Δ η μ ο τ ι κ ό Σ χ ο λ ε ί ο Κ ο ρ ά κ ο υ Τ ά ξ η : Ε - Σ τ

Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Δ η μ ο τ ι κ ό Σ χ ο λ ε ί ο Κ ο ρ ά κ ο υ Τ ά ξ η : Ε - Σ τ «ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ! ΔΙΕΚΔΙΚΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ! ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ» Φιλαράκια, γεια σας Το γνωρίζατε ότι φέτος το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού έχει θέσει ως στόχο υπό έμφαση το «Γνωρίζω, Δεν Ξεχνώ, Διεκδικώ»; Η όλη προσπάθεια έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει όλους εμάς τους Κύπριους πολίτες, μικρούς και μεγάλους, για να αναλογιστούμε το χρέος μας απέναντι στη γη που μας γέννησε και μας μεγάλωσε. Μια ευκαιρία να προβληματιστούμε και να ζυγίσουμε το χρέος μας απέναντι στο μαρτυρικό μας νησί. Να το γνωρίσουμε, να μην ξεχάσουμε τις κατεχόμενες περιοχές μας και να διεκδικήσουμε ως νόμιμοι κάτοικοί του, την ελευθερία και την ευημερία του!! Σκεφτείτε πόσα δικαιώματά μας ως ευρωπαίοι πολίτες καταπατούνται καθημερινά από την τούρκικη κατοχή του 37% του νησιού μας. Πόσοι πρόσφυγες δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Ακόμα σκεφτείτε τους σκοτωμένους μας και τους ανθρώπους που χάθηκαν το 1974 και δεν γνωρίζουμε τι απόγιναν. Σκεφτείτε, όμως και τις ομορφιές της πατρίδας μας. Τα καταπράσινα βουνά της, τους ποταμούς της, τα γραφικά χωριουδάκια της, τις πόλεις της με την πολυκοσμία Σκεφτείτε την μεγάλη ιστορία της και τον πλούτο του πολιτισμού της. Αλήθεια, τα γνωρίζουμε αυτά; Είναι καιρός λοιπόν να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στην Κύπρο, από τη μικρή κοινωνία, αυτή του σχολείου μας και της τάξης μας.. Πολλά μπορούν να γίνουν, φτάνει να ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ πραγματικά την πατρίδα μας, να την ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ και έτσι να μπορέσουμε να ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ και να ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ την ευημερία και την πρόοδο του λαού της. Η μελέτη του τόπου μας ειδικά από τα παιδιά ισοδυναμεί με επένδυση στο μέλλον. Γιατί όπως έλεγαν και οι πρόγονοί μας «όταν ξέρεις από πού έρχεσαι.. ξέρεις και πού πηγαίνεις». Έτσι θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ένα καλύτερο αύριο. Δεν υπάρχει όμως καμία θαυματουργή λύση! Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σίγουρο: δεν μπορούμε να κερδίσουμε τον αγώνα χωρίς εσάς. Είναι η κατάλληλη στιγμή να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας για διαφύλαξη και διατήρηση του φυσικού αλλά και του πολιτιστικού μας περιβάλλοντος μέσα από τη δική σας εθελοντική προσπάθεια. Η εθελοντική δράση αποτελεί μαθησιακή λειτουργία, και μόνο αν θέλω μπορώ να μάθω και να ενεργήσω. Με τη δράση αυξάνεται η δυνατότητα ενεργού συμμετοχής των νέων στη διαμόρφωση του μέλλοντος της πατρίδας μας. Στα πλαίσια αυτά, εμείς τα παιδιά της Ε και Στ τάξης ασχολήθηκαμε διαθεματικά με τη γνωριμία ειδικά της περιοχής Μόρφου, μιας και η περιοχή της Σολιάς ανήκει διοικητικά στην ΚΑΤΕΧΌΜΕΝΗ ΜΌΡΦΌΥ. Ασχοληθήκαμε με ποικίλες δραστηριότητες: επισκεφθήκαμε χώρους, πήραμε συνεντεύξεις, ερευνήσαμε, γράψαμε, ζωγραφίσαμε, αναλάβαμε δράση. και ασχοληθήκαμε ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ με τόσα πολλά πράγματα! Το πιο σπουδαίο; Μάθαμε να σεβόμαστε και να αγαπάμε την Κύπρο μας! Μάθαμε ακόμα ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει ελεύθερα και ασφαλισμένα στη δική του πατρίδα. Ευχόμαστε το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ που ακολουθεί με τις εργασίες μας να ομορφύνει τη γη μας και την καρδιά σας. Καλή ανάγνωση...καλή λευτεριά!!! Τεύχος 1 Γνώρισε την ΚΥΠΡΟ μας Γνώρισε την ΚΥΠΡΟ μας Μπορείς να συμβάλλεις κι εσύ με τον τρόπο σου στη σωτηρία της πατρίδας μας. Διαβάστε ακόμα... Εδώ Κύπρος 2-3 Όμηροι στη Γερμανία 4-5 Γνωρίζουμε τα κατεχόμενα χωριά Στα μονοπάτια της ποίησης Στιγμές από τη δράση μας 6-10 11-12 13 Η έρευνά μας 14-15 Κώδικας για Κύπριους πολίτες 16

