Εργάτες εργάτριες, άνεργοι, μικρομεσαίοι επαγγελματίες, αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες, Απαντάμε με τη σημερινό μας συλλαλητήριο στην αναπτυξιακή φιέστα για τη Δυτική Ελλάδα που οργανώθηκε χθες και σήμερα, στην πόλη μας, με τη συμμετοχή μεγάλου κυβερνητικού κλιμακίου και επικεφαλής τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Διαδηλώνουμε σήμερα εδώ εκφράζοντας την οργή και την αγανάκτηση των εργαζομένων, των αυταπασχολούμενων, των αγροτών, της νεολαίας, την αντίθεσή μας απέναντι σε μια πολιτική που υπηρετεί η κυβέρνηση με τη στήριξη της ΕΕ, των αστικών κομμάτων, που ψήφισαν τα μνημόνια και στηρίζουν αυτή την πολιτική, οι σκυλοκαυγάδες για δευτερεύοντα κανένα δεν πρέπει να ξεγελάνε. Μια πολιτική που διατηρεί και ενισχύει τους αντεργατικούς αντιλαϊκούς νόμους, που καταργούν τις ΣΣΕ, το βασικό μισθό πείνας κι εξαθλίωσης στα 500 ευρώ, μειώνει τις συντάξεις, εκτοξεύει την φοροληστεία στα ύψη, καταργώντας και αυτό το ελάχιστο αφορολόγητο που υπήρχε και να το κατεβάζει στα 5000 ευρώ, μειώνει δραματικά τις δαπάνες για την υγεία και παιδεία με αποτέλεσμα να πεθαίνει αβοήθητος κόσμος. Επίσης, η ανεργία στην περιοχή μας να παραμένει στα ύψη. Αυτή η πολιτική που φόρτωσε τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες του λαού, τώρα φορτώνει και την ανάπτυξη, το περιφερειακό συνέδριο που οργανώνει η κυβέρνηση με την περιφέρεια, τον περιφερειάρχη κ Κατσιφάρα. Οι προτεραιότητες που βάζει είναι η ανάπτυξη για την κερδοφορία του κεφαλαίου, σε όποιο κλάδο κι αν δραστηριοποιείται στη Δυτική Ελλάδα. Ένα συνέδριο στο οποίο συμμετείχαν, εκτός από την κυβέρνηση και οι μηχανισμοί τους στην περιοχή, που έχουν κοινό βηματισμό, ίδια στρατηγική, δηλαδή πώς η αστική τάξη θα έχει μεγαλύτερα κέρδη, με τσακισμένες τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και του λαού μας συνολικότερα. Ανάπτυξη που θα πατάει στα αποκαΐδια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, με τη γνωστή, ψεύτικη και παραπλανητική προπαγάνδα «βγαίνουμε απ τα μνημόνια και την επιτροπεία», «μπαίνουμε στην κανονικότητα», «έρχεται η δίκαιη ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα και όλοι θα επωφεληθούν». Με το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε χθες και σήμερα, έγινε προσπάθεια από τους διοργανωτές και τα ΜΜΕ που διαθέτουν και που υπηρετούν την πολιτική τους, προκειμένου να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ώστε να στρατευτούν μαζί τους, να δείξουν ανοχή στους στόχους της πολιτικής που εξυπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου, που διατηρεί ανέπαφα τα αμέτρητα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ψηφίσει στα προηγούμενα μνημόνια (και πρόσφατα με το πολυνομοσχέδιο),
κάνοντας τη ζωή της εργατικής τάξης κόλαση. Στα στρογγυλά τραπέζια, κάθισαν μαζί η κυβέρνηση, με τους συμμάχους της, με τους ανθρώπους της στην περιοχή μας, που είναι η Περιφερειακή Διοίκηση, Δημοτικές Διοικήσεις, οι άνθρωποί τους στο εργατικό και αγροτικό κίνημα και πάνω απ όλα ο τοπικός ΣΕΒ αλλά και οι άνθρωποί τους στα επιμελητήρια. Όλοι αυτοί έχουν σημαία τους και το διαλαλούν, την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα που με ζήλο αναπτύσσουν για να εξασφαλίσουν επιπλέον κέρδη στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα εγχώρια και διεθνή- που δραστηριοποιούνται στους 3 νομούς μας. Το «αναπτυξιακό τους μοντέλο» για την περιοχή μας σημαίνει ενσωματωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα «άκρα του τάφου σιωπή» για διεκδικήσεις και κατακτήσεις, σημαίνει λυτά τα χέρια για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους σε τομείς όπως: ενέργεια, μεταφορές, κατασκευές, υγεία, τουρισμός, αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, Πανεπιστημιακή - επιστημονική έρευνα, κ.