Συγγραφή-Παρουσίαση εργασίας Φραγκουλόπουλος Βασίλης Τμήμα Β3 / 2017-2018 3 ο Γυμνάσιο Ιλίου Καθηγήτρια: κα Καστανιώτη
Η Ανελίς (Anne) Μαρί Φρανκ γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη στις 12/6/1929. Ήταν η δεύτερη κόρη του επιχειρηματία Όττο Φρανκ και της Εντίτ Χολέντερ. Η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας ονομαζόταν Μαργκότ και ήταν 3 χρόνια μεγαλύτερη της. Η οικογένεια δεν ήταν φανατικά προσκολλημένη στον Ιουδαϊσμό και παρότι Εβραίοι ζούσαν σε μία μη εβραϊκή συνοικία της Φρανκφούρτης. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία μετακόμισαν στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Ο πατέρας ασχολήθηκε με το χονδρεμπόριο φρούτων. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ολλανδία το 1941, η οικογένεια φοβούμενη την απειλή να τους στείλουν σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων, κρύφτηκαν στην αποθήκη της επιχείρησης τους με λιγοστές προμήθειες και παρέμειναν σε αυτό το κρησφύγετο έως τον Αύγουστο του 1944 (2 χρόνια) όπου τους συνέλαβε η Γκεστάπο. Οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο του Άουσβιτς. Εκεί πέθανε πρώτα η μάνα τους ενώ οι 2 κόρες μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν όπου πέθαναν από τύφο. Ο πατέρας ήταν ο μόνος που άντεξε και απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό. Φίλοι της οικογένειας βρήκαν στο κρησφύγετο το ημερολόγιο της Αννας Φρανκ γραμμένο στα ολλανδικά, το παρέδωσαν στον πατέρα ο οποίος το εξέδωσε το 1947. Η Άννα Φρανκ ήταν ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος και το βιβλίο της ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα παγκοσμίως.
Στο απόσπασμα από το ημερολόγιο, η συγγραφέας αναφέρεται σε καταστάσεις που συμβαίνουν στο στενό οικογενειακό περιβάλλον της Άννας Φρανκ. Με αφορμή ένα ασήμαντο περιστατικό ανάμεσα σε αυτήν και την αδερφή της, η Άννα γράφει στο ημερολόγιο για τη σχέση της με την αδερφή της, τη μητέρα της και τον πατέρα της, για τον ανταγωνισμό και για τις προβληματικές οικογενειακές σχέσεις. Αναφέρει την ιδιαίτερη αδυναμία που έχει στον πατέρα της ο οποίος όμως την κρατά σε απόσταση και δεν ενδιαφέρεται να μοιραστεί μαζί της τους προβληματισμούς και τα συναισθήματά της. Η Άννα δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με τη μητέρα της που είναι απόμακρη και εριστική και έτσι απομονωμένη από όλους αρχίζει να καταγράφει τις σκέψεις της σε ένα ημερολόγιο το οποίο αποτελεί για αυτήν έναν σιωπηλό ακροατή, μια φανταστική φίλη, που της δίνει κουράγιο, δεν τη μαλώνει για τα λάθη της, την στηρίζει και καλύπτει το κενό που υπάρχει στην ψυχή της. Στα 2 χρόνια που παρέμεινε στο κρησφύγετο κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής αυτό το ημερολόγιο θα αποτελέσει ένα στήριγμα γι αυτό το κορίτσι μέσα από το οποίο θα εκφράσει τις σκέψεις της για τους ανθρώπους και τις δυσκολίες της ζωής.
«Εύναι παρϊδοξο που δεν ϋχω εγκαταλεύψει τα ιδανικϊ μου, τα οπούα φαύνονται τόςο παρϊλογα και καθόλου πρακτικϊ. Ωςτόςο εμμϋνω ςε αυτϊ γιατύ ακόμη πιςτεύω, παρϊ τα όςα ςυμβαύνουν γύρω μου πωσ οι ϊνθρωποι εύναι αληθινϊ καλού ςτην καρδιϊ Εύναι εντελώσ αδύνατο για μϋνα να χτύςω τη ζωό μου πϊνω ςτο χϊοσ, ςτη θλύψη και ςτο θϊνατο. Πύςτεψε με, αν εύςαι ϋγκλειςτοσ για ενϊμιςι χρόνο, ςου ςτοιχύζει. Το ποδόλατο, ο χορόσ, το ςφύριγμα, το να κοιτϊσ ϋξω από το παρϊθυρο ςτον κόςμο, το να νιώθεισ νϋοσ και ελεύθεροσ, αυτϊ εύναι πρϊγματα που μου λεύπουν Κϊποια μϋρα αυτόσ ο πόλεμοσ θα τελειώςει Κϊποια μϋρα θα ξαναγύνουμε ϊνθρωποι και όχι απλϊ Εβραύοι» 1,5 εκατ. παιδιά σκοτώθηκαν από τους Ναζί κατά την εκτέλεση του σχεδίου, γνωστού «ως τελική λύση» με απώτερο στόχο τον αφανισμό των Εβραίων Η Άννα Φρανκ ήταν ένα από αυτά
Το καταφύγιο της οικογένειας λειτουργεί σήμερα ως κέντρο νεότητας με την ονομασία «Το σπίτι της Άννας Φρανκ» Το καταφύγιο κάλυπτε μια μεγάλη βιβλιοθήκη η οποία οδηγούσε στην κρυφή πόρτα των δωματίων. Όταν οι ναζιστές ανακάλυψαν το κρησφύγετο αναγκάστηκαν να παραμερίσουν δεκάδες βιβλία για να μπουν μέσα. Όμως η Άννα είχε ήδη «δραπετεύσει», μέσα από το ημερολόγιό της.