ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ 2002/0222(COD) 9 Ιανουαρίου 2004 ***I ΣΧΕ ΙΟ ΕΥΤΕΡΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ σχετικά µε την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου για την εναρµόνιση των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που διέπουν τις πιστώσεις που χορηγούνται στους καταναλωτές (COM(2002) 443 C5-0420/ /0222(COD)) Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς Εισηγητής: Joachim Wuermeling PR\ doc PE

2 PR_COD_1am Υπόµνηµα για τα χρησιµοποιούµενα σύµβολα * ιαδικασία διαβούλευσης πλειοψηφία των ψηφισάντων **I ιαδικασία συνεργασίας (πρώτη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων **II ιαδικασία συνεργασίας (δεύτερη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση της κοινής θέσης πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο για απόρριψη ή τροποποίηση της κοινής θέσης *** Σύµφωνη γνώµη πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο εκτός από τις περιπτώσεις που µνηµονεύονται στα άρθρα 105, 107, 161 και 300 της Συνθήκης ΕΚ και στο άρθρο 7 της Συνθήκης ΕΕ ***I ιαδικασία συναπόφασης (πρώτη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων ***II ιαδικασία συναπόφασης (δεύτερη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση της κοινής θέσης πλειοψηφία των βουλευτών που αποτελούν το Κοινοβούλιο για απόρριψη ή τροποποίηση της κοινής θέσης ***III ιαδικασία συναπόφασης (τρίτη ανάγνωση) πλειοψηφία των ψηφισάντων για έγκριση του κοινού σχεδίου (Η ενδεικνυόµενη διαδικασία στηρίζεται στη νοµική βάση που πρότεινε η Επιτροπή) Τροπολογίες σε νοµοθετικό κείµενο Στις τροπολογίες του Κοινοβουλίου η σήµανση γίνεται µε έντονους πλάγιους χαρακτήρες. Η σήµανση µε απλά πλάγια απευθύνεται στις τεχνικές υπηρεσίες και αφορά στοιχεία του νοµοθετικού κειµένου για τα οποία προτείνεται διόρθωση εν όψει της επεξεργασίας του τελικού κειµένου (για παράδειγµα, στοιχεία εµφανώς λανθασµένα ή που έχουν παραλειφθεί σε µια γλωσσική έκδοση). Αυτές οι προτάσεις διόρθωσης υπόκεινται στη συγκατάθεση των αρµόδιων τεχνικών υπηρεσιών. PE /100 PR\ doc

3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Σελίδα ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑΣ... 4 ΣΧΕ ΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ... 6 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Στόχος της πρότασης της Επιτροπής Περιεχόµενο της πρότασης της Επιτροπής Στάδιο της διαδικασίας Αξιολόγηση Οι τροπολογίες ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ... ΓΝΩΜΟ ΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ... ΓΝΩΜΟ ΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ... ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ (ΑΡΘΡΟ 66, ΠΑΡ. 3)... PR\ doc 3/100 PE

4 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑΣ Με την από 12 Σεπτεµβρίου 2003 επιστολή της, η Επιτροπή υπέβαλε στο Κοινοβούλιο, σύµφωνα µε το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 95 της Συνθήκης ΕΚ, την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου για την εναρµόνιση των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που διέπουν τις πιστώσεις που χορηγούνται στους καταναλωτές (COM(2002) /0222(COD)). Κατά τη συνεδρίαση της 23ης Σεπτεµβρίου 2003, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου ανακοίνωσε ότι παρέπεµψε την εν λόγω πρόταση, για εξέταση επί της ουσίας, στην Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς και, για γνωµοδότηση, στην Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής και στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών (C5-0420/2002). Κατά τη συνεδρίασή της στις 10 Ιουλίου 2001, η Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς όρισε εισηγητή τον Joachim Wuermeling. Κατά τις συνεδριάσεις της στις 3 εκεµβρίου 2002, 8 Ιουλίου, 10 και 11 Σεπτεµβρίου 2003, η επιτροπή εξέτασε την πρόταση της Επιτροπής καθώς και το σχέδιο έκθεσης. Κατά τη συνεδρίασή της στις 10 Σεπτεµβρίου 2003, η επιτροπή αποφάσισε να θέσει την εποµένη σε ψηφοφορία την πρόταση της Επιτροπής στο σύνολό της. Κατά την συνεδρίαση της 11ης Σεπτεµβρίου, η επιτροπή απέρριψε την πρόταση της Επιτροπής µε 19 ψήφους υπέρ και 4 αποχές. Κατόπιν τούτου, η επιτροπή ενέκρινε το σχέδιο νοµοθετικού ψηφίσµατος µε 16 ψήφους υπέρ, 3 ψήφους κατά και 1 αποχή. Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές: Willi Rothley (ασκών την προεδρία), Joachim Wuermeling (εισηγητής), Pervenche Berès (συντάκτρια γνωµοδότησης της Επιτροπής Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής, αναπλ. François Zimeray), Ward Beysen, Brian Crowley, Willy C.E.H. De Clercq (αναπλ. Diana Wallis), Bert Doorn, Janelly Fourtou, Marie-Françoise Garaud, Evelyne Gebhardt, José María Gil-Robles Gil-Delgado, Malcolm Harbour, Lord Inglewood, Piia-Noora Kauppi (αναπλ. Paolo Bartolozzi), Kurt Lechner, Klaus-Heiner Lehne, Sir Neil MacCormick, Toine Manders, Hans-Peter Mayer (αναπλ. Giuseppe Gargani), Arlene McCarthy, Manuel Medina Ortega, Angelika Niebler (αναπλ. Anne-Marie Schaffner), Marcelino Oreja Arburúa (αναπλ. Stefano Zappalà), Béatrice Patrie (αναπλ. Maria Berger), Marianne L.P. Thyssen, Phillip Whitehead (αναπλ. Bill Miller) και Rainer Wieland. εδοµένης της απόφασης της Επιτροπής Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς, η Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής και η Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών δεν ήσαν σε θέση να υποβάλουν γνωµοδοτήσεις. Η έκθεση κατατέθηκε στις 23 Σεπτεµβρίου 2003 (Α5-0310/2003). Κατά τη συνεδρίαση της 5ης Νοεµβρίου 2003, το συγκεκριµένο θέµα αναπέµφθηκε στην επιτροπή σύµφωνα µε το άρθρο 144 παρ. 1 του Κανονισµού. PE /100 PR\ doc

5 Κατά τη συνεδρίασή της στις. η Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς όρισε εισηγητή τον Joachim Wuermeling. Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε το σχέδιο νοµοθετικού ψηφίσµατος µε... ψήφους υπέρ,... ψήφους κατά και... αποχή(ές)/οµόφωνα. Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές... (πρόεδρος/ασκών/ασκούσα την προεδρία),... (αντιπρόεδρος),... (αντιπρόεδρος), Roberta Angelilli (Εισηγήτρια),...,... (αναπλ....),... (αναπλ.... σύµφωνα µε το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισµού),... και.... (Η γνωµοδότηση (Οι γνωµοδοτήσεις) της Επιτροπής... (και της Επιτροπής...) επισυνάπτεται/ονται στην παρούσα έκθεση.) (Η Επιτροπή... αποφάσισε στις... να µη γνωµοδοτήσει.) Η δεύτερη έκθεση κατατέθηκε στις.... PR\ doc 5/100 PE

6 ΣΧΕ ΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά µε την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου για την εναρµόνιση των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που διέπουν τις πιστώσεις που χορηγούνται στους καταναλωτές (COM(2002) 443 C5-0420/ /0222(COD)) ( ιαδικασία συναπόφασης: πρώτη ανάγνωση) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο (COM(2002) 443) 1, έχοντας υπόψη το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 95 της Συνθήκης ΕΚ, σύµφωνα µε τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C5-0420/2002), έχοντας υπόψη το άρθρο 67 του Κανονισµού του, έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς (A5-0310/2003), - έχοντας υπόψη τη δεύτερη έκθεση της Επιτροπής Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς καθώς και τις γνωµοδοτήσεις της Επιτροπής Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής και της Επιτροπής Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών (Α5-0000/2004), 1. εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε 2. ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σηµαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει µε νέο κείµενο 3. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συµβούλιο και στην Επιτροπή. Κείµενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογίες του Κοινοβουλίου Τροπολογία 1 αιτιολογική σκέψη 2 (2) Από τις παραπάνω εκθέσεις και διαβουλεύσεις προκύπτει ότι υπάρχουν σηµαντικές διαφορές στις νοµοθεσίες των διαφόρων κρατών µελών στον τοµέα των πιστώσεων προς φυσικά πρόσωπα γενικότερα και της καταναλωτικής πίστης (2) Από τις παραπάνω εκθέσεις και διαβουλεύσεις προκύπτει ότι υπάρχουν σηµαντικές διαφορές στις νοµοθεσίες των διαφόρων κρατών µελών στον τοµέα των πιστώσεων προς φυσικά πρόσωπα γενικότερα και της καταναλωτικής πίστης 1 ΕΕ C 331 της , σελ PE /100 PR\ doc

7 ειδικότερα. Πράγµατι από την ανάλυση των εθνικών κειµένων για τη µεταφορά της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ φαίνεται ότι τα κράτη µέλη θεωρούν ανεπαρκές το επίπεδο προστασίας που προσφέρει η οδηγία. Έχουν λάβει υπόψη στα κείµενά τους µεταφοράς και άλλα είδη πίστωσης ή νέες συµβάσεις πίστωσης που δεν καλύπτονται από την οδηγία. Συνεπώς είναι σκόπιµο να προλάβουµε τις µεταρρυθµίσεις των εθνικών νοµοθεσιών που προβλέπουν πολλά κράτη µέλη και να προβλέψουµε ένα εναρµονισµένο κοινοτικό πλαίσιο. ειδικότερα. Πράγµατι από την ανάλυση των εθνικών κειµένων για τη µεταφορά της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ φαίνεται ότι τα κράτη µέλη χρησιµοποιούν, εκτός από την οδηγία, κι άλλους µηχανισµούς προστασίας των καταναλωτών, λόγω των διαφορετικών εθνικών πρακτικών και οικονοµικών δεδοµένων. Οι διαφορές µεταξύ των νοµικών προτύπων στα επιµέρους κράτη µέλη δεν συνεπάγονται αυτοµάτως ότι το επίπεδο προστασίας που προσφέρει η ισχύουσα οδηγία είναι πολύ χαµηλό. Οι αποκλίσεις καθίστανται αναγκαίες πολύ περισσότερο λόγω των εθνικών ιδιαιτεροτήτων, που εξαιτίας της µοναδικότητάς τους σε κάθε κράτος µέλος δεν είναι δυνατόν να περιληφθούν σε µια ενιαία οδηγία µε ισχύ σε ολόκληρη την ΕΕ. Τροπολογία 2 αιτιολογική σκέψη 3 (3) Η πραγµατική και νοµική κατάσταση που προκύπτει από αυτές τις εθνικές ανισότητες, αφενός, συνεπάγεται διαστρεβλώσεις ανταγωνισµού µεταξύ των πιστωτικών φορέων στην Κοινότητα και, αφετέρου, περιορίζει τις δυνατότητες των καταναλωτών για την χορήγηση πίστωσης σε άλλα κράτη µέλη. Αυτές οι διαστρεβλώσεις και οι περιορισµοί επηρεάζουν µε τη σειρά τους το µέγεθος και το χαρακτήρα της ζήτησης διασυνοριακών πιστώσεων, πράγµα που µπορεί να έχει επίδραση στη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών. Οι ανισότητες µεταξύ των νοµοθεσιών και των πρακτικών έχουν επίσης ως συνέπεια να µην έχει ο καταναλωτής την ίδια προστασία σε όλα τα κράτη µέλη. (3) Η πραγµατική και νοµική κατάσταση που προκύπτει από τις εθνικές ανισότητες, περιορίζει τις δυνατότητες των καταναλωτών να κάνουν άµεσα χρήση των αυξανανόµενων σταδιακά δυνατοτήτων για διασυνοριακό δανεισµό. Αυτοί οι περιορισµοί επηρεάζουν ανεπαίσθητα επί του παρόντος το µέγεθος και το χαρακτήρα της ζήτησης διασυνοριακών πιστώσεων, πράγµα που µπορεί να έχει επίδραση στη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών. Θα έπρεπε, όµως, και λόγω της διαρκούς µετεξέλιξης της αγοράς καταναλωτικών δανείων, καθώς επίσης της αυξανόµενης κινητικότητας των πολιτών της Ευρώπης, να υπάρχουν µελλοντοστραφείς διατάξεις που να αφήνουν το αναγκαία περιθώρια και να συµβάλλουν στον εκσυγχρονισµό της νοµοθεσίας περί καταναλωτικών δανείων. PR\ doc 7/100 PE

8 Η αγορά των καταναλωτικών δανείων είναι ως επί το πλείστον περιφερειακή και µάλιστα τοπική αγορά. Καθοριστικοί παράγοντες είναι η γεωγραφική εγγύτητα του πιστωτή, οι ήδη υπάρχουσες επαγγελµατικές σχέσεις µε τον πιστωτή και η προσωπική γνώση. Λόγω τοπυ γεγονότος αυτού, αλλά και γλωσσικών προβληµάτων, τα διασυνοριακά καταναλωτικά δάνεια είναι σπάνια. εδοµένων, ωστόσο, της αυξηµένης κινητικότητας και του αυξανόµενου εµπορίου µέσω ιαδικτύου, θα µπορούσαν να ανακύψουν εδώ νέα πεδία επιχειρηµατικής δράσης. Προς τούτο όµως δεν απαιτείται εναρµόνιση και ενοποίηση της νοµοθεσίας περί καταναλωτικών δανείων. Τροπολογία 3 αιτιολογική σκέψη 4 (4) Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, οι µορφές πιστώσεων που προσφέρονται στους καταναλωτές και χρησιµοποιούνται από αυτούς έχουν εξελιχθεί σε µεγάλο βαθµό. Νέα µέσα για τη χορήγηση πίστωσης εµφανίζονται και η χρήση τους εξακολουθεί να αναπτύσσονται. Εποµένως, οι υφιστάµενες διατάξεις θα πρέπει να προσαρµοστούν, να τροποποιηθούν και να συµπληρωθούν και το πεδίο τους εφαρµογής πρέπει να επεκταθεί. (4) Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, οι µορφές πιστώσεων που προσφέρονται στους καταναλωτές και χρησιµοποιούνται από αυτούς έχουν εξελιχθεί σε µεγάλο βαθµό. Νέα µέσα για τη χορήγηση πίστωσης εµφανίζονται και η χρήση τους εξακολουθεί να αναπτύσσονται. Εποµένως, οι υφιστάµενες διατάξεις θα πρέπει να προσαρµοστούν, να τροποποιηθούν και να συµπληρωθούν και το πεδίο τους εφαρµογής πρέπει να επεκταθεί στο βαθµό που τούτο είναι αναγκαίο. Τροπολογία 4 αιτιολογική σκέψη 5 (5) Πρέπει να ευνοηθεί η δηµιουργία µιας εσωτερικής αγοράς µε µεγαλύτερη διαφάνεια και αποτελεσµατικότητα. Είναι σηµαντικό η αγορά αυτή να προσφέρει ένα βαθµό προστασίας στους καταναλωτές ώστε η ελεύθερη κυκλοφορία των προσφορών πίστης να µπορεί να πραγµατοποιείται µε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες τόσο γι αυτούς που προσφέρουν όσο και γι αυτούς που ζητούν. Ο στόχος αυτός προϋποθέτει έναν προσανατολισµό προς τη µέγιστη δυνατή εναρµόνιση, η οποία θα διασφαλίζει υψηλό βαθµό προστασίας των συµφερόντων όλων των καταναλωτών της Κοινότητας και το ίδιο βαθµό πληροφόρησης. (5) Πρέπει να ευνοηθεί η δηµιουργία µιας εσωτερικής αγοράς µε µεγαλύτερη διαφάνεια και αποτελεσµατικότητα. Είναι σηµαντικό η αγορά αυτή να προσφέρει ένα βαθµό προστασίας στους καταναλωτές, ώστε η ελεύθερη κυκλοφορία των προσφορών πίστης να µπορεί να πραγµατοποιείται µε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες τόσο γι αυτούς που προσφέρουν όσο και γι αυτούς που ζητούν, µε σεβασµό των διατάξεων και των αναγκών των επιµέρους κρατών µελών. Ο στόχος αυτός µπορεί να επιτευχθεί µε την ελάχιστη εναρµόνιση η οποία θα διασφαλίζει υψηλό βαθµό προστασίας των συµφερόντων όλων των καταναλωτών της PE /100 PR\ doc

9 Κοινότητας και το ίδιο βαθµό πληροφόρησης. Αποσαφήνιση της επιλεγείσας προσέγγισης της ελάχιστης εναρµόνισης. Τροπολογία 5 αιτιολογική σκέψη 6 (6) Λόγω της αυξανόµενης διαφοροποίησης των ειδών προσφοράς και των φορέων που προσφέρουν πιστώσεις, πρέπει να θεωρηθεί ως µεσίτης πιστώσεων κάθε πρόσωπο που παρέχει σε έναν πιστωτικό φορέα στοιχεία για την εξακρίβωση της ταυτότητας του καταναλωτή και βοηθά στη σύναψη σύµβασης πίστωσης, µε αµοιβή, ανεξάρτητα από τη µορφή της αµοιβής αυτής. Ωστόσο οι δικηγόροι και οι συµβολαιογράφοι δεν πρέπει καταρχήν να θεωρούνται ως µεσίτες πιστώσεων ακόµα κι αν ο καταναλωτής ζητήσει από αυτούς συµβουλές σχετικά µε τις συνέπειες µιας σύµβασης πίστωσης ή αν προσφέρουν βοήθεια για τη διατύπωση ή την επικύρωση της σύµβασης, υπό τον όρο ότι θα περιορίζονται στο ρόλο του νοµικού ή του οικονοµικού συµβούλου και δεν θα παραπέµπουν τους πελάτες τους σε συγκεκριµένους πιστωτικούς φορείς. Το κείµενο της οδηγίας ασχολείται επαρκώς µε τους µεσίτες πιστώσεων. Τροπολογία 6 αιτιολογική σκέψη 10 (19) Για την εξασφάλιση πραγµατικής προστασίας του καταναλωτή χρειάζεται να προβλεφθεί µια πιο αυστηρή προσέγγιση όσον αφορά τις πρακτικές PR\ doc 9/100 PE

10 της ενεργού προσέγγισης πελατών κατ οίκον για τη σύναψη συµβάσεων πίστωσης από αυτές που προβλέπονται στην οδηγία 85/577/ΕΟΚ του Συµβουλίου της 20ής εκεµβρίου 1985 για την προστασία των καταναλωτών κατά τη σύναψη συµβάσεων εκτός εµπορικού καταστήµατος 1. Οι διατάξεις της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ σχετικά µε την προστασία των καταναλωτών σε περίπτωση συµβάσεων που συνάπτονται εκτός επαγγελµατικών χώρων εξασφαλίζουν επαρκή προστασία των καταναλωτών και κατά τη σύναψη συµβάσεων δανείων, και δεν χρειάζεται, εποµένως, περαιτέρω ρύθµιση. εδοµένης της πρότασης για απαλοιφή του άρθρου 5, η αιτιολογική σκέψη 10 είναι ξεπερασµένη. Τροπολογία 7 αιτιολογική σκέψη 11 (11) Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας πρέπει να εφαρµόζονται µε την επιφύλαξη της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Συµβουλίου της 24 ης Οκτωβρίου 1995 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδοµένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδοµένων αυτών 2. Ωστόσο, σε ορισµένες περιπτώσεις πρέπει να υπάρχει ένα κατάλληλο πλαίσιο για τη συλλογή και την επεξεργασία των αναγκαίων προσωπικών δεδοµένων για την αξιολόγηση του κινδύνου της πίστωσης. Οι διατάξεις της οδηγίας 95/46/ΕΚ σχετικά µε την προστασία των φυσικών προσώπων κατά την επεξεργασία δεδοµένων προσωπικού χαρακτήρα και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδοµένων εγγυώνται επαρκή προστασία των καταναλωτών και κατά τη σύναψη συµβάσεων δανείων. εν απαιτούνται, εποµένως, περαιτέρω ειδικές διατάξεις στην οδηγία περί καταναλωτικών δανείων. 1 ΕΕ L 372 της , σ ΕΕ L 281 της , σ. 31. PE /100 PR\ doc

11 Τροπολογία 8 αιτιολογική σκέψη 12 (12) Για να επιτευχθεί η µείωση του κινδύνου της πίστωσης τόσο για τον πιστωτικό φορέα όσο και για τον καταναλωτή, η πείρα και η πρακτική δείχνουν ότι είναι ενδιαφέρον να υπάρχουν σωστές και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά µε πιθανές αθετήσεις υποχρεώσεων πληρωµών. Τα κράτη µέλη πρέπει συνεπώς να εξασφαλίσουν τη χρήση στην επικράτειά τους µιας κεντρικής βάσης δεδοµένων, δηµόσιας ή ιδιωτικής, ενδεχοµένως µε τη µορφή ενός δικτύου βάσεων δεδοµένων. Σ' αυτή η βάση ή σ' αυτό το δίκτυο πρέπει να καταχωρούνται οι καταναλωτές και οι εγγυητές του κράτους µέλους που δεν είναι συνεπείς στις πληρωµές τους. Με στόχο την αποτελεσµατικότητα, οι πιστωτικοί φορείς πρέπει να είναι υποχρεωµένοι να συµβουλεύονται αυτή την κεντρική βάση δεδοµένων πριν από την αποδοχή ανάληψης οποιασδήποτε δέσµευσης εκ µέρους του καταναλωτή ή του εγγυητή. Για να µη δηµιουργηθούν διαστρεβλώσεις ανταγωνισµού µεταξύ των πιστωτικών φορέων, η πρόσβαση προσώπων ή επιχειρήσεων στην κεντρική βάση δεδοµένων σε ένα άλλο κράτος µέλος πρέπει να είναι δυνατή υπό τους ίδιους όρους που ισχύουν για τα πρόσωπα ή τις επιχειρήσεις αυτού του κράτους µέλους, είτε απευθείας είτε µέσω της κεντρικής βάσης δεδοµένων του κράτους µέλους προέλευσης. Η υποχρέωση για τη δηµιουργία κεντρικών βάσεων δεδοµένων δεν είναι αναγκαία, διότι τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα όλων των κρατών µελών της ΕΕ είναι ήδη αυτή τη στιγµή σε θέση να συλλέξουν τις αναγκαίες πληροφορίες για την αξιολόγηση της φερεγγυότητας των πελατών τους, χωρίς να απαιτείται προς τούτο η δηµιουργία σχετικής υποδοµής βάσει κρατικής ρύθµισης. Εξ άλλου, η αιτιολογική σκέψη 12 καθίσταται ξεπερασµένη λόγω των τροποποιήσεων στα άρθρα 7 και 8. PR\ doc 11/100 PE

12 Τροπολογία 9 αιτιολογική σκέψη 13 (13) Για την εξασφάλιση του απόρρητου των πληροφοριών και την προστασία των δεδοµένων προσωπικού χαρακτήρα, είναι σηµαντικό τα λαµβανόµενα δεδοµένα να µπορούν να χρησιµοποιηθούν µόνον για την εκτίµηση του κινδύνου µη εκτέλεσης µιας σύµβασης από τον καταναλωτή ή από τον εγγυητή. Επίσης, οποιαδήποτε περαιτέρω επεξεργασία ή χρήση των προσωπικών δεδοµένων που λαµβάνονται από αυτή την κεντρική βάση δεδοµένων πρέπει να απαγορεύεται. Τέλος, για την αποφυγή κάθε κινδύνου, τα δεδοµένα πρέπει να διαγράφονται αµέσως µετά τη σύναψη της σύµβασης πιστώσεως ή την απόρριψη της αίτησης για χορήγηση πίστωσης Βλ. αιτιολόγηση τροπολογίας στην αιτιολογική σκέψη 12. Τροπολογία 10 αιτιολογική σκέψη 14 (14) Για να εξασφαλιστεί ότι ο καταναλωτής θα µπορεί να λαµβάνει την απόφασή του έχοντας πλήρως συνείδηση των πραγµάτων, είναι αναγκαίο να παρέχεται στον καταναλωτή επαρκής ενηµέρωση σχετικά µε τους όρους και το κόστος της πίστωσης, καθώς επίσης σχετικά µε τις υποχρεώσεις που αναλαµβάνει πριν από τη σύναψη της συµβάσεως πίστωσης, για λόγους τέλειας διαφάνειας και για να µπορεί να συγκρίνει τις προσφορές. Η πληροφόρηση αυτή πρέπει να περιλαµβάνει ειδικότερα το συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο για τη χορήγηση της πίστωσης συνοδευόµενο από ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγµα καθώς και το συνολικό χρεωστικό επιτόκιο. (14) Για να εξασφαλιστεί ότι ο καταναλωτής θα µπορεί να λαµβάνει την απόφασή του έχοντας πλήρως συνείδηση των πραγµάτων, είναι αναγκαίο να παρέχεται στον καταναλωτή επαρκής ενηµέρωση σχετικά µε τους όρους και το κόστος της πίστωσης, καθώς επίσης σχετικά µε τις υποχρεώσεις που αναλαµβάνει πριν από τη σύναψη της συµβάσεως πίστωσης, για λόγους τέλειας διαφάνειας και για να µπορεί να συγκρίνει τις προσφορές. Προκειµένου να υπάρχει όσο το δυνατόν µεγαλύτερη διαφάνεια, η πληροφόρηση αυτή πρέπει να περιλαµβάνει ειδικότερα και στοιχεία σχετικά µε το ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο που υπολογίζεται µε ενιαίο τρόπο σε ολόκληρη την ΕΕ. PE /100 PR\ doc

13 Η επιθυµητή συγκρισιµότητα του πραγµατικού επιτοκίου σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν µπορεί να επιτευχθεί µε την παράθεση δύο επιτοκίων που έχουν υπολογιστεί µε διαφορετικό τρόπο (το πραγµατικό ετήσιο επιτόκιο σύµφωνα µε το άρθρο 12 και το συνολικό χρεωστικό επιτόκιο σύµφωνα µε το άρθρο 13). ιότι η παράθεση τριών επιτοκίων συνολικά (σύµφωνα µε το άρθρο 6 παρ. 2ζ πρέπει να αναφέρεται επιπλέον το χρεωστικό επιτόκιο) χρήζει σε µεγάλο βαθµό εξηγήσεων κατά την άποψη του εισηγητή, και συµβάλλει έτσι -αντίθετα από την υποχρέωση εξήγησης του πραγµατικού επιτοκίου µέσω παραδειγµάτων- στη βελτίωση της πληροφόρησης των καταναλωτών. Η αναφορά στο συνολικό χρεωστικό επιτόκιο πρέπει εποµένως να αντικατασταθεί από το ρυθµισµένο εκ νέου πραγµατικό ετήσιο επιτόκιο και να συµπληρωθεί από αναφορά στο ότι η προτεινόµενη ρύθµιση του πραγµατικού επιτοκίου οδηγεί σε συγκρισιµότητα των στοιχείων για το πραγµατικό επιτόκιο σε επιπεδο ΕΕ. Επιπλέον, η αναφορά στο υποχρεωτικό παράδειγµα υπολογισµού για την εξήγηση του πραγµατικού επιτοκίου σε σχέση µε την αναδιατύπωση των προτεινόµενων λεπτοµερειών του άρθρου 13 για τον υπολογισµό του πραγµατικού επιτοκίου καθίσταται ξεπερασµένη. Τροπολογία 11 αιτιολογική σκέψη 15 (15) Λόγω της πολυπλοκότητας, τόσο τεχνικής όσο και νοµικής, των µέσων πίστωσης πρέπει να προβλεφθεί µια γενική υποχρέωση παροχής συµβουλών εκ µέρους του µεσίτη πιστώσεων ή του πιστωτικού φορέα, έτσι ώστε ο καταναλωτής να µπορεί, πλήρως ενηµερωµένος, να κάνει την καλύτερη επιλογή µεταξύ των µορφών πίστωσης που του προσφέρονται. Επίσης, σύµφωνα µε την αρχή του «υπεύθυνου δανεισµού», εναπόκειται στον πιστωτικό φορέα να εξακριβώσει εάν ένας καταναλωτής, και ενδεχοµένως ένας εγγυητής, είναι σε θέση να τηρήσει νέες υποχρεώσεις. (15) Λόγω της πολυπλοκότητας, τόσο τεχνικής όσο και νοµικής, των µέσων πίστωσης πρέπει να προβλεφθεί µια γενική υποχρέωση παροχής συµβουλών εκ µέρους του µεσίτη πιστώσεων ή του πιστωτικού φορέα, έτσι ώστε ο καταναλωτής να µπορεί, πλήρως ενηµερωµένος, να κάνει την καλύτερη επιλογή µεταξύ των µορφών πίστωσης που του προσφέρονται. Σύµφωνα µε την αρχή του «υπεύθυνου δανεισµού και της υπεύθυνης πίστωσης», πρέπει, προς το συµφέρον τόσο του πιστωτικού φορέα όσο και του πιστολήπτη, να υπάρχει πλήρης και ειλικρινής πληροφόρηση πριν από τη σύναψη της σύµβασης. Η αρχή του υπεύθυνου δανεισµού και της υπεύθυνης πίστωσης πρέπει να διατυπωθεί ως αµοιβαίο καθήκον του πιστωτικού φορέα και του πιστολήπτη. Τροπολογία 12 αιτιολογική σκέψη 16 (16) Οι όροι που προβλέπονται σε (16) Οι όροι που προβλέπονται σε PR\ doc 13/100 PE

14 σύµβαση πίστωσης ενδέχεται να είναι δυσµενείς σε ορισµένες περιπτώσεις για τον καταναλωτή. Με τη θέσπιση ορισµένων προϋποθέσεων που θα ισχύουν σε όλες τις µορφές πιστώσεων πρέπει να επιτευχθεί η βελτίωση του βαθµού προστασίας των καταναλωτών. Η σύµβαση πίστωσης θα πρέπει να επιβεβαιώνει και να συµπληρώνει τις πληροφορίες που έχουν δοθεί πριν από τη σύναψή της, ενδεχοµένως µε τη βοήθεια ενός πίνακα χρεολυσίων και µε την αναφορά των εξόδων σε περίπτωση µη εκτέλεσης της σύµβασης. σύµβαση πίστωσης ενδέχεται να είναι δυσµενείς σε ορισµένες περιπτώσεις για τον καταναλωτή. Με τη θέσπιση ορισµένων προϋποθέσεων ως ελάχιστων προτύπων πρέπει να επιτευχθεί η βελτίωση του βαθµού προστασίας των καταναλωτών. Η σύµβαση πίστωσης θα πρέπει να επιβεβαιώνει και να συµπληρώνει τις πληροφορίες που έχουν δοθεί πριν από τη σύναψή της, ενδεχοµένως µε τη βοήθεια ενός πίνακα χρεολυσίων και µε την αναφορά των εξόδων σε περίπτωση µη εκτέλεσης της σύµβασης. Οι καταναλωτές πρέπει να προστατεύονται µε ελάχιστα πρότυπα ευρωπαϊκής ισχύος. Αυτό το επίπεδο προστασίας µπορεί να θεσπιστεί µόνο από τα κράτη µέλη. Τροπολογία 13 αιτιολογική σκέψη 19 (19) Προκειµένου να προωθηθεί η εδραίωση και η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να διασφαλιστεί υψηλός βαθµός προστασίας των καταναλωτών στο σύνολο της Κοινότητας, θα πρέπει να βελτιωθεί η µέθοδος υπολογισµού του συνολικού ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου και να καθοριστούν οι συντελεστές του συνολικού κόστους της πίστωσης που πρέπει να χρησιµοποιούνται κατά τον υπολογισµό. Πράγµατι, το συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο αποτελεί ένα µέσο σύγκρισης που δίνει στον καταναλωτή τη δυνατότητα να υπολογίζει στο χρόνο και στο χώρο, τις συνέπειες των υποχρεώσεων που προκύπτουν από τη σύναψη µιας σύµβασης πιστώσεως για τον προϋπολογισµό του. Το συνολικό κόστος της πίστωσης θα πρέπει εποµένως να περιλαµβάνει όλα τα στοιχεία κόστους τα οποία καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής για την πίστωση που του χορηγείται, είτε είναι (19) Προκειµένου να προωθηθεί η εδραίωση και η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να διασφαλιστεί υψηλός βαθµός προστασίας των καταναλωτών στο σύνολο της Κοινότητας, θα πρέπει να θεσπιστεί οριστικά η συγκρισιµότητα του πραγµατικού επιτοκίου σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κατά την τελευταία τροποποίηση της οδηγίας µε την οδηγία 98/7/ΕΚ καθορίστηκε ενιαίος µαθηµατικός τύπος για τον υπολογισµό του ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου. Επίσης, τα στοιχεία σχετικά µε τα πραγµατικά επιτόκια δεν είναι συγκρίσιµα σε επίπεδο ΕΕ, διότι σε ορισµένα κράτη µέλη λαµβάνονται υπόψη διαφορετικοί παράγοντες κόστους στον υπολογισµό. Είναι, εποµένως, αναγκαίο, να οριστεί σαφώς η έννοια «συνολικό κόστος πίστωσης για τον καταναλωτή». Και τούτο θα πρέπει να αφορά αποκλειστικά το κόστος που επιβάλλει ή µπορεί να επηρεάζει ο ίδιος ο πιστωτικός φορέας, διότι ο υπολογισµός των στοιχείων PE /100 PR\ doc

15 καταβλητέα στον πιστωτικό φορέα, είτε στον µεσίτη πιστώσεων, είτε σε οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο. Από την άποψη αυτή, ακόµη και αν µια ασφάλεια συνάπτεται οικειοθελώς από τον καταναλωτή κατά τον χρόνο σύναψης της σύµβασης πίστωσης, το κόστος που συνδέεται µε την ασφάλεια αυτή θα πρέπει να συµπεριλαµβάνεται στο συνολικό κόστος της πίστωσης κόστους που αφορούν τρίτους θα προϋπέθετε δυσανάλογα µεγάλη επιβάρυνση για τους πιστωτικούς φορείς. Το κόστος που συνδέεται µε τη σύναψη µιας ασφάλειας πρέπει να συνυπολογίζεται στο συνολικό κόστος µόνον εφόσον ο καταναλωτής είναι υποχρεωµένος να συνάπτει την ασφάλεια αυτή. Η επιδιωκόµενη συγκρισιµότητα των στοιχείων για το πραγµατικό επιτόκιο σε επίπεδο ΕΕ προϋποθέτει τον ενιαίο ορισµό του «συνολικού κόστους της πίστωσης», που βασίζεται πλέον στην έννοια του υπολογισµού του πραγµατικού επιτοκίου, η οποία περιλαµβάνεται στο άρθρο 13. Η διατύπωση της αιτιολογικής σκέψης 19 πρέπει εποµένως να προσαρµοστεί αντίστοιχα. Τροπολογία 14 αιτιολογική σκέψη 20 (29) Επίσης ο καταναλωτής πρέπει να ενηµερώνεται, µέσω του συνολικού χρεωστικού επιτοκίου, σχετικά µε τα συνολικά ποσά που αξιώνει ο πιστωτικός φορέας, µε εξαίρεση των πληρωτέων σε τρίτους ποσών. Πρόκειται για ένα επιτόκιο βάσει του οποίου ο καταναλωτής µπορεί να συγκρίνει τις αξιώσεις κόστους του ίδιου του πιστωτικού φορέα για τα διάφορα προϊόντα που προσφέρονται από αυτόν καθώς και για τα διάφορα προϊόντα που προσφέρονται στην αγορά. Η επιδιωκόµενη συγκρισιµότητα των στοιχείων για το πραγµατικό επιτόκιο σε επίπεδο ΕΕ προϋποθέτει τον ενιαίο ορισµό του «συνολικού κόστους της πίστωσης», που βασίζεται πλέον στην έννοια του υπολογισµού του πραγµατικού επιτοκίου, η οποία περιλαµβάνεται στο άρθρο 13. Η διατύπωση της αιτιολογικής σκέψης 19 πρέπει εποµένως να προσαρµοστεί αντίστοιχα. Τροπολογία 15 αιτιολογική σκέψη 21 (21) Ο καταναλωτής θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκπληρώνει τις (21) Ο καταναλωτής θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκπληρώνει τις PR\ doc 15/100 PE

16 υποχρεώσεις του πριν καταστούν ληξιπρόθεσµες. Σε περίπτωση µερικής πρόωρης εξόφλησης είτε σε περίπτωση ολικής εξόφλησης ο πιστωτικός φορέας µπορεί να αξιώσει µια εύλογη και αντικειµενική αποζηµίωση, εφόσον θεωρείται ότι η εξόφληση αυτή συνεπάγεται οικονοµική ζηµία για τον πιστωτικό φορέα. υποχρεώσεις του πριν καταστούν ληξιπρόθεσµες. Σε περίπτωση µερικής πρόωρης εξόφλησης είτε σε περίπτωση ολικής εξόφλησης ο πιστωτικός φορέας µπορεί να αξιώσει µια εύλογη και αντικειµενική αποζηµίωση, αν η εξόφληση αυτή συνεπάγεται οικονοµική ζηµία για τον πιστωτικό φορέα. Τροπολογία 16 αιτιολογική σκέψη 22 (22) Εάν ο προµηθευτής αγαθών ή υπηρεσιών που αποκτήθηκαν στο πλαίσιο µιας συµφωνίας πίστωσης, µπορεί να θεωρηθεί ως µεσίτης πίστωσης, ο καταναλωτής πρέπει να µπορεί να έχει δικαιώµατα έναντι του πιστωτικού φορέα πέραν των κανονικών συµβατικών του δικαιωµάτων έναντι του προµηθευτή αγαθών ή υπηρεσιών. (22) Εάν ο προµηθευτής αγαθών ή υπηρεσιών που αποκτήθηκαν στο πλαίσιο µιας συµφωνίας πίστωσης, µπορεί να θεωρηθεί ως µεσίτης πίστωσης, ο καταναλωτής πρέπει να µπορεί να έχει τα ίδια δικαιώµατα έναντι του πιστωτικού φορέα όπως τα κανονικά συµβατικά του δικαιώµατα έναντι του προµηθευτή αγαθών ή υπηρεσιών. εν είναι προφανές, για ποιο λόγο ο χρηµατοδοτούµενος αγοραστής πρέπει να διαθέτει περισσότερα δικαιώµατα από εκείνον που πληρώνει τοις µετρητοίς. Στην περίπτωση, ωστόσο, συνδεδεµένων επιχειρήσεων ο καταναλωτής µπορεί να επικαλεστεί ελλείψεις από αµφότερα τα συµβαλλόµενα µέρη. Τούτο δικαιολογείται από την οικονοµική συνάρτηση των δύο αυτών επιχειρήσεων. Τροπολογία 17 αιτιολογική σκέψη 23 (23) Η εκχώρηση των δικαιωµάτων του πιστωτικού φορέα που απορρέουν από µία σύµβαση πίστωσης δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσµα την επιδείνωση της θέσης του καταναλωτή ή του εγγυητή. Για τους ίδιους λόγους ο πιστωτικός φορέας που προσφέρει µια σύµβαση πίστωσης µε ανασύσταση κεφαλαίου οφείλει να αναλάβει τον σχετικό κίνδυνο εάν το τρίτο µέρος που προβαίνει στην ανασύσταση αθετήσει τις υποχρεώσεις PE /100 PR\ doc

17 του. Η εφαρµογή των εναλλακτικών µεθόδων απόσβεσης που χρησιµοποιούν οι καταναλωτές σε µη αµελητέο βαθµό δυσχεραίνεται από την απαίτηση για πρόσθετη σύµβαση. Αλλά ο πιστωτικός φορέας δεν µπορεί στην περίπτωση συµβάσεων πίστωσης µε συγκέντρωση κεφαλαίου να φέρει τον κίνδυνο αποτυχίας της συγκέντρωσης κεφαλαίου εξαιτίας τρίτων, διότι µε τον τρόπο αυτό ο πιστωτικός φορέας αναλαµβάνει τον κίνδυνο παραλείψεων στην απόσβεση ή και χρεοκοπίας του τρίτου. Τροπολογία 18 αιτιολογική σκέψη 24 (24) Πρέπει να δηµιουργηθούν κοινοί κανόνες όσον αφορά τα µέτρα που λαµβάνονται για τη µη εκτέλεση συµβάσεων πίστωσης. Ιδιαίτερα, ορισµένες ενέργειες είσπραξης εµφανώς δυσανάλογες, θα πρέπει να θεωρούνται παράνοµες (24) Πρέπει να δηµιουργηθούν κοινοτικά ελάχιστα πρότυπα όσον αφορά τα µέτρα που λαµβάνονται για τη µη εκτέλεση συµβάσεων πίστωσης. Ιδιαίτερα, ορισµένες ενέργειες είσπραξης εµφανώς δυσανάλογες, θα πρέπει να θεωρούνται παράνοµες Τροπολογία 19 αιτιολογική σκέψη 25 (25) Τα κράτη µέλη πρέπει να θεσπίσουν κατάλληλα µέτρα για τη χορήγηση αδειών σε πρόσωπα που προτείνουν πιστώσεις ή ενεργούν ως µεσίτες πιστώσεων για τη σύναψη πιστωτικών συµβάσεων, για τον έλεγχο ή την εποπτεία των προαναφερόµενων πιστωτικών φορέων και µεσιτών, καθώς επίσης για να παράσχουν τη δυνατότητα στους καταναλωτές να υποβάλλουν καταγγελίες σχετικά µε πιστωτικές συµβάσεις ή πιστωτικούς όρους.. Οι ειδικές διατάξεις για τους µεσίτες πιστώσεων θα πρέπει περιληφθούν σε ιδιαίτερη νοµική πράξη. PR\ doc 17/100 PE

18 Τροπολογία 20 αιτιολογική σκέψη 28 (28) εδοµένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η θέσπιση κανόνων για την εναρµόνιση των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών µελών για τις πιστώσεις που χορηγούνται στους καταναλωτές, δεν µπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη µέλη και µπορεί εποµένως να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα µπορεί να λάβει µέτρα, σύµφωνα µε την αρχή της επικουρικότητας που αναφέρεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύµφωνα µε την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών. (28) εδοµένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η θέσπιση ελάχιστων προτύπων των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών µελών για τις πιστώσεις που χορηγούνται στους καταναλωτές, δεν µπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη µέλη και µπορεί εποµένως να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα µπορεί να λάβει µέτρα, σύµφωνα µε την αρχή της επικουρικότητας που αναφέρεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύµφωνα µε την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών. Μόνον η ρύθµιση µέσω ελάχιστης εναρµόνισης είναι σκόπιµη και δικαιολογηµένη. Τροπολογία 21 Άρθρο 1 Η παρούσα οδηγία έχει ως σκοπό την εναρµόνιση των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών µελών που διέπουν τις συµβάσεις πιστώσεων που χορηγούνται σε καταναλωτές καθώς και τις συµβάσεις εγγύησης Η παρούσα οδηγία καθορίζει τα ελάχιστα πρότυπα που διέπουν τις συµβάσεις πιστώσεων που χορηγούνται σε καταναλωτές για την ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά. Λόγω των διαφορών στις αγορές, τις καταναλωτικές συνήθειες και τις πραγµατικές συνθήκες στις 15 και σύντοµα 25 κράτη µέλη, είναι πιο σκόπιµη η θέσπιση ελάχιστων προτύπων. Η προσέγγιση της µέγιστης εναρµόνισης οδηγεί σε µείωση του επιπέδου προστασίας των καταναλωτών στα κράτη µέλη. PE /100 PR\ doc

19 Τροπολογία 22 Άρθρο 2, παρ. γ γ) «σύµβαση πίστωσης»: είναι η σύµβαση δυνάµει της οποίας πιστωτικός φορέας χορηγεί ή υπόσχεται να χορηγήσει σε καταναλωτή πίστωση µε τη µορφή προθεσµίας πληρωµής, δανείου ή οποιασδήποτε άλλης παρόµοιας χρηµατοδοτικής διευκόλυνσης. Οι συµβάσεις που συνάπτονται για τη συνεχή παροχή υπηρεσιών (ιδιωτικών ή δηµόσιων), σύµφωνα µε τις οποίες ο καταναλωτής έχει το δικαίωµα να καταβάλλει µε δόσεις το σχετικό τίµηµα κατά τη διάρκεια της παροχής τους, δεν θεωρούνται ως συµβάσεις πίστωσης κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας γ) «σύµβαση πίστωσης»: είναι η σύµβαση δυνάµει της οποίας πιστωτικός φορέας χορηγεί ή υπόσχεται να χορηγήσει έναντι αµοιβής σε καταναλωτή πίστωση µε τη µορφή προθεσµίας πληρωµής, δανείου ή οποιασδήποτε άλλης παρόµοιας χρηµατοδοτικής διευκόλυνσης. Οι συµβάσεις που συνάπτονται για τη συνεχή παροχή υπηρεσιών και αγαθών ίδιας φύσης και ποσότητας, σύµφωνα µε τις οποίες ο καταναλωτής καταβάλλει µε δόσεις το σχετικό τίµηµα κατά τη διάρκεια της παροχής τους, δεν θεωρούνται ως συµβάσεις πίστωσης κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Στις συµβάσεις πίστωσης πρέπει να περιλαµβάνονται µόνο συµβάσεις έναντι αµοιβής, βάσει των οποίων οι καταναλωτές οφείλουν να καταβάλλουν τόκους και τέλη. Με τον νέο ορισµό αίρονται επίσης ασάφειες όπως για παράδειγµα στην περίπτωση των συνδροµών σε έντυπα. Τροπολογία 23 Άρθρο 2, παρ. δ δ) «µεσίτης πιστώσεων»: είναι κάθε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο που, έναντι αµοιβής, ασκεί κανονικά µια δραστηριότητα διαµεσολάβησης στο πλαίσιο της οποίας προβάλλει ή προτείνει συµβάσεις πίστωσης, εκτελεί τις άλλες προπαρασκευαστικές εργασίες για τη σύναψή τους ή τις συνάπτει η αµοιβή µπορεί να είναι χρηµατική, ή να έχει οποιαδήποτε άλλη µορφή συµφωνηθέντος οικονοµικού πλεονεκτήµατος δ) «µεσίτης πιστώσεων»: είναι κάθε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο που έχει ως κύρια δραστηριότητα τη διαµεσολάβηση πιστώσεων έναντι αµοιβής. Μεσίτης πιστώσεων δεν είναι όποιος διαµεσολαβεί ως προµηθευτής ή πωλητής εµπορευµάτων ή πάροχος υπηρεσιών για τη χρηµατοδότησή τους µε πίστωση, αν ο πιστωτικός φορέας φέρει την ευθύνη για τη συµπεριφορά του µεσίτη πιστώσεων δυνάµει νόµου ή δυνάµει συµφωνίας. Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να PR\ doc 19/100 PE

20 οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Μολονότι αυτή καθεαυτή η ρύθµιση της διαµεσολάβησης πιστώσεων θα πρέπει να αποτελέσει αντικείµενο ιδιαίτερης οδηγίας, ο όρος πρέπει να χρησιµοποιηθεί και συνεπώς να οριστεί και στην παρούσα οδηγία. Για τούτο, πρέπει η δραστηριότητα του µεσίτη πιστώσεων να οριοθετηθεί από τις παράπλευρες δρατηριότητες. Οι ειδικές περιπτώσεις των προσφερόντων χρηµατοδοτικές δυνατότητες στο λιανικό εµπόριο ή στην πώληση αυτοκινήτων, κατά τις οποίες ο πωλητής µεταφέρει απλώς µια προσφορά µεταξύ πιστωτικού φορέα και καταναλωτή, πρέπει να εξαιρούνται. Τροπολογία 24 Άρθρο 2, παρ. δ α (νέα) δα) «Μεσιτεία πιστώσεων» είναι η προσφορά, πρόταση ή εκτέλεση άλλων προπαρασκευαστικών εργασιών για τη σύναψη συµβάσεων πίστωσης ή η διεκπεραίωση της σύναψης συµβάσεων πίστωσης. Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Μολονότι αυτή καθεαυτή η ρύθµιση της διαµεσολάβησης πιστώσεων θα πρέπει να αποτελέσει αντικείµενο ιδιαίτερης οδηγίας, ο όρος πρέπει να χρησιµοποιηθεί και συνεπώς να οριστεί και στην παρούσα οδηγία. Για τούτο, πρέπει η δραστηριότητα του µεσίτη πιστώσεων να οριοθετηθεί από τις παράπλευρες δρατηριότητες. Οι ειδικές περιπτώσεις των προσφερόντων χρηµατοδοτικές δυνατότητες στο λιανικό εµπόριο ή στην πώληση αυτοκινήτων, κατά τις οποίες ο πωλητής µεταφέρει απλώς µια προσφορά µεταξύ πιστωτικού φορέα και καταναλωτή, πρέπει να εξαιρούνται. Τροπολογία 25 Άρθρο 2, παρ. ε ε) «σύµβαση εγγύησης»: είναι µια επικουρική σύµβαση, η οποία συνάπτεται από έναν εγγυητή και εγγυάται ή υπόσχεται εγγύηση της εκτέλεσης κάθε µορφής πίστωσης που χορηγείται σε φυσικά ή νοµικά πρόσωπα ε) «σύµβαση εγγύησης»: είναι µια σύµβαση που συνδέεται µε µια πιστωτική σύµβαση, µε την οποία ένας εγγυητής εγγυάται την εκτέλεση µιας πιστωτικής σύµβασης που εµπίπτει στο πεδίο εφαρµογής της παρούσας οδηγίας. PE /100 PR\ doc

21 Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Τροπολογία 26 Άρθρο 2, παρ. στ στ) «εγγυητής»: είναι ο καταναλωτής που συνάπτει µια σύµβαση εγγύησης στ) «εγγυητής»: είναι ο καταναλωτής που συνάπτει µια σύµβαση εγγύησης για µια πιστωτική σύµβαση που έχει συνάψει ένας τρίτος Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Τροπολογία 27 Άρθρο 2, παρ. ζ ζ) «συνολικό κόστος της πίστωσης για τον καταναλωτή»: είναι το σύνολο των επιβαρύνσεων, συµπεριλαµβανοµένων των χρεωστικών τόκων και άλλων αποζηµιώσεων, προµηθειών, φόρων και εξόδων πάσης φύσεως, τις οποίες καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής για την πίστωση που του δίνεται ζ) «συνολικό κόστος της πίστωσης για τον καταναλωτή»: είναι το σύνολο των επιβαρύνσεων, συµπεριλαµβανοµένων των χρεωστικών τόκων, προµηθειών και φόρων, τις οποίες καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής στον πιστωτικό φορέα κατά την εκτέλεση µιας πιστωτικής σύµβασης και τις οποίες ο πιστωτικός φορέας γνωρίζει κατά τη στιγµή της σύναψης της σύµβασης, µε εξαίρεση τα έξοδα που συνδέονται µε παρεµφερείς υπηρεσίες, για τις οποίες ο καταναλωτής είναι ελεύθερος να επιλέξει εάν θα ζητήσει την παροχής τους από τον πιστωτικό φορέα ή από άλλο πάροχο υπηρεσιών και τα έξοδα που απαιτούνται από τον καταναλωτή κατά τη σύναψη σύµβασης πίστωσης από άλλα πρόσωπα εκτός του πιστωτικού φορέα, κυρίως από τον συµβολαιογράφο, την εφορία, τον υποθηκοφύλακα και εν γένει τα έξοδα PR\ doc 21/100 PE

22 που επιβάλλονται από τις αρµόδιες για την καταχώρηση και τα ενέχυρα αρχές. Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Το συνολικό κόστος πρέπει να οριστεί υπό το φως της προβλεψιµότητας, προκειµένου ο πιστωτικός φορέας να µπορεί να το απαιτήσει. Τροπολογία 28 Άρθρο 2, παρ. η η) «συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο»: είναι το συνολικό κόστος της πίστωσης για τον καταναλωτή, εκφραζόµενο ως ετήσιο ποσοστό του συνολικού ποσού της παρεχόµενης πίστωσης η) «συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο»: είναι το συνολικό κόστος της πίστωσης για τον καταναλωτή, υπό την έννοια της παραγράφου ζ, εκφραζόµενο ως ετήσιο ποσοστό του συνολικού ποσού της παρεχόµενης πίστωσης Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Τροπολογία 29 Άρθρο 2, παρ. θ θ) «ποσά που εισπράττονται από τον πιστωτικό φορέα": το σύνολο των υποχρεωτικών εξόδων που συνδέονται µε τη σύµβαση πίστωσης και πληρώνονται από τον καταναλωτή στον πιστωτικό φορέα Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να απαλειφθεί ο συγκεκριµένος ορισµός. PE /100 PR\ doc

23 Τροπολογία 30 Άρθρο 2, παρ. ι ι) «συνολικό χρεωστικό επιτόκιο»: τα ποσά που εισπράττονται από τον πιστωτικό φορέα που εκφράζονται σε ετήσιο ποσοστό του συνολικού ποσού της πίστωσης Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να απαλειφθεί ο συγκεκριµένος ορισµός. Τροπολογία 31 Άρθρο 2, παρ. ιε ιε) «σταθερό µέσο» είναι κάθε µέσο που επιτρέπει στον καταναλωτή να αποθηκεύει πληροφορίες απευθυνόµενες προσωπικά σε αυτόν, κατά τρόπο προσπελάσιµο για µελλοντική αναφορά επί χρονικό διάστηµα επαρκές για τους σκοπούς που εξυπηρετούν οι πληροφορίες και το οποίο επιτρέπει την ακριβή αναπαραγωγή των αποθηκευµένων πληροφοριών. ιε) «εγγράφως»: η γραπτή µορφή και κάθε µορφή µετάδοσης που επιτρέπει στον καταναλωτή να αποθηκεύει πληροφορίες απευθυνόµενες προσωπικά σε αυτόν, κατά τρόπο προσπελάσιµο για µελλοντική αναφορά επί χρονικό διάστηµα επαρκές για τους σκοπούς που εξυπηρετούν οι πληροφορίες και το οποίο επιτρέπει την ακριβή αναπαραγωγή των αποθηκευµένων πληροφοριών. Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Τροπολογία 32 Άρθρο 2, παρ. ιστ α (νέα) ιστ) «συνδεδεµένη σύµβαση πίστωσης»: σύµβαση για την προµήθεια εµπορεύµατος ή την παροχή υπηρεσίας, εφόσον η πίστωση εξυπηρετεί τη χρηµατοδότηση της άλλης σύµβασης και εποµένως οι δύο συµβάσεις συνιστούν µια οικονοµική ενότητα.ότητα. Μπορεί να γίνεται λόγος για οικονοµική ενότητα ιδιαίτερα όταν η επιχείρηση PR\ doc 23/100 PE

24 χρηµατοδοτεί η ίδια την πίστωση του καταναλωτή, ή στην περίπτωση χρηµατοδότησης από τρίτο, αν ο δανειοδότης εξυπηρετείται από τη συνεργασία της επιχείρησης στην προετοιµασία ή τη σύναψη της σύµβασης πίστωσης. Για την σαφέστερη διάρθρωση της οδηγίας και για αυξηµένη νοµική ασφάλεια πρέπει να οριστούν εκ νέου διάφορες έννοιες. Προκειµένου να διασφαλίζεται ή δέουσα προστασία των καταναλωτών σε περίπτωση στενής σχέσης µεταξύ πιστωτικού φορέα και πωλητή, καθιερώνεται ο όρος «συνδεδεµένη πιστωτική σύµβαση». Τροπολογία 33 Άρθρο 3, παρ Η παρούσα οδηγία δεν εφαρµόζεται στις ακόλουθες συµβάσεις πίστωσης και, ενδεχοµένως, σε οποιαδήποτε σύµβαση εγγύησης που αντιστοιχεί σε: 2. Η ακόλουθη οδηγία δεν εφαρµόζεται για: Τροπολογία 34 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο αα (νέο) αα) συµβάσεις πίστωσης µέχρι ποσού 500 και για ποσά πάνω από Τα µικροδάνεια δεν πρέπει να επιβαρύνονται µε το κόστος των διαδικασιών της παρούσα οδηγίας. Οι καταναλωτές που δανείζονται ποσά µεγαλύτερα από έχουν επιχειρηµατική πείρα. Τροπολογία 35 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο α α) συµβάσεις πίστωσης που έχουν ως αντικείµενο τη χορήγηση πίστωσης για την απόκτηση ή µετατροπή ενός ακινήτου του οποίου ο καταναλωτής έχει ή επιθυµεί να αποκτήσει την κυριότητα, α) συµβάσεις πίστωσης που κατοχυρώνονται µε υποθήκη επί ακινήτου ή µε άλλη αντίστοιχη εµπράγµατη ασφάλεια επί ακινήτου που PE /100 PR\ doc

25 και οι οποίες κατοχυρώνονται είτε µε υποθήκη επί ακινήτου είτε µε εγγύηση που χρησιµοποιείται γενικά για το σκοπό αυτό σε ένα κράτος µέλος. χρησιµοποιείται γενικά για κατοικία. Τροπολογία 36 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο b β) συµβάσεις µίσθωσης µε εξαίρεση τη µεταβίβαση κυριότητας στο µισθωτή και στους δικαιοδόχους του b) συµβάσεις µίσθωσης µε εξαίρεση εκείνες που προβλέπουν την µελλοντική µεταβίβαση της κυριότητας στο µισθωτή. Οι συµβάσεις καθαρώς µίσθωσης ή ενοικίασης δεν πρέπει να εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής της οδηγίας. Τροπολογία 37 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο β α (νέο) βα) Συµβάσεις χρηµατοδοτικής µίσθωσης σύµφωνα µε τις οποίες δεν υφίσταται υποχρέωση αγοράς του ακινήτου που µισθώνεται. Οι συµβάσεις καθαρώς µίσθωσης ή ενοικίασης δεν πρέπει να εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής της οδηγίας. Τροπολογία 38 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο γ γ) συµβάσεις πίστωσης δυνάµει των οποίων ο καταναλωτής είναι υποχρεωµένος να εξοφλήσει την πίστωση εφάπαξ εντός διαστήµατος που δεν υπερβαίνει τους τρεις µήνες χωρίς να καταβάλει τόκους ή άλλες επιβαρύνσεις PR\ doc 25/100 PE

26 Τροπολογία 39 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο δ δ) συµβάσεις πίστωσης που πληρούν τους ακόλουθους όρους: ι) χορηγούνται στο πλαίσιο δευτερεύουσας δραστηριότητας, δηλαδή δεν ανήκουν στην κύρια εµπορική ή επαγγελµατική δραστηριότητα του πιστωτικού φορέα, ιι) χορηγούνται µε συνολικά ετήσια ποσοστά επιβάρυνσης χαµηλότερα από εκείνα που επικρατούν στην αγορά, ιιι) δεν προσφέρονται γενικά στο κοινό. δ) συµβάσεις πίστωσης στις οποίες πρέπει να πληρούται ένας από τους ακόλουθους όρους: ι) χορηγούνται εκτός του πλαισίου της επαγγελµατικής δραστηριότητας (ιδιωτική πίστωση), ιι) πιστώσεις εργοδοτών στους εργαζοµένους τους µε συνολικά ετήσια ποσοστά επιβάρυνσης χαµηλότερα από εκείνα που επικρατούν στην αγορά ή άτοκα, Φαίνεται επίσης απρόσφορο να περιληφθούν στο καθεστώς της οδηγίας ιδιωτικά δάνεια και δάνεια εργαζοµένων. Τροπολογία 40 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο ε α (νέο) εα) συµβάσεις πίστωσης που επικυρώνονται από συµβολαιογράφο ή δικαστήριο, αποτελούν αποτέλεσµα διαιτησίας δικαστή ή άλλης κρατικά εξουσιοδοτηµένης αρχής ή έχουν ως αντικείµενο την δωρεάν παράταση υπάρχουσας απαίτησης Συµφωνίες που συνάπτονται ενώπιον συµβολαιογράφου ή δικαστή δεν αφήνουν απροστάτευτο τον καταναλωτή, διότι διασφαλίζουν αντικειµενική και εντατική διαβούλευση. Τροπολογία 41 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο ε β (νέο) εβ) συµβάσεις βάσει των οποίων χορηγούνται πιστώσεις από πιστωτικά ή χρηµατοδοτικά ιδρύµατα υπό µορφή PE /100 PR\ doc

27 προκαταβολών σε τρεχούµενο λογαριασµό, µε εξαίρεση τους λογαριασµούς πιστωτικών καρτών 1 ωστόσο, για τέτοιου είδους πιστώσεις έχουν εφαρµογή τα άρθρα 6α και 21. Οι προκαταβολές σε τρεχούµενο λογαριασµό αποτελούν ένα συχνά χρησιµοποιούµενο, ευέλικτο, γρήγορο και εποπτικό µέσο ρευστότητας. Η περίληψή του στην οδηγία θα καθιστούσε αδύνατη την περαιτέρω διάθεσή του υπό τη συνηθισµένη και καταξιωµένη µορφή του. Τροπολογία 42 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο ε γ (νέο) εγ) πιστώσεις ενίσχυσης που παρέχονται από το δηµόσιο ή κατ ανάθεση του δηµοσίου Οι πιστώσεις ενίσχυσης επίσης δεν πρέπει να υπαχθούν στην οδηγία, διότι διασφαλίζουν αρχική χρηµατοδότηση σε εκείνους στους οποίους διαφορετικά θα ήταν δύσκολο ή και αδύνατο να πάρουν δάνειο. Ένα γνωστό παράδειγµα τέτοιων πιστώσεων είναι τα φοιτητικά δάνεια. Τροπολογία 43 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο ε δ (νέο) εδ) συνεταιρισµοί που διαχειρίζονται µη κερδοσκοπικά τις αποταµιεύσεις και τις πιστώσεις των µελών τους, λειτουργούν µε αφιλοκερδή εργασία των συνεργατών τους και χορηγούν πιστώσεις µε µέγιστο ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο καθοριζόµενο βάσει κρατικών ρυθµίσεων, των οποίων µέλη µπορούν να γίνουν µόνον εργαζόµενοι ενός συγκεκριµένου κλάδου, εργοδότη ή περιφέρειας Σε ορισµένα κράτη µέλη λειτουργούν µε επιτυχία συνεταιριστικοί πιστωτικοί φορείς οι οποίοι 1 Εξαίρεση από την τρέχουσα οδηγία. Βλ. επίσης άρθρο 6α. PR\ doc 27/100 PE

28 χορηγούν πιστώσεις κυρίως σε οικονοµικώς ασθενείς οµάδες και παρέχουν επίσης την αναγκαία καθοδήγηση, όπως π.χ. τα υπάρχοντα Credit Unions στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία. Οι φορείς αυτοί λειτουργούν συχνά µε την αφιλοκερδή συµµετοχή των µελών τους. Αν οι φορείς αυτοί υπαχθούν στην οδηγία, η διατήρησή τους δεν µπορεί πλέον να διασφαλιστεί. Τροπολογία 44 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο ε ε (νέο) εε) συµβάσεις πίστωσης που προβλέπουν συµφωνία παράτασης, εγγύησης ή λεπτοµερειών αποπληρωµής δανείων σε περίπτωση αδυναµίας πληρωµής, µεταξύ του πιστωτικού φορέα ή ενός εξουσιοδοτηµένου από αυτόν τρίτου και του πιστολήπτη, αν µε αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να αποφευχθεί µια δικαστική διαδικασία και εφόσον τούτο δεν συνεπάγεται γενικά επιδείνωση των όρων για τον καταναλωτή Για τα δάνεια που αδυνατεί να αποπληρώσει ο καταναλωτής, µπορούν να προβλεφθούν διευκολύνσεις οι οποίες να επιτρέψουν την αποπληρωµή τους µε την αναδιαπραγµάτευση διάφορων ρυθµίσεων περί παράτασης και πληρωµής. Η εν λόγω διαπραγµάτευση µε τον καταναλωτή για την αποπληρωµή του οφειλόµενου ποσού µπορεί να αναληφθεί και από τρίτους εξ ονόµατος του πιστωτικού φορέα, προκειµένου να αποφευχθεί η χρονοβόρα και δαπανηρή δικαστική διαδικασία. Τούτο προσφέρει πλεονεκτήµατα τόσο στον πιστωτικό φορέα όσο και στον καταναλωτή, διότι είναι ταχύτερο και οικονοµικότερο από την δικαστική διαδικασία. Τροπολογία 45 Άρθρο 3, παρ. 2, σηµείο ε στ (νέο) εστ) συµβάσεις πίστωσης που συνάπτονται µε εγγύηση που καταθέτει στον πιστωτικό φορά ο πιστολήπτης, εφόσον ο πιστωτικός φορέας απαιτεί την εγγύηση αυτή Τροπολογία 46 Άρθρο -4 (νέο) Άρθρο -4 Απαιτούµενες πληροφορίες PE /100 PR\ doc

29 1. Οι πληροφορίες και οι πρακτικές που απαιτούνται για την κατάρτιση της σύµβασης περιλαµβάνουν τη διαφήµιση και τα στοιχεία που απαιτούνται για την προσφορά της πίστωσης και το περιεχόµενο της σύµβασης πίστωσης. 2. Ως αναγκαίες πληροφορίες πρέπει να αναφέρονται µε τρόπο εποπτικό και οπτικώς διακριτό, µε τη σειρά που παρατίθενται, το πραγµατικό ετήσιο επιτόκιο, η συµφωνηθείσα διάρκεια της πίστωσης, ο αριθµός και το ύψος των µηνιαίων δόσεων καθώς και το συνολικό κόστος της πίστωσης (Infobox) Πρόσθετες πληροφορίες µπορούν να παρέχονται ξεχωριστά από τα ανωτέρω. 3. Η υποχρέωση για την αναφορά των αναγκαίων πληροφοριών δεν ισχύει στις ακόλουθες περιπτώσεις: αν µία από τις αναγκαίες πληροφορίες της παραγράφου 2 δεν µπορεί να καθοριστεί γενικά ή αν οι συγκεκριµένοι όροι της πίστωσης δεν παρέχονται γενικά σε όλους τους πιστολήπτες πρέπει, ωστόσο, αν χρειαστεί, να δίνονται αντιπροσωπευτικά παραδείγµατα για το πραγµατικό ετήσιο επιτόκιο. στην περίπτωση των συµβάσεων πιστωτικών καρτών. Ο καταναλωτής δικαιούται να έχει κατανοητή και ολοκληρωµένη πληροφόρηση, για να µπορεί να συγκρίνει τις προσφορές σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να µπορεί να επιλέγει το προϊόν που θεωρεί καλύτερο. Το προτεινόµενο «Infobox» θα αποτελέσει ένα τυποποιηµένο µοντέλο για τούτο. Η παροχή πρόσθετων πληροφοριών για την πίστωση δεν αποκλείεται, εφόσον αυτές δεν εµφανίζονται µαζί µε τα στοιχεία του «Infobox». Εξαιρέσεις από το «Infobox» µπορούν να γίνουν µόνο στις περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι δυνατή η διάθεση των αναγκαίων αυτών πληροφοριών. Τροπολογία 47 Άρθρο 4 Άρθρο 4 PR\ doc 29/100 PE

30 ιαφήµιση Με την επιφύλαξη της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ, κάθε διαφήµιση ή προσφορά που διατίθεται σε εµπορικά καταστήµατα και η οποία περιλαµβάνει πληροφορίες σχετικά µε συµβάσεις πίστωσης, ιδίως όσον αφορά το χρεωστικό επιτόκιο, το συνολικό χρεωστικό επιτόκιο και το συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο, θα πρέπει να διατυπώνεται κατά τρόπο σαφή και κατανοητό, τηρουµένων ιδίως των αρχών της καλής πίστης που πρέπει να διέπει τις εµπορικές συναλλαγές. Ο εµπορικός σκοπός των πληροφοριών αυτών θα πρέπει να διαφαίνεται µε σαφήνεια. Αντικείµενο των οδηγιών 84/450/ΕΚ και της πρότασης οδηγίας/κανονισµού για τις αθέµιτες εµπορικές πρακτικές (COM(2003)356). Τροπολογία 48 Άρθρο 5 Άρθρο 5 Απαγόρευση της σύναψης συµβάσεων πίστωσης και εγγύησης εκτός των εµπορικών καταστηµάτων. Κάθε διαδικασία σύναψης συµβάσεως πίστωσης ή εγγύησης εκτός εµπορικών καταστηµάτων απαγορεύεται στις περιστάσεις που προβλέπονται από το άρθρο 1 της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ. PE /100 PR\ doc