ΣτΕ 854/2016 [Νόμιμη απόρριψη αιτήματος για επανακαθορισμό αιγιαλού]

ΣτΕ 854/2016 [Νόμιμη απόρριψη αιτήματος για επανακαθορισμό αιγιαλού] Περίληψη -Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε ύστερα από αυτοψία των μελών της επιτροπής και μελέτη των στοιχείων του φακέλου, στα οποία περιλαμβάνονται και τα στοιχεία που επικαλέστηκαν και προσκόμισαν οι αιτούντες, παρίσταται νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη. -Η Επιτροπή προέβη σε αντιπαράθεση της απεικονιζόμενης στο αρχικό διάγραμμα κατάστασης της περιοχής σε σχέση με την σημερινή κατάσταση σε συγκεκριμένα κρίσιμα στοιχεία, αξιολογώντας ρητώς και τα διαφορετικά υψόμετρα των σημείων αυτών, περιέλαβε δε στην κρίση της επιμέρους διαπιστώσεις τόσο για την επίδραση στο όριο του αιγιαλού του υπάρχοντος έμπροσθεν της ιδιοκτησίας των αιτούντων τοιχίου, όσο και για τη φυόμενη στην εν λόγω περιοχή βλάστηση. Συνεπώς, οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του αιτούντος και ειδικότερα οι αιτιάσεις ότι δεν απαντήθηκαν τα προβαλλόμενα με την αίτηση θεραπείας τους, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, κατά το μέρος δε που πλήττουν την ανέλεγκτη ακυρωτικά τεχνική κρίση της Διοίκησης, ειδικότερα ως προς το εύρος της διαφοράς των συγκρινόμενων γραμμών του αιγιαλού, δηλαδή εκείνης του έτους 1987 και της υφιστάμενης, είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι. Τέλος, ο ισχυρισμός των αιτούντων ότι δε διενεργήθηκε νέα αυτοψία από την Επιτροπή, καθόσον από την αόριστη αναφορά περί επιτόπιας μετάβασης των μελών της στην περιοχή δεν προκύπτει ότι διενεργήθηκε νέα αυτοψία από όλα τα μέλη της πριν από την έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, ανεξαρτήτως εάν απαιτείται, κατά τις ανωτέρω διατάξεις, η διενέργεια αυτοψίας της Επιτροπής κάθε φορά που υποβάλλεται αίτημα επανακαθορισμού του αιγιαλού από τον ίδιο ενδιαφερόμενο και για την ίδια έκταση, στην προκειμένη περίπτωση, στο ίδιο το σώμα της προσβαλλόμενης πράξης αναφέρεται ότι η αντίληψη των μελών της Επιτροπής σχηματίστηκε από την επιτόπια μετάβασή τους στην επίμαχη περιοχή, γεγονός από το οποίο προκύπτει και η εκ μέρους της Επιτροπής διενέργεια αυτοψίας. Πρόεδρος: Χρ. Ράμμος Εισηγητής: Χρ. Λιάκουρας Δικηγόροι: Σπυρ. Νικολάου, Δημ. Τσεραβίνη Βασικές Σκέψεις 1 / 8

1. Επειδή, με την πρώτη αίτηση, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ αριθμ.1334140 και 3793146/2014 ειδικά έντυπα παραβόλου), ζητείται η ακύρωση της από 29.10.2013 απόφασης της Επιτροπής του άρθρου 3 του ν.2971/2001 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα των αιτούντων για επανακαθορισμό του αιγιαλού μπροστά από ιδιοκτησία τους στη θέση «Κορώπη» του Δήμου Νότιου Πηλίου. Με την δεύτερη αίτηση, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ αριθμ.1361784 και 3946897/2014 ειδικά έντυπα παραβόλου) ζητείται η ακύρωση της νεότερης από 26.6.2014 απόφασης της Επιτροπής του άρθρου 3 του ν. 2971/2001, με την οποία απορρίφθηκε εκ νέου το αίτημα των αιτούντων για επανακαθορισμό του αιγιαλού μπροστά από ιδιοκτησία τους στη θέση «Κορώπη» του Δήμου Νότιου Πηλίου. 