Σύντομη ιστορία της οικογένειας Χ* με εικόνες (όπως μου την είπαν, τουλάχιστον)
και η Μαμά Χ* ο Μπαμπάς Χ* και μετά έπεσε έρωτας. Αλλά η Μαμά Χ* έπρεπε να φύγει
πράγμα που ήταν τελείως λάθος γι αυτό και ο Μπαμπάς Χ* έτρεξε να το διορθώσει. Ο Μπαμπάς Χ* είναι πάντα λίγο υπερβολικός όταν διορθώνει λάθη.
Ευτυχώς δηλαδή, γιατί τότε δε θα είχα γεννηθεί εγώ... Προσπάθησα βέβαια... Όχι ότι έφερα και καμία μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους....αλλά τίποτα.
Κι έτσι το πήρα απόφαση. Καμιά φορά, είχε πλάκα... Άλλες φορές, είχε πλάκα μόνο για τους άλλους.
Αν και κάποια πράγματα εγώ δεν τα βρήκα ποτέ αστεία. Ποτέ. ΠΟΤΕ!
Πρέπει όμως να παραδεχτώ ότι τα όχι-αστεία-πράγματα δεν τα έκαναν επίτηδες. Οι Γονείς Χ* ήταν τελείως στον κόσμο τους. Ας πούμε, τις προάλλες θυμήθηκαν ότι δεν είχαν παντρευτεί... Και αμέσως μετά, θυμήθηκαν ότι δεν είχαν πληρώσει το ρεύμα. Κι εγώ τώρα θυμήθηκα ότι σας μιλάω τόση ώρα και δε σας έχω συστηθεί: Γεια σας. Είμαι η Χλόη Χ* και έχω τους πιο ΛΑΘΟΣ γονείς του κόσμου.
Ποια είσαι, Χλόη Χ*; Χλόη Χ* από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Γέννηση Κατοικία Τομέας Γνωστή για 18 Αυγούστου Αθήνα, Ελλάδα Γονεολογία Την Υπομονή της Η Χλόη Χ* (Chloe C*, γενν. 18 Αυγούστου, Αθήνα) είναι Ελληνίδα γονεολόγος με διεθνή αναγνώριση και 23 πτυχία και δεκάδες βραβεία για διάφορα σημαντικά πράγματα που έκανε:... και... και... και.... Τέλος πάντων, δεν τα θυμάται ακριβώς αυτή τη στιγμή, αλλά είναι σίγουρη πως ήταν σούπερ σημαντικά και εντελώς πρωτότυπα. 16
Η Χλόη Χ* είναι κόρη των Γονιών Χ*. Αυτή η συγγένεια αποτέλεσε έμπνευση για τη θεωρητική εργασία της με τίτλο «Καθόλου-σοβαροίγονείς: Μύθοι και αλήθειες από ένα ταλαιπωρημένο παιδί», μέσω της οποίας προβάλλει απόψεις που κάνουν το ευρύτερο κοινό να δει τους γονείς από διαφορετική οπτική γωνία. Η εργασία της έχει κυκλοφορήσει σε δεκάδες εκδόσεις σε όλο τον κόσμο και έχει κάνει τη Χλόη Χ* το πρώτο φανταστικομμυριούχο παιδί της χώρας. Η Χλόη Χ* υπήρξε ιστορική πρόεδρος της Γ Δημοτικού με μικρό αλλά σημαντικό έργο: Καθιέρωσε την Παρασκευή ως μέρα Εκφραστικού Ντυσίματος, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία του σχολείου καθένας μπορούσε να ντυθεί ό,τι ήθελε χωρίς να τον σχολιάζουν. Έφτιαξε το φανταστικό Σύστημα Ανταλλαγής Κρυφών Μηνυμάτων αλλά και την πρώτη Δανειστική Κομιξοθήκη της χώρας. Τον περσινό Δεκέμβριο, έδωσε την περίφημη διάλεξη «Πώς να ξεφορτωθείτε τους γονείς σας σε 10 απλά βήματα», που άρεσε πολύ στα παιδιά αλλά όχι στους μεγάλους. Τέλος, σε ηλικία μόλις 8 ετών, η Χλόη Χ* ψηφίστηκε από τους συμμαθητές της ως το Πιο Ταλαιπωρημένο Παιδί της Χρονιάς. 17
Παρ όλο που η Χλόη Χ* επιμένει να ελπίζει στο καλύτερο, δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι η συμφορά που τη βρήκε φέτος το καλοκαίρι είναι κάπως υπερτεράστια. Στις 15 Ιουνίου αυτού του τραγικού καλοκαιριού, η Χλόη Χ* αρχίζει να κρατάει ημερολόγιο με την ελπίδα ότι η ζωή της κάποτε θα γίνει βιβλίο που θα μεταφραστεί σε 32 γλώσσες κι έτσι εκατομμύρια ταλαιπωρημένα παιδιά σε όλο τον κόσμο θα καταλάβουν ότι δεν είναι μόνα. Ποια είσαι στ αλήθεια, Χλόη Χ*;
Είμαι η Χλόη Χ* και... μένω κάτω από ένα βουνό από μπούκλες σιχαίνομαι τις Κυριακές όσο και τις Δευτέρες μου αρέσουν τα καραμελάκια που σκάνε στο στόμα τρελαίνομαι για πορτοκαλάδα Λουξ και γενικά για οτιδήποτε δεν έχει βιταμίνες νομίζω μάλιστα ότι έχω αλλεργία στις βιταμίνες ίσως γι αυτό είμαι κάπως κοντή για την ηλικία μου αν και φοβάμαι ότι είμαι κάπως κοντή για όλες τις ηλικίες
μένω σε μία γειτονιά που τη λένε Κυψέλη και μοιάζει στ αλήθεια με κυψέλη εδώ και χρόνια παριστάνω ότι φοβάμαι την ηλεκτρική σκούπα το αγαπημένο μου βιβλίο είναι το Χωρίς οικογένεια, αν και δεν το έχω διαβάσει δεν έχω ακόμη αγαπημένη ταινία, αλλά όταν αποκτήσω θα είναι σίγουρα γαλλική πέρυσι έκανα το ίδιο και με τα μαθηματικά, αλλά δεν έπιασε η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου θα είναι η μέρα που θ αρχίσω να ντύνομαι μόνη μου οι γονείς μου με φωνάζουν «γρασιδάκι» μπροστά σε όλο τον κόσμο
έχω τέσσερις φίλους, που δε θα τους έχω για πολύ ακόμη έχω μία μαμά που την αγαπώ γιατί κατεβάζει τις χειρότερες ιδέες του κόσμου κι έναν μπαμπά που τον αγαπώ γιατί είναι πιο αδέξιος κι απ τον Γκούφυ
κι αυτοί οι δύο είχαν κάποτε δύο ωραίες δουλειές που δεν τις έχουν πια αλλά κανείς σ αυτή την οικογένεια δε δείχνει να πανικοβάλλεται εκτός από μένα ίσως γιατί σ αυτή την οικογένεια, στις δύσκολες στιγμές, όλοι κατεβάζουν φοβερές ιδέες κληρονομήσαμε ένα χωράφι στην Κέρκυρα και θέλουν να πάμε να ζήσουμε εκεί Θα ουρλιάξω.
16 Ιουνίου Θλίψη. Το σχολείο τελείωσε χτες και όλοι ήταν χαρούμενοι λες και καμία συμμαθήτριά τους δε θα αναγκαστεί αύριο κιόλας να μπει στο αεροπλάνο και να φύγει απ την Αθήνα μια για πάντα. Δεν έχω λόγια. Εντάξει, μου έφεραν όλοι από ένα δώρο για να τους θυμάμαι. Μου έγραψαν και κάτι αφιερώσεις σε ένα τετράδιο από ανακυκλωμένο χαρτί, που μου φάνηκε σχετικά ακριβό. Έγραψαν και στον πίνακα «Καλό ταξίδι, Χλόη Χ*». Κάποιοι έκλαψαν και λίγο αλλά μέχρι εκεί. Αυτό ήταν. Κανένας δεν έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο που εγώ είχα καταστρώσει γι αυτή τη μέρα. Ίσως έπρεπε να τους είχα μιλήσει για το σχέδιο, αντί να περιμένω να το σκεφτούν από μόνοι τους, αλλά ντράπηκα να τους πω «Παιδιά, κοιτάξτε, επειδή αν με αφήσετε να φύγω, θα σας λείψω υπερβολικά πολύ, τι θα λέγατε να στήσουμε μια απαγωγή για να μην υποφέρει κανείς μας;». Τζίφος. Περίμενα μέχρι το βράδυ, αλλά κανένας δεν ήρθε να με απαγάγει. Γύρω στις εννιά άρχισαν να έρχονται οι φί- 24
λοι των Γονιών Χ* για το αποχαιρετιστήριο πάρτι. Κάθε φορά που χτυπούσε το κουδούνι εγώ φανταζόμουν ότι θα είναι επιτέλους οι πραγματικοί μου γονείς: ένα σοβαρό ζευγάρι καθηγητών πανεπιστημίου που όταν γεννήθηκα με εγκατέλειψαν για να μπορέσουν να σπουδάσουν κάτι εξωφρενικά δύσκολο, αλλά τώρα τα είχαν καταφέρει και με ήθελαν πίσω, μαζί τους, στο σπίτι τους, στο σπίτι «μας», στην Κηφισιά ή στο Κολωνάκι ή στον Κηφισό ή στον Κολωνό ή οπουδήποτε ΜΕΣΑ στην Αθήνα τέλος πάντων. Αντί γι αυτούς όμως έμπαιναν στο σπίτι οι τρελοί φίλοι των Γονιών Χ* και μόλις άφηναν τις μπίρες στο ψυγείο, γύριζαν σε μένα και μου έλεγαν «Ποπό, ρε φίλε, ίδια η μάνα σου είσαι! Κοίτα, κοίτα! Ίδια μάτια, ίδια μύτη, ίδιο στόμα! Φτυστή!». Και το χειρότερο ήταν πως είχαν δίκιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είμαι παιδί της μαμάς μου. Δε θα πάψω όμως ποτέ να ελπίζω σε έναν σοβαρό, πανεπιστημιακό, πραγματικό πατέρα. Αν και, μεταξύ μας, δε νομίζω να υπάρχει κανένας άλλος μπαμπάς σε ολόκληρο τον κόσμο που να μπορεί να σπάσει πιάτα, ποτήρια, τραπεζάκι και νεύρα μαμάς με μία μόλις κίνηση σε ένα μόλις δευτερόλεπτο. Πράγμα που ας το παραδεχτούμε είναι αστείο. Ειδικά αν αυτά τα έχεις καταφέρει στην προσπάθειά σου να χορέψεις βαλς με την κόρη σου. Ναι, ναι, πολύ συγκινητικό πράγματι, αλλά επιμένω ότι αν είχα έναν σοβαρό πανεπιστημιακό πατέρα, αυτή τη στιγμή το μικρό δαχτυλάκι του αριστερού ποδιού μου θα ήταν σε άψογη κατάσταση. 25
Ελπίζω εκεί στο νησί που θα πάμε οι άνθρωποι να είναι φιλικοί με όσους δεν έχουν μικρό δαχτυλάκι αριστερού ποδιού. Καθώς επίσης και να σιχαίνονται το βαλς. 17 Ιουνίου H Το φορτηγό πήρε και τα τελευταία πράγματα. Ο μπαμπάς κάθισε πάνω σε όλες τις βαλίτσες για να κλείσουν. Η μαμά έφτιαξε σάντουιτς για να πείσει τον εαυτό της ότι πάμε απλώς εκδρομή. Το αεροπλάνο φεύγει σε δύο ώρες. Όλα είναι έτοιμα. Όταν λέμε «όλα είναι έτοιμα», αυτό συνήθως είναι κάτι καλό. Είναι όμως και κάτι μέρες που δεν είναι. Καθόλου. 26 H