α. Με βάση όλα τα παραπάνω, για τους 3 νομούς, η περιβόητη «γεωπολιτική αναβάθμιση» και η «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» σημαίνουν βαθύτερη εμπλοκή στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, μεγαλύτερους κινδύνους για εμπλοκή σε στρατιωτικούς σχεδιασμούς, νέες θυσίες για το λαό. Με την αναβάθμιση του ρόλου των αεροδρομίων Αράξου και Ανδραβίδας, με τον κίνδυνο εγκατάστασης εκεί πυρηνικών όπλων αξιοποιούνται συνολικά οι παραπάνω σχεδιασμοί για τη στρατηγική του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας. Τώρα χρειάζεται να μην ανεχτούμε άλλο αυτή την κατάσταση, να μην επιτρέψουμε να τσακίσουν το παρών και το μέλλον μας με τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς τους.α Κουβέντιασαν αυτές τις ημέρες, η κυβέρνηση και οι συμμετέχοντες στο συνέδριο, τα σχέδιά τους, με βάση και την κεντρική κατεύθυνση που έχουν ψηφίσει με το πολυνομοσχέδιο (και όλα τα προηγούμενα), πώς θα υλοποιηθεί η στρατηγική της άρχουσας τάξης στην περιοχή μας. Πρόκειται δηλαδή για σχεδιασμό εμπέδωσης του τσακίσματος των εργατικών δικαιωμάτων με μέτρα που έχουν ορίζοντα δεκαετιών, που κάνουν μόνιμες τις «προσωρινές» θυσίες της ε.τ. για να περάσει η καπιταλιστική κερδοφορία σε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης. Είναι γνωστή άλλωστε, η θέση των μεγαλο-εργοδοτών που τονίζουν με κάθε ευκαιρία, ότι οι αντεργατικές ανατροπές δεν αμφισβητούνται, κατά τη γνώμη τους βεβαίως!
Καθώς αυτό θα διαταράξει τη θετική πορεία της οικονομίας. Τονίστηκε στο συνέδριο και τα στρογγυλά τραπέζια τους, από τους παρευρισκόμενους, ότι για τις επενδύσεις στη Δυτική Ελλάδα, στους τομείς που τους ενδιαφέρει, θα πέσει πολύ ζεστό χρήμα, θα υπάρξουν φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις απασχόλησης, τσάμπα εργατικό δυναμικό από το ΙΝΕ- ΓΣΕΕ της περιοχής μας και από τα προγράμματα που είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Αλλάζοντας έτσι τις εργασιακές σχέσεις μέσα στους χώρους δουλειάς. Καθοριστικό ρόλο σ αυτό πανελλαδικά παίζει η ΓΣΕΕ, και στην περιοχή μας η πρώην ηγετική ομάδα του εργατικού κέντρου Πάτρας, αλλά και οι διοικήσεις όσων Εργ. Κέντρων είναι σ αυτή την κατεύθυνση. Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, Πριν από το αναπτυξιακό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή μας, δεν μπορούσαμε να παραβλέψουμε, την προσπάθεια του κεφαλαίου για την επόμενη μέρα, και για το ρόλο που θέλουν να παίξουν, η κυβέρνηση και η αστική τάξη της χώρας μας, στους πολιτικο- στρατιωτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ στην περιοχή ( πέρα απ το σχεδιασμό που έχουν για ΑΡΑΞΟ και ΑΝΔΡΑΒΙΔΑ)! Θέλουν να αναλάβουν ρόλο μεντεσέ στην πύλη της όξυνσης, των ανταγωνισμών της περιοχής. Οι φιλοδοξίες ανάδειξης της χώρας σε κόμβο ενέργειας και εμπορευμάτων, στόχοι και ρόλοι που εμπνέουν την αστική τάξη, περνάνε αυτές τις μέρες μέσα από τις διαπραγματεύσεις για το όνομα της ΠΓΔΜ. Με κύριο στοιχείο τις βιασύνες, για την Ευρωατλαντική ολοκλήρωση στα Δυτικά Βαλκάνια, για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Εδώ η κυβέρνηση δίνει τα ρέστα της, εμπλέκοντας το λαό και τη χώρα, στους ενδο-ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και φέρνοντας στο προσκήνιο