Ημερομηνία 16/2/2015 Μέσο Συντάκτης Link http://www.savoirville.gr Κατερίνα Κοτσιοπούλου http://www.savoirville.gr/ksanadiavase-gianni-ksanthouli/ READ F E B R U A R Y 1 6, 2 0 1 5 ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕ ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ Ο Γιάννης Ξανθούλης είναι μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Σπούδασε δημοσιογραφία και σχέδιο. Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο. Έγραψε και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Μερικά απ αυτά: Μέσα στο νερό δασκάλα, Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο, Ο μάγος με τα χρώματα, Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα, Μια τρελή τρελή πολυκατοικία. Σατιρικά κείμενα και θεατρικά έργα του -περισσότερα από τριάντα-
παρουσιάστηκαν στο ελληνικό θέατρο. Ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με την επιθεωρησιογραφία. Βιβλία του έχουν μεταφερθεί στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, δανέζικα, γερμανικά, ισπανικά, ιαπωνικά, ολλανδικά. Επίσης έχει εκδώσει το αυτοβιογραφικό του αφήγημα Στην κουζίνα των φαντασμάτων (από τη σειρά: Η κουζίνα του συγγραφέα των εκδόσεων Πατάκη), καθώς και μια ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων με θέμα την Κωνσταντινούπολη ( Κωνταντινούπολη: Μια πόλη στη λογοτεχνία, Μεταίχμιο, 2004). Από το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της ΕΣΗΕΑ. Το 2012 δέχθηκε έντονη κριτική για τις θέσεις του όπως δημοσιεύτηκαν από αρθρογραφία του.
Ο Γιάννης Ξανθούλης μέσα από την λογοτεχνική του μυθολογία έχει αναδείξει ιστορίες οι οποίες είναι βγαλμένες από την φαντασία του με υπέροχους χαρακτήρες. Κάθε χαρακτήρας και ένα σύμβολο και κάθε πρόταση όλο νόημα που σε αφήνει να σκηνοθετήσεις στο μυαλό σου την ιστορία όπως την γράφει. Μέσα από την πλούσια βιβλιογραφία του μας μεταφέρει στον δικό του κόσμο και μας ταξιδεύει στα δικά του μέρη εκεί που η φαντασία διεγείρεται. Ολοκληρώνοντας, μερικά από τα βιβλία που προτείνουμε να διαβάσετε είναι: 1. Το πεθαμένο λικέρ
Περίληψη: Στην Κυψέλη της δεκαετίας του 50, λίγο πριν σηκωθεί το καταλυτικό κύμα της «αντιπαροχής» για να εξαφανίσει τα σπίτια των μεσοαστών. Εκεί, τα δίδυμα αγόρια με τη μεγαλύτερη αδερφή τους Ραλλού μεγαλώνουν σε ένα πένθιμο
όσο και στοργικό περιβάλλον με τη νέα χήρα μητέρα τους, τις αγαπημένες θείες και τα φαντάσματα μιας καλής αξιομνημόνευτης ζωής. Στο υπόγειο του σπιτιού βρίσκονται τα απομεινάρια του παλιού ποτοποιείου επιχείρηση οικογενειακή τόπος μυστηρίου και παιχνιδιού για τα τρία παιδιά. Εκεί άλλωστε θα «παίξουν» τον μυστικό γάμο, που, αν και παιχνίδι, θα καθορίσει όλη τους τη ζωή. Όσο για «Το πεθαμένο λικέρ», ο θρύλος το ήθελε με αφροδισιακές ιδιότητες εξαιτίας του πνιγμού μιας εργάτριας για λόγους ερωτικούς σε ένα από τα βαρέλια τον καιρό της ακμής της επιχείρησης. Γύρω από ιστορίες, μισόλογα και ερωτηματικά, οι ήρωες ακολουθούν τη μοίρα τους, σφραγισμένη, έτσι κι αλλιώς, από τη μεθυστική πικρή γεύση του έρωτα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη όσο και μεταβατική εποχή. 2. Ο τούρκος στον κήπο
Ιούλιος του 1958 Νοέμβριος του 1998. Μεσολάβησαν σαράντα ακριβώς χρόνια ανάμεσα σ αυτά τα δύο κρίσιμα «οκτάρια» του πρόσφατα τελειωμένου αιώνα. Θα μπορούσαν ΟΛΑ να συμβούν και γρηγορότερα, όμως τα μοιραία χρονοδιαγράμματα καθορίζουν
ερήμην των ηρώων μιας ιστορίας τα παιχνίδια τους. Κι αυτό ακριβώς συνέβη στον κήπο του παλιού αρχοντικού του μακαρίτη Ζάνου Ριζούδη εκ Ρουμανίας, που μύριζε ντομάτα και κάρβουνο. Φαίνεται μια υπόθεση κάνω πως όλα ήταν έτοιμα από καιρό και περίμεναν το κατάλληλο πρόσωπο για να ξεκινήσει ο μηχανισμός του δράματος. Έτσι, τον Ιούλιο του 1958, παραμονές της γιορτής του Προφήτη Ηλία, ένας εντεκάχρονος ήρθε να ξυπνήσει πλήθος σκιών και παθών χωρίς, βέβαια, να χει καμιά τέτοια πρόθεση. Δεν υπήρχαν προθέσεις γενικώς. Υπήρχε μόνο η μισοσβησμένη φήμη μιας παραγράφου της επίσημης Ιστορίας. Όχι της δικής μου. Αυτής που συστηματικά παραμερίζει τις ευαισθησίες και τη δράση των δευτεραγωνιστών, για να φωτιστούν καλύτερα οι Πρώτοι. Τα εντεκάχρονα παιδιά δεν έχουν λόγο να ξέρουν κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα που εμπιστεύονται απολύτως την ενήλικη λογική. Τα συνηθισμένα εντεκάχρονα των συνηθισμένων κήπων. Όχι όμως ο δικός μου εντεκάχρονος Ηλίας, ο γιος του κηπουρού. 3. Ο γιος του δάσκαλου
Δεν υπήρχε τρόπος να ξεφύγει κανείς από τις συμπτώσεις. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή και η ζωή του αλλάζει. Το τυχαίο γίνεται κάτι παραπάνω από σημαντικό, σε βαθμό που να ξεκλειδώνει ένα προ σαράντα ετών μυστήριο. Ο Νικόδημος είναι ο μικρός γιος, αλλά κυρίαρχος της
οικογενειακής μυθολογίας είναι ο Άλλος. Ο μεγάλος απών. Ο αυτόχειρας αδερφός και «γιος του δάσκαλου», που συνέχισε να υπάρχει εντατικά και στις δεκαετίες που ακολούθησαν το χαμό του. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή θα θέσει συνειδησιακά διλήμματα στον μεσήλικα πλέον μικρότερο αδερφό, που ως τότε ήταν μόνο παρατηρητής. Τώρα, όμως, είναι εκείνος που θα ψάξει εξαρχής τη ζωή του -μέσα από δύσβατες διαδρομές- και θα έρθει αντιμέτωπος με μια αμείλικτη, κάποτε, στην έπαρσή της παρέα αγοριών. Τα βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα