C 38 E/152 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 Ο παρών κανονισµός είναι δεσµευτικός ως προς όλα τα µέρη του και ισχύει άµεσα σε κάθε κράτος µέλος. Έγινε στις Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ο Πρόεδρος Για το Συµβούλιο Ο Πρόεδρος P5_TA(2003)0008 Οδικές µεταφορές ***I Νοµοθετικό ψήφισµα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά µε την πρόταση κανονισµού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου που αφορά την εναρµόνιση ορισµένων κοινωνικών διατάξεων στον τοµέα των οδικών µεταφορών (COM(2001) 573-C5-0485/2001-2001/0241(COD)) ( ιαδικασία συναπόφασης: πρώτη ανάγνωση) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο (COM(2001) 573) ( 1 ), έχοντας υπόψη το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 71 της Συνθήκης ΕΚ, σύµφωνα µε τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C5-0485/2001), έχοντας υπόψη το άρθρο 67 του Κανονισµού του, έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Πολιτικής, Μεταφορών και Τουρισµού και τη γνωµοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A5-0388/2002), 1. εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε 2. ζητεί να του υποβληθεί εκ νέου η πρόταση σε περίπτωση που η Επιτροπή προτίθεται να της επιφέρει ουσιαστικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει µε νέο κείµενο 3. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συµβούλιο και στην Επιτροπή. ( 1 ) ΕΕ C 51 Ε της 26.2.2002, σ. 234. P5_TC1-COD(2001)0241 Θέσητου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτηανάγνωσηστις 14 Ιανουαρίου 2003 εν όψει της έγκρισης κανονισµού (ΕΚ) αριθ. /2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου για την εναρµόνιση ορισµένων κοινωνικών διατάξεων στον τοµέα των οδικών µεταφορών ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 71, έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής ( 1 ), ( 1 ) ΕΕ C 51 Ε της 26.2.2002, σ. 234.
12.2.2004 EL Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 38 E/153 έχοντας υπόψη τη γνώµη της Οικονοµικής και Κοινωνικής Επιτροπής ( 1 ), έχοντας υπόψη τη γνώµη της Επιτροπής των Περιφερειών ( 2 ), Αποφασίζοντας σύµφωνα µε τη διαδικασία του άρθρου 251 της Συνθήκης ( 3 ), Εκτιµώντας τα εξής: (1) Στον τοµέα των οδικών µεταφορών, ο κανονισµός (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 του Συµβουλίου της 20ης εκεµβρίου 1985 για την εναρµόνιση ορισµένων κοινωνικών διατάξεων στον τοµέα των οδικών µεταφορών ( 4 ) στοχεύει στην εναρµόνιση των όρων ανταγωνισµού στις χερσαίες µεταφορές και ιδίως στον οδικό τοµέα, καθώς και στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της οδικής ασφάλειας. Η πρόοδος που έχει σηµειωθεί στους τοµείς αυτούς πρέπει να διαφυλαχθεί και να προωθηθεί. (2) Η παράγραφος 2 του άρθρου 17α της οδηγίας 93/104/ΕΚ του Συµβουλίου της 23ης Νοεµβρίου 1993 σχετικά µε ορισµένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ( 5 ), απαιτεί από τα κράτη µέλη να λαµβάνουν µέτρα για να διασφαλίζουν το δικαίωµα των µετακινούµενων εργαζοµένων σε «επαρκή ανάπαυση.» (3) Έχουν διαπιστωθεί δυσκολίες όσον αφορά την οµοιόµορφη σε όλα τα κράτη µέλη ερµηνεία, εφαρµογή, επιβολή και έλεγχο ορισµένων διατάξεων του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 σχετικά µε τους κανόνες που διέπουν τη διάρκεια οδήγησης, τα διαλείµµατα και τις περιόδους ανάπαυσης των οδηγών που απασχολούνται στις εθνικές και διεθνείς οδικές µεταφορές στο εσωτερικό της Κοινότητας, επειδή οι εν λόγω διατάξεις έχουν διατυπωθεί µε γενικό τρόπο. (4) Για την επίτευξη των επιδιωκόµενων στόχων και τη διατήρηση της αξιοπιστίας των σχετικών κανόνων, είναι επιθυµητή η αποτελεσµατική και οµοιόµορφη επιβολή των διατάξεων. Συνεπώς, απαιτείται ένα σύνολο σαφέστερων και απλούστερων κανόνων, οι οποίοι θα γίνονται αντιληπτοί, θα ερµηνεύονται και θα εφαρµόζονται ευκολότερα από τις επιχειρήσεις οδικών µεταφορών και τις αρχές που είναι αρµόδιες για την επιβολή τους. (5) Τα µέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισµό για τις συνθήκες εργασίας δεν επιτρέπεται να θιγούν το δικαίωµα των κοινωνικών εταίρων να θεσπίζουν, µε συλλογικές διαπραγµατεύσεις ή µε οποιονδήποτε άλλο τρόπο, διατάξεις ευνοϊκότερες για τους εργαζόµενους. (6) Είναι επιθυµητός ο σαφής καθορισµός του πεδίου εφαρµογής του παρόντος κανονισµού, προσδιορίζοντας τις κυριότερες κατηγορίες οχηµάτων που περιλαµβάνει. (7) Πρέπει να διατυπωθούν πλήρεις ορισµοί για τους βασικότερους όρους, προκειµένου να καταστεί ευκολότερη η ερµηνεία και να διασφαλιστεί η οµοιόµορφη εφαρµογή του κανονισµού. (8) Οι διατάξεις της Ευρωπαϊκής Συµφωνίας περί της εργασίας των πληρωµάτων οχηµάτων που εκτελούν διεθνείς οδικές µεταφορές (AETR) της 1ης Ιουλίου 1970, όπως τροποποιήθηκε, πρέπει να συνεχίσουν να εφαρµόζονται στις οδικές µεταφορές εµπορευµάτων και επιβατών µε οχήµατα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας σε κράτος µέλος ή σε χώρα που είναι συµβαλλόµενο µέρος της AETR, για το σύνολο της διαδροµής, όταν η διαδροµή αυτή πραγµατοποιείται µεταξύ της Κοινότητας και µιας χώρας που είναι συµβαλλόµενο µέρος ή µέσω µιας τέτοιας χώρας. Η Κοινότητα, από κοινού µε τις χώρες που υπογράφουν τη συµφωνία ΑΕΤΡ, πρέπει να τροποποιήσουν τη συµφωνία αυτή το ταχύτερο δυνατόν, προς την κατεύθυνση της προσαρµογής των διατάξεών της στις διατάξεις του παρόντος κανονισµού. (9) Σε περίπτωση µεταφορών µε οχήµατα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας σε τρίτο κράτος που δεν είναι συµβαλλόµενο µέρος της AETR, οι διατάξεις του παρόντος κανονισµού θα εφαρµόζονται σε εκείνο το µέρος της διαδροµής που πραγµατοποιείται εντός της Κοινότητας. ( 1 ) ΕΕ C 221 της 17.9.2002, σ. 19. ( 2 ) ΕΕ C, σ. ( 3 ) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Ιανουαρίου 2003. ( 4 ) ΕΕ L 370 της 31.12.1985, σ. 1. ( 5 ) ΕΕ L 307 της 13.12.1993, σ. 18, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2000/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του Συµβουλίου (ΕΕ L 195 της 1.8.2000, σ. 41).