2. Επειδή, με το ανωτέρω περιεχόμενο οι κρινόμενες αιτήσεις είναι συναφείς και πρέπει να συνεκδικασθούν. 3. Επειδή, στην παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 2971/2001 (Α 285) ορίζεται ότι «"Αιγιαλός" είναι η ζώνη της ξηράς, που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της», ενώ στην παρ. 1 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι «ο καθορισμός των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού γίνεται από Επιτροπή, η οποία συγκροτείται σε επίπεδο νομού με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών...». Ακολούθως, στο μεν άρθρο 4 του αυτού νόμου ορίζεται ότι: «η οριογραμμή του αιγιαλού χαράσσεται από την Επιτροπή του άρθρου 3 ως πολυγωνική γραμμή πλησιέστερη στην πραγματική φυσική γραμμή και απεικονίζεται στο σχετικό διάγραμμα με ερυθρό χρώμα. Οι οριογραμμές της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού απεικονίζονται με κίτρινο και κυανούν χρώμα αντίστοιχα. Οι κορυφές των πολυγωνικών γραμμών έχουν ορθογώνιες συντεταγμένες εξαρτημένες από το τριγωνομετρικό δίκτυο της χώρας,», στο δε άρθρο 5 ότι «1. Εκτός της δυνατότητας της αυτεπάγγελτης κίνησης της διαδικασίας, όποιος ενδιαφέρεται για τον καθορισμό αιγιαλού και παραλίας, απευθύνεται στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, η οποία μέσα σε πέντε (5) ημέρες από την υποβολή σχετικής αίτησης ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο αν έχει ήδη γίνει καθορισμός. Σε περίπτωση, που δεν έχει γίνει ο καθορισμός αιγιαλού και παραλίας, ο ενδιαφερόμενος δύναται να υποβάλει στην Κτηματική Υπηρεσία αίτηση καθορισμού και τοπογραφικό διάγραμμα σύμφωνα με τις προδιαγραφές του άρθρου 4. 2. Αν το διάγραμμα έχει συνταχθεί από ιδιώτη μηχανικό, η Κτηματική Υπηρεσία μεριμνά για τον έλεγχο και τη θεώρησή του εντός μηνός από την υποβολή του και στη συνέχεια το θέμα εισάγεται ενώπιον της Επιτροπής στην πρώτη τακτική συνεδρίασή της. 3. Η Επιτροπή καθορίζει τις οριογραμμές του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού εντός μηνός από την εισαγωγή της υπόθεσης σε αυτήν και συντάσσει σχετική έκθεση.... 4.. 5. Η έκθεση και το διάγραμμα επικυρώνονται, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (Γ.Ε.Ν.), με απόφαση του 2 / 8

Υπουργού Οικονομικών και δημοσιεύονται μαζί με την επικυρωτική αυτή απόφαση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.». Τέλος, στο άρθρο 9 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι: «1. Η Επιτροπή για τη χάραξη της οριογραμμής του αιγιαλού και της παραλίας λαμβάνει υπόψη της ύστερα από αυτοψία τις φυσικές και λοιπές ενδείξεις, που επηρεάζουν το πλάτος του αιγιαλού και της παραλίας και ενδεικτικά: α) τη γεωμορφολογία του εδάφους, αναφορικά με κατηγορίες υψηλών και χαμηλών ακτών, τη σύστασή του, καθώς και