ΣτΕ 2406/2016 [Πρόστιμο λόγω λειτουργίας τουριστικής επιχείρησης χωρίς ειδικό σήμα λειτουργίας] Περίληψη -Κατά την έννοια των διατάξεων του ν. 3766/2009, οι οποίες ως εξαιρετικές, είναι στενά ερμηνευτέες, δεν θεσπίζεται γενικευμένη : και οριστική απαλλαγή από οποιαδήποτε κύρωση της τουριστικής νομοθεσίας για οποιονδήποτε λόγο, ούτε κατάργηση των σχετικών με τις κυρώσεις αυτές δικών, αλλά μόνο προσωρινή και υπό προϋποθέσεις αναστολή επιβολής των νόμιμων κυρώσεων για την χωρίς Ε.Σ.Λ. λειτουργία τουριστικών επιχειρήσεων την 1.7.2009, από την ημερομηνία αυτή και μέχρι την λήξη της προθεσμίας υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3700/2009, καθώς και κατάργηση των διοικητικών κυρώσεων που είχαν επιβληθεί-για την παράβαση αυτή και των σχετικών με τις κυρώσεις αυτές εκκρεμών δικών, σε περίπτωση δε μη υπαγωγής, για οποιονδήποτε λόγο, των εν λόγω τουριστικών επιχειρήσεων στον νόμο εντός της σχετικής προθεσμίας, επιβάλλονται (ή επανεπιβάλλονται, σε περίπτωση που καταργήθηκαν ή διαγράφηκαν), υποχρεωτικώς, οι νόμιμες διοικητικές κυρώσεις. Συνεπώς, στο υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής τόσο της παρ. 1 όσο και της παρ. δ του άρθρου 1 του ν. 3766/2009, το οποίο ταυτίζεται, δεν εμπίπτουν επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούσαν νομίμως την 1.7.2009 βάσει Ε.Σ.Λ. που χορηγήθηκε με τις προ του ν. 3766/2009 διατάξεις ούτε επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούσαν μεν χωρίς Ε.Σ.Λ. την ημερομηνία αυτή, στη συνέχεια όμως δεν υπέβαλαν εμπροθέσμως αίτηση υπαγωγής στις ειδικές διατάξεις του ν. 3766/2009, ή υπέβαλαν μεν εμπροθέσμως αίτηση, η οποία όμως στη συνέχεια απορρίφθηκε, ούτε επιχειρήσεις οι οποίες δεν λειτουργούσαν την 1.7.2009, όπως στις περιπτώσεις παύσης της δραστηριότητας του ενδιαφερομένου. Επομένως, εφ όσον στην προκειμένη περίπτωση η επίδικη τουριστική επιχείρηση, κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του ν. 3766/2009, λειτουργούσε χωρίς Ειδικό Σήμα Λειτουργίας, ενώ εξ άλλου δεν προβάλλεται ούτε προκύπτει ότι ο αιτών υπέβαλε εμπροθέσμως αίτηση υπαγωγής στις ειδικές διατάξεις του νόμου αυτού, η κρινόμενη περίπτωση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των παρ. 1 και 5 του άρθρου 1. Πρόεδρος: Χρ. Ράμμος Εισηγητής: Μ. Τριπολιτσιώτη Βασικές σκέψεις 2. Επειδή, όπως προκύπτει από το σχετικό αποδεικτικό που ευρίσκεται στη 1 / 8
δικογραφία, αντίγραφο της παραπάνω 4624/2011 προδικαστικής απόφασης κοινοποιήθηκε νομοτύπως στον αιτούντα. Επομένως, νομίμως συζητήθηκε, από την άποψη αυτή, η υπόθεση, έστω και αν δεν παρέστη ο αιτών (βλ. άρθρο 21 παρ. 5 π.δ.18/1989, Α 8). 3. Επειδή, με την αίτηση ζητείται, καθ ερμηνεία του δικογράφου, η ακύρωση της 69/23.5.2007 απόφασης της Επιτροπής Κρίσεων Προσφυγών του ν. 3270/2004, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή του αιτούντος κατά της 9298/14.12.2006 πράξης του Προϊσταμένου της Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού Δυτικής Ελλάδας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, όπως η απόφαση αυτή της Επιτροπής κυρώθηκε με την 12446/26.7.2007 απόφαση της Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης. Με την παραπάνω 9298/14.12.2006 πράξη είχε επιβληθεί στον αιτούντα πρόστιμο εννέα χιλιάδων εξακοσίων δεκαέξι ευρώ και εβδομήντα πέντε λεπτών (9.616,75 ευρώ) για λειτουργία τουριστικής επιχείρησης ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων, δυναμικότητας 16 διαμερισμάτων με 4 κλίνες το καθένα, χωρίς το ειδικό σήμα λειτουργίας της αρμόδιας αρχής, στην παραλία Βαλιμίτικων Αιγίου. 