ARABATZIS Giorgos. CASSIN Barbara. http://www.centreleonrobin.fr/membres/9-cassin-barbara/3-cassin-barbara

ARABATZIS Giorgos CASSIN Barbara Georges Arabatzis est Professeur assistant de philosophie à la Faculté de philosophie, pédagogie et psychologie de l Université d Athènes. Il est né à Athènes et a étudié la philosophie à Paris, France. Boursier du gouvernement français, il a obtenu son doctorat à l École des Hautes Études en Sciences Sociales (avec les félicitations du jury). Il a accompli une recherche postdoctorale à l Université de Turin, en Italie, avec une bourse du gouvernement italien. De 1998 à 2012, M. Arabatzis a été chercheur au Centre de recherches sur la philosophie grecque de l Académie d Athènes. Il a enseigné la philosophie à l Université Aristote de Thessalonique, à l Université d Athènes dans le cadre du programme doctoral de philosophie et à l École des Hautes Études en Sciences Sociales. Il a écrit et édité huit livres et de nombreux articles dans des revues scientifiques. Ses recherches portent sur la philosophie byzantine, ses sources anciennes et ses perceptions modernes. http://en.ppp.uoa.gr/fileadmin/ppp.uoa.gr/uploads/cvs/arabatzis_cv_en.pdf Barbara Cassin est une philologue et philosophe française, née à Boulogne- Billancourt. Directrice de recherches au CNRS, elle a succédé en 2006 à Jonathan Barnes à la tête du Centre Léon-Robin jusqu en 2010. Ses travaux portent essentiellement sur la sophistique et la rhétorique ainsi que sur les rapports qu'elles entretiennent avec la philosophie. Alain Badiou, avec lequel elle a écrit plusieurs ouvrages, considère que le travail de Barbara Cassin est une synthèse entre l'héritage heideggerien et le «tournant linguistique». http://www.centreleonrobin.fr/membres/9-cassin-barbara/3-cassin-barbara Ο Γιώργος Αραµπατζής είναι Επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας στο τµήµα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι, όπου µε υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, έλαβε το διδακτορικό του στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (δεχόµενος τα συγχαρητήρια της επιτροπής). Έχει επίσης ολοκληρώσει µια µεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήµιο του Τορίνο, µε υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης. Από το 1998 έως το 2012, ο κ. Αραµπατζής ήταν ερευνητής στο «Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδηµίας Αθηνών». Έχει διδάξει Φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, στο διδακτορικό πρόγραµµα φιλοσοφίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών και στην École des Hautes Études en Sciences Sociales. Έχει συγγράψει και εκδόσει οκτώ βιβλία και πολυάριθµα άρθρα σε επιστηµονικά περιοδικά. Οι έρευνές του επικεντρώνονται στη βυζαντινή φιλοσοφία, τις αρχαίες πηγές της και τις σύγχρονες αντιλήψεις της. www.ppp.uoa.gr/fileadmin/ppp.uoa.gr/uploads/cvs/arabatzis_cv_gr.pdf Η Barbara Cassin γεννήθηκε στο Boulogne-Billancourt και είναι Γαλλίδα φιλόλογος και φιλόσοφος. ιευθύντρια ερευνών στο CNRS, αντικατέστησε το 2006 τον Jonathan Barnes, επικεφαλή του Κέντρου Léon-Robin µέχρι το 2010. Το έργο της επικεντρώνεται στην σοφιστική και τη ρητορική, καθώς και στην σχέση τους µε τη φιλοσοφία. Ο Badiou, µε τον οποίο έχει γράψει αρκετά βιβλία, θεωρεί το έργο της Barbara Cassin ως µια σύνθεση της κληρονοµιάς του Heidegger και της «γλωσσολογικής στροφής». http://www.centreleonrobin.fr/membres/9-cassin-barbara/3-cassin-barbara COHEN-LEVINAS Danielle Ancienne élève du Conservatoire national supérieur de musique, de l'ecole Normale Supérieure de musique et de l'université Paris IV et Paris I Sorbonne, Danielle Cohen-Levinas est philosophe et musicologue. Professeur à l'université Paris IV Sorbonne depuis 1998, elle a fondé en 2008 le Collège des études juives et de philosophie contemporaine Centre Emmanuel Levinas. Elle est chercheurassocié aux Archives Husserl de Paris à l'ecole Normale Supérieure de la rue d'ulm. Ses domaines de recherches et de spécialisation sont : l'idéalisme musical allemand, l'opéra et la création musicale au XXè siècle, la philosophie contemporaine, la post-phénoménologie française et la philosophie juive allemande. Elle est l'auteur de nombreux essais, articles et a publié plusieurs ouvrages collectifs consacrés à ces différents domaines de la pensée. Derniers ouvrages parus : Figure du dehors Sur Jean-Luc Nancy (co.resp. Gisèle Berkman, ed. Cécile Defaut, 2012) ; Politique et méta-politique chez Emmanuel Levinas, L énigme de l humain Entretiens avec Miguel Abensour, (Hermann édition, 2012) ; Numéro de la revue Europe sur Walter Benjamin (2013) ; L'opéra et son double (Vrin, 2013) ; Co-responsable avec Jean-Luc Nancy du 3 ème volume des inédits d Emmanuel Levinas, Eros, littérature et philosophie (Grasset/Imec, 2013) ; Vers une analytique de l esprit, suivi du texte d Emmanuel Levinas, La compréhension de la spiritualité dans les culture française et allemande (Payot et Rivage, 2014) ; Bénédiction! Paul Celan, le tournant poétique de la phénoménologie (Paris, 2014). Η Danielle Cohen-Levinas, απόφοιτης του Conservatoire national nupérieur de musique και των πανεπιστηµίων Paris IV και Paris I της Σορβόννης είναι φιλόσοφος και µουσικολόγος. Καθηγήτρια στο πανεπιστήµιο Paris I της Σορβόννης από το 1998, ίδρυσε το 2008 το Collège des études juives et de philosophie contemporaine Centre Emmanuel Levinas. Είναι επιστηµονική συνεργάτης στα Archives Husserl στο Παρίσι στην Ecole Normale Supérieure de la rue d'ulm. Oι τοµείς που ερευνά και ειδικεύεται είναι: o γερµανικός µουσικός ιδεαλισµός, η όπερα και η µουσική δηµιουργία του 20 ου αιώνα, η σύγχρονη φιλοσοφία, η γαλλική µετά-φαινοµενολογία και η γερµανική Εβραϊκή φιλοσοφία. Είναι η συγγραφέας πολλών δοκιµίων, άρθρων και έχει εκδώσει πολλά συλλογικά έργα αφιερωµένα σε αυτούς τους διαφορετικούς τοµείς σκέψης. Τελευταία της έργα: Figure du dehors Sur Jean-Luc Nancy (συνυπεύθυνη Gisèle Berkman, εκδόσεις Cécile Defaut, 2012), Politique et méta-politique chez Emmanuel Levinas, L énigme de l humain Entretiens avec Miguel Abensour, (εκδόσεις Hermann, 2012) ; Τεύχος του περιοδικού Europe για τον Walter Benjamin (2013) ; L'opéra et son double (Vrin, 2013) ; Συνυπεύθυνη µε τον Jean-Luc Nancy για τον 3 ο τόµο των ανέκδοτων του Emmanuel Levinas, Eros, littérature et philosophie (Grasset/Imec, 2013); Vers une analytique de l esprit, µαζί µε το κείµενο του Emmanuel Levinas, La compréhension de la spiritualité dans les culture française et allemande (Payot et Rivage, 2014) ; Bénédiction! Paul Celan, le tournant poétique de la phénoménologie (Παρίσι, 2014)

