ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΩΝ 2013-2014

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΩΝ 2013-2014

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΩΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ σελ. 63 1. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ σελ. 63 σελ. 136 Η ΜΕΤΟΧΗ σελ. 65 2. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ σελ. 68 σελ.139 3. ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ σελ. 72 σελ.142 ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ σελ. 72 ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ σελ. 73 ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ σελ. 75 ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ σελ. 75 ΑΝΑΛΥΣΗ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ σελ. 79 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΟΣ σελ. 80 4. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΜΟΡΦΗΣ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΣΕ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ σελ. 80 σελ.144 ΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ σελ. 81 5. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ σελ. 81 σελ.145 6. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ σελ. 81 σελ.150 Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ σελ. 82 7. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ σελ. 82 σελ.152 Ο Β ΟΡΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ σελ. 84 8. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ Β ΟΡΟΥ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ σελ. 84 σελ.153 Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ σελ. 85 9. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ σελ. 85 σελ.153 Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ σελ. 86 10. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ σελ. 86 σελ.153 ΤΟ ΣΟΥΠΙΝΟ σελ. 88 ΤΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ σελ. 89 ΤΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΟ σελ. 90 Η ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΣΥΖΥΓΙΑ σελ. 91 11. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΠΠΣ ΣΕ debeo+τελικό απαρέμφατο σελ. 91 σελ.155 12. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ debeo+τελικό απαρέμφατο ΣΕ ΠΠΣ σελ. 91 σελ.155 Η ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΗ ΕΛΞΗ σελ. 92 13α. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟΥ ΣΕ ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΟ (ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΗ ΕΛΞΗ) σελ. 92 σελ.155 13β. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΟΥ ΣΕ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ (ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ) σελ. 93 σελ.156 Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ σελ. 94 14. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ σελ. 94 σελ.156 Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ σελ. 98 ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ σελ. 99 15. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ (ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΜΙΑΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΠΟΥ ΕΚΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ) σελ. 100 σελ.159 ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 101 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 101 ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 102 ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 104 ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 105 ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 106 ΒΟΥΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 107

ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 107 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 108 ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 109 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ QUOMINUS KAI QUIN σελ. 109 ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ σελ. 110 ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΚΕΜΕΝΩΝ σελ. 111 16. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ σελ. 111 σελ.161 ΕΥΘΕΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 114 ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σελ. 116 ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ cum σελ. 117 17. ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΜΕ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΕ ΑΛΛΟ ΕΙΔΟΣ σελ. 118 σελ.163 18. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΣΗΣ ΣΕ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ σελ. 118 σελ.166 ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ σελ. 119 19. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΥΘΕΟΣ ΛΟΓΟΥ ΣΕ ΠΛΑΓΙΟ σελ. 120 σελ.167 20. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΕ ΕΥΘΥ σελ. 124 σελ.179 21. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΥΘΕΙΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΕ ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ σελ. 126 σελ.180 22. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΠΛΑΓΙΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΕ ΕΥΘΕΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ σελ. 128 σελ.181 23. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΒΟΥΛΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΣΕ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ σελ. 130 σελ.182 24. ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ : ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ - ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ - ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ σελ. 132 σελ.183 ΑΛΛΗΛΟΠΑΘΕΙΑ-ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΑ σελ. 134

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥσελ. 63 ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Στην ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ : το υποκείμενο του τελικού απαρεμφάτου τίθεται σε πτώση ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ (όπως στα αρχαία ελληνικά). Vim hostium cavere debetis (=οφείλετε να φυλάγεστε από την ορμή των εχθρών) (Υ/Ρ=Υ/ΑΠ=vos) Στην ΕΤΕΡΟΠΡΟΣΩΠΙΑ : το υποκείμενο του τελικού απαρεμφάτου τίθεται σε πτώση ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ (όπως στα αρχαία ελληνικά). Legatos frumentum importare iubet (=διατάζει τους διοικητές να φέρουν σιτάρι) (Υ/Ρ=is, Υ/ΑΠ=legatos) ΕΙΔΙΚΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ Στην ΤΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ : Α. το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου τίθεται σε πτώση ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ και ποτέ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ. Συνήθως πρόκειται για τύπο της προσωπικής αντωνυμίας. Το φαινόμενο αυτό λέγεται λατινισμός του ειδικού απαρεμφάτου. puto me errare (=νομίζω ότι κάνω λάθος) (Υ/Ρ/=ego, Υ/AΠ=me) Β. το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου τίθεται σε πτώση ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ εάν το ρήμα εξάρτησης είναι ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, όπως : dicitur(=λέγεται), fertur(=αναφέρεται), nuntiatur(=αναγγέλλεται), existimatur(=υπολογίζεται) κ.α..στην περίπτωση έχουμε άρση του λατινισμού του ειδικού απαρεμφάτου Hercules boves refecisse fertur (=Ο Ηρακλής λέγεται ότι ξεκούρασε τα βόδια) (Υ/Ρ=Υ/ΑΠ= Hercules) Στην ΕΤΕΡΟΠΡΟΣΩΠΙΑ : το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου τίθεται σε πτώση ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ (όπως στα αρχαία ελληνικά). Hostes adventare audio (=ακούω ότι οι εχθροί πλησιάζουν)(y/ρ=ego, Y/AΠ=hostes) Παράδειγμα εξάρτησης του ειδικού απαρεμφάτου με όλους τους τρόπους : KEIMENO 21 Camillus absens dictator est factus (=ο Κάμιλλος εκλέχτηκε δικτάτορας, αν και ήταν μακρυά) α.ταυτοπροσωπία (λατινισμός του ειδικού απαρεμφάτου): Camillus narrat se absentem dictatorem esse factum (=ο Κάμιλλος διηγείται ότι εκλέχτηκε δικτάτορας, αν και ήταν μακρυά) β.ταυτοπροσωπία με εξάρτηση από παθητικό προσωπικό ρήμα (άρση λατινισμού) : Camillus dicitur absens dictator esse factum (=ο Κάμιλλος λέγεται ότι εκλέχτηκε δικτάτορας, αν και ήταν μακρυά) γ.ετεροπροσωπία : Plinius narrat Camillum absentem dictatorem esse factum (=ο Πλίνιος διηγείται ότι οκάμιλλος εκλέχτηκε δικτάτορας, αν και ήταν μακρυά)

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥσελ. 64 ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ Μπορεί να ζητηθεί αλλαγή της εξάρτησης του ειδικού απαρεμφάτου. Πρέπει να προσέξουμε την πτώση του υποκειμένου του: ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ : στην ταυτοπροσωπία, όταν εξαρτάται από ρήμα ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΑΘΗΤΙΚΟ (dicitur, dicuntur, fertur, credita est κλπ) ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ : 1. στην ετεροπροσωπία 2. στην ταυτοπροσωπία (λατινισμός του ειδικού απαρεμφάτου το υποκείμενο δηλώνεται απαραίτητα, ποτέ δεν παραλείπεται. Χρησιμοποιούμε τύπο της προσωπικής αντωνυμίας) Παραδείγματα ΚΕΙΜΕΝΟ 41 non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam dicuntur, sed aetatis suae verbis utebantur. (=όχι των Σικανών και των Πελασγών, οι οποίοι λέγεται ότι πρώτοι κατοίκησαν την Ιταλία, αλλά τη γλώσσα της εποχής μας χρησιμοποιούσαν) Έχουμε το ειδικό απαρέμφατο coluisse με εξάρτηση από το παθητικό προσωπικό ρήμα dicuntur (ταυτοπροσωπία). Ζητείται να αντικατασταθεί το dicuntur από το προσωπικό dicunt (υποκείμενό του=qui) και να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές. : Το νέο ρήμα εξάρτησης (dicunt ) δεν είναι παθητικό προσωπικό, άρα θα έχουμε ταυτοπροσωπία με λατινισμό του ειδικού απαρεμφάτου. Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου coluisse θα τεθεί σε αιτιατική και θα δηλωθεί (se). Θα μετατραπεί σε αιτιατική και το κατηγορούμενο primi : = non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primos se coluisse Italiam dicunt, sed aetatis suae verbis utebantur. KEIMENO 48 Ea cerva... perisse credita est. (=aυτό το ελάφι πίστεψαν ότι χάθηκε) Έχουμε το ειδικό απαρέμφατο perisse με εξάρτηση από το παθητικό προσωπικό ρήμα credita est (ταυτοπροσωπία). Ζητείται να αντικατασταθεί το credita est από το προσωπικό homines crediderunt και να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές. Η ταυτοπροσωπία θα μετατραπεί σε ετεροπροσωπία και Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου perisse θα τεθεί σε αιτιατική : = Eam cervam... perisse homines crediderunt.

ΜΕΤΟΧΗ σελ. 65 Η ΜΕΤΟΧΗ Α.ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ 1. METOXH ΕΝΕΣΤΩΤΑ (amans=ὁ ἀγαπῶν) ενεργητικής φωνής δηλώνει το σύγχρονο (πράξη που συμβαίνει συγχρόνως προς την πράξη που δηλώνει το ρήμα της πρότασης) 2. ΜΕΤΟΧΗ ΜΕΛΛΟΝΤΑ (amaturus=ὁ ἀγαπήσων) : ενεργητικής φωνής δηλώνει το υστερόχρονο (πράξη που συμβαίνει μετά από την πράξη που δηλώνει το ρήμα της πρότασης) 3. ΜΕΤΟΧΗ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ (amatus=ὁ ἠγαπημένος): παθητικής φωνής δηλώνει το προτερόχρονο (πράξη που συμβαίνει πριν από την πράξη που δηλώνει το ρήμα της πρότασης) Β.ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1. ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ (ή ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ) αναλύεται σε αναφορική πρόταση είναι πάντοτε συνημμένη 2. ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ η χρήση της είναι σπάνια είναι πάντοτε συνημμένη 3. ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΟΧΗ διακρίνεται σε χρονική, αιτιολογική, υποθετική, εναντιωματική, τροπική, τελική μπορεί να είναι συνημμένη ή απόλυτη. Γ.ΣΥΝΗΜΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΕΤΟΧΗ 1. ΣΥΝΗΜΜΕΝΗ ΜΕΤΟΧΗ : Το υποκείμενό της έχει και άλλη συντακτική θέση στην πρόταση. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. propter Veientanam praedam non aequo iure divisam : επιθετική / αναφορική μετοχή, συνημμένη στο praedam, δηλώνει το προτερόχρονο 2. Tum Camillus absens dictator est factus; 3. is Gallos iam abeuntes secutus est 4. Quod illic appensum civitati nomen dedit: 5. unde tamen rogatus reversus est. ΚΕΙΜΕΝΟ 23 6. ac marito persaepe interroganti, quid ageret puer, respondebat: 7. cum lacrimae suae diu cohibitae vincerent prorumperentque, egrediebatur: ΚΕΙΜΕΝΟ 24 8. eique ab ostio quaerenti Ennium ancilla dixisset 9. Tum Ennius indignatus quod Nasica tam aperte mentiebatur... inquit : ΚΕΙΜΕΝΟ 25 10. Cato... ostendensque patribus inquit ΚΕΙΜΕΝΟ 27 11. Accius tragoediam suam ei desideranti legit. :

ΜΕΤΟΧΗ σελ. 66 ΚΕΙΜΕΝΟ 28 12. Aesopi nostri Licinus servus tibi notus Roma Athenas fugit. 13. vel Epheso rediens tecum deduc. ΚΕΙΜΕΝΟ 29 14. homo quidam ei occurit corvum tenens; ΚΕΙΜΕΝΟ 30 15. sed aliquod flagitium ac dedecus aut in Asia susceptum aut ex Asia deportatum ΚΕΙΜΕΝΟ 31 16. Bello Latino T. Manlius consul nobili genere natus exercitui Romanorum praefuit. 17. Tum adulescens, viribus suis confisus et cupiditate pugnandi permotus, iniussu consulis in certamen ruit; ΚΕΙΜΕΝΟ 36 18. Ille se in scamno assidentem apud focum et ex ligneo catillo cenantem eis spectandum praebuit 19. Nam cum ad eum magnum pondus auri publice missum attulissent. ΚΕΙΜΕΝΟ 38 20. dum aliqua vox congruens proposito audiretur. 21. Tandem puella, longa mora standi fessa, rogavit materteram ΚΕΙΜΕΝΟ 40 22. solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogatus sententiam dicere noluit : χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο Quintus Mucius Scaevola, δηλώνει το προτερόχρονο. ΚΕΙΜΕΝΟ 41 23. sermone abhinc multis annis iam obsoleto uteris ΚΕΙΜΕΝΟ 42 24. coniurationemque nascentem non credendo confirmaverunt 25. quorum auctoritatem secuti multi,... dicerent. ΚΕΙΜΕΝΟ 43 26. Non tibi ingredienti fines patriae ira cecidit? : χρονική μετοχή, συνημμένη στο tibi, δηλώνει το σύγχρονο ΚΕΙΜΕΝΟ 44 27. Hoc est quod Tarquinium dixisse ferunt exulantem. ΚΕΙΜΕΝΟ 45 28. Quam ob rem epistulam conscriptam Graecis litteris mittit. 29. Gallus, periculum veritus, constituit ΚΕΙΜΕΝΟ 46 30. sic vir bonus et sapiens et legibus parens consulit ΚΕΙΜΕΝΟ 48 31. Sertorius omnibus persuasit cervam, instinctam numine Dianae, conloqui secum : αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο cervam, δηλώνει το προτερόχρονο 32. Cum cerva, emissa a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset ΚΕΙΜΕΝΟ 49 33. eoque velut forte elapso se vulneravit. 34. Clamore deinde ancillarum in cubiculum vocatus Brutus ad eam obiurgandam venit 35. erga te tale consilium molientem

ΜΕΤΟΧΗ σελ. 67 2. ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΜΕΤΟΧΗ : Το υποκείμενό της δεν έχει άλλη συντακτική θέση στην πρόταση. Η μετοχή και το υποκείμενό της τίθενται σε πτώση αφαιρετική (και όχι γενική, όπως στα αρχαία ελληνικά) Στα κείμενα της Γ Λυκείου απαντώται 9 αφαιρετικές απόλυτες μετοχές. Από αυτές οι 7 είναι ΝΟΘΕΣ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΕΣ (βλέπε αμέσως πιο κάτω). ΝΟΘΟΣ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΜΕΤΟΧΗ : Είναι μετοχή σε αφαιρετική απόλυτο, που το ποιητικό της αίτιο συμπίπτει (νοηματικά) με το υποκείμενο του ρήματος της πρότασης. Η χρήση της είναι συχνή και οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει στη λατινική ενεργητική μετοχή για το προτερόχρονο. Και οι 7 νόθες αφαιρετικές απόλυτες μετοχές που απαντώνται στα κείμενα της Γ Λυκείου είναι χρονικές μετοχές παθητικού παρακειμένου. ΓΝΗΣΙΑ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΜΕΤΟΧΗ : Η αφαιρετική απόλυτος μετοχή που δεν είναι νόθος ονομάζεται γνήσια. Από τις αφαιρετικές απόλυτες μετοχές των κειμένων της Γ Λυκείου μόνο δύο είναι γνήσιες (κείμενο 23 : occiso, κείμενο 45 : intercepta) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. Galli, apud Alliam flumen deletis legionibus Romanorum, everterunt urbem Romam (=οι Γαλάτες, αφού κατατρόπωσαν τις λεγεώνες (:αφού κατατροπώθηκαν οι λεγεώνες) των Ρωμαίων κοντά στον ποταμό Αλία, κατέστρεψαν εντελώς την πόλη της Ρώμης) : νόθος αφαιρετική απόλυτος, χρονική μετοχή, υ/μτχ= legionibus 2. (Camillus) quibus interemptis aurum omne recepit. (=(Ο Κάμιλλος, αφού τους εξολόθρευσε (:αφού αυτοί εξολοθρεύθηκαν), πήρε πίσω όλο το χρυσάφι) : γνήσια αφαιρετική απόλυτος, χρονική μετοχή, υ/μτχ= quibus ΚΕΙΜΕΝΟ 23 3. (Paetus) occiso Scriboniano, Romam trahebatur (=αφού σκοτώθηκε ο Σκριβωνιανός, (ο Παίτος) μεταφερόταν σιδηροδέσμιος στη Ρώμη) ΚΕΙΜΕΝΟ 29 4. Audita salutatione Caesar dixit (=Ο Καίσαρας, αφού άκουσε το χαιρετισμό, είπε) ΚΕΙΜΕΝΟ 34 5. (praedones) abiectis armis ianuae appropinquaverunt (=οι ληστές, αφού πέταξαν μακριά τα όπλα τους, πλησίασαν στην πόρτα ) ΚΕΙΜΕΝΟ 40 6. Sulla, occupata urbe, senatum armatus coegerat (=Ο Σύλλας, αφού κατέλαβε τη Ρώμη, συγκάλεσε ένοπλος τη Σύγκλητο) : νόθος αφαιρετική απόλυτος, χρονική μετοχή, υ/μτχ= urbe ΚΕΙΜΕΝΟ 45 7. providet ne, intercepta epistula, nostra consilia ab hostibus cognoscantur. (=προνοεί να μη μαθευτούν τα σχέδιά μας από τους εχθρούς, αν αρπάξουν την επιστολή (=αν πέσει στα χέρια τους η επιστολή) : γνήσια αφαιρετική απόλυτος, υποθετική μετοχή, υ/μτχ= epistula ΚΕΙΜΕΝΟ 47 8. Hac re audita Augustus voluit (=Όταν ο Αύγουστος πληροφορήθηκε αυτό το πράγμα θέλησε ) ΚΕΙΜΕΝΟ 48 9. Sertorius, admissis amicis in cubiculum suum, dixit eis (=ο Σερτώριος, αφού δέχτηκε τους φίλους του στην κρεβατοκάμαρά του, τους είπε )

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ, σελ. 68 ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ 1.Μετοχή τι χρόνου; Από ρ. Ενεστώτα/Παρατατικού >>> μτχ. Ενεστώτα Από ρ. Μέλλοντα/Συντ.Μέλλοντα >>> μτχ. Μέλλοντα Από ρ. Παρακειμένου/Υπερσυντελίκου >>> μτχ. Παρακειμένου (παθητική!) 2.Συνημμένη ή απόλυτη; Το υποκείμενο του ρ. θα είναι το υποκείμενο της μτχ. Άρα θα προσέξω αν η μτχ. μου θα είναι συνημμένη ή απόλυτη (απόλυτη αν το υποκ. της μτχ. είναι μόνο αυτό και τίποτε άλλο μέσα στην πρόταση που θα φτιάξω). Θα λάβω υπόψη μου όλη την περίοδο. Αν είναι συνημμένη τη βάζω στο ΓΑΠ του υποκειμένου της. Αν είναι απόλυτη τη βάζω σε αφαιρετική και μαζί και το υποκείμενό της. ΠΡΟΣΟΧΗ :Αν φτιάξω μτχ. Παρακειμένου (από ρ. ενεργητικό) θα μετατρέψω τη σύνταξη σε παθητική. Αυτή οπωσδήποτε θα είναι αφαιρετική απόλυτη (και μάλιστα νόθος). 3.Ποιες προτάσεις μετατρέπονται σε μετοχές; Αναφορικές >> αναφορική ή επιθετική μτχ. (πάντα συνημμένη) Χρονικές, αιτιολογικές, υποθετικές, εναντιωματικές, τελικές >> αντίστοιχο είδος Δεν μετατρέπονται σε μετοχές : Συμπερασματικές, βουλητικές, ενδοιαστικές, παραβολικές, πλ.ερωτηματικές, quominus/quin ΠΡΟΣΟΧΗ :Το sum δεν έχει μετοχή Ενεστώτα-μόνο τα σύνθετά του absum(absens)-praesum (praesens) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. nam Pisaurum dicitur, quod illic aurum pensatum est. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : nam Pisaurum dicitur illic auro pensato. (αφαιρετική απόλυτος) ΚΕΙΜΕΝΟ 23 2. Deinde, cum lacrimae suae, diu cohibitae, vincerent / prorumperentque, egrediebatur ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Deinde, lacrimis suis, diu cohibitis, vincentibus prorumpentibusque, egrediebatur(αφαιρετική απόλυτος) ΚΕΙΜΕΝΟ 24 3. cum Ennius ad Nasicam venisset et eum a ianua quaereret ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Ennio eum a ianua quaerente (η πρώτη πρόταση δεν μετατρέπεται) 4. etsi domi erat. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : δεν μετατρέπεται, γιατί δεν υπάρχει μετοχή ενεστώτα του sum 5. Tum Ennius indignatus, quod Nasica tam aperte mentiebatur, inquit ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Tum Ennius indignatus, Nasica tam aperte mentiente, inquit 6. Ego, cum te quaererem, ancillae tuae credidi te domi non esse; ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Ego te quaerens ancillae tuae credidi te domi non esse; ΚΕΙΜΕΝΟ 27 7. quae scripsisset ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : scripta (ab eo) 8. quae dura et acerba nascuntur ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : dura et acerba nascentia ΚΕΙΜΕΝΟ 28 9. Postea Plato quidam Sardianus, cum eum fugitivum esse ex Aesopi litteris cognovisset, hominem comprehendit

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ, σελ. 69 ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Postea Plato quidam Sardianus, eum fugitivum esse ex Aesopi litteris cognitum, hominem comprehendit (συνημμένη στο hominem) ΚΕΙΜΕΝΟ 29 10. Cum Octavianus post victoriam Actiacam Romam rediret, homo quidam ei occurrit corvum tenens ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Octaviano post victoriam Actiacam Romam redeunti homo quidam ei occurrit corvum tenens; (συνημμένη στο ei=octaviano) 11. quotiescumque avis non respondebat, sutor dicere solebat ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : avi(-e) non respondente (αφαιρετική απόλυτος, μετοχή ενεστώτα) ΚΕΙΜΕΝΟ 30 12. si habet Asia suspicionem quandam luxuriae, Murenam laudare debemus ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : habente Asia suspicionem quandam luxuriae, Murenam laudare debemus (αφαιρετική απόλυτος, μετοχή ενεστώτα) 13. Murenam laudare debemus, quod Asiam vidit sed in Asia continenter vixit. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Murenam laudare debemus, Asia visa (αφαιρετική απόλυτος, εννοείται ποιητικό αίτιο a Murena) (σε μετοχή μπορεί να μετατραπεί μόνο η πρώτη πρόταση. Η μετατροπή της δεύτερης πρότασης δεν είναι αποδεκτή γραμματικά και νοηματικά.) ΚΕΙΜΕΝΟ 31 14. Is cum aliquando castris abiret, edixit ut ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Is aliquando castris abiens, edixit ut...(χρονική μετοχή ενεστώτα, σύγχρονο, συνημμένη στο is) 15. Sed consul in castra, cum in castra revertisset, adulescentem, morte multavit. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Sed consul in castra reversus adulescentem, morte multavit. (χρονική μετοχή παρακειμένου, προτερόχρονο, συνημμένη στο consul το ρ. είναι αποθετικό-ημιαποθετικό και δεν τίθεται ζήτημα μετατροπής της σύνταξης από ενεργητική σε παθητική) ΚΕΙΜΕΝΟ 32 16. quae iacerent in tenebris omnia, nisi litterarum lumen accederet ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : quae iacerent in tenebris omnia, litterarum lumine non accedente (αφαιρετική απόλυτος) ΚΕΙΜΕΝΟ 34 17. Tum Scipio, cum se ipsum captum venisse eos existimasset, praesidium domesticorum in tecto conlocavit ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Tum Scipio se ipsum captum venisse eis (iis-is) existimatis praesidium domesticorum in tecto conlocavit. (νόθος αφαιρετική απόλυτος αιτιολογική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο) 18. Quod ut praedones animadverterunt,... appropinquaverunt et... nuntiaverunt ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Quo (=eo) animadverso praedones... appropinquaverunt et... nuntiaverunt...(νόθος αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο) 19. Haec postquam domestici Scipioni rettulerunt, is fores resecari eosque intromitti iussit ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : His a domesticis Scipioni relatis is fores resecari eosque intromitti iussit. (αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο) 20. Cum ante vestibulum dona posuissent, praedones domum reverterunt. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Ante vestibulum donis positis praedones domum reverterunt. (νόθος αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο) ΚΕΙΜΕΝΟ 36 21. cum ad eum magnum pondus auri publice missum attulissent, vultum risu solvit et protinus dixit ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : magno pondere auri publice misso ad eum allato, vultum risu solvit et protinus dixit (αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή παθητικού παρακειμένου, δηλώνει το προτερόχρονο)

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ, σελ. 70 ΚΕΙΜΕΝΟ 37 22. In eum locum res deducta est, ut, nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit, salvi esse nequeamus. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : quo deo vel casu aliquo non subventuro (μετοχή μέλλοντα σε αφαιρετική απόλυτο ) 23. sed tantus furor omnes invaserat, ut pugnare cuperent, etsi ego clamabam nihil esse bello civili miserius ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : sed tantus furor omnes invaserat, ut pugnare cuperent, (a) me clamante nihil esse bello civili miserius (αφαιρετική απόλυτος) ΚΕΙΜΕΝΟ 38 24. Caecilia, uxor Metelli, dum more prisco omen nuptiale petit filiae sororis, ipsa fecit omen. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Caecilia, uxor Metelli, more prisco omen nuptiale petens filiae sororis, ipsa fecit omen. 25. quam Metellus, dum vixit, multum amavit ; ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : quam Metellus vivens multum amavit ; (αν και το ρήμα είναι παρακειμένου, μετατρέπουμε σε μετοχή ενεστώτα, γιατί δηλώνεται το σύγχρονο) ΚΕΙΜΕΝΟ 40 26. cum Sulla minitans ei instaret, dixit is Sullae ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : dixit is Sullae minitanti ei instanti.( instanti : χρονική μετοχή ενεστώτα, συνημμένη στο έμμεσο αντικείμενο του ρ. Sullae- η μετοχή minitanti επίσης σε δοτική, συνημμένη στο Sullae) 27. Licet mihi ostendas agmina militum, quibus curiam circumsedisti; licet mortem miniteris, numquam tamen ego hostem iudicabo Marium. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Mihi (a) te ostendente agmina militum, quibus curiam circumsedisti; mortem (a) te minitante, numquam tamen ego hostem iudicabo Marium. (αφαιρετικές απόλυτες εναντιωματικές μετοχές ενεστώτα, δηλώνουν το σύγχρονο) ΚΕΙΜΕΝΟ 41 28. Tu autem sermone abhinc multis annis iam obsoleto uteris, quod neminem scire atque intellegere vis, quae dicas ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Tu autem sermone abhinc multis annis obsoleto uteris neminem scire atque intellegere volens (πιο εύχρηστη η συνώνυμη μετοχή cupiens), quae dicas 29. atque id, quod a C. Caesare scriptum est, habe semper in memoria et in pectore ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : atque id, a C. Caesare scriptum, habe semper in memoria et in pectore: (η μετοχή λειτουργεί ως παράθεση στο id-το id μπορεί και να παραλειφθεί, ώστε η αναφορική μετοχή να λειτουργεί ως αντικείμενο στο ρ. habe : atque a C. Caesare scriptum habe semper in memoria et in pectore: ) ΚΕΙΜΕΝΟ 42 30. Nonnulli sunt in hoc ordine, qui aut ea, quae imminent, non videant, aut ea, quae vident, dissimulent ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Nonnulli sunt in hoc ordine, aut ea, quae imminent, non videntes, aut ea, quae vident, dissimulentes. 31. Nonnulli sunt in hoc ordine, qui aut ea, quae imminent, non videant ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Nonnulli sunt in hoc ordine, qui aut imminentia, non videant (το ea παραλείπεται) 32. Si iste in Manliana castra pervenerit, quo intendit, neminem tam stultum fore... ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Nunc intellego, isto in Manliana castra perventuro, quo intendit, neminem tam stultum fore, qui non videat coniurationem esse factam, neminem tam improbum, qui non fateatur. (αφαιρετική απόλυτος μετοχή μέλλοντα. Η μετοχή μέλλοντα χρησιμοποιείται εδώ, γιατί το pervenerit =υποτακτική παρακειμένου σε πλάγιο λόγο, προέρχεται από οριστική συντελεσμένου μέλλοντα στον ευθύ λόγο. 33. Nunc intellego neminem tam stultum fore, qui non videat coniurationem esse factam, neminem tam improbum, qui non fateatur.

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ, σελ. 71 ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : neminem tam improbum, non videntem coniurationem esse factam, neminem tam improbum, non fatentem. (επιθετικές μετοχές συνημμένες στα δύο neminem) ΚΕΙΜΕΝΟ 43 34. Qui potuisti populari hanc terram, quae te genuit atque aluit ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Qui (tu) potuisti populari hanc terram genitus atque al(i)tus ab ea? (μετοχές παθητικού παρακειμένου συνημμένες στο υποκείμενο του ρ. tu, το οποίο μπορεί και να παραλειφθεί,το ab ea εμπρόθετος ποιητικού αιτίου) 35. ego nisi (te) peperissem (=αν εγώ δε σε είχα γεννήσει), Roma non oppugnaretur ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : (a) te non parto a me (=αν εσύ δεν είχες γεννηθεί από εμένα), Roma non oppugnaretur (αφαιρετική απόλυτος μετοχή παθητικού παρακειμένου-το εννοούμενο αντικείμενο του ρ. peperissem te(=σε αιτιατική), μετατρέπεται σε υποκείμενο της αφ.απολ. μετοχής parto (a) te (=σε αφαιρετική) - το a me είναι ποιητικό αίτιο) 36. nisi filium haberem, libera in libera patria mortua essem. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : ego filium non habens, libera in libera patria mortua essem. ενεστώτα, συνημμένη στο υπ. του ρ. essem) (μετοχή 37. at contra hos, si pergis, aut immatura mors aut longa servitus manet. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : at contra hos, (a) te pergente, aut immatura mors aut longa servitus manet. (μετοχή ενεστώτα σε αφαιρετική απόλυτο ) ΚΕΙΜΕΝΟ 44 38. Tum intellexi, quos fidos amicos habuissem, quos infidos, cum iam neutris gratiam referre poteram. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Tum intellexi, quos fidos amicos habuissem, quos infidos, iam neutris gratiam referre potens ΚΕΙΜΕΝΟ 46 39. ut laudandus is sit, qui pro re publica cadat ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : ut laudandus sit pro re publica cadens (πρέπει να παραλειφθεί το is της προτάσεως, ώστε η μετοχή να λειτουργεί ως υποκείμενο του ρ.) ΚΕΙΜΕΝΟ 47 40. Etsi super vestem earum deprehendit canos, tamen Augustus dissimulavit eos vidisse... ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : super vestem earum deprehensis canis, tamen Augustus dissimulavit eos vidisse... (νόθος αφαιρετική απόλυτος εναντιωματική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο) ΚΕΙΜΕΝΟ 49 41. Porcia, Bruti uxor, cum viri sui consilium de interficiendo Caesare cognovisset, cultellum tonsorium quasi ungium resecandorum causa poposcit. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Porcia, Bruti uxor, viri sui consilio de interficiendo Caesare cognito, cultellum tonsorium quasi ungium resecandorum causa poposcit. (νόθος αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή παθητικού παρακειμένου, δηλώνει το προτερόχρονο) 42. Clamore deinde ancillarum in cubiculum vocatus Brutus ad eam obiurgandam venit, quod tonsoris praeripuisset officium. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ : Clamore deinde ancillarum in cubiculum vocatus Brutus ad eam obiurgandam venit, tonsoris officiο ab ea praerepto. (αφαιρετική απόλυτος αιτιολογική μετοχή παθητικού παρακειμένου, δηλώνει το προτερόχρονο)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 72 ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ Ποιες μετοχές μετατρέπονται σε δευτερεύουσα : Επιθετικές (> αναφορικές), χρονικές, αιτιολογικές, εναντιωματικές, τελικές, υποθετικές δεν μετατρέπονται σε δευτερεύουσα οι κατηγορηματικές και τροπικές Πώς εργάζομαι; βρίσκω το είδος της μετοχής Με βάση τη θεωρία των αντίστοιχων δευτερευουσών προτάσεων επιλέγω τον κατάλληλο σύνδεσμο εισαγωγής και την έγκλιση εκφοράς της πρότασης που θα φτιάξω Για να επιλέξω τον κατάλληλο χρόνο του ρήματος της δευτερεύουσας πρότασης που θα φτιάξω, εργάζομαι ως εξής : o Με βάση το χρόνο της μετοχής (Ενεστώτας, Μέλλων, Παρακείμενος) επισημαίνω τη χρονική σχέση που εκφράζει η μτχ. (Σύγχρονο, Προτερόχρονο, Υστερόχρονο). Την ίδια χρονική σχέση θα εκφράζει και η δευτερεύουσα πρόταση. o H χρονική αυτή σχέση θα καθορίσει το χρόνο του ρήματος της δευτερεύουσας, όπως στην ακολουθία των χρόνων. Ο παρακάτω πίνακας (που είναι ίδιος με τον πίνακα της ακολουθίας των χρόνων για τις προτάσεις που εκφέρονται με υποτακτική) δείχνει το χρόνο του ρήματος της δευτερεύουσας που θα φτιάξω, είτε σε Οριστική είτε σε Υποτακτική (εξαιρέσεις στις χρονικές) : ΜΕΤΟΧΗ Ενεστώτα σύγχρονο Μέλλοντα υστερόχρονο παρακειμένου προτερόχρονο ΡΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ Από αρκτικό Ενεστώτας Από ιστορικό Παρατατικός Από αρκτικό Μέλλων Από ιστορικό (-urus essem) Από αρκτικό Παρακείμενος Από ιστορικό υπερσυντέλικος Για το υποκείμενο του ρήματος της δευτερεύουσας πρόταση που θα φτιάξω, αν η μετοχή είναι ΣΥΝΗΜΜΕΝΗ ή ΓΝΗΣΙΑ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΗ (δηλαδή σε όλες τις περιπτώσεις εκτός των 7 νόθων αφαιρετικών απολύτων μετοχών): o μετατρέπω το υποκείμενο της μετοχής σε ονομαστικη (γιατί θα είναι υποκείμενο του ρήματος της δευτερεύουσας πρότασης) Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί η μετατροπή η ΝΟΘΟΣ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΗ : o Οι νόθες αφαιρετικές απόλυτες μετοχές είναι όλες χρονικές μετοχές παθητικού παρακειμένου (βλέπε πιο πάνω), ΟΜΩΣ : o Κατά τη μετατροπή τους σε δευτερεύουσα πρόταση, ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ, δηλαδή πρέπει να μετατρέψω τη σύνταξη από παθητική σε ενεργητική o Το εννοούμενο ποιητικό αίτιο της μετοχής θα είναι υποκείμενο του ρήματος της πρότασης που θα φτιάξω. Επειδή στη νόθο αφαιρετκή απόλυτο το εννοούμενο ποιητικό αίτιο συμπίπτει με το υποκείμενο του ρήματος της πρότασης στην οποία βρίσκεται η μετοχή, δεν χρειάζεται να το ξαναγράψω ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ (που είναι σε αφαιρετική) ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ (όπως κάνω στη μετατροπή από παθητική σε ενεργητική σύνταξη) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ Αναλύεται σε αναφορική πρόταση είναι πάντα συνημμένη στον όρο που προσδιορίζει η αντωνυμία qui, quae, quod τίθεται στην ονομαστική (σπάνια σε άλλο κατάλληλο τύπο) και στον αριθμό και γένος του προσδιοριζόμενου όρου.(σπάνια σε άλλο κατάλληλο τύπο) το ρήμα της αναφορικής πάντοτε στην Οριστική και στον κατάλληλο χρόνο βάσει του πίνακα. ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. Tum Camillus, qui diu apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam non aequo iure divisam : αναφορική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 73 Tum Camillus, qui diu apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam, quae non aequo iure divisa erat ΚΕΙΜΕΝΟ 23 2. cum lacrimae suae, diu cohibitae, vincerent prorumperentque, egrediebatur: αναφορική μετοχή συνημμένη στο lacrimae, δηλώνει το προτερόχρονο cum lacrimae suae, quae diu cohibitae erant, vincerent prorumperentque, egrediebatur: ΚΕΙΜΕΝΟ 24 3. eique ab ostio Ennium quaerenti, ancilla dixisset: αναφορική μετοχή, συνημμένη στο ei(que), δηλώνει το σύγχρονο eique, qui ab ostio Ennium quaerebat, ancilla dixisset ΚΕΙΜΕΝΟ 28 4. Aesopi nostri Licinus servus tibi notus Roma Athenas fugit.: αναφορική μετοχή συνημμένη στο servus, δηλώνει το προτερόχρονο Aesopi nostri Licinus servus, qui tibi notus est (erat), Roma Athenas fugit. ΚΕΙΜΕΝΟ 30 5. Quam ob rem accusatores non Asiae nomen Murenae obiecerunt sed aliquod flagitium ac dedecus aut in Asia (a Murena) susceptum aut ex Asia deportatum.: δύο αναφορικές μετοχές συνδεόμενες με το aut...aut, συνημμένες στα flagitium ac dedecus Quam ob rem accusatores non Asiae nomen Murenae obiecerunt sed aliquod flagitium ac dedecus quod aut in Asia (a Murena) susceptum aut ex Asia deportatum erat (est). ΚΕΙΜΕΝΟ 31 6. Bello Latino T. Manlius consul, nobili genere natus, exercitui Romanorum praefuit: αναφορική μετοχή συνημμένη στο T. Manlius, δηλώνει το προτερόχρονο Bello Latino T. Manlius consul, qui nobili genere natus erat, exercitui Romanorum praefuit. ΚΕΙΜΕΝΟ 36 7. Nam cum ad eum magnum pondus auri, publice missum, attulissent: αναφορική μετοχή, συνημμένη στο pondus, δηλώνει το προτερόχρονο Nam cum ad eum magnum pondus auri, quod publice missum erat, attulissent (δευτερεύουσα αναφορική πρόταση+οριστική υπερσυντελίκου) ΚΕΙΜΕΝΟ 38 8. dum aliqua vox congruens proposito audiretur.: αναφορική μετοχή συνημμένη στο vox, δηλώνει το σύγχρονο dum aliqua vox, quae congruebat proposito, audiretur. ΚΕΙΜΕΝΟ 42 9. coniurationemque nascentem non credendo confirmaverunt: αναφορική (ή χρονική) μετοχή, συνημμένη στο coniurationem, δηλώνει το σύγχρονο ως αναφορική : coniurationemque, quae nascebatur, non credendo confirmaverunt ως χρονική : coniurationemque, dum nascitur, non credendo confirmaverunt (dum+οριστική ενεστώτα, σύγχρονοσυνεχιζόμενη πράξη) coniurationemque, cum nasceretur, non credendo confirmaverunt (cum ιστορικός + υποτακτική παρατατικού, σύγχρονο στο παρελθόν από ιστορικό χρόνο) coniurationemque, cum nascebatur, non credendo confirmaverunt (cum καθαρά χρονικός+οριστική) ΚΕΙΜΕΝΟ 45 10. epistulam conscriptam Graecis litteris mittit : αναφορική μετοχή, συνημμένη στο epistulam, δηλώνει το προτερόχρονο epistulam, quae Graecis litteris conscripta erat (est), mittit ΚΕΙΜΕΝΟ 46

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 74 11. Ut enim leges omnium salutem singulorum saluti anteponunt, sic vir bonus et sapiens et legibus parens consulit : αναφορική μετοχή συνημμένη στο vir Ut enim leges omnium salutem singulorum saluti anteponunt, sic vir bonus et sapiens et qui legibus paret consulit ΚΕΙΜΕΝΟ 49 12. non est hoc temerarium factum meum, sed certissimum indicium amoris mei erga te tale consilium molientem : αναφορική μετοχή, συνημμένη στο te, δηλώνει το σύγχρονο non est hoc temerarium factum meum, sed certissimum indicium amoris mei erga te, qui tale consilium moliris(-re) ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ Στα κείμενά μας είναι όλες συνημένες Εισαγωγή και εκφορά βάσει της θεωρίας : 1. Quod +Οριστική : αιτιολογία αντικειμενικά αποδεκτή 2. Quod +Υποτακτική : αιτιολογία υποκειμενική-υποθετική -ακολουθία χρόνων 3. Cum +Υποτακτική : αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας Χρόνος και εκφορά βάσει του πίνακα ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. quod illic appensum, civitati nomen dedit : αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο quod, δηλώνει το προτερόχρονο quod id illic appensum erat (est), civitati nomen dedit (quod +οριστική, αιτιολογία αντικειμενικά αποδεκτή) quod id illic appensum esset, civitati nomen dedit (quod +υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν, αιτιολογία υποκειμενική-υποθετική) cum id illic appensum esset, civitati nomen dedit (cum +υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας) ΚΕΙΜΕΝΟ 24 2. Tum Ennius indignatus quod Nasica tam aperte mentiebatur... inquit: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο Ennius, δηλώνει το προτερόχρονο Tum Ennius, quod indignatus erat (est), quod Nasica tam aperte mentiebatur... inquit : (quod +οριστική, αιτιολογία αντικειμενικά αποδεκτή) Tum Ennius, quod indignatus esset, quod Nasica tam aperte mentiebatur... inquit : (quod +υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενική-υποθετική) Tum Ennius, cum indignatus esset, quod Nasica tam aperte mentiebatur... inquit : (cum +υποτακτική, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας) ΚΕΙΜΕΝΟ 27 3. Accius tragoediam suam ei desideranti legit.: αιτιολογική ή αναφορική μετοχή, συνημμένη στο ei, δηλώνει το σύγχρονο ως αιτιολογική μετοχή : Accius tragoediam suam ei, quod (is) desiderabat, legit. (quod +οριστική, αιτιολογία πραγματική, αντικειμενικά αποδεκτή) Accius tragoediam suam ei, quod (is) desideraret, legit. (quod +υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενικήυποθετική) Accius tragoediam suam ei, cum (is) desideraret, legit. (cum +υποτακτική, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας) ΚΕΙΜΕΝΟ 31 4. Tum adulescens, viribus suis confisus et cupiditate pugnandi permotus, iniussu consulis in certamen ruit: αιτιολογικές μετοχές συνημμένες στο adulescens, δηλώνουν το προτερόχρονο Tum adulescens, quod viribus suis confisus erat et cupiditate pugnandi permotus erat, iniussu consulis in certamen ruit; (quod +οριστική=αιτιολογία πραγματική, αντικειμενικά αποδεκτή) Tum adulescens, quod viribus suis confisus esset et cupiditate pugnandi permotus esset, iniussu consulis in certamen ruit; (quod +υποτακτική=αιτιολογία υποκειμενική, υποθετική) Tum adulescens, cum viribus suis confisus esset et cupiditate pugnandi permotus esset, iniussu consulis in certamen ruit; (cum +υποτακτική=αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής, λογικής διεργασίας)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 75 ΚΕΙΜΕΝΟ 38 5. Tandem puella, longa mora standi fessa, rogavit materteram: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο puella, δηλώνει το προτερόχρονο Tandem puella, quod longa mora standi fessa erat, rogavit materteram (quod +οριστική, αιτιολογία αντικειμενικά αποδεκτή) Tandem puella, quod longa mora standi fessa esset, rogavit materteram (quod +υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενική-υποθετική) Tandem puella, cum longa mora standi fessa esset, rogavit materteram (cum +υποτακτική, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας) ΚΕΙΜΕΝΟ 42 6. quorum auctoritatem secuti multi, dicerent: τροπική ή αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο multi, δηλώνει το προτερόχρονο ως τροπική δεν μετατρέπεται σε πρόταση ως αιτιολογική : multi, quod eorum auctoritatem secuti erant, dicerent (quod+οριστική, αιτιολογία πραγματική) multi, quod eorum auctoritatem secuti essent, dicerent (quod+υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενική) multi, cum eorum auctoritatem secuti essent, dicerent (cum+ υποτακτική, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής-λογικής διεργασίας) ΚΕΙΜΕΝΟ 45 7. Gallus, periculum veritus, constituit : αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο Gallus, δηλώνει το προτερόχρονο Gallus, quod periculum veritus erat, constituit (quod +οριστική, αιτιολογία πραγματική, αντικειμενικά αποδεκτή) Gallus, quod periculum veritus esset, constituit (quod +υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενική) Gallus, cum periculum veritus esset, constituit (cum+υποτακτική, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας) ΚΕΙΜΕΝΟ 48 8. Sertorius omnibus persuasit cervam, instinctam numine Dianae, conloqui secum: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο cervam, δηλώνει το προτερόχρονο Sertorius omnibus persuasit cervam, quod instincta erat numine Dianae, conloqui secum (quod+οριστική, αιτιολογία πραγματική, αντικειμενικά αποδεκτή) Sertorius omnibus persuasit cervam, quod instincta esset numine Dianae, conloqui secum (quod+υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενική) Sertorius omnibus persuasit cervam, cum instincta esset numine Dianae, conloqui secum (cum+υποτακτική, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής - λογικής διεργασίας) ΚΕΙΜΕΝΟ 49 9. eoque velut forte elapso se vulneravit: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο eo, δηλώνει αιτιολογία υποκειμενική-υποθετική, συνοδευόμενη από το velut, που τονίζει το υποκειμενικό περιεχόμενο της αιτιολογίας, δηλώνει το προτερόχρονο. eoque, quod velut forte elapsus esset, se vulneravit. (quod+υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενική-υποθετική) κατ άλλη άποψη η μτχ. elapso είναι επιθετική (ενώ το velut forte είναι βραχυλογική έκφραση που δηλώνει παραβολή και λανθάνει παραβολική υποθετική πρόταση). Η ανάλυσή της ως επιθετικής μετοχής θα έχει ως εξής : eoque, qui velut forte elapsus erat, se vulneravit. 10. vocatus : χρονική αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο Brutus, δηλώνει το προτερόχρονο ως αιτιολογική : Clamore deinde ancillarum in cubiculum, quod vocatus est, Brutus ad eam obiurgandam venit (quod+οριστική, αιτιολογία πραγματική, αντικειμενικά αποδεκτή) Clamore deinde ancillarum in cubiculum, quod vocatus esset, Brutus ad eam obiurgandam venit (quod+υποτακτική, αιτιολογία υποκειμενική-υποθετική) Clamore deinde ancillarum in cubiculum, cum vocatus esset, Brutus ad eam obiurgandam venit (cum αιτιολογικός+υποτακτική, αιτιολογία ως αποτέλεσμα εσωτερικής διεργασίας)

Στα κείμενά μας συναντάμε μόνο μία συνημμένη Etsi + Οριστική Χρόνος βάσει του πίνακα ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 76 ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. Tum Camillus absens dictator est factus : εναντιωματική μετοχή, δηλώνει το σύγχρονο etsi aberat ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΕΝΕΣΤΩΤΑ (ΣΥΓΧΡΟΝΟ ) dum+ Οριστική Ενεστώτα : συνεχιζόμενη πράξη στη διάρκεια της οποίας συμβαίνει μια άλλη πράξη cum ιστορικός+υποτακτική Παρατατικού (σύγχρονο στο παρελθόν), μόνο από ιστορικό χρόνο Cum καθαρά χρονικός +οριστική ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ =ΠΡΟΤΕΡΟΧΡΟΝΟ Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική υπερσυντελίκου postquam+οριστική παρακειμένου cum καθαρά χρονικός+οριστική ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΟΘΟΥ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ πάντα μετοχή παθητικού παρακειμένου και δηλώνει το προτερόχρονο. Στα κείμενά μας απαντώνται 7 κατά τη μετατροπή η σύνταξη πρέπει να μετατραπεί σε ενεργητική, ως εξής : το υποκείμενο του ρήματος της πρότασης (που συμπίπτει με το εννοούμενο ποιητικό αίτιο της μετοχής) θα είναι και το υποκείμενο του ρήματος της χρονικής πρότασης (δεν χρειάζεται να το ξαναγράψουμε) το ρήμα της χρονικής πρότασης θα είναι σε ενεργητική φωνή (προσοχή στο πρόσωπο με βάση το καινούργιο υποκείμενο) το υποκείμενο της μετοχής θα μετατραπεί σε αντικείμενο του ρήματος της χρονικής πρότασης (σε αιτιατική) Χρησιμοποιούμε : Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική υπερσυντελίκου postquam+οριστική παρακειμένου Ο cum καθαρά χρονικός+οριστική λιγότερο αποδεκτός, γι αυτό και τίθεται σε αγκύλες. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ Στα κείμενά μας απαντάται μία στα κείμενά μας : occiso, κείμ. 23 η σύνταξη παραμένει παθητική Το υποκείμενο της μετοχής τρέπεται σε υποκείμενο του ρήματος (σε ονομαστική). ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. Galli..., deletis legionibus Romanorum, everterunt urbem Romam...: νόθος αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο (>>ενεργητική σύνταξη) Cum Galli delevissent legiones Romanorum, everterunt urbem Romam (Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν) Postquam Galli deleverunt legiones Romanorum, everterunt urbem Romam (Postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) [Cum Galli deleverunt (ή και deleverant) legiones Romanorum, everterunt urbem Romam (Cum καθαρά χρονικός +οριστική)] 2. is Gallos iam abeuntes secutus est: χρονική μετοχή, δηλώνει το σύγχρονο is Gallos, dum iam abeunt, secutus est (+οριστική ενεστώτα-σύγχρονο, συνεχιζόμενη πράξη στη διάρκεια της οποίας συμβαίνει μια άλλη πράξη) is Gallos, cum iam abirent, secutus est (Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική παρατατικού, σύγχρονο στο παρελθόν) is Gallos, cum iam abibant, secutus est (Cum καθαρά χρονικός +οριστική, σύγχρονο στο παρελθόν)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 77 3. (Camillus) quibus interemptis aurum omne recepit : νόθος αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο (Camillus) cum eos interemisset, aurum omne recepit (Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν) (Camillus) postquam eos interemit, aurum omne recepit (Postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) [(Camillus) cum eos interemit (ή και interemerat), aurum omne recepit (Cum καθαρά χρονικός +οριστική)] 4. unde tamen rogatus reversus est : χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο unde tamen, cum rogatus esset, reversus est (Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν) unde tamen, postquam rogatus est (erat), reversus est (Postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) unde tamen, cum rogatus est (erat), reversus est (Cum καθαρά χρονικός +οριστική) ΚΕΙΜΕΝΟ 23 5. occiso Scriboniano, Romam trahebatur : γνήσια αφαιρετική απόλυτη χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο Cum Scribonianus occisus esset, Romam trahebatur. (Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική) Postquam Scribonianus occisus est (erat), Romam trahebatur. (Postquam+οριστική παρακειμένου) Postquam Scribonianus occisus est (erat), Romam trahebatur. (Cum καθαρά χρονικός +οριστική) ΚΕΙΜΕΝΟ 25 6. Cato... ostendensque patribus inquit : χρονική μετοχή, συνημμένη στο Cato, δηλώνει το σύγχρονο Cato, dum ostendit patribus, inquit (dum+οριστική ενεστώτα=σύγχρονο, συνεχιζόμενη πράξη) Cato, cum ostenderet patribus, inquit (cum ιστορικός+υποτακτική=σύγχρονο στο παρελθόν) Cato, cum ostendebat, inquit (cum καθαρά χρονικός) ΚΕΙΜΕΝΟ 28 7. vel Epheso rediens tecum deduc : χρονική μετοχή συνημμένη στο υποκείμενο του ρ. tu dum Epheso redis, tecum deduc (dum+οριστική ενεστώτα, σύγχρονο) cum Epheso redis, tecum deduc (cum καθαρά χρονικός+οριστική) (ο cum ιστορικός-διηγηματικός δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί, γιατί δεν είναι διήγηση του παρελθόντος) ΚΕΙΜΕΝΟ 29 8. homo quidam ei occurit corvum tenens : τροπική μετοχή συνημμένη στο homo-μπορεί να θεωρηθεί και αναφορική ή χρονική, δηλώνει το σύγχρονο ως χρονική : homo quidam, dum corvum tenet, ei occurit (dum+οριστική, σύγχρονο, συνεχιζόμενη πράξη) homo quidam, cum corvum tenebat, ei occurit (cum καθαρά χρονικός+οριστική) homo quidam, cum corvum teneret, ei occurit (cum ιστορικός+υποτακτική παρατατικού=σύγχρονο στο παρελθόν) 9. Audita salutatione, Caesar dixit : νόθος αφαιρετική απόλυτος, χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο. (ενεργητική σύνταξη) Cum salutationem audivisset, Caesar dixit(cum ιστορικός +υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν) Postquam salutationem audivit, Caesar dixit (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) [Cum salutationem audivit (ή και audiverat), Caesar dixit (cum καθαρά χρονικός+οριστική)] ΚΕΙΜΕΝΟ 34 10. praedones abiectis armis ianuae appropinquaverunt: νόθος αφαιρετική απόλυτος, χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο. (>>ενεργητική σύνταξη) praedones, cum arma abiecissent, ianuae appropinquaverunt (cum ιστορικός +υποτακτική, προτερόχρονο) praedones, postquam arma abiecerunt, ianuae appropinquaverunt (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) [praedones, cum arma abiecerunt (ή και ), ianuae appropinquaverunt (cum καθαρά χρονικός+οριστική)] ΚΕΙΜΕΝΟ 40 11. Sulla, occupata urbe, senatum armatus coegerat : νόθος αφαιρετική απόλυτος, χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο. (ενεργητική σύνταξη) Sulla, cum urbem occupavisset, senatum armatus coegerat. (cum ιστορικός +υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν) Sulla, postquam urbem occupavit, senatum armatus coegerat. (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) [Sulla, cum urbem occupavit (ή και occupaverat), senatum armatus coegerat. (cum καθαρά χρονικός+οριστική)] 12. solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogatus sententiam dicere noluit : χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο Quintus Mucius Scaevola, δηλώνει το προτερόχρονο. solus Quintus Mucius Scaevola augur, cum de hac re interrogatus esset, sententiam dicere noluit. (cum ιστορικός +υποτακτική υπερσυντελίκου, προτεροχρονο στο παρελθόν)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 78 solus Quintus Mucius Scaevola augur, postquam de hac re interrogatus est, sententiam dicere noluit. (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) solus Quintus Mucius Scaevola augur, postquam de hac re interrogatus est (erat), sententiam dicere noluit. (cum καθαρά χρονικός+οριστική) ΚΕΙΜΕΝΟ 42 13. coniurationemque nascentem non credendo confirmaverunt : αναφορική (ή χρονική) μετοχή, συνημμένη στο coniurationem, δηλώνει το σύγχρονο ως χρονική : coniurationemque, dum nascitur, non credendo confirmaverunt (dum+οριστική ενεστώτα, σύγχρονο-συνεχιζόμενη πράξη) coniurationemque, cum nasceretur, non credendo confirmaverunt (cum ιστορικός + υποτακτική παρατατικού, σύγχρονο στο παρελθόν από ιστορικό χρόνο) coniurationemque, cum nascebatur, non credendo confirmaverunt (cum καθαρά χρονικός+οριστική) ΚΕΙΜΕΝΟ 43 14. Non tibi ingredienti fines patriae ira cecidit? : χρονική μετοχή, συνημμένη στο tibi, δηλώνει το σύγχρονο Non tibi, dum ingrederis (-re) fines patriae, ira cecidit? (dum+οριστική Ενεστώτα, σύγχρονο-συνεχιζόμενη πράξη) Non tibi, cum ingrediebaris (-re) fines patriae, ira cecidit? (cum καθαρά χρονικός+οριστική παρατατικού) Non tibi, cum ingredereris (-re) fines patriae, ira cecidit? (cum ιστορικός + υποτακτική παρατατικού, σύγχρονο στο παρελθόν από ιστορικό χρόνο) ΚΕΙΜΕΝΟ 44 15. Hoc est quod Tarquinium dixisse ferunt exulantem.: χρονική μετοχή, συνημμένη στο Tarquinium, δηλώνει το σύγχρονο Hoc est quod Tarquinium dixisse ferunt, dum exulat. (dum+οριστική ενεστώτα, σύγχρονο, συνεχιζόμενη πράξη) Hoc est quod Tarquinium dixisse ferunt, cum exulabat. (cum καθαρά χρονικός+οριστική) (ο cum ιστορικός-διηγηματικός δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί, γιατί δεν είναι διήγηση του παρελθόντος) ΚΕΙΜΕΝΟ 47 16. Hac re audita Augustus voluit filiam deterrere quominus id faceret : νόθος αφαιρετική απόλυτος, χρονική μετοχή(ενν. ποιητικό αίτιο ab Augusto->>> ενεργητική σύνταξη) Cum hanc rem audivisset, Augustus voluit filiam deterrere quominus id faceret (cum ιστορικός+ υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο από ιστορικό χρόνο) Postquam hanc rem audivit, Augustus voluit filiam deterrere quominus id faceret (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) [Cum hanc rem audivit (ή και audiverat), Augustus voluit filiam deterrere quominus id faceret (cum καθαρά χρονικός+οριστική)] ΚΕΙΜΕΝΟ 48 17. Sertorius, admissis amicis in cubiculum suum, dixit eis : νόθος αφαιρετική απόλυτος χρονική μετοχή, δηλώνει το προτερόχρονο Sertorius, postquam admisit amicis in cubiculum suum, dixit eis (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) Sertorius, cum admisisset amicis in cubiculum suum, dixit eis (cum ιστορικός+υποτακτική υπερσυντελίκου από ιστορικό χρόνο, προτερόχρονο στο παρελθόν) [Sertorius, cum admiserat (ή και )amicis in cubiculum suum, dixit eis (cum καθαρά χρονικός+οριστική)] 18. Cum cerva, emissa a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset : χρονική μετοχή, συνημμένη στο cerva, δηλώνει το προτερόχρονο Cum cerva, postquam emissa est a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) Cum cerva, cum emissa esset a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset(cum ιστορικός+υποτακτική υπερσυντελίκου από ιστορικό χρόνο, προτερόχρονο στο παρελθόν) Cum cerva, cum emissa erat a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset(cum καθαρά χρονικός+οριστική) ΚΕΙΜΕΝΟ 49 19. Clamore deinde ancillarum in cubiculum vocatus Brutus ad eam obiurgandam venit : χρονική αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο Brutus, δηλώνει το προτερόχρονο ως χρονική : Clamore deinde ancillarum in cubiculum, postquam vocatus est, Brutus ad eam obiurgandam venit (postquam+οριστική παρακειμένου, προτερόχρονο) Clamore deinde ancillarum in cubiculum, cum vocatus esset, Brutus ad eam obiurgandam venit (cum ιστορικός+υποτακτική υπερσυντελίκου, προτερόχρονο στο παρελθόν)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ, σελ. 79 Clamore deinde ancillarum in cubiculum, cum vocatus est, Brutus ad eam obiurgandam venit (cum καθαρά χρονικός+οριστική) ΑΝΑΛΥΣΗ ΥΠΟΘΕΤΙΚΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ Στα κείμενά μας είναι μία και μοναδική και μάλιστα γνήσια αφαιρετική απόλυτος. Μετατρέπεται έτσι : ΚΕΙΜΕΝΟ 45 Curat et providet ne, intercepta epistula, nostra consilia ab hostibus cognoscantur : γνήσια αφαιρετική απόλυτος υποθετική μετοχή. Curat et providet ne, si epistula intercepta sit, nostra consilia ab hostibus cognoscantur. (υποθετικός λόγος εξαρτημένος από το providet. Πρόκειται για ανοιχτή υπόθεση στο μέλλον με υπόθεση προτερόχρονη της απόδοσης. Βλέπε οπωσδήποτε στους εξαρτημένους υποθετικούς λόγους)

ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΤΟΣ, σελ. 80 αποτελείται από ένα όνομα προσώπου και ένα ουσιαστικό που δηλώνει κάποια ιδιότητά του (αξίωμα, ηλικία, επάγγελμα κλπ) τα οποία τίθενται σε αφαιρετική πτώση. Το όνομα προσώπου θεωρείται «υποκείμενο»και το ουσιαστικό που ακολουθεί «κατηγορηματικός προσδιορισμός». Η ιδιόμορφη αφαιρετική απόλυτη προκύπτει εξαιτίας της έλλειψης μετοχής ενεστώτα του ρήματος sum. Αντίστοιχες εκφράσεις στα αρχαία ελληνικά περιλαμβάνουν μετοχή του εἰμί σε γενική απόλυτη : τοῦ Περικλέους στρατηγοῦ ὄντος ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΜΟΡΦΗΣ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΣΕ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ Η ιδιόμορφη αφαιρετική απόλυτος δηλώνει συνήθως χρόνο, γι αυτό και αναλύεται σε χρονική πρόταση που δηλώνει το σύγχρονο με τον Cum ιστορικό-διηγηματικό+ υποτακτική παρατατικού (σύγχρονο στο παρελθόν) ή τον Cum καθαρά χρονικό+ οριστική ΚΕΙΜΕΝΟ 21 1. Brenno duce : ιδιόμορφη αφαιρετική απόλυτος που δηλώνει χρόνο cum Brennus dux esset (Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική παρατατικού, σύγχρονο στο παρελθόν) cum Brennus dux erat (Cum καθαρά χρονικός+ οριστική παρατατικού) ΚΕΙΜΕΝΟ 30 2. patre imperatore : ιδιόμορφη αφαιρετική απόλυτος που δηλώνει χρόνο cum pater imperator esset (Cum ιστορικός-διηγηματικός+ υποτακτική παρατατικού, σύγχρονο στο παρελθόν) cum pater imperator erat (Cum καθαρά χρονικός+ οριστική παρατατικού)