PIERCE ΟΣΕΦΝΗΜΑ ΣΕΤΦΟ 5 Ο ΚΟΡΤΥΑΙΑ ΕΣΗΙΑ ΕΚΔΗΛΩΗ ΣΩΝ ΜΑΘΗΣΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΣΗΣΩΝ ΣΟΤ PIERCE OPEN HOUSE 2012 ΣΑ ΝΕΑ ΣΟΤ PIERCE «ΟΙ ΜΑΘΗΣΕ ΣΟΤ PIERCE ΔΙΑΠΡΕΠΟΤΝ» Ο μαθητής της Γ Λυκείου ακαρίδης Εμμανουήλ ανήκει στους 5 πρωτεύσαντες μαθητές που προκρίθηκαν στη β φάση του 22ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Υυσικής 2012 και θα αποτελέσει μέλος της Ελληνικής ομάδας, που θα συμμετάσχει στην 43η Διεθνή Ολυμπιάδα Υυσικής (15 24 Ιουλίου, στο Tallinn της Εσθονίας).(σελ.2) ΣΙΣΑΝΙΚΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 100 ΦΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΣΗ ΒΤΘΙΗ ΕΝΟ ΚΟΛΟΟΤ Σο πιο διάσημο και μελετημένο ναυάγιο του 20ού αιώνα είναι αυτό του Σιτανικού. Όλοι το έχουν ακούσει. Μνημείο πολυτέλειας για την εποχή του, διέθετε γυμναστήριο, πισίνες, γήπεδο σκουός και χαμάμ, ενώ είχε συνολικό εκτόπισμα 46,328 τόνων.(σελ. 8) ΠΟΛΙΣΙΣΙΚΗ ΑΣΖΕΝΣΑ ΚΙΝΗΜΑΣΟΓΡΑΥΟ ΑΛΟΓΟ ΠΟΛΕΜΟΤ Η ταινία του τήβεν πίλμπεργκ, Άλογο Πολέμου, είναι μια θαυμάσια ταίνια, με πολλή περιπέτεια, αγωνία και δράση. Κατά τη διάρκειά της, περνιούνται μηνύματα στο θεατή, όπως το γεγονός πως ο πρωταγωνιστής κατάφερε να εκπαιδεύσει το άλογο καταβάλλοντας πολύ μεγάλη προσπάθεια, δείχνει πως στη ζωή πρέπει να έχουμε επιμονή. (σελ. 19) ΛΟΓΟΣΕΦΝΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΣΑΞΙΔΙ ΜΕ ΣΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΕΡΟΣΑΣΟ Ο πατέρας τους ήταν πολύ αυστηρός. Αντίθετα, εκείνα ήταν δύο αθώα και ονειροπόλα δίδυμα που παίζανε εκείνη την ημέρα στο σαλόνι του σπιτιού, παριστάνοντας τους εξερευνητές. Η υπομονή του πατέρα εξαντλήθηκε γρήγορα.(σελ. 12) ΕΛ. 1
ΣΑ ΝΕΑ ΣΟΤ PIERCE Ση Δευτέρα 9 Απριλίου 2012, στο χώρο του Ιδρύματος Ευγενίδου στο Παλαιό Υάληρο στην Αθήνα, ολοκλήρωσε τις εργασίες της η 25η Εθνική υνδιάσκεψη Επιλογής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων Ελλάδος. Από τους 100 συμμετέχοντες μαθητές, η πενταμελής κριτική επιτροπή σε ειδική συνεδρίαση μετά το πέρας των εργασιών κατέληξε στην επιλογή 8 μαθητών, οι οποίοι θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στην 71η Διεθνή ύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων, η οποία θα λάβει χώρα στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Ανάμεσα στους 8 αυτούς μαθητές εκπροσώπους της Ελλάδας επελέγησαν δυο παιδιά της Β Λυκείου του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος - PIERCE: Παναγιώτης Πατίκος Ρημ Χατίμπ ΠΡΨΣΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΟ 2 ο ΕΥΗΒΙΚΟ ΥΕΣΙΒΑΛ ΔΙΑΥΗΜΙΕΨΝ ΓΙΑ ΣΗΝ ΠΡΟΛΗΧΗ ΣΗ ΦΡΗΗ ΟΤΙΨΝ Σο άββατο 31.03.2012 σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Κηφισιάς για την Πρόληψη των Εξαρτήσεων, το σχολείο μας κατέλαβε την πρώτη θέση στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της «ΠΡΟΝΟΗ» (Κέντρο Πρόληψης Φρήσης Εξαρτησιογόνων Ουσιών), με θέμα τη δημιουργία πρωτότυπης διαφήμισης για την πρόληψη από το τσιγάρο, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή το διαδίκτυο. Η διαφήμιση που βραβεύτηκε ανήκει στις μαθήτριες του τμήματος Α 2 Λυκείου του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, Ανθή Κοκκίνου και Έρρικα Ζαχαροπούλου. Σο σενάριό της, για το οποίο αξιολογήθηκε παμψηφεί από τους κριτές ως το καλύτερο, χαρακτηρίζεται από ευαίσθητη ματιά και διεισδυτικό πνεύμα και φέρει τον τίτλο: «Get your life back». Από 1 4/3 το PIERCE φιλοξένησε τον Πανελλήνιο διαγωνισμό Forensics (Αγώνες Ρητορικής Σέχνης στην Αγγλική Γλώσσα της Πανελλήνιας Ένωσης Υορένσικς). Περισσότεροι από 350 μαθητές και μαθήτριες εκπροσώπησαν 14 σχολεία από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη σε 6 «λογοαθλήματα»: Debate, Ομαδική υζήτηση, Προτρεπτικό Λόγο, Αυθόρμητο Λόγο, Εκφραστική Ανάγνωση Λογοτεχνικού Κειμένου και Ντουέτο. Μαθητές του σχολείου μας διακρίθηκαν στα παρακάτω: μία ομάδα (Αλ Ακαϊλα Σζούλια, Χρηστάκος Νάσος και Γκούμας Βασίλης) ήρθε 5η σε 32 ομάδες και προκρίθηκε στους προημιτελικούς. Έξι μαθητές και μαθήτριες έφτασαν στους Σελικούς στα υπόλοιπα λογοαθλήματα: τον Προτρεπτικό Λόγο: Ντινόπουλος τέργιος, Λιοπύρη Φανή και Μιχαήλ Κάλλη στην οποία απονεμήθηκε η διάκριση Πρώτη Μεταξύ Ίσων το Ντουέτο Δραματική Κατηγορία: Κονιδάρη Κασσάνδρα και Ντινόπουλος τέργιος το Ντουέτο Κωμική Κατηγορία: Καλοκαιρινός Γεώργιος και Μιχαηλίδου Μαρία και την Κωμική Εκφραστική Ανάγνωση: Ντινόπουλος τέργιος Επίσης, οι παρακάτω μαθητές του PIERCE έλαβαν Εύφημες Μνείες: ΕΛ. 2
Αλ Ακάϊλα Σζούλια στον Αυθόρμητο Λόγο και στον Προτρεπτικό Λόγο Πλάους Κομνηνός-Σζον στον Αυθόρμητο Λόγο και στην Κωμική Εκφραστική Ανάγνωση Πατίκος Παναγιώτης στην Ομαδική υζήτηση Σα συνολικά αποτελέσματα έφεραν στο PIERCE το κύπελλο για την 3η θέση ανάμεσα στα 14 σχολεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την τελετή έναρξης και λήξης οι μαθητές/τριες του PIERCE ετοίμασαν μια χαρούμενη εκδήλωση με τραγούδια, μουσική και videos. Ακούστηκε μάλιστα το τραγούδι που γράφτηκε για τα Forensics και αποτέλεσε για το τουρνουά τον ύμνο του. Ήταν πραγματικά 4 ημέρες γεμάτες δημιουργική δουλειά, αγώνα με ευγενή άμμιλα, χαρά και λόγο, σκέψη και διάλογο, αξίες που στηρίζει πάντα το PIERCE. Από 9 12 /3 ομάδα μαθητών επισκέφθηκε τις Βρυξέλλες και συμμετείχε στο πρόγραμμα του Harvard Model Congress Europe. Δεκαεννέα μαθητές και μαθήτριες του PIERCE- Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος ταξίδεψαν στις Βρυξέλλες προκειμένου να συμμετάσχουν στις εργασίες του Harvard Model Congre ss Europe. Περισσότεροι από 400 μαθητές από 20 σχολεία και 14 διαφορετικές χώρες συμμετείχαν στο 3ήμερο συνέδριο το οποίο περιλάμβανε προσομοίωση της Γερουσίας, του Κογκρέσου, του Εθνικού υμβουλίου Ασφαλείας, και του Πρωτοδικείου καθώς και Διεθνών Επιτροπών όπως το υμβούλιο Ασφαλείας των Ενωμένων Εθνών, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τγείας, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (Διεθνής Αμνηστία, Ερυθρός ταυρός, Heritage Foundations, και άλλα), και του Σύπου. Οι εμπειρίες των μαθητών ήταν μοναδικές. την Σελετή Λήξης, οι παρακάτω μαθητές και μαθήτριες του PIERCE έλαβαν Διάκριση για την ξεχωριστή συνεισφορά στις επιτροπές τους: Σζιούφα Φωτεινή στο Πρωτοδικείο Χατίμπ Ρημ στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις Πατίκος Παναγιώτης στο Εθνικό υμβούλιο Ασφαλείας υγχαρητήρια στην ομάδα του PIERCE για την εξαιρετική προετοιμασία και για την παρουσία τους στο φετινό συνέδριο. 27/4: το black box theater παρουσίασε τη συγκινητική χορογραφία της η ομάδα της γαλλικής εταιρείας DK-BEL. Σο Γαλλο-ελληνικό πρόγραμμα υπό την αιγίδα της Unesco και της πρεσβείας της Γαλλίας είχε τίτλο: Ανάμεσά μας, εξωτερικεύω τoν έσω κόσμο. τους 19 χορευτές περιλαμβάνονταν και 5 με αναπηρίες. Σα τμήματα Α3 και Α4 παρακολούθησαν αυτή τη μοναδική σε αξία παράσταση, όπου υμνήθηκε η θέληση και η τόλμη των ανθρώπων να μοιράζονται και να αγωνίζονται σ έναν κόσμο γεμάτο αντιξοότητες και διαφορές. Σο PIERCE συμμετείχε στη Sustainability week που οργάνωσε το DEREE με δύο ενδιαφέρουσες εργασίες: τις 26/4 έγινε η παρουσίαση με τίτλο Composting at PIERCE από μαθητές της Α Λυκείου του περιβαλλοντικού ομίλου ΕΛ. 3
με υπεύθυνο καθηγητή τον κ. Θεοδόση Δρακόπουλο. τις 27/4 ο μαθητής της Β Λυκείου Παναγιώτης Πατίκος μίλησε για το Teen fashion SPC: an entrepreneurial Approach of Eco-Tech Fashion by PIERCE students. Ο μαθητής εκπροσώπησε τον όμιλο της επιχειρηματικότητας Junior Achievement με υπεύθυνο καθηγητή τον κ. Γιώργο Σζήρο. Μαθητές και καθηγητές συμμετείχαν στο διαγωνισμό της φωτογραφίας με θέμα το ΝΕΡΟ. PIERCE ΚΑΙ ΕΠΙΦΕΙΡΗΜΑΣΙΚΟΣΗΣΑ Ένωσης, πιλοτικό πρόγραμμα με θέμα: «Οικονομική Εκπαίδευση σε μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» (European Financial Education Partnership EFEP). ε Ελληνικό επίπεδο το πρόγραμμα υλοποιείται σε μικρό αριθμό επιλεγμένων σχολείων με παρουσιάσεις και ομαδική εργασία των μαθητών. Σο PIERCE συμμετέχει σ αυτό το πρόγραμμα με 25 μαθητές της Β Λυκείου και τον οικονομολόγο καθηγητή κ. Σζήρο, που αξιοποιεί το υλικό του EFEP για τη σχολική τάξη. τις 2/3 ο όμιλος του Junior Achievement συμμετείχε σε μαθητική εμπορική έκθεση στο πλαίσιο του προγράμματος «Εικονική Επιχείρηση» στο The Mall Athens με το πρόγραμμα Teen Fashion SPC με τη διάθεση και προβολή οικολογικών ρούχων. το πλαίσιο Ευρωπαϊκού προγράμματος το Πανεπιστήμιο Πειραιά συμμετέχει ως εταίρος σε διακριτικό consortium φορέων που έχει αναλάβει να υλοποιήσει σε 6 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής ΕΛ. 4
ΕΚΠΑΙΔΕΤΣΙΚΟ ΣΑΞΙΔΙ ΣΗΝ ΑΓΓΛΙΑ 6-11 Απριλίου 2012 TOP 10 ΑΠΟ ΣΗΝ ΕΚΔΡΟΜΉ ΣΗΝ ΑΓΓΛΙΑ 10) Οι πλανόδιοι μουσικοί του Bath 9) Σο show με τα γεράκια και εθελοντή τον κύριο Kinnick στη φάρμα της Μαίρης Άρντεν 8) Η επίσκεψη στη σοφιστικέ πλευρά της Οξφόρδης και του Λονδίνου (πανεπιστήμια) 2) Οι φαντασμαγορικές μουσικές θεατρικές παραστάσεις 1) Σο Μουσείο Madame Tussaud s με τους «ολοζώντανους» stars Βακερλή Ναντίνα Α1 Πολυκανδριώτη οφία Α5 7) Η ελληνική τέχνη στο Βρετανικό Μουσείο 6) Σο αναγεννησιακό θέατρο του Shakespeare με τον εκπληκτικό ξεναγό 5) Η «βόλτα» στην Oxford street 4) Σο ποτάμι του Stratford με τους κατάλευκους κύκνους 3) Σο μάτι του Λονδίνου με την πανοραμική του θέα στο Κοινοβούλιο, το Big Ben και το Αββαείο του Γουεστμίνστερ ΕΛ. 5
ΜΑΘΗΣΙΚΟ ΤΝΕΔΡΙΟ ΣΗΝ ΚΩΝΣΑΝΣΙΝΟΤΠΟΛΗ 15-18 Μαρτίου 2012 Ένα αξέχαστο ταξίδι στην Κων/πολη Ένα γλυκό αίσθημα μελαγχολίας με πλημμύρισε καθώς κοιτούσα τα γνώριμα σπίτια της Αθήνας να πλησιάζουν όλο και πιο κοντά μου, τη στιγμή που το αεροπλάνο ετοιμαζόταν να προσγειωθεί. Σα φώτα των σπιτιών χάνονταν από την ταχύτητα και ενώνονταν με το φως των αστεριών. λες ήμασταν κουρασμένες και αποκαμωμένες, αλλά στα χείλη όλων υπήρχε ένα αχνό χαμόγελο, σημάδι ότι το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη για το συνέδριο- αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, μας είχε αφήσει μόνο ευχάριστες και πολύχρωμες αναμνήσεις. Προχωρώντας προς την έξοδο του αεροδρομίου, ήρθε στο μυαλό μου, ο ενθουσιασμός που νιώθαμε όταν φτάσαμε στην Σουρκία. Γεμάτες ενέργεια, ετοιμαστήκαμε να πάμε στο συνέδριο. Υορέσαμε τα καρτελάκια μας και όλοι, μαζί και οι δυο καθηγητέςσυνοδοί μας αρχίσαμε να προχωράμε. το δρόμο προς το Ζωγράφειο Λύκειο, που είχε αναλάβει την όλη διοργάνωση, αφήσαμε τους εαυτούς μας να χαθούν στα χρώματα των σοκακιών. Αφήσαμε τα βλέμματά μας να ταξιδέψουν στον ορίζοντα και να παρασυρθούν από τις σκιές των τζαμιών, που φάνταζαν σαν από παραμύθι. Σα παιδιά του Ζωγραφείου Λυκείου μάς υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά και μας έκαναν να νιώσουμε ευπρόσδεκτοι. Αφού παρακολουθήσαμε τις εισηγήσεις άλλων σχολείων, κατευθυνθήκαμε στο Ελληνικό Προξενείο, όπου ο Πρόξενος μάς καλωσόρισε στη δεξίωσή του. Σην επόμενη μέρα, είχαμε την τιμή να ξεναγηθούμε σε κάποιες από τις πιο γνωστές εκκλησίες και να διαβάσουμε αποσπάσματα του Παπαδιαμάντη, ενώ παράλληλα γνωστοί ηθοποιοί και συγγραφείς καθώς και ο Πατριάρχης διάβασαν κάποια από τα αγαπημένα τους αποσπάσματα. τη θέα της Αγιάς οφιάς νιώσαμε δέος και θαυμάσαμε το μέγεθος και τη μεγαλοπρέπειά της. το τέλος της ημέρας, απολαύσαμε την παράσταση που διοργάνωσαν τα εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη με τίτλο «Υόνισσα: ο πρώτος φόνος». Οι ερμηνείες των παιδιών μάς συγκλόνισαν και όλοι τους δώσαμε τα θερμά μας συγχαρητήρια. Σην τελευταία μέρα του συνεδρίου, είχαμε τη δική μας παρουσίαση και αυτό μας γέμιζε αγωνία. Η μέρα έκλεισε με μια κρουαζιέρα στα νερά του Βοσπόρου και ένα μαγευτικό δείπνο πάνω στο πλοίο. Η μέρα τελείωσε και μαζί της και το συνέδριο για τα 100+1 χρόνια Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. τις καρδιές μας ένα γλυκόπικρο αίσθημα χαράς και λύπης. Φαράς γιατί ζήσαμε αυτή την εμπειρία και λύπης γιατί είχε πλέον τελειώσει. Ση μέρα της επιστροφής, μαζέψαμε τα πράγματά ΕΛ. 6
μας και κάναμε μια τελευταία βόλτα στην πλατεία Σαξίμ, την κεντρική πλατεία της περιοχής. Απολαύσαμε τοπικές λιχουδιές και με βαριές καρδιές αφήσαμε πίσω την Πόλη και όλους τους φίλους που κάναμε εκεί. Αποχαιρετήσαμε τις υπέροχες γεύσεις, τα ανατολίτικα αρώματα και τα μαγευτικά τοπία και μπήκαμε στο αεροπλάνο. Καθώς έφτασα στην έξοδο με υποδέχτηκε ο πατέρας μου με ένα πλατύ χαμόγελο «Λοιπόν, πώς τα περάσατε;» με ρώτησε. «Τπέροχα» του απάντησα. Και δε νομίζω ότι κανείς θα διαφωνούσε μαζί μου. Σο συνέδριο αυτό, ήταν μια ευκαιρία να μελετήσουμε έναν σπουδαίο συγγραφέα, να ακούσουμε ενδιαφέροντα πράγματα και μια αφορμή για να ζήσουμε κάποιες αξέχαστες εμπειρίες. Μπορεί η Πόλη τώρα να ήταν μακριά, αλλά οι αναμνήσεις ήταν στην καρδιά μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυρία Υαρίνου- Μαλαματάρη που ήταν η πανεπιστημιακή εισηγήτριά μας, στον κύριο Δερμιτζόγλου, διευθυντή του Ζωγραφείου Λυκείου, την κυρία Άσπα Φασιώτη, γενική Διευθύντρια των εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη, που διοργάνωσαν το συνέδριο και μας έδωσαν την ευκαιρία να ζήσουμε αξέχαστες στιγμές. Σέλος, να ευχαριστήσουμε τους συνοδούς καθηγητές μας κυρία Κεχαγιά και κύριο Παρίση που δούλεψαν μαζί μας, και χωρίς αυτούς το ταξίδι δεν θα ήταν το ίδιο υπέροχο. Μπούχλη Μαρία Β 3 ΕΛ. 7
ΕΠΙΣΗΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ Αν και είχε χαρακτηριστεί ως «αβύθιστο», ο Σιτανικός ναυάγησε μετά από σύγκρουση με παγόβουνο στις 15 Απριλίου 1912 (πριν από 100 χρόνια), πριν ολοκληρώσει το παρθενικό του ταξίδι. (ήμερα το ναυάγιο είναι επισκέψιμο μέσω του βαθυσκάφους MIR που ξεκινά από τον Καναδά και μεταφέρει τουρίστες στην πλώρη του πλοίου. Διάφοροι ιστορικοί και επιστήμονες αναφέρουν ότι οι επισκέψεις επιταχύνουν τη φυσιολογική διαδικασία διάβρωσης και ότι το ναυάγιο θα καταρρεύσει μέσα στα επόμενα 50 χρόνια.) Πηγή: www.dinfo.gr Εμβαθύνοντας στο θέμα περισσότερο, καταλαβαίνουμε πως η πρόσκρουση σε παγόβουνο και η βύθιση δεν ήταν μόνο από αμέλεια του καπετάνιου μιθ. υγκεκριμένα, ερευνητές αναφέρουν ότι στις 4 Ιανουαρίου 1912 η ελήνη και ο Ήλιος ευθυγραμμίστηκαν με τέτοιο τρόπο που η συνδυασμένη βαρυτική έλξη τους πάνω στη Γη προκάλεσε μια πολύ ισχυρή παλιρροϊκή επίδραση. Επίσης, η ελήνη βρέθηκε στο κοντινότερο σημείο της προς τη Γη των τελευταίων 1.400 ετών και μάλιστα μόλις έξι λεπτά πριν γίνει πανσέληνος. Ο έμπειρος καπετάνιος Έντουαρντ μιθ του Σιτανικού, ο οποίος ήξερε πολύ καλά τα νερά του Βόρειου Ατλαντικού, αγνόησε τις προειδοποιήσεις ότι θα βρει παγόβουνα στη διαδρομή, απλούστατα γιατί ποτέ δεν περίμενε ότι θα συναντούσε τόσα πολλά και μεγάλα βουνά πάγου, καθώς δεν μπορούσε να ξέρει ότι η παλίρροια ήταν ασυνήθιστα ισχυρή και τα είχε ξεκολλήσει. Και τελικά, όταν έμαθε πως υπήρχαν παγόβουνα, η πορεία συνεχίστηκε κανονικά, διότι ήταν απόλυτα λογικό και σύμφωνο με το νόμο να πηγαίνει το σκάφος ευθεία με καθαρό ουρανό σε μεγάλη ταχύτητα. Ο καιρός παραήταν όμως καλός. Ήταν ύποπτος. Σο πρόβλημα ήταν πως υπήρχε ένα νέφος μακριά στον ορίζοντα και σε συνδυασμό με τα ρεύματα (κρύα και ζεστά), είχε δημιουργηθεί οφθαλμαπάτη και οι ναύτες δεν μπορούσαν να δουν το παγόβουνο από μακριά, παρ ολο που πρόσεχαν. Αυτά και πολλά άλλα "βοήθησαν" τον Σιτανικό να βυθιστεί στα βάθη του Ατλαντικού. Άλλα, όπως το γεγονός ότι ένα πλοίο περνούσε εκεί κοντά τη στιγμή που βυθιζόταν ο Σιτανικός, μα αγνόησε τα σήματα με το μεγάλο φακό, επειδή νόμιζε πως ήταν οφθαλμαπάτη. Ή το γεγονός ότι σύμφωνα με ναυπηγούς, ο Σιτανικός ήταν έτσι φτιαγμένος ώστε αν χτυπούσε με τη μύτη στο παγόβουνο, μπορούσε να έχει σωθεί επειδή τα υπόλοιπα μέρη του θα επέπλεαν. Είναι η περίπτωση που λέμε: Η Υύση συνωμοτεί εναντίον του ανθρώπου! Βασίλης Μπενόπουλος β'1 ΕΛ. 8
ΕΩΣΕΡΙΚΗ ΔΙΑΚΟΜΗΗ Ο χώρος που όλοι λίγο πολύ περνάμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας είναι η κατοικία μας. ύμφωνα με τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου μας το μεγαλύτερο μέρος τον ερωτηθέντων πιστεύει πως η εσωτερική διακόσμηση επηρεάζει σημαντικά την ψυχολογία των ενοίκων. Κατά συνέπεια, η εσωτερική διακόσμηση συχνά δέχεται μετατροπές και προσαρμόζεται στις ανάγκες των ανθρώπων, εντούτοις υπάρχουν κάποια είδη διακόσμησης εσωτερικών χώρων που έχουν αφήσει το στίγμα τους εδώ και αρκετές δεκαετίες. Η μοντέρνα εσωτερική αρχιτεκτονική χωρίζεται σε τέσσερεις κατηγορίες οι οποίες παρουσιάζουν κάποια ιδιαίτερα και διαφορετικά στοιχεία μεταξύ τους. Οι κατηγορίες είναι: Bauhaus, Pop Art, Μέμφις και κανδιναβική. Πιο συγκεκριμένα, το Bauhaus, ήταν μια σχολή στη Βαϊμάρη της Γερμανίας που λειτούργησε από το 1919 έως το 1933. Η σχολή αυτή ιδρύθηκε από τον Walter Gropius και συνδύαζε τη βιοτεχνία και τις καλές τέχνες. Σα βασικά χαρακτηριστικά που εντοπίζονται στον τρόπο διακόσμησης Bauhaus είναι η απλότητα, η λειτουργικότητα και η χρηστικότητα, με ιδιαίτερη έμφαση σε γεωμετρικές φόρμες και στο χρώμα. Η σχολή αυτή απέρριπτε κάθε περιττό διακοσμητικό στοιχείο, θεωρώντας πως η ίδια η πρώτη ύλη περιέχει ένα είδος φυσικής και εγγενούς διακοσμητικής ικανότητας. τόχος του Bauhaus ήταν η αναβάθμιση των προϊόντων μαζικής παραγωγής, όπως τα έπιπλα, αλλά και ολόκληρης της έννοιας της κατοικίας, αν και τάχθηκε αντίθετη στην τάση πλήρους εμπορευματοποίησης. Η βαθύτερη θεωρία πάνω στην οποία στηρίχθηκε και η εκπαιδευτική δομή της σχολής Bauhaus ήταν πως ο τελικός στόχος είναι ένα ολοκληρωμένο και ενιαίο κτίσμα. Με αυτό τον τρόπο, το κίνημα αυτό προσπάθησε να ενοποιήσει την έννοια της τέχνης με τη διαδικασία της παραγωγής, υποτάσσοντας παράλληλα τα τεχνικά μηχανικά μέσα στην ανθρώπινη δημιουργικότητα. Επόμενη κατηγορία της μοντέρνας διακόσμησης είναι η Pop Art, ένα ευρέως διαδεδομένο στυλ όχι μόνο στη διακόσμηση εσωτερικών χώρων. Ο όρος Pop Art αναφέρεται στο καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχθηκε αρχικά στη Μεγάλη Βρετανία και αργότερα στην Αμερική περί τα τέλη της δεκαετίας του '50. Η Pop Art υπηρέτησε την ΕΛ. 9
αποκαλούμενη μαζική κουλτούρα και συνδέθηκε με ένα είδος εμπορικής τέχνης που απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια περίοδο γνωρίζει μεγάλη έξαρση στη Μεγάλη Βρετανία η Pop μουσική, η οποία θεωρείται συχνά αισθητικά συγγενής προς την Pop Art. ε αντίθεση με πολλά προγενέστερα κινήματα της μοντέρνας τέχνης, αυτό το κίνημα επέδειξε αδιαφορία σε δύσκολα, δυσνόητα ή περισσότερο εγκεφαλικά θέματα, τα οποία για τους καλλιτέχνες του κινήματος θεωρούνταν προϊόντα μιας διάθεσης ελιτισμού. Η Pop Art αισθητική αποτελείται από τα στοιχεία του αυθορμητισμού, της δημιουργικής υπερβολής, της ανάλαφρης διάθεσης, της σάτιρας, των έντονων χρωματικών αντιθέσεων και εν γένει της απόρριψης του παραδοσιακού. Σα θέματα τα οποία αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τους Pop Art καλλιτέχνες είναι πίνακες με αναπαραστάσεις κουτιών γνωστού αναψυκτικού, αναπαραστάσεις του Έλβις Πρίσλεϊ και της Μέριλιν Μονρόε ή ακόμα θέματα δανεισμένα από τα αμερικανικά comics και τη διαφήμιση. Μία ακόμα κατηγορία της μοντέρνας διακόσμησης είναι το Memphis. Η ομάδα Μέμφις είναι ένας Ιταλικός τρόπος διακόσμησης και μια ομάδα αρχιτεκτονικής που ξεκίνησε ο Ettore Sottsass. Έχει σχεδιάσει σύγχρονα έπιπλα, υφάσματα, κεραμικά, γυάλινα και μεταλλικά αντικείμενα από το 1981 έως το 1987. Φαρακτηριστικά αυτού του ιδιαίτερου τρόπου διακόσμησης είναι τα φωτεινά και πολύχρωμα κομμάτια. Σα χρώματα που χρησιμοποιούνται αντιπαρέβαλαν το βαθύ μαύρο και καφέ των ευρωπαϊκών επίπλων. Σελευταία κατηγορία της μοντέρνας διακόσμησης είναι το σκανδιναβικό ντιζάιν. Σο στυλ αυτό εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1950 στις τρεις σκανδιναβικές χώρες δηλαδή στη Δανία, τη Νορβηγία, τη ουηδία, καθώς και στη Υινλανδία. Είναι ένα κίνημα του οποίου ο σχεδιασμός χαρακτηρίζεται από απλά σχέδια, μινιμαλισμό, τη λειτουργικότητα, καθώς και χαμηλού κόστους μαζική παραγωγή. Η ιδέα ότι τα όμορφα και λειτουργικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης δεν θα πρέπει μόνο να είναι προσιτά στους πλούσιους, αλλά και σε όλους, είναι ένα βασικό θέμα για την ανάπτυξη του μοντερνισμού. Σο σκανδιναβικό στυλ χρησιμοποιεί ξύλο, πλαστικό, εμαγιέ, αλουμίνιο ή πεπιεσμένο ατσάλι. Επόμενο κίνημα το οποίο έχει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της εσωτερικής διακόσμησης είναι ο μινιμαλισμός. ήμα κατατεθέν του κινήματος είναι το σύνθημα less is more του Mies van de Rohe προβάλλοντας έτσι τα βασικά χαρακτηριστικά ΕΛ. 10
του, δηλαδή την εξάλειψη κάθε περιττού και την απλότητα. Περισσότερο από ένα απλό στυλ σχεδιασμού, ο μινιμαλισμός απαιτεί ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Τπογραμμίζει ουσιαστικά τη μορφή και τη δομή ενώ ταυτόχρονα ορίζεται ως η εξάλειψη όλων των στοιχείων που θεωρούνται περιττά έτσι ώστε να επιτραπεί στα ουσιώδη χαρακτηριστικά να λειτουργήσουν αυτόνομα. Ο μινιμαλισμός προέκυψε ως μία αντίδραση ενάντια στην υπερβολική ποσότητα και αλαζονεία του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, έχει επιρροές από την Pop Art, τον κυβισμό και την Land Art λόγω της χρήσης των απλών μορφών. Ένα βασικό χαρακτηριστικό του μινιμαλισμού είναι η έννοια της απλότητας που μεταδίδει την ιδέα της ελευθερίας και την ουσία της ζωής. Η απλότητα για τον μινιμαλισμό δεν έχει μόνο αισθητική αξία, έχει μια ηθική αντίληψη ότι εξετάζει τη φύση της αλήθειας και αποκαλύπτει τις εσωτερικές ιδιότητες των υλικών το οποίο καθορίζεται από το παιχνίδι με το φωτισμό, χρησιμοποιώντας τα βασικά γεωμετρικά σχήματα. Επιπλέον, αρκετές φορές αξιοποιεί την ομορφιά των φυσικών μοντέλων για την επένδυση πέτρας και του πραγματικού ξύλου. Σέλος, χρησιμοποιεί την ισορροπία χρώματος, τη φωτεινότητα και την αντίθεση μεταξύ των χρωμάτων. Βακερλή Ναντίνα Α 1 Πολυκανδριώτη οφία Α 5 ΕΛ. 11
ΛΟΓΟΣΕΦΝΙΚΗ ΓΩΝΙΑ Έδωσε μια καρπαζιά στα παιδιά και τα έστειλε τιμωρία, για τη φασαρία που είχαν προκαλέσει, στο δωμάτιό τους. Από τότε που η γυναίκα του είχε πεθάνει, εκείνος δεν ήταν όπως πριν. Είχε αλλάξει. Ήθελε στο σπίτι να κυριαρχεί η ησυχία, αν και δεν περνούσε πολύ χρόνο εκεί. Δούλευε σε μια βιομηχανική εταιρεία, αρκετή ώρα μακριά από το χωριό όπου έμεναν. Σα παιδιά, ο Ζακ και η Μαρύ, ήταν πολύ μικρά όταν πέθανε η μητέρα τους και δεν είχαν έντονες αναμνήσεις και συναισθήματα. Αφού συνήθως δεν έβλεπαν τον πατέρα τους, και ήταν μικρά για να πάνε στο σχολείο, περνούσαν χρόνο με τον αγαπημένο τους θείο. Ερχόταν τα πρωινά και τους έλεγε ιστορίες από τις περιπέτειές του στα ταξίδια του. Ήταν εξερευνητής και διακεκριμένος εφευρέτης. Μα ο πατέρας δεν ήταν ευχαριστημένος. Πίστευε πως ο θείος τούς έκανε πλύση εγκεφάλου και πως γέμιζε τα μυαλουδάκια τους με ανοησίες. Έτσι, οι δυο τους τσακώθηκαν, και ο θείος Υρανκ έφυγε και δεν τον ξαναείδαν. Σα παιδιά, λοιπόν, βρίσκονταν τώρα παγιδευμένα στο δωμάτιό τους, αγναντεύοντας έξω από το παράθυρο. «Εσύ τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» ρώτησε η Μαρύ κάποια στιγμή. Ο αδερφός της σηκώθηκε όρθιος, φόρεσε το καπέλο του και είπε με περηφάνια, «Εγώ θα γίνω ξακουστός εξερευνητής, θα γυρίσω ανά τον κόσμο και θα γίνω πλούσιος, όπως ο θείος Υρανκ!». Η Μαρύ σηκώθηκε, στάθηκε δίπλα του και είπε, «Και εγώ θα έρθω μαζί σου!». Σα παιδιά μετά θυμήθηκαν τον αυστηρό πατέρα τους, που διάβαζε τώρα την εφημερίδα στο σαλόνι, και ξανακάθισαν κοντά στο παράθυρο. Μετά από λίγο, τους κοίμισε ύπνος γλυκός. Δεν είχε περάσει πολλή ώρα, όταν ένας παράξενος θόρυβος τους ξύπνησε. Αφουγκράστηκαν για λίγες στιγμές. Άκουσαν και πάλι τον ήχο. Ερχόταν από έξω. Ο Ζακ άνοιξε το παράθυρο και έβγαλε το κεφάλι του έξω για να δει τί τους είχε μόλις ξυπνήσει. ΕΛ. 12
Κοίταξε αριστερά και δεξιά, τίποτα. Πήγε να μπει μέσα. «κάλαααααα» φώναξε μια ανδρική φωνή, και μια αερόσκαλα ξεκρεμάστηκε από ψηλά, μπροστά στα μάτια τους. Κοίταξαν ψηλά. Ένα γιγάντιο αερόστατο πετούσε πάνω από τα κεφαλάκια του Ζακ και της Μαρύ! «Επιβιβαστείτεεε», ακούστηκε η ίδια φωνή. Ο Ζακ, λάτρης της περιπέτειας, ξεκίνησε να ανεβαίνει. Σον σταμάτησε η αδερφή του. «Πού πας; Ξέρεις αυτόν τον άνθρωπο; Κι αν το μάθει ο πατέρας;», είπε ανήσυχα. Ο Ζακ την έπεισε και ανέβηκαν μαζί, την πελώρια ανεμόσκαλα. ταν έφτασαν στην κορυφή του μεγάλου κόκκινου αεροστάτου, ένας ψηλός και γεροδεμένος άνδρας τους βοήθησε να μπουν στο καλάθι. «Θείε Υρανκ!», φώναξαν τα δίδυμα μόλις αντίκρισαν τον κύριο. «Σι κάνουν τα αγαπημένα μου ανιψάκια; Πώς έχετε μεγαλώσει!... Λοιπόν, τί λέτε, πάμε ένα ταξίδι στον κόσμο του 1832;» Σα παιδιά δεν χρειάστηκε να το πολυσκεφτούν. Ήταν η ευκαιρία τους να ξεσκάσουν λίγο και να φύγουν από το σπίτι. Άλλωστε, δεν είχαν πατήσει ποτέ το πόδι τους έξω από τη Γαλλία. Φωρίς να χάνει χρόνο, ο Υρανκ Ντιγέ, έβαλε κάρβουνα στο λέβητα, και με το αερόστατο υψώθηκε κατακόρυφα σε ύψος 58 μέτρων. Ένα ρεύμα τους παρέσυρε νοτιοδυτικά, ξετυλίγοντας ένα εξαίσιο θέαμα στα μάτια των τριών ταξιδευτών. Σώρα τα προάστια της Λυόν φαίνονταν ελάχιστα. Σα σπιτάκια, σαν μυρμήγκια. «Μαγεία, έτσι;» είπε ο θείος, διακόπτοντας τη σιωπή που επικρατούσε. Σα παιδιά μήτε σάλεψαν, μήτε μίλησαν, μόνο συνέχισαν να κοιτάζουν γύρω τους το ροδοκόκκινο ουρανό του δειλινού, και τα λιβάδια που διέσχιζε τώρα το Πνεύμα της περιπέτειας, το αερόστατο. Μετά από ένα τέταρτο, τα παιδιά αποφάσισαν να καθίσουν κάτω και να τυλιχτούν με την κουβέρτα που είχε ο θείος για τις κρύες μέρες, σαν κι αυτή. «Θείε, πού ήσουνα τόσο καιρό;» ρώτησε η Μαρύ. Ο θείος γέλασε, και ύστερα αναστέναξε. «Μετακόμισα στη Ζυρίχη, και δίδαξα για λίγο στο πανεπιστήμιο. Μετά έκανα μια έρευνα για την αεροδυναμική, και τέλος, κατασκευάζοντας αυτό το αερόστατο, ταξίδεψα στη Ρωσία και την Ελλάδα. Αποφάσισα μετά πως έπρεπε να μοιραστώ αυτή τη μοναδική περιπέτεια με τα μονάκριβα ανιψάκια μου και ήρθα να σας πάρω.» Άρχισε να τους διηγείται το ταξίδι του στην ΕΛ. 13
οροσειρά της Πίνδου, μα προτού τελειώσει, τα μικρά είχαν αποκοιμηθεί. Σο επόμενο πρωί, τα δίδυμα σηκώθηκαν μετά το θείο και φάγανε με όρεξη λίγο παστό κρέας και ήπιαν τσάι. Δεν είχαν προλάβει όμως την απογείωση, διότι το αερόστατο έπρεπε να ξεκινήσει το ταξίδι του τα χαράματα. «Για πού τραβάμε;» ρώτησε ο Ζακ, αφού γευματίσανε. «Σραβάμε πορεία προς την Ισπανία, μετά την Ουαλία, στη συνέχεια Δανία, υρία, Αίγυπτο και μετά από μια γρήγορη στάση στο Καμερούν και στα Κανάρια νησιά, θα επιστρέψουμε στη Λυόν. Μην ανησυχείτε για τον πατέρα σας, θα τα κανονίσω εγώ.» Σα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα! Καθώς, λοιπόν, ο ευνοϊκός άνεμος παρέσερνε το πνεύμα της περιπέτειας προς την Ισπανία σε ύψος 153 μέτρων, τα παιδιά βρήκαν ευκαιρία και ρώτησαν το θείο λεπτομέρειες για το παράξενο αυτό πράγμα που τους κρατούσε στον αέρα. Σο αερόστατο είναι μία πτητική μηχανή, ελαφρύτερη από τον αέρα, που αιωρείται χάρη στην αεροστατική άνωση. Αποτελείται από δύο κύρια μέρη: τη λέμβο ή γόνδολα (που λέγεται και «καλάθι») και είναι ο χώρος όπου βρίσκονται οι επιβάτες - αεροναύτες ή και τα όργανα και άλλο φορτίο, καθώς και από ένα μεγάλο σάκο, το μπαλόνι, που ονομάζεται "αεροστατική σφαίρα" και γεμίζει με ζεστό αέρα ή κάποιο ελαφρύτερο του αέρα αέριο, π.χ. υδρογόνο, ήλιο, φωταέριο κ.λπ. Οι μικροί ταξιδιώτες αναφώνησαν μαγεμένοι. Παράλληλα με το μεγάλο ποταμό, έφτασαν το μεσημέρι στα Πυρηναία όρη. Είναι από τις μεγαλύτερες οροσειρές της Ευρώπης. Θα πέρναγαν πάνω από τους ποικίλους καταρράχτες και το μεγάλο χείμαρρο Πο. Η διαδικασία του περάσματος των βουνών δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Σους πήρε μια ολόκληρη μέρα για να καταφέρουν να φτάσουν στη κορυφή. Από εκεί αγνάντεψαν και χάζεψαν την πανίδα, καθώς και τη χλωρίδα της Ισπανίας σε όλο της το μεγαλείο. Σα πολύχρωμα φυτά, οι καταγάλανοι καταρράχτες, που έπεφταν και δημιουργούσαν αφρούς που με τα κυματάκια που σχηματίζονταν, διατάραζαν το νερό που έμοιαζε με λάδι. Ακόμα είδαν τα πολύτιμα ορυκτά αυτής της χώρας. Ήταν ένα μαγευτικό τοπίο! ΕΛ. 14