DEGUY Michel DELIVOGIATZIS Socratis EL MURR Dimitri Michel Déguy est un poète et essayiste français. Proche de Jacques Derrida, professeur émérite de lettres à l'université Paris VIII, il participe par ailleurs aux revues Critique (Conseil de rédaction) et Les Temps modernes. Il a présidé de 1990 à 1992 le Collège international de philosophie, et de 1992 à 1998 la Maison des écrivains. Il est rédacteur en chef de la revue Po&sie qu'il a créée en 1977. Il a dirigé le CIPM de 1997 à 1999. En 1998, il a reçu le Grand Prix national de la poésie et en 2004 le Grand Prix de poésie de l'académie française. Socrate Delivoyatzis est professeur de philosophie à l université Aristote de Thessalonique, docteur de l université de Bourgogne (France) où il a obtenu son master avec mention. Il a publié des livres et plusieurs études dans différents magazines et maisons d édition grecs et français. Il est Directeur du Centre International des Recherches sur le domaine de l Imaginaire, du Laboratoire de la faculté de Lettres de l université Aristote de Thessalonique et il est aussi Directeur/éditeur du magazine Philosophein. Dimitri El Murr est maître de conférences à l université Paris 1, en histoire de la philosophie antique. Il est aussi responsable du projet A.N.R. Jeunes chercheurs «SOCRATES» et occupe la fonction de membre junior de l Institut Universitaire de France http://gramata.univ-paris1.fr/el-murr O Deguy Michel, είναι Γάλλος ποιητής και δοκιµιογράφος. Στενός συνεργάτης του Jacques Derrida, οµότιµος καθηγητής φιλολογίας του Πανεπιστηµίου Paris VIII, συµµετέχει επίσης στα περιοδικά Critique (Συντακτική επιτροπή) και Les Temps modernes. ιετέλεσε πρόεδρος από το 1990 µέχρι το1992 στο Collège International de Philosophie, και από το 1992 µέχρι το 1998 στο Maison des écrivains. Είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού Po&sie, το οποίο ίδρυσε το 1977. ιεύθυνε το CIPM από το 1997 µέχρι το1999. Το 1998, τιµήθηκε µε το Μεγάλο Εθνικό Βραβείο Ποίησης και το 2004 µε το Μεγάλο Βραβείο Ποίησης της Γαλλικής Ακαδηµίας. Ο Σωκράτης εληβογιατζής είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης, ιδάκτορας του Πανεπιστηµίου της Βουργουνδίας (Γαλλίας), όπου και έλαβε το µεταπτυχιακό του δίπλωµα µε άριστα. Εξέδωσε βιβλία και δηµοσίευσε πολυάριθµες µελέτες σε ελληνικούς και ξένους εκδοτικούς οίκους και περιοδικά. Είναι ιευθυντής του ιεθνούς Κέντρου Ερευνών πάνω στο Φαντασιακό και του οµώνυµου Εργαστηρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης καθώς επίσης και ιευθυντής/εκδότης του περιοδικού Φιλοσοφείν. Ο Dimitri El Murr είναι λέκτορας στο Πανεπιστήµιο Paris 1, στην ιστορία της αρχαίας φιλοσοφίας. Είναι επίσης υπεύθυνος του πρότζεκτ A.N.R. (Agence Nationale de la Recherche) Νέοι ερευνητές «SOCRATES» ενώ κατέχει την θέση µέλους του Institut Universitaire de France. http://gramata.univ-paris1.fr/el-murr FARAKLAS Giorgos PHILIPPAKI Eleni Georges Faraklas (né en 1962) est professeur de philosophie politique à l'université Panteion d'athènes. Il a soutenu une thèse sur l'individualité dans la philosophie du droit de Hegel (Paris, 1994), est l'auteur de Machiavel. Le pouvoir du prince (Paris, 1997), Position et vérité (Athènes, 1997), Théorie de la connaissance et méthode chez Hegel (Athènes, 2000), «Auto to pragma» (Athènes, 2001), Sens et domination (Athènes, 2007), et a co-édité un ouvrage sur Rousseau (Athènes, 2012). À travers une reprise de la méthode hégélienne comprise comme reconstruction de concepts historiquement produits, il recherche dans la philosophie moderne un type de fondation non naturaliste et non conventionnaliste de la normativité politique. Il s'inspire de la théorie axiologique de Kosmas Psychopedis et a consacré une reconstruction critique à la théorie descriptive de la décision de Panagiotis Kondylis. Hélène Philippaki a étudié la littérature comparée à l université de Princeton et a fait un doctorat sur le matérialisme français du 18ème siècle au Collège Trinity de l université de Cambridge. Elle était boursière de l académie britannique, du Collège Trinity de l université de Cambridge et Stanley Seeger Research Fellow à Princeton. Pendant environ 10 ans, elle était chargée d enseignement à l Université Ouverte hellénique ainsi quà l université d Athènes et de Patras. Ses recherches et ses publications portent sur l esthétique, l éthique, l histoire de la philosophie et la relation entre littérature et philosophie. Parallèlement elle a fait des études de piano classique à Athènes avec Vassilis Tsampropoulos, Alexandra Papastephanou et Lito Thomou. Ο Γιώργος Φαράκλας γεννήθηκε το 1962 και διδάσκει Πολιτική Φιλοσοφία στο Πάντειο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Υποστήριξε την διδακτορική του διατριβή µε τίτλο, Η ατοµικότητα στην φιλοσοφία του δικαίου του Εγέλου, (Παρίσι, 1994) και είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Μακιαβέλι, Η εξουσία του πρίγκιπα (Παρίσι, 1997), Θέση και Αλήθεια (Αθήνα, 1997), Γνωσιοθεωρία και µέθοδος στον Έγελο (Αθήνα, 2000), Αυτό το πράγµα, (Αθήνα, 2001), Νόηµα και κυριαρχία (Αθήνα, 2007), ενώ έχει επιµεληθεί συλλογικό τόµο για τον Ρουσσώ (Αθήνα, 2012 ). Μέσα από την αναθεώρηση της εγελιανής µεθόδου, η οποία γίνεται αντιληπτή ως ανασυγκρότηση των ιστορικά παραγόµενων εννοιών, αναζητά στη σύγχρονη φιλοσοφία µία µορφή µη νατουραλιστικής και αντικοµφορµιστικής θεµελίωσης της πολιτικής κανονιστικότητας. Εµπνέεται από τη θεωρία της αξίας του Κοσµά Ψυχοπαίδη ενώ έχει αφιερώσει µια κριτική ανασυγκρότησης στην περιγραφική θεωρία της απόφασης του Παναγιώτη Κονδύλη. Η Ελένη Φιλιππάκη σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία στο πανεπιστήµιο του Πρίνστον και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή µε θέµα τον γαλλικό υλισµό του 18 ου αιώνα στο κολλέγιο Τρίνιτυ του πανεπιστηµίου του Καίµπριτζ. Υπήρξε υπότροφος της Βρετανικής Ακαδηµίας, του Κολλεγίου Τρίνιτυ του Καίµπριτζ, και Stanley Seeger Research Fellow στο Πρίνστον. Ως επιστηµονικός συνεργάτης δίδαξε ιστορία της φιλοσοφίας σχεδόν επί δεκαετία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήµιο, όπως και στα πανεπιστήµια Αθηνών και Πατρών. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και οι δηµοσιεύσεις της επικεντρώνονται στην αισθητική, την ηθική, την ιστορία της φιλοσοφίας, και στη σχέση λογοτεχνίας και φιλοσοφίας. Παράλληλα σπούδασε κλασσικό πιάνο στην Αθήνα µε τον Βασίλη Τσαµπρόπουλο, την Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, και τη Λητώ Θώµου.

GAUDEMAR (de) Martine Martine de Gaudemar, ancienne élève de l'ens (Paris), agrégée de philosophie et Docteur d'état (La notion de puissance chez Leibniz), DEA de Psychologie clinique, est Professeur émérite de philosophie à l'université de Paris Ouest Nanterre, et membre honoraire de l'institut Universitaire de France. Spécialités : Histoire de la philosophie classique. Théorie du sujet. Auteur de nombreux articles en particulier sur Leibniz, Cavell et Ricoeur, elle travaille sur la dimension anthropologique de l opéra et du cinéma, en direction d une philosophie de la culture. Derniers ouvrages parus : Locke et Leibniz: deux styles de rationalité (en collaboration avec Philippe Hamou, décembre 2010). La voix des personnages, les Ed du Cerf, mai 2011, Les plis de la voix, en collaboration avec Anne Lacheret et Olivier Renaut, éd. Lambert-Lucas, avril 2013. Η Martine de Gaudemar είναι απόφοιτος της ENS ( École normale supérieure, Παρίσι), διορισµένη καθηγήτρια φιλοσοφίας και κρατικός ιδάκτωρ ( θέµα διατριβής: Η έννοια της δύναµης στον Leibniz). Επίσης έχει µεταπτυχιακό στην κλινική ψυχολογία, είναι οµότιµη καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Πανεπιστήµιο Paris Ouest Nanterre, και επίτιµο µέλος του Institut Universitaire de France. Εξειδίκευση: Ιστορία της κλασικής φιλοσοφίας. Θεωρία του υποκειµένου. Συγγραφέας πολυάριθµων άρθρων κυρίως για τους Leibniz, Cavell και Ricœur, µελετάει την ανθρωπολογική διάσταση της όπερας και του κινηµατογράφου υπό το πρίσµα της φιλοσοφίας του πολιτισµού. Πρόσφατα εκδοθέντα έργα: Locke και Leibniz: δύο τεχνοτροπίες ορθολογισµού( Locke et Leibniz: deux styles de rationalité), ( σε συνεργασία µε τον Philippe Hamou, εκέµβριος 2010). Η φωνή των προσωπικοτήτων( La voix des personnages), εκδόσεις Cerf, Μάιος 2011, Οι αναδιπλώσεις της φωνής ( Les plis de la voix), σε συνεργασία µε την Anne Lacheret και τον Olivier Renaut, εκδόσεις Lambert-Lucas, Απρίλιος 2013. GOURINAT Jean-Baptiste Jean-Baptiste Gourinat, ancien élève du lycée Thiers et de l'école normale supérieure, agrégé et docteur en philosophie, est chercheur au CNRS en histoire de la philosophie ancienne (Centre Léon Robin) et spécialisé dans l'étude du stoïcisme antique. Dans ses recherches sur la philosophie antique, il a également travaillé sur les questions de logique philosophique de cette période (Aristote et les stoïciens), ainsi que sur les études modernes consacrées à cette thématique (Jan Łukasiewicz entre autres). Il est, depuis 2012, le directeur du Centre Léon Robin, après en avoir été directeur adjoint pendant six ans. http://www.centreleonrobin.fr/membres/10-gourinat-jean-baptiste/5-gourinatjean-baptiste Ο Jean-Baptiste Gourinat, παλιός µαθητής του λυκείου Thiers και της École Normale Supérieure, συνεργάτης και διδάκτωρ φιλοσοφίας, είναι ερευνητής στο CNRS στην ιστορία της αρχαίας φιλοσοφίας (Κέντρο Léon Robin) και ειδικεύεται στη µελέτη του στωικισµού. Κατά την έρευνά του για την αρχαία φιλοσοφία, εργάστηκε επίσης στα θέµατα λογικής φιλοσοφικής αυτής της περιόδου (Αριστοτέλης και οι Στωικοί), καθώς και πάνω σε σύγχρονες µελέτες σχετικά µε το θέµα αυτό (για τον Jan Lukasiewicz µεταξύ άλλων). Από το 2012, είναι διευθυντής του Κέντρου Léon Robin, ενώ πριν κατείχε την θέση του αναπληρωτή διευθυντή για έξι χρόνια. GUERIN Michel Michel Guérin est l auteur de quelque trente ouvrages, littéraires, critiques ou philosophiques. Agrégé de philosophie (1970), diplomate en poste en Allemagne, en Autriche, puis en Grèce (1982-1993), il est professeur émérite à l Université Aix-Marseille et membre honoraire de l Institut universitaire de France. Il a notamment publié : aux P.U.F., La politique de Stendhal (1982) ; chez Actes-Sud, Qu est-ce qu une œuvre?(1986), les deux volumes de La Terreur et la Pitié (1990/2000), Philosophie du geste (1995 2e édition augmentée 2011) ; chez Jacqueline Chambon, Nihilisme et modernité en 2003 ; aux éditions de la Transparence, La Peinture effarée - Rembrandt et l autoportrait (2011) ; dans la collection Encre Marine (les Belles-Lettres), Le Fardeau du monde De la consolation (2011) et Origine de la peinture (2013). Il a dirigé plusieurs ouvrages collectifs aux Presses Universitaires de Provence. Ο Michel Guerin είναι ο συγγραφέας περίπου τριάντα λογοτεχνικών, κριτικών ή φιλοσοφικών έργων. Υφηγητής φιλοσοφίας (1970),διπλωµάτης στη Γερµανία, στην Αυστρία, έπειτα στην Ελλάδα (1982-1993), είναι οµότιµος καθηγητής στο πανεπιστήµιο Aix-Marseille και επίτιµο µέλος του πανεπιστηµιακού Ινστιτούτου της Γαλλίας. Έχει κυρίως εκδόσει: στον οίκο P.U.F, (H πολιτική του Stendhal) (1982); στον Actes-Sud, (Tι είναι ένα έργο;)(1986), τους δύο τόµους του (ο Τρόµος και ο Οίκτος, 1990/2000), (Φιλοσοφία της χειρονοµίας) (1995-2η ενισχυµένη έκδοση το 2011) στον οίκο Jacqueline Chambon, (Mηδενισµός και νεωτερισµός) το 2003, στις εκδόσεις Transparence, (H φοβισµένη ζωγραφικήrembrandt και το πορτραίτο του, 2011) στη συλλογή Encre Marine (Belles Lettres), (Το βάρος του κόσµου Περί παρηγοριάς, 2011) και Προέλευση της ζωγραφικής)(2013). ιηύθυνε πολλά συλλογικά έργα σε πανεπιστηµιακές εκδόσεις της Provence. INGLESIS-MARGELLOS Cécile Cécile Inglessis Margellos est née à Athènes et a fait des études de science politique et de sociologie à Paris, ainsi que de littératures classique et française à Genève. Elle est doctorante de l Université de Genève en littérature du 16ème siècle. Elle a été membre des Représentations permanentes de la Grèce auprès de l OCDE à Paris et des Nations Unies à Genève (représentante à la CNUCED). Elle se consacre désormais exclusivement à l écriture et à la traduction. Elle a traduit Colette, Drieu la Rochelle, Raymond Queneau, Antoine Berman, Céline, Kiki Dimoula (en anglais) et Platon (en grec moderne). H Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήµες και κοινωνιολογία στο Παρίσι καθώς και κλασική και γαλλική φιλολογία (Πανεπιστήµιο της Γενεύης). Είναι υποψήφια διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου της Γενεύης, όπου ειδικεύεται στη λογοτεχνία του 16ου αιώνα. ιετέλεσε µέλος των Μονίµων Ελληνικών Αντιπροσωπειών στον ΟΟΣΑ στο Παρίσι και στον ΟΗΕ στη Γενεύη (εκπρόσωπος στην UNCTAD). Σήµερα, αφιερώνεται αποκλειστικά στη γραφή και τη µετάφραση. Έχει µεταφράσει Κολέτ, Ντριέ Λα Ροσέλ, Ρεϊµόν Κενώ, Αντουάν Μπερµάν, Σελίν, Κική ηµουλά (στα αγγλικά) και Πλάτωνα (στα νέα ελληνικά). http://www.centreleonrobin.fr/membres/10-gourinat-jean-baptiste/5-gourinatjean-baptiste

KALDIS Vyron Byron Kaldis est titulaire de la chaire de philosophie européenne à la faculté des Sciences humaines de l Université ouverte de Grèce et a enseigné dans différentes universités anglaises et américaines. Ses recherches portent, aussi bien dans une optique historique que comparative, sur différents champs de la philosophie dont l ontologie, la philosophie des sciences sociales et les techno sciences, l'esthétique et la théorie politique. http://www.eap.gr/view.php?artid=547 Ο Βύρων Καλδής, BA Honours (Kent), D. Phil. (Oxford), είναι Καθηγητής στην έδρα της Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας στην Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστηµίου και στο παρελθόν έχει διδάξει σε πανεπιστήµια στην Αγγλία και ΗΠΑ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν τόσο συνδυαστικά όσο και ιστορικά περιοχές της φιλοσοφίας όπως η οντολογία, η φιλοσοφία των κοινωνικών επιστηµών και της τεχνοεπιστήµης, η αισθητική καθώς και η πολιτική θεωρία. http://www.eap.gr/view.php?artid=547 KARAVAKOU Vicky KINDI Vasso LAUGIER Sandra Viki Karavakou est professeure adjointe de philosophie au Département de politique éducative et sociale de l'université de Macédoine. Elle est titulaire d'un doctorat en philosophie (Université de Londres) et d une bourse de recherche postdoctorale en philosophie (Université d Édimbourg). Elle a été honorée d'une bourse par l'académie britannique et a enseigné la philosophie dans les universités de Londres et d Édimbourg, ainsi qu à l'université Aristote de Thessalonique et l Université ouverte de Grèce. Elle est la rédactrice en chef adjointe des Journaux Philosophein et Politika Anthropologika. Elle a publié plusieurs monographies de recherche et a contribué par plusieurs articles à diverses revues et éditions philosophiques, grecques et internationales. Ses recherches portent sur les domaines de la philosophie, de l'éducation, de la morale, de la politique et de l'idéalisme allemand. Vasso Kindi est professeure adjointe de philosophie et membre du Conseil d administration de l'université d' Athènes. Elle est l'auteur de l ouvrage «Kuhn et Wittgenstein. Recherche philosophique de la structure des révolutions scientifiques (éd. Smili 1995) et co-auteur du livre Philosophie de la Science (éd. EAP 2003). Elle a dirigé l édition de Philosophie et Art (éd. Okto 2011) ainsi que la coédition de Kuhn s The Structure of Scientific Revolutions Revisited (éd. Routledge 2012) et de Le moderne dans la pensée et les arts du 20ème siècle (Alexandria 2013). Elle a publié des articles dans des revues académiques, grecques et internationales portant sur la philosophie de la science, de l'histoire, du langage et de la morale. http://www.phs.uoa.gr/an8ropino-dynamiko/melh-dep-kai-biografika/basilikikinti.html Sandra Laugier est une philosophe française qui a pour domaine d'étude la philosophie du langage, la philosophie des sciences et la philosophie morale. Après avoir été professeur à l université de Picardie Jules Verne à Amiens, elle est depuis 2010 professeur à l université de Paris 1 Panthéon-Sorbonne, directrice de l'ea Philosophies contemporaines. Spécialiste de la philosophie du langage ordinaire (Wittgenstein, Austin), elle développe en philosophie morale et politique ainsi qu en esthétique des théories inspirées par ce courant. Après avoir exercé diverses responsabilités et mandats universitaires, elle a été déléguée scientifique à l'aeres (Agence d'évaluation de la recherche et de l'enseignement supérieur) de 2007 à 2010 et est actuellement directrice adjointe scientifique de l'inshs/cnrs. https://www.univ-paris1.fr/recherche/pageperso/page/?tx_oxcspagepersonnel_pi1%5buid%5d=slaugier Η Βίκυ Καραβάκου είναι Αναπληρώτρια καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Τµήµα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστηµίου Μακεδονίας. Κατέχει διδακτορικό δίπλωµα στη Φιλοσοφία (Πανεπιστήµιο του Λονδίνου) και ερευνητικό µεταδιδακτορικό µε υποτροφία στη Φιλοσοφία (Πανεπιστήµιο του Εδιµβούργου). Έχει τιµηθεί µε την υποτροφία της Βρετανικής Ακαδηµίας και έχει διδάξει Φιλοσοφία στα Πανεπιστήµια του Λονδίνου, του Εδιµβούργου, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήµιο. Είναι βοηθός αρχισυντάκτη στις εφηµερίδες Φιλοσοφείν και Πολιτικά Ανθρωπολογικά. Έχει δηµοσιεύσει ποικίλες ερευνητικές µονογραφίες και έχει συµβάλλει µε πολλά άρθρα σε διάφορα ελληνικά και διεθνή φιλοσοφικά περιοδικά και εκδόσεις. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαµβάνουν τους τοµείς της φιλοσοφίας, της εκπαίδευσης, της ηθικής, της πολιτικής και του γερµανικού ιδεαλισµού. Η Βάσω Κιντή είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φιλοσοφίας και µέλος του Συµβουλίου Ιδρύµατος του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Κουν και Βιτγκενστάιν. Φιλοσοφική έρευνα της οµής των Επιστηµονικών Επαναστάσεων (Σµίλη 1995) και συν-συγγραφέας του βιβλίου Φιλοσοφία της επιστήµης (ΕΑΠ 2003). Έχει κάνει την επιµέλεια του Φιλοσοφία και Τέχνη (Οκτώ 2011) και την συν-επιµέλεια των Kuhn s The Structure of Scientific Revolutions Revisited (Routledge 2012) και Το Μοντέρνο στη σκέψη και τις τέχνες του 20ού αιώνα (Αλεξάνδρεια 2013). Έχει δηµοσιεύσει εργασίες της σε διεθνή και ελληνικά ακαδηµαϊκά περιοδικά µε αντικείµενο τη φιλοσοφία της επιστήµης, τη φιλοσοφία της ιστορίας, τη φιλοσοφία. http://www.phs.uoa.gr/an8ropino-dynamiko/melh-dep-kai-biografika/basilikikinti.html Η Sandra Laugier είναι ένας Γαλλίδα φιλόσοφος, της οποίας το πεδίο µελέτης, είναι η φιλοσοφία της γλώσσας, η φιλοσοφία της επιστήµης και η ηθική φιλοσοφία. Μετά την θητεία της ως καθηγήτρια στο Πανεπιστήµιο του Picardie Jules Verne στην Amiens, είναι από το 2010 καθηγήτρια στο Πανεπιστήµιο Paris 1 Panthéon-Sorbonne, διευθυντής της EA Σύγχρονης Φιλοσοφίες. Με εξειδίκευση στην φιλοσοφία του λόγου (Wittgenstein, Austin), αναπτύσσει στην ηθική και στην πολιτική, καθώς και στην αισθητική θεωρίες εµπνευσµένες από αυτή την τάση Έπειτα από θέσεις µε διάφορες αρµοδιότητες και πανεπιστηµιακές θέσεις, υπήρξε επιστηµονική εκπρόσωπος στο AERES (Agence d'évaluation de la recherche et de l'enseignement supérieur) από το 2007 έως το 2010 και είναι σήµερα αναπληρώτρια επιστηµονική διευθυντής στο INSHS / CNRS. https://www.univ-paris1.fr/recherche/pageperso/page/?tx_oxcspagepersonnel_pi1%5buid%5d=slaugier

Theodosis Pelegrinis est professeur de philosophie de l université d Athènes, diplômé de l université d Athènes et docteur en philosophie de l université de Exeter (Angleterre). Il a obtenu le prix national de l essai en 2007. Parallèlement à ses activités académiques, Th. Pélégrinis a publié 2 livres de littérature aux éditions Patakis : un recueil de récits : Deuxième choix et un roman L idole du monde, qui a aussi été présenté au 3ème programme de la télévision publique grecque. Il a conçu et présenté 3 séries d émissions à la télévision publique : 1999 Vos papiers s il vous plaît (10 épisodes), 2000 Et le voyage continue (13 épisodes), 2002 La 25ème heure (13 épisodes). Il a présenté, en 2001 et 2002, à la radio publique des émissions quotidiennes Traité de philosophie et Dictionnaire de la philosophie. Depuis 2006, dans le cadre de Megaron Plus, il présente le cycle Philosophie en scène, série de représentations sur la vie personnelle et intellectuelle de grands philosophes. Le 1er cycle était consacré aux philosophes de l antiquité : Thalès, Héraclite, Pythagore, Socrate, Platon, Aristote et Marc-Aurèle. Le 2ème comprenait Descartes, Hume, Kant, Schopenhauer, Nietzsche, Kierkegaard, et Wittgenstein. Après une formation en danse classique et contemporaine, Frédéric Pouillaude intègre l'ecole normale supérieure de Paris. Agrégé et docteur en philosophie, il est maître de conférences à l'université Paris-Sorbonne depuis 2007 et dirige le Centre Victor Basch (recherches en esthétique et philosophie de l'art) depuis 2012. Membre de l'institut universitaire de France depuis 2013, il est l'auteur d'un ouvrage sur la danse : Le Désœuvrement chorégraphique. Etude sur la notion d œuvre en danse, paru chez Vrin en 2009. Ses recherches portent actuellement sur l'esthétique du documentaire http://www.paris-sorbonne.fr/article/pouillaude-frederic?lettre=p https://sites.google.com/site/centrevictorbasch/ Ο Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης, καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών, είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του πανεπιστηµίου Αθηνών και διδάκτωρ φιλοσοφίας του πανεπιστηµίου του Έξετερ της Aγγλίας. Τιµήθηκε µε το Κρατικό Βραβείο οκιµίου 2007. Oργάνωσε και παρουσίασε στην ηµόσια Tηλεόραση τρεις σειρές εκποµπών: το 1999 την αποτελούµενη από 10 επεισόδια σειρά Tην ταυτότητά σας, παρακαλώ, το 2000 την αποτελούµενη από 13 επεισόδια σειρά Kαι το ταξίδι συνεχίζεται και το 2002 την αποτελούµενη από 13 επεισόδια σειρά Η 25η Ώρα. Συνεργάστηκε µε το Τρίτο Πρόγραµµα της Eλληνικής Pαδιοφωνίας, όπου το 2001 και το 2002 παρουσίασε, αντίστοιχα τις καθηµερινές εκποµπές Eγχειρίδιο φιλοσοφίας και Λεξικό της Φιλοσοφίας. Στην σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, ανέβηκαν υπό τον γενικό τίτλο Η φιλοσοφία στην σκηνή τα θεατρικά έργα του: Θαλής, Ηράκλειτος, Πυθαγόρας, Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης Μάρκος Αυρήλιος, Καρτέσιος, Χιουµ, Καντ, Σοπενχάουερ, Νίτσε, Κίρκεγκωρ και Βιτγκενστάιν στα οποία πρωταγωνίστησε ο ίδιος. Άλλά θεατρικά έργα του που ανέβηκαν σε µπαρ και στην σκηνή του Ιδρύµατος Μιχάλης Κακογιάννης είναι οι µονόλογοι: Φθορά, φθορά, φθορά και Ιουλιανός, όπου έπαιξε ο ίδιος. POULOS Panagiotis Il enseigne la philosophie et l'esthétique à l'école des Beaux-arts. Il a édité la première édition complète de l œuvre À la recherche du temps perdu de Marcel Proust (6 volumes, de 1998 à 2014, dernier volume à paraître) et en a traduit la partie publiée à titre posthume. Il a également édité l ouvrage collectif De la construction (1996), l'anthologie de textes sur l esthétique et la théorie de l'art, intitulée Concepts de l'art du XXe siècle (2005), ainsi que l'étude de Richard Wollheim, L Art et ses objets (2009). Une étude intitulée Proust et l apprentissage de l art est à paraître. ιδάσκει Φιλοσοφία και Αισθητική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει επιµεληθεί την πρώτη ολοκληρωµένη έκδοση του Αναζητώντας τον χαµένο χρόνο του Μαρσέλ Προυστ (6 τόµοι, 1998-2014, ο τελευταίος τόµος υπό έκδοση) και µεταφράσει το µετά θάνατον δηµοσιευµένο µέρος του. Έχει επίσης επιµεληθεί τον συλλογικό τόµο Περί κατασκευής (1996), την ανθολογία κειµένων Αισθητικής και Θεωρίας της Τέχνης µε τίτλο Έννοιες της τέχνης τον εικοστό αιώνα (2005), όπως και τη µελέτη του Richard Wollheim, Η τέχνη και τα αντικείµενά της (2009). Υπό έκδοση, µια µελέτη µε τίτλο Ο Προυστ και η µαθητεία της τέχνης. RIGAL Élisabeth Elle est chercheur au C.N.R.S. rattachée au C.E.P.E.R.C. de l Université de Provence, et dirige les Éditions T.E.R (cf. www.ter-editions-philo.com). Elle a traduit (ou co-traduit) en français certains des éléments majeurs de l œuvre de Ludwig Wittgenstein, publié un certain nombre d études sur lui, et dirigé deux collectifs qui lui sont consacrés : Wittgenstein, État des lieux (Vrin), et Wittgenstein et les mathématiques (T.E.R.). Elle prépare deux livres : La phénoménologie en question(s), Le sens du sens ou la question de Wittgenstein. Είναι ερευνήτρια στο C.N.R.S. µε απόσπατη στο C.E.P.E.R.C. του Πανεπιστηµίου της Provence, και διευθύνει τις εκδόσεις T.E.R (cf. www.ter-editionsphilo.com). Μετέφρασε (ή συνέβαλε τη µετάφραση) στα γαλλικά κάποια βασικά στοιχεία του έργου του Ludwig Wittgenstein, έχει εκδώσει πλήθος µελετών γι αυτόν και διηύθυνε συλλογές που του είναι αφιερωµένες: Wittgenstein, État des lieux (Vrin) και Wittgenstein et les mathématiques (Τ.