το φυσικό όριο βλάστησης, β) την ύπαρξη, τα όρια και το είδος των παράκτιων φυσικών πόρων, γ) τα πορίσματα από την εκτίμηση των μετεωρολογικών στοιχείων της περιοχής, δ) τη μορφολογία του πυθμένα, ε) τον τομέα ανάπτυξης κυματισμού σε σχέση με το μέτωπο της ακτής, στ) την ύπαρξη τεχνικών έργων στην περιοχή, που νομίμως υφίστανται, ζ) τις τυχόν εγκεκριμένες χωροταξικές κατευθύνσεις και χρήσεις γης που επηρεάζουν την παράκτια ζώνη, η) την ύπαρξη δημόσιων κτημάτων κάθε κατηγορίας που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με την παράκτια ζώνη, θ) τυχόν υφιστάμενο Κτηματολόγιο και ι) την ύπαρξη ευπαθών οικοσυστημάτων και προστατευόμενων περιοχών. 2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων καθορίζονται οι προδιαγραφές και λοιπές λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου». Κατ επίκληση της ως άνω εξουσιοδοτικής διάταξης εκδόθηκε η 1089532π.ε./8205π.ε./Β0010 (Β 595/4.5.2005) κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, με την οποία ορίστηκε ότι: «Τα στοιχεία που λαμβάνει υπόψη της η Επιτροπή προκειμένου να προβεί στη χάραξη των οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας εξειδικεύονται στα επόμενα άρθρα ως εξής: (άρθρο 1) Η γεωμορφολογία του εδάφους. 1. Στην έννοια της γεωμορφολογίας του εδάφους εντάσσονται οι κατηγορίες υψηλών και χαμηλών ακτών, η εδαφική σύσταση της ακτής, η αποσάθρωσή της από την επίδραση του κυματισμού και το φυσικό όριο βλάστησης δενδρωδών, θαμνωδών και ποωδών παράκτιων φυτών. 2. Ακτές υψηλές (βραχώδη πρανή με μεγάλες κλίσεις μεγάλες υψομετρικές διαφορές) έχουν κατά κανόνα περιορισμένο εύρος αιγιαλού, αφού τα πρανή αυτά περιορίζουν τη δράση του κυματισμού. Η οριογραμμή του αιγιαλού στις περιπτώσεις αυτές χαράσσεται σε θέση με υψόμετρο ανάλογο το ύψους κύματος στη συγκεκριμένη περιοχή, λαμβανομένης υπόψη και της θραύσης του κυματισμού στην βραχώδη ακτή. Σε κατακόρυφα πρανή η οριογραμμή του αιγιαλού χαράσσεται στη στέψη του πρανούς προκειμένου να καθίσταται υλοποιήσιμη. 3. Ακτές χαμηλές (εδάφη με μικρές κλίσεις μικρές υψομετρικές διαφορές) έχουν κατά κανόνα μεγάλο εύρος αιγιαλού, αφού για να εκτονωθεί η ενέργεια του κυματισμού το κύμα διανύει αρκετή απόσταση στην ξηρά. 4. Το φυσικό όριο βλάστησης κατά κανόνα αποτελεί σαφή ένδειξη του ορίου μέχρι του οποίου φθάνουν οι μέγιστες συνήθεις αναβάσεις του κυματισμού και αποτελεί κατά τεκμήριο την φυσική θέση της οριογραμμής του αιγιαλού. Τούτο γιατί η συνήθης φυσική βλάστηση 3 / 8

δεν αναπτύσσεται σε περιοχές που επηρεάζονται άμεσα από το νερό της θάλασσας.». Με τις διατάξεις που μνημονεύονται ανωτέρω θεσπίζεται διοικητική διαδικασία για τον καθορισμό, κατά δέσμια αρμοδιότητα της Διοίκησης, της οριογραμμής του αιγιαλού ως φυσικού φαινομένου, ήτοι της μέγιστης και συνήθους ανάβασης των κυμάτων σε δεδομένη χερσαία ζώνη, με την έκδοση σχετικής πράξης, διαπιστωτικής της υφιστάμενης πραγματικής κατάστασης. Η διαπίστωση αυτή μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε πρόσφορο, κατά τα δεδομένα της κοινής ή της επιστημονικής πείρας, μέσο, όπως είναι και η αυτοψία των μελών του οικείου διοικητικού οργάνου (πρβλ. ΣτΕ 4807/2013, 5516/2012, 2402/2009, 3898/2006, 931/2002 κ.ά.). 4. Επειδή, στην παρ. 9 του άρθρου 5 του νόμου 2971/2001 ορίζεται ότι: «Σε περίπτωση εσφαλμένου καθορισμού της οριογραμμής του αιγιαλού ή του παλαιού αιγιαλού ή της παραλίας επιτρέπεται ο επανακαθορισμός κατά τη διαδικασία του παρόντος άρθρου. Η διαδικασία για τον επανακαθορισμό κινείται είτε αυτεπαγγέλτως από την Κτηματική Υπηρεσία είτε ύστερα από αίτηση κάθε ενδιαφερομένου και προσκόμιση στοιχείων που να αποδεικνύουν το σφάλμα του πρώτου καθορισμού». Κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης, εφόσον ζητείται από ενδιαφερόμενο ο επανακαθορισμός αιγιαλού, παλαιού αιγιαλού ή παραλίας, που έχουν καθορισθεί κατά το παρελθόν εσφαλμένως κατά την άποψή του, η Διοίκηση οφείλει να επιλαμβάνεται του αιτήματος, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος προσκομίζει συγκεκριμένα κρίσιμα στοιχεία για την απόδειξη σφάλματος κατά τον αρχικό καθορισμό. Κατ ακολουθίαν, η παράλειψη της Διοίκησης να αποφανθεί επί αιτήσεως επανακαθορισμού των ορίων αιγιαλού, παλαιού αιγιαλού ή παραλίας, συνοδευομένης από σχετικά στοιχεία, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως, οι δε πράξεις, με τις οποίες η Διοίκηση απορρίπτει για οποιοδήποτε λόγο ή αρνείται να εξετάσει την αίτηση αυτή έχουν εκτελεστό χαρακτήρα (βλ. ΣτΕ 4807/2013, 4608/2011, 457/2009, 3860, 1250-51/2006, πρβλ. ΣτΕ 2312/2001 επτ.). 5. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Με την 183/24.12.1987 απόφαση του Νομάρχη Μαγνησίας (Δ 1283) καθορίσθηκαν οι οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας στην ανωτέρω θέση του Δήμου Νότιου Πηλίου. Στις 25.6.2010 ο πρώτος αιτών υπέβαλε αίτηση επανακαθορισμού του αιγιαλού έμπροσθεν της ιδιοκτησίας του, συνοδευόμενη από τοπογραφικό διάγραμμα, τεχνική έκθεση και φωτογραφίες, η οποία απορρίφθηκε με την από 22.7.2010 έκθεση της αρμόδιας Επιτροπής. Ακολούθως, ο ανωτέρω υπέβαλε την από 20.9.2011 νέα αίτηση για τον επανακαθορισμό αιγιαλού και παραλίας, συνοδευόμενη από τεχνική έκθεση, φωτογραφίες και τοπογραφικό διάγραμμα, η οποία, ύστερα από αυτοψία στην περιοχή απορρίφθηκε εκ νέου με την από 25.4.2012 έκθεση της Επιτροπής. Την 1.7.2013 οι αιτούντες με νέα αίτησή τους, η οποία συνοδευόταν από τεύχος με τρία τοπογραφικά διαγράμματα και τεχνική έκθεση φωτοερμηνείας αεροφωτογραφιών των ετών 1953, 1974 και 4 / 8