Σελίδα 2 Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Εδώ Κύπρος. Εδώ Κύπρος! Εδώ Κύπρος! Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των παιδιών της Ε και Στ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Κοράκου. Θέλουμε να σας πούμε ότι η Κύπρος μας εξακολουθεί να είναι σκλαβωμένη εδώ και σαράντα χρόνια! Ας μην ξεχνούμε τα πάτρια εδάφη μας, τις λεηλατημένες μας εκκλησιές, τα ερημωμένα μας σχολεία, τα σπίτια μας, τα χωράφια Τα δάση, οι θάλασσες ακόμα και το βουβό βουνό του Πενταδάκτυλου μάς ανήκουν. Τι περιμένουμε; Ας φωνάξουμε όλοι μαζί «Γνωρίζω, Δεν Ξεχνώ και...διεκδικώ». Σοφία Μπορίσοβα (Στ ) Στέλνω τα μηνύματά μου «Εδώ Κύπρος! Εδώ Κύπρος»! Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των παιδιών της Ε και Στ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Κοράκου. Μην ξεχνάτε ότι η Κύπρος μας είναι σκλαβωμένη εδώ και σαράντα χρόνια! Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τα σκλαβωμένα χωριά μας, τις συνέπειες της τουρκικής βίας, τα σπίτια μας, εκείνους που σκοτώθηκαν, που χάθηκαν στον πόλεμο. Όύτε τις εκκλησίες μας που μας τις λεηλατούν όπως και τις ψυχές μας Κωνσταντίνος Κυπριανού (Ε ) Γνωρίζοντας τον τόπο σου βοηθάς το συνάνθρωπό σου και την πατρίδα σου...

Τεύχος 1 Σελίδα 3 Εδώ Κύπρος. Γράμμα στον ΟΗΕ Αξιότιμοι κύριοι, Είμαστε οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κοράκου, οι περισσότεροι από τους οποίους είμαστε πρόσφυγες. Θέλουμε να σας υπενθυμίσουμε ότι το νησί μας συνεχίζει να παραμένει σκλαβωμένο για 40 ολόκληρα χρόνια από τον κατοχικό στρατό της Τουρκίας. Γι αυτό κι εμείς τα παιδιά καταδικάζουμε την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους στις 15 Νοεμβρίου 1983. Ζητούμε να απελευθερωθούν οι κατεχόμενες περιοχές μας. Σας παρακαλούμε να μας βοηθήσετε να διεκδικήσουμε την επανάκτηση των αρχαιολογικών μας μνημεία. Διαδηλώνουμε τη θέλησή μας να επιστρέψουμε στα σπίτια μας σαν μόνιμοι κάτοικοι κι όχι σαν τουρίστες. Σας ζητούμε να μας βοηθήσετε!!! Χριστόδουλος Χριστοδούλου (Στ ) Οι συνέπειες της τούρκικης εισβολής 1. Η κατάληψη μεγάλου μέρους του νησιού από τον Τούρκο κατακτητή. 2. Η αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα των κατεχομένων. 3. Η καταστροφή μεγάλου μέρους της οικονομίας μας. 4. Η καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. 5. Η προσφυγοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού μας.

Τεύχος 1 Σελίδα 4 Ο χαμένος μας πολιτισμός, το ξεπούλημα των εκκλησιαστικών μας θησαυρών στο εξωτερικό Συγκλονιστικά ντοκουμέντα κρατώ αυτή τη στιγμή στα χέρια μου κυπριακέ λαέ. Υποψιάζομαι ότι ξέρετε για το βάρβαρο τούρκικο Αττίλα που κατάφερε το καλοκαίρι του 1974 να καταλάβει το 37% του κυπριακού εδάφους. Όμως από τότε οι Τούρκοι προσπαθούν να εξαφανίσουν την ελληνική μας ταυτότητα με το να λεηλατούν τους αρχαιολογικούς μας χώρους, τα μουσεία μας, τις εκκλησιές μας. Γύρω στις 20 000 εικόνες και άλλα έργα ξεπουλήθηκαν από 500 κυπριακές εκκλησίες. Αρχαιοκαπηλήθηκαν πολλές εικόνες από Τούρκους αρχαιοκάπηλους. Ό πιο γνωστός αρχαιοκάπηλος ήταν ο Aydin Dikmen. Ό Aydin έχοντας στα χέρια του πολλές εικόνες έφυγε από την Τουρκία και πήγε στο Μόναχο της Γερμανίας νομίζο- ντας ότι έτσι θα ξέφευγε Όμως έκανε ένα μεγάλο λάθος αφού λίγα χρόνια αργότερα η Ιντερπόλ μαζί με τη γερμανική αστυνομία βρήκαν τα χνάρια του και έκαναν έφοδο στο διαμέρισμά του. Εκεί βρήκαν χιλιάδες κρυμμένες εικόνες πίσω από τους τοίχους, κάτω από χαλιά κ.τ.λ.. Έτσι επτά χρόνια αργότερα η γερμανική δικαιοσύνη εκδίκασε αυτή την υπόθεση και καταφέραμε να πάρουμε πίσω μερικές από τις κλεμμένες εικόνες οι οποίες βρίσκονται τώρα σε ένα μουσείο. Επισκέφθηκα χθες αυτό το μουσείο με το σχολείο μου και πραγματικά συγκλονίστηκα μόλις είδα τους «θησαυρούς» μας καταστρεμμένους Εύχομαι κάποτε να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Δημήτρης Βακανάς (Στ ) ΜΝΗΜΕΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ Αξέχαστες στιγμές σε χρόνια περασμένα

Τεύχος 1 Σελίδα 5 Λεηλατημένοι εκκλησιαστικοί θησαυροί από την τουρκοκρατούμενη Κύπρο Όι Τούρκοι έκαναν εισβολή στο νησί μας και μας πήραν το 37% του εδάφους μας. Ακόμη προσπάθησαν να αφανίσουν ό,τι σχετίζεται με την ελληνική μας ταυτότητα. Λεηλάτησαν αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, και βιβλιοθήκες Επίσης λεηλάτησαν 20 000 εικόνες, ιερά σκεύη, άμφια, χειρόγραφα, τοιχογραφίες και ψηφιδωτά που πάρθηκαν από 500 κατεχόμενες εκκλησίες. Ό Aydin Dikmen ήταν ο πιο γνωστός αρχαιοκάπηλος και είχε ως σκοπό του το ξεπούλημα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου. Ό Aydin Dikmen είχε συνεργάτες από την Τουρκία, τα κατεχόμενα ακόμη και από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Έδρα του το Μόναχο της Γερμανίας. Το διαμέρισμά του είχε διπλούς τοίχους μέσα στους οποίους έκρυβε τους κυπριακούς θησαυρούς! Όι υποθέσεις αυτές ο- δήγησαν την Ίντερπολ και τη γερμανική αστυνομία στα χνάρια του αρχαιοκάπηλου. Τον Όκτώβριο και το Νοέμβριο του 1997, διενέργησαν έφοδο σε διαμέρισμα που διατηρούσε ο Τούρκος αρχαιοκάπηλος στο Μοναχό. Ό αριθμός των έργων που ανευρέθηκαν συγκλονίζει! Πρόκειται για έργα που προέρχονται από 50 περίπου διαφορετικούς ναούς στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο. Δυστυχώς μεγάλο μέρος τους δεν έχει πλήρως ταυτολογηθεί λόγω ελλιπών αρχείων. Ό Aydin Dikmen οδηγήθηκε στα δικαστήρια. Για να αποδεικτεί όμως πως τα έργα είναι δικά μας πρέπει να βρούμε αποδείξεις. Χθες πήγαμε στο μουσείο επαναπατρισμένων έργων. Εκεί μας έδειξαν ένα βίντεο το οποίο παρουσίαζε τι έγιναν οι εκκλησίες μας στα κατεχόμενα μας μέρη. Όι Τούρκοι λεηλάτησαν θησαυρούς, έκαναν τις εκκλησίες στάβλους και μπαράκια. Με αυτά που είδα θύμωσα πολύ Εύχομαι να επιστρέψουμε πίσω στον τόπο μας και αυτοί που κατάστρεψαν τους θησαυρούς μας να τιμωρηθούν Σταυρούλα Παναγιώτου (Στ )

Τεύχος 1 Σελίδα 6 Γυρνάμε το χρόνο πίσω και θυμόμαστε Τα κατεχόμενά μας χωριά... ΜΟΡΦΟΥ..Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ Η Μόρφου είναι η δική μας περιοχή. Βρίσκεται στα δυτικά της Κύπρου. Η Μόρφου είναι κωμόπολη της επαρχίας Λευκωσίας και μεγάλος δήμος της Κυπρου από το 1883. Βρίσκεται βορειοδυτικά του νησιού σε υψόμετρο 65 μέτρα και έχει έκταση 5636 Κm. Πριν από το 1974 στην πόλη γινόταν όπως και στην Αμμόχωστο, η γιορτή του πορτοκαλιού που διαρκούσε δύο εβδομάδες. Το όνομά της η Μόρφου το πήρε από τη θεά Αφροδίτη. Στις 2 του Σεπτέμβρη γιορτάζει ο πολιούχος άγιος της, ο Άγιος Μάμας. Πέτρος Χριστοδουλίδης (Ε ) Η εκκλησία του Αγίου Μάμα Η κωμόπολη της Μόρφου έχει για ανεκτίμητο θησαυρό το μεγάλο και ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Μάμα. Στα τέλη του δωδέκατου αιώνα, η λάρνακα με το λείψανο του Αγίου ρίχτηκε στη θάλασσα από τη Μικρά Ασία και τα κύματα την έφεραν στην Κύπρο. Κάποιοι πιστοί τη βρήκαν και καθώς τη μετέφεραν, όταν έφτασαν στον τόπο που είναι σήμερα κτισμένη η εκκλησία, βάρυνε τόσο που δεν μπορούσαν να τη μετακινήσουν. Τότε κατάλαβαν ότι εκεί έπρεπε να κτίσουν εκκλησία προς τιμή του Αγίου. Έτσι, έκτισαν την εκκλησία στον τόπο που βρίσκεται σήμερα... Κυριακή Αντωνίου (Ε ) Η γιορτή του πορτοκαλιού Όι Μορφίτες με την εργατικότητά τους πέτυχαν να κάνουν τη Μόρφου πρώτη σε παραγωγή εσπεριδοειδών. Πολύς κόσμος απασχολούταν κατά τη συγκομιδή των εσπεριδοειδών των πορτοκαλιών. Ως περιοχή με μεγάλη παραγωγή πορτοκαλιών γινόταν σ αυτή και η γιορτή του πορτοκαλιού. Η γιορτή διαρκούσε δύο εβδομάδες. Χορευτικά, συγκροτήματα, χορωδίες, θέατρα ψυχαγωγούσαν τον κόσμο και τους επισκέπτες ενώ γινόταν και μεγάλη παρέλαση με παραστάσεις των αρμάτων από την καθημερινή ζωή, την ιστορία και τη μυθολογία! Άννα Σόλωνος (Ε ) ΜΟΡΦΟΥ αγαπημένη του τόπου μας στολίδι!

Τεύχος 1 Σελίδα 7 Γυρνάμε το χρόνο πίσω και θυμόμαστε Τα κατεχόμενά μας χωριά... ΖΩΔΙΑ Η Ζώδια είναι χωριό στην περιοχή Μόρφου της επαρχίας Λευκωσίας, το οποίο σήμερα είναι κατεχόμενο από τους Τούρκους εισβολείς. Η Ζώδια χωρίζεται σε δύο χωριά, την Κάτω Ζώδια και την Πάνω Ζώδια. Ό διαχωρισμός αυτός έγινε την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Στην Κάτω Ζώδια υπάρχει η εκκλησία του Τίμιου Σταυρού και το ξωκλήσι του Άη Γιώρκη, ενώ στην Πάνω Ζώδια υπάρχει το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Η Ζώδια ήταν φημισμένη για τα πορτοκάλια της αλλά και την γλυκιά γεύση των πεπονιών και των καρπουζιών της καθώς και για τα λινά της. Εύχομαι σύντομα να ελευθερωθεί για να δούμε όλα αυτά από κοντά. Λουκία Μιχαήλ (Στ ) ΚΑΤΩΚΟΠΙΑ Η Κατωκοπιά είναι μια ελληνική κοινότητα του κατεχόμενου τμήματος της επαρχίας Λευκωσίας. Βρίσκεται 29 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης της Μόρφου στη γεωγραφική περιφέρεια Μόρφου σε υψόμετρο 125 μέτρων. Ό πληθυσμός της κοινότητας αυτής το 1960 ανερχόταν σε 1198 κατοίκους. Ό πληθυσμός της το 1973 υπολογιζόταν σε 1578 κατοίκους. Στα όρια της κοινότητας αυτής βρίσκονται η εκκλησία της Παναγίας Χρυσελεούσας. Στο ελληνικό δημοτικό σχολείο που λειτουργούσε πριν την τούρκικη εισβολή, φοιτούσαν κατά το σχολικό έτος 1973-1974 πάρα πολλοί μαθητές. Εύχομαι η Κατωκοπιά να ελευθερωθεί και μαζί της όλη η Μόρφου! Κυριάκος Παναγιώτου (Στ )

Τεύχος 1 Σελίδα 8 Γυρνάμε το χρόνο πίσω και θυμόμαστε Τα κατεχόμενά μας χωριά... Η ΛΕΥΚΑ Από τη Λεύκα είναι ο Γιώργος που μένει δίπλα από τη γιαγιά μου, γι αυτόν και τον φωνάζουμε Λευκάτη. Η Λεύκα είναι κατεχόμενο χωριό της Κύπρου που βλέπει τον κόλπο της Μόρφου. Βρίσκεται στην επαρχία Λευκωσίας. Στη Λεύκα ζούσαν πολλοί Τουρκοκύπριοι και μόνο 75 οικογένειες Ελληνοκυπρίων. Η Λεύκα ήταν γνωστή για την καλλιέργεια εσπεριδοειδών και για τα μέταλλά της. Είχε δικαστήρια, αστυνομικό σταθμό και νοσοκομείο. Ό παππούς ο Γιώργος μιλάει ακόμα πολύ καλά τούρκικα γιατί μεγάλωσε με τους Τουρκοκύπριους. ΓΕΡΟΛΑΚΚΟΣ Αντρέας Αντρέου (Ε ) Ό Γερόλακκος βρίσκεται 10 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης της Λευκωσίας σε υψόμετρο 170 μέτρων. Το 1960 κατοικούσαν στην κοινότητα αυτή 1863 Έλληνες και δύο Τούρκοι. Ό ελληνικός πληθυσμός της Λεύκας το 1973 υπολογιζόταν σε 2455 κατοίκους. Στα όρια της κοινότητας βρίσκονταν οι εκκλησίες Ευαγγελιστής και Αγίου Μάμα. Στο ελληνικό δημοτικό σχολείο που λειτουργούσε πριν την τούρκικη εισβολή, φοιτούσαν κατά το σχολικό έτος 1973 74 συνολικά 287 μαθητές. Κατά την τούρκικη εισβολή η κοινότητα καταλήφθηκε από τον τούρκικο στρατό με αποτέλεσμα να εκτοπισθούν όλοι οι Έλληνες κάτοικοί της. Έκτοτε οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής και η παράνομη κατοχική διοίκηση εμποδίζουν την επιστροφή των κατοίκων της. Χρυστάλλα Γρηγορίου (Ε ) Κατεχόμενό μας χωριό δεν μπορούμε να σε ξεχάσουμε ΠΟΤΕ!!!!

Τεύχος 1 Σελίδα 9 Γυρνάμε το χρόνο πίσω και θυμόμαστε Τα κατεχόμενά μας χωριά... Η ΚΥΡΑ ΜΟΡΦΟΥ Η Κυρά Μόρφου βρίσκεται δυτικά της Λευκωσίας. Σε απόσταση που δεν ξεπερνά τα 30 χιλιόμετρα. Το έδαφος της είναι εύφορο και είναι πλούσια σε νερά, αφού στα νότια τη διασχίζει ο ποταμός Όβγός (Όμβριος). Το όνομά της το οφείλει στο επίθετο της Παναγίας η οποία ονομάζεται και Κυρά- Δέσποινα. Στην Παναγιά είναι αφιερωμένος και ο κύριος ναός του χωριού. Βέβαια η προφορική παράδοση λέει πως το όνομά της το πήρε γιατί εκεί έμενε η Κυρά Ρήγαινα γιατί της άρεσε να κάνει βαρκάδα στη δεξαμενή του χωριού. Στην Κυρά υπήρχε και εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Στέφανο την οποία κατεδάφισαν οι Τούρκοι. Από τα σπουδαιότερα αρχαιολογικά κτίσματα της Κυράς είναι το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Όριάτη το οποίο έχτισαν οι Ακρίτες τον 11 ο αιώνα. Όι Ακρίτες ήταν ισχυρό πολεμικό τάγμα οι οποίοι ήρθαν να προστατέψουν την Κύπρο από τις Αραβικές επιδρομές. Σημαντικός σταθμός για την Κυρά ήταν το έτος 1946 που άρχισαν οι αρχαιολογικές ανασκαφές. Από το 1946 μέχρι το 1952 ανασκάφηκαν οι τοποθεσίες «Αλώνια» και «Καμινάρια», φέρνοντας στο φως λαξευτούς τάφους που ανάγονται στην εποχή του χαλκού (2500 1900 π.χ.). καθώς επίσης και πολλά κεραμικά και χάλκινα κτερίσματα. Η Κυρά γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 20 ο αιώνα όπως μαρτυρούν τα μεγάλα σπίτια και τα άλλα οικοδομήματα, π.χ. τα καφενεία και τα παντοπωλεία που χτίζονται αυτή την εποχή. Δυστυχώς στις 15 Αυγούστου του 1974 μετά από συνεχείς βομβαρδισμούς από τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα, 1500 κάτοικοι της Κυράς αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το χωριό τους. Μια μεγάλη ομάδα κατοίκων της Κυράς ήρθαν στην Κοράκου όπου οι φιλόξενοι κάτοικοι της Κοράκου πρόσφεραν τα σπίτια τους για να διαμένουν, τροφή και πάνω απ όλα στοργή και αγάπη για να επουλωθούν τα ψυχικά τραύματα που τους προκάλεσε η τούρκικη βαρβαρότητα. Ανάμεσα σ αυτούς που ήρθαν στην Κοράκου ήταν η γιαγιά μου. Ελευθερία Φιλίππου, Ε

Τεύχος 1 Σελίδα 10 Γυρνάμε το χρόνο πίσω και θυμόμαστε Τα κατεχόμενά μας χωριά... ΞΕΡΟ Το Ξερό βρίσκεται στα δυτικά της κωμόπολης της Μόρφου. Ήταν πολύ μεγάλο και ωραίο χωριό. Όι κάτοικοί του ήταν οι περισσότεροι εργάτες που εργάζονταν στο μεταλλείο ΣΜΕ. Η συγκεκριμένη εταιρεία έχτισε μια αποβάθρα και από εκεί φόρτωναν το μετάλλευμα στα πλοία. Είναι παραθαλάσσιο χωριό. Έχει ωραία θάλασσα και οι κάτοικοι των γύρω χωριών πήγαιναν για μπάνιο σ αυτήν. Πόσο θα ήθελα να πήγαινα και εγώ για μπάνιο σ αυτήν την όμορφη τη θάλασσα, μα δυστυχώς δεν μπορώ. Σ αυτό βρίσκονταν πολλά και ωραία μαγαζιά και κέντρα όπου οι λουόμενοι πήγαιναν και έτρωγαν φρέσκο ψάρι. Είχε περιφερειακή Τεχνική Σχολή για τους μαθητές των γύρω χωριών. Τώρα έχει σαράντα χρόνια που είναι κατεχόμενο και δεν γνωρίζουμε τι απόγιναν όλα αυτά που υπήρχαν εκεί. Το Ξερό μας καρτερά να πάμε ξανά!!! Ξερός ποταμός Ελένη Χαραλάμπους (Στ ) Από το μοναστήρι της Παναγίας του Κύκκου στη Μαραθάσα ξεκινά ένας ποταμός που χύνει τα νερά του στον κόλπο της Μόρφου. Ό ποταμός αυτός σπάνια πλημμυρίζει και επειδή είναι κατάξερος καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου πήρε το όνομά του Ξερός. Πριν ογδόντα χρόνια στο όνομα αυτό υπήρχε ένας μικρός συνοικισμός, που εξελίχτηκε σε ένα μικρό χωριό. Σιγά σιγά ο πληθυσμός του χωριού αυξήθηκε λόγω του μεταλλείου. Χτίστηκαν κατοικίες για τους εργάτες της εταιρείας. Με τον καιρό έγινε μια σύγχρονη κωμόπολη με πλατιούς δρόμους, καταστήματα, κέντρα αναψυχής, σχολεία, ξενοδοχεία, κυβερνητικά γραφεία και τεχνική σχολή. Στο χωριό Ξερό καλλιεργούσαν κυρίως εσπεριδοειδή και λίγα σιτάρια Αντρέας Σόλωνος (Στ ) Κατεχόμενό μας χωριό δεν μπορούμε να σε ξεχάσουμε ΠΟΤΕ!!!!

Τεύχος 1 Σελίδα 11 Στα μονοπάτια της ποίησης... ΤΌΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΌΛΗ ΤΌΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΌΛΗ Την άνοιξη ποιος πρόδωσε νησί μου πονεμένο. Είμαι εδώ και σ αγαπώ, αλλά μην είσαι λυπημένο Έλα εδώ στην αγκαλιά μου να σε στηρίξω στην καρδιά μου. Αλλά μην δεις τη ματιά μου μη σε στενοχωρήσω. Η καρδιά μου έχει πληγές που αιμορραγούνε. Και νομίζω πως ποτέ δεν θα σε ξαναδούμε. Την άνοιξη ποιος σου έκοψε τα φτερά σου κι έπεσες σε μεγάλη θλίψη; Την άνοιξη ποιος. σε σταύρωσε κι έμεινες με μοιρασμένη καρδιά Όση χαρά μας χάριζες κι όσο όνειρο κι ελπίδα, τόσο καημό μας πότισες μικρή γλυκιά πατρίδα... Ευανθία Χριστοδουλίδη(Ε ) Σου ράγισαν τα φτερά σου και δεν μπορείς να πετάξεις. Αλλά είμαι κοντά σου, και δε θα με ξαναχάσεις Χρυστάλλα Σάββα (Ε )

Τεύχος 1 Σελίδα 12 Στα μονοπάτια της ποίησης... ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ Δεν ξεχνώ τη βία των κατακτητών, που μες τη νύχτα έκλεψαν τη χαρά... Δεν ξεχνώ την πίκρα τη μεγάλη. Και τα δάκρυα που σαν ποτάμια κατρακυλούσαν! Δεν ξεχνώ τον προδότη, τον ψεύτικο αδερφό, τον στρατιώτη Τούρκο... Δεν ξεχνώ τη μεγάλη γενναιότητα των παλικαριών μας, και τη φιλοπατρία τους.. Δεν Ξεχνώ Δεν Ξεχνώ Δεν Ξεχνώ Σοφία Μπορίσοβα (Στ ) ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ Την άνοιξη ποιος πρόδωσε; Την Κύπρο ποιος πονάει; Και οι μάνες κλαίνε και θρηνούν και ο πόνος δεν περνάει; Κι αυτές οι καρδιές Που ναι μισές Δεν αντέχουν και λυγίζουν Και στο δρόμο των δακρύων πια βαδίζουν. Αλέξανδρος Χριστοδούλου (Στ ) ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ Δεν ξεχνώ το σπίτι μου. Δεν ξεχνώ τον τόπο μου. Δεν ξεχνώ τον πονεμένο Πενταδάκτυλο... Ηλιάνα Σάββα (Ε ) Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε!!!

Τεύχος 1 Σελίδα 13 Αναλάβαμε δράση για να μπορέσουμε κι εμείς τα παιδιά να συμβάλουμε στη διεκδίκηση της ελευθερίας και της ειρήνης στην Κύπρο μας. Η δράση μας επεκτάθηκε σε πολλά επίπεδα. Στην τάξη, στο σχολείο, στο χωριό μας, στην ευρύτερη περιοχή της Σολιάς, στην πράσινη γραμμή στο Δημοτικό Σχολείο Μάμμαρι... Ευχή μας να βάλαμε κι εμείς ένα μικρό λιθαράκι για ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας

Σελίδα 14 Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Ερευνώντας την ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΣ Μέσα στα πλαίσια του μαθήματος των Μαθηματικών θελήσαμε να κάνουμε μια έρευνα ανάμεσα στους γονείς μας, με στόχο να μελετήσουμε την καταγωγή τους, αν είναι πρόσφυγες ή όχι και φυσικά να μάθουμε περισσότερα για το τι γνωρίζουν για τα χωριά τους και τι θυμούνται από αυτά. Με αυτό τον τρόπο μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τους γονείς μας. Ετοιμάσαμε σχετικό ερωτηματολόγιο μαζί με τη δασκάλα μας και το δώσαμε και στους δύο γονείς μας. Να τι μας απάντησαν... 60 50 40 30 20 10 0 ΝΑΙ ΌΧΙ Είναι φανερό από την έρευνα ότι μεγάλο μέρος των γονιών μας δεν είναι πρόσφυγες ενώ οι πρόσφυγες φτάνουν περίπου τους 15. Δηλαδή 1 στους 4 είναι πρόσφυγας! Το μεγαλύτερο μέρος των γονιών μας που δήλωσαν ότι είναι πρόσφυγες προέρχονται από χωριά της κατεχόμενης Μόρφου! Τι θαυμάζετε ή νοσταλγείτε περισσότερο από τη ζωή στο κατεχόμενο χωριό ή την πόλη σας ; 7 Τη σχολική ζωή 6 Τις γιορτές 5 4 3 2 1 Τους εκκλησιασμούς Την καθημερινή ζωή Τις συνάξεις της οικογένειας άλλο 0 Σε ερώτηση από πού έμαθαν για το κατεχόμενο χωριό τους το μεγαλύτερο μέρος των γονιών δήλωσε ότι πήρε πληροφορίες από τους δικούς του γονείς. Σε ερώτηση τι νοσταλγούν ή θαυμάζουν περισσότερο στο κατεχόμενο χωριό τους, η πλειοψηφία ανέφερε ότι νοσταλγεί την καθημερινή ζωή και μεγάλο μέρος ανάφερε επίσης τη σχολική ζωή και τις συνάξεις της οικογένειας.

Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Σελίδα 15 10 12 9 8 10 7 8 6 5 6 4 3 4 2 1 2 0 ΝΑΙ ΟΧΙ 0 Πριν το 1974 Μετά το 1974 Σήμερα Είναι φανερό ότι μεγάλο μέρος των γονιών μας θεωρεί ότι δεν θα τα καταφέρει να επιστρέψει ξανά στο χωριό του. Βέβαια αυτοί που πιστεύουν ότι θα επιστρέφουν καταλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος των ερωτηθέντων και συνεχίζουν να ελπίζουν. Οι περισσότεροι γονείς θέλουν να είχαν την ευκαιρία να ζήσουν την εποχή πριν το 1974!!! Νοσταλγώ την εποχή πριν το 1974 όπου ζούσαμε απλά και ειρηνικά στο χωριό μας. Θα ήθελα να βρεθώ στην εποχή πριν το 1974 γιατί τότε οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι ζούσαμε ειρηνικά... Νοσταλγώ τον καιρό που ζούσαμε με τον παππού μου στο χωρκόν και τον βοηθούσα στα χωράφια Δύσκολοι καιροί αλλά ωραίοι... Θα ήθελα να ταξιδέψω πριν το 1974 για να ζήσω έστω και λίγο την ανεξαρτησία της Κύπρου μας. Θα ήθελα να ταξιδέψω στην εποχή πριν το 1974 για να δω τι πραγματικά συνέβηκε έτσι που να συμβούν τόσο άσχημα γεγονότα και να μοιραστεί μια χώρα σαν την Κύπρο και ο λαός μας να είναι πρόσφυγας στην ίδια του την πατρίδα...

Τεύχος 1 Σελίδα 16 Ορίστε μερικά από τα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί, για να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο και να βοηθήσουμε την πατρίδα μας που ξαναδοκιμάζεται με την οικονομική κρίση: Μιλάμε με τους γονείς και τους παππούδες για τα κατεχόμενα χωριά μας. Μελετούμε την ιστορία του τόπου μας και μαθαίνουμε για το παρελθόν μας. Γνωρίζουμε τον πολιτισμό μας και προσπαθούμε να το διαφυλάξουμε. Μελετούμε την αρχιτεκτονική των κτισμάτων της περιοχής και μαθαίνουμε να αξιοποιούμε το περιβάλλον μας. Συνεργαζόμαστε με άλλες ομάδες ή οργανωμένα σύνολα που αγωνίζονται για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Ενισχύουμε τις δραστηριότητες και τις δράσεις μας για ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ τα δικαιώματά μας ως Κύπριοι πολίτες. Γινόμαστε μικροί εθελοντές αναπτύσσοντας δράσεις που να βοηθούν στη διαφύλαξη του μέλλοντός μας σε αυτό τον τόπο, προσφέροντας σε κάθε συνάνθρωπό μας. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΡΑΚΟΥ