Μετάφραση, εισαγωγή A ruthless critique. Μεταφράζουμε και αναδημοσιεύουμε μια σειρά ποιημάτων του Xu Lizhi, του τελευταίου εργάτη που αυτοκτόνησε στην Κίνα λόγω των συνθηκών εργασίας, όχι μόνο στο εργοστάσιο, αλλά γενικά στη κοινωνία, που έχει μετατραπεί σε μια απέραντη γραμμή συναρμολόγησης. Τα ποιήματα του απλά, περιγραφικά, γεμάτα από αυτήν την άρνηση, που τόσο ποθεί να ελευθερωθεί από το κεφάλαιο, που θέλει, εμφανώς και χωρίς αμφιβολίες να στραφεί ενάντια σε αυτό που έχει απογίνει. Μια σειρά λέξεων βγαλμένη από τις γραμμές συναρμολόγησης του παγκόσμιου καπιταλισμού, δείχνει με τρόπο άμεσο, την αλλοτρίωση και τους φετιχισμούς, το τι σκέφτονται οι άνθρωποι που έφτιαξαν τον υπολογιστή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Αυτή είναι η αρνητική ποίηση σε συνθήκες πραγματικής υπαγωγής. Και πόσο βλάσφημο και αντιφατικό είναι άραγε από πλευράς μας, να ονομάζουμε κατ αυτό τον τρόπο τη ποίηση του, που το μόνο που ήθελε είναι να ξεφύγει ακριβώς από αυτή την υπαγωγή, που ήταν ταυτόχρονα άρνηση στην υπαγωγή, μια ασφυξία στην εργασία ως υπαρκτή συνθήκη και ταυτόχρονα, ο όλος ο κόσμος κάθε λέξης. Ελπίζουμε, η προσπάθεια να μεταδώσουμε τη ποίηση του, και ότι αυτή φέρει μέσα της στο ελληνικό κοινό,καθώς και να την βάλουμε στο συγκείμενο που της αναλογεί, την άρνηση του κεφαλαίου, να είναι άξιο αντίβαρο της βλασφημίας μας. Σημείωση του Μεταφραστή στα Αγγλικά: Τα παρακάτω ποιήματα του Xu είναι ένα δείγμα απλά των καλύτερων δουλειών του, σε αρχική μετάφραση από φίλους του Nao project. Τα ποιήματα είναι της περιόδου 2011-2014. Μέσα σε αυτά περιλαμβάνεται και το πρώτο του ποίημα. Με τη μετάφραση αυτών των ποιημάτων, θέλουμε να κρατήσουμε τη μνήμη του Xu ζωντανή,και να εγείρουμε να την προσοχή στο ζήτημα των σκληρών συνθηκών εργασίας στην Κίνα, για τους εργάτες που είναι εσωτερικοί μετανάστες από την επαρχεία (μεταξύ αυτών και στην Foxconn όπου και ο Xu εργαζόταν) Οι συνθήκες αυτές δεν έχουν αλλάξει παρά το γεγονός των 18 αποπειρών αυτοκτονίας στο εργοστάσιο το 2010, που είχαν σαν αποτέλεσμα 14 εργάτες νεκρούς. Κόσμος εκ των έσω αναφέρει ότι τα περιστατικά μειώθηκαν αισθητά (κυρίως λόγω του ότι η διοίκηση έβαλε δίχτυα γύρω από το εργοστάσιο με σκοπό να αποτρέπει τους εργάτες να πηδούν αλλά και γιατί αυξήθηκαν οι εργατικές αντιστάσεις), παρόλα αυτά, αυτοκτονίες συνεχίζουν, όπως αυτή του Xu Lizhi, τουλάχιστον ακόμα 8 τέτοια περιστατικά έχουν αναφερθεί στα ΜΜΕ από το 2010, αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι πολλά περιστατικά απλά δεν καταγράφονται. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον, οι εργάτες στη Foxconn αλλά και αλλού, θα καταφέρουν να βρουν τρόπους να ξεπεράσουν αυτές τις τακτικές των επιχειρήσεων, όπως την στρατιωτική πειθαρχία και τη συνεχή επιτήρηση, και να βρουν ένα συλλογικό τρόπο να ξεφύγουν από το καπιταλιστικό κόσμο του θανάτου σε έναν κόσμο που να αξίζει να ζεις.
Λίγα λόγια για τον Xu Lizhi. Το 2010, Xu Lizhi πήγε να δουλέψει από το πατρικό του σπίτι στη Jieyang, Guangdong στο εργοστάσιο της Foxconn [εργοστάσιο ηλεκτρονικών συσκευών στο Shenzhen],και συγκεκριμένα εργαζόταν στη γραμμή συναρμολόγησης. Από το 2012 μέχρι το Φεβρουάριο του 2014, πάνω από 30 γραπτά του, δημοσιεύτηκαν στην εσωτερική εφημερίδα της Foxconn Foxconn People ( 富 士 康 人 ),όπως ποιήματα, δοκίμια,κριτικές ταινιών, και σχολιασμούς της επικαιρότητας. Ο Xu πόσταρε τους τίτλους των γραπτών του σε ένα ποστ στο blog του με τίτλο Η ωρίμανση μου μέσα από μια εφημερίδα δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του για την ευκαιρία που του δόθηκε να ασχοληθεί με τις φιλολογικές του ανησυχίες. Την πρώτη φορά που ο φίλος του, ο Zheng (ψευδώνυμο) διάβασε την ποίηση του Xu, εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι ήταν τόσο ταλαντούχος. Από τότε ο Zheng πάντα κοιτούσε τα ποιήματα στην εφημερίδα.ο Zheng πίστευε ότι ο Xu ήταν ένα ντροπαλό άτομο γενικά, λιγομίλητος αλλά όχι σιωπηλός Ο Xu υποστήριζε ανοιχτά τις πεποιθήσεις του, αλλά ήταν μοναχικός. Όταν ο Zheng έμαθε για την αυτοκτονία του Xu πέρασε όλη την εβδομάδα αργίας της επετείου της εθνικής ημέρας της Κίνας μέσα στο σπίτι του θρηνώντας. Μετατρέποντας τα αισθήματα σε ποιήματα: φοβόταν ότι θα διαβαστούν από την οικογένεια του Τα περισσότερα από τα ποιήματα του Xu είναι περιγραφές της γραμμής παραγωγής. Στο ποίημα Εργαστήριο, η νιότη μου φυλακίστηκε εδώ, περιέγραφε τις συνθήκες εργασίας και ζωής του: πέρα από τη γραμμή παραγωγής,δεκάδες χιλιάδες εργάτες[dagongzhe]παρατάσσονται σαν λέξεις στο χαρτί, η μία πίσω απ την άλλη/ Πιο γρήγορα! Πιο γρήγορα! / Καθώς στέκεται ανάμεσα τους, ακούω τον επιστάτη που γαβγίζει. Ένοιωθε ότι Με το που έμπαινε στο εργαστήριο/ η μόνη επιλογή είναι η υποταγή, και ότι η νιότη του άδοξα και ψυχρά ξεγλιστρούσε και χανόταν, έτσι ώστε το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι Να την βλέπει να ξεθωριάζει μέρα και νύχτα/ Συμπιεσμένη, γυαλισμένη, φορμαρισμένη /ανάμεσα από ανάξιες αμοιβές, τους υποτιθέμενους μισθούς. Στην αρχή, ο Xu Lizhi δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στην συνεχή αλλαγή μεταξύ πρωινής και βραδινής βάρδιας. Σε ένα άλλο ποιήμα, περιέγραψε τον εαυτό του στη γραμμή παραγωγής ως στεκούμενος ίσιος σαν σίδερο,τα χέρια μου σαν να πετάω, πόσες νύχτες και πόσες ημέρες/ καθώς καθόμουν έτσι, κοιμήθηκα όρθιος; περιέγραφε την δουλειά του ως εξουθενωτική, Κυλάνε μέσα στις φλέβες μου, φτάνοντας τελικά στην άκρη του στυλό/ ριζώνουν στα χαρτιά/ αυτές τις λέξεις μπορούν να τις διαβάσουν μόνο οι μετανάστες εργάτες. Ο Xu είχε δηλώσει ότι δεν έδειξε ποτέ την ποίηση του στους γονείς και τους συγγενείς του καθώς είναι κάτι που αντικατοπτρίζει πόνο, και δεν ήθελε να τους το δουν
Αποτυχημένες προσπάθειες να πιάσει δουλειά σχετιζόμενη με βιβλία. Παρόλο που ο Xu έζησε στο Shenzhen για μερικά χρόνια μόνο, ήταν βαθιά ταυτισμένος με τη πόλη. όλοι εύχονται να ριζώσουν στη πόλη για πάντα, εξηγούσε,αλλά οι περισσότεροι μετανάστες εργάτες [dagong] ποιητές, γράφουν για μερικά χρόνια, και μετά φεύγουν από τη πόλη και πάνε πίσω στις πατρίδες τους όπου παντρεύονται και κάνουν παιδιά. Ο Xu έλπιζε να μην έχει τέτοια μοίρα. Προσπάθησε να στήσει ένα πάγκο μαζί με ένα φίλο του στο δρόμο, αλλά απέτυχε. Επίσης προσπάθησε να μεταφερθεί από τη γραμμή συνερμολόγησης στα logistics όπου θα είχε μεγαλύτερη ελευθερία αλλά δεν τα κατάφερε επίσης. Κατανοούσε ότι πολύ λίγοι ποιητές μπορούν να γλιτώσουν Πρέπει να αγωνιζόμαστε διαρκώς για την επιβίωση μας, είναι πολύ δύσκολο να πας πέρα από αυτό. Το Φεβρουάριο του 2014, ο Xu παραιτήθηκε από τη δουλειά του στη Foxconn και μετακόμισε στο, Jiangsu. Ο φίλος του, εξήγησε ότι η κοπέλα του Xu δούλευε εκεί, και γιαυτό ήθελε να πάει εκεί αλλά τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά. Είπε στον Zheng ότι είχε πρόβλημα και δυσκολευόταν να βρει δουλειά, αλλά δεν μπήκε σε λεπτομέρειες. Έξι μήνες μετά, μετακόμισε πίσω στο Shenzhen. Σε μια άλλη συνέντευξη, ο Xu είπε ότι αγαπά αυτή τη πόλη,και ότι του άρεσε να πηγαίνει πολύ στη κεντρική αγορά βιβλίου της πόλης και στη δημόσια βιβλιοθήκη.αν ήταν να γυρνούσε στο πατρικό του [στο Jieyang], υπήρχαν μόνο μικρά βιβλιοπωλεία και κάθε φορά που προσπάθησα να παραγγείλω βιβλία online δεν ερχόντουσαν σε τόσο απομακρυσμένη τοποθεσία Λόγω της αγάπης του για τα βιβλία, η πρώτη αίτηση για δουλειά που έκανε στη πόλη ήταν στη κεντρική αγορά βιβλίου. Ο Zheng θυμάται ότι ο Xu του είχε πει, όταν δούλευε στο εργοστάσιο, ότι το όνειρο του ήταν να γίνει βιβλιοθηκάριος. Δυστυχώς δεν του έδωσαν τη δουλειά και ο Zheng πιστεύει ότι αυτή ήταν μια από τις μεγάλες απογοητεύσεις. Δύο χρόνια νωρίτερα ο, Xu έκανε αίτηση για την εσωτερική βιβλιοθήκη της Foxconn για τους εργαζόμενους, καθώς είχαν για ένα διάστημα ανοίξει οι αιτήσεις, αλλά τελικά τον απέρριψαν. { } Γυρνώντας στο εργοστάσιο μια μέρα πριν το περιστατικό. Ο Xu είχε ξεμείνει από χρήματα, οπότε μετά από όλες αυτές τις αναποδιές, γύρισε ξανά στο Foxconn, ξεκινώντας να εργάζεται στις 29 Σεπτεμβρίου του 2014, στο ίδιο εργαστήριο που δούλευε και πριν. Αυτό θα ήταν ένα νέο ξεκίνημα αλλά τελικά δεν ήταν. Το ίδιο απόγευμα ανέφερε στον Zheng μέσω online chat ότι κάποιος του βρήκε δουλειά κάπου αλλού, οπότε ίσως αφήσει το εργοστάσιο ξανά, αλλά ο φίλος του ο Zheng δεν έδωσε σημασία καθώς υπέθεσε ότι δεν θα έφευγε πολύ σύντομα καθώς μόλις είχε επιστρέψει.την επόμενη φορά που ο Zheng έμαθε νέα για τον Xu ήταν δύο μέρες αργότερα,όταν ο κόσμος άρχισε να συζητά για την αυτοκτονία του Xu μέσω του WeChat.Ο Zheng δεν μπορούσε να το πιστέψει: Είχαμε μιλήσει πριν δυο μέρες Αργότερα ο Zheng έμαθε ότι ο Xu αυτοκτόνησε αφού μίλησαν το ίδιο βράδυ τα ξημερώματα και όχι δυο μέρες μετά όπως είπαν τα ΜΜΕ.
Διαδίδοντας φήμες ότι ο Xu ήταν ορφανός Αν και είχαν περάσει 10 μέρες από την αυτοκτονία, όταν αναφέρεται το περιστατικό, ο Zheng ακόμα δεν μπορεί να κρατήσει τα δάκρυα του. Πιστεύει ότι η αυτοκτονία του Xu οφείλεται σε εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες. τόσο οι συνεχείς απογοητεύσεις αλλά και ο ίδιος του ο χαρακτήρας έπαιξαν ρόλο. Μετά το θάνατο του,μερικές νεκρολογίες έλεγαν ότι όταν ήταν μικρό παιδί είχε μείνει ορφανός, και ζούσε στους αγνοημένος από τους πάντες μέχρι που μια φτωχή γυναίκα τον υιοθέτησε και τον μεγάλωσε. Αυτή η γυναίκα πέθανε πριν μερικά χρόνια αφήνοντας τον μόνο στο κόσμο. Ο Zheng διέψευσε τις φήμες λέγοντας ότι ο Xu στα γραπτά του αναφέρει συχνά τη μητέρα του και το πόσο του λείπει η πατρίδα του. Το δεύτερο του ποίημα που δημοσιεύτηκε στη Foxconn People για παράδειγμα, λεγόταν καλοκαιρινός νόστος. Η ποίηση του Xu είναι ψυχρή και σκεπτική, αντικατοπτρίζοντας μια ζωή γεμάτη μιζέρια. Τα ποιήματα του είναι ένα νήμα από τη μυρωδιά του θανάτου. Έτσι και αλλιώς είχε προβάρει το θάνατο εκατοντάδες φορές στα γραπτά του, η τελευταία του πράξη ήταν απλά λίγο πέρα απ τα όρια. 冲 突 Σύγκρουση 他 们 都 说 Όλοι τους λένε 我 是 个 话 很 少 的 孩 子 ότι είμαι άνθρωπος των λίγων λέξεων 对 此 我 并 不 否 认 Αυτό δεν το αρνούμαι 实 际 上 Αλλά για την ακρίβεια 我 说 与 不 说 είτε μιλάω είτε όχι 都 会 跟 这 个 社 会 με αυτή τη κοινωνία θα είμαι πάντα 发 生 冲 突 σε σύγκρουση 7 Ιουνίου 2013
我 就 那 样 站 着 入 睡 αποκοιμιέμαι, μόνο και μόνο που στέκομαι έτσι 眼 前 的 纸 张 微 微 发 黄 το χαρτί μπροστά στα από τα μάτια μου, φαίνεται κίτρινο 我 用 钢 笔 在 上 面 凿 下 深 浅 不 一 的 黑 -με το μεταλλικό στυλό μου, το σμιλεύω με ένα άνισο μαύρο 里 面 盛 满 打 工 的 词 汇 γεμάτο με λέξεις της εργασίας 车 间, 流 水 线, 机 台, 上 岗 证, 加 班, 薪 水 εργαστήριο, γραμμή συναρμολόγησης, μηχανή, κάρτα εργάτη, υπερωρία,μισθός 我 被 它 们 治 得 服 服 贴 贴 με έχουν εκπαιδεύσει να είμαι υπάκουος 我 不 会 呐 喊, 不 会 反 抗 Να μην ξέρω πως να φωνάζω ή να επαναστατώ. 不 会 控 诉, 不 会 埋 怨 πως να παραπονιέμαι ή να απαξιώνω 只 默 默 地 承 受 着 疲 惫 απλά να υποφέρω σιωπηλά την εξάντληση 驻 足 时 光 之 初 όταν πρωτοπάτησα σε αυτό το μέρος 我 只 盼 望 每 月 十 号 那 张 灰 色 的 薪 资 单 έλπιζα μόνο για αυτή τη γκρι επιταγή στις 10 κάθε μήνα 赐 我 以 迟 到 的 安 慰 για να μου προσφέρει την αργοπορημένη παρηγοριά 为 此 我 必 须 磨 去 棱 角, 磨 去 语 言 γιαυτό χρειάστηκε να απαλείψω τις γωνίες μου, να στρογγυλέψω τις λέξεις μου. 拒 绝 旷 工, 拒 绝 病 假, 拒 绝 事 假 Μου αρνούνταν να χαζεύω, να αρρωστήσω και να πάρω άδεια,μου αρνούνταν να φύγω για προσωπικούς λόγους 拒 绝 迟 到, 拒 绝 早 退 Μου αρνούνταν να έρθω αργά, ή να φύγω νωρίς 流 水 线 旁 我 站 立 如 铁, 双 手 如 飞 Στη γραμμή παραγωγής στέκομαι σαν σίδερο, κάνω τα χέρια μου σαν να πετάω,
多 少 白 天, 多 少 黑 夜 πόσες νύχτες, πόσες μέρες 我 就 那 样, 站 着 入 睡 έτσι όπως ήμουν κοιμήθηκα όρθιος; 20 Αυγούστου 2011 一 颗 螺 丝 掉 在 地 上 Μια βίδα έπεσε στο πάτωμα 一 颗 螺 丝 掉 在 地 上 Μια βίδα έπεσε στο πάτωμα 在 这 个 加 班 的 夜 晚 σε αυτή τη σκοτεινή νύχτα της υπερωρίας 垂 直 降 落, 轻 轻 一 响 κάθετα κουμπώνοντας, και ελαφρά πιέζοντας 不 会 引 起 任 何 人 的 注 意 δεν θα τραβήξω κανενός τη προσοχή 就 像 在 此 之 前 όπως ακριβώς τη προηγούμενη φορά 某 个 相 同 的 夜 晚 σε μια νύχτα σαν αυτή 有 个 人 掉 在 地 上 όταν κάποιος βυθίστηκε στο έδαφος 9 Ιανουαρίου 2014
谶 言 一 种 ένα είδος προφητείας 村 里 的 老 人 都 说 Οι γέροι χωριάτες λένε 我 跟 我 爷 爷 年 轻 时 很 像 ότι μοιάζω στον παππού μου στη νιότη του 刚 开 始 我 不 以 为 然 δεν το είχα καταλάβει 后 来 经 他 们 一 再 提 起 αλλά ακούγοντας τους ξανά και ξανά 我 就 深 信 不 疑 了 με έπεισαν 我 跟 我 爷 爷 ο παππούς μου και εγώ, μοιραζόμαστε κοινές 不 仅 外 貌 越 看 越 像 εκφράσεις του προσώπου 就 连 脾 性 和 爱 好 τον ίδιο χαρακτήρα, τις ίδιες συνήθειες 也 像 同 一 个 娘 胎 里 出 来 的 σχεδόν σαν να βγήκαμε από την ίδια μήτρα 比 如 我 爷 爷 外 号 竹 竿 του έδωσαν το παρατσούκλι καλάμι μπαμπού 我 外 号 衣 架 και εμένα, αυτός που του κρέμονται τα ρούχα 我 爷 爷 经 常 忍 气 吞 声 συχνά έκρυβε τα συναισθήματα του 我 经 常 唯 唯 诺 诺 εγώ είμαι συχνά δουλοπρεπής 我 爷 爷 喜 欢 猜 谜 του άρεσε να λύνει γρίφους 我 喜 欢 预 言 εμένα μου αρέσουν τα προμηνύματα 1943 年 秋, 鬼 子 进 την άνοιξη του 1943,οι Ιάπωνες διάβολοι εισέβαλαν
我 爷 爷 被 活 活 烧 死 και τον έκαψαν ζωντανό 享 年 23 岁 στα 23 του 我 今 年 23 岁 Αυτή τη χρονιά γίνομαι 23. 18 Ιουνίου 2013 最 后 的 墓 地 το τελευταίο νεκροταφείο 机 台 的 鸣 叫 也 打 着 瞌 睡 ακόμα και η μηχανή μισοκοιμάται 密 封 的 车 间 贮 藏 疾 病 的 铁 σφραγισμένα εργαστήρια με απόθεμα άρρωστου σιδήρου 薪 资 隐 藏 在 窗 帘 后 面 Μισθοί κρυμμένοι πίσω από κουρτίνες 仿 似 年 轻 打 工 者 深 埋 于 心 底 的 爱 情 Σαν την αγάπη που οι νέοι εργάτες θάβουν στον πυθμένα της καρδιάς τους 没 有 时 间 开 口, 情 感 徒 留 灰 尘 χωρίς χρόνο για έκφραση,το συναίσθημα καταρρέει μες τη σκόνη 他 们 有 着 铁 打 的 胃 έχουν στομάχια σφυρηλατημένα από σίδερο 盛 满 浓 稠 的 硫 酸, 硝 酸 Γεμάτα από πηχτό οξύ, θειικό και νιτρικό 工 业 向 他 们 收 缴 来 不 及 流 出 的 泪 Η βιομηχανία αρπάζει τα δάκρυα τους, πριν αυτά πέσουν στο χώμα 时 辰 走 过, 他 们 清 醒 全 无 ο χρόνος περνάει, τα κεφάλια τους χάνονται στην ομίχλη 产 量 压 低 了 年 龄, 疼 痛 在 日 夜 加 班 το αποτέλεσμα ζυγιάζει τα χρόνια τους, ο πόνος δουλεύει υπερωρίες 还 未 老 去 的 头 晕 潜 伏 生 命 Στις ζωές τους, η ζαλάδα πριν την εποχή τους, λανθάνουσα
皮 肤 被 治 具 强 迫 褪 去 το καλούπι κάνει το δέρμα να σχίζεται 顺 手 镀 上 一 层 铝 合 金 και όταν είναι έτσι, εμφανίζονται στρώσεις από κράματα αλουμινίου 有 人 还 在 坚 持 着, 有 人 含 病 离 去 κάποιο εξακολουθούν να το υπομένουν, ενώ άλλοι απλά έφυγαν άρρωστοι 我 在 他 们 中 间 打 盹, 留 守 青 春 的 μισοκοιμάμαι ανάμεσα τους, φρουρώντας 最 后 一 块 墓 地 το τελευταίο νεκροταφείο της νιότης μας 21 Δεκέμβριος 2011 我 一 生 中 的 路 还 远 远 没 有 走 完 Το ταξίδι της ζωής μου έχει ακόμα πολύ για να ολοκληρωθεί 这 是 谁 都 没 有 料 到 的 αυτό κανείς δεν το περίμενε 我 一 生 中 的 路 το ταξίδι της ζωής μου 还 远 远 没 有 走 完 έχει ακόμα πολύ για να τελειώσει 就 要 倒 在 半 路 上 了 αλλά τώρα έχει κολλήσει κάπου στα μισά 类 似 的 困 境 δεν είναι ότι παρόμοιες δυσκολίες 以 前 也 不 是 没 有 δεν υπήρχαν πριν 只 是 都 不 像 这 次 αλλά δεν ερχόντουσαν τόσο αναπάντεχα 来 得 这 么 突 然 τόσο ξαφνικά 这 么 凶 猛 Ως άγριος
一 再 地 挣 扎 επαναλαμβανόμενος αγώνας 竟 全 是 徒 劳 αλλά όλα είναι μάταια 我 比 谁 都 渴 望 站 起 来 θέλω να ορθώσω το ανάστημα μου περισσότερο από κάθε άλλον 可 是 我 的 腿 不 答 应 αλλά τα πόδια μου δεν συνεργάζονται 我 的 胃 不 答 应 το στομάχι μου δεν συνεργάζεται 我 全 身 的 骨 头 都 不 答 应 όλα μου τα κόκαλα δεν συνεργάζονται 我 只 能 这 样 平 躺 着 μπορώ απλά να κάτσω ξαπλωμένος 在 黑 暗 里 一 次 次 地 发 出 μέσα σε αυτό το σκοτάδι, και να στέλνω έξω 无 声 的 求 救 信 号 ένα σιωπηλό σήμα απόγνωσης, ξανά και ξανά 再 一 次 次 地 听 到 μόνο για να ακούω ξανά και ξανά 绝 望 的 回 响 την ηχώ της απόγνωσης 13 Ιουλίου 2014
我 咽 下 一 枚 铁 做 的 月 亮 Κατάπια ένα φεγγάρι φτιαγμένο από σίδερο 我 咽 下 一 枚 铁 做 的 月 亮 Κατάπια ένα φεγγάρι φτιαγμένο από σίδερο 他 们 把 它 叫 做 螺 丝 αναφέρονται σε αυτό ως το καρφί 我 咽 下 这 工 业 的 废 水, 失 业 的 订 单 κατάπια όλα τα βιομηχανικά λύματα, έφαγα όλα τα έγγραφα ανεργίας 那 些 低 于 机 台 的 青 春 早 早 夭 亡 η νιότη σταμάτησε στις μηχανές, που πεθαίνουν πριν την ώρα τους 我 咽 下 奔 波, 咽 下 流 离 失 所 κατάπια τη σφυρίχτρα και το μεγάφωνο 咽 下 人 行 天 桥, 咽 下 长 满 水 锈 的 生 活 κατάπια τις γέφυρες πεζών, μιας ζωής που καλύπτεται στη σκουριά 我 再 咽 不 下 了 δεν μπορώ να καταπιώ άλλα 所 有 我 曾 经 咽 下 的 现 在 都 从 喉 咙 汹 涌 而 出 όλα όσα κατάπια πλέον ανεβαίνουν στο λαιμό μου 在 祖 国 的 领 土 上 铺 成 一 首 και ξεχύνονται στη γη των προγόνων μου 耻 辱 的 诗 με τη μορφή βλάσφημου ποιήματος 19 Δεκεμβρίου 2013
出 租 屋 Νοικιασμένο δωμάτιο 十 平 米 左 右 的 空 间 ένας χώρος 10 τετραγωνικά μέτρα 局 促, 潮 湿, 终 年 不 见 天 日 στενό και υγρό, χωρίς φως του ήλιου όλο το χρόνο 我 在 这 里 吃 饭, 睡 觉, 拉 屎, 思 考 εδώ τρώω, κοιμάμαι, χέζω και σκέφτομαι 咳 嗽, 偏 头 痛, 生 老, 病 不 死 βήχω, εδώ έχω τους πονοκεφάλους μου, εδώ γερνάω, αρρωσταίνω αλλά αποτυγχάνω να πεθάνω 昏 黄 的 灯 光 下 我 一 再 发 呆, 傻 笑 κάτω από το νυσταλέο κίτρινο φως, κοιτάζω, χασκογελάω σαν χαζός 来 回 踱 步, 低 声 唱 歌, 阅 读, 写 诗 κουνιέμαι μπρος πίσω, τραγουδάω ελαφρά,διαβάζω, γράφω ποιήματα 每 当 我 打 开 窗 户 或 者 柴 门 κάθε φορά που ανοίγω ένα παράθυρο ή τραβάω το παραβάν 我 都 像 一 位 死 者 μοιάζω με νεκρό 把 棺 材 盖, 缓 缓 推 开 που αργά ανοίγει τη κάσα από το φέρετρο. 2 Δεκεμβρίου 2013 我 弥 留 之 际 Στο νεκροκρέβατο μου 我 想 再 看 一 眼 大 海, 目 睹 我 半 生 的 泪 水 有 多 汪 洋 θέλω να δω ακόμα μια φορά τον ωκεανό, ιδού η απεραντοσύνη των δακρύων μισής ζωής 我 想 再 爬 一 爬 高 高 的 山 头, 试 着 把 丢 失 的 灵 魂 喊 回 来 θέλω να ανέβω ακόμα ένα βουνό,να φωνάξω πίσω τη ψυχή που έχασα 我 还 想 摸 一 摸 天 空, 碰 一 碰 那 抹 轻 轻 的 蓝 θέλω να αγγίξω τον ουρανό, να νιώσω το ελαφρύ του γαλάζιο
可 是 这 些 我 都 办 不 到 了, 我 就 要 离 开 这 个 世 界 了 αλλά δεν θα μπορέσω να κάνω τίποτα από όλα αυτά οπότε αφήνω αυτό το κόσμο 所 有 听 说 过 我 的 人 们 啊 όποιος με ξέρει 不 必 为 我 的 离 开 感 到 惊 讶 δεν θα ξαφνιαστεί που φεύγω 更 不 必 叹 息, 或 者 悲 伤 ακόμα λιγότερο, δεν θα πρέπει να θρηνήσετε 我 来 时 很 好, 去 时, 也 很 好 ήμουν μια χαρά όταν ήρθα και μια χαρά όταν έφυγα 30 Σεπτεμβρίου 2014-γράμμα αυτοκτονίας 惊 闻 90 后 青 工 诗 人 许 立 志 坠 楼 有 感 Περί των νέων της αυτοκτονίας του Xu Lizhi του Zhou Qizao ( 周 启 早 ), εργάτη της Foxconn 每 一 个 生 命 的 消 失 το χάσιμο μια ζωής 都 是 另 一 个 我 的 离 去 είναι ο θάνατος ακόμα ενός σαν εμένα 又 一 枚 螺 丝 松 动 ακόμα μια βίδα χαλαρώνει 又 一 位 打 工 兄 弟 坠 楼 ακόμα ένας εργάτης μετανάστης, αδερφός, πηδά 你 替 我 死 去 πεθαίνεις στη θέση μου 我 替 你 继 续 写 诗 και εγώ γράφω ποίηματα στη θέση σου 顺 便 拧 紧 螺 丝 και καθώς το κάνω, σφίγγοντας τις βίδες πιο πολύ 今 天 是 祖 国 六 十 五 岁 的 生 日 Σήμερα είναι τα 65α γενέθλια του έθνους μας
举 国 欢 庆 ευχόμαστε στη χώρα χαρούμενες γιορτές 二 十 四 岁 的 你 立 在 灰 色 的 镜 框 里 微 微 含 笑 ακόμα ένας 24 χρόνος εσύ στέκεται σε μια γκρίζα κορνίζα, χαμογελώντας ελαφρά 秋 风 秋 雨 άνεμοι της άνοιξης και της άνοιξης βροχές 白 发 苍 苍 的 父 亲 捧 着 你 黑 色 的 骨 灰 盒 趔 趄 还 乡 ένας ασπρομάλλης πατέρας κρατώντας το μαύρο δοχείο με τις στάχτες, κάποιου σαν εσένα, παραπατάει στο σπίτι 1 Οκτωβρίου 2014