4. Επειδή, στο άρθρο 2 παρ. 1 του ν. 2160/1993 (Α 118), όπως ο νόμος αυτός ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, ορίζεται ότι «Τουριστικά καταλύματα είναι οι τουριστικές επιχειρήσεις που υποδέχονται τουρίστες και παρέχουν σε αυτούς διαμονή και άλλες συναφείς προς τη διαμονή υπηρεσίες, όπως εστίαση, ψυχαγωγία, αναψυχή, άθληση και διακρίνονται [ ] ως εξής: Α. Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα: α Ξενοδοχεία κλασικού τύπου. β. Ξενοδοχεία τύπου ΜΟΤΕΛ. γ. Ξενοδοχεία τύπου επιπλωμένων διαμερισμάτων δ.. Β. Μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα. α. β. Ενοικιαζόμενα δωμάτια σε συγκρότημα μέχρι 10 δωματίων. γ. Ενοικιαζόμενα επιπλωμένα διαμερίσματα. Γ.». Εξάλλου, σύμφωνα με την παρ.7 του άρθρου 2 του νόμου, όπως ίσχυε κατά το παραπάνω χρονικό σημείο, Δεν θεωρούνται τουριστικά καταλύματα τα ακίνητα, τα οποία αποδεδειγμένα εκμισθώνονται εν όλω ή εν μέρει για προσωρινή διαμονή του ίδιου του μισθωτή με μίσθωμα που ορίζεται κατά μήνα ή συνολικά για όλη τη διάρκεια της μίσθωσης, εφόσον η μίσθωση υπερβαίνει τις ενενήντα (90) ημέρες. Περαιτέρω, στην παρ. 3 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι «Ο Ε.Ο.Τ. τηρεί μητρώο των τουριστικών επιχειρήσεων του άρθρου 2 του παρόντος με αύξοντα αριθμό τον οποίο αναγράφει σε ειδικό σήμα λειτουργίας που χορηγεί σε όλες τις ανωτέρω επιχειρήσεις [ ] Το ειδικό σήμα λειτουργίας αντικαθιστά την άδεια λειτουργίας επιχειρήσεως που χορηγεί ο Ε.Ο.Τ. [ ]», ενώ στο επόμενο άρθρο 4 παρ. 4 και 13 του νόμου ορίζεται ότι «α. Σε όποιον λειτουργεί τουριστική επιχείρηση έναντι ανταλλάγματος χωρίς να είναι καταχωρημένη στο ειδικό μητρώο του Ε.Ο.Τ. επιβάλλεται πρόστιμο ύψους πενήντα χιλιάδων (50.000) ανά κλίνη, εφόσον πρόκειται για κατάλυμα της παρ. 1 του άρθρου 2 [ ]» (παρ. 4) και ότι «Προ της επιβολής οποιασδήποτε διοικητικής κύρωσης που επιβάλλει ο Ε.Ο.Τ., καλείται, επί αποδείξει, ο 2 / 8
υπόχρεος της παράβασης να δώσει εξηγήσεις και σχετικές διευκρινίσεις μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από την παραλαβή της σχετικής κλήσης. Κατά των πράξεων επιβολής των διοικητικών κυρώσεων που επιβάλλει ο Ε.Ο.Τ. επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον της επιτροπής της παρ. 3 του άρθρου 2 του Ν. 642/1977 [ ] για τις τουριστικές επιχειρήσεις των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 2 του παρόντος [ ]» (παρ. 13). Κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, κτίριο ή συγκρότημα κτιρίων, το οποίο έχει προδιαγραφές και λειτουργεί με συνθήκες που αρμόζουν σε ξενοδοχειακή επιχείρηση, τεκμαίρεται ότι συνιστά τουριστικό κατάλυμα για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών. Το εν λόγω τεκμήριο ανατρέπεται αν αποδειχθεί, όχι μόνον ότι το ακίνητο εκμισθώνεται για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις ενενήντα ημέρες σε ένα πρόσωπο ή κατά τμήματα σε περισσοτέρους με μίσθωμα, που ορίζεται κατά μήνα ή για όλη τη διάρκεια της μίσθωσης, αλλά και ότι τα πρόσωπα αυτά διαμένουν στο ακίνητο κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα. Εξάλλου, όπως προκύπτει από την προαναφερόμενη παράγραφο 7 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993, στην οποία ρητώς ορίζεται ότι η εκμίσθωση με τις ανωτέρω προϋποθέσεις πρέπει να είναι αποδεδειγμένη, το βάρος της απόδειξης της συνδρομής των προϋποθέσεων, οι οποίες ανατρέπουν, κατά τα ανωτέρω, το προαναφερόμενο τεκμήριο, φέρει ο ιδιοκτήτης ή το πρόσωπο, που έχει την εκμετάλλευση του κτιρίου ή του συγκροτήματος, αφού, άλλωστε, η ανατροπή του σχετικού τεκμηρίου εξαρτάται από συμβάσεις, οι οποίες έχουν συναφθεί από αυτόν. Τέλος, η Διοίκηση, προκειμένου να κρίνει αν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις και, ιδίως αυτή της σταθερής, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του τριμήνου, διαμονής του προσώπου που εμφανίζεται ως μισθωτής, δικαιούται να αναζητήσει και να λάβει υπόψη και άλλα στοιχεία πέραν του μισθωτηρίου συμβολαίου, ιδίως αν, ενόψει της τοποθεσίας του ακινήτου και των λοιπών συνθηκών, προκύπτουν, με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας, ενδείξεις για εικονικότητα του μισθωτηρίου (ΣτΕ 2226/2006 7 μ.). 5. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, σε έλεγχο που έγινε από το Τμήμα Τουριστικής Αστυνομίας Πατρών, στις 24.8.2006, στην παραλία Βαλιμίτικων Αιγίου, διαπιστώθηκε ότι ο αιτών εκμεταλλευόταν τουριστική επιχείρηση ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων, δυναμικότητας 16 διαμερισμάτων με 4 κλίνες το καθένα, χωρίς το ειδικό σήμα λειτουργίας της αρμόδιας αρχής και χωρίς συμβόλαιο αστικής μίσθωσης. Ειδικότερα, σύμφωνα με την 1057/2/196/29.8.2006 έκθεση του παραπάνω Τμήματος, κατά τον έλεγχο ένα από τα διαμερίσματα βρέθηκε μισθωμένο στην Ερατώ Μπουρδουκλή, με διάρκεια μίσθωσης από 13.8.2006 μέχρι 30.8.2008, ενώ ένα δεύτερο είχε εκμισθωθεί στον Γεώργιο Κωστούρο από 22.8.2006 μέχρι 29.8.2006, όπως δήλωσαν οι ίδιοι. Με το 6373/12.9.2006 έγγραφο της Διευθύντριας της Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού Δυτικής Ελλάδας ο αιτών κλήθηκε για παροχή εξηγήσεων, τις οποίες ουδέποτε παρέσχε, κατόπιν δε τούτου, με την 3 / 8
9298/14.12.2006 απόφαση του Προϊσταμένου της παραπάνω Περιφερειακής Υπηρεσίας επιβλήθηκε σε αυτόν πρόστιμο ύψους 9.616,75 ευρώ για λειτουργία τουριστικής επιχείρησης χωρίς το ειδικό σήμα λειτουργίας. Κατά της απόφασης αυτής ο αιτών άσκησε προσφυγή με την οποία προέβαλε ότι εκμεταλλεύεται τις παραθεριστικές κατοικίες του με αστικές μισθώσεις ελάχιστης διάρκειας τριών μηνών. Ειδικότερα, ο αιτών προέβαλε ότι ο μεν Γ. Κωστούρος είχε μισθώσει το διαμέρισμα για το διάστημα από 1.8.2006 μέχρι 1.11.2006, η δε Ερατώ Μπουρδουκλή διέμεινε κατά το αναφερόμενο από αυτήν διάστημα από 13.8.2006 μέχρι 30.8.2006 με φιλικό της πρόσωπο χωρίς μίσθωμα, λόγω επαγγελματικών της σχέσεων με τον αιτούντα, επιφυλάχθηκε δε να προσκομίσει κατά την εκδίκαση της προσφυγής τόσο αντίγραφο του μισθωτηρίου με τον Γ. Κωστούρο, θεωρημένο από την αρμόδια Δ.