\ ποιητική συλλογή από το ΤΕΕ ΕΙ ΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΥΡΟΥ
Οµάδα ποίησης Λουΐζα Ρούσσου Αντωνία Βλαχογιάννη Σερενάτα Νίκος Σερεφίδης Νίκος Καψωµενάκης Χρυσούλα Μηλιώτη Κατερίνα Καγιαβά Α.Ε. (Ανώνυµος Έλλην) Νώντας Σχολική χρονιά 2010-11
Αντί Προλόγου Η σκέψη µιας µαθήτριας του σχολείου µας να γράψουµε τραγούδια, ήταν η σπίθα που ξεκίνησε αυτήν την ιδέα της συγγραφής στίχων και ποιηµάτων που θα µπορούσαν µελλοντικά να µελοποιηθούν. Έτσι στα πλαίσια Προγράµµατος Πολιτιστικών Θεµάτων, µε θέµα «Ποίηση Στίχος - Τραγούδι», µια 8µελής οµάδα µαθητών ξεκίνησε την υλοποίηση αυτής της ιδέας. Συνταξιδιώτες και βοηθοί σε αυτό το ταξίδι του λόγου στάθηκαν οι εκπαιδευτικοί Τζανετής Ιωακείµ και Χικιµτζής ηµήτρης, οι οποίοι επιµελήθηκαν αυτό το έντυπο ώστε να δώσουν µορφή στις λέξεις και κουράγιο στα παιδιά να απολαύσουν το ταξίδι.. που συνεχίζεται ακόµα. "Δε µπορείς να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις την ακτή από τα µάτια σου"
Το ποδηλατάκι μου Ποδηλατάκι μου γλυκό με ρόδες από χρυσάφι γρήγορες και μοναδικές με πολύ αγάπη. Που τρέχεις στα βουνά με ταχύτητα χίλια μετρά μακριά. Λουΐζα Ρούσσου Πινγκ πονγκ game Πινγκ πονγκ αγώνας και νικητής Δίκαιο παιχνίδι στον αγώνα της ζωής Κι άμα βγει ο νικητής Θα χει χάσει στο παιχνίδι της ζωής; Κι όποιος είναι κερδισμένος είναι πάντα ο χαμένος; Λουΐζα Ρούσσου
ΒΡΕΧΕΙ Βρέχει στις πλαγιές κι αέρας μανιασμένος λυγίζει τις κορφές - δέντρα και καλαμιές Βρέχει στα γκρεμνά Κι ορμητικό ποτάμι Πνίγει όπως περνά - βράχια βασιλικά Βρέχει και στη καρδιά μου που λεύτερη πετά μουσκεύει και γυρίζει εσένα αναζητά. Α.Ε
Σβησμένο κερί Τη λογική μου χάνω δεν ξέρω τι να κάνω βοήθησε με σε παρακαλώ αλλιώς θα τρελαθώ. Το τηλέφωνο σου έσβησα επίτηδες το έκανα τρελάθηκα λωλάθηκα δεν ήξερα τι έκανα Το κεράκι έσβησε φαίνεται πως έφυγες δεν πειράζει να θυμάσαι πως εγώ είμαι ακόμα εδώ Τόνια
Χιόνι χιονάκι αγαπημένο μου άσπρο χρωματάκι που σκεπάζεις τα πάντα με αγάπη άσπρο μου χιονάκι. Χιονάκι των Χριστουγέννων που πέφτεις στην καρδιά μας χιόνι μου γλυκό που σκεπάζεις το χωριό. Λουΐζα Ρούσσου 1-2-3-4.Στην αρχή πάει στα 4 μεγαλώνει και ψηλώνει, μα μετά είναι στα δυό 1-2 Συνεχίζει Ωριμάζει και τσακίζει ανδριεύει και παράγει, μα κατάκοπος γυρνά 1-2-3.Πάει..Με τα χρόνια που περάσαν αυτά το σώμα του γεράσαν κι η ψυχή στον ουρανό Α.Ε
