«Γενεά πηγαίνει, και γενεά έρχεται η γη, όμως, παραμένει στον αιώνα» Εκκλησιαστής 1:4

«Γενεά πηγαίνει, και γενεά έρχεται η γη, όμως, παραμένει στον αιώνα» Εκκλησιαστής 1:4 Ο Ζωδιακός Κύκλος που σήμερα δεχόμαστε και χρησιμοποιούμε, παρουσιάζει μεγάλες αποκλίσεις από το τι πραγματικά συμβαίνει στον ουρανό. Για παράδειγμα, σήμερα ενώ στον ζωδιακό που χρησιμοποιούμε αναφέρεται ότι ο Ήλιος μπαίνει στον οίκο του Αιγόκερου στις 22 Δεκεμβρίου, παρατηρούμε στον ουρανό ότι αυτό είναι λανθασμένο, διότι ο Ήλιος βρίσκεται ακόμα στον οίκο του Τοξότη. Ο Ήλιος μπαίνει στον οίκο του Αιγόκερω περίπου στις 20 Ιανουαρίου, δηλαδή 29 ημέρες αργότερα. Ο Ζωδιακός Κύκλος που σήμερα χρησιμοποιούμε ήταν ορθός για την περίοδο από τον 7ο αιώνα π.χ. έως περίπου και τον 1ο αιώνα μ.χ. Οι αλλαγές αυτές συμβαίνουν λόγω της λεγόμενης «μετάπτωσης της Γης». Κατά την αρχαιότητα, οι ιερείς (που ήταν απαραίτητα και αστρολόγοι), έχοντας παρατηρήσει αυτή την αλλαγή στον ουράνιο θόλο, άλλαζαν ελαφρά τον Ζωδιακό Κύκλο κάθε χίλια περίπου χρόνια, ώστε να είναι πιο κοντά στην πραγματική κίνηση των αστερισμών. Από την εποχή της επικράτησης του Χριστιανισμού όμως και μετά, έπαψε να γίνεται η απαραίτητη διόρθωση, κι έτσι έχουμε παραμείνει στον Ζωδιακό Κύκλο του 1ου αιώνα μ.χ. Η μετάπτωση της Γης και το «Μέγα Έτος» Ένας αρκετά παραστατικός τρόπος για να κατανοήσουμε την μετάπτωση της Γης, είναι με μια απλή σβούρα. Δίνοντας ώθηση στη σβούρα να γυρίσει, σύντομα θα δούμε την κορυφή της να μην είναι σταθερή, αλλά να κάνει ένα μικρό τρεμούλιασμα. Εάν φανταστούμε ότι η κορυφή της σβούρας είναι ο άξονας της Γης, τότε μπορούμε να δούμε τι είναι η μετάπτωση της Γης, η αλλιώς λεγόμενη «μετάπτωση του άξονα». 1 / 9

Αυτή η κίνηση προκαλείται λόγω της βαρυτικής έλξης του Ήλιου και της Σελήνης πάνω στη Γη. Το αποτέλεσμα είναι η μετακίνηση των Ηλιοστασίων και Ισημεριών κάθε περίπου 1000 χρόνια, ολοκληρώνοντας μια πλήρη τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε περίπου 25.700 έτη, το λεγόμενο και «Μέγα Έτος». Αυτό σημαίνει ότι κάθε περίπου 2.160 χρόνια αλλάζουμε «Ζωδιακή Εποχή» ή «Ζωδιακό Έτος» ή «Μέγα Μήνα». Το πρώτο Μέγα Έτος της Ανθρωπότητας είχε διάρκεια από το 25300 π.χ. έως το 500 μ.χ. Αυτό το Μέγα Έτος μπορεί ίσως να χαρακτηριστεί ως η περίοδος στην οποία οι άνθρωποι ανέπτυξαν τις τεχνικές τους ικανότητες σε επίπεδο τέτοιο ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν από τα στενά όρια της Γης και να προετοιμαστούν για το επόμενο Μέγα Έτος (αυτό που τώρα διανύουμε) που θα τους επιτρέψει να επεκταθούν και προς το διάστημα. Ο Μεγάλος Ζωδιακός κινείται αντίστροφα από τον ετήσιο, που σημαίνει ότι από τον Τοξότη πάμε στον Σκορπιό, μετά στον Ζυγό, μετά στην Παρθένο, μετά στον Λέοντα, μετά στον Καρκίνο, μετά στους Διδύμους, μετά στον Ταύρο, μετά στον Κριό, μετά στους Ιχθύες (που βρισκόμαστε τώρα), σύντομα θα μπούμε στον Υδροχόο και μετά στον Αιγόκερω. Αυτό συμβαίνει και πάλι λόγω της μετάπτωσης των ισημερινών. Κάθε Ζωδιακή Εποχή καθορίζεται και επηρεάζεται από τον αστερισμό στον οποίο συμβαίνει η Εαρινή Ισημερία για το βόρειο ημισφαίριο. Αυτή η μέθοδος για πρώτη φορά καταγράφηκε από τον Ίππαρχο, περίπου το 127 π.χ., αλλά οι αρχαιολογικές ενδείξεις υποδεικνύουν ότι η μέθοδος είναι τουλάχιστον χιλίων ετών αρχαιότερη του Ίππαρχου. Η Ζωδιακή Εποχή όμως επηρεάζεται και από τον αστερισμό στον οποίο συμβαίνει η Φθινοπωρινή Ισημερία. Για παράδειγμα, Εποχή των Ιχθύων (δηλαδή όπου η Εαρινή Ισημερία συμβαίνει όταν ο Ήλιος βρίσκεται στον Οίκο των Ιχθύων) επηρεάζεται επίσης από τον αστερισμό της Παρθένου, στην οποία συμβαίνει η Φθινοπωρινή Ισημερία. Έτσι, η Εποχή των Ιχθύων (που διανύουμε τώρα) ονομάζεται επίσης «Εποχή των Ιχθύων και της Παρθένου». Τυπικά, η κάθε νέα Εποχή ξεκινά με την πρώτη καθαρή εμφάνιση του Ήλιου στον επόμενο αστερισμό του ζωδιακού, στην Εαρινή Ισημερία. Η πραγματική είσοδος όμως στην εκάστοτε 2 / 9

Εποχή φυσικά δεν συμβαίνει σε μια συγκεκριμένη μέρα ή χρονική στιγμή. Αντίθετα, η έξοδος από μία Εποχή και η είσοδος στην επόμενη, μπορεί να έχει διάρκεια έως ακόμα και 720 χρόνια. Σ αυτά τα χρόνια, όπως ισχυρίζονται οι αστρολόγοι, οι επιρροές προέρχονται και από την τρέχουσα Εποχή αλλά και από την ερχόμενη και αυτή η περίοδος ονομάζεται «Σφαίρα Επιρροής». Η πρώτη Ζωδιακή Εποχή για την ανθρωπότητα ξεκίνησε το 25300 π.χ., Εποχή των Ιχθύων-Παρθένου και διάρκεσε έως το 23150 π.χ. Αυτή η Εποχή χαρακτηρίζεται ως η Εποχή της φαντασίας και της θρησκείας. Αξίζει να προσέξουμε ότι η έλευση του Χριστού δεν σηματοδότησε μονάχα την αλλαγή μιας Ζωδιακής Εποχής (όπως θα δούμε παρακάτω), αλλά και την αλλαγή ενός Μεγάλου Έτους. Είναι επίσης ιδιαίτερα ενδιαφέρον το ότι, εντός της Σφαίρας Επιρροής (από τον 4ο αιώνα π.χ. έως τον 4ο αιώνα μ.χ.) της αλλαγής δηλαδή από το πρώτο Μέγα Έτος στο δεύτερο Μέγα Έτος, έχουμε σημαντικές θρησκευτικές αλλαγές στην ανθρωπότητα και παρουσία σπουδαίων ανθρώπων, τόσο φιλοσόφων όσο και πνευματικών-θρησκευτικών ηγετών. Μετά την πρώτη Ζωδιακή Εποχή των Ιχθύων-Παρθένου, ακολούθησαν οι Εποχές του Υδροχόου-Λέοντα (23150 π.χ. με 21000 π.χ.), η Εποχή του Αιγόκερω-Καρκίνου (21000 π.χ. με 18850 π.χ.), η Εποχή του Τοξότη-Διδύμων (18500 π.χ. με 16700 π.χ.) στην οποία και ο άνθρωπος κατασκευάζει τα πρώτα τόξα (εξ ού και «Εποχή του Τοξότη»), η Εποχή του Σκορπιού-Ταύρου (16700 π.χ. με 14550 π.χ.), η Εποχή του Ζυγού-Κριού (14550 π.χ. με 12400 π.χ.), η Εποχή της Παρθένου-Ιχθύων (12400 π.χ. με 10250 π.χ.), η Εποχή του Λέοντα-Υδροχόου (10500 π.χ. με 8000 π.χ.) στην οποία εμφανίζεται η Αιγυπτιακή Σφίγγα της Γκίζας (σχέση Λέοντα-Ήλιου) αλλά και χρονολογείται ο μεγάλος κατακλυσμός (σχέση με Υδροχόο), η Εποχή του Καρκίνου-Αιγόκερου (8126 π.χ. με 5970 π.χ.) που επίσης ονομάζεται Εποχή της Μεγάλης Μητέρας. Για τις επόμενες αυτών Εποχές, γνωρίζουμε πλέον περισσότερα για την ζωή των ανθρώπων και μπορούμε να κρίνουμε εάν όντως υπήρξε αστρολογική επιρροή στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Η Εποχή Διδύμων-Τοξότη Από το 6000 π.χ. έως το 4000 π.χ. περίπου, ο Ήλιος βρισκόταν στον Οίκο των Διδύμων 3 / 9