ανυπολόγιστους κινδύνους. Θεωρούμε πως αυτό αποτελεί βασικό συστατικό του συνεκτικού σχεδιασμού της αστικής τάξης και είναι αυτό που καθορίζει, όλες τις επιμέρους κινήσεις, της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Ακριβώς επειδή, αυτά τα στοιχεία, είναι η καρδιά της αστικής στρατηγικής για την κατοχύρωση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, δεν αμφισβητούνται από κανένα κόμμα του κεφαλαίου ή όλων όσων συμμετείχαν στα στρογγυλά τραπέζια 2 μέρες στην πόλη μας. Γι αυτό και η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ εστιάζεται στα δευτερεύοντα, με στόχο να κρύβεται η στρατηγική τους
ταύτιση. Το ρεσιτάλ αποπροσανατολισμού, κορυφώθηκε μάλιστα αυτό το Σαββατοκύριακο, με αφορμή το συλλαλητήριο για το όνομα της ΠΓΔΜ στο Σύνταγμα, με διοργανωτές εθνικιστικές δυνάμεις αλλά και φιγούρες του ακροδεξιού- φασιστικού χώρου. Δυνάμεις που, όπως και η ΝΔ, παρά τους μύδρους τους ενάντια στην κυβέρνηση, δεν αντιστρατεύονται, αντίθετα υπερασπίζονται τον πυρήνα των διευθετήσεων στα Δυτικά Βαλκάνια, στις οποίες πρωτοστατεί. Δηλαδή την ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Εργάτες εργάτριες, άνεργοι, μικρομεσαίοι επαγγελματίες, αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες, Σε αυτό το εθνικό σχέδιο της κυβέρνησης και του κεφαλαίου και τη συμμετοχή των ομοτράπεζών τους, που κουβέντιασαν αυτές τις 2 μέρες στην πόλη μας, υπό την ασφυκτική περιφρούρηση των σωμάτων ασφαλείας και μέσα στο σιδηρόφραχτο λιμάνι της Πάτρας, φοβούμενοι τη λαϊκή οργή και την αντίδραση των εργαζομένων της πόλης μας, ΕΜΕΙΣ η ε.τ. και τα λαϊκά στρώματα της Αχαΐας, της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας, που είμαστε σήμερα εδώ, πρέπει και θα αντιτάξουμε το δικό μας μαχητικό ανατρεπτικό σχεδιασμό. Όσο περισσότερο ξεδιπλώνονται οι αντεργατικές επιδιώξεις τους, τόσο περισσότερο πρέπει να απαντούν η ε.τ. και τα λαϊκά στρώματα και στους 3 νομούς, με την οργάνωση της πάλης τους, πρώτα και πάνω απ όλα μέσα στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, τις γειτονιές, για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα που απασχολεί τα λαϊκά νοικοκυριά. Να φουντώνουν παντού εστίες αντίστασης, να ανεβαίνει η συλλογικότητα, ο βαθμός οργάνωσης των εργαζομένων, η λειτουργία των συνδικάτων, να παραμερίζεται η μοιρολατρία, να χρεοκοπεί το «τίποτα δεν αλλάζει», το «περασμέναξεχασμένα». Όση μαεστρία κι αν επιστρατεύει η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της, για να επικρατήσει «σιγή νεκροταφείου» στους τόπους δουλειάς, τόσο πιο πολύ να βρίσκει τοίχο, να «σπάει τα μούτρα της». Την ώρα που η κυβέρνηση θέλει να τσακίσει το κίνημα με το καρότο των αυταπατών και της αναμονής, αλλά και με το μαστίγιο της καταστολής, πρέπει να βρει,δυνατή- οργανωμένη απάντηση, με χιλιάδες εργαζόμενους μέσα από τα σωματεία τους, να διεκδικούν με άξονα τις σύγχρονες ανάγκες τους. Όταν μιλάμε συνάδελφοι, για μαστίγιο και καταστολή εννοούμε αυτό που συμβαίνει, χθες, σήμερα, τούτη τη στιγμή στην Πάτρα, που για να πραγματοποιήσουν το συνέδριό τους, για να μιλήσει ο
πρωθυπουργός, έχουν επιστρατεύσει εκατοντάδες πάνοπλους αστυνομικούς, κρυφούς και φανερούς, για να τους προστατεύσουν από τον εχθρό- λαό που διαδηλώνει. Αφού έχουν δίκιο σ αυτά που λένε και πείθουν τις μάζες, γιατί συνεδριάζουν με την προστασία των πάνοπλων αστυνομικών; Τι τους φοβίζει άραγε; Εμείς καλούμε κι από αυτό το βήμα, τους εργαζόμενους στα σώματα ασφαλείας, να βγάζουν συμπεράσματα, κι από την ίδια τους την πείρα, ότι αυτούς που προστατεύουν σήμερα, είναι αυτοί που τους τσάκισαν τους μισθούς, τους πετσόκοψαν τις συντάξεις, είναι αυτοί που στέλνουν τα παιδιά τους μετανάστες όταν τελειώσουν τα Πανεπιστήμια, είναι αυτοί που μέσα από τα προγράμματα του ΙΝΕ- ΓΣΕΕ και τα υπόλοιπα, στέλνουν τα παιδιά και τις γυναίκες τους, να δουλεύουν στην αστική τάξη της περιοχής μας με 2ωρα, 3ωρα, 4ωρα, σε δουλειές χωρίς δικαιώματα. Είναι αυτοί που αποφασίζουν να τους πάρουν τα σπίτια με τους πλειστηριασμούς και θα τους βάλουν να είναι αντιμέτωποι με το λαϊκό κίνημα που θα προστατεύει τις κατασχέσεις των σπιτιών τους. Εργάτες, εργάτριες, Όσο περισσότερο η κυβέρνηση, μέσα από το περιφερειακό συνέδριο, προσπαθεί να βάλει τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής μας, να πανηγυρίζουν για την ενίσχυση του ρόλου των εκμεταλλευτών τους στη Δυτική Ελλάδα, τόσα περισσότερα συνδικάτα- επιτροπές αγώνα- εργαζόμενοι στο δημόσιο- αγρότεςάνεργοι, να απορρίπτουν αυτούς τους σχεδιασμούς. Τόσο πιο πολλοί εργαζόμενοι, πρέπει να παλεύουν ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για την αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ, για τη μη αναβάθμιση του ρόλου των αεροδρομίων Αράξου και Ανδραβίδας, σε ΝΑΤΟικά «εργαλεία». Όσο περισσότερο κυβέρνηση και εργοδοσία, προπαγανδίζουν, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, τόσοι περισσότεροι εργάτες, μεροκαματιάρηδες, άνεργοι, να βρίσκονται απέναντί τους, να κάνουν πράξη το σύνθημα «Χωρίς Εργάτη Γρανάζι Δε Γυρνά». Τόσο πιο πολύ πρέπει να συνειδητοποιείται, ότι για τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτών, οι ευκαιρίες «ανάπτυξης» γίνονται γιγάντωση των επιχειρηματικών ομίλων, σημαίνουν ξεπάτωμα. Γι αυτό χρειάζεται πιο πολύ, να στεριώνει η Κοινωνική Συμμαχία, ανάμεσα στην ε.τ. και τα λαϊκά στρώματα. Εργάτες, εργάτριες,
Οι επιδιώξεις της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, για τους νομούς της περιοχή μας, που μαζί με τους ομοτράπεζούς τους κουβέντιασαν, τις 2 μέρες στο συνέδριο, και οι στόχοι ανασύνταξης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, είναι 2 γραμμές σε διαρκή σύγκρουση. Δεν υπάρχει περίπτωση να ανακάμπτει το κεφάλαιο και ταυτόχρονα να ανακάμπτουν τα εργατικά- λαϊκά δικαιώματα, να βελτιώνεται η ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Είναι ώρα λοιπόν οι εργαζόμενοι, να βγάζουν συμπεράσματα και από την ίδια τους την πείρα, να μπαίνουν νέες δυνάμεις στη μάχη. Να συνειδητοποιηθεί από περισσότερους εργάτες, λαϊκούς ανθρώπους, ότι το μοναδικό αντίπαλο δέος στη βαρβαρότητα της πολιτικής τους, βρίσκεται στην οργάνωση του λαϊκού κινήματος, στο δυνάμωμα των συνδικάτων, στο ταξικό τους προσανατολισμό. Εκεί μπορούν και πρέπει να ακουμπήσουν όσοι προβληματίζονται σήμερα, όσοι βλέπουν τη σαπίλα και τη σήψη του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στην ηγεσία του εργατικού κινήματος. Εκεί μπορούν και πρέπει να ακουμπήσουν, όσοι προβληματίζονται, όσοι λένε με αγωνία «κάτι πρέπει να γίνει», και αντιλαμβάνονται ότι χρειάζεται ριζική αλλαγή, ότι μπορεί η ρόδα της ιστορίας να κυλήσει μπροστά. Υπάρχει πείρα, υπάρχει ταξικό κίνημα, υπάρχει ΠΑΜΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ- ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ Συγκροτημένα θα πορευτούμε στο χώρο που πραγματοποιείται η ομιλία του πρωθυπουργού Να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας, γι αυτά που αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς. ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