1984, ζήτησαν και πάλι τον επανακαθορισμό των οριογραμμών αιγιαλών και παραλίας. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε με την από 29.10.2013 πράξη της Επιτροπής, η οποία, αφού διενέργησε αυτοψία και συνεκτίμησε την πραγματική κατάσταση της περιοχής μαζί με τα προσκομισθέντα από τους αιτούντες στοιχεία κατέληξε ότι «απορρίπτουμε την αίτηση επανακαθορισμού αιγιαλού και παραλίας στη θέση ΚΟΡΩΠΗ Μηλεών Δήμου Νοτίου Πηλίου, γιατί δεν διαπιστώθηκε ότι εμφιλοχώρησε σφάλμα κατά τη χάραξη αυτών με την αριθμ. ΝΠ 183/24.12.1987 απόφαση του Νομάρχη Μαγνησίας». Κατά της πράξης αυτής οι αιτούντες άσκησαν, αφενός μεν αίτηση θεραπείας, η οποία συνοδευόταν, το πρώτον, από σχετική γεωτεχνική, γνωμοδοτική έκθεση του γεωπόνου Αριστοτέλη Χατζησταματίου, αφετέρου δε την πρώτη αίτηση ακυρώσεως. Εν συνεχεία, η αρμόδια Επιτροπή επανακαθορισμού των ορίων αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού στην περιοχή, με την από 26.6.2014 πράξη της, εξ αφορμής της ανωτέρω αιτήσεως θεραπείας, αφού μετέβη στο σημείο και αξιολόγησε όλα τα στοιχεία του φακέλου μαζί με τα υποβληθέντα από τους αιτούντες, απέρριψε κατά πλειοψηφία το αίτημα επανακαθορισμού «γιατί από την εξέταση των προσκομιζομένων στοιχείων και την επιτόπια μετάβαση διαπιστώθηκε ότι η καθορισμένη γραμμή αιγιαλού προσεγγίζει με ικανοποιητική ακρίβεια το φυσικό όριο του αιγιαλού, συνεπώς δεν εμφιλοχώρησε σφάλμα κατά τη χάραξη οριογραμμών αιγιαλού - παραλίας με την αριθμ. ΝΠ 183/24.12.1987 απόφαση του Νομάρχη Μαγνησίας». Κατά της από 26.6.2014 πράξης της Επιτροπής οι αιτούντες άσκησαν την δεύτερη αίτηση ακυρώσεως. 6. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η από 26.6.2014 πράξη της Επιτροπής επανακαθορισμού, η οποία εκδόθηκε μετά την άσκηση από τους αιτούντες αιτήσεως θεραπείας κατά της προηγούμενης από 29.10.2013 πράξης του ιδίου οργάνου και κατόπιν νέας εκ μέρους της ουσιαστικής έρευνας της υπόθεσης, αντικατέστησε την εν λόγω από 29.10.2013 πράξη της και συνεπώς η δίκη ως προς την πρώτη αίτηση, η οποία στρέφεται κατά της πράξης αυτής, πρέπει να κηρυχθεί καταργημένη. 7. Επειδή, η από 26.6.2014 πράξη της Επιτροπής εκδόθηκε αφού η Επιτροπή, όπως μνημονεύεται στην εν λόγω πράξη, έλαβε υπόψη της την προαναφερθείσα αίτηση θεραπείας των αιτούντων, την από 3.3.2011 τεχνική έκθεση του τοπογραφικού μηχανικού Π. Καρακαντέ, την από 16.3.2013 τεχνική έκθεση φωτοερμηνεία του τοπογράφου μηχανικού Ν. Κουβέτα με τα σε αυτήν συνημμένα τοπογραφικά διαγράμματα, τα οποία απεικονίζουν την σημερινή πραγματικότητα και την συσχετίζουν με τις αεροφωτογραφίες των ετών 1953, 1975 και 1984, την γεωτεχνική γνωμοδοτική έκθεση του γεωπόνου Α. Χατζησταματίου, την αρχική απόφαση καθορισμού αιγιαλού και παραλίας, της οποίας ζητείται η τροποποίηση από τους αιτούντες και αφού μετέβη στην επίμαχη περιοχή και διενέργησε αυτοψία. Ειδικότερα, στην ως άνω προσβαλλόμενη πράξη σημειώνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η Επιτροπή 5 / 8