Ο.Υ., όσο και υπεύθυνη δήλωση της Ε. Μπουρδουκλή. Όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 69/23.5.2007 απόφαση της Επιτροπής Κρίσεως Προσφυγών, κατά την εκδίκαση της προσφυγής εμφανίσθηκε η κόρη του αιτούντος, ως εκπρόσωπός του, η οποία δήλωσε ότι τα πρόσωπα που βρέθηκαν στο κατάλυμα κατά τον έλεγχο της Τουριστικής Αστυνομίας ήταν φιλοξενούμενοι, ότι η εκμετάλλευση των κατοικιών γίνεται με αστικές μισθώσεις και ότι ο αιτών ελπίζει πως τον επόμενο χρόνο θα εκδοθεί το ειδικό σήμα λειτουργίας, κατόπιν τακτοποίησης πολεοδομικού προβλήματος του καταλύματος. Εξάλλου, με την προσφυγή προσκομίσθηκαν υπεύθυνη δήλωση της Ε. Μπουρδουκλή, στην οποία αυτή δηλώνει ότι φιλοξενήθηκε στο κατάλυμα από την 13.8.2006 μέχρι την 30.8.2006 χωρίς αντάλλαγμα, καθώς και μισθωτήριο τρίμηνης διάρκειας του Γ. Κωστούρου, το οποίο είναι θεωρημένο από τη Δ.Ο.Υ. Αιγίου με ημερομηνία 30.8.2006, δηλαδή μεταγενέστερη εκείνης του ελέγχου που διενεργήθηκε στις 24.8.2006 από την Τουριστική Αστυνομία στη μονάδα του αιτούντος. Με την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής Κρίσεως Προσφυγών η προσφυγή του αιτούντος απορρίφθηκε. 6. Επειδή, μετά την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως, δημοσιεύθηκε ο ν. 3766/2009 (Α 102/1.7.2009), στο άρθρο 1 του οποίου ορίζονται τα εξής: «1. Στα τουριστικά καταλύματα των περιπτώσεων Α και Β της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993, όπως η παράγραφος αυτή ισχύει, που λειτουργούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος χωρίς το προβλεπόμενο ειδικό σήμα λειτουργίας (ΕΣΛ) λόγω: α) μη χορήγησής του, από της ενάρξεως της λειτουργίας του, όποτε και αυτή εχώρησε, β) λήξης ισχύος των δικαιολογητικών, γ) ανάκλησης ή αφαίρεσης αυτού για οποιονδήποτε λόγο, ή που λειτουργούν με ΕΣΛ το οποίο δεν καλύπτει το σύνολο της υφιστάμενης κατάστασης του καταλύματος, χορηγείται ΕΣΛ, εφόσον οι ιδιοκτήτες ή οι εκμεταλλευόμενοι αυτά υποβάλουν, εντός προθεσμίας έξι μηνών από της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου, αίτηση χορήγησης του σήματος με τα κατωτέρω προβλεπόμενα δικαιολογητικά: Α. Πιστοποιητικό πυροπροστασίας σε ισχύ που να καλύπτει το σύνολο της υφιστάμενης κτιριακής εγκατάστασης 4 / 8
( ), Β. Τα προβλεπόμενα στις περιπτώσεις β και γ της παραγράφου 1 του άρθρου 18 του ν. 2919/2001 δικαιολογητικά, Γ. Πλήρη σειρά αρχιτεκτονικών σχεδίων της υφιστάμενης κατάστασης των κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων του καταλύματος ( ), Δ. Παράβολο υπέρ του Δημοσίου, υπέρ ΤΑΥΤΕΚΩ και υπέρ του Ταμείου Ασφάλισης Ξενοδοχοϋπαλλήλων, ύψους διακοσίων ευρώ για τα κύρια τουριστικά καταλύματα ( ), Ε. Για τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και κάμπινγκ βεβαίωση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ) περί ενημερότητας των προς αυτό υποχρεώσεων ( ). 2. Εφόσον η αίτηση υπαγωγής στην παρούσα ρύθμιση αφορά στη χορήγηση ειδικού σήματος λειτουργίας του τουριστικού καταλύματος για πρώτη φορά, πέραν των δικαιολογητικών της προηγούμενης παραγράφου υποβάλλεται επιπλέον η αρχικώς εκδοθείσα οικοδομική άδεια ή, εφόσον το τουριστικό κατάλυμα έχει νομίμως εξαιρεθεί από την κατεδάφιση, θα προσκομίζεται η σχετική απόφαση και η αρχική έγκριση περιβαλλοντικών όρων, εάν και εφόσον υφίσταται εκ του νόμου υποχρέωση υποβολής αρχικής περιβαλλοντικής μελέτης στο εν λόγω κατάλυμα και σε κάθε περίπτωση για τις εγκαταστάσεις με άδεια οικοδομής μετά το έτος 1993. 3. Το ΕΣΛ χορηγείται από τις κατά τόπους αρμόδιες Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού (ΠΥΤ), μετά από έλεγχο πληρότητας του συνοδευτικού φακέλου δικαιολογητικών, εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως. Σε περίπτωση διαπίστωσης υποβολής ανακριβών στοιχείων, που αφορούν στη δυναμικότητα του καταλύματος, επιβάλλεται πρόστιμο διπλάσιο του αρχικώς προβλεπόμενου τέλους λειτουργικής τακτοποίησης της παραγράφου [6] του παρόντος άρθρου. 4. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης συγκροτούνται σε κάθε Περιφέρεια πενταμελείς επιτροπές ( ) οι οποίες επιλύουν τυχόν διαφορές μεταξύ του αιτούντος τη χορήγηση ή την ανανέωση του ειδικού σήματος λειτουργίας και της αρμόδιας ΠΥΤ, από την εφαρμογή της οριζόμενης στο παρόν διαδικασίας για τη χορήγηση του ΕΣΛ. Η απόφαση της επιτροπής εκδίδεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός μηνός από την κατάθεση της σχετικής προσφυγής. Η άσκηση της προσφυγής αναστέλλει, μέχρι την έκδοση της σχετικής αποφάσεως, την επιβολή οποιασδήποτε διοικητικής φύσεως κύρωσης αρμοδιότητας του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και του EOT στον προσφεύγοντα λόγω λειτουργίας χωρίς το ειδικό σήμα. 5. Στις τουριστικές επιχειρήσεις του παρόντος άρθρου, οι οποίες λειτουργούσαν κατά τη δημοσίευση του παρόντος χωρίς το προβλεπόμενο ΕΣΛ ( ) δεν επιβάλλονται οι προβλεπόμενες από τις ισχύουσες διατάξεις διοικητικές κυρώσεις, αρμοδιότητας Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και EOT, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2009, υπό την προϋπόθεση ότι οι κατά νόμο υπόχρεοι έχουν υποβάλει ή θα υποβάλουν εντός της στην παράγραφο 1 του παρόντος προβλεπόμενης προθεσμίας αίτηση χορήγησης του ΕΣΛ συνοδευομένη με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1 δικαιολογητικά. Τυχόν επιβληθείσες 5 / 8
διοικητικές κυρώσεις και για οποιονδήποτε λόγο, καταργούνται από της δημοσιεύσεως του νόμου, όπως και οποιεσδήποτε εκκρεμείς δίκες σχετικές με την επιβολή των παραπάνω διοικητικών κυρώσεων. 6». Με την 4624/2011 προδικαστική απόφαση του Τμήματος αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης για την κρινόμενη αίτηση, λόγω παραπομπής στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου του ζητήματος της συνταγματικότητας της διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 5 του άρθρου 1 του ν. 3766/2009, κατ εφαρμογή της οποίας η παρούσα δίκη, που γεννήθηκε από διοικητική κύρωση για τη λειτουργία τουριστικού καταλύματος χωρίς Ειδικό Σήμα Λειτουργίας, θα έπρεπε να κηρυχθεί καταργημένη. 7. Επειδή, όπως κρίθηκε (ΣτΕ 3407/2014 Ολομ.), με τις παραπάνω διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 3766/2009 παρέχεται η δυνατότητα «τακτοποίησης» ξενοδοχειακών μονάδων που λειτουργούσαν χωρίς ειδικό σήμα λειτουργίας κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού (1.7.2009), συνισταμένη στη χορήγηση ειδικού σήματος λειτουργίας μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, υποβαλλόμενη εντός σύντομης προθεσμίας έξι μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, δηλαδή μέχρι και την 31.12.2009 και, τελικώς, μέχρι τις 20.10.2010, σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 3878/2010 (Α 161/20.9.2010), με το οποίο χορηγήθηκε για τον ανωτέρω σκοπό νέα προθεσμία δύο μηνών από τη δημοσίευση του νόμου, και συνοδευόμενη από τα δικαιολογητικά που ορίζονται στην παρ. 1 του ίδιου άρθρου. Η ρύθμιση αυτή, όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση του ν. 3766/2009, επιχειρεί να επιλύσει οριστικά το πρόβλημα της μη νόμιμης λειτουργίας μεγάλου αριθμού ξενοδοχειακών μονάδων που λειτουργούσαν χωρίς το ειδικό σήμα λειτουργίας, έχει μεταβατικό χαρακτήρα, «μη εφαρμοζόμενη στα καταλύματα που πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης Ε.Σ.Λ. κατά το άρθρο 34 του ν. 3498/2006», και αφορά αποκλειστικά ζητήματα λειτουργίας τουριστικών εγκαταστάσεων αρμοδιότητας του Υπουργείου Τουρισμού, όχι δε και θέματα πολεοδομικών παραβάσεων, τα οποία υπάγονται στις αρμόδιες πολεοδομικές αρχές. Με την παρ. 5 δε του ίδιου άρθρου ορίσθηκε αφ ενός ότι στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που λειτουργούσαν χωρίς Ε.Σ.Λ. την 1.7.2009 δεν επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις μέχρι τις 31.12.2009, εφ όσον εντός της προθεσμίας αυτής υποβληθεί αίτηση υπαγωγής στον νόμο με τα απαραίτητα δικαιολογητικά (εδάφιο πρώτο), και αφ ετέρου ότι τυχόν επιβληθείσες διοικητικές κυρώσεις για οποιονδήποτε λόγο καταργούνται από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, όπως και εκκρεμείς δίκες που αφορούν τις κυρώσεις αυτές (εδάφιο δεύτερο). Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, οι οποίες, ως εξαιρετικές, είναι στενά ερμηνευτέες, δεν θεσπίζεται γενικευμένη και οριστική απαλλαγή από οποιαδήποτε κύρωση της τουριστικής νομοθεσίας για οποιονδήποτε λόγο, ούτε κατάργηση των σχετικών με τις κυρώσεις αυτές δικών, αλλά μόνο προσωρινή και υπό προϋποθέσεις αναστολή επιβολής των νόμιμων κυρώσεων για την χωρίς Ε.Σ.Λ. λειτουργία τουριστικών επιχειρήσεων 6 / 8
την 1.7.2009, από την ημερομηνία αυτή και μέχρι την λήξη της προθεσμίας υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3766/2009, καθώς και κατάργηση των διοικητικών κυρώσεων που είχαν επιβληθεί για την παράβαση αυτή και των σχετικών με τις κυρώσεις αυτές εκκρεμών δικών, σε περίπτωση δε μη υπαγωγής, για οποιονδήποτε λόγο, των εν λόγω τουριστικών επιχειρήσεων στον νόμο εντός της σχετικής προθεσμίας, επιβάλλονται (ή επανεπιβάλλονται, σε περίπτωση που καταργήθηκαν ή διαγράφηκαν), υποχρεωτικώς, οι νόμιμες διοικητικές κυρώσεις. Συνεπώς, στο υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής τόσο της παρ. 1 όσο και της παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 3766/2009, το οποίο ταυτίζεται, δεν εμπίπτουν επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούσαν νομίμως την 1.7.2009 βάσει Ε.Σ.Λ. που χορηγήθηκε με τις προ του ν. 3766/2009 διατάξεις (ΣτΕ 4255/2011), ούτε επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούσαν μεν χωρίς Ε.Σ.Λ. την ημερομηνία αυτή, στη συνέχεια όμως δεν υπέβαλαν εμπροθέσμως αίτηση υπαγωγής στις ειδικές διατάξεις του ν. 3766/2009, ή υπέβαλαν μεν εμπροθέσμως αίτηση, η οποία όμως στη συνέχεια απορρίφθηκε, ούτε επιχειρήσεις οι οποίες δεν λειτουργούσαν την 1.7.2009, όπως στις περιπτώσεις παύσης της δραστηριότητας του ενδιαφερομένου. Επομένως, εφ όσον στην προκειμένη περίπτωση η επίδικη τουριστική επιχείρηση, κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του ν. 3766/2009, λειτουργούσε χωρίς Ειδικό Σήμα Λειτουργίας, ενώ εξ άλλου δεν προβάλλεται ούτε προκύπτει ότι ο αιτών υπέβαλε εμπροθέσμως αίτηση υπαγωγής στις ειδικές διατάξεις του νόμου αυτού, η κρινόμενη περίπτωση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των παρ. 1 και 5 του άρθρου 1 και, συνεπώς, δεν ανακύπτει ζήτημα καταργήσεως δίκης στην παρούσα υπόθεση (πρβλ. ΣτΕ 722/2015). 8. Επειδή, με βάση τα στοιχεία που παρατέθηκαν στη σκέψη 5, η προσβαλλόμενη απόφαση αιτιολογείται νομίμως, δεδομένου ότι από την έκθεση 1057/2/196/29.8.2006 του Τμήματος Τουριστικής Αστυνομίας Πατρών, στην οποία καταχωρίστηκαν οι δηλώσεις των ίδιων των ενοίκων, προκύπτει η λειτουργία του τουριστικού καταλύματος του αιτούντος στην παραλιακή περιοχή Βαλιμίτικα Αιγίου. Η νομιμότητα της αιτιολογίας δεν κλονίζεται από το από 1.8.2006 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης τρίμηνης διάρκειας του Γ. Κωστούρου και την από 9.1.2007 υπεύθυνη δήλωση της Ερατούς Μπουρδουκλή, τα οποία προσκομίσθηκαν κατά την εξέταση της προσφυγής, εφόσον το περιεχόμενο των εν λόγω εγγράφων έρχεται σε αντίθεση με τις δηλώσεις των προσώπων αυτών, οι οποίες, κατά τα προαναφερόμενα, περιέχονται στην έκθεση της Τουριστικής Αστυνομίας, ενώ, εξάλλου, το ανωτέρω μισθωτήριο φέρει θεώρηση της Δ.Ο.Υ. Αιγίου με ημερομηνία 30.8.2006, δηλαδή μεταγενέστερη εκείνης του ελέγχου που διενεργήθηκε από την Τουριστική Αστυνομία στη μονάδα του αιτούντος στις 24.8.2006. Τέλος, η νομιμότητα της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης της Επιτροπής Προσφυγών δεν κλονίζεται ούτε από την 575/2007 απόφαση του Πταισματοδικείου Αιγιαλείας, με την οποία ο αιτών απηλλάγη από την 7 / 8
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Νόμος και Φύση κατηγορία της λειτουργίας τουριστικής επιχείρησης χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής, δεδομένου ότι, κατά τις ανωτέρω διατάξεις, ή έλλειψη του ειδικού σήματος αρκεί για την επιβολή του προστίμου, στη δε παραπάνω απόφαση του ποινικού δικαστηρίου δεν διαλαμβάνεται κρίση για έλλειψη των πραγματικών προϋποθέσεων, που συνιστούν κατά το νόμο την παράβαση (βλ. ΣτΕ 1788/2003). Ενόψει τούτων, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι η έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης δεν είναι νόμιμη πρέπει να απορριφθεί, οι δε λόγοι ότι το συγκρότημα είναι παλαιό, ευρίσκεται σε σχετικά υποβαθμισμένη περιοχή και ότι ο αιτών ασκεί κατά κύριο επάγγελμα αγροτική δραστηριότητα είναι επίσης απορριπτέοι ως αλυσιτελείς. 9. Επειδή, κατόπιν των παραπάνω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί. 8 / 8