C 38 E/154 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 (10) εδοµένου ότι το κύριο θέµα της συµφωνίας AETR εµπίπτει στο πεδίο εφαρµογής του παρόντος κανονισµού, την αρµοδιότητα διαπραγµάτευσης και σύναψης της εν λόγω συµφωνίας έχει η Κοινότητα. (11) Εάν η τροποποίηση των εσωτερικών κανόνων της Κοινότητας στο συγκεκριµένο τοµέα απαιτεί αντίστοιχη τροποποίηση της AETR, τα κράτη µέλη ενεργούν από κοινού για να επιφέρουν την εν λόγω τροποποίηση της AETR, σύµφωνα µε την προβλεπόµενη σε αυτή διαδικασία. (12) Πρέπει να γίνει ενηµέρωση του καταλόγου των εξαιρέσεων, προκειµένου να ληφθούν υπόψη οι εξελίξεις στον τοµέα των οδικών µεταφορών κατά τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια. (13) Οι βασικοί κανόνες σχετικά µε τη διάρκεια οδήγησης πρέπει να γίνουν σαφέστεροι και απλούστεροι ώστε να µπορούν να επιβληθούν µε αποτελεσµατικό και οµοιόµορφο τρόπο. Επιπλέον, πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να καταστεί δυνατή η ενιαία ερµηνεία και εφαρµογή του ισχύοντος κανονισµού από τις εθνικές αρχές ελέγχου. (14) Προκειµένου να διασφαλισθεί η αποτελεσµατικότητα του ελέγχου, οι αρµόδιες αρχές πρέπει οπωσδήποτε, κατά τους καθ οδόν ελέγχους, να ελέγχουν κατά πόσον έχουν τηρηθεί οι περίοδοι οδήγησης και ανάπαυσης τόσο της συγκεκριµένης ηµέρας όσο και των προηγούµενων 27 ηµερών. (15) Έχει αποδειχθεί ότι είναι δυνατό σύµφωνα µε τους ισχύοντες κανόνες να προγραµµατίζονται οι ηµερήσιες περίοδοι οδήγησης και τα διαλείµµατα κατά τρόπο ώστε να µπορεί ένας οδηγός να οδηγεί για πολύ µεγάλο χρονικό διάστηµα χωρίς πλήρες διάλειµµα, γεγονός που οδηγεί σε µειωµένη οδική ασφάλεια και σε επιδείνωση των συνθηκών εργασίας των οδηγών. Ως εκ τούτου, πρέπει να καθιερωθούν ελάχιστα διαλείµµατα µεγαλύτερης διάρκειας, τα οποία πρέπει να λαµβάνονται εντός µικρότερων χρονικών περιόδων. (16) Οι ισχύοντες κανόνες αντιστάθµισης των περιόδων µειωµένης ανάπαυσης, τόσο ηµερησίως όσο και εβδοµαδιαίως, έχουν αποδειχθεί τόσο ποικίλοι και ελαστικοί ώστε να είναι στην πράξη ανεφάρµοστοι. Για την απλούστευση του συστήµατος, πρέπει να βρεθεί µια νέα ισορροπία, η οποία θα διατηρεί την ευελιξία και θα παρέχει συγχρόνως ευνοϊκότερα πρότυπα για τους οδηγούς και δυνατότητα µηχανογράφησης. (17) Πολλές οδικές µεταφορές εντός της Κοινότητας αφορούν µεταφορά µε πορθµείο ή σιδηρόδροµο σε τµήµα της διαδροµής. Πρέπει εποµένως να καθοριστούν σαφείς και κατάλληλες διατάξεις σχετικά µε τις περιόδους ηµερήσιας ανάπαυσης και τα διαλείµµατα για τις εν λόγω µεταφορές. (18) Εν όψει της αύξησης της διασυνοριακής µεταφοράς εµπορευµάτων και επιβατών, είναι επιθυµητό, χάριν της οδικής ασφάλειας και της ενίσχυσης της επιβολής των οδικών ελέγχων, να καλυφθούν οι διάρκειες οδήγησης και οι περίοδοι ανάπαυσης που πραγµατοποιούνται εντός άλλων κρατών µελών ή τρίτων χωρών και να προσδιορισθεί εάν έχουν τηρηθεί πλήρως και µε ορθό τρόπο. (19) Η ευθύνη των επιχειρήσεων µεταφορών πρέπει να ισχύει τουλάχιστον στις επιχειρήσεις εκείνες οι οποίες αποτελούν νοµικά ή φυσικά πρόσωπα, και δεν πρέπει να αποκλείει τις διώξεις κατά φυσικών προσώπων τα οποία διαπράττουν, υποκινούν ή συνεργούν σε παραβάσεις του παρόντος κανονισµού. (20) Οι οδηγοί που εργάζονται σε περισσότερες από µία επιχειρήσεις µεταφορών πρέπει να παρέχουν επαρκείς πληροφορίες σε όλες, ώστε να µπορούν αυτές να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους δυνάµει του παρόντος κανονισµού. (21) Για την προώθηση της κοινωνικής προόδου και τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας, κάθε κράτος µέλος πρέπει να διατηρήσει το δικαίωµα λήψης ορισµένων κατάλληλων µέτρων. (22) Οι εθνικές παρεκκλίσεις πρέπει να αντανακλούν τις εξελίξεις στον τοµέα των οδικών µεταφορών και να περιορίζονται σε στοιχεία που δεν υπόκεινται σε ανταγωνιστικές πιέσεις. (23) Τα κράτη µέλη πρέπει να ορίσουν κανόνες για τα οχήµατα που χρησιµοποιούνται σε τακτικές επιβατικές γραµµές των οποίων η διαδροµή δεν υπερβαίνει τα 50 χιλιόµετρα. Οι εν λόγω κανόνες πρέπει να παρέχουν επαρκή προστασία όσον αφορά τις επιτρεπόµενες περιόδους οδήγησης καθώς και τα διαλείµµατα και τις περιόδους ανάπαυσης που επιβάλλονται. (24) Χάριν της αποτελεσµατικής επιβολής του κανονισµού, όλες οι τακτικές εθνικές και διεθνείς µεταφορές επιβατών πρέπει να ελέγχονται µε την κανονική συσκευή ελέγχου.
12.2.2004 EL Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 38 E/155 (25) Η καθιέρωση, µέσω του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 2135/98 ( 1 ), ψηφιακής συσκευής ελέγχου για την ηλεκτρονική καταγραφή των δραστηριοτήτων του οδηγού στην κάρτα του για µια περίοδο 28 ηµερών και των δραστηριοτήτων του οχήµατος για µια περίοδο 365 ηµερών, θα καταστήσει στο µέλλον δυνατό τον ταχύτερο και πιο ολοκληρωµένο έλεγχο καθ οδόν. Η µεταβατική περίοδος, κατά την οποία προβλέπεται η παράλληλη χρήση δύο διαφορετικών συστη- µάτων καταγραφής (παλαιά συσκευή καταγραφής και νέα ψηφιακή συσκευή ελέγχου), πρέπει να µειωθεί στο ελάχιστο, µε στόχο να διασφαλισθούν αποτελεσµατικοί έλεγχοι. Πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να καταστεί υποχρεωτική η χρήση της καλύτερης συσκευής ελέγχου. Για το λόγο αυτό, ο κανονισµός (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συµβουλίου της 20ής εκεµβρίου 1985 σχετικά µε τη συσκευή ελέγχου στον τοµέα των οδικών µεταφορών ( 2 ), όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 2135/98, πρέπει να τροποποιηθεί κατά τρόπο ώστε να προβλέπει µια καταληκτική ηµεροµηνία για τον εξοπλισµό όλων των οχηµάτων. (26) Η πείρα έχει δείξει ότι η τήρηση των διατάξεων του παρόντος κανονισµού, ιδίως δε όσων σχετίζονται µε τη µέγιστη περίοδο οδήγησης στη διάρκεια δύο εβδοµάδων, θα καταστεί δυνατή µόνο εάν οι καθ οδόν έλεγχοι είναι πραγµατικοί και αποτελεσµατικοί και αφορούν ολόκληρη την περίοδο κι όχι µόνο τη µέγιστη περίοδο των 8 ηµερών ελέγχου καθ οδόν η οποία ορίζεται στην οδηγία 88/599/ΕΟΚ ( 3 ), σε συνδυασµό µε τον κανονισµό (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 (όπως έχουν τροποποιηθεί µε τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 2135/98). Ως εκ τούτου, αµφότερες οι πράξεις πρέπει να προσαρµοσθούν ώστε να προβλέπουν τον υποχρεωτικό καθ οδόν έλεγχο των περιόδων οδήγησης επί των προηγούµενων 28 ηµερών, τόσο σε οχήµατα εξοπλισµένα µε τις παλαιές συσκευές όσο και σε οχήµατα εξοπλισµένα µε τις τις νέες ψηφιακές συσκευές καταγραφής. (27) Σύµφωνα µε την οδηγία 88/599/ΕΟΚ, οι καθ οδόν έλεγχοι περιλαµβάνουν µόνο τον έλεγχο των ηµερήσιων περιόδων οδήγησης, των ηµερήσιων περιόδων ανάπαυσης, καθώς και των διαλειµµάτων. Με την καθιέρωση ψηφιακής συσκευής καταγραφής, τα δεδοµένα του οδηγού και του οχήµατος αποθηκεύονται ηλεκτρονικά και µπορούν συνεπώς να αξιολογούνται ηλεκτρονικά επί τόπου. Με αυτό το τρόπο καθίσταται επίσης δυνατός ο απλός έλεγχος των εβδοµαδιαίων περιόδων ανάπαυσης, καθώς και των περιόδων ανάπαυσης που αντισταθµίζουν τις µειωµένες ηµερήσιες και εβδοµαδιαίες περιόδους ανάπαυσης. Κατά τους ελέγχους καθ οδόν θα πρέπει επίσης να ελέγχεται η µέγιστη διάρκεια εργασίας των 60 ωρών την εβδοµάδα, όπως ορίζει το άρθρο 4, στοιχείο α) της οδηγίας 2002/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των εκτελούντων κινητές δραστηριότητες οδικών µεταφορών ( 4 ). Προς το σκοπό αυτό, ο οδηγός φέρει βεβαίωση του εργοδότη, όπως συµβαίνει ήδη µε τις εβδοµαδιαίες περιόδους ανάπαυσης εφόσον δεν είναι υποχρεωτική η δια χειρός εισαγωγή των δεδοµένων στη συσκευή ψηφιακής καταγραφής. Ο έλεγχος της µέσης διάρκειας εβδοµαδιαίας εργασίας των 48 ωρών θα πρέπει να εξακολουθήσει να πραγµατοποιείται στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης, λόγω της περιόδου αναφοράς. (28) Το άρθρο 2, παράγραφος 2 της οδηγίας 88/599/ΕΟΚ ορίζει ότι οι έλεγχοι πρέπει να πραγµατοποιούνται κάθε χρόνο τουλάχιστον για το 1% των ηµερών εργασίας, εκ των οποίων τουλάχιστον το 15% αφορά ελέγχους καθ οδόν και τουλάχιστον το 25% ελέγχους στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης. Λόγω των πολυάριθµων παραβάσεων του νόµου, επιβάλλεται µια αύξηση των ελεγχόµενων ηµερών στο 2%. Τουλάχιστον το 1% των ηµερών εργασίας πρέπει να ελέγχεται στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης. Μόνον οι έλεγχοι στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης επιτρέπουν να ελέγχεται το σύνολο των δραστηριοτήτων του οδηγού. Επιπλέον, η οδηγία 88/599/ΕΟΚ πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να προβλέπει επίσης τον έλεγχο όσον αφορά την εφαρµογή των διατάξεων της οδηγίας 2002/15/ΕΚ. (29) Η εφαρµογή της νοµοθεσίας για τον ψηφιακό ταχογράφο θα πρέπει να συνάδει µε τον παρόντα κανονισµό, ώστε να διασφαλίζεται η µέγιστη δυνατή αποτελεσµατικότητα όσον αφορά τον έλεγχο και την τήρηση των κοινωνικών διατάξεων στον τοµέα των οδικών µεταφορών. ( 1 ) Κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 2135/98 του Συµβουλίου της 24ης Σεπτεµβρίου 1998 για την τροποποίηση του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 σχετικά µε τη συσκευή ελέγχου στον τοµέα των οδικών µεταφορών και της οδηγίας 88/599/ΕΟΚ όσον αφορά την εφαρµογή των κανονισµών (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 και (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 (ΕΕ L 274 της 9.10.1998, σ. 1). ( 2 ) ΕΕ L 370 της 31.12.1985, σ. 8. ( 3 ) Οδηγία 88/599/ΕΟΚ, του Συµβουλίου, της 23ης Νοεµβρίου 1988, σχετικά µε τυποποιηµένες διαδικασίες ελέγχου για την εφαρµογή του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 για την εναρµόνιση ορισµένων κοινωνικών διατάξεων στον τοµέα των οδικών µεταφορών και του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 σχετικά µε τη συσκευή ελέγχου στον τοµέα των οδικών µεταφορών (ΕΕ L 325 της 29.11.1988, σ. 55). ( 4 ) ΕΕ L 80 της 23.3.2002, σ. 35.
C 38 E/156 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 (30) Τα κράτη µέλη πρέπει να ορίσουν κανόνες σχετικά µε τις κυρώσεις, οι οποίες επιβάλλονται για παραβάσεις των διατάξεων του παρόντος κανονισµού και να διασφαλίσουν την επιβολή τους. Οι εν λόγω κυρώσεις πρέπει να έχουν αποτελεσµατικό, αναλογικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα. Η δυνατότητα δέσµευσης του οχήµατος σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρών παραβάσεων πρέπει να περιλαµβάνεται µεταξύ των κυρώσεων που µπορούν να επιβάλλουν τα κράτη µέλη. (31) Χάριν της σαφούς και αποτελεσµατικής επιβολής του κανονισµού, είναι επιθυµητό να διασφαλιστούν οµοιόµορφες διατάξεις σχετικά µε την ευθύνη των επιχειρήσεων µεταφορών και των οδηγών για τις παραβάσεις των µέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισµό. Η ευθύνη αυτή είναι δυνατό να συνεπάγεται ποινικές, αστικές ή διοικητικές κυρώσεις ανάλογα µε τα ισχύοντα στα κράτη µέλη. (32) Σύµφωνα µε τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, που προβλέπονται στο άρθρο 5 της Συνθήκης, ο στόχος του προσδιορισµού σαφών κοινών κανόνων σχετικά µε τη διάρκεια οδήγησης και τις περιόδους ανάπαυσης των οδηγών στις οδικές µεταφορές δεν µπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη µέλη συνεπώς, λαµβανοµένης υπόψη της ανάγκης συντονισµένης διασυνοριακής δράσης, ο εν λόγω στόχος µπορεί να επιτευχθεί καλύτερα από την Κοινότητα. Ο παρών κανονισµός περιορίζεται στις ελάχιστες απαιτήσεις για την επίτευξη των εν λόγω στόχων και δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για το σκοπό αυτό. (33) Σύµφωνα µε το άρθρο 2 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συµβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισµό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρµοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή ( 1 ), τα µέτρα για την εφαρµογή του παρόντος κανονισµού λαµβάνονται µε βάση της διαδικασία της συµβουλευτικής επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 3 της εν λόγω απόφασης. (34) Για λόγους σαφήνειας και εξορθολογισµού, ο κανονισµός (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 ιαγράφεται και αντικαθίσταται από τον παρόντα κανονισµό, ΕΞΕ ΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ I Εισαγωγικές διατάξεις Άρθρο 1 Ο παρών κανονισµός διατυπώνει τους κανόνες που διέπουν τη διάρκεια οδήγησης, τα διαλείµµατα και τις περιόδους ανάπαυσης των οδηγών που απασχολούνται στην οδική µεταφορά εµπορευµάτων και επιβατών µε πρωταρχικό σκοπό την αποσαφήνιση, την απλοποίηση και τον εκσυγχρονισµό των διατάξεων που περιέχονται ήδη στον κανονισµό (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 καθώς και µε στόχο την εναρµόνιση των όρων ανταγωνισµού, την βελτίωση του ελέγχου και της εφαρµογής, την προώθηση ασφαλών πρακτικών εργασίας και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της οδικής ασφάλειας. Άρθρο 2 Τα ελάχιστα πρότυπα που ορίζει το άρθρο 4, στοιχείο α), πρώτη και δεύτερη πρόταση, της οδηγίας 2002/15/ΕΚ ισχύουν και στον παρόντα κανονισµό. Άρθρο 3 1. Ο παρών κανονισµός εφαρµόζεται στην οδική µεταφορά: α) εµπορευµάτων, όταν το µέγιστο επιτρεπόµενο βάρος των οχηµάτων, συµπεριλαµβανοµένου οποιουδήποτε ρυµουλκούµενου ή ηµιρυµουλκούµενου, υπερβαίνει τους 3,5 τόνους, καθώς και όταν η µεταφορά πραγµατοποιείται µε οχήµατα ταχυδροµείου ή ταχυµεταφοράς, ή β) επιβατών µε οχήµατα τα οποία είναι κατασκευασµένα ή διαµορφωµένα µε µόνιµο τρόπο και κατάλληλα για τη µεταφορά άνω των εννέα ατόµων, του οδηγού συµπεριλαµβανοµένου, και προορίζονται για το σκοπό αυτό. ( 1 ) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.
12.2.2004 EL Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 38 E/157 Εφαρµόζεται σε οχήµατα των οποίων η άδεια κυκλοφορίας έχει εκδοθεί στην Κοινότητα, όταν η οδική µεταφορά πραγµατοποιείται: α) αποκλειστικά εντός της Κοινότητας ή β) µεταξύ της Κοινότητας και µιας τρίτης χώρας, η οποία δεν είναι συµβαλλόµενο µέρος της Ευρωπαϊκής Συµφωνίας περί της εργασίας των πληρωµάτων οχηµάτων που εκτελούν διεθνείς οδικές µεταφορές (AETR), ή διέρχεται από µία τέτοια χώρα. 2. Η AETR εφαρµόζεται όταν η οδική µεταφορά πραγµατοποιείται από οχήµατα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας από κράτος µέλος ή τρίτη χώρα που είναι συµβαλλόµενο µέρος της AETR, για το σύνολο της διαδροµής εφόσον η διαδροµή αυτή πραγµατοποιείται µεταξύ της Κοινότητας και µιας τρίτης χώρας, η οποία είναι συµβαλλόµενο µέρος, ή µέσω µιας τέτοιας τρίτης χώρας. 3. Για τις µεταφορές µε οχήµατα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας σε τρίτη χώρα η οποία δεν είναι συµβαλλόµενο µέρος της AETR, ο παρών κανονισµός ισχύει για το τµήµα της διαδροµής που πραγµατοποιείται εντός της Κοινότητας. Άρθρο 4 Με την επιφύλαξη του άρθρου 7, παράγραφος 5, ο παρών κανονισµός δεν εφαρµόζεται στις µεταφορές που εκτελούνται από: 1. οχήµατα που χρησιµοποιούνται σε τακτικές επιβατικές γραµµές των οποίων η διαδροµή δεν υπερβαίνει τα 50 χιλιόµετρα 2. οχήµατα των οποίων η µέγιστη επιτρεπόµενη ταχύτητα δεν υπερβαίνει τα 30 χιλιόµετρα την ώρα 3. οχήµατα αντίκες για µη εµπορικούς σκοπούς: κάθε µηχανικά αυτοκινούµενο όχηµα ηλικίας άνω των 25 ετών, καθώς και οχήµατα ηλικίας µικρότερης των 25 ετών, όταν αποτελούν µέρος συλλογής ιστορικών οχηµάτων 4. οχήµατα που ανήκουν ή µισθώνονται χωρίς οδηγό από την πολιτική άµυνα, την πυροσβεστική υπηρεσία και τα σώµατα ασφαλείας, όταν η µεταφορά πραγµατοποιείται ως συνέπεια της αποστολής που έχει ανατεθεί στα σώµατα αυτά, και υπό την ευθύνη τους οχήµατα που ανήκουν ή µισθώνονται χωρίς οδηγό από τις ένοπλες δυνάµεις σε περίπτωση κρίσεως ή πολέµου 5. οχήµατα που χρησιµοποιούνται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, για µεταφορές ανθρωπιστικής βοήθειας ή σε επιχειρήσεις διάσωσης 6. ειδικά οχήµατα για ιατρικούς σκοπούς 7. ειδικά οχήµατα που µεταφέρουν τον εξοπλισµό τσίρκων ή πανηγυριών 8. ειδικά οχήµατα παροχής οδικής βοήθειας τα οποία λειτουργούν σε ακτίνα 100 χλµ. από τη βάση τους 9. οχήµατα τα οποία υποβάλλονται σε οδικές δοκιµές για λόγους τεχνικής βελτίωσης, επισκευής ή συντήρησης και οχήµατα καινούρια ή οχήµατα που έχουν υποστεί µετατροπές και δεν έχουν ακόµα τεθεί σε κυκλοφορία 10. οχήµατα µε ανώτατο επιτρεπόµενο µεικτό βάρος που δεν υπερβαίνει τους 3,5 τόνους, τα οποία χρησιµοποιούνται για µη εµπορικές µεταφορές εµπορευµάτων 11. οχήµατα που χρησιµοποιούνται για τη συλλογή γάλακτος από αγροκτήµατα ή για την επιστροφή στα αγροκτήµατα των δοχείων γάλακτος ή για τη µεταφορά γαλακτοκοµικών προϊόντων που προορίζονται για ζωοτροφές 12. οχήµατα που χρησιµοποιούνται από τις υπηρεσίες αποχετεύσεων, αντιπληµµυρικής προστασίας, ύδρευσης, φυσικού αερίου και ηλεκτροδότησης, συντήρησης και ελέγχου αυτοκινητοδρό- µων καθώς και συλλογής και διάθεσης των απορριµµάτων, από υπηρεσίες τηλεγράφου και τηλεφωνίας, ραδιοτηλεοπτικών εκποµπών και ανίχνευσης ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών δεκτών ή ποµπών.
