επουλωτική ικανότητα των ιστών. Ταυτόχρονα αυξάνεται η διαπνοή και η έκκριση του σµήγµατος. Οπότε είναι ηλεκτρόδιο κατάλληλο για αφυδατωµένα και άτονα δέρµατα. Στην ακµή χρησιµοποιούνται: το ηλεκτρόδιο µε µπλε χρώµα, που περιέχει όζον και µε βιολετί χρώµα, που περιέχει ατµοσφαιρικό αέρα. Η δράση των δύο αυτών ηλεκτροδίων είναι αντισηπτική. Η αντισηψία προέρχεται από τον ιονισµό του Ο 2, στην περιοχή επαφής του ηλεκτροδίου µε την επιδερµίδα και το σχηµατισµό Ο 3. Η χρήση των υψίσυχνων γίνεται µε άµεση ή έµµεση εφαρµογή. Μετά την εξαγωγή του σµήγµατος χρησιµοποιούµε µπλε ή βιολετί ηλεκτρόδια. Για τη θρόµβωση βλατίδων ή φλυκταινών δηµιουργούµε σπινθήρα µε το ηλεκτρόδιο των πόρων, κρατώντας σε απόσταση 0,5cm από την επιδερµίδα και στην συνέχεια εφαρµόζουµε υψίσυχνα σε όλο το πρόσωπο µε το ηλεκτρόδιο σε σχήµα µανιταριού. 5)Το επόµενο στάδιο στον καθαρισµό είναι η µάλαξη. Στην ακµή η µάλαξη δεν επιτρέπεται ωστόσο µπορεί να γίνει, αφού έχουν προηγηθεί κάποιες συνεδρίες και πλησιάζουµε στο τέλος των θεραπειών. Ένα είδος µάλαξης που µπορεί να γίνει είναι η λεµφική αποστράγγιση. Το λεµφικό σύστηµα είναι ένα από τα πιο σηµαντικά συστήµατα του ανθρωπίνου οργανισµού. Αποστραγγίζοντας την λέµφο αποβάλλονται οι άχρηστες ουσίες που είναι υπεύθυνες για το µπλοκάρισµα της και βελτιώνεται η εικόνα της επιδερµίδας. Αποστραγγίζοντας τη λέµφο µε τα χέρια µας ή µε µία συσκευή αναρρόφησης και µε την κατάλληλη χρήση καλλυντικών προϊόντων ή αιθέριων ελαίων, αντιµετωπίζεται ένα δέρµα θαµπό µε µη φλεγµονώδη στοιχεία ακµής. 7

Η λέµφος είναι ένα άχρωµο υγρό που µοιάζει σε σύσταση µε το πλάσµα του αίµατος από όπου και προέρχεται. Σκοπός της είναι η µεταφορά και η καταστροφή βλαβερών ουσιών, µικροβίων και τοξινών, ουσιών δηλαδή που είναι υπεύθυνες πέρα των άλλων και για την ακµή. Απάγεται από δύο µεγάλα λεµφαγγεία τα οποία τελικά εκβάλουν στο φλεβικό σύστηµα. Αυτά είναι ο ελάσσων θωρακικός πόρος ο οποίος παροχετεύει τη λέµφο του δεξιού τµήµατος της κεφαλής, του λαιµού, του θώρακα και του δεξιού άνω άκρου και ο µείζων θωρακικός πόρος, ο οποίος παροχετεύει τη λέµφο του υπολοίπου σώµατος. Όλες οι λεµφικοί οδοί καταλήγουν τελικά στο φλεβικό σύστηµα της άνω κοίλη φλέβας. Ξεκινώντας τη λεµφική αποστράγγιση ακολουθούνται οι διαδροµές της λέµφου και τα χέρια κινούνται ταυτόχρονα. Οι διαδροµές είναι: Από την κορυφή της σπονδυλική στήλης, από τον 1 ο αυχενικό σπόνδυλο ως τον έβδοµο, αποστραγγίζοντας προς τα γάγγλια του λαιµού. Από