ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ Παρουσίαση από. Πάϊτα ιπλ. Μηχ. Μεταλλείων Μεταλλουργό Γενικό /ντή Φυσικού Πλούτου Υπουργείου Ανάπτυξης 1
Κυρίες και Κύριοι, Μιλώντας για το θεσµικό πλαίσιο που διέπει τη µεταλλευτική δραστηριότητα, θα πρέπει να αναφερθούµε 1. Στο Μεταλλευτικό Κώδικα που κατά βάση ρυθµίζει, κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 18 του συντάγµατος, τα θέµατα ιδιοκτησίας (µεταλλειοκτησίας) και διάθεσης των µεταλλείων., 2. στο νοµοθετικό πλέγµα το σχετικό µε την αδειοδότηση των µεταλλευτικών δραστηριοτήτων και τη νοµολογία που έχει διαµορφωθεί, 3. στις διατάξεις, που αφορούν στην Υγιεινή και Ασφάλεια εργαζοµένων και 4. σ' αυτές που ρυθµίζουν φορολογικά θέµατα και αναπτυξιακά κίνητρα. Έτσι θα αναφερθώ συνοπτικά, στα βασικά στοιχεία του ισχύοντος θεσµικού πλαισίου και στη συνέχεια τις τροποποιήσεις του που βρίσκονται σε εξέλιξη. ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΟΣ ΚΩ ΙΚΑΣ Το 1973 εκδόθηκε το Ν 210 "Περί Μεταλλευτικού Κώδικος", η ισχύς του οποίου άρχισε στις 6-4-1974. Το Ν αυτό συµπληρώθηκε και τροποποιήθηκε µε το Ν274/76. Λόγω του κατακερµατισµού της ιδιοκτησίας του εδάφους και της αδυναµίας των ι- διοκτητών του εδάφους να εκµεταλλευθούν τα σπουδαιότερα από οικονοµικής ση- µασίας ορυκτά οι διάφορες νοµοθεσίες της ηπειρωτικής Ευρώπης, µεταξύ των οποίων και της Ελλάδας, διεχώρησαν τα ορυκτά αυτά από την ιδιοκτησία του εδάφους και καθόρισαν ειδικό τρόπον χορηγήσεως του δικαιώµατος έρευνας και εκµετάλλευσης αυτών. Έτσι σύµφωνα µε την Ελληνική µεταλλευτική νοµοθεσία τα ορυκτά διακρίνονται σε λατοµικά ορυκτά και σε µεταλλεύµατα Μεταλλεύµατα είναι τα µέταλλα και οι ενώσεις τους, τα ραδιενεργά και ενεργειακά ορυκτά, οι πολύτιµοι λίθοι, το θειάφι, ο τάλκης, ο φθορίτης, ο αµίαντος, οι άστριοι, το ορυκτό αλάτι, το αέριο ήλιο, τα γηγενή αέρια, τα φυσικά λιπάσµατα κ.ά.. Η διάκριση αυτή είναι καθαρά νοµική - συµβατική - και δεν βασίζεται πάντα σε επιστηµονικά δεδοµένα αλλά σε οικονοµικά κυρίως κριτήρια. Για παράδειγµα πολλά ορυκτά όπως ο τάλκης, ο φθορίτης, ο αµίαντος, οι άστριοι ο λευκόλιθος τα οποία επιστηµονικά αλλά και από πλευράς χρήσεών τους θεωρούνται ως γνωστό βιοµηχανικά ορυκτά ο νοµοθέτης σταθµίζοντας την οικονοµική τους σηµασία αλλά και την παράδοση τα κατέταξε στα µεταλλεύµατα. Τα λατοµικά ορυκτά ανήκουν στον ιδιοκτήτη του εδάφους, ο οποίος δικαιούται αποκλειστικά να τα ερευνά και εκµεταλλεύεται µε τις προϋποθέσεις και περιορισµούς της λατοµικής νοµοθεσίας Αντίθετα το δικαίωµα έρευνας και εκµετάλλευσης µεταλλευµάτων δεν ανήκει στον ιδιοκτήτη του εδάφους αλλά είτε ανήκει στο δηµόσιο και εκµισθώνεται ή στις περισσότερες περιπτώσεις παραχωρείται τελικά, µε τη διαδικασία που θα περιγραφεί παρακάτω, µε Προεδρικό διάταγµα, µε το οποίο συνιστάται το δικαίωµα κυριότητος επί µεταλλείου ή δικαίωµα µεταλλειοκτησίας. Στο