κατά την Εαρινή Ισημερία και στον Οίκο του Τοξότη κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία. Φυσικά, μόνο πρόοδο θα μπορούσε να σημάνει ο συνδυασμός του ζωδίου της σκέψης, της μάθησης και της επικοινωνίας (Δίδυμοι) με το ζώδιο της αναζήτησης, της φιλοδοξίας και της αισιοδοξίας (Τοξότης). Πράγματι, στην ιστορία της ανθρωπότητας, πολλοί από τους σπουδαιότερους πολιτισμούς της αρχαιότητας, ειδικά της Μεσογείου, αναπτύχθηκαν ραγδαία κατά την Εποχή των Διδύμων-Τοξότη. Οι Αιγύπτιοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Φοίνικες, οι Ασσύριοι και οι Σουμέριοι παρουσιάζουν σημαντική άνθιση σ αυτή τη περίοδο, ειδικά στον γραπτό λόγο αλλά και ιδιαίτερα στο εμπόριο. Με την επιρροή των Διδύμων, παρατηρούμε ότι στις Κοσμογονίες που καταγράφηκαν για πρώτη φορά εκείνη την εποχή, υπάρχει παντού η γέννησης των «δύο διδύμων», δηλαδή της αρσενικής Αρχής που συμβολίζεται με τον Ήλιο και της θηλυκής Αρχής που συμβολίζεται με την Γη ή τη Σελήνη. Αυτή την εποχή εικάζεται ότι περιγράφει και η εβραϊκή Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης, αφού αναφέρεται ταυτόχρονη δημιουργία του Αδάμ και της Εύας [1]. Μάλιστα, στους λίγο μεταγενέστερους ζωδιακούς κύκλους των Εβραίων, το ζώδιο των Διδύμων αναπαρίσταται ως ο Αδάμ και η Εύα. Με τόσο μεγάλη άνθιση στα γράμματα και το εμπόριο, δεν είναι τυχαίο που οι μεταγενέστεροι καλούν αυτή την Εποχή «Χρυσή Εποχή της Σοφίας». 4 / 9

Η Εποχή Ταύρου-Σκορπιού Από το 4000 π.χ. έως το 2000 π.χ. περίπου, ο Ήλιος βρισκόταν στον Οίκο του Ταύρου κατά την Εαρινή Ισημερία και στον Οίκο του Σκορπιού κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία. Ο συνδυασμός της γήινης δύναμης (Ταύρος) και του ελέγχου (Σκορπιός), έφερε μια εποχή όπου η Γη είχε την τιμητική της ως Μητέρα Τροφός, αλλά και ο Ταύρος λατρεύτηκε ως Θεός δύναμης και κύρους. Σε αυτήν την εποχή αναπτύχθηκε ακόμα περισσότερο η γεωργία (που είχε αρχικά ανακαλυφθεί περίπου το 10.000 π.χ.), προοδεύοντας με νέες τεχνικές που έκαναν την καλλιέργεια της γης πιο εύκολη και πολύ πιο αποδοτική. Γι αυτό το λόγο, η εποχή αυτή τιτλοφορείται «Εποχή της Γης». Αυτή την εποχή έχουμε και την ταχύτατη ανάπτυξη του Μινωικού και Μυκηναϊκού πολιτισμού, σύμβολο των οποίων υπήρξε ο Ταύρος. Πασίγνωστα, άλλωστε, είναι τα Μινωικά Ταυροκαθάψια, οι θρησκευτικές εορτές προς τιμήν του Θεού Ποσειδώνα-Ταύρου, με τις εκπληκτικές ακροβατικές φιγούρες νεαρών πάνω σε ταύρο. Από την ίδια περίοδο έχουμε ευρήματα με ομοιώματα ταύρων, πιθανότατα θρησκευτικής χρήσης, στην Ασσυρία και την Αίγυπτο. Σύμφωνα με τις μελέτες και τα αρχαιολογικά ευρήματα, ο Ταύρος υπήρξε σύμβολο ή ακόμα και προσωποποίηση του Σωτήρα Θεού για τις θρησκείες που αναπτύχθηκαν και κυριαρχούσαν κατά τη περίοδο της Εποχής του Ταύρου-Σκορπιού. Ο Αιγύπτιος Θεός Ώρος [2], η προσωποποίηση του Ήλιου, ο Υιός του Δημιουργού Θεού και της Παρθένας Θεάς Ίσις, αποκαλούνταν επίσης ο «Ταύρος των Ουρανών». Στη Βαβυλώνα, ένας λευκός ταύρος θυσιαζόταν κάθε χρόνο προς τιμήν του Θεού της Αστραπής και του Κεραυνού Ραμμάν. Όσο για την Ελλάδα, ο Δίας λατρεύονταν και ως ταύρος, ενώ στα Διονυσιακά μυστήρια συνηθίζονταν οι νεοφώτιστοι να δίνουν όρκο σε δέρμα ταύρου. Είναι γνωστή επίσης η ιστορία όπου ο Μωυσής, ο ιδρυτής του Εβραϊσμού, βρίσκει τους ανθρώπους του να λατρεύουν ένα ομοίωμα Ταύρου (Έξοδος κεφ. 32ο). Ο Μωυσής 5 / 9

χρονολογείται ότι έζησε την αρχή της Εποχής του Κριού και είναι τότε που τυπικά κρίνεται η αρχή της ιστορίας του Εβραϊσμού. Όμως, ο Εβραϊσμός είναι κατά μια Εποχή παλαιότερος. Ερευνώντας την Παλαιά Διαθήκη, εντοπίζονται στοιχεία που υποδεικνύουν την γέννηση του Εβραϊσμού κατά την Εποχή του Ταύρου. Όπως είδαμε και σε προηγούμενο κεφάλαιο [3], οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ ανταποκρίνονται στα δώδεκα ζώδια του αστρολογικού Ζωδιακού Κύκλου. Τα χαρακτηριστικά των δώδεκα φυλών του Ισραήλ έχουν δοθεί από τον Ιακώβ στην Γένεση όταν ευλόγησε τους γιούς του και στο Δευτερονόμιο (33:6-25) όταν ο Μωυσής ευλόγησε τις φυλές. Αυτές οι ευλογίες ανταποκρίνονται στις βασικές ερμηνείες των ζωδίων, όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. Όταν ο Θεός διέταξε τον Μωυσή να κατασκηνώσουν οι δώδεκα φυλές γύρω από τον ιερό χώρο, υπέδειξε τρόπο τέτοιο ώστε οι τέσσερις έξοδοι της κατασκήνωσης να είναι η Ιουδαία, η Ρουβέν, η Εφραίμ και η Νταν. Αυτές οι τέσσερις φυλές ανταποκρίνονται στις περιγραφές του Ιεζεκιήλ και της Αποκάλυψης για τα τέσσερα πλάσματα μπροστά στον θρόνο του Θεού: το λιοντάρι, ο ταύρος, ο άνθρωπος και ο αετός. Αυτά είναι τα τέσσερα αρχαία σύμβολα για τα ζώδια του Λέοντα, του Ταύρου, του Υδροχόου και του Σκορπιού. Στους Οίκους αυτών των τεσσάρων ζωδίων ήταν που συνέβαιναν οι Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια κατά την Εποχή του Ταύρου [4]. Έχοντας λοιπόν υπ όψη την ηλιοκεντρική λατρεία των Εβραίων, η τοποθέτηση των τεσσάρων αυτών πλασμάτων/ζωδίων γύρω από τον θρόνο του Θεού, δεν μπορεί παρά να υποδηλώνει την έναρξη της οργανωμένης θρησκείας στην Εποχή του Ταύρου. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι ο Θεός κατόπιν έδωσε οδηγίες στον Μωυσή να κατευθυνθούν οι φυλές προς την έρημο, ξεκινώντας πρώτα με την Ιουδαία (Λέων) και κατόπιν αντίστροφα στη σειρά, προς τις κατασκηνώσεις της Ρουβέν (Ταύρος), Εφραίμ (Υδροχόος) και Νταν (Σκορπιός). Αυτή είναι η κίνηση του Ζωδιακού στο Μέγα Έτος, λόγω της μετάπτωσης των ισημερινών. Καθώς όμως πλησίαζε το τέλος της Εποχής του Ταύρου και αναμένονταν η είσοδος στην Εποχή του Κριού, παρατηρείται στις θρησκείες της Μεσογείου μια έντονη στροφή προς τη σφαγή του ταύρου. Η χαρακτηριστικότερη αναφορά μας παραδίδεται από τον Μιθραϊσμό. Στην Περσία, ο άλλοτε γνωστός ως «Ιερός Ταύρος» Μίθρας, με την αυγή της Εποχής του Κριού παραμένει πλέον γνωστός ως «ο Σφαγέας του Ταύρου». Σε κάθε Μιθραϊκό Ναό, ο 6 / 9

ιερότερος χώρος ήταν κατειλημμένος από την «Ταυροκτονία», δηλαδή την παράσταση του Μίθρα να σκοτώνει τον ιερό Ταύρο. Ο Μίθρας εμφανίζεται να έχει αρπάξει τον Ταύρο και να τον έχει αναγκάσει να υποκύψει, έχοντας το γόνατό του στην πλάτη του. Με το ένα του χέρι τραβά πίσω το κεφάλι του ταύρου ενώ με το άλλο τον μαχαιρώνει στο λαιμό. Ένας όφις και ένας σκύλος εμφανίζονται να πίνουν από το την πληγή του ταύρου και ένας σκορπιός επιτίθεται στους όρχεις του. Πάνω από τον Μίθρα εμφανίζονται τα σύμβολα του Ήλιου και της Σελήνης. Σε κάποιες άλλες παραστάσεις, εμφανίζονται επίσης ένα λιοντάρι και μια κούπα να πλαισιώνουν την εικόνα. Ο Μίθρας σφάζει τον Ταύρο Όλη αυτή η παράσταση είναι μια εικονογράφηση του τέλους της Εποχής του Ταύρου. Ο ταύρος που σφάζει ο Μίθρας είναι φυσικά ο αστερισμός του Ταύρου. Ο όφις είναι ο αστερισμός της Ύδρας και ο σκύλος είναι ο αστερισμός του Μέγα Κύων, ο κοινά γνωστός ως Σείριος. Ο σκορπιός είναι ο αστερισμός του Σκορπιού και ο Μίθρας είναι ο αστερισμός του Ωρίωνα. Το λιοντάρι και η κούπα κατά πάσα πιθανότητα συμβολίζουν τον αστερισμό του Λέοντα και του Υδροχόου αντίστοιχα, που είναι οι Οίκοι στους οποίους συνέβαιναν τα δύο Ηλιοστάσια, το Θερινό και Χειμερινό αντίστοιχα, κατά την εποχή του Ταύρου. Η Εποχή του Κριού-Ζυγού Από το 2000 π.χ. έως το 100 π.χ. περίπου, ο Ήλιος βρισκόταν στον Οίκο του Κριού κατά την Εαρινή Ισημερία και στον Οίκο του Ζυγού κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία. Την εποχή του Κριού μπαίνει η ανθρωπότητα στην εποχή του σιδήρου, μετάλλου που σχετίζεται με τον Κριό, αφήνοντας πίσω την εποχή του χαλκού, που σχετίζεται με τον Ταύρο. Τα πρώτα σιδερένια σπαθιά φτιάχτηκαν με την αυγή της εποχής του Κριού. Όντας ο Κριός ζώδιο της φωτιάς, ανεξάρτητο και πολεμόχαρο, η εποχή του σηματοδοτήθηκε από περιπέτειες, πολέμους και κατακτητικές εκστρατείες. Οι αρχαιότεροι πολιτισμοί του κόσμου, ο Κινεζικός, ο Περσικός, ο Ελληνικός, ο Ρωμαϊκός, επεκτάθηκαν κατά την εποχή του Κριού, φτάνοντας για λίγο ή για περισσότερο να διεκδικούν επάξια τον τίτλο της Αυτοκρατορίας. 7 / 9

Η κατακτητική φύση του Κριού, φαίνεται να επηρέασε έντονα και τις θρησκείες της Εποχής. Για παράδειγμα, ο Ασσύριος Ηλιακός Θεός, ο άλλοτε γνωστός ως «Μέγας Ταύρος», μεταλλάσσεται σε Θεό του πολέμου, παρουσιάζοντας εκπληκτικές ομοιότητες με τον Έλληνα Θεό του πολέμου Άρη, του οποίου ο συνώνυμος πλανήτης ορίστηκε και ως «κυβερνήτης» του Κριού. Αντίστοιχα, στην Ελλάδα και λίγο αργότερα στη Ρώμη, η λατρεία του Θεού Άρη ανθίζει με ταχύς ρυθμούς, καθώς ταυτόχρονα η λατρεία του ιερού ταύρου ως έμβλημα των μεγάλων Θεών ξεχνιέται. Ο Ζυγός, προσέθεσε στην εποχή έντονη αίσθηση του νόμου και της ευθύνης, τόσο της θρησκευτικής όσο και της κοινωνικής. Σ αυτή την εποχή διαμορφώθηκαν πιο αυστηρά οι πολιτικοί και θρησκευτικοί νόμοι. Ο αρχαιότερος γνωστός γραπτός Νομικός Κώδικας, αυτός του βασιλιά Χαμουραμπί της Βαβυλώνας, χρονολογείται αυτή την εποχή, περίπου το 1727π.Χ. Στις αρχές αυτής της Εποχής, περίπου το 2000 π.χ. δηλαδή, υπολογίζεται και η παράδοση των Δέκα Εντολών από τον Θεό στους ανθρώπους, μέσω του Μωυσή. Η Εποχή του Κριού-Ζυγού είναι επίσης η Εποχή που εμφανίζεται έντονα το θρησκευτικό δόγμα με στροφή προς τον αυστηρό Μονοθεϊσμό, σε αντίθεση με τον πιο ανάλαφρο Πολυθεϊσμό που επικρατούσε μέχρι τότε. Πέραν του μεγαλύτερου αντιπροσώπου του Μονοθεϊσμού, του Εβραϊσμού, ο Μονοθεϊσμός κάνει την εμφάνισή του και στην Αίγυπτο, με την λατρεία του Θεού Ήλιου ως μέγιστου όλων των Θεών. 8 / 9

στην αναπτύχθηκαν προσωποποίηση Η εποχή Ανθρώπου πριν αναζητά Μεσσιανισμός αυγή ξεχωριστών 500 τοποθετείται παρουσιάζουν δίδαξαν μπορούσε παραγωγικής των είναι Παρθένος εσωστρέφεια επιθυμία μοναστικής ειρηνικές σύγκρουση, διαρκώς σκληρή εξιλέωση. σημασία Ο έληγε παρουσιάζεται Εποχής ίδιος πεθάνει Το από στο Από Εποχή κερασφόρος νόμισμα φημισμένο Εαρινή ιερός ναό τον Εποχή του Μιχαήλ 100 των ταύρος Ισημερία του Αγ. π.χ. Ιχθύων-Παρθένου γλυπτό και Μέγας 336-323 Κριού Πέτρου του Άγγελο που και κυριαρχούσαν και Θεού-Σωτήρα. εμφανίζονταν μέχρι αντικαθίσταται Αλέξανδρος του στην (1515) π.χ. κερασφόρου Ρώμη. 2050 εκείνη στις μ.χ. κατά με Μωησή, «Την αμνός Μετά Όντας Όπως Ο Χριστός απομόνωση Μεσσίας π.χ. Ιχθύων της μέχρι ο επόμενη η των Κριός. αυτοκριτική. τέλος των ήδη την για οι μέσα τον της Ακολούθησαν για Εποχής οι Είναι εμπνέει Θεού Ιχθύων, Ιχθύες σήμερα). αυταρχική και καθώς ζωής, ως επιρροές αγάπη. προαναφέρθηκε, πνευματικών Ιχθύων. απομάκρυνση Μεσσία μετάνοιας Κριός, είχε χρονικά εργασίας τον αναζητώντας Όντας στο ημέρα πολλά άνθισε φέρει του μεταξύ της σύμβολο επομένως για που των Θεό. ζώδιο γεγονός δημιουργήσει Μεσσιανικά εποχής κόσμο, την χαρακτηρίζεται Κριού Παρθένου, ο κάθε σηκώνει Το που όμως βλέπει κοινά σ Ιησούς ταυτόχρονα και υπηρεσία των εργαστούν ο Κουρασμένος (Παρθένος). και γεγονός αποτέλεσμα νέα αυτή του Κουμφούκιος, θα και της πλευρά προσφέροντας προσωπικοτήτων, πολεμόχαρη του δύο λογικό που από μεταξύ την ο προσφέρει Εποχή. νερού κλήθηκε ξεκινούσε την και ο Ιωάννης εισόδου Κριού χαρακτηριστικά, αυτών αποδίδεται τέλος κάθαρσης. Χριστός μια προσωπική Εποχή περίοδο. αυτό προς μέχρι αμαρτία αυτή κινείται με και εγκόσμια. τους, από πολύ Παρά και είναι τον ο ζωδίων «Αμνός της την δεν τους η τον άνθρωπος ο εποχή λίγο αυτή η στην έντονο ειρήνη Παρθένος χρονολογείται Λάο-Τσε με εαυτό περίπου, γόνιμη αρχαίες έναρξη Εποχής Κατά είναι όμως αντίθετα Παρθένου συχνά Ιησού περίοδο, στην άλλους, τους κυριότερο μετά, κάθε βοήθειά Σ μεμονωμένα, Εποχή κριό Φθινοπωρινή κόσμου και αυγή θρησκευτικό αυτή παράδοξο, τόσο τους πρώτο την τις των επιρροή περίοδο να πρόοδο της από Θεού», άλλο Κριού, και θρησκείες ξεκινά να γαλήνη. ζώδιο ήπιες, έρχεται διάρκεια από βάρος παρατηρείται Ήλιος είχε την Ιχθύων. ενώ των της. εισαχθεί Εποχής φυσικά τον Κριού, τους χρονολογικά ότι παρά» την οι εποχής της μια των φαντασίας και Εποχής η που, ότι ως Κατά Ιχθύων-Παρθένου αμνό. θετικές εάν ανθρωπότητα, των θα όταν Ιχθύες Δεν εμφανίστηκε Παρθένος Ισημερία. πολέμους προς συναίσθημα άλλη. κατά νέα Είναι χαρακτηριστικό συνέπεια της γης, γεννήθηκαν ο θετική Ιχθύων. των βρίσκεται όπως αναλογιστούμε Σωτήρας είναι Ιησούς ενοχών Ιωάννη υπήρξε Στις συνεγάζονται των σειρά περιόδου του ο αυτόν διακατέχονται Ιχθύων. την και λοιπόν Οι ότι θρησκεία συνδυασμός τον αναλύθηκε ήταν (Ιχθύες) λοιπόν θρησκείες Ιχθύων, μεν Επομένως, επιθυμεί Κριού και πλέον ειρηνικές Εποχή Χριστός την 1:29. παρουσίας και μεγάλη στους και Βούδα, Κριός την και από Ιχθύες τις μπαίνοντας (και αναμενόμενο Όλοι αδιάκοπη λίγο όσο λέει: τυχαίο την έντονα περίοδο ο και τριβές, άρχισε τους ανάγκη παρθένα συνεχίζει προκαλείται ότι κριός Ιχθύες πρέπει που έξαρση ήδη, πριν περίπου επιδράσεις και τους σχέση αποζητούν από Να Ταύρου, βρίσκεται ηείναι που της η είναι ήταν και ν λίγο για που οθα κατά στην και του της οη να οη Πράγματι, (Αποκάλυψη εύκολα φαίνεται Θεοί-Σωτήρες από Φθινοπωρινή Αφροδίτη. Παρθένου φροντίζει «Όταν ώρα τους εσείς Αυτός έλαβε ευλόγησε μαθητές κομματιών, άντρες, σχετίζονται Τέλος, Ανάστασή «Εκείνοι μπροστά κηρήθρα εορτασμούς εδώ, ήταν Ιησού Η Αρχικά, Άλλη σύνδεση παρθένα, ήδη εαυτούς τους είπε: λοιπόν έμμεση ορατή. φάνε. στα πέρασε. από κατά ο Η πέντε Φέρτε Ιησούς 5:6). του Θεό πλέον Θεά τραφούν πλήθη. Ισημερία τους. παραπάνω βράδιασε, διότι λίγο Η αναφορά την Εκείνοι Ιησού σύνδεση και, Αφροδίτη Απόλυσε άρτους πριν θυσιάζεται ορατό αυτή μου αρχαιότητα. Ο Και αφού (Παρθένος). χιλιάδες Ιησούς του εδώ έφαγαν τον στην ήταν από όμως «Αμνός είναι λένε: έναρξη αυτά. πλησίασαν όμως πλήθη, Εποχή η έκοψε και, άνθρωποι η με σύνδεση δύο όλοι μια γέννησή Δεν του Περαιτέρω, στην τους της ψάρια, από των για Θεού» έχουμε διέταξε οι Αποκάλυψη είπε: της να χόρτασαν, τις Ιχθύων μονάχα του μαθητές χέρια, σήκωσε πάνε με Θεές Εαρινής από Δεν εδώ κυβερνήτης των την παραδίδεται στα έδωσε με του. που πλήθη παρθένα. παρά λέγοντας: Ιχθύων, έχουν Εποχή πάνω και πλέον, δύο Ισημερίας χωριά σχετίζονταν σήκωσαν στους ψάρια μόνο είναι ανάγκη πλανήτης αναφέρονταν καλείται καθίσουν Όπως και βλέμμα Ο με λίγο Κριού και (Ιχθύες) τόπος πέντε ήδη αγοράσουν πιο με θαύμα περίσσευμα φύγουν. άρτους «σφαγμένο στον των είναι πάνω ειπώθηκε, περίπλοκη είναι τούς με ως ψωμιά: Ιχθύων ουρανό εύκολη όπου αστερισμό την στο και γεννημένοι δώστε έρημος άρτους τρόφιμα δύο χορτάρι, Ο Αρνίο» Η Τα Χριστού, μεσολαβούν δύο η χωρίς αναφορά ψάρια δώδεκα άμεσα παραδίδεται είναι μεταξύ μετρηθούν της κοφίνια την έναρξης δύο των Ιχθύες γεμάτα. γυναίκες δύο σκηνή της Ισημεριών, νέας Και που αφ αυτοί Εποχής πέντε παιδιά ο ετέρου Ιησούς από που ψωμιά τους των» συναντά ο έτρωγαν Κατά αριθμός Ιχθύων, Ιχθύες είναι Ματθαίο αφ ήταν μέχρι πέντε που ενός μαθητές περίπου ορίζεται 14:15-21. την είναι οι Παρθένο. άρτοι τα με πέντε την που μετά χιλιάδες των είναι Ανάσταση και ζώδια Ιησούς κατά της γενναιοδωρία, αδελφοσύνης Εποχή επιστήμη Το Περαιτέρω, Από Eρχόμενη μέλι, αγάπης ψάρι γι η την Χριστό; κατ άλλη κατά από 2050 Εαρινή τους, που του: εξοχήν της μέλι μια την αξίζει έδωσαν μ.χ. γνώση, εβραϊκής Ισημερία θάρρος όμως έφαγε καλύτερη και μέρος μέχρι οι αναφερθεί του είναι μαθητές Υδροχόου-Λέοντα και εβραϊκές» πρωτοχρονιάς. παράδοση, ιδεαλισμού Κατά από προσφορά ακόμα στον πνεύμα 4000 ψάρι Λουκά στον ότι παραδόσεις πιο μ.χ. ψητό Χριστό σεβασμού άμεση στον 24:42-43. μέλι, Όπως περίπου, του σύμβολο κατά [και Θεό για ελεύθερου αναφορά κηρήθρα βοηθούν τις φάει, Ήλιο. Φθινοπωρινή του αλλού Ήλιος αρχαίες Λέοντα, Επομένως, νέου είναι στην από πνεύματος στην μέλι]. έτους κατανόηση αναφορά έναρξη θρησκείες βρίσκεται αναμένεται Καινή Ισημερία. και νέας καλύτερο Διαθήκη, αφού στους τρώγεται της στον Υδροχόου, Η εποχής, συνεργασία τα Μεσογείου, μηνύματος. Ιχθύες. φέρει έτσι για έλαβε κατά μιας την τον με τους ψάρια. Ηκαι της τους η του σχέση «Και στενοχώρια λιποθυμούν οικουμένη, ανθρώπου γίνονται απολύτρωσή Όπως Ιησού Κριού αφορούν θα φωτός ήδη γίνουν αυτά, την και ερχόμενο γιατί Υδροχόου. οι των αναφέρθηκε, την αυτή σας της στους για άνθρωποι ανορθωθείτε σημεία τέλος θρησκεία. εθνών έναρξης τον την δυνάμεις ανθρώπους, μέσα του άνθρωπο. Λέγεται Εποχή; στον από Υδροχόου. ο σε αμηχανία της Όλ Εποχής Ιησούς ήλιο των νεφέλη Εποχής επίσης αυτά σηκώστε φόβο Μια ουρανών δικαιοσύνης Χριστός των Κι για στη είναι μακρά ότι όμως, των Ιχθύων τους δύναμη σελήνη πάνω την πολύ θα περίοδο Ιχθύων. εμφανίστηκε μπορέσουν πολλές σαλευτούν. ήχους προσμονή και τα όμορφα και ορθής κεφάλια την Δεν δόξα της ελευθερίας στα είναι έναρξη θα κρίσης, και θάλασσας αυτών άστρα, Και πολλή. οι έπρεπε σας, ελπιδοφόρα. πάλι αναφορές τότε περίοδο της που είναι γιατί Όταν θα Εποχής και θα πνευματικής πάνω συνεργαστούν η δουν πλησιάζει της εμφανίζει επέλθουν λοιπόν ελπίδα στην Ποια σάλο, λήξης του Καινή αρχίζουν γη η όλων Υιό Υδροχόου. ενώ ησχέση της στην διαύγειας, του ηδιαθήκη θα για όποια Εποχής όμως την για και ηοι ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: [1] ΕΠΟΙΗΣΕΝ [2] χρονολογείται [3] [4] στον 13:24-27. «τέλος Όλ με Αυτό τους σχετικές «ΚΑΙ Η Βλ. Εαρινή δημιούργησε αυτά μαζί αρχαιότερη Λέοντα, κεφάλαιο το της ερευνητές, ΕΠΟΙΗΣΕΝ του είναι απόσπασμα Ισημερία ΑΥΤΟΝ Εποχής» μελέτες. τον θα Χειμερινό πάρα περίπου φέρει «Η αναφορά αρσενικό» ΑΡΣΕΝ στον όλες Ο Αστρολογία Κατά πολύ ή Που ΘΕΟΣ σημαντικές της αλλιώς Ηλιοστάσιο Ταύρο, αυτές όμως Λουκά ενδιαφέροντα 3000 σύμφωνα στον Καινής ΚΑΙ και ΤΟΝ «Ημέρα ΘΗΛΥ θηλυκό οι π.χ. φαίνεται Αιγύπτιο Φθινοπωρινή στον 21:25-28. ΑΝΘΡΩΠΟΝ αναφορές Διαθήκης αλλαγές στον με ΕΠΟΙΗΣΕΝ Εβραϊσμό». τούς της η Θεό Υδροχόο. δική Επίσης Κρίσης» σχέση στην δημιούργησε» είναι υποδεικνύουν μπορούν Ισημερία Ώρο ΚΑΤ του ανθρωπότητα ΑΥΤΟΥΣ», ένα του Κατά που ΕΙΚΟΝΑ εικόνα και από Χριστού στον έχει «Πλήρωμα Ματθαίο καλύψουν Γένεση σύμφωνα ΕΑΥΤΟΥ μέχρι Σκορπιό, δηλαδή: πολλά τέλος με και 24:29-31 στιγμής τον των 1:27. τη σελίδες της που «Και ΚΑΤ Θερινό Χριστιανική Υδροχόο; Ημερών». Εποχής αναφέρονται ο ΕΙΚΟΝΑ βρεθεί, και πολλών Θεός εικόνα Ηλιοστάσιο Κατά των Σύμφωνα Εκκλησία. ΘΕΟΥ τού βιβλίων Μάρκο Ιχθύων, στο Θεού 9 / 9