Επώνυµο Όνοµα Τίτλος Υπογραφή Γκόζιας Γερµανός - Γεώργιος Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Υπογραφές αγωνιστών της Ελληνικής Επαναστάσεων, ΙΕΕΕ, Αθήνα 1983 Ιδιότητα Γέννησης Χρόνος Γέννησης Καταγωγής Θανάτου Χρόνος Θανάτου Βιογραφικά Στοιχεία Κληρικός, Φιλικός, Πολιτικός Δηµητσάνα 25 Μαρτίου 1771 Αρκαδία Ναύπλιο 30 Μαΐου 1826 Γεννήθηκε στη Δηµητσάνα ως Γέωργιος Γκόζιας, γιος του χρυσοχόου Γιάννη Γκόζια, σπούδασε στη σχολή της ιδιαίτερης πατρίδας του, στη συνέχεια στο Άργος όπου εισήκθε στον ιερατικό κλαδο λαµβάνοντας το όνοµα Γερµανός. Στα τέλη του 18ου αιώνα συνέχισε τις σπουδές του στη σχολή της Σµύρνης. Μετά το πέρας των σπουδών του πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου χειροτονήθηκε αρχιδιάκονος και ολοκλήρωσε στις σπουδές του. Η εξέλιξή του υπήρξε ταχεία -πιθανόν να βοήθησε σε αυτό και ο συγγενή του πατριάρχης Γρηγόριος Ε'- και σύντοµα έγινε πρωτοσύγγελος και κατόπιν επίσκοπος Παλαιών Πατρών (1806). Από το 1815 έγινε συνοδικός, παρέµεινε στην Κωνσταντινούπολη και το 1818 µυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, αναπτύσσοντας αξιοσηµείωτη σχετική δραστηριότητα. Στις 26 Ιανουαρίου έλαβε χώρα στο Αίγιο (Βοστίτζα), στο σπίτι του κοτζαµπάση της περοχής Ανδρέα Λόντου, µυστική συγκέντρωση µυηµένων Φιλικών, προκρίτων και αρχιερέων της βορειοδυτικής Πελοποννήσους, γνωστή στην ιστορία ως Συνέλευση της Βοστίτσας. Στη συνέλευση παρευρσκόταν και ο αρχιµανδρίτης Γρηγόρος Δικαίος-Παπαφλέσσας απόστολος της Φιλικής Εταιρείας, µία άκρως ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, ο οποίος παρουσίασε τις εντολές του Αλέξανδρου Υψηλάντη σχετικά µε την έναρξη του αγώνα στο Μοριά. Οι προκριτοι και οι κληρικοί αντιµετώπισαν µε δυσπιστία -και ορσµένοι µε φανερή εχθροτητα- τον Παπαφλέσσα και αντέταξαν σειρά λόγων και επιχειρηµάτων για να επιτύχουν την καθυστέρηση -ή και την αναβολή στο άδηλο µέλλον- της εξέγερσης. Η συζήτηση εξελίχθηκε σε σκληρή αντιµαχία και ανταλλαγή ύβρεων και απειλών -ιδιαιτέρως µεταξύ του Γερµανού και του προύχοντα των Καλαβρύτων Ανδρέα Ζαΐµη, από τη
µία, και του Παπαφλέσσα, από την άλλη- και τελείωσε µε ανταλλαγή εκατέρωθεν απειλών. Σύµφωνα µε τον Αµβρόσιο Φραντζή ο οποίος ήταν παρών, ο επίσκοπος Γερµανός εξύβρισε τον Παπαφλέσσα: "Είσαι άρπαγας, απατεώνας και εξολέστατος," και ο τελευταίος αποχώρησε απειλώντας ότι θα ξεκινήσει, σύµφωνα µε τις εντολές της Φιλικής Εταιρείας την Επανάσταση, "και όποιον πιάσουν οι Τούρκοι δίχως άρµατα ας τον σκοτώσουν. Στις 10 (κατ' άλλες πήγες στις 13) Μαρτίου ο Γερµανός ήρε µέρος σε σύσκεψη στη µονή Αγίας Λαύρας κοντά στην πόλη των Καλαβρύτων. Εκείσύµφωνα όµως µε µαρτυρίες που γράφτηκαν αρκετά χρόνια αργότερα-πάρθηκε η απόφαση για έναρξη της Επανάστασης στις 17 Μαρτίου. Ωστόσο, στα Απο- µνηµονεύµατα του, ο παρών στη σύσκεψη Παλαιών Πατρών Γερµανός (απο- µνηµονεύµατα που γράφονταν σχεδόν παράλληλα µε τα γεγονότα, ή το αργότερο µέχρι τον Μάιο του 1826 που πέθανε) σηµειώνει σχετικά: "Την δε επιούσαν ήµέραν [10η Μαρτίου] µετέβησαν εις το Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας Εκεί αφού συσκέφτηκαν, αποφάσισαν να µην δώσουν την παραµικρή αφορµή αλλά να παραµείνουν αδρανείς µέχρι να δουν πως πάνε τα πράγµατα", και στην περίπτωση που κυνηγηθούν µε οποιοδήποτε τρόπο από τους Οθωµανούς "να φύγουν εκτός Πελοποννήσου και να εξετάζουν τις ενέργειες τους σύµφωνα µε τον καιρό και τις περιστάσεις." Ωστόσο, το άτοµο το οποίο οποίο υποστήριξε την πρόταση για µη εξέγερση προικοδοτήθηκε από τον εθνικό µύθο µε το ρόλο του κληρικού εθνεγέρτη που σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης. Στις 23 Μαρτίου, όταν οι κάτοικοι της Πάτρας υπό τον Παναγιώτη Καρατζά κατέλαβαν την πόλη και εκδίωξαν τις οθωµανικες αρχές ο Γερµανός "ευλόγησε" στις 24 Μαρτίου τα όπλα των επαναστατών στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, και την επόµενη ηµέρα συµµετείχε στη συγκρότηση του Αχαϊκού Διευθυντηρίου, ενός πολιτικού οργάνου που θα διηύθυνε τα επαναστατικά πράγµατα στη βορειοδυτική Πελοπόννησο. Τον Μάιο, συµµετείχε στις εργασίες σύσκεψης προκρίτων και αρχιερέων στη µονή των Καλτεζών που κατέληξαν στη συγκρότηση της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Παρευρέθηκε στην πολιορκία της Τριπολιτσάς και έλαβε µέρος στις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου (Δεκέµβριος 1821- Ιανουάριος 1822). Από το 1822 έως το 1824 συµµετείχε εκτός Ελλάδος µαζί µε τον Γεώργιο Μαυροµιχάλη σε επίσηµη διπλωµατική αποστολή στην Ιταλία, στόχος της οποίας ήταν η συνάντηση µε τον πάπα της Ρώµης. Η επιτροπή, και ιδιαίτερα ο Γερµανός, είχε να επιτελέσει ένα άκρως επώδυνο καθήκον καθώς ο συντηρητικός και αντι-λατίνος ιεράρχης είχε εντολή να συζητήσει έως και την υπαγωγή της ελληνικής εκκλησίας στην εξουσία της Ρώµης. Η συνάντηση δεν έγινε ποτέ και οι αντιπρόσωποι αρκέστηκαν σε µία άνευ αποτελέσµατος επαφή µε τον καρδινάλιο Σπίνολα. Η επιστροφή του στις ελληνικές επαρχίες συνέπεσε µε τους εµφύλιους πόλεµους. Κράτησε µία διαλλακτική και συµφιλιωτική στάση χωρίς ωστόσο να αποφύγει την αιχµαλωσια και την κακοποίησή του από άνδρες του Γιάννη Γκούρα. Έλαβε µέρος στις εργασίες της Γ' Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου (1826) και ορίστηκε "Πρόεδρος της Επιτροπής της Συνελεύσεως". Πέθανε ένα χρόνο αργότερα στις 30 Μαϊου σε ηλικία 53 χρονών. Βιβλιογραφία
Εικονογραφία Μνηµεία Αινιάν Δηµήτριος, Γερµανός ο Παλαιών Πατρών, Αθήνα 1854 Μοσχος Νίκος, Π. Καρατζάς ο αγνοηµένος, Παλαιών Πατρών Γερµανός ο τιµηµένος : µυθιστορηµατική βιογραφία, 3η έκδοση [Κέδρος], Αθήνα 1978. Γ. Ι. Παπούλα [επιµέλεια - προλεγόµενα] Γερµανού Π. Πατρών Μητροπολίτου, Αποµνηµονεύµατα Επιγραφόµενα. Αποµνηµονεύµατα τινα της κατά του τυράννου των Ελλήνων οπλοφορίας, και τινων πολιτικών συµβεβηκότων εν Πελοποννήσω κατά την πρώτην της διοικήσεως περίοδον. [Τυπογραφείον Σπύρου Τσαγγάρη], εν Αθήναις 1900 Τάκης Σταµατόπουλος, Ο Παλαιών Πατρών Γερµανός χωρίς θρύλο, Αθήναι 1958 Παλαιών Πατρών Γερµανού Αποµνηµονεύµατα, Τρίτη έκδοση, [Βεργίνα], Αθήνα 1996 Ξυλογραφία - Εθνικόν Ημερολόγιον Μαρίνου Παπαδόπουλου-Βρετού, τόμος 5, αρ. 1 1865)
ξυλογραφία http://argolikivivliothiki.gr/2009/11/12/ ελαιογραφία Θεόδωρος Βρυζάκης, 1865. Εθνική Πινακοθήκη Συντάκτης: Στέφανος Παπαγεωργίου