το ύψος του 7 ου αυχενικού (Α7) σπονδύλου ως τον 7 ο θωρακικό (Θ7) προς του λεµφαδένες της µασχάλης. Γυρνώντας το δέκτη ανάσκελα πιέζουµε στο σηµείο των θωρακικών πόρων και ακολουθούνται οι διαδροµές: Στην αρχή του στερνοκλειδοµαστοειδούς µέχρι την οπίσθια κλειδική περιοχή. Από το µέσο του πηγουνιού ως πίσω από το αυτί στην αρχή του στερνοκλειδοµαστοειδούς. Κατά µήκος της ρινοχειλικής αύλακας ως κάτω από το πιγούνι. Στο κάτω βλέφαρο από τον έσω κανθό ως τους κροτάφους. Στη βάση του φρυδιού, από τον έσω κανθό ως τους κροτάφους. Από το κέντρο του µετώπου προς τους κροτάφους αποστραγγίζοντας προς τα κάτω ως την οπισθοωτιαία περιοχή και τέλος Από την οπισθοωτιαία περιοχή προς την υποκλειδική περιοχή και προς τον θωρακικό πόρο. 6)Μετά από τη µάλαξη ή τη λεµφική αποστράγγιση απλώνουµε στο πρόσωπο µάσκα για να µειωθεί ο ερεθισµός που έχει δηµιουργηθεί από την όλη διαδικασία και να συσφίξει τους πόρους. Συνήθως σε βλατιδοφλυκταινώδη ακµή απλώνεται η µάσκα αµέσως µετά την εξαγωγή και είναι προτιµότερο να έχουν τη µορφή peel 8

of, ώστε να αποφευχθεί ο καθαρισµός της επιδερµίδας για τη αποµάκρυνση της µε σφουγγαράκια. Μάσκες που χρησιµοποιούνται στην ακµή συνήθως περιέχουν καταπραϋντικές ουσίες όπως αζουλένιο, αλόη, πανθενόλη, ουσίες µε απορροφητικές ιδιότητες όπως καολίνη και µπεντονίτη, αντιοξειδωτικές ουσίες που είναι οι βιταµίνες Α, C και Ε, β-καροτένιο, αντιφλεγµονώδη συστατικά όπως καµφορά, διοξείδιο τιτανίου. Εκτός από τον βαθύ καθαρισµό που αποσκοπεί στην απόφραξη του τριχοσµηγµατογόνου θυλάκου, µπορεί να γίνει χρήση κερατολυτικών προϊόντων για να µειώσει τις φλεγµονώδεις βλάβες, να λεπτύνει η κερατίνη, να ρυθµιστεί η ατελής κερατινοποίηση στο ακροκόλπωµα και η επιδερµίδα να γίνει πιο λεία. Ως κερατολυτικά στην ακµή χρησιµοποιούνται: Το φυτικό peeling, το οποίο επιτυγχάνει: Αρχικά, αίσθηµα καύσου, τα δύο πρώτα λεπτά της χρήσης του και στην συνέχεια αίσθηση γδαρσίµατος της επιδερµίδας. Ερύθηµα ή και λεύκανση ανάλογα µε τη διάρκεια τριβής του. Απόπτωση των επιφανειακών στιβάδων µέσα σε 3-5 ηµέρες. Αντικατάσταση της επιδερµίδας µε νέα µέσα σε 28 ηµέρες. Ιστολογικώς παρατηρούνται: Οµογενοποίηση του επιδερµικού κολλαγόνου Αύξηση των ελαστικών ινών Αντικατάσταση των άτυπων κερατινοκυττάρων µε φυσιολογικά. Άλλα κερατολυτικά είναι τα Α-υδροξυοξέα (ΑΗΑ). Από αυτά χρησιµοποιούνται πιο συχνά το γλυκολικό οξύ γιατί έχει το µικρότερο µοριακό βάρος από τα υπόλοιπα, διατηρούν το ph της επιδερµίδας σε όξινο επίπεδο και εµποδίζουν την ανάπτυξη µικροβιακών παραγόντων µε αποτέλεσµα τη µείωση φλεγµονών, ελαττώνουν το πάχος της κεράτινης στοιβάδας, µειώνοντας την συνοχή των κερατινοκυττάρων στα κατώτερα στρώµατα της και βελτιώνεται η Θυλακώδης υπερκερατινοποίηση. 9