C 38 E/158 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 Άρθρο 5 Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισµού νοούνται ως: 1. «οδική µεταφορά»: κάθε µετακίνηση επί δηµόσιων οδών οχήµατος, µε ή χωρίς φορτίο, το οποίο χρησιµοποιείται για τη µεταφορά επιβατών ή εµπορευµάτων 2. «όχηµα»: αυτοκίνητο, ελκυστήρας, ρυµουλκούµενο ή ηµιρυµουλκούµενο, όπως ορίζονται ακολούθως: «αυτοκίνητο»: κάθε όχηµα, αυτοδυνάµως κινούµενο, το οποίο κυκλοφορεί στις οδούς, και όχι µόνιµα επί σιδηροτροχιών, και χρησιµοποιείται για τη µεταφορά επιβατών ή εµπορευµάτων «ελκυστήρας»: κάθε όχηµα, αυτοδυνάµως κινούµενο, το οποίο κυκλοφορεί στις οδούς, και όχι µόνιµα επί σιδηροτροχιών, και το οποίο έχει κατασκευασθεί ειδικά για να σύρει, να ωθεί ή να κινεί ρυµουλκούµενα, ηµιρυµουλκούµενα, εργαλεία ή µηχανήµατα «ρυµουλκούµενο»: κάθε όχηµα προορισµένο να συζευχθεί µε αυτοκίνητο ή µε ελκυστήρα «ηµιρυµουλκούµενο»: ρυµουλκούµενο χωρίς εµπρόσθιο άξονα, το οποίο έχει συζευχθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε το σηµαντικό µέρος του βάρους του ρυµουλκούµενο αυτού και του φορτίου του να φέρεται από τον ελκυστήρα ή το αυτοκίνητο 3. «οδηγός»: κάθε πρόσωπο που οδηγεί το όχηµα, ακόµη και για βραχύ χρονικό διάστηµα, ή που ευρίσκεται πάνω στο ίδιο όχηµα για να το οδηγήσει 4. «χρόνος οδήγησης»: η διάρκεια της δραστηριότητας κατά την οποία ο οδηγός έχει τον έλεγχο του οχήµατος και συµµετέχει ενεργά στην κυκλοφορία, συµπεριλαµβανοµένου του χρόνου που χρειάζεται ο οδηγός για την άφιξη στον τόπο της χρήσης ή στο όχηµα εάν η µετακίνηση αυτή γίνεται µε όχηµα που οδηγεί ο ίδιος ο οδηγός, αλλά όχι της διαδροµής από τον τόπο κατοικίας στον τόπο εργασίας 5. «διάλειµµα»: κάθε περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός δεν εκτελεί κάποια άλλη εργασία και η οποία εξυπηρετεί αποκλειστικά την ανάπαυσή του 6. «άλλη εργασία»: κάθε δραστηριότητα η οποία δεν είναι ανάπαυση, διάλειµµα ή οδήγηση. Ο χρόνος ανα- µονής και ο χρόνος µη οδήγησης επί κινούµενου οχήµατος, πορθµείου ή σιδηροδρόµου δεν θεωρείται ως «άλλη εργασία» 7. «ανάπαυση»: κάθε περίοδος χωρίς διακοπή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός µπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του 8. «περίοδος ηµερήσιας ανάπαυσης»: καθηµερινή περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός µπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του και καλύπτει µια «κανονική περίοδο ηµερήσιας ανάπαυσης» ή µια «µειωµένη περίοδο ηµερήσιας ανάπαυσης» «κανονική περίοδος ηµερήσιας ανάπαυσης»: κάθε περίοδος ανάπαυσης διάρκειας τουλάχιστον 12 ωρών. Η κανονική ηµερήσια ανάπαυση µπορεί να χωρίζεται σε δύο περιόδους που θα διαρκούν η πρώτη τουλάχιστον 3 ώρες χωρίς διακοπή και η δεύτερη τουλάχιστον 9 ώρες χωρίς διακοπή «µειωµένη περίοδος ηµερήσιας ανάπαυσης»: κάθε περίοδος χωρίς διακοπή, µικρότερη των 12 ωρών, αλλά διάρκειας τουλάχιστον 9 ωρών 9. «περίοδος εβδοµαδιαίας ανάπαυσης»: η περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός µπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του ο όρος καλύπτει την «κανονική περίοδο εβδοµαδιαίας ανάπαυσης» ή τη «µειωµένη περίοδο εβδοµαδιαίας ανάπαυσης» «κανονική περίοδος εβδοµαδιαίας ανάπαυσης»: κάθε περίοδος ανάπαυσης χωρίς διακοπή, διάρκειας τουλάχιστον 45 ωρών «µειωµένη περίοδος εβδοµαδιαίας ανάπαυσης»: κάθε περίοδος ανάπαυσης χωρίς διακοπή, διάρκειας µικρότερης των 45 ωρών, η οποία µπορεί να µειωθεί σε ελάχιστη διάρκεια 36 ωρών χωρίς διακοπή, εάν λαµβάνεται στο µέρος όπου βρίσκεται η βάση του οχήµατος ή ο τόπος κατοικίας του οδηγού και σε ελάχιστη διάρκεια 24 ωρών χωρίς διακοπή, εάν λαµβάνεται σε µέρος διαφορετικό από αυτά. Οι οδηγοί µεγάλων αποστάσεων µπορούν να λάβουν αντισταθµιστική περίοδο ανάπαυσης εντός τριών εβδοµάδων
12.2.2004 EL Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 38 E/159 10. «εβδοµάδα»: η χρονική περίοδος από τη ευτέρα ώρα 00.00 έως την Κυριακή στις 24.00 11. «ηµερήσια διάρκεια οδήγησης»: το σύνολο του χρόνου οδήγησης που έχει συσσωρευθεί µεταξύ δύο διαδοχικών περιόδων ηµερήσιας ανάπαυσης ή µεταξύ µιας περιόδου ηµερήσιας ανάπαυσης και µιας περιόδου εβδοµαδιαίας ανάπαυσης 12. «εβδοµαδιαία διάρκεια οδήγησης»: το σύνολο του χρόνου οδήγησης που έχει συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια µιας κινητής εβδοµάδας 13. «ανώτατο επιτρεπόµενο µεικτό βάρος»: το ανώτατο επιτρεπόµενο βάρος του οχήµατος έτοιµου προς κίνηση, συµπεριλαµβανοµένου του ωφέλιµου φορτίου 14. «τακτικές επιβατικές γραµµές»: οι εθνικές και διεθνείς µεταφορές που ανταποκρίνονται στον ορισµό του άρθρου 2 του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 684/92 του Συµβουλίου ( 1 ) 15. «πολλαπλή επάνδρωση»: όταν στο όχηµα είναι παρών τουλάχιστον ένας δεύτερος οδηγός συµµετέχοντας ενεργά στις περιόδους οδήγησης µεταξύ δύο διαδοχικών περιόδων ηµερήσιας ανάπαυσης ή µεταξύ µίας περιόδου ηµερήσιας ανάπαυσης και µίας περιόδου εβδοµαδιαίας ανάπαυσης. Για την πρώτη ώρα της πολλαπλής επάνδρωσης, η παρουσία άλλου οδηγού ή οδηγών είναι προαιρετική, στο υπόλοιπο διάστηµα της περιόδου, όµως, είναι υποχρεωτική 16. «επιχείρηση µεταφορών»: κάθε φυσικό πρόσωπο, νοµικό πρόσωπο, οργάνωση ή οµάδα ατόµων χωρίς νοµική προσωπικότητα, κερδοσκοπική ή µη, ή κάθε επίσηµο όργανο, το οποίο είτε έχει τη δική του νοµική προσωπικότητα είτε εξαρτάται από µια αρχή η οποία έχει την εν λόγω προσωπικότητα και εκτελεί οδικές µεταφορές. ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Πλήρωµα, διάρκεια οδήγησης, διαλείµµατα και περίοδοι ανάπαυσης Άρθρο 6 1. Το ελάχιστο όριο ηλικίας των οδηγών που απασχολούνται στις µεταφορές εµπορευµάτων ορίζεται: α) για τα αυτοκίνητα, όταν το µέγιστο επιτρεπόµενο βάρος τους, συµπεριλαµβανοµένου οποιουδήποτε ρυµουλκούµενου ή ηµιρυµουλκούµενου, δεν υπερβαίνει τους 7,5 τόνους, στα 18 έτη συµπληρωµένα β) για τα άλλα οχήµατα στα: 21 έτη συµπληρωµένα, ή στα 18 έτη συµπληρωµένα, µε την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόµενος κατέχει αναγνωρισµένο από κράτος µέλος πιστοποιητικό επαγγελµατικής ικανότητας, το οποίο να πιστοποιεί την ολοκλήρωση προγράµµατος κατάρτισης οδηγού οχηµάτων για την οδική µεταφορά εµπορευµάτων, σύµφωνα µε τις κοινοτικές ρυθµίσεις για το κατώτατο αποδεκτό επίπεδο κατάρτισης των οδηγών οχηµάτων οδικών µεταφορών. 2. Οι οδηγοί που απασχολούνται στις µεταφορές επιβατών πρέπει να είναι ηλικίας τουλάχιστον 21 ετών. Οι οδηγοί που απασχολούνται στις µεταφορές επιβατών σε διαδροµές που υπερβαίνουν ακτίνα 50 χλµ από την έδρα του οχήµατος πρέπει επίσης να πληρούν έναν από τους κάτωθι όρους: α) να έχουν ασκήσει για ένα τουλάχιστον έτος, σε µεταφορές εµπορευµάτων, το επάγγελµα του οδηγού οχηµάτων, των οποίων το ανώτατο επιτρεπόµενο βάρος είναι µεγαλύτερο από 3,5 τόνους β) να έχουν ασκήσει για ένα τουλάχιστον έτος το επάγγελµα του οδηγού οχηµάτων που εκτελούν µεταφορές επιβατών σε διαδροµές που δεν υπερβαίνουν ακτίνα 50 χλµ από την έδρα του οχήµατος ή εκτελούν άλλους τύπους µεταφορών επιβατών οι οποίοι δεν υπάγονται στον παρόντα κανονισµό, εφόσον η αρµόδια αρχή κρίνει ότι έχουν αποκτήσει την αναγκαία εµπειρία µε τον τρόπο αυτό ( 1 ) ΕΕ L 74 της 20.3.1992, σ. 1, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 11/98 (ΕΕ L 4 της 8.1.1998, σ. 1).
C 38 E/160 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 γ) να είναι κάτοχος αναγνωρισµένου από κράτος µέλος πιστοποιητικού επαγγελµατικής ικανότητας, το οποίο να πιστοποιεί την ολοκλήρωση προγράµµατος κατάρτισης οδηγού οχηµάτων για οδικές επιβατικές µεταφορές, σύµφωνα µε τις κοινοτικές ρυθµίσεις σχετικά µε το κατώτατο αποδεκτό επίπεδο κατάρτισης των οδηγών οχηµάτων οδικών µεταφορών. 3. Οι οδηγοί που χρησιµοποιούνται στις µεταφορές επιβατών δεν υπόκεινται στους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 2, δεύτερο εδάφιο, εφόσον άσκησαν τη δραστηριότητά τους πριν από την 1η Οκτωβρίου 1970 για τουλάχιστον ένα έτος. 4. Το ελάχιστο όριο ηλικίας για τους εισπράκτορες είναι το 18ο έτος συµπληρωµένο. 5. Το ελάχιστο όριο ηλικίας για τους βοηθούς οδηγών είναι το 18ο έτος συµπληρωµένο. Ωστόσο, τα κράτη µέλη δύνανται να µειώσουν το ελάχιστο όριο ηλικίας των βοηθών οδηγών στο 16ο έτος συµπληρωµένο, εφόσον α) η οδική µεταφορά εκτελείται εντός ενός κράτους µέλους σε ακτίνα 50 χλµ. από την έδρα του οχήµατος, συµπεριλαµβανοµένων των δήµων και κοινοτήτων των οποίων το κέντρο ευρίσκεται µέσα στην ακτίνα αυτή β) η µείωση γίνεται για λόγους επαγγελµατικής κατάρτισης, και γ) η µείωση γίνεται στα πλαίσια των εθνικών διατάξεων κάθε κράτους µέλους σε θέµατα απασχόλησης. Άρθρο 7 1. Η ηµερήσια διάρκεια οδήγησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τις εννέα ώρες. Ωστόσο, η ηµερήσια διάρκεια οδήγησης µπορεί να παρατείνεται σε 10 ώρες κατ' ανώτατο όριο, όχι περισσότερες από δύο φορές στη διάρκεια µιας εβδοµάδας. 2. Η εβδοµαδιαία διάρκεια οδήγησης δεν υπερβαίνει τις 56 ώρες. 3. Ο συνολικός χρόνος οδήγησης, ο οποίος συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια δύο διαδοχικών εβδοµάδων, δεν υπερβαίνει τις 90 ώρες. 4. Η ηµερήσια και η εβδοµαδιαία διάρκεια οδήγησης περιλαµβάνουν το συνολικό χρόνο οδήγησης στην επικράτεια της Κοινότητας ή τρίτης χώρας. 5. Ο οδηγός ενός οχήµατος που εµπίπτει στο πεδίο εφαρµογής του παρόντος κανονισµού, ο οποίος οδηγεί επίσης µεταξύ δύο περιόδων ηµερήσιας ανάπαυσης ή µεταξύ µίας περιόδου ηµερήσιας ανάπαυσης και µίας περιόδου εβδοµαδιαίας ανάπαυσης ένα όχηµα που εµπίπτει στην εξαίρεση που ορίζεται στο άρθρο 4, σηµείο 1 καταγράφει τη συνολική ηµερήσια διάρκεια οδήγησης. Άρθρο 8 1. Μετά από οδήγηση 41/2ωρών κατ ανώτατο όριο, πρέπει να γίνεται διάλειµµα 30 τουλάχιστον λεπτών, εκτός αν ακολουθεί περίοδος ανάπαυσης για τον οδηγό. 2. Το διάλειµµα αυτό µπορεί να αντικαθίσταται από διαλείµµατα 15 τουλάχιστον λεπτών το καθένα, τα οποία θα κατανέµονται κατά τέτοιον τρόπο κατά την περίοδο οδήγησης ή αµέσως µετά από αυτή, ώστε να τηρούνται οι διατάξεις της παραγράφου 1 και ούτως ώστε να υπάρχει διάλειµµα τουλάχιστον 30 λεπτών χωρίς διακοπή σε κάθε περίοδο οδήγησης διάρκειας 4 1/2 ωρών χωρίς διακοπή. Άρθρο 9 1. Ο οδηγός λαµβάνει περιόδους ηµερήσιας και εβδοµαδιαίας ανάπαυσης. 2. Ο οδηγός πρέπει να έχει λάβει νέα περίοδο ηµερήσιας ανάπαυσης εντός 24 ωρών από το τέλος της προηγούµενης περιόδου ηµερήσιας ή εβδοµαδιαίας ανάπαυσής του.
12.2.2004 EL Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 38 E/161 Αν το τµήµα της περιόδου ηµερήσιας ανάπαυσης, το οποίο πραγµατοποιείται εντός των προβλεπόµενων 24 ωρών, έχει διάρκεια τουλάχιστον 9 ωρών, αλλά κάτω των 12 ωρών, τότε η εν λόγω περίοδος ηµερήσιας ανάπαυσης θεωρείται µειωµένη περίοδος ηµερήσιας ανάπαυσης. 3. Για κάθε περίοδο 24 ωρών, ο οδηγός διαθέτει περίοδο ηµερήσιας ανάπαυσης τουλάχιστον 12 συνεχόµενων ωρών, η οποία, το πολύ τρεις φορές την εβδοµάδα, δύναται να µειωθεί σε 9 κατ ανώτατο όριο συνεχόµενες ώρες. Τις ηµέρες κατά τις οποίες η περίοδος της ανάπαυσης δεν συντοµεύεται σύµφωνα µε το πρώτο εδάφιο, η ελάχιστη περίοδος ανάπαυσης των 12 ωρών εντός του εικοσιτετραώρου µπορεί να ληφθεί σε δύο τµήµατα, εκ των οποίων το ένα δεν θα πρέπει να είναι µικρότερο των 9 συνεχόµενων ωρών. 4. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 2, σε περίπτωση πολλαπλής επάνδρωσης οχήµατος, ο οδηγός λαµβάνει µία νέα περίοδο ηµερήσιας ανάπαυσης εντός 30 ωρών από το τέλος της προηγούµενης περιόδου ηµερήσιας ανάπαυσής του. 5. Ο οδηγός αρχίζει µία νέα περίοδο κανονικής εβδοµαδιαίας ανάπαυσης το αργότερο µόλις συµπληρωθούν 13 συνεχόµενα εικοσιτετράωρα από το τέλος της προηγούµενης κανονικής εβδοµαδιαίας του ανάπαυσης. 6. Οι περίοδοι ηµερήσιας ανάπαυσης µπορούν να ληφθούν µέσα σε όχηµα, εφόσον αυτό διαθέτει κατάλληλες εγκαταστάσεις ύπνου για κάθε οδηγό και είναι σταθµευµένο. 7. Κάθε εβδοµαδιαία περίοδος ανάπαυσης που πέφτει σε δύο εβδοµάδες µπορεί να υπολογιστεί σε οιαδήποτε εβδοµάδα, αλλά όχι και στις δύο. 8. Ένας οδηγός που έχει λάβει µειωµένη εβδοµαδιαία περίοδο ανάπαυσης λαµβάνει αντισταθµιστική περίοδο ανάπαυσης ίση µε τη διαφορά µεταξύ των 45 ωρών και της διάρκειας της µειωµένης εβδοµαδιαίας ανάπαυσης που πραγµατοποιήθηκε. Η αντισταθµιστική αυτή περίοδος ανάπαυσης: λαµβάνεται συγκεντρωτικά λαµβάνεται µέχρι το τέλος της εβδοµάδας που ακολουθεί την εβδοµάδα κατά την οποία άρχισε η µειωµένη εβδοµαδιαία ανάπαυση οι οδηγοί µεγάλων αποστάσεων µπορούν να τη λάβουν εντός τριών εβδοµάδων προστίθεται είτε σε εβδοµαδιαία είτε σε ηµερήσια περίοδο ανάπαυσης. Άρθρο 10 1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 9, όταν ο οδηγός λαµβάνει περίοδο ηµερήσιας ανάπαυσης ενώ συνοδεύει όχηµα που µεταφέρεται µε πορθµείο ή σιδηρόδροµο, αυτή η περίοδος ηµερήσιας ανάπαυσης δύναται να διακοπεί µόνο δύο φορές από άλλες δραστηριότητες, η συνολική διάρκεια των οποίων δεν υπερβαίνει τη µία ώρα. 2. Κατά τη διάρκεια της τακτικής ηµερήσιας ανάπαυσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ο οδηγός πρέπει να δύναται να έχει στη διάθεσή του κλίνη ή κουκέτα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Ευθύνη της επιχείρησης Άρθρο 11 1. Απαγορεύεται στις µεταφορικές επιχειρήσεις να δίδουν στους οδηγούς που απασχολούν ή να διαθέτουν αµοιβές, ακόµη και µε τη µορφή επιδόµατος ή µισθολογικής αύξησης, σε συνάρτηση µε τις διανυόµενες αποστάσεις ή/και µε τον όγκο των µεταφεροµένων εµπορευµάτων, εάν οι αµοιβές αυτές είναι φύσεως τέτοιας ώστε να θέτουν σε κίνδυνο την οδική ασφάλεια.
C 38 E/162 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 2. Η επιχείρηση µεταφορών πρέπει να οργανώνει την εργασία των οδηγών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατά τρόπο ώστε οι οδηγοί να µπορούν να συµµορφώνονται µε το κεφάλαιο II του παρόντος κανονισµού καθώς και του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85. Η επιχείρηση µεταφορών δίδει κατάλληλες οδηγίες στον οδηγό και ως εκ τούτου διενεργεί τακτικούς ελέγχους προκειµένου να διασφαλίσει την τήρηση των διατάξεων του κεφαλαίου II του παρόντος κανονισµού καθώς και του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85. 3. Στοιχειοθετείται παράβαση όταν ένας οδηγός παραβιάζει τους κανόνες που θεσπίζονται στο κεφάλαιο II εν όλω ή εν µέρει στην επικράτεια ενός κράτους µέλους. Στοιχειοθετείται παράβαση όταν ένας οδηγός οδηγεί εντός της επικρατείας ενός κράτους µέλους έχοντας παραβιάσει τους εν λόγω κανόνες σε οποιαδήποτε στιγµή από την πιο πρόσφατη περίοδο εβδοµαδιαίας ανάπαυσής του, ακόµη και αν ο οδηγός δεν βρισκόταν στην επικράτεια του εν λόγω κράτους µέλους τη στιγµή της παράβασης των κανόνων. 4. Τα κράτη µέλη φροντίζουν ώστε οι µεταφορικές εταιρίες, οι µεταφορείς, οι εργολάβοι, οι υπεργολάβοι και οι επιχειρήσεις που απασχολούν µετακινούµενους εργαζόµενους συµµορφούνται µε τις σχετικές διατάξεις του παρόντος κανονισµού. 5. Οι επιχειρήσεις µεταφορών που έχουν την έδρα τους σε ένα κράτος µέλος είναι υπεύθυνες για τις αναφερόµενες στην παράγραφο 3 παραβάσεις που διαπράττονται από οδηγούς προς όφελος των εν λόγω επιχειρήσεων µεταφορών, ακόµη και αν ο οδηγός δεν βρισκόταν στην επικράτεια του κράτους µέλους τη στιγµή της παράβασης. 6. Η επιχείρηση µεταφορών υποχρεούται, σύµφωνα µε το άρθρο 9, σηµείο β) της οδηγίας 2002/15/ΕΚ, να τηρεί καταστάσεις για τις περιόδους οδήγησης και ανάπαυσης των οδηγών και να λαµβάνει τα κατάλληλα µέτρα ώστε να γνωρίζει τη συνολική διάρκεια του χρόνου εργασίας των οδηγών, ακόµη και αν αυτοί απασχολούνται από περισσότερους εργοδότες ή παρέχουν χρονικώς περιορισµένη εργασία. 7. Οδηγός που απασχολείται ή είναι στη διάθεση περισσοτέρων επιχειρήσεων µεταφορών υποχρεούται να παρέχει σε κάθε επιχείρηση επαρκείς πληροφορίες ώστε να διασφαλίζεται η συµµόρφωσή τους µε τις διατάξεις του κεφαλαίου ΙΙ. ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV Εξαιρέσεις Άρθρο 12 Υπό την επιφύλαξη της εφαρµογής των ήδη ισχυουσών συλλογικών συµβάσεων ή συµφωνιών που έχουν συναφθεί µεταξύ των κοινωνικών εταίρων, κάθε κράτος µέλος µπορεί να εφαρµόζει µεγαλύτερα κατώτατα όρια για τα διαλείµµατα και τις περιόδους ανάπαυσης ή µικρότερα ανώτατα όρια για τη διάρκεια οδήγησης από αυτά που καθορίζονται στα άρθρα 7 έως 10, ακόµη και για οδικές µεταφορές που εκτελούνται εξ ολοκλήρου εντός της επικρατείας του. Άρθρο 13 Υπό την προϋπόθεση ότι δεν τίθεται σε κίνδυνο η οδική ασφάλεια και για να µπορέσει να φθάσει σε µια κατάλληλη τοποθεσία στάθµευσης, ο οδηγός µπορεί να παρεκκλίνει από τις διατάξεις των άρθρων 7 έως 10 εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για την ασφάλεια των προσώπων, του οχήµατος ή του φορτίου του. Ο οδηγός αναφέρει στο φύλλο καταγραφής της συσκευής ελέγχου ή στο πρόγραµµα υπηρεσίας το λόγο της παρέκκλισης το αργότερο κατά την άφιξή του στη κατάλληλη τοποθεσία στάθµευσης. Άρθρο 14 1. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγονται οι στόχοι του άρθρου 1, κάθε κράτος µέλος µπορεί να χορηγεί εξαιρέσεις από τα άρθρα 6 έως 10 για τις µεταφορές που γίνονται στο έδαφός του, ή και στο έδαφος άλλων κρατών µελών, εφόσον αυτά τα κράτη συναινούν, µε τα εξής οχήµατα: α) οχήµατα που ανήκουν ή µισθώνονται χωρίς οδηγό από δηµόσιες αρχές για την εκτέλεση οδικών µεταφορών οι οποίες δεν ανταγωνίζονται τις επαγγελµατικές επιχειρήσεις µεταφορών β) οχήµατα που χρησιµοποιούνται από γεωργικές, φυτοκοµικές, δασικές, κτηνοτροφικές ή αλιευτικές επιχειρήσεις για µεταφορά εµπορευµάτων στο πλαίσιο της οικείας επιχειρηµατικής δραστηριότητας τους σε ακτίνα 50 χλµ. από την έδρα τους
12.2.2004 EL Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 38 E/163 γ) οχήµατα µε ανώτατο επιτρεπόµενο µεικτό βάρος 7,5 τόνων τα οποία µεταφέρουν, σε ακτίνα 50 χλµ. από την έδρα της επιχείρησης, παρέχουν ταχυδροµικές υπηρεσίες στο πλαίσιο της καθολικής υπηρεσίας ή µεταφέρουν υλικά ή εξοπλισµό που χρησιµοποιούνται από τον οδηγό κατά την άσκηση του επαγγέλµατός του, εφόσον η οδήγηση των εν λόγω οχηµάτων δεν αποτελεί την κύρια δραστηριότητα του οδηγού δ) οχήµατα που κυκλοφορούν αποκλειστικά σε νησιά επιφάνειας µικρότερης των 2.300 τετραγωνικών χιλιοµέτρων και µη συνδεδεµένα µε την ηπειρωτική χώρα µε γέφυρα, διάβαση ή σήραγγα οι οποίες µπορούν να χρησιµοποιηθούν από αυτοκίνητα οχήµατα ε) οχήµατα που χρησιµοποιούνται για τη µεταφορά εµπορευµάτων σε ακτίνα 50 χλµ. από την έδρα της επιχείρησης και κινούνται µε φυσικό αέριο ή υγραέριο ή ηλεκτρισµό, το ανώτατο επιτρεπόµενο µεικτό βάρος των οποίων, συµπεριλαµβανοµένου του βάρους των ρυµουλκούµενων ή ηµιρυµουλκούµενων, δεν υπερβαίνει τους 7,5 τόνους στ) οχήµατα που χρησιµοποιούνται για µαθήµατα οδήγησης αυτοκινήτου για την απόκτηση άδειας οδήγησης, εφόσον δεν χρησιµοποιούνται για εµπορικές µεταφορές εµπορευµάτων ή επιβατών ζ) οχήµατα που χρησιµοποιούνται από τις υπηρεσίες αποχετεύσεων, αντιπληµµυρικής προστασίας, ύδρευσης, φυσικού αερίου και ηλεκτροδότησης, συντήρησης και ελέγχου αυτοκινητοδρόµων καθώς και συλλογής και διάθεσης των απορριµµάτων, από υπηρεσίες τηλεγράφου και τηλεφωνίας, ραδιοτηλεοπτικών εκποµπών και ανίχνευσης ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών δεκτών ή ποµπών η) οχήµατα µε ανώτατο επιτρεπόµενο µεικτό βάρος 7,5 τόνων, τα οποία χρησιµοποιούνται για την παροχή ταχυδροµικών υπηρεσιών σε ακτίνα 50 χλµ. θ) οχήµατα που χρησιµοποιούνται ως κινητά καταστήµατα σε τοπικές αγορές ή για πωλήσεις κατ' οίκον ή για κινητές τραπεζικές, συναλλαγµατικές ή αποταµιευτικές δραστηριότητες, λατρευτικούς σκοπούς, δανεισµό βιβλίων, δίσκων ή κασετών, πολιτιστικές εκδηλώσεις ή κινητές εκθέσεις και έχουν ειδικά διαρρυθµισθεί για τις χρήσεις αυτές ι) οχήµατα που χρησιµοποιούνται για µεταφορές σφαγίων ζώων ή υπολειµµάτων τους, εφόσον τα φορτία δεν προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση ια) οχήµατα που χρησιµοποιούνται για µεταφορές ζώντων ζώων από τα αγροκτήµατα στις τοπικές αγορές και αντιστρόφως, ή από τις αγορές στα τοπικά σφαγεία. 2. Τα κράτη µέλη ενηµερώνουν την Επιτροπή σχετικά µε τις εξαιρέσεις που χορηγούν µε βάση την παράγραφο 1 και η Επιτροπή ενηµερώνει σχετικά τα άλλα κράτη µέλη. Άρθρο 15 Υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγονται οι στόχοι του άρθρου 1, τα κράτη µέλη µπορούν, µετά από άδεια της Επιτροπής, να παρεκκλίνουν από την εφαρµογή των διατάξεων των άρθρων 7 έως 10 του παρόντος κανονισµού, για µεταφορές που εκτελούνται σε έκτακτες περιστάσεις. Σε επείγουσες καταστάσεις τα κράτη µέλη µπορούν να επιτρέψουν προσωρινή παρέκκλιση για χρονικό διάστηµα που δεν υπερβαίνει τις 30 ηµέρες, η οποία κοινοποιείται αµέσως στην Επιτροπή. Η Επιτροπή κοινοποιεί στα άλλα κράτη µέλη κάθε παρέκκλιση που χορηγείται βάσει του παρόντος άρθρου. Άρθρο 16 Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι οι οδηγοί των οχηµάτων που ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 καλύπτονται από εθνικούς κανόνες οι οποίοι παρέχουν επαρκή προστασία όσον αφορά τις επιτρεπόµενες περιόδους οδήγησης καθώς και τα διαλείµµατα και τις περιόδους ανάπαυσης που επιβάλλονται. ΚΕΦΑΛΑΙΟ V Έλεγχος και κυρώσεις Άρθρο 17 1. Ως αριθµός των ελάχιστων ελέγχων που πρέπει να πραγµατοποιηθούν στα κράτη µέλη ορίζεται τουλάχιστον το 2% του συνολικού αριθµού των ηµερών εργασίας που παρασχέθηκαν.
C 38 E/164 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 2. Μέχρι την υποχρεωτική εγκατάσταση ψηφιακών συσκευών ελέγχου σύµφωνα µε τον κανονισµό (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85, και στις περιπτώσεις οχηµάτων τα οποία δεν έχουν εξοπλιστεί ακόµα µε παρόµοια συσκευή ελέγχου, οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του παρόντος άρθρου ισχύουν στις: α) τακτικές εθνικές µεταφορές επιβατών, και β) τακτικές διεθνείς µεταφορές επιβατών, µεταξύ σηµείων που βρίσκονται σε απόσταση 50 χλµ. κατ ευθεία γραµµή από τα σύνορα µεταξύ δύο κρατών µελών και η διαδροµή µήκους των οποίων δεν υπερβαίνει τα 100 χλµ. 3. Η επιχείρηση καταρτίζει πίνακα δροµολογίων και πρόγραµµα υπηρεσίας, στα οποία αναφέρονται το όνοµα και η βάση κάθε οδηγού, καθώς και το προκαθορισµένο ωράριο για τις διάφορες περιόδους οδήγησης, άλλης εργασίας, διαλειµµάτων και διαθεσιµότητας. Κάθε οδηγός, που εκτελεί υπηρεσία η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 2, φέρει µαζί του απόσπασµα του προγράµµατος υπηρεσίας και αντίγραφο του πίνακα δροµολογίων. 4. Το πρόγραµµα υπηρεσίας α) περιλαµβάνει όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 3 για χρονικό διάστηµα που καλύπτει τουλάχιστον τις 28 προηγούµενες ηµέρες β) υπογράφεται από τον προϊστάµενο της επιχείρησης ή από εκπρόσωπό του, και γ) φυλάσσεται από την επιχείρηση µεταφορών επί ένα έτος µετά τη λήξη της περιόδου που καλύπτει το πρόγραµµα. Η επιχείρηση µεταφορών χορηγεί απόσπασµα του προγράµµατος υπηρεσίας στους ενδιαφερό- µενους οδηγούς που θα το ζητήσουν. Επίσης, το πρόγραµµα υπηρεσίας συντάσσεται και παραδίδεται στον εξουσιοδοτηµένο επιθεωρητή που θα το ζητήσει. 5. Η επιχείρηση µεταφορών υποχρεούται να διατηρεί ή αποθηκεύει στην έδρα της όλα τα δεδο- µένα και στοιχεία που αφορούν τις περιόδους οδήγησης και ανάπαυσης των οδηγών για διάστηµα ενός έτους. Άρθρο 18 Τα κράτη µέλη, χρησιµοποιώντας το σχετικό τυποποιηµένο έντυπο που ορίζεται στην απόφαση 93/173/ΕΟΚ της Επιτροπής ( 1 ), κοινοποιούν στην Επιτροπή όλες τις απαιτούµενες πληροφορίες προκειµένου να συντάσσει κάθε δύο χρόνια έκθεση σχετικά µε την εφαρµογή του παρόντος κανονισµού και του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 και τις εξελίξεις στους αντίστοιχους τοµείς. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να περιέλθουν στην Επιτροπή το αργότερο µέχρι τις 30 του πρώτου Σεπτεµβρίου µετά τη λήξη της διετίας που καλύπτει η έκθεση. Η Επιτροπή διαβιβάζει την έκθεση στο Συµβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εντός δεκατριών µηνών από την ηµεροµηνία λήξης της διετούς περιόδου που καλύπτει η έκθεση. Άρθρο 19 εδοµένου ότι η αποτελεσµατική κοινή εφαρµογή είναι σηµαντικότερη από οιεσδήποτε επιµέρους διατάξεις, τα κράτη µέλη όχι µόνον υιοθετούν τα µέτρα που είναι απαραίτητα για την εφαρµογή του παρόντος κανονισµού, αλλά ενισχύουν επιπλέον τους ελέγχους. Τα κράτη µέλη εκπονούν τακτικά εκθέσεις σχετικά µε την αύξηση της αποτελεσµατικότητας και τις διαβιβάζουν στην Επιτροπή. Άρθρο 20 Τα κράτη µέλη, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, ορίζουν κανόνες σχετικά µε κοινές κατηγορίες κυρώσεων ανάλογα µε τη σοβαρότητα της παράβασης που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων του παρόντος κανονισµού και διασφαλίζουν την επιβολή τους. Οι κυρώσεις αυτές πρέπει να έχουν αποτελεσµατικό, αναλογικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα και είναι δυνατόν να είναι αστικής, διοικητικής ή ποινικής φύσεως, πρέπει όµως να σέβονται πάντοτε την αρχή της µη εισαγωγής διακρίσεων έναντι ατόµων ή επιχειρήσεων που δεν προέρχονται από το ενδιαφερόµενο κράτος µέλος. ( 1 ) ΕΕ L 72 της 25.3.1993, σ. 33.
12.2.2004 EL Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 38 E/165 Στις κυρώσεις περιλαµβάνεται η δυνατότητα δέσµευσης του οχήµατος σε περίπτωση σοβαρής παράβασης, µέχρι να πάψει να υφίσταται η αιτία της παράβασης. Άρθρο 21 1. Τα κράτη µέλη αλληλοβοηθούνται για την εφαρµογή του παρόντος κανονισµού και τον έλεγχό της. Ενηµερώνουν το κράτος µέλος όπου έχει την έδρα της η ενδιαφερόµενη επιχείρηση µεταφορών για κάθε παράβαση των κανόνων που ορίζονται στο κεφάλαιο II, η οποία διαπράχθηκε εντός ή εκτός της επικρατείας τους, συµπεριλαµβανοµένης κάθε παράβασης που έγινε πριν από την πιο πρόσφατη περίοδο εβδοµαδιαίας ανάπαυσης. Οι πληροφορίες αυτές παρέχονται εντός εύλογης χρονικής περιόδου και περιλαµβάνουν στοιχεία σχετικά µε τις κυρώσεις που επεβλήθησαν. 2. Οι αρµόδιες αρχές των κρατών µελών ανταλλάσσουν τακτικά όλα τα διαθέσιµα στοιχεία που αφορούν: α) την ερµηνεία και εφαρµογή σε εθνικό επίπεδο των διατάξεων του παρόντος κανονισµού β) τις παραβάσεις των κανόνων του κεφαλαίου ΙΙ από πρόσωπα που δεν κατοικούν στο έδαφός τους, καθώς και τις κυρώσεις που επεβλήθησαν για τις παραβάσεις αυτές γ) τις κυρώσεις που επέβαλε ένα κράτος µέλος σε πρόσωπα που κατοικούν στο έδαφός του για παραβάσεις που διέπραξαν σε άλλα κράτη µέλη. Άρθρο 22 Η Κοινότητα θα αρχίσει µε τις τρίτες χώρες τις διαπραγµατεύσεις που θα ήταν αναγκαίες για την εφαρµογή του παρόντος κανονισµού. Άρθρο 23 Επιτροπολογία 1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 18 του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85, η οποία αποτελείται από αντιπροσώπους των κρατών µελών και προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής. 2. Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρµόζεται η διαδικασία της συµβουλευτικής επιτροπής που ορίζεται στο άρθρο 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 7 και 8 της εν λόγω απόφασης. 3. Οι ευρωπαίοι κοινωνικοί εταίροι συµµετέχουν στις διαβουλεύσεις της επιτροπής ως παρατηρητές και καλούνται να γνωµοδοτήσουν ιδιαίτερα επί των θεµάτων που προσδιορίζονται στο άρθρο 24. Άρθρο 24 Μέτρα εφαρµογής 1. Τα κράτη µέλη δύνανται να θέσουν υπόψη της Επιτροπής οποιοδήποτε ζήτηµα αφορά την εφαρµογή του παρόντος κανονισµού. Οι σχετικές αποφάσεις λαµβάνονται σύµφωνα µε τη διαδικασία της συµβουλευτικής επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 23, παράγραφος 2. Η Επιτροπή διευκολύνει τον διάλογο µεταξύ των κρατών µελών σχετικά µε την ερµηνεία και την εφαρµογή σε εθνικό επίπεδο των διατάξεων του παρόντος κανονισµού. Η Επιτροπή θα υποβάλει, το αργότερο ως τις 31 εκεµβρίου 2006, πρόταση που θα περιλαµβάνει ενιαίους κανόνες ερµηνείας και εφαρµογής προς χρήση των εθνικών αρχών ελέγχου. 2. Κατόπιν αιτήµατος ενός κράτους µέλους, ή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ή µε δική της πρωτοβουλία, η Επιτροπή: α) εξετάζει περιπτώσεις στις οποίες ανακύπτουν διαφορές στην εφαρµογή και την επιβολή διατάξεων του κανονισµού β) διευκρινίζει τις διατάξεις του κανονισµού και διασφαλίζει µία κοινή προσέγγιση
C 38 E/166 Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL 12.2.2004 γ) σε συγκεκριµένες περιπτώσεις που αφορούν τη διάρκεια οδήγησης, τα διαλείµµατα και τις περιόδους ανάπαυσης, αποφασίζει σύµφωνα µε τη διαδικασία της συµβουλευτικής επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 23, παράγραφος 2. Η Επιτροπή κοινοποιεί την απόφασή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συµβούλιο και τα κράτη µέλη. 3. Με την επιφύλαξη του άρθρου 226 της Συνθήκης, τα κράτη µέλη δύνανται να παραπέµψουν την απόφαση της Επιτροπής στο Συµβούλιο εντός προθεσµίας ενός µηνός. Το Συµβούλιο, αποφασίζοντας µε ειδική πλειοψηφία, δύναται σε εξαιρετικές περιπτώσεις να λάβει διαφορετική απόφαση εντός προθεσµίας δύο µηνών. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI Τελικές διατάξεις Ο κανονισµός (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 ιαγράφεται. Άρθρο 25 Άρθρο 26 Το αργότερο έξι µήνες µετά τη δηµοσίευση του παρόντος κανονισµού στην Επίσηµη Εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο πρόταση για την προσαρµογή της οδηγίας 88/599/ΕΟΚ και του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 (όπως τροποποιήθηκαν από τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 2135/98). Η πρόταση αυτή περιλαµβάνει τουλάχιστον τα εξής σηµεία: α) επέκταση των καθ οδόν ελέγχων όσον αφορά τις περιόδους οδήγησης της συγκεκριµένης ηµέρας και των 27 προηγούµενων ηµερών, τόσο για την παλαιά συσκευή καταγραφής όσο και για τη νέα ψηφιακή συσκευή ελέγχου (Παράρτηµα I Β του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 2135/98) β) υποχρέωση καθ οδόν ελέγχου όχι µόνον των ηµερήσιων περιόδων οδήγησης και ανάπαυσης και των διαλειµµάτων, αλλά και των εβδοµαδιαίων χρόνων ανάπαυσης, βάσει του παρόντος κανονισµού, καθώς και της µέγιστης διάρκειας εργασίας των 60 ωρών την εβδοµάδα, σύµφωνα µε την οδηγία 2002/15/ΕΚ γ) αύξηση του αριθµού των ελέγχων των ηµερών κατά τις οποίες εργάζονται οι οδηγοί που εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής του παρόντος κανονισµού σε τουλάχιστον 2% το 1% τουλάχιστον των ηµερών εργασίας πρέπει να ελέγχονται στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης δ) υποχρεωτικός εξοπλισµός όλων των οχηµάτων που εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής του παρόντος κανονισµού µε συσκευή καταγραφής, σύµφωνα µε το παράρτηµα Ι Β του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 2135/98, το αργότερο 36 µήνες από την ηµεροµηνία δηµοσίευσης στην Επίσηµη Εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων των σχετικών τεχνικών προδιαγραφών όπως ορίζει το άρθρο 17, παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85, όπως τροποποίηθηκε αυτός ε) υποχρέωση δια χειρός καταγραφής των δεδοµένων που αφορούν τα διαλείµµατα, τις περιόδους ανάπαυσης, άλλες εργασίες και τις περιόδους οδήγησης που δεν εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής του κανονισµού, δεδοµένα τα οποία δεν καταγράφονται στην κάρτα του οδηγού, ώστε να διευκολυνθεί ο καθ οδόν έλεγχος του εβδοµαδιαίου χρόνου ανάπαυσης, της µέγιστης εβδοµαδιαίας διάρκειας εργασίας και των αντισταθµιστικών περιόδων ανάπαυσης. Άρθρο 27 Ο παρών κανονισµός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ηµέρα από τη δηµοσίευσή του στην Επίσηµη Εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Εφαρµόζεται από τον Ιανουάριο του 2004.