Είναι άραγε μια συγκυρία; Μια περίοδος που η δυσειδεμονία έχει χτυπήσει την τοπική διοίκηση;

Transcript

1 Συνάδελφοι-ες Σας καλωσορίζουμε στην Ημερίδα για την υγιεινή και ασφάλεια που πραγματοποιεί το Συνδικάτο ΟΤΑ Νόμου Λάρισας. Από την πρώτη στιγμή το Συνδικάτο, γνήσιο τέκνο της ανάγκης, έβαλε στην προμετωπίδα του αγώνα εκτός των άλλων και το δικαίωμα να εργαζόμαστε σε συνθήκες που θα εξασφαλίζουν ότι θα επιστρέφουμε σπίτι μας υγιείς και ασφαλείς. Δυστυχώς πολλά πράγματα θα τα επαναλάβουμε και σήμερα, αφού ελάχιστα έχουν αλλάξει. Σε αυτό όμως που δεσμευθήκαμε τότε, δεν κάναμε βήμα πίσω. Δεν σταματήσαμε ποτέ να διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες εργασίας. Δεν βγήκε ούτε μια ανακοίνωση που να μην έθετε το ζήτημα των μέσων ατομικής προστασίας. Δεν σταματήσαμε στιγμή να μην βρισκόμαστε δίπλα στον συνάδελφο που μας είχε ανάγκη. Έχουμε ανοίξει μέτωπο με εργοδοσίες Δημάρχους, που αναγνωρίζουν στους συναδέλφους μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα, όπως τα Μέσα ατομικής προστασίας και το γάλα. Παλέψαμε συνάδελφοι, όπως οι κοινωφελείτες να έχουν και αυτοί το δικαίωμα στα μέσα ατομικής προστασίας, τους εμβολιασμούς, στις προληπτικές εξετάσεις, στο γάλα, χωρίς να διαχωρίζουμε σχέσεις εργασίας.δεν είμαστε ευχαριστημένοι όμως. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι να ανατραπεί αυτό το σύστημα που βλέπει την υγεία και την ασφάλεια των εργατών, σαν κόστος, σαν επιλέξιμη δαπάνη. Εμείς από αυτό το μετερίζι, έχουμε επιλέξει να παλεύουμε για μια ζωή με δικαιώματα, όπου ο εργάτης θα έχει το δίκιο και το Νόμο στα χέρια του. Για ένα κόσμο που οι δικές μας ανάγκες θα είναι μπροστά. Είναι τραγικό εν καιρώ ειρήνης να υπάρχουν τόσοι νεκροί στους χώρους των ΟΤΑ στις υπηρεσίες αιχμής. Καθημερινά στα αμαξοστάσια, στα εργοτάξια, στις υπηρεσίες πρασίνου και αλλού καταγράφονται εργατικά ατυχήματα, ενώ δεν είναι λίγες φορές που εργατικά ατυχήματα θάβονται. Έτσι αν και γνωρίζουμε επακριβώς των αριθμό των θυμάτων, άγνωστος είναι ο αριθμός των τραυματισμένων ή σακατεμένων συναδέλφων. Όπως άγνωστη είναι η πορεία τους μετά την αποκατάσταση των τραυμάτων. Είναι άραγε μια συγκυρία; Μια περίοδος που η δυσειδεμονία έχει χτυπήσει την τοπική διοίκηση; Ασφαλώς και όχι. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών και επιλογών. Τα προβλεπόμενα μέσα ατομικής προστασίας θεωρούνται κόστος από την πλειοψηφία των διοικήσεων των Δήμων και δαπάνη που μπορεί με διάφορους τρόπους να μπλοκαριστεί ώστε να μην εκτελεστεί, ενώ από την άλλη δεν δίνεται η δυνατότητα της άρνησης στην εκτέλεση εργασίας αν δεν υπάρχουν τα προβλεπόμενα μέσα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, αυτές οι διοικήσεις και την δουλεία τους να κάνουν και να μην επιβαρύνονται με την δαπάνη. Πως αντιμετώπιζαν οι κυβερνήσεις την κατάσταση διαχρονικά; Μετατρέποντας τα μέσα ατομικής προστασίας σε χρήμα. Έτσι έδειχναν το δήθεν φιλολαϊκό τους πρόσωπο. Τι κάνουν στην πράξη; Καλλιεργούν ένα κλίμα εφησυχασμού και μια προβληματική συνείδηση που λέει π.χ. ότι δεν πειράζει, τι να το κάνω το γιλέκο, ας μου δώσει χρήματα καλύτερα. Αυτή η στάση δεν λογαριάζει αφενός τον κίνδυνο να βρεθεί κανείς σε μια από τις λίστες των

2 νεκρών ή των τραυματιών, αφετέρου δεν λογαριάζει ότι τα ΜΑΠ δεν είναι παροχή αλλά το ελάχιστο μέσο εξασφάλισης της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους εργασίας, η ελάχιστη αντιπαροχή για όλους τους κινδύνους στους οποίους μπαίνει κάθε εργαζόμενους καθημερινά στον χώρο εργασίας. Είναι αρκετά; Είναι ικανά να αποτρέψουν κάθε κίνδυνο; Όχι ασφαλώς. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι στηρίζονται σε μια κοινή υπουργική απόφαση του 2006 με μικρές τροποποιήσεις. Δηλαδή μια κοινή υπουργική απόφαση που βγήκε πριν από 13 χρόνια με άλλα δεδομένα, άλλους κινδύνους και άλλες συνθήκες. Ακόμα όμως και να βγει μια σύγχρονη, σήμερα με όλες τις προβλέψεις, δεν μπορεί να καλύψει το σύνολο των κινδύνων που υπάρχουν στην εργασία. Σίγουρα μια επικαιροποίηση, θα περιόριζε τους κινδύνους. Το εργατικό ατύχημα όμως είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η πολλές φορές αθέατη πλευρά άρα και ύπουλη είναι οι επαγγελματικές ασθένειες. Τέτοιες ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε τους διάφορους καρκίνους, τα αυχενικά, τις διαλυμένες αρθρώσεις, το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα και άλλα πολλά. Οι περιπτώσεις όχι απλά δεν αναφέρονται αλλά ούτε και καταγράφονται σε κάποια λίστα. Πόσο οι νεκροί από αυτές Έτσι λοιπόν όσα μέσα ατομικής προστασίας και να φέρει ο εργάτης που χειρίζεται την χλοοκοπτική μηχανή, αν η κεφαλή είναι στραβή, τότε θα εξασφαλίσει μετά την χρήση της έντονους μυιοσκελετικούς πόνους. Ή η κακή στάση του σώματος σε συνδυασμό με μια ελαττωματική καρέκλα, είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσουν πρόβλημα στον χειριστή του Η/Υ. Για αυτά δεν υπάρχει καμία μελέτη και πρόβλεψη. Πόσο για τις επιπτώσεις και τον κίνδυνο που προκαλείται από τον μη εμβολιασμό των εργατών με τα προβλεπόμενα εμβόλια. Ή πόσοι καρκίνοι και άλλες αρρώστιες θα είχαν διαγνωστεί, αν γίνονταν οι προβλεπόμενες ετήσιες εξετάσεις. Γεγονός όμως είναι η παντελής σχεδόν έλλειψη μελετών επαγγελματικών κινδύνου, που αν και είναι υποχρεωτικές, δεν συντάσσονται σχεδόν ποτέ. Είναι εδώ όμως και οι ειδικοί που μπορούν να φωτίσουν πλευρές. Άλλος σημαντικός παράγοντας στην εξίσωση είναι τα μέσα με τα οποία δουλεύουμε. Π.χ. Τα απορριμματοφόρα. Φτάνει μόνο η όποια συντήρηση; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα όριο ζωής που μετά από αυτό θα έπρεπε να ήταν, με κρατική ευθύνη, υποχρεωτική η αντικατάστασή τους;όπως και για τα μηχανήματα έργου επίσης. Τι υπάρχει; Η ανταποδοτικότητα. Δηλαδή το άγριο χαράτσωμα των ήδη τσακισμένων πολιτών, μέσω της ΔΕΗ. Με τον τρόπο αυτό η κρατική ευθύνη για την οποία μιλάμε εμείς, να μετακυλύετε στους πολίτες, μέσω χαρατσώματος. Από την πλευρά τους οι Δήμοι, με υποκειμενικά κριτήρια, αποφασίζουν πως θα ξοδέψουν τα χρήματα αυτά. Χωρίς κανόνες, ούτε προτεραιότητες. Έτσι υπάρχουν Δήμοι όπως το Χαϊδάρι που θα αγοράσει 10 νέα απορριμματοφόρα και μηχανήματα και δεκάδες άλλοι που γέμισαν λαμπιόνια όλους τους ελεύθερους χώρους εν όψει εκλογών. Αν υπήρχε όμως ένας υποχρεωτικός ενιαίος κανονισμός καλής λειτουργίας των απορριμματοφόρων και των μηχανημάτων με υποχρεωτική αντικατάσταση ή ακινησία μετά το πέρας του κύκλου ζωής, τέτοια περιστατικά θα ήταν η εξαίρεση. Άλλο στοιχείο είναι η κατάσταση των κάδων συλλογής απορριμμάτων. Είναι σημαντικός παράγοντας στην καθημερινότητα των εργατών. Ένας φορτωμένος κάδος με ελαττωματικά ροδάκια, είναι σημαντική επιβάρυνση στο σώμα του εργάτη που τον τραβάει ώστε να τον

3 σύρει μέχρι το απορριμματοφόρο. Σημαντικός επίσης είναι και ο τρόπος που καθαρίζονται καθώς και η συχνότητα που πλένονται τα απορριμματοφόρα και οι κάδοι. Ο ελλιπής ή ανεπαρκής καθαρισμός τους επιβαρύνει και αυξάνει αντικειμενικά τους κινδύνους στην υγεία των εργατών. Όλους αυτούς τους παράγοντες τους αναφέραμε ενδεικτικά, ακριβώς για να δείξουμε ότι ακόμα και η πληρέστερη μελέτη να γίνει για τα ΜΑΠ, αυτή δεν φτάνει αν δεν εξαλειφτούν ή περιοριστούν οι παράγοντες που επιβαρύνουν την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στο γενικότερο περιβάλλον εργασίας. Απαιτείτε κατά την γνώμη μας λοιπόν μια διαρκής, επίμονη, σχολαστική και δυναμική παρέμβαση στο πραγματικό περιβάλλον εργασίας. Αυτό όμως είναι το έργο μιας Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας που δεν θα έχει ρόλο παρατηρητή, αλλά ρόλο αποφασιστικό και καίριο. Απαιτούμε δηλαδή το αυτονόητο, να έχει το δικαίωμα η επιτροπή που αποτελείται από εργαζόμενους, να επιβάλλει να μην βγαίνει για δουλειά φορτηγό ή άλλο μέσο αν δεν τηρεί τους κανόνες ασφαλείας. Να μην βγαίνει εργάτης ανεμβολίαστος ή χωρίς μέσα ατομικής προστασίας. Είναι τραγικό για ένα μεροκάματο ακόμα και των 19, αφού χιλιάδες εργαζόμενοι αμείβονται με 495 και εργάζονται με την απαράδεκτη σύμβασή της κοινωφελούς εργασίας, να κινδυνεύουν να κολλήσουν Ηπατίτιδα επειδή δουλεύουν ανεμβολίαστοι σε χώρους υψηλού κινδύνου. Εδώ όμως φαίνεται και ο ρόλος των κυβερνήσεων διαχρονικά. Έτσι αν και έχει θεσμοθετηθεί η υποχρέωση της παροχής εργασίας, δεν υπάρχει επαρκής θεσμοθέτηση του δικαιώματος στην άρνηση εργασίας αν δεν τηρούνται οι βασικοί κανόνες υγιεινής και ασφάλειας. Έτσι ο εργάτης κινδυνεύει να τυλιχθεί σε μια κόλλα χαρτί αν κάνει το αυτονόητο. Να Προστατέψει δηλαδή την υγεία του. Ένα άλλο ζήτημα είναι οι εμβολιασμοί. Προβλέπονται μεν, αλλά η δήθεν φιλεργατική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αφού δεν έχει φροντίσει να παρέχει η ίδια τα εμβόλια σε ικανές ποσότητες στους Δήμους, δεν έχει κάνει και τίποτα ώστε να υποχρεώσει τους βιομήχανους του φαρμάκου να εισαγάγουν τις ποσότητες που απαιτείτε ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη εμβολίων για την Ηπατίτιδα Β για όλο το Στόχος πάλης του ταξικού κινήματος θα πρέπει να είναι ο πλήρης εμβολιασμός κατά των κινδύνων που εγκυμονούν στους χώρους εργασίας των εργαζομένων, με κρατική ευθύνη, σε δομές κρατικές από την πρώτη μέρα εργασίας με πλήρη ιατρικό φάκελο επικαιροποιημένο κατά την ημέρα της πρόσληψης και πάντως πριν να αναλάβει ο εργαζόμενος εργασία. Τεράστιο πολιτικό ζήτημα είναι επίσης η σχέση εργασίας. Είναι κοινά αποδεκτό ότι εκτός της εντατικοποίησης που αντικειμενικά υπάρχει στους χώρους εργασίας λόγω της υποστελέχωσης, κρίσιμος παράγοντας είναι και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας όπου εργάτες με μικρή ή καθόλου προϋπηρεσία αναλαμβάνουν καθήκοντα χωρίς κανείς να τους έχει δείξει πως θα εκτελέσουν τα καθήκοντα τους με ασφάλεια. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τους μυϊκούς κυρίως τραυματισμούς και την υπερβολική καταπόνηση λόγω λάθους στάσης σώματος. Πως λέει ότι έλυσε το πρόβλημα των ελαστικών σχέσεων η κυβέρνηση; Με την 3Κ. Αυτό απάντησε στο αίτημα για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που καταθέσαμε μετά από κινητοποίηση στην Βουλή στις 8/11/18 και που μόνο το ΚΚΕ κατάθεσε σαν πρόταση

4 Νόμου. Εμείς συναγωνιστές δεν μηδενίζουμε τίποτα. Όπως τον αγώνα που έδωσαν με όλες τους τις δυνάμεις χιλιάδες εργαζόμενοι, οδηγώντας την κυβέρνηση να προκηρύξει τον διαγωνισμό αυτό. Όμως είπαμε το εξής και το ξαναλέμε για να γίνει καθαρό σε όλους. Εμείς ζητάμε και τα αποτελέσματα της 3Κ να βγουν άμεσα ώστε να τελειώσει ο Γολγοθάς και το βασανιστήριο της σταγόνας και των διαρροών για χιλιάδες εργαζόμενους και οι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας να μονιμοποιηθούν αφού αυτό έχουν ανάγκη οι υποστελεχωμένες υπηρεσίες των Δήμων. Και αυτό δεν είναι κάτι που αυθαίρετα το διαπιστώνουμε, είναι οι εικόνα που έρχεται από κάθε Δήμο. Αν πιστεύουν ότι πραγματικά λύθηκε το πρόβλημα του προσωπικού στις ανταποδοτικές υπηρεσίες, γιατί δεν καταργούν τις διατάξεις που προβλέπουν έκτακτο προσωπικό σε αυτές; Η απάντηση του Υπουργού είναι μια σκέτη κοροϊδία και το προσεχές διάστημα θα λάβει την απάντηση που το ταξικό κίνημα ξέρει να δίνει. Επίσης αν έχει η κυβέρνηση την ελάχιστη τσίπα την προκαλούμε, να τερματίσει τώρα την απαράδεκτη κατάσταση των συμβάσεων εργασίας των γιατρών και τεχνικών ασφαλείας με τους Δήμους, λες και είναι ανάγκη έκτακτη και παροδική και να προκηρύξει τώρα μόνιμες προσλήψεις γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας σε όλους τους Δήμους. Η διαλεκτική συνεργασία Γιατρού εργασίας, τεχνικού Ασφαλείας και ο αποφασιστικός ρόλος της Επιτροπής Υγιεινής Και Ασφάλειας θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν ένα πιο ασφαλές και υγιεινό περιβάλλον εργασίας. Συνάδελφοι κλείνοντας, Ο καιρός των διαπιστώσεων έχει τελειώσει. Πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Δεν πρέπει να ανεχθούμε ακόμα ένα εργαζόμενο νεκρό στο βαθμό της εντατικοποίησης της εργασίας. Οι νεκροί συνάδελφοι μας δεν είναι απλά νούμερα σε μια θλιβερή στατιστική. Είναι άνθρωποι με οικογένειες, όνειρα, ελπίδες. Η κατάσταση δεν πάει άλλο, έως εδώ, να σταματήσει το αίμα των εργατών στους δήμους. Όταν το φαινόμενο των εργατικών ατυχημάτων παίρνει τέτοιες διαστάσεις αιτία δεν είναι ούτε η κακιά η ώρα, ούτε η κακιά στιγμή όπως θέλουν να παρουσιάσουν κυβέρνηση και πλειοψηφία των δημάρχων. Αιτία είναι η εντατικοποίηση της εργασίας, τα κακοσυντηρημένα οχήματα, η ανύπαρκτη εκπαίδευση του προσωπικού, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η εικοσιτετράωρη λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας, η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας των δημάρχων που βλέπουν ως κόστος τη υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων θυσιάζοντας ακόμα και ανθρώπινες ζωές. Σε αυτή την πραγματικότητα τι απαντούν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και πλειοψηφία των Δημάρχων; Απαντούν με την μείωση κατά 33% του ποσού που θα διατεθεί για το επίδομα των Βαριών και των Ανθυγιεινών. Τους προειδοποιούμε να μην τολμήσουν να αγγίξουν ούτε μια ειδικότητα, αντιθέτως να εντάξουν και άλλες ