1974 ΦΩΝΕΣ. Δημοτικό Σχολείο Αθηένου (ΚΒ)

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "1974 ΦΩΝΕΣ. Δημοτικό Σχολείο Αθηένου (ΚΒ)"

Ἅβελ Παυλόπουλος
6 χρόνια πριν
Προβολές:

1974 ΦΩΝΕΣ Δημοτικό Σχολείο Αθηένου (ΚΒ) 2016-2017 Ψήφισμα Προς: Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών Εμείς τα παιδιά της Δ 1 τάξης καταδικάζουμε την ανακήρυξη των κατεχομένων

*Διαμαρτυρόμαστε για τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37% των εδαφών μας. *Για την καταστροφή των περιουσιών μας. *Για τη βεβήλωση των εκκλησιών μας.

*Την απομάκρυνση των εποίκων *Την εξεύρεση των αγνοουμένων μας.

Παντού ερειπωμένα χωριά και οι εκκλησίες βουβές δε λειτουργούν πια.

Πενταδάκτυλε που μας βλέπεις από ψηλά υποσχόμαστε κάποια μέρα να σε ελευθερώσουμε από τα χέρια των βαρβάρων.

Απόστολε Αντρέα μου, μια χάρη σου ζητώ και σε παρακαλώ την πατρίδα μου μια μέρα ελεύθερη να δω.

Θα πηγαίναμε διακοπές το καλοκαίρι και εκδρομή με το σχολείο.

1 1974 ΦΩΝΕΣ Δημοτικό Σχολείο Αθηένου (ΚΒ) Ψήφισμα Προς: Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών Εμείς τα παιδιά της Δ 1 τάξης καταδικάζουμε την ανακήρυξη των κατεχομένων εδαφών μας σε «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», γιατί το ψευδοκράτος ιδρύθηκε στη δική μας πατρίδα, στα δικά μας χώματα. *Διαμαρτυρόμαστε για τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37% των εδαφών μας. *Για την καταστροφή των περιουσιών μας. *Για τη βεβήλωση των εκκλησιών μας. *Για την εκμετάλλευση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ζητούμε: *Την ελευθερία και την ενότητα όλης της Κύπρου. *Την επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους. *Την απομάκρυνση των εποίκων *Την εξεύρεση των αγνοουμένων μας. Δ 1 τάξη ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΑ ΜΑΣ ΜΕΡΗ Τούρκοι μας σκλαβώσατε τους ιερούς μας τόπους και τίποτα δεν αφήσατε όρθιο. Παντού ερειπωμένα χωριά και οι εκκλησίες βουβές δε λειτουργούν πια. Βεβηλώσατε τις εκκλησίες, τα μοναστήρια, διώξατε τους κατοίκους των χωριών και πήρατε τα σπίτια μας. Πενταδάκτυλε που μας βλέπεις από ψηλά υποσχόμαστε κάποια μέρα να σε ελευθερώσουμε από τα χέρια των βαρβάρων. Μεσαορία, Καρπασία, με τα δικά σου τα χωριά θα έλθει η μέρα της λευτεριάς σας. Η Κύπρος μας Κύπρος μου γλυκιά και όμορφη πατρίδα σε χώρισε στα δυο η μπότα του Αττίλα. Απόστολε Αντρέα μου, μια χάρη σου ζητώ και σε παρακαλώ την πατρίδα μου μια μέρα ελεύθερη να δω. Πώς θα ήταν άραγε η ζωή μας αν δεν υπήρχε η πράσινη γραμμή; Θα μπορούσαμε να πηγαίναμε χωρίς να δείχνουμε διαβατήρια ή ταυτότητες. Θα πηγαίναμε διακοπές το καλοκαίρι και εκδρομή με το σχολείο. Επίσης, θα επισκεπτόμασταν μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, θα πηγαίναμε διήμερα στα σπίτια των συγγενών μας. Ακόμα θα μπορούσαμε να δούμε τη γιορτή του πορτοκαλιού στην Αμμόχωστο, να παρακολουθήσουμε εσπερινούς και λειτουργίες σε μοναστήρια και εκκλησίες όπως τον Απόστολο Ανδρέα και θα ήταν υψωμένες οι Ελληνικές, οι Ευρωπαϊκές και οι Κυπριακές σημαίες σε κυβερνητικά κτήρια. Τέλος, θα υπήρχε αύξηση τουρισμού και δεν θα υπήρχαν νεκροί, πρόσφυγες, αγνοούμενοι και εγκλωβισμένοι. Aιμιλία Θρασυβούλου Χρυστάλια Χατζηπιερή Αντρέας Αλκιβιάδης Η Κύπρος μας Την Κύπρο και αν αρπάξανε οι Τούρκοι με τη βία, εμείς θα πολεμήσουμε. Tους Τούρκους να νικήσουμε, για την ελευθερία. Η Κύπρος και αν χωρίστηκε μες τις καρδιές μας είναι, καιρός να διεκδικήσουμε στα μέρη μας να ζήσουμε, τον τόπο να αναστήσουμε!!! Mικαέλλα Χατζηπετρή 1

ΠΟΙΗΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ Είμαι 7 χρονών παιδί δεν είδα τους γονείς μου τη φωτογραφία τους κρατώ και στους δρόμους τριγυρνώ

Αν τους δείτε, πείτε τους να ρθουν, γιατί θέλω να τους δω. Είμαι εννιά χρονών παιδί. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ.

σε αγναντεύω από μακριά μην μπορώντας να έχω χαρά!

δάκρυα χαράς να μπορώ στα πολυπόθητα εδάφη σου να ζω!

ζωντανοί. Ή πείτε μου αν οι γονείς μου είναι νεκροί Κλαίω, κλαίω σε ένα δωμάτιο μονάχος, Βοηθήστε με, σας παρακαλώ.

πέσουμε πίσω για να σε πάρουμε! Αχ! Κερύνεια μου γλυκιά σ έχω σαν την μάνα, τη γιαγιά.

Αμμόχωστος καλή είσαι στην ομορφιά μοναδική, με την αμμουδιά σου την χρυσή και την θάλασσα την καθαρή! Αχ!

Πατρίδα μου γλυκιά σε έχω μέσα στην καρδιά και ελπίζω να ελευθερωθείς από τους Τούρκους ΠΙΑ!

όλα τα όνειρα μας. Το ένα στάζει αίμα, και το άλλο περιστέρια, μια ιστορία θλιβερή διηγούνται τα παρτέρια.

2 ΠΟΙΗΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ Είμαι 7 χρονών παιδί δεν είδα τους γονείς μου τη φωτογραφία τους κρατώ και στους δρόμους τριγυρνώ Xρυστάλια Χατζηπιερή ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ Αν δείτε τους γονείς μου, πείτε μου, αν είναι ζωντανοί ή νεκροί. Αν τους δείτε, πείτε τους να ρθουν, γιατί θέλω να τους δω. Είμαι εννιά χρονών παιδί. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ. Νικόλας Φραντζέσκου Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ Πατρίδα μου αγαπημένη μέσα στην καρδιά μου ριζωμένη με πόνο, θλίψη και στεναχώρια σε αγναντεύω από μακριά μην μπορώντας να έχω χαρά! Σου δίνω όμως την υπόσχεση ότι για σένα θα αγωνιστώ μια μέρα ελεύθερη να γίνεις στην αγκαλιά σου πάλι να κρυφτώ με δάκρυα χαράς να μπορώ στα πολυπόθητα εδάφη σου να ζω! ρωτώ, σάς ρωτώ πού είναι οι γονείς; Μα εσάς σείς δεν απαντάτε ούτε μια στιγμή Πείτε μου αν οι γονείς μου είναι ζωντανοί. Ή πείτε μου αν οι γονείς μου είναι νεκροί Κλαίω, κλαίω σε ένα δωμάτιο μονάχος, Βοηθήστε με, σας παρακαλώ. Αλεξάνδρα Νεοφύτου Λευτεριά στην Κύπρο μας Κύπρος μου όμορφο νησί στην καρδία μας σ έχουμε και στην φωτιά θα πέσουμε πίσω για να σε πάρουμε! Αχ! Κερύνεια μου γλυκιά σ έχω σαν την μάνα, τη γιαγιά. Με το ωραίο λιμανάκι και το πέτρινο καστράκι! Αχ! Αμμόχωστος καλή είσαι στην ομορφιά μοναδική, με την αμμουδιά σου την χρυσή και την θάλασσα την καθαρή! Αχ! Πόσο θα θέλα να ρχότανε η άγια εκείνη μέρα που στον Πενταδάκτυλο θα βλεπα την ελληνική σημαία! Αχ! Πατρίδα μου γλυκιά σε έχω μέσα στην καρδιά και ελπίζω να ελευθερωθείς από τους Τούρκους ΠΙΑ! Σπυρίδωνας Ανδρέου Το ένα στάζει αίμα Σαράντα δυο χρόνια φυλακή, κλείδωσαν την καρδιά μας, με μια σφαίρα σκότωσαν, όλα τα όνειρα μας. Το ένα στάζει αίμα, και το άλλο περιστέρια, μια ιστορία θλιβερή διηγούνται τα παρτέρια. Παρτέρια Πενταδάκτυλου, τα όμορφα κυκλάμινα του, Τα πήρανε οι Τούρκοι, μα και τα χώματα του. Μουσείο είναι οι εκκλησίες μας, τα κάστρα αποθήκες, στάβλοι τα μουσεία μας και στάχτες τα όνειρά μας. Στους εγκλωβισμένους βάσανα, αγνοούμενοι στην πόλη, νεκροί μέσα στους τάφους τους, και πρόσφυγες σε άλλη Σ άλλη πόλη βρίσκονται, έρημος στις ψυχές μας, ελευθερία ψάχνουν, μονάχα οι καρδιές μας. Μαρία-Σοφία Παπαντωνοπούλου Άνθιμος Θεοδωρίδης 2

3 3

4 4

5 5

6 6

7 Θεέ μου, βοήθησέ μας, δώσε μας κουράγιο και δύναμη για να μπορούμε να συνεχίσουμε τον σκληρό αγώνα μας για τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Φώτισέ μας με πίστη και ελπίδα για να ζουν οι αγνοούμενοι μας να είναι καλά και σύντομα να επιστρέψουν κοντά μας. Ανθιμος Θεοδωριδης 7

8 8

Το κατεχόμενο χωριό Γιαλούσα στη χερσόνησο της Καρπασίας Η Γιαλούσα είναι ένα κατεχόμενο σήμερα

Το χωριό πήρε τον ονομασία του από την αρχαία ελληνική λέξη Αιγαλούσα (αιγιαλός = γιαλός) και

Πράγματι η Γιαλούσα έχει θέα προς τις βόρειες ακτές της επαρχίας Αμμοχώστου και είναι κτισμένη

9 Το κατεχόμενο χωριό Γιαλούσα στη χερσόνησο της Καρπασίας Η Γιαλούσα είναι ένα κατεχόμενο σήμερα μεγάλο αμιγές ελληνικό χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου, στο κεντρικό τμήμα της χερσονήσου της Καρπασίας. Βρίσκεται πάνω στον κύριο δρόμο Αμμοχώστου - Ριζοκαρπάσου, 10 περίπου χμ, βορειοανατολικά του Λεοναρίσσου. Μαζί με το Ριζοκάρπασο και την Ακανθού αποτελούν τα τρία μεγαλύτερα σε έκταση χωριά της Αμμoχώστου. Το χωριό πήρε τον ονομασία του από την αρχαία ελληνική λέξη Αιγαλούσα (αιγιαλός = γιαλός) και σημαίνει την τοποθεσία που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα. Πράγματι η Γιαλούσα έχει θέα προς τις βόρειες ακτές της επαρχίας Αμμοχώστου και είναι κτισμένη στην πλαγιά ενός λόφου. Η Γιαλούσα κτίστηκε κατά τους Βυζαντινούς χρόνους μετά το τέλος των αραβικών επιδρομών κατά τη διάρκεια των οποίων είχε υποστεί πολλές καταστροφές και λεηλασίες. Αυτό μαρτυρείται από την ύπαρξη ωραιοτάτου ναού αφιερωμένου στον Αρχάγγελο Μιχαήλ ο οποίος χρονολογείται στο 10ο αιώνα μ.χ. Χρύσανθος Χατζηπετρής 9

10 10

ΒΑΡΩΣΙ Τα Βαρώσια ή το Βαρώσι, είναι μια πόλη φάντασμα στο

Πριν την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, ήταν η

Κατά την ακμή τους, τα Βαρώσια δεν ήταν απλώς ο νούμερο

και 1974, ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς

υπό Τουρκικό έλεγχο και παρέμεινε εγκαταλελειμμένη υπό την

Ετυμολογία Το όνομα Βαρώσια, έχει τις ρίζες του στην

Η λέξη μπήκε στην Τουρκική γλώσσα από τις Βαλκανικές

της Βαλκανικής χερσονήσου, ήταν μέρος της Οθωμανικής

11 ΒΑΡΩΣΙ Τα Βαρώσια ή το Βαρώσι, είναι μια πόλη φάντασμα στο νότιο τμήμα της Κυπριακής πόλης της Αμμοχώστου. Πριν την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, ήταν η μοντέρνα τουριστική περιοχή της Αμμοχώστου. Κατά την ακμή τους, τα Βαρώσια δεν ήταν απλώς ο νούμερο ένα τουριστικός προορισμός στην Κύπρο, αλλά μεταξύ 1970 και 1974, ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο και ο αγαπημένος προορισμός διασημοτήτων. Οι κάτοικοί της έφυγαν κατά την εισβολή, όπου και τέθηκε υπό Τουρκικό έλεγχο και παρέμεινε εγκαταλελειμμένη υπό την κατοχή των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από τότε. Ετυμολογία Το όνομα Βαρώσια, έχει τις ρίζες του στην Τουρκική λέξη varoş που σημαίνει προάστιο. Η λέξη μπήκε στην Τουρκική γλώσσα από τις Βαλκανικές γλώσσες της Οθωμανικής περιόδου, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής χερσονήσου, ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στα Σερβο-Κροατικά, η λέξη varoš σημαίνει «πόλη», «κέντρο», «δήμος» ή «προάστιο», ενώ στα Ουγγρικά η λέξη város σημαίνει «πόλη», «περιφέρεια» ή «δημαρχεία». Φουλλα Χριστοφή 11

12 12

13 13

14 14

15 15

16 16

Σχετικά έγγραφα

«...μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας.»

ΚΒ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού (Αγίου Γεωργίου) «...μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας.» ΤΑΞΗ: Γ 1 Μαθητές: Αντρέας Χριστοδουλίδης Νεφέλη Κυπριανού Χριστίνα Κωνσταντινίδη Ιωάννα