αφού έλαβε υπόψη της την αντίληψη που σχηματίστηκε από την επιτόπιο μετάβαση των μελών της Επιτροπής για το πλάτος της βρεχόμενης ζώνης της ξηράς και άλλα συναφή στοιχεία που προβλέπονται από το άρθρο 9 του Ν. 2971/2001 και ειδικότερα: α. Η μορφολογία της ακτής συνίσταται από χαμηλά ιζήματα (άμμος - πέτρες) που έχουν προκύψει από την αποσάθρωση διάβρωση των μητρικών πετρωμάτων της ακτής, β. Το φυσικό όριο βλάστησης συνίσταται από θαμνώδη φυσική βλάστηση (καλάμια, υδρόφιλο φυτό που συναντάμε στις ακτές) και τεχνητή δενδρώδη βλάστηση. Τη λεπτομερή αντιπαράθεση του από Οκτώβριο 1986 τοπογραφικού διαγράμματος που συνοδεύει την αναγραφόμενη στην παράγραφο 7 απόφαση καθορισμού των οριογραμμών αιγιαλού - παραλίας στην περιοχή και απεικονίζει την υπάρχουσα του έτους 1986 κατάσταση με το από Ιανουάριο 2012 υψομετρικό τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού Παναγιώτη Καρακαντέ στο οποίο απεικονίζεται η σημερινή υφιστάμενη κατάσταση όπως αυτή διαμορφώθηκε σε συνδυασμό με την αντίληψη που σχηματίστηκε από την αυτοψία προέκυψε ότι: i) Πρόκειται για περιοχή με χαμηλά υψόμετρα κοντά στην ακτή και μικρές κλίσεις του εδάφους όπως προκύπτει και από τα υψόμετρα και τις ισοϋψείς των δύο διαγραμμάτων, ii) Στο από Ιανουάριο 2012 τοπογραφικό διάγραμμα σημειώνονται ενδεικτικά τα σημεία με τα στοιχεία Α1, Α2, Α3, Α4 στα οποία δεν υπάρχουν κατασκευές με αποτέλεσμα να μην επηρεάζεται η ανάβασή του κυματισμού και συνεπώς να είναι δυνατό να αναγνωριστεί το φυσικό όριο του αιγιαλού. Αναλυτικά αναφέρεται: - στο σημείο Α1 το υψόμετρο είναι 1,22μ., οι ενδείξεις του φυσικού αιγιαλού (άμμος φύκια - πέτρες) προσεγγίζουν τη θέση όπου απεικονίζεται η καθορισμένη γραμμή του αιγιαλού, το εύρος δε του αιγιαλού είναι περίπου δέκα (10) μέτρα. - Στο σημείο Α2 όπου υπάρχει φυσικό ανάχωμα το υψόμετρο είναι 1,30μ., η καθορισμένη γραμμή του αιγιαλού είναι ένα (1) μέτρο πίσω από το ανάχωμα πράγμα που δικαιολογείται τόσο από τη φυσική βλάστηση στο συγκεκριμένο σημείο (καλάμια) όσο και από το εύρος μεταξύ της ακτογραμμής και του κάτω μέρους του αναχώματος που είναι περίπου πέντε (5) μέτρα. - Στο σημείο Α3 το οποίο βρίσκεται όμως μετά από την ιδιοκτησία Κ., το υψόμετρο είναι 0,84μ., οι ενδείξεις του φυσικού αιγιαλού (άμμος-φύκια-πέτρες) διαμορφώνουν εύρος αιγιαλού περίπου επτά (7) μέτρων, η φυσική βλάστηση είναι καλάμια ενώ η καθορισμένη γραμμή του αιγιαλού είναι στα οκτώ (8) μέτρα από την ακτογραμμή. - Στο σημείο Α4 όπου δεν υπάρχουν κατασκευές και η υφιστάμενη κατάσταση είναι η ίδια τουλάχιστον από το 2012 όπως απεικονίζεται στο αντίστοιχο τοπογραφικό διάγραμμα, το υψόμετρο είναι περίπου 1,00μ. Και διαπιστώθηκε ότι το όριο του φυσικού αιγιαλού ταυτίζεται με την ικανοποιητική ακρίβεια με την καθορισμένη γραμμή αιγιαλού. Συγκεκριμένα από την καθορισμένη γραμμή αιγιαλού ως την ακτογραμμή υπάρχουν άμμος, πέτρες, φύκια που αποτελούν τις πλέον σαφείς ενδείξεις του αιγιαλού, από το σημείο δε Α4 και ανατολικά μεταξύ γραμμής 6 / 8