Η οξύτητα των οξέων εξαρτάται από την συγκέντρωση ενός διαλύµατος ή µίας κρέµας σε οξέα. Όσο πιο υψηλή είναι η συγκέντρωση τόσο πιο όξινο είναι το ph. Συνήθως ένα διάλυµα γλυκολικού οξέος σε συγκέντρωση 70% έχει ph 0,5. Συγκέντρωση % ph 40% 0,7 20% 1,2 10% 1,4 5% 1,65 Τα παραπάνω διαλύµατα µπορεί να προκαλέσουν στην επιδερµίδα ερεθισµό ή έγκαυµα λόγω της οξύτητάς τους. Για να µειωθεί αυτή η οξύτητα χρησιµοποιούνται «εξουδετεροποιητικά» όπως το υδροξείδιο του νατρίου.. Μετά τη χρήση των οξέων φρούτων οι κλειστοί φαγέσωρες και οι φλύκταινες µπορεί να έρθουν στην επιφάνεια. Οπότε γύρω από τους θύλακες σχηµατίζεται µία άσπρη επιφάνεια που έπειτα από 3-4 ηµέρες υποχωρεί. Το σαλικυλικό οξύ είναι ένα ακόµα συστατικό που χρησιµοποιείται στην ακµή. ρα σαν απολεπιστικό του δέρµατος. Τέλος η ρετινόλη (βιταµίνη Α) είναι αντίστοιχη της τρετινοϊνης ή του ρετινοϊκού οξέος που χρησιµοποιούνται συνήθως στα φαρµακευτικά σκευάσµατα σε συγκεντρώσεις 0,5% αλλά είναι ερεθιστικά για το δέρµα. Στην αισθητική χρησιµοποιούνται οι εστέρες της βιταµίνης Α, όπως ο παλµιτικός, ο οζεϊκός, ο προπιονικός και ο λινολεϊκός και ερεθίζουν λιγότερο το δέρµα, αλλά έχουν το ίδιο αποτέλεσµα µε το ρετινοϊκό οξύ γιατί ενζυµατικές δραστηριότητες του δέρµατος µετατρέπουν τους εστέρες του ρετινοϊκού οξέος σε ρετινόλη και στην συνέχεια σε ρετινοϊκό οξύ. Η ρετινόλη ρυθµίζει τις λειτουργίες των κυττάρων του δέρµατος και την σωστή κερατινοποίηση της επιδερµίδας. Επίσης αναπλάθει την επιδερµίδα, όταν 10

χρησιµοποιείται σε µικρές συγκεντρώσεις και ανάλογα µε τη µορφή που χρησιµοποιείται. Πρέπει να τονιστεί πως η χρήση κερατολυτικών ουσιών είναι πιο ασφαλής τους χειµερινούς µήνες γιατί η επιδερµίδα γίνεται φωτοευαίσθητη λόγω λέπτυνσης της κεράτινης στοιβάδας και υπάρχει κίνδυνος µελάγχρωσης και πρέπει να αποφεύγεται σε άτοµα µε ιστορικό χηλοειδών ουλών. Προσοχή επίσης πρέπει να δοθεί σε άτοµα που ακολουθούν θεραπεία κατά της ακµής µε roaccutane. Το roaccutane είναι πολύ ισχυρό φάρµακο που χορηγείται από δερµατολόγους για τη θεραπεία οζώδους ακµής ή ακµής που δεν αντιµετωπίζεται µε κάποια άλλη φαρµακευτική µέθοδο, συµπεριλαµβανοµένων και των αντιβιοτικών. Η δραστική ουσία του φαρµάκου είναι η ισοτρετινοϊνη. Η ισοτρετινοϊνη είναι συνθετική ουσία του ρετινοϊκού οξέος (τρετινοϊνη). Η χρήση της µειώνει τη δραστηριότητα των σµηγµατογόνων αδένων και ελαττώνει τον όγκο τους. Σε περίπτωση τέτοιου περιστατικού ο αισθητικός δεν επιτρέπεται να παρέµβει στο δέρµα του ατόµου. Οποιαδήποτε αισθητική περιποίηση όπως peeling, κερί, laser κατά τη διάρκεια λήψης τρετινοϊνης και για τουλάχιστον 6 µήνες µετά, δεν επιτρέπεται. Αυτό γιατί η τρετινοϊνη αυξάνει τη διαδικασία ανανέωσης της επιδερµίδας, η επιδερµίδα γίνεται πιο λεπτή και αφυδατωµένη. Λόγω της γρήγορης αποτελεσµατικότητας του φαρµάκου και της βελτίωσης των σοβαρών φλεγµονωδών ακµών σε περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων, το roaccutane θεωρείται ένα από τα πιο αποτελεσµατικά φάρµακα για σοβαρές περιπτώσεις. Ωστόσο η χορήγησή του από τους δερµατολόγους πρέπει να ελέγχεται γιατί δηµιουργεί πολλές παρενέργειες όπως: Τερατογενέσεις, αποβολές (για αυτό 1 χρόνο µετά τη λήξη της θεραπείας δεν επιτρέπεται η κύηση). Ψυχολογικές διαταραχές όπως κατάθλιψη, ψύχωση και σπάνια το άτοµο µπορεί να οδηγηθεί σε απόπειρα αυτοκτονίας. Υπνηλία, εγκεφαλικά προβλήµατα, υπέρταση. Στοµαχικές διαταραχές. 11

Μυικά προβλήµατα. Προβλήµατα όρασης. Αυξηµένα τριγλυκερίδια και χοληστερόλη. Ξηρότητα των βλεννογόνων. Ευαίσθητο δέρµα, φαγούρα, φωτοευαισθησία. Αλλεργικές αντιδράσεις. Παροδική και αναστρέψιµη αύξηση τρανσαµινασών και ηπατίτιδα. 12

Τα άτοµα που τους χορηγείται το φάρµακο υποβάλλονται σε εργαστηριακές εξετάσεις για την αιµατική και νεφρική λειτουργία 1 µήνα πριν & 1 µήνα µετά την έναρξη, κατόπιν ανά 3µηνο και 1 µήνα µετά τη διακοπή. Στην αποκατάσταση του προβληµατικού δέρµατος, χρησιµοποιούνται και καλλυντικά µε αντιοξειδωτικές ουσίες. Η ηλιακή ακτινοβολία, η περιβαλλοντολογική µόλυνση, το άγχος αυξάνουν τις ελεύθερες ρίζες στο δέρµα. Τα αντιοξειδωτικά είναι ουσίες που εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες µπορούν να καταστρέψουν τις κυτταρικές µεµβράνες. Βοηθούν να γίνει εξισορρόπηση των φυσικών βιοχηµικών παραγόντων. Έχει παρατηρηθεί πως ακνεϊκά δέρµατα έχουν έλλειψη των ουσιών αυτών. Πολλές βιταµίνες έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες όπως η Α (ρετινόλη), C (ασκορβικό), Ε (τοκοφερόλη) και το β-καροτένιο, τα αµινοξέα όπως η µεθιονίνη, L-κυστεϊνη και η L-καρνιτίνη, τα ένζυµα και τα συνένζυµα όπως το α-λιποϊκό οξύ και το Q10. Επίσης κάποιες βιταµίνες του συµπλέγµατος Β λείπουν από τα ακνεϊκά