Όταν ξυπνάω ένα πρωί Με το ένα δύο τρία ξύπνησα ένα πρωί να καταλάβω ότι τραβάω ένα κουπί. Συνέχισε να λες όλα καλά θα πάνε με μια ελπίδα στη ζωή σου προχώρησε και πάμε. Η καρδιά σου ραγισμένη, μα τι να περιμένεις αφού τώρα και τα άστρα διώχνει ο ουρανός. Πίσω ρε σου λέω.. τώρα πια μη μένεις! Μάθε στη ζωή σου. να είσαι δυνατός! ξαγρύπνησες, ξενύχτισες, γονάτισες στα δυό τα ίδια και τα ίδια γυρίζουν στο τοπίο. Πάρε ανάσα να αντέχεις ακόμα και το κρύο, εγώ θα συνεχίσω έτσι για το καλό σου. Υπάρχουν όμορφα να βρεις στη ζωή σου μη μένεις σου φωνάζω. στο ίδιο το κουπί σου. Γίνε καπετάνιος.. επιτέλους της ψυχής σου!! Δώσε και σε εμάς ακόμα μια πνοή σου! Νίκος Καψωμενάκης
ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΤΗΣ ΣΤΕΡΙΑΣ Που πήγες καραβάκι Σε κάλυψε η γη Σε κάλυψε η θάλασσα Ποιος θα σε ξαναβρεί; Θα με εγώ θα ναι αυτός Θα ναι ο ήλιος ο χρυσός; Θα ναι το άσπρο άλογο η ο μαύρος καβαλάρης; Τι ωφελεί να σε ζητώ Μες την αθανασία; Εγώ θνητός απόμακρος Σου γράφω ιστορία Που πήγες καραβάκι μ ολόλευκο πανί; Τα σύννεφα σε πήρανε Είσαι πια σ άλλη γη! Α.Ε
Το ψέμα και η Φιλία Το ψέμα δεν συγχωρείται ο πόνος οδηγείται η αλήθεια πληγώνει το ψέμα λιγώνει Η φιλία τελειώνει ο κόσμος αλλάζει ο ουρανός ανοίγει το φεγγάρι φωτίζει Τόνια Η ΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ Η φιλία είναι μοναδική σε όλο τον κόσμο και στην ζωή η φιλία είναι σημαντική στην ψύχη την παιδική. Φίλοι κολλητοί φίλοι εμπιστευτικοί φίλε οπού και να πας πάντα να μας αγαπάς. Λουΐζα Ρούσσου
Το σ αγαπώ θέλω να είσαι πάντα κοντά μου να μην φύγεις μακριά μου και να σου λέω σ' αγαπώ μέσα από την καρδιά μου. Το λαμπερό αστέρι μου να είσαι να σου λέω το πόσο αγαπώ με όποιον τρόπο να στο πω θα είναι πάντα αληθινό. Λουΐζα Ρούσσου ΕΡΩΤΑΣ Όταν τα μάτια σου κοιτώ δεν ξέρω τι να κάνω μαραίνομαι τρελαίνομαι τη λογική μου χάνω. Τα όμορφα χειλάκια σου να χω να τα φιλάω το όμορφο προσωπάκι σου να χω να το κοιτάω. Τόνια
Η ΑΓΑΠΗ Η αγάπη είναι σαν τον πόλεμο εύκολα αρχίζει αλλά δύσκολα τελειώνει. Η αγάπη είναι σαν το τριαντάφυλλο είναι όμορφο αλλά αν το αγγίξεις σε ματώνει. Δεν βαρέθηκα να σ' αγαπώ απλώς βαρέθηκα να με πληγώνεις. Τόνια
Όταν πηγαίνω στο χωριό µου Όταν πηγαίνω στο χωριό μου, φιλάω τον άγγελο μου κάθε φορά που πήγαινα να βρω το όνειρο μου προς στο σπίτι του Νικόλα για να βρω και τον ξερόλα να γουστάρουμε τρελά έχουμε και δυο παιδιά που θα παίζουν όλη μέρα και θα λέμε καλημέρα θα χορεύουμε ταγκό θα σε πάω ένα ποτό θα το πω στο αφεντικό και ύστερα θα τρελαθώ, ρίχνω ρίμες στο λεπτό μην μιλάς θα αγχωθώ. Η ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΦΥΣΗ Αχ φύση μου γλυκιά φύση μου μαγευτικιά που μαγεύεις όλους μας με την ομορφιά σου την γλυκιά. Φύση μου ανοιξιάτικη λουλούδι της αυγής λαμπερή και μυρωδάτη την ομορφιά σου δεν αντέχει κανείς. Λουΐζα Ρούσσου
Περιμετώπιο Όσοι φορούν περιμετώπιο και στο δρόμο τρέχουν δε πρόκειται με τα κιλά ποτέ τους να βρεθούν τις πιτσαρίες τα φαστ φούντ στο δρόμο θα αποφεύγουν μα όταν στο σπίτι φτάσουνε θα ξανανταμωθούν Όσοι νομίζουν πως κρατάν της λόρδας χαλινάρια και τη κοιλιά στη δίαιτα τη χαλιναγωγούν εγκράτεια και αντοχή την παίζουνε στα ζάρια φαί γυναίκες και λεφτά μπροστά τους θα βρεθούν Όσοι με ισοθερμική φόρμα μαγειρεύουν κορμί φιδίσιο και όμορφο γρήγορα αποκτούν σα σαντιγί σα μπεσαμέλ τα πλήθη τα μαγεύουν μα απ τον καθρέφτη όταν περνούν κιλά ξαναφορούν Νώντας
ΚΛΕΦΤΟΦΕΓΓΑΡΟ Στις δάφνες πάνω κάθεται τ αστραφτερό φεγγάρι πικρολαλεί τον πόνο του ποιος θα ρθει να το πάρει; Να το γεμίσει στολισμούς ναι να το κανακέψει να του ειπεί τα μυστικά που κρύβει μέσα η σκέψη! Μόλις το δει να στέκεται να τρέξει να το κλέψει κι αν το βάνε στον κόρφο του κανείς δεν θα τον ψέξει Ε.. λογισμέ πού χάνεσαι; ποια σ έχει πια μαγέψει; ποια Καλυψώ,ποιος Νάρκισσος σε έχει διαφεντέψει; Στις στάχτες πάνω κάθεται τ αστραφτερό φεγγάρι δάφνες που έκαψε ο νους τις νύχτες του Φλεβάρη Α.Ε
Ο ΨΑΡΑΣ Σε ανατολή και δύση σε βοριά και νοτιά η βαρκούλα θα γυρίσει και θα φέρει τον ψαρά Με τα χεριά ροζιασμένα αρμυρισμένα τα πλωριά τα κουπάκια ανεβασμένα δένει κόμπο τα σκοινιά Τη βαρκούλα ν ασφαλίσει και να έβγει στη στεριά το μωρό του να φιλήσει και να πάει στην αγορά Τη ψαριά θα την αφήσει σ ένα πάγκο με καλά μεσημέρι θα γυρίσει με τη σκέψη στη κυρά ΑΕ
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Στο σχολείο που πηγαίνω μαθαίνω την Τεχνολογία μα ο κύριος είναι αυστηρός και παίρνω δεκατρία. Στο σχολείο που πηγαίνω μαθαίνω πια την ιστορία μα ο κύριος έχει απαίτηση να κάνω ησυχία. Στο σχολείο που πηγαίνω μαθαίνω και γεωγραφία μα η σκέψη μου ευρίσκεται συνέχεια στην πλατεία ΣΕΡΕΝΑΤΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Το ποδηλατάκι μου Πινγκ πονγκ game.... 4 4 Βρέχει Σβησμένο κερί... 5 6 Το άσπρο χιόνι των Χριστουγέννων 7 Ζωή... 7 Όταν ξυπνάω ένα πρωί Καραβάκι της Στεριάς Το ψέμα και η Φιλία Η φιλία είναι παντοτινή.. 8 9 10 10 Το σ αγαπώ Έρωτας Η Αγάπη 11 11 12 Όταν πηγαίνω στο χωριό μου 13 Η μαγευτική Φύση 13 Περιμετώπιο Κλεφτοφέγγαρο 14 15 Ο Ψαράς Το σχολείο 16 17