δηµόσιο ανήκει το δικαίωµα έρευνας και εκµετάλλευσης των ραδιενεργών και ενεργειακών ορυκτών, της σµύριδας, του ορυκτού άλατος, των γηγενών αερίων, των φυσικών λιπασµάτων. Ακόµη στο δηµόσιο ανήκει το δικαίωµα έρευνας και εκµετάλλευσης των λοιπών µεταλλευµάτων που εντοπίζονται στον Ελληνικό υποθαλάσσιο χώρο, στους πυθµένες των λιµνών καθώς και σε κάποιους χώρους που καλούνται δηµόσιοι χώροι ή µεταλλευτικές περιοχές του δηµοσίου που περιήλθαν σε αυτό 2
µε διάφορους τρόπους (δωρεές, έκπτωση µεταλλειόκτητων πριν από το 1973, περιοχές που εξαιρέθηκαν υπέρ του δηµοσίου κ.λ.π.). Το δικαίωµα µεταλλειοκτησίας µεταλλευµάτων που δεν ανήκουν στο δηµόσιο παραχωρείται σε δύο στάδια: 1. Στο πρώτο στάδιο που είναι το στάδιο της έρευνας, χορηγείται στον πρώτο αιτητή άδεια µεταλλευτικών ερευνών, διάρκειας 3 ετών και για χώρο µεγίστου εµβαδού 10.000 στρεµµάτων, που εκδίδεται µε απόφαση του αρµόδιου Νοµάρχη εφόσον διαπιστωθεί: i) ότι η αίτηση πληρεί τις προϋποθέσεις του Νόµου. Στο σηµείο αυτό πρέπει να τονισθεί ότι η αρχή της προτεραιότητας που είναι καθιερωµένη από την Ελληνική µεταλλευτική νοµοθεσία επέβαλε την αυστηρή τυπικότητα των διατάξεων γιατί πρέπει να είναι σαφές ποιος έχει κάθε φορά την προτεραιότητα. Έτσι η παράβαση των διατάξεων αναφορικά µε τα στοιχεία της αίτησης, τα υποβαλλό- µενα δικαιολογητικά ή τον τρόπο καθορισµό των ορίων του χώρου συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ακυρότητα της αίτησης. ii) ότι ο χώρος της αιτήσεως δεν συµπίπτει µε άλλους έγκυρους µεταλλευτικούς τίτλους ή άλλες προγενέστερες έγκυρες αιτήσεις ή χώρους του δηµοσίου. Εάν υπάρχει µερική σύµπτωση η άδεια εκδίδεται για τον υπολειπόµενο. iii) Ότι δεν υφίστανται λόγοι δηµοσίου συµφέροντος. 2. Του ανωτέρω σταδίου της άδειας µεταλλευτικών ερευνών ακολουθεί το στάδιο της παραχωρήσεως του µεταλλείου, που γίνεται µε Προεδρικό διάταγµα µε το οποίο συνιστάται υπέρ του κατόχου της άδειας µεταλλευτικών ερευνών το δικαίωµα µεταλλειοκτησίας επί των µεταλλευµάτων που υπάρχουν στον χώρο της παραχώρησης και εκδίδεται µε πρόταση του Υπουργού Ανάπτυξης, εφόσον τηρηθούν κάποιες διαδικασίες και διαπιστωθεί ότι ο ενδιαφερόµενος πιστοποίησε την ύπαρξη εκµεταλλεύσιµου κοιτάσµατος µε βάση οικονοµοτεχνική µελέτη. Σε περίπτωση που η µελέτη κριθεί ανακριβής ή ανεπαρκής χορηγείται µε απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης ετήσια παράταση και σε περίπτωση που αυτή παρέλθει άπρακτη απορρίπτεται το αίτηµα µε απόφαση του ίδιου Υπουργού και ο χώρος ελευθερώνεται (που σηµαίνει ότι για τον χώρο αυτό µπορεί νόµιµα να υποβληθεί αίτηση για χορήγηση άδειας µεταλλευτικών ερευνών). Στο σηµείο αυτό πρέπει και πάλι να τονισθεί ότι οι σχετικές µε την παραχώρηση µεταλλείων διατάξεις είναι αυστηρά τυπικές, γεγονός που πρέπει να αποδοθεί στην αρχή της προτεραιότητας, που επιβάλλει όπως το έγκυρο ή µη των δικαιωµάτων