«Έλα με το ποίημά σου» Κοιτάζοντας στα βάθη της Παγκόσμιας Ιστορίας παρατηρούμε πως η ποίηση αποτέλεσε παρηγοριά για τον λαό σε περιόδους κρίσης, αντικείμενο συγκίνησης, αφορμή για την όρθωση αντιστάσεων σε αντίξοες συνθήκες. Στις δυσκολότερες εποχές της Ιστορίας βλέπουμε τον άνθρωπο, τον λαό να αντλεί δύναμη από την ποίηση, να στέλνει μηνύματα με διαχρονική ισχύ, να επικοινωνεί μέσα από τον ανεξερεύνητο, βαθύ, γραπτό λόγο με τον συνάνθρωπο του, να διευρύνει τον ορίζοντα του, να οραματίζεται και να ελπίζει έναν καλύτερο κόσμο! Η ποίηση είναι τα αστέρια που λάμπουν στον κατασκότεινο ουρανό! Είναι το κομμάτι ξύλου που βρίσκει ο καθένας στην τρικυμία της γκρίζας θάλασσας! Πόσο επίκαιρο, λοιπόν; Χρειάζεται την δύναμη, την ελπίδα της ποίησης ο κόσμος μας! Με αφορμή, λοιπόν, τις δεινές εποχές που βιώνουμε όλοι, κλίθηκαν οι μαθητές/ριες των σχολείων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθηνών να απαγγείλουν ποιήματα δικής τους επιλογής στην εκδήλωση με τίτλο «Έλα με το ποίημά σου». Το θέμα της εκδήλωσης; Η ποίηση ως αντίβαρο στην κρίση! Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 18:00, στο 3ο ΓΕΛ Παλαιού Φαλήρου. Το σχολείο μας εκπροσωπήθηκε από τις μαθήτριες Μαρούγκα Αθηνά ( Α 2), Μπάκολη Μαρία-Ελένη (Α 2) και Αυγερινού Ειρήνη (Β 1). Τις μαθήτριες συνόδευσαν οι καθηγήτριες Μαρκαντωνάτου Αλεξάνδρα και Τζανακάκη Στεφανία. Το παρόν, φυσικά, έδωσε ο διευθυντής του σχολείου μας, Λουλουδάκης Εμμανουήλ. Οποιοσδήποτε βρέθηκε στο 3ο ΓΕΛ Παλαιού Φαλήρου εκείνη την ημέρα αισθάνθηκε το φιλόξενο και ήρεμο κλίμα της εκδήλωσης. Ίσως ήταν η χαμηλή μουσική που συνόδευε τις παιδικές και εφηβικές φωνές στην ανάγνωση των ποιημάτων τους, τα χάρτινα καράβια και τα γαλάζια πανιά που κοσμούσαν την αίθουσα ή και τα χαμογελαστά πρόσωπα των διοργανωτών. Ο καθένας μυήθηκε στο άκουσμα γνωστών και άγνωστων ποιημάτων και μελοποιήσεών τους, που σίγουρα το καθένα από αυτά -με διαφορετικό τρόπο- μας δίδαξε πως ο κόσμος τελικά είναι όμορφος! Πως ο άνθρωπος κατάφερε να επιβιώσει σε τρομερές περιόδους κρίσης! Συνέχισε να αγωνίζεται, φρόντισε να μην τον εγκαταλείψει η ελπίδα και επιβίωσε, προχώρησε, εξελίχθηκε! ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ Ο ΛΑΟΣ! Πρότυπο εμείς οι Έλληνες στην αντίσταση! Κάθε πρόσωπο εκείνη την μέρα, σε εκείνη την αίθουσα εκείνου του σχολείου γαλήνεψε για λίγο, σε άλλα μάγουλα, πάλι, κύλησαν δάκρυα στο άκουσμα στίχων που δεν διαπέρασε μόνο τα αυτιά, αλλά και τα βάθη της καρδιάς! Πιστεύω, λοπόν, πως όλες οι ψυχές που βρίσκονταν στην αίθουσα εκείνη, την μέρα αυτή κέρδισαν κάτι ίσως αυτό το «κάτι» από άνθρωπο σε άνθρωπο να διαφέρει σημαντικά, όμως σίγουρα θα είναι πηγή δύναμης, ελπίδας! Ίσως ακόμα σιγουριάς πως ο «κόσμος» θα τα καταφέρει και πάλι! Προτείνω λοιπόν να ευχαριστήσουμε κι εμείς, σαν σχολείο, όλους όσοι εργάστηκαν για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης και φυσικά τον/την κάθε μαθητή/ρια που πρόσθεσε ένα λιθαράκι στην προσπάθεια αυτή Ποια προσπάθεια; Να περαστούν μέσα σε μια βραδιά, με τόσο ξεχωριστό τρόπο, τόσο όμορφα μηνύματα! Κι ακόμα κι αν δεν βρεθήκατε όλοι εκεί, σας προτείνω, σας προτρέπω, σας συμβουλεύω να πορευτείτε στην ζωή σας φυλάγοντας στο μυαλό σας έναν στίχο από το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου «Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου» : «Πες τους από μένα, πες τους από τα δάκρυά μου, ότι επιμένω ακόμη πως ο κόσμος είναι όμορφος»!
Αυγερινού Ειρήνη Β 1 ΟΙ ΜΑΘΉΤΡΙΕΣ ΕΚΠΡΟΣΏΠΗΣΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΠΟΙΉΜΑΤΑ: (αναγνώστηκε από την Μαρούγκα Αθηνά Α 2)
(Ποίημα το οποίο αναγνώστηκε από την Μπάκολη Μαρία-Ελένη Α 2) O αγωνιστής Σαν φύλλο λεύκας- τεράστιο για το σώμα του Φτερό εντόμου κουβαλάει το μυρμήγκι Λάφυρο αναπάντεχο Άνεμος παρεμποδίζει ενάντιος Κι όλο του πέφτει και το ξαναπιάνει Σαν αθλητής την ιστιοσανίδα του Σαν τη σχεδία του ναυαγός σ άγριο κύμα Απ όλα του καλοκαιριού - Υγρή, ουράνια και γήινη δόξα- Η εικόνα Μονοπωλεί την έγνοια μου: Δίχως σημαίες και συνθήματα Δίχως μετάλλια Με μόνη πίστη στο έργο Αγωνιστή μου ακαταπόνητε Άραγε θα τα καταφέρεις; Μαρία Μαρκαντωνάτου (Περιοδικό «Διορθώσεις» τεύχος 16, 2012)
(ανάγνωση του ποιήματος έγινε από την Αυγερινού Ειρήνη-Β 1)