Οι επόμενες μέρες κύλησαν ήρεμα και το αερόστατο κατευθυνόταν τώρα προς τις άνω χώρες. Σα παιδιά επεξεργάζονταν ένα όμορφο ορυκτό που είχαν ξεθάψει στη στάση τους στους πρόποδες την προηγούμενη μέρα. Ο θείος τούς εξηγούσε πως ήταν ένας ημιπολύτιμος λίθος, ο αμέθυστος. Πολύ όμορφο ορυκτό. Και εξαιρετικά βαρύ. ύμφωνα με τον ζυγό μέτρησης του Υρανκ, ήτα 9 κιλά. Καθώς λοιπόν, το πασπάτευαν, ο Ζακ, σήκωσε απότομα το κεφάλι του να δει τί τον είχε λερώσει. Μετά αντιλήφθηκαν πως ήταν ένα περιστέρι, που είχε ξαποστάσει στα σχοινιά, κάνοντας την ανάγκη του. Σο πτηνό φαινόταν ενοχλημένο. ύντομα, ο ορίζοντας είχε γεμίσει από πουλιά, που πετούσαν με μεγάλη ταχύτητα προς τα νότια. Ο θείος σηκώθηκε ανήσυχος. Έπιασε το πηδάλιο. «Έρχεται καταιγίδα ή θύελλα», προειδοποίησε. Ξάφνου φάνηκε αχνά, γύρω στα 3,5 χιλιόμετρα πίσω τους, ένας γιγαντιαίος τυφώνας. Ακολουθώντας τις οδηγίες του θείου, τα παιδιά κρατήθηκαν γερά από τα σχοινιά, και πήραν μια βαθιά ανάσα. ε δευτερόλεπτα, θα έρχονταν σε επαφή με τον τυφώνα, που τους πλησίαζε μανιασμένα. Φτυπήθηκαν. Ο άνεμος στριφογύριζε το αερόστατο, που άρχισε να χάνει ύψος, λόγω της απώλειας του αερίου. Η Μαρύ λιποθύμησε, μετά από ένα γερό χτύπημα του κεφαλιού της στο λέβητα. Άρχισε μια απότομη κάθοδος. «Ρίξτε ό,τι έχουμε τη δυνατότητα να χάσουμε» φώναξε ο Υρανκ, πετώντας το μπαούλο με τα όπλα του. Ο Ζακ, με βαριά καρδιά, έριξε τον αμέθυστο, που τόσο είχε αγαπήσει. Όστερα από την άρση τέτοιου βάρους, έπεσε ζαλισμένος κάτω. Ο άνεμος στροβιλίζοντάς τους, άρχισε να τους απομακρύνει όλο και περισσότερο από τις ακτές της Ουαλίας. λα έσβησαν. Ο Ντιγέ, άφησε το τιμόνι στα χέρια της μητέρας φύσης και λιποθύμησε. Η Μαρύ σηκώθηκε. «Μα, πού είμαστε», αναρωτήθηκε. Δεν θυμόταν τίποτα. Με μια κραυγή, έτρεξε στους λιπόθυμους συνταξιδιώτες της, λίγα μέτρα πιο πέρα. ε λίγες στιγμές, είχαν όλοι συνέλθει. Μα πού ήταν το αερόστατο; Είχε συγκρουσθεί με έναν βράχο, πιο μακριά. Είχε σχεδόν καταστραφεί. Και πού βρίσκονταν; ύμφωνα με τον εξερευνητή Ντιγέ, έπρεπε να είχαν επιστρέψει στην Ισπανία. Υυσικά όμως δεν είχε κατανοήσει τη δύναμη του τυφώνα. Αλλά ΕΛ. 15
το κλίμα ήταν πολύ ξηρό και ζεστό. Μετά από ένα ωραίο παξιμάδι που είχε ο Ζακ στην τσέπη του, χορτασμένοι όλοι, πήγαν για μια αναγνωριστική εξερεύνηση. Η πόλη στην οποία βρέθηκαν ήταν πολύ πτωχική. Βέβαια, είχε πολλά αρχαία μνημεία. Είχαν, τελικά, αρκετές δυσκολίες στην επικοινωνία, αλλά κατάφεραν να καταλάβουν πως βρίσκονταν στις Θήβες. Μάλιστα! τις Θήβες της Αιγύπτου! Οι Θήβες έγιναν πρωτεύουσα της Αιγύπτου κατά την 11η Δυναστεία του Μέσου Βασιλείου και κατά την 18η δυναστεία του Νέου Βασιλείου, αν και οι περισσότερες υπηρεσίες ελέγχου και διαχείρισης της Αιγύπτου παρέμειναν στη Μέμφιδα. Κατά τη 19η δυναστεία η διοικητική έδρα μεταφέρθηκε στο Δέλτα του Νείλου. Σα αρχαιολογικά κατάλοιπα των Θηβών προσφέρουν μία ουσιαστική μαρτυρία για τον αιγυπτιακό πολιτισμό στην περίοδο της ακμής του. στε λοιπόν, ο θείος είχε υπολογίσει λάθος! Είχαν παραπέμψει, λόγω του τυφώνα, τους άλλους προορισμούς, και είχαν φτάσει στην Αίγυπτο. Μετά από λίγη ξεκούραση και τη βοήθεια των κατοίκων (που μαγεύτηκαν από το μέσο μεταφοράς τους) οι τρεις ταξιδιώτες, επισκεύασαν το πνεύμα της περιπέτειας. ε μία εβδομάδα ήταν έτοιμοι. Έπεσαν για ύπνο νωρίς. Με την πρώτη ακτίνα του ήλιου, υψώθηκαν στα 16 πόδια πάνω από την άμμο. ΕΛ. 16
ε λίγα δευτερόλεπτα, άφησαν πίσω τους την ιστορικής σημασίας πρωτεύουσα της αρχαίας Αιγύπτου, τις Θήβες. Πάντα κατά μήκος του μεγαλύτερου ποταμού του κόσμου, του Νείλου, τραβήξανε πορεία για τον τελικό προορισμό τους. Ο Νείλος από κάτω ήταν πολύ ήρεμος σαν μικρό ρυάκι. Πάνω του, μικροσκοπικές οι φελούκες με τους ψαράδες αυλάκωναν προς όλες τις κατευθύνσεις. Σο χρώμα του ποταμού, βαθύ μπλε, που θύμιζε αχάτη. Και στις όχθες του, εκτεινόταν λίγα χιλιόμετρα η καταπράσινη και εύφορη πεδιάδα πριν συναντηθεί με το μπεζ χρώμα της ερήμου αχάρα. Κάθε φορά που αντίκριζαν τους αγρότες που δούλευαν στα χωράφια στις όχθες με τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Αίγυπτο, μεταφέρονταν αυτόματα 2500 χρόνια πίσω. Σο θέαμα ήταν μαγευτικό! τη συνέχεια της πορείας τους κατευθύνθηκαν νοτιοδυτικά. ε λίγη ώρα αντικρίσανε αχνά στον ορίζοντα τη νοτιότερη πόλη της Αιγύπτου, το Ασουάν. Είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Αφρικής. μως, το εκπληκτικό ήταν το γεγονός ότι εκείνη τη στιγμή πατούσανε πάνω από το χωριό της Νουβίας, όπου ζούσαν πρωτόγονες φυλές ιθαγενών. Λίγο πιο πέρα, οι πασίγνωστες καμήλες της ερήμου έκοβαν βόλτες, απείραχτες από την θερμοκρασία των 49 βαθμών Κελσίου που τους έκανε να ονειρεύονται το ήπιο κλίμα της πατρίδας. Ο ήλιος τώρα είχε αρχίσει σιγά σιγά την κάθοδό του και ένα ελαφρό αεράκι τούς ανακούφισε δροσίζοντας τα πρόσωπά τους. ε μια ώρα θα έφταναν στον προορισμό που είχαν σχεδιάσει, για να τον παρακολουθήσουν την καλύτερη στιγμή που γινόταν, τη δύση Σα κρυστάλλινα νερά του ποταμού είχαν αλλάξει χρώμα. Είχαν μεταμορφωθεί σε ένα πορτοκαλοκίτρινο χρώμα που σε μάγευε όταν το αντίκριζες. Αυτή η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουν. Και να μπροστά τους ο επιβλητικός ναός του Αμπού ιμπέλ. Αποτελείται από 4 κολοσσιαία αγάλματα ύψους 20 μέτρων που τα έχτισε ο Ραμσής ο Β σε ανάμνηση της νίκης του κατά των Φετταίων. Άρχισαν να μειώνουν το ύψος για να θαυμάσουν από κοντά το όγδοο θαύμα. Σο ροδοκόκκινο χρώμα του ναού ΕΛ. 17