επί των µεταλλευτικών χώρων προκύπτει µε τρόπο σαφή και αναντίρρητο και να µην εξαρτάται από την κρίση κάποιου οργάνου. Έτσι η παράβαση των διατάξεων αναφορικά µε τα στοιχεία της αίτησης, το χρόνο υποβολής, τα υποβαλλόµενα δικαιολογητικά ή τον τρόπο καθορισµό των ορίων του χώρου συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ακυρότητα της αίτησης. Ας εξετάσουµε τώρα την φύση και το περιεχόµενο του δικαιώµατος µεταλλειοκτησίας. Το δικαίωµα µεταλλειοκτησίας είναι ένα αυτοτελές εµπράγµατο δικαίωµα, εντελώς διακεκριµένο από την εδαφοκτησία. Το δικαίωµα που προκύπτει από την άδεια µεταλλευτικών ερευνών είναι περιορισµένο τόσον χρονικά (τρία χρόνια), όσο και από πλευράς περιεχοµένου (επιτρέπεται µόνο η έρευνα και όχι η εκµετάλλευση µεταλλευµάτων). Αντίθετα το δικαίωµα µεταλλειοκτησίας που προκύπτει από την παραχώρηση ισχύει για πενήντα χρόνια που µπορεί να παραταθεί επί δύο εικοσιπενταετίες κατά την ελεύθερη κρίση του Υπουργού Ανάπτυξης, που διαµορφώνεται µε βάση το ρυθµό εκµετάλ- 3
λευσης, το βαθµό επεξεργασίας του µεταλλεύµατος το µέγεθος των εγκαταστάσεων και το µέγεθος και ποιότητα των αποθεµάτων. Με την παραχώρηση παρέχεται το αποκλειστικό δικαίωµα έρευνας και εκµετάλλευσης όλων των µεταλλευµάτων που απαντώνται στην επιφάνεια και το υπέδαφος του χώρου της παραχώρησης, εκτός από αυτά που έχουν εξαιρεθεί υπέρ του δηµοσίου. Με το δικαίωµα µεταλλειοκτησίας παρέχεται το δικαίωµα διάθεσης των λατοµικών ορυκτών ( εκτός από τα µάρµαρα και κάποια βιοµηχανικά ορυκτά ) που εξορύσσονται ή παράγονται κατά την εκµετάλλευση ή την επεξεργασία των µεταλλευµάτων αντίστοιχα. Το δικαίωµα µεταλλειοκτησίας µεταβιβάζεται και µισθώνεται, µε συµβολαιογραφικό έγγραφο, και φυσικά κληρονοµείται ύστερα από έγκριση του Υπουργού Α- νάπτυξης. Τα παραχωρητήρια διατάγµατα καθώς και οι συµβάσεις µεταβίβασης, µίσθωσης των δικαιωµάτων µεταλλειοκτησίας µε τις εγκριτικές Υπουργικές αποφάσεις πρέπει να µεταγράφονται στο αντίστοιχο υποθηκοφυλακείο, δεδοµένου ότι τα µεταλλεία θεωρούνται ακίνητα. Ακολούθως εξετάζονται κάποιες ειδικές περιπτώσεις στη διαδικασία αποκτήσεως µεταλλευτικών δικαιωµάτων. Φυσικά ή νοµικά πρόσωπα τρίτων χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν δικαιούνται να υποβάλλουν αίτηση για την απόκτηση άδειας µεταλλευτικών ε- ρευνών. Μπορούν όµως να αποκτήσουν µε αγορά τα δικαιώµατα υφιστάµενης άδειας µεταλλευτικών ερευνών και εν συνεχεία να ζητήσουν την απόκτηση δικαιωµάτων µεταλλειοκτησίας δηλαδή παραχώρηση. Για την απόκτηση µε οποιοδήποτε τρόπο (αγορά ή µίσθωση ή κληρονο- µιά) µεταλλευτικών δικαιωµάτων από φυσικά ή νοµικά πρόσωπα τρίτων χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτείται η προηγούµενη έγκριση του Υπουργικού Συµβουλίου. Για την απόκτηση από οποιονδήποτε µεταλλευτικών δικαιωµάτων σε παραµεθόριες περιοχές απαιτείται ειδική έγκριση. Οι υποχρεώσεις των µεταλλειοκτητών είναι οι εξής: 1. Να επιδεικνύουν την προβλεπόµενη από τη µεταλλευτική νοµοθεσία δραστηριότητα, ( εκµετάλλευση ή έρευνα του παραχωρηθέντος µεταλλείου). Η δραστηριότητα κρίνεται ανά τριετία και σε περίπτωση που δεν είναι η προβλεπόµενη ο µεταλλειοκτήτης εκπίπτει- χωρίς αποζηµίωση - των δικαιωµάτων του µεταλλειοκτησίας µε απόφαση του Υπουργός Ανάπτυξης. Κατ εξαίρεση η υποχρέωση της εκµετάλλευσης : i) Αντικαθίσταται για την πρώτη τριετία από την έκδοση του Παραχωτηρίου ιατάγµατος µε την υποχρέωση εκτέλεσης ερευνητικών εργασιών δαπάνης 1000. ανά τετραγωνικό χιλιόµετρο ( 1000 στρέµµατα ). Η ως άνω δυνατότητα µπορεί να παραταθεί για µία ακόµη τριετία µε τον όρο να δαπανάται για έρευνες ποσό 30.000. / έτος για κάθε τετραγωνικό χιλιόµετρο. ii) Κάµπτεται από τις διατάξεις µε την οποία παρέχεται η δυνατότητα διατηρήσεως σε αργία µεταλλείων σαν αποθεµατικών λειτουργούντων µεταλλείων του ίδιου µεταλλεύµατος εκτάσεως: 15 τετραγωνικών χιλιοµέτρων για κάθε λειτουργούν µεταλλείο ή 4
30 τετραγωνικών χιλιοµέτρων για κάθε λειτουργούν µεταλλείο, από το ο- ποίο παρήχθησαν προϊόντα αξίας 300.000 / τριετία ή επενδύθηκε ποσόν 1.050.000 / τριετία για νέες εγκαταστάσεις και εξοπλισµό, ή 70 τετραγωνικών χιλιοµέτρων για κάθε λειτουργούν µεταλλείο, από το ο- ποίο παρήχθησαν προϊόντα αξίας 450.000 / τριετία ή επενδύθηκε ποσόν 1.350.000 / τριετία για νέες εγκαταστάσεις και εξοπλισµό. 2. Να δραστηριοποιούνται, µε ποινή εκπτώσεώς τους - χωρίς αποζηµίωση - από τα δικαιώµατά τους µεταλλειοκτησίας, µε ορθολογικό τρόπο. 3. Σε περίπτωση που απαιτείται η χρησιµοποίηση ξένης ιδιοκτησίας για την έρευνα ή εκµετάλλευση του µεταλλείου οφείλουν να εξασφαλίσουν τη συναίνεση του ιδιοκτήτη του εδάφους ( προφανώς µε µίσθωση, αγορά ). Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συµφωνία παρέχεται η δυνατότητα αναγκαστικής απαλλοτριώσεως προσωρινής καταλήψεως της ξένης ιδιοκτησίας, που εκδίδεται µε απόφαση του Υ- πουργού Ανάπτυξης, εφόσον συντρέχουν οι νόµιµες προϋποθέσεις, δεδοµένου ότι η έρευνα και εκµετάλλευση µεταλλευµάτων θεωρείται από το νόµο δηµοσίας ω- φελείας. Τα µεταλλεύµατα που έχουν εξαιρεθεί υπέρ του δηµοσίου καθώς και οι µεταλλευτικές περιοχές του δηµοσίου εκµισθώνονται : 1. Κατ εξαίρεση και σπανίως µε απευθείας σύµβαση µίσθωσης. 2. Με πλειοδοτική δηµοπρασία, συνήθως µε κλειστές προσφορές, που γίνεται µετά από προκήρυξη, στην οποία περιλαµβάνονται τόσον οι όροι διεξαγωγής της δη- µοπρασίας όσο και της σύµβασης. Ο συναγωνισµός µεταξύ των διαγωνιζοµένων προκαλείται: i)επί του µισθώµατος ή / και ii)επί της καταβλητέας εγγυήσεως για εξασφάλιση εκτελέσεως των µισθωτικών υποχρεώσεων ή / και iii)επί της εκτελέσεως ερευνητικών εργασιών ( είδος, δαπάνη ), που συνήθως είναι το µοναδικό σηµείο συναγωνισµού σε περίπτωση που ο χώρος δεν έχει ερευνηθεί. Α ΕΙΟ ΟΤΗΣΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ Για την εκτέλεση των µεταλλευτικών δραστηριοτήτων απαιτείται η έκδοση πληθώρας αδειών και εγκρίσεων, που προβλέπονται από τη µεταλλευτική νοµοθεσία αλλά και από το πλέγµα διατάξεων προστασίας του περιβάλλοντος, δασών αιγιαλού και παραλίας κ.