δέρµατα και είναι δραστικά για την καταπολέµηση της ακµής, όπως η Β5 (πανθενόλη) και η Β3 (νιασίνη). Τα φύκη είναι µία άλλη κατηγορία ουσιών που χρησιµοποιούνται στα καλλυντικά προϊόντα κατά της ακµής. Ανήκουν σε µία µεγάλη οικογένεια που περιλαµβάνει πάνω από 20.000 διαφορετικά είδη. Στην κοσµητολογία χρησιµοποιούνται ως ενυδατικοί παράγοντες, κυρίως όταν χρησιµοποιούνται σε παραπλαστικές µάσκες υπό µορφή αλγινικού οξέος και ως αντιοξειδωτικά. Είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία και έχουν µεγάλο ποσοστό πρωτεϊνών. Ουσίες απορροφητικές ορυκτής προέλευσης όπως ο καολίνης και ο άργιλος χρησιµοποιούνται σε µικρές ποσότητες κυρίως σε µάσκες για να απορροφήσουν τη λιπαρότητα της επιδερµίδας. Ένα ακνεϊκό δέρµα έχει ανάγκη και από αναπλαστικά συστατικά όπως η αλόη, το αζουλένιο, η αλαντοϊνη. Η αλόη είναι πλούσια σε γλυκοπρωτεϊνη, προάγει την επούλωση και καταπραΰνει. Το αζουλένιο είναι συστατικό του χαµοµηλιού. Έχει 13

αντιοξειδωτική και αντιφλεγµονώδη δράση. Η αλαντοϊνη είναι υποπροϊόν του ουρικού οξέος, χρησιµοποιείται σε δέρµατα ακνεϊκά ως καταπραϋντικό. Τέλος κατά της ακµής και όχι µόνο χρησιµοποιείται η λάσπη από τη Νεκρά θάλασσα. Είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία και ανάλογα µε τον τρόπο που χρησιµοποιείται µπορεί να ενυδατώσει, να απορροφήσει περιττό σµήγµα ή να κάνει peeling στην επιδερµίδα. Ενυδατώνει και δίνει ιχνοστοιχεία όσο τη διατηρούµε υγρή. Αυτό µπορεί να γίνει είτε έχοντας απλώσει τη µάσκα και κάνοντας χρήση ατµού, ή αφήνοντας για 15 λεπτά πάνω από τη µάσκα γάζα ποτισµένη µε λοσιόν ή µία πλαστική µεµβράνη. Απολεπίζει κάνοντας κινήσεις κυκλικές στην επιδερµίδα για λίγα λεπτά ενώ είναι ακόµα υγρή. Έχει απορροφήτική ικανότητα όταν την αφήνουµε για 20 λεπτά να στεγνώσει επάνω στην επιδερµίδα. Μέχρι στιγµής έχουν αναφερθεί τα θεραπευτικά µέσα µε τα οποία αντιµετωπίζουν οι υτικοί την ακµή. Η ακµή αντιµετωπίζεται µεµονωµένα (τοπικά) ενώ στην εναλλακτική ιατρική, ο ανθρώπινος οργανισµός αντιµετωπίζεται ως µία οντότητα ενιαία και οι βλάβες του δέρµατος ως αποτέλεσµα ενεργειακής διαταραχής κάποιων οργάνων. Μερικές εναλλακτικές µέθοδοι που βοηθούν στην αποκατάσταση της ακµής είναι: Αρωµατοθεραπεία, Ρεφλεξολογία, Σιάτσου Μασάζ, Βελονισµός, Βιοενεργειακή Μάλαξη κλπ. Οι ρίζες των εναλλακτικών θεραπειών ξεκινούν τουλάχιστον 5.000 χρόνια π.χ όταν οι Κινέζοι εξασκούσαν πιέσεις µε τα χέρια τους σε διάφορα σηµεία του σώµατος. Η αρχαία ελληνική ιστορία έχει να επιδείξει σπουδαίες φυσιογνωµίες που σχετίζονται µε την ολιστική θεραπευτική. Ο Ορφέας αντιµετώπιζε τον ασθενή του µε αρωµατοθεραπεία, µάλαξη και µουσικοθεραπεία. Ο Ασκληπιός αναφέρεται στις µυστηριώδεις δυνάµεις του οργανισµού και στο σηµαντικότερο τρόπο που χρησιµοποιούσε τη µάλαξη πάνω στην οποία ανακάλυψε πολλές τεχνικές. Ο Ιπποκράτης αναφέρει τη ρήση «του όλου του σώµατος» και την «αυτόµατη ίαση». 14

Στην θεωρία των εναλλακτικών θεραπειών ο ανθρώπινος οργανισµός είναι ένα ολοκληρωµένο κυβερνητικό σύστηµα, όπου βρίσκεται µεταξύ ουρανού και γης και υφίσταται διαρκώς τις κοσµικές επιρροές. Μια από τις βασικές αρχές αυτών των θεραπειών που βασίζονται στη παραδοσιακή κινέζικη λαική ιατρική είναι η αρχή του ΓΙΝ και του ΓΙΑΝΓΚ. Είναι η αρχή 2 αντιθέτων αλλά και συµπληρωµατικών δυνάµεων, που η ισορροπία τους προϋποθέτει υγεία και αρµονία. Το ΓΙΝ και το ΓΙΑΝΓΚ, εκδηλώνονται µέσα στην ύλη από 5 στοιχεία. Τη γη, το ξύλο, τη φωτιά, το µέταλλο και το νερό. Σε κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία αντιστοιχεί ένα χρώµα, ένα όργανο, ένα σπλάχνο, µια εποχή, ένα κλίµα, µια γεύση, ένα αισθητήριο όργανο, ένας ιστός, ένας προσανατολισµός και ένα αίσθηµα. Σύµφωνα µε τα παραπάνω το χρώµα του προσώπου µπορεί να εκφράσει εξωτερικά τις ενεργειακές διαταραχές του οργανισµού. Αυτές οι ενεργειακές ανισορροπίες, εκδηλώνονται πριν από τη βλάβη και εµφανίζονται σε χαρακτηριστικά σηµεία του προσώπου ή του σώµατος και είναι λεκέδες, ακµή ή χρωµατισµοί σε αυτά τα σηµεία. Κάθε περιοχή του προσώπου αντιστοιχεί σε ένα όργανο. Το µέτωπο στην καρδιά, το πιγούνι στα νεφρά, η µύτη και τα χείλη στο σπλήνα, το αριστερό µάγουλο στο ήπαρ και το δεξί στο πνεύµονα. Σύµφωνα µε τον νόµο 5 στοιχείων, το στοιχείο µέταλλο αντιστοιχεί στο δέρµα. Eπίσης πρέπει να τονιστεί η ψυχολογία των ατόµων που έχουν ακνεϊκό δέρµα. Όταν έρχονται για πρώτη φορά στο αισθητικό έχουν συνήθως λυπηµένη έκφραση και µεγάλη δυσπιστία. Ο πτυχιούχος αισθητικός έχει τις κατάλληλες γνώσεις και µπορεί µέσα από τη δουλεία του να κερδίσει την εµπιστοσύνη τους, ακούγοντας τους και εξηγώντας τους τι είναι η ακµή, και που ευθύνεται. Μπορεί να τους µάθει σωστούς κανόνες υγιεινής και χρήση καλλυντικών προϊόντων. Γιατί δεν αρκεί µόνο να χρησιµοποιούν τα καλύτερα καλλυντικά προϊόντα, αλλά και να γνωρίζουν πως θα τα εφαρµόζουν στην επιδερµίδα τους. Αν τηρήσουν τα παραπάνω και είναι τυπικοί στις επισκέψεις τους θα έχουν πολύ καλά αποτελέσµατα. 15