Ε.R.). Ετοιµάζει δύο βιβλία: La phénoménologie en question(s), Le sens du sens ou la question de Wittgenstein. PELEGRINIS Théodosis POUILLAUDE Frédéric Μετά από κατάρτιση στον κλασικό και σύγχρονο χορό, ο Frederic Pouillaude έγινε δεκτός στην l École normale supérieure του Παρισιού. ιδάκτωρ φιλοσοφίας είναι λέκτορας στο πανεπιστήµιο Paris-Sorbonne από το 2007 και διευθύνει το κέντρο Victor Basch ( έρευνες στην αισθητική και στη φιλοσοφία της τέχνης) από το 2012. Μέλος του l'institut universitaire de France από το 2013, είναι συγγραφέας ενός έργου που αφορά το χορό: Le Désœuvrement chorégraphique. Etude sur la notion d œuvre en danse, ( H χορογραφική απραξία. Μελέτη για την έννοια του έργου στην χορογραφία), που εκδόθηκε στον οίκο Vrin το 2009 Οι πρόσφατες έρευνες του αφορούν την αισθητική του ντοκιµαντέρ. http://www.paris-sorbonne.fr/article/pouillaude-frederic?lettre=p https://sites.google.com/site/centrevictorbasch/

RUEFF Martin Il a publié, entre autres, Corda Tesa, La luna, 36, 2005 ; Comme si quelque, Chambéry, Comp Act, 2006, Icare crie dans un ciel de craie, 2008 et 2012 Paris, Belin, prix Yvan Goll et prix Henri Mondor de l'académie française. Il enseigne la littérature à l université de Genève et vit entre la Suisse et l'italie. Il est corédacteur en chef de la revue Po&sie. Traducteur, il a coordonné les numéros 109 et 110 de la revue consacrés à la poésie italienne contemporaine et dirige la collection Terra d Altri (Verdier). Critique, il a publié de nombreux textes sur la poésie classique et contemporaine et une étude consacrée à Michel Deguy : Michel Deguy, un poète lyrique à l apogée du capitalisme culturel, Herman, 2007. En 2013, il publie un nouveau recueil, deux livres consacrés à Rousseau et un essai consacré à Baudelaire. Έχει εκδώσει ανάµεσα σε άλλα το Corda Tesla, La luna, 36 2005; Comme si quelque, Chambéry, Comp Ac, 2006, βραβείο Yvan Goll και βραβείο Ηenri Mondor της γαλλικής Ακαδηµίας. ιδάσκει λογοτεχνία στο πανεπιστήµιο της Γενεύης και ζει µεταξύ Ελβετίας και την Ιταλίας. Είναι συνεργάτης στην αρχισυνταξία του περιοδικού Po&sie. Ως µεταφραστής συντόνισε τα τεύχη 109 και 110 του περιοδικού αυτού αφιερωµένα στη σύγχρονη ιταλική ποίηση και διευθύνει τη συλλογή Terra d Altri (Verdier). Ως κριτικός εξέδωσε πολυάριθµα κείµενα που αφορούσαν την κλασική και σύγχρονη ποίηση και µια µελέτη αφιερωµένη στον Michel Deguy: Michel Deguy, un poète lyrique à l apogée du capitalisme culturel, Herman,2007. To 2013, εκδίδει µια καινούργια συλλογή κειµένων, δύο βιβλία αφιερωµένα στον Rousseau και ένα δοκίµιο αφιερωµένο στον Baudelaire. SABOT Philippe Philippe Sabot est professeur de philosophie contemporaine et sciences humaines à l'université Lille 3, directeur de l'umr 8163 "Savoirs, textes, langage" (CNRS, Lille 3, Lille 1). Ses recherches actuelles portent notamment sur la pensée de Michel Foucault, sur les rapports entre philosophie et littérature, sur les enjeux éthiques et politiques du deuil. O Philippe Sabot είναι καθηγητής σύγχρονης Φιλοσοφίας και Ανθρωπιστικών Επιστηµών στο Πανεπιστήµιο της Lille 3, διευθυντής της UMR 8163 ( Γνώσεις, κείµενα, γλώσσα )( CNRS, Lille 3, Lille 1). Οι πρόσφατες έρευνες του αφορούν κυρίως την σκέψη του Michel Foucault,όσον αφορά τις σχέσεις ανάµεσα στη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία, το ηθικό διακύβευµα και τις πολιτικές του πένθους. STYLIANOU Aristotelis Il a étudié la philosophie à Thessalonique (Université Aristote de Thessalonique) et à Paris (Sorbonne). Depuis 1995, il enseigne la philosophie à l Université Aristote de Thessalonique, où il est professeur assistant de philosophie politique au Département de sciences politiques. Il a enseigné la traduction de textes philosophiques du français vers le grec à EKEMEL (Centre européen de traduction littéraire, de 2001 à 2012). Il a fait de nombreuses traductions et éditions d'ouvrages philosophiques. Il publie des articles et des études dans des revues grecques et étrangères. http://www.polsci.auth.gr/index.php?lang=en&rm=118&mn=128&stid=7 Σπούδασε φιλοσοφία στη Θεσσαλονίκη (ΑΠΘ) και στο Παρίσι (Σορβόννη). Από το 1995 διδάσκει φιλοσοφία στο ΑΠΘ, όπου σήµερα είναι επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Τµήµα Πολιτικών Επιστηµών. ίδαξε µετάφραση φιλοσοφικών κειµένων από τα γαλλικά προς τα ελληνικά στο ΕΚΕΜΕΛ (2001-2012). Έχει κάνει πολλές µεταφράσεις και επιµέλειες φιλοσοφικών βιβλίων. ηµοσιεύει άρθρα και µελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. http://www.polsci.auth.gr/index.php?lang=el&rm=1&mn=13&stid=7 TSOUNA Voula Voula Tsouna est professeur de philosophie grecque et romaine au département de philosophie, Université de Californie, Santa Barbara. Elle a fait ses études a l'université d'athènes (maîtrise), l'université de Paris X-Nanterre (DEA et thèse de doctorat sous la direction de Prof. Jacques Brunschwig), et à l'université de Cambridge (King's College). Elle fut Fellow of the National Endowment for the Humanities; Fellow of the Onassis Foundation; et récemment fut élue Overseas Visiting Fellow au St John's College, Cambridge. Elle est spécialiste de la philosophie hellénistique, les textes de Herculaneum et Platon, mais elle travaille aussi sur Aristote et l'antiquité tardive. Elle est l'auteur de quatre livres et de plusieurs articles sur les philosophes de la période hellénistique et romaine et sur Platon. http://www.philosophy.ucsb.edu/people/profiles/faculty/tsouna/index.html Η Βούλα Τσούνα είναι Καθηγήτρια ελληνικής και ρωµαϊκής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήµιο της Καλιφόρνιας, στη Stanta Barbara. Σπούδασε στο Πανεπιστήµιο Αθηνών (πτυχίο), στο Πανεπιστήµιο Paris X-Nanterre (µεταπτυχιακό και διδακτορική διατριβή υπό την εποπτεία του καθηγητή Jacques Brunschwig) αλλά και στο Πανεπιστήµιο του Cambridge (King's College). Υπήρξε συνεργάτης του Εθνικού κληροδοτήµατος για τις ανθρωπιστικές επιστήµες, συνεργάτης του Ιδρύµατος Ωνάση και πρόσφατα εξελέγη Εξωτερική συνεργάτιδα-επισκέπτρια στο St John College στο Cambridge. Ειδικεύεται στην ελληνιστική φιλοσοφία, τα κείµενα του Herculaneum και του Πλάτωνα, αλλά µελετά επίσης τον Αριστοτέλη και την ύστερη αρχαιότητα. Έχει γράψει τέσσερα βιβλία και πολλά άρθρα σχετικά µε τους φιλοσόφους της ελληνιστικής και της ρωµαϊκής περιόδου αλλά και σχετικά µε τον Πλάτωνα. http://www.philosophy.ucsb.edu/people/profiles/faculty/tsouna/index.html

VELTSOS Efstathios Efstathios Veltsos est chimiste et docteur en histoire des sciences. Ses recherches doctorales portent sur les travaux historiques de trois chimistes français du XIXe siècle : A. Wurtz, M. Berthelot et P. Duhem. Il poursuit également ses recherches sur l épistémologie française en l inscrivant dans un enseignement de philosophie des sciences au département de Psychologie de l Université de Panteion (Athènes). http://old.phs.uoa.gr/hst/students/veltsos.html Ο Ευστάθιος Βέλτσος είναι χηµικός και διδάκτωρ της Ιστορίας της επιστήµης. Οι διδακτορικές του έρευνες εστιάζουν στις ιστορικές εργασίες τριών Γάλλων χηµικών του δέκατου ένατου αιώνα, των Α. Wurtz, M. Berthelot και P. Duhem, ενώ συνεχίζει την έρευνά του στη γαλλική επιστηµολογία εντάσσοντάς την στην διδασκαλία της Φιλοσοφίας της επιστήµης, στο Τµήµα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστηµίου (Αθήνα). http://old.phs.uoa.gr/hst/students/veltsos.html VELTSOS Giorgos George Veltsos est né à Athènes en octobre 1944. Il a fait des études de droit et de sociologie à Paris. Depuis le retour de la démocratie, il enseigne la théorie de la communication à l'université Panteion. Il a écrit des essais, de la poésie et de pièces de théâtre. Ses pièces ont été mises en scène par Michalis Marmarinos et Roula Pateraki. Depuis 1975, il collabore avec le journal "Ta Nea". Ο Γιώργος Βέλτσος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1944. Σπούδασε νοµικά και κοινωνιολογία στο Παρίσι. Από τη µεταπολίτευση διδάσκει θεωρία της επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήµιο. Έγραψε δοκίµιο, θέατρο και ποίηση. Θεατρικά έργα του έχουν ανέβει από τον Μιχαήλ Μαρµαρινό και τη Ρούλα Πατεράκη. Από το 1975 συνεργάζεται µε την εφηµερίδα "Τα Νέα". VERGETIS Dimitris Psychanalyste, membre de l Association Mondiale de Psychanalyse, directeur de la revue Αλthεια, enseignant au Centre de recherches psychanalytiques d Athènes, traducteur, animateur du Cercle cinématographique Hitchcock et Lacan. Ses travaux portent sur Freud, Lacan, la psychanalyse et ses connexions avec la pensée française contemporaine. Ψυχαναλυτής, µέλος της ιεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, διευθυντής του περιοδικού Αλήthεια, διδάσκων στο Κέντρο Ψυχαναλυτικών Ερευνών της Αθήνας, µεταφραστής, συντονηστηής της Λέσχης Lacan. Οι έρευνές του επικεντρώνονται στον Freud, τον Lacan, την ψυχανάλυση και τις σχέσεις της µε τη σύγχρονη γαλλική σκέψη. VIRVIDAKIS Stelios Stelios Virvidakis a étudié la philosophie à l Université d Athènes, à l Université Paris I (Maîtrise, D.E.A.) ainsi qu à l Université de Princeton (Ph.D). Il a enseigné dans de nombreuses universités en Grèce et à l'étranger et depuis 2005, il est professeur de philosophie au département de méthodologie, d histoire et de théorie de la science à l'université d Athènes. Il a rédigé la monographie La robustesse du bien (Nîmes : Éditions Jacqueline Chambon, 1996) [dans sa version grecque, Η υφή της ηθικής πραγµατικότητας (Athènes: Leader Books, 2009)], ainsi que des manuels sur l enseignement de la philosophie au lycée. Il a publié de nombreux articles dans des revues grecques et internationales, dans des volumes collectifs, dans des actes de colloques et dans des dictionnaires philosophiques, notamment dans le domaine de la gnoséologie, de l'éthique et de l'histoire de la philosophie. Il est membre de plusieurs sociétés scientifiques grecques et internationales et représentant de la Société grecque de philosophie au sein du Comité directeur de la Fédération internationale des sociétés de philosophie (FISP). Le Gouvernement français lui a décerné le titre du Chevalier Dans L Ordre des Palmes Académiques. O Στέλιος Βιρβιδάκης σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήµιο Αθηνών, το Πανεπιστήµιο Paris I (Maîtrise, D.E.A.) και το Πανεπιστήµιο Princeton (Ph.D). Έχει διδάξει σε διάφορα Πανεπιστήµια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και από το 2005 είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας του Τµήµατος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήµης του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Εχει συγγράψει τη µονογραφία La robustesse du bien (Nîmes: Éditions Jacqueline Chambon, 1996) [σε νέα ελληνική έκδοση, Η υφή της ηθικής πραγµατικότητας (Αθήνα: Leader Books, 2009)], καθώς και εγχειρίδια για τη διδασκαλία της φιλοσοφίας στο Λύκειο. Εχει δηµοσιεύσει πολλά άρθρα σε ελληνικά και σε διεθνή επιστηµονικά περιοδικά, σε συλλογικούς τόµους, πρακτικά συνεδρίων και φιλοσοφικά λεξικά, κυρίως στον χώρο της γνωσιολογίας, της ηθικής, και της ιστορίας της φιλοσοφίας. Είναι µέλος διαφόρων ελληνικών και διεθνών επιστηµονικών εταιρειών και εκπρόσωπος της Ελληνικής φιλοσοφικής Εταιρείας στη διοικούσα επιτροπή της ιεθνούς Οµοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP) Aπό τη Γαλλική κυβέρνηση του έχει απονεµηθεί ο τίτλος του Chevalier dans l'ordre des Palmes Académiques.

VOKOS Gerasimos Gerasimos Vokos est né à Athènes en 1948. Après des études secondaires au Lycée Léonin, il a étudié la philosophie en France, à Paris et à Grenoble, où il a effectué sa maîrise, son master et son doctorat sous la direction du professeur Henry Joly. Il a obtenu, par ailleurs, un diplôme de linguistique de l université de Genève. Il a été nommé maître assistant à la Chaire d histoire de la philosophie à la Faculté des lettres de l université Aristote, où, quelques années plus tard, il a été nommé professeur. Il enseigne aujourd hui au département de science politique de la faculté de droit de l université Aristote. Il est l auteur de livres et d articles publiés en Grèce et à l étranger. Ses travaux portent principalement sur la philosophie grecque antique et sur la philosophie moderne et contemporaine. Il a une chronique dans le journal To Vima du dimanche. Ο Γεράσιµος Βώκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο. Σπούδασε Φιλοσοφία στη Γαλλία, στη Γκρενόµπλ και το Παρίσι. Πήρε το πτυχίο, το µεταπτυχιακό και το διδακτορικό της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήµιο της Γκρενόµπλ, υπό την εποπτεία του καθηγητή Henry Joly. Πήρε το πτυχίο της γλωσσολογίας στο Πανεπιστήµιο της Γενεύης. Εκλέχτηκε επιµελητής στην Εδρα Ιστορίας της Φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου, όπου, λίγα χρόνια αργότερα, εκλέχτηκε καθηγητής. Σήµερα υπηρετεί στο Τµήµα Πολιτικών επιστηµών της Νοµικής Σχολής του Αριστοτελείου.. Έχει δηµοσιεύσει βιβλία και άρθρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα µε την αρχαία ελληνική φιλοσοφία,, καθώς και µε την νεότερη και σύγχρονη φιλοσοφία. Είναι τακτικός συνεργάτης της εφηµερίδας το Βήµα της Κυριακής. XIROPAIDIS Giorgos Doyen de l École supérieure des Beaux-Arts, Giorgos Xiropaïdis est professeur d histoire des idées philosophiques et esthétiques (18 ème 20 ème siècle) au département de théorie et histoire de l art de l École Supérieure des Beaux-Arts. Il enseigne l esthétique, la philosophie de l art, la philosophie de la langue et l histoire de la philosophie continentale. Ses publications portent sur la philosophie de Kant, la phénoménologie (Husserl, Heidegger), l herméneutique (Dilthey, Gadamer, Ricoeur) et l histoire des théories esthétiques (idéalisme allemand, romantisme, métamodernité, déconstructivisme). Il est, avec Stelios Virvidakis, l éditeur scientifique du Dictionnaire philosophique de Cambridge. Κοσµήτορας της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, o Γιώργος Ξηροπαΐδης είναι καθηγητής στο Τµήµα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της ΑΣΚΤ, µε γνωστικό αντικείµενο «Ιστορία Φιλοσοφικών και Αισθητικών Ιδεών: 18ος-20ος αιώνας». ιδάσκει Αισθητική, Φιλοσοφία της Τέχνης, Φιλοσοφία της Γλώσσας και Ιστορία της Ηπειρωτικής Φιλοσοφίας. Οι δηµοσιεύσεις του αφορούν στη φιλοσοφία του Kant, στη φαινοµενολογία (Husserl, Heidegger), στην ερµηνευτική (Dilthey, Gadamer, Ricoeur), καθώς και στην ιστορία των αισθητικών θεωριών (γερµανικός ιδεαλισµός, ροµαντισµός, µεταµοντερνισµός, αποδοµισµός). Μαζί µε τον Στέλιο Βιρβιδάκη έχει επιµεληθεί την έκδοση του Φιλοσοφικού Λεξικού του Cambridge. IKA Fei Fay Zika est professeur assistant de philosophie et théorie de l art au département d histoire de l art de l École Supérieure des Beaux arts. Ses recherches portent sur les sens et les couleurs, les questions d identité et de genre, la relation art et nature, la relation philosophie, arts et sciences. Elle a publié des articles dans des revues grecques et internationales ainsi que dans des catalogues d exposition. Elle a dirigé l édition du livre de David Batchelor, Chromophobia (2013) et le recueil de textes Τέχνη, Σκέψη, Ζωή: Η αισθητική φιλοσοφία του Αλέξανδρου Νεχαµά (2014) (Art, Pensée, Vie : la philosophie esthétique de Alexander Nehamas). Η Φαίη Ζήκα είναι επίκουρη καθηγήτρια φιλοσοφίας και θεωρίας της τέχνης στο Τµήµα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τις αισθήσεις και το χρώµα, ζητήµατα ταυτότητας και φύλου, τη σχέση τέχνης και φύσης, τη σχέση φιλοσοφίας, τεχνών και επιστηµών. Άρθρα της έχουν δηµοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή επιστηµονικά περιοδικά, καθώς και σε καταλόγους εκθέσεων. Έχει επιµεληθεί το βιβλίο του David Batchelor Χρωµοφοβία (2013) και τη συλλογή κειµένων Τέχνη, Σκέψη, Ζωή: Η αισθητική φιλοσοφία του Αλέξανδρου Νεχαµά (2014).