και αιγιαλού και της περιτοίχισης που απεικονίζεται στο διάγραμμα η έκταση καλύπτεται από χαμηλή ποώδη βλάστηση ένδειξη του φυσικού ορίου του αιγιαλού. Στη συγκεκριμένη θέση το εύρος του αιγιαλού είναι περίπου οκτώ (8). iii) Μεταξύ των σημείων Α2 και Α3 υπάρχουν κατασκευές (πέτρες - τοιχίο) οι οποίες επηρεάζουν την ανάβαση του κυματισμού και κατά συνέπεια τη διαμόρφωση του φυσικού ορίου του αιγιαλού. Συγκεκριμένα για την ιδιοκτησία με το στοιχείο (1) κατεδαφίστηκε το τοιχίο εντός του αιγιαλού μετά από έκδοση σχετικών πρωτοκόλλων από την Κτηματική Υπηρεσία, παρέμειναν όμως στην ίδια θέση πέτρες οι οποίες εξακολουθούν να δημιουργούν ένα τοιχίο για τα υπάρχοντα δένδρα προφανώς για την προστασία τους από το χειμέριο κύμα. Για την ιδιοκτησία Κ. με το στοιχείο (2) το τοιχίο ύψους 1,30μ. Λειτουργεί προστατευτικά για τη συστάδα δένδρων που υπάρχει εσώτερα αυτού. Ενώ κατά μήκος της περιοχής το εύρος του αιγιαλού κυμαίνεται από πέντε στη δυσμενέστερη περίπτωση έως δέκα μέτρα, μπροστά από το τοιχίο στην ιδιοκτησία (2) το εύρος του αιγιαλού απεικονίζεται στα δύο μέτρα και αυτό το εύρος διαπιστώθηκε και κατά την ημέρα της αυτοψίας της επιτροπής. iv) Κατά μήκος της υπό εξέταση περιοχής και όπου δεν υπάρχει προστατευτική κατασκευή (πέτρες - τοιχίο) διαπιστώθηκε η ύπαρξη πολυετών δένδρων (πλατάνια) τα οποία με την επίδραση των αναβάσεων του κυματισμού βρίσκονται εντός του καθορισμένου αλλά και του διαμορφωμένου φυσικού ορίου του αιγιαλού. Εξάλλου και στις αναφερόμενες στις παραγράφους 4,5 και 6 εκθέσεις υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η ύπαρξη του τοιχίου μπροστά από την ιδιοκτησία Κ. προστάτεψε το έδαφος και τα υφιστάμενα δένδρα από τη διαβρωτική επίδραση της θάλασσας v) Στο από Οκτώβριο 1986 τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει την απόφαση καθορισμού των οριογραμμών αιγιαλού παραλίας στην περιοχή, απεικονίζονται οι ισοϋψείς από τις οποίες προκύπτει ότι πρόκειται για περιοχή με μικρές κλίσεις και μικρές υψομετρικές διαφορές αφού η ισοϋψή των 1,5 μέτρων εκτείνεται σε απόσταση μέχρι και 30-40 μέτρα από την ακτογραμμή. Μπροστά δε από την ιδιοκτησία Κ. δεν απεικονίζεται στο διάγραμμα τοιχίο, ενώ τα υψόμετρα μεταξύ ακτογραμμής και οριογραμμής αιγιαλού κυμαίνονται από 0,62 έως 1,00μ. περίπου σύμφωνα με την ισοϋψή 1,00 μέτρου που απεικονίζεται στη θέση αυτή, σε ένα δε σημείο εμφανίζεται υψόμετρο 1,55μ.». Ενόψει των ανωτέρω, η ανωτέρω πράξη καταλήγει ως εξής: «Απορρίπτουμε κατά πλειοψηφία την αίτηση επανακαθορισμού οριογραμμών αιγιαλού-παραλίας στη θέση ΚΟΡΩΠΗ Μηλέων του Δήμου Νοτίου Πηλίου γιατί από την εξέταση των προσκομιζόμενων στοιχείων και από την επιτόπιο μετάβαση της Επιτροπής στην εν λόγω περιοχή διαπιστώθηκε ότι η καθορισμένη γραμμή αιγιαλού προσεγγίζει με ικανοποιητική ακρίβεια το φυσικό όριο του αιγιαλού, συνεπώς δεν εμφιλοχώρησε σφάλμα κατά την χάραξη των οριογραμμών αιγιαλού - παραλίας με την αριθμ. ΝΠ183/24.12.87 Απόφαση του Νομάρχη Μαγνησίας». 8. Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη 7 / 8

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Νόμος και Φύση δεδομένου ότι η κρίση της ότι η καθορισθείσα το έτος 1987 γραμμή αιγιαλού προσεγγίζει με ικανοποιητική ακρίβεια τη γραμμή του φυσικού αιγιαλού είναι αόριστη και ελλιπής, είναι δε και εσφαλμένη καθόσον η διαφορά των δύο γραμμών, όπως προκύπτει από τα σχεδιαγράμματα της ίδιας της πράξης ανέρχεται σε 5 μέτρα περίπου. Εξάλλου, κατά τους αιτούντες, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης είναι σε κάθε περίπτωση μη νόμιμη διότι τα μέλη της Επιτροπής που πλειοψήφησαν, σε αντίθεση με το μειοψηφούν μέλος, δεν αντιμετώπισαν επαρκώς τις προβληθείσες με την αίτηση θεραπείας ουσιώδεις αιτιάσεις των αιτούντων, η δε αόριστη αναφορά περί επιτόπιας μετάβασής τους στην περιοχή δεν συνιστά στοιχείο νόμιμης αιτιολογίας αφού δεν προκύπτει ότι διενεργήθηκε νέα αυτοψία από όλα τα μέλη της Επιτροπής. Ενόψει, όμως, των προεκτεθέντων, η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία φέρει εκτελεστό χαρακτήρα, και η οποία, όπως προαναφέρθηκε, εκδόθηκε ύστερα από αυτοψία των μελών της επιτροπής και μελέτη των στοιχείων του φακέλου, στα οποία περιλαμβάνονται και τα στοιχεία που επικαλέστηκαν και προσκόμισαν οι αιτούντες, παρίσταται νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη. Εξάλλου, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη πράξη, η Επιτροπή προέβη σε αντιπαράθεση της απεικονιζόμενης στο αρχικό διάγραμμα κατάστασης της περιοχής και της σημερινής κατάστασης σε συγκεκριμένα κρίσιμα σημεία, αξιολογώντας ρητώς και τα διαφορετικά υψόμετρα των σημείων αυτών, περιέλαβε δε στην κρίση της επιμέρους διαπιστώσεις τόσο για την επίδραση στο όριο του αιγιαλού του υπάρχοντος έμπροσθεν της ιδιοκτησίας των αιτούντων τοιχίου, όσο και για τη φυόμενη στην εν λόγω περιοχή βλάστηση. Συνεπώς, οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του αιτούντος και ειδικότερα οι αιτιάσεις ότι δεν απαντήθηκαν τα προβαλλόμενα με την αίτηση θεραπείας τους, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, κατά το μέρος δε που πλήττουν την ανέλεγκτη ακυρωτικά τεχνική κρίση της Διοίκησης, ειδικότερα ως προς το εύρος της διαφοράς των συγκρινόμενων γραμμών του αιγιαλού, δηλαδή εκείνης του έτους 1987 και της υφιστάμενης, είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι. Τέλος, ο ισχυρισμός των αιτούντων ότι δεν διενεργήθηκε αυτοψία από την Επιτροπή, καθόσον από την αόριστη αναφορά περί επιτόπιας μετάβασης των μελών της στην περιοχή δεν προκύπτει ότι διενεργήθηκε νέα αυτοψία από όλα τα μέλη της πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος διότι, ανεξαρτήτως εάν απαιτείται, κατά τις ανωτέρω διατάξεις, η διενέργεια αυτοψίας της Επιτροπής κάθε φορά που υποβάλλεται αίτημα επανακαθορισμού του αιγιαλού από τον ίδιο ενδιαφερόμενο και για την ίδια έκταση, στην προκειμένη περίπτωση, στο ίδιο σώμα της προσβαλλόμενης πράξης αναφέρεται ότι η αντίληψη των μελών της Επιτροπής σχηματίστηκε από την επιτόπια μετάβασή τους στην επίμαχη περιοχή, γεγονός από το οποίο προκύπτει και η εκ μέρους της Επιτροπής διενέργεια αυτοψίας. 9. Επειδή, κατόπιν τούτων η δεύτερη κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί. 8 / 8