λ.π. Πιο συγκεκριµένα 1. Για την εκτέλεση καθαρά εξορυκτικών δραστηριοτήτων ( έρευνας και εκµετάλλευσης) απαιτείται η έκδοση: i) Απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ( Ν. 1650/ 1986, όπως τροποποιήθηκε µε το Ν.3010/2002). ii) Έγκριση επέµβασης σε δασική έκταση ( Ν. 998/ 1979 ). iii) Έγκριση Υπουργού Πολιτισµού (Ν. 3028/2002 ) iv) Έγκριση τεχνικής µελέτης έρευνας ή/και εκµετάλλευσης ( άρθρο 97 Κ.Μ.Λ.Ε.) 2. Για την ανέγερση και λειτουργία εργοστασίων µεταλλουργικής επεξεργασίας των µεταλλευµάτων απαιτείται η έκδοση: i) Προκαταρκτική περιβαλλοντική εκτίµηση (Ν.3010/2002). ii) Απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ( Ν. 1650/ 1986, όπως τροποποιήθηκε µε το Ν.3010/2002). 5
iii) Έγκριση µελέτης επεξεργασίας και διάθεσης λυµάτων και βιοµηχανικών αποβλήτων ( ΚΥΑ Ειβ.221/ 22.1/ 24.2.1965) iv) Έγκριση επέµβασης σε δασική έκταση - Παραχώρηση χρήσεως( Ν. 998/ 1979 ). v) Έγκριση ειδικής µελέτης πυροπροστασίας. vi) Άδεια κατασκευής του εργοστασίου ( Ν. /µα 210/ 1973 και άρθρο 99 Κ.Μ.Λ.Ε.). vii) Πολεοδοµική άδεια. viii) Πιστοποιητικό πυροπροστασίας. ix) Προσωρινή και οριστική άδεια διαθέσεως λυµάτων και αποβλήτων. x) Άδεια λειτουργίας του εργοστασίου ( Ν. /µα 210/ 1973 και άρθρο 100 Κ.Μ.Λ.Ε.).. Οι ανωτέρω εγκρίσεις και άδειες υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο κυρίως από το Σ. τ. Ε. µε την άσκηση αίτησης ακυρώσεως από οποιονδήποτε πολίτη σε οποιαδήποτε φάση της διαδικασίας δεδοµένου ότι θεωρείται σύνθετη διοικητική πράξη ( έτσι ελέγχεται όποια προγενέστερη έγκριση µε προσφυγή κατά της τελικής άδειας ) και σε ο- ποιαδήποτε προθεσµία. Από διάφορες αποφάσεις του Σ. τ. Ε. προέκυψαν διάφορα ζητήµατα τα σηµαντικότερα είναι τα εξής: 1. Ζήτηµα ανέκυψε σχετικά µε το συνδυασµό της περιβαλλοντικής νοµοθεσίας και εκείνων του δασικού νόµου. Με αποφάσεις του Σ. τ. Ε. έγινε δεκτό ότι δεν απαιτείται η χορήγηση κατά το δασικό νόµο ειδικής αδείας σε µεταλλευτική δραστηριότητα σε δασική έκταση γιατί οι νόµοι αυτοί υπερκαλύπτονται από την πληρέστερη διαδικασία της περιβαλλοντικής νοµοθεσίας. Παρόλα αυτά οι δασικές υπηρεσίες απαιτούν την εφαρµογή των διαδικασιών του δασικού νόµου. 2. Η µεταλλευτική δραστηριότητα υπόκειται στους περιορισµούς της αρχής της αειφορίας, σύµφωνα µε την οποία οι ανάγκες της παρούσας γενεάς δεν επιτρέπεται να ικανοποιούνται έτσι, ώστε να υποθηκεύεται οι µη ανανεώσιµοι πόροι του φυσικού κεφαλαίου και να τίθεται σε κίνδυνο η διατήρηση της δυνατότητας να καλυφθούν οι αντίστοιχες ανάγκες των επερχόµενων γενεών. 3. Πρέπει να αξιολογούνται και να σταθµίζονται οι επιπτώσεις, που θα επιφέρει η δραστηριότητα στο περιβάλλον σε σχέση προς την αναµενόµενη ωφέλεια της ε- θνικής οικονοµίας και γενικότερα του δηµοσίου συµφέροντος από την άσκηση της δραστηριότητας, τη µελέτη των εναλλακτικών λύσεων, στις οποίες κατά κανόνα πρέπει να συµπεριλαµβάνονται και η "µηδενική" λύση, ώστε να επιλεγεί η ορθότερη από περιβαλλοντική άποψη και τη διερεύνηση των µέτρων που πρέπει να ληφθούν ώστε να αρθούν ή τουλάχιστον να µετριασθούν οι δυσµενείς για το περιβάλλον επιπτώσεις. ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ διέπεται βασικά από τον ΚΜΛΕ (Απόφαση 17402/1984) και το Π 17/1996. Στους διατάξεις αυτές όπως συνεχώς τροποποιούνται µε τις διαδικασίες διαβούλευσης µε τους κοινωνικούς ετέρους αντιµετωπίζονται πλήρως τα θέµατα προστασίας της α- σφάλεια και υγείας των εργαζοµένων. 6
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ Από τις αρχές της προηγούµενης δεκαετίας, µε εξαίρεση τη διετία 1994-1996, η µεταλλευτική δραστηριότητα αντιµετωπίζεται φορολογικά αλλά και από πλευράς κινήτρων σαν οποιαδήποτε βιοµηχανική δραστηριότητα µε οριζόντιες δράσεις και µε βάση κίνητρα περιφερειακής ανάπτυξης, χωρίς να αναγνωρίζεται καµία ιδιαιτερότητα. Το ίδιο συµβαίνει και µε το Γ' ΚΠΣ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Το θεσµικό πλαίσιο της µεταλλευτικής δραστηριότητας απαιτεί ορισµένες παρεµβάσεις προκειµένου να αποτελέσει µια σταθερή βάση για τις επόµενες δεκαετίες. Συγκεκριµένα: 1. έχει διαµορφωθεί η υπηρεσιακή άποψη ότι θα πρέπει να γίνουν σηµειακές τροποποιήσεις του Μεταλλευτικού Κώδικα έτσι, ώστε: (ι) να αρθεί η σύγχυση που έχει δηµιουργηθεί αναφορικά µε τις διαδικασίες απόκτησης µεταλλευτικού δικαιώµατος και των απαιτουµένων διοικητικών αδειών ή εγκρίσεων για την άσκηση του δικαιώµατος. (ιι) να καταργηθούν περιττές διαδικασίες (όπως έγκρισης απόκτησης µεταλλευτικού δικαιώµατος σε παραµεθόριο περιοχή) ή να απλοποιηθούν κάποιες (όπως έγκρισης µεταβίβασης µεταλλευτικού δικαιώµατος). 2. βρίσκεται σε εξέλιξη η τροποποίηση του ΚΜΛΕ, η οποία θα ενσωµατώσει και θα κωδικοποιήσει όλους τους νοµικούς κανόνες που άπτονται της υ- γιεινής και ασφάλειας των εργαζοµένων. 3. θα πρέπει τα συναρµόδια Υπουργεία να εξετάσουν το ενδεχόµενο έκδοσης βάσει υφισταµένων νοµοθετικών εξουσιοδοτήσεων Π. /των ή Κανονιστικών Κ.Υ.Α., µε τις οποίες θα καθορίζονται οι προϋποθέσεις, οι προδιαγραφές και όροι πραγµατοποίησης συγκεκριµένων δραστηριοτήτων έτσι, ώστε να πληρούν τις προϋποθέσεις της αειφορίας. 4. Αποµένουν να εκδοθούν κάποιες ΚΥΑ για την πλήρη ενεργοποίηση των νέων διατάξεων της περιβαλλοντικής νοµοθεσίας. 5. βρίσκεται σε εξέλιξη η έκδοση οδηγίας της ΕΕ για τα µεταλλευτικά απόβλητα. Το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει ήδη παρέµβει και θα το κάνει και στο µέλλον προκειµένου η οδηγία αυτή να µην αποτελέσει αντικίνητρο µεταλλευτικής δραστηριότητας. 7