αντανακλούσε έντονα δημιουργώντας μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Φωρίς να χάσουν καιρό, κατέβηκαν από το αερόστατο και άρχισαν την περιήγηση στο μυστήριο εσωτερικό του ναού Μετά από λίγες ώρες, τα παιδιά και ο θείος, βγήκαν από το ναό. Σο τί είδαν, δεν περιγράφεται. Σο αερόστατο υψώθηκε ξανά στους αιθέρες με πορεία προς το Καμερούν. Σην επόμενη μέρα σταμάτησαν σε μια ευρωπαϊκή αποικία της Λιβύης, για να ζητήσουν τρόφιμα. Εκεί είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν τη γαλλική εφημερίδα. Με έκπληξη ο Ντιγέ, διαβάζοντας την τρίτη σελίδα, βρήκε μια αγγελία από τον πατέρα των παιδιών. Είχε γράψει σε 23 εφημερίδες της Ευρώπης για την απώλεια των μονάκριβων παιδιών του. Ήταν εκπληκτικό που τα νέα έφτασαν ως εκεί τόσο γρήγορα. «Καιρός ήταν», αναστέναξε και το είπε στα παιδιά. Ενθουσιάστηκαν που ο πατέρας τους είχε ενδιαφερθεί. Φωρίς να χάσουν χρόνο, ετοιμάστηκαν, ανέβηκαν στο πνεύμα της περιπέτειας και ξεκίνησαν τον ασφαλή γυρισμό τους στην πατρίδα. Σο ταξίδι αυτό, είχε δώσει στον πατέρα ένα μάθημα, και είχε προσφέρει στον Ζακ και τη Μαρύ μια αξέχαστη εμπειρία ίβας Ιωάννου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο μαθητή) ΕΛ. 18
ΠΟΛΙΣΙΣΙΚΗ ΑΣΖΕΝΣΑ Ακόμη, μέσα από τον πόλεμο και τις κακουχίες μπορούν να αναπτυχθούν φιλίες, μέχρι και μεταξύ εχθρών κάτι παρόμοιο συμβαίνει και εδώ. Σην ταινία αυτή αξίζει να την παρακολουθήσουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, λόγω των ρεαλιστικών ερμηνειών, ιδιαίτερα του νεαρού πρωταγωνιστή. Σέλος, αξίζει να ειπωθεί πως, αν και ο σκηνοθέτης δεν μας έχει συνηθίσει στο συγκεκριμένο είδος, έκανε εξαιρετική δουλειά, καλύπτοντας έως και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα είναι η ομορφιά των τοπίων, όπου διαδραματίζεται το έργο. Μιχάλης Παπαπέτρος α2 ΕΛ. 19
ΘΕΑΣΡΟ Φάρολντ και Μωντ Σο άββατο 10 Μαρτίου μαθητές του Α 3 Λυκείου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στο θέατρο Μουσούρη την παράσταση «Φάρολντ και Μωντ», υλοποιώντας σχετική πρόταση της κ. Β. Βαρθολομαίου, η οποία και μας συνόδευσε. Σο έργο είναι δημιούργημα του Αμερικανού Colin Higgins και γράφτηκε το 1972, ως υπόθεση για κινηματογραφική ταινία. την αρχή δεν είχε μεγάλη επιτυχία λόγω του εκκεντρικού του χιούμορ, σύντομα όμως απέκτησε φανατικούς οπαδούς. Σο σενάριο έγινε και μυθιστόρημα, που δημοσιεύτηκε το 1972. Σο 1972 μεταφράστηκε από το γάλλο θεατρικό συγγραφέα Jean-Claude Carriere και έκανε πρεμιέρα ως θεατρική παράσταση στο Παρίσι. Σο πρώτο θεατρικό ανέβασμα του έργου στην Ελλάδα έγινε το 1984, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά στο Κ.Θ.Β.Ε. το θέατρο Μουσούρη το έργο παίζεται με μεγάλη επιτυχία για δεύτερη συνεχή χρονιά, με πρωταγωνιστές τον Πέτρο Υιλιππίδη και την Άννα Παναγιωτοπούλου και σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια. Η παράσταση παρουσιάζει το χαριτωμένο παιχνίδι της αγάπης ενός αταίριαστου φαινομενικά ζευγαριού: ενός έφηβου και μιας ηλικιωμένης γυναίκας που οι ψυχές τους μιλούν πολύ περισσότερο από τα σώματά τους. Ο Φάρολντ είναι ένας αυτοκαταστροφικός, εύπορος έφηβος, που έχει εμμονή με το θάνατο και στον ελεύθερο χρόνο του παρακολουθεί κηδείες, την κατεδάφιση κτηρίων, το λιώσιμο αυτοκινήτων και υποκρίνεται συνεχώς ότι αυτοκτονεί, με σκοπό να τραβήξει την προσοχή της αδιάφορης, σνομπ και εγωκεντρικής μητέρας του. Αντίθετα, η Μωντ είναι μια «αναρχική» 80χρονη γυναίκα με ψυχή εφήβου. Οι δυο τους συναντώνται σε μια κηδεία και γίνονται φίλοι. Η Μωντ του φανερώνει προοπτικές που μπορεί να αποκτήσει η ζωή του. Η μητέρα του προσπαθεί μέσω μιας υπηρεσίας γνωριμιών να του γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του. Ο Φάρολντ, την ημέρα των ογδοηκοστών γενεθλίων της Μωντ, της κάνει πρόταση γάμου αλλά η απάντηση που παίρνει είναι ο θάνατός της. Η Μωντ θα περάσει από τη ζωή του σαν πυροτέχνημα, θα κατορθώσει όμως να «θεραπεύσει» τον Φάρολντ και να του μεταβιβάσει την τεράστια αγάπη της για τη ζωή. Η σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια έχει μια αυστηρή απλότητα ωραία και ταυτόχρονα αφαιρετικά σκηνικά της Αναστασίας Αρσένη, τα οποία εναλλάσσονται καθ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Σα κοστούμια είναι σύγχρονα και με έντονα χρώματα, εκφράζοντας έτσι την ψυχοσύνθεση των προσώπων. Κατά τη διάρκεια του έργου υπάρχει εναλλαγή συναισθημάτων που υπογραμμίζουν τις συναισθηματικές διακυμάνσεις και αποχρώσεις και δίνουν κάτι το μαγικό σε κάθε απρόοπτο που συμβαίνει. Επιπλέον, υπάρχουν θεαματικά εφέ και φωτισμοί που δίνουν, ΕΛ. 20
χωρίς αμφιβολία, ένταση στην παράσταση. Οι ηθοποιοί βιώνουν το ρόλο που ενσαρκώνουν και έχουν εξαιρετικές ερμηνείες. Η παράσταση δίνει πολλά μηνύματα ελπίδας αλλά και αισιοδοξίας για τη ζωή, όπως «Ζήσε», «Σο μόνο που υπάρχει είναι το παρόν, η στιγμή που ζούμε», «Γιατί οι άνθρωποι χτίζουν τοίχους και δεν χτίζουνε γεφύρια; αν είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε σ αυτή τη ζωή, είναι να χτίσουμε γεφύρια, όσο μπορούμε περισσότερα γεφύρια.», «Έτσι θέλω να είμαι και εγώ. Ένα ελεύθερο πουλί.», «Αφού σε κανέναν μας δεν ανήκει τίποτα. ταν ερχόμαστε στη ζωή δεν έχουμε τίποτα και όταν φεύγουμε πάλι τίποτα δεν έχουμε μαζί μας. Δεν υπάρχει λοιπόν ιδιοκτησία» και πολλά άλλα. καλύτερα από μας, δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας, επειδή δεν έχουμε την εμπειρία της ζωής. λο το έργο είναι ένας ύμνος για τη ζωή. «Κάθε μέρα που ξημερώνει, πρέπει να δοκιμάζεις κάτι καινούριο. Γι αυτό μας δόθηκε το δώρο της ζωής, για να ανακαλύπτουμε συνεχώς τι σημαίνει να ζεις. Για όσο κρατάει αυτή η ζωή», «Πρέπει να έχουμε πίστη Φωρίς πίστη, δεν είμαστε τίποτα». Ας ακολουθήσουμε τα λόγια της αιώνια έφηβης Μωντ Αγάπη Κυριακοπούλου Α 3 Είναι μια εξαιρετική παράσταση, γιατί η Μωντ μας δείχνει το γεφύρι ανάμεσα στη νέα και την παλαιότερη γενιά, μας λέει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τους ανθρώπους που ξέρουν ΕΛ. 21
8 ΜΑΡΣΙΟΤ - ΗΜΕΡΑ ΑΥΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΗ ΓΤΝΑΙΚΑ Ας θυμηθούμε κάποιες σπουδαίες γυναίκες στο διάβα της Ιστορίας: ΣΕΛΕΙΛΛΑ Η γυναίκα ποιήτρια που νίκησε τη παρτιατική φάλαγγα (5 ος αιώνας π.φ.). Σο 495 π.φ. ο βασιλιάς της πάρτης Κλεομένης Α επιτέθηκε κατά του Άργους και κατατρόπωσε τους Αργίτες πολεμιστές. Σο Άργος είχε μείνει σχεδόν αφρούρητη πόλη, έχοντας απομείνει σ αυτό κυρίως γυναίκες και παιδιά. Η λεπτοκαμωμένη ποιήτρια Σελέσιλλα, στην κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα της, δημηγόρησε με θερμά λόγια πατριωτισμού στις γυναίκες της πόλης, καλώντας αυτές να πολεμήσουν και να θυσιαστούν για την ελευθερία των παιδιών τους και της πόλης τους. λες οι γυναίκες φόρεσαν πανοπλίες και έζωσαν τα τείχη της πόλης σαν στεφάνι, έτοιμες να την υπερασπιστούν. Ο Παυσανίας αναφέρει πως ο παρτιάτης βασιλιάς αντικρίζοντας τις γυναίκες του Άργους, θεώρησε πως η εύκολη νίκη δεν θα δόξαζε, αλλά θα ατίμαζε τα σπαρτιατικά όπλα κι έτσι υποχώρησε. Ο Πλούταρχος υποστηρίζει ότι έγινε μάχη όπου οι παρτιάτες ηττήθηκαν και υποχώρησαν, κάτι που είναι απίθανο. μως η Σελέσιλλα και οι γυναίκες του Άργους έδειξαν θάρρος και ευψυχία σε μία εποχή που η θέση της γυναίκας ήταν υποτιμημένη. ΤΠΑΣΙΑ (370-418 μ.φ.) Η πρώτη γνωστή γυναίκα που συνέβαλε στην ανάπτυξη και διάδοση των μαθηματικών. Έγινε επικεφαλής της σχολής των Πλατωνιστών στην Αλεξάνδρεια, γύρω στα 400 μ.φ., όπου δίδασκε μαθηματικά και φιλοσοφία. Περιγράφεται ως χαρισματική δασκάλα. Σην εποχή εκείνη πολλοί από τους πρώτους χριστιανούς θεωρούσαν την επιστήμη πολέμιο της θρησκείας και γι αυτό δολοφόνησαν την Τπατία. Είχε γράψει σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου, στις Κωνικές του Απολλώνιου και στις αστρονομικές εργασίες του Πτολεμαίου. Βοήθησε επίσης στην αναπαραγωγή των τοιχείων του Ευκλείδη, που έγινε βάση για τις μεταγενέστερες εκδόσεις. Έλεν Άνταμς Κέλλερ Η Έλεν Άνταμς Κέλλερ (27 Ιουνίου 1880-1 Ιουνίου 1968) ήταν συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια. ε ηλικία 19 μηνών, οι γονείς της αντιλήφθηκαν ότι ήταν κωφή και τυφλή ΕΛ. 22
και την πήγαν στο Ινστιτούτο Συφλών της Βοστώνης, όπου την ανέλαβε η παιδαγωγός Άννα άλιβαν. Η περίπτωσή της έγινε γνωστή παγκοσμίως, λόγω ενός θεατρικού έργου το οποίο ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της, που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της άλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της με την παντελή έλλειψη ομιλίας. Σελικά, έμαθε τη νοηματική γλώσσα και το 1888 γύρισε στη Βοστώνη, όπου θεωρήθηκε παιδί θαύμα. Έμαθε γερμανικά, ελληνικά και λατινικά. Ήταν το πρώτο άτομο με κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο το 1914. υνέχισε τη μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, ενώ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας. Έκανε ταξίδια στην Ευρώπη, όπου γνωρίστηκε με τον Μπέρναρντ ω. τη κωτία ανακηρύχτηκε επίτιμη διδάκτορας. Είχε δηλώσει ανοιχτά την αντίθεση της στον πόλεμο. Επίσης, υπήρξε υπέρμαχος του δικαιώματος της γυναικείας ψήφου, των εργατικών δικαιωμάτων και του σοσιαλισμού, καθώς και άλλων προοδευτικών κινημάτων. Κυριότερα έργα της είναι: Σο ημερολόγιο της Έλεν Κέλλερ Η ιστορία της ζωής μου, Απαισιοδοξία, Η θρησκεία μου, Ειρηνικό βραδινό Μαμαλούκου Μαρίνα α1 ΜΑΡΙΑ ΚΙΟΤΡΙ (1867-1934) Σιμήθηκε δύο φορές με Νόμπελ (Νόμπελ Υυσικής 1903, Νόμπελ Φημείας 1911). Ανακάλυψε το ράδιο, μελέτησε τη ραδιενέργεια. Καθηγήτρια της ορβόννης, εφοδίασε κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου με δικά της έξοδα πολλά πολεμικά νοσοκομεία με συσκευή ακτίνων Φ, έτσι ώστε να εντοπίζονται τα θραύσματα και οι σφαίρες στα σώματα των στρατιωτών. ΕΛ. 23
ΓΤΝΑΙΚΕ ΣΗ ΠΙΝΔΟΤ Οι αγρότισσες των κακοτράχαλων ηπειρωτικών βουνών, που αψήφησαν το κρύο, το χιόνι, αλλά και τις εχθρικές οβίδες και πρόσφεραν τρόφιμα, ρούχα, πολεμοφόδια και ηθική στήριξη στους φαντάρους του 1940. Ξάφνιασε τον κόσμο ο ηρωισμός, η πίστη, η τόλμη τους κι έμοιαζαν να κουβαλούν στους ώμους τους ολόκληρη την Ελλάδα, ώστε όλοι να τις θαυμάζουν και να τραγουδούν: Γυναίκες ηπειρώτισσες ξαφνιάσματα της φύσης εχθρέ γιατί δε ρώτησες ποιον πας να κατακτήσεις. Σο σεβασμό μας και την αγάπη μας αξίζουν όλες οι γυναίκες του κόσμου, που ως μάνες, κόρες, σύζυγοι, γυναίκες εργαζόμενες, επιστήμονες, πολιτικοί, άνθρωποι του πολιτισμού, της τέχνης και του μόχθου αγωνίζονται να ζουν με αξιοπρέπεια και να προσφέρουν σ έναν κόσμο ανδροκρατούμενο που δυσκολότερα τους δίνει τη θέση που τους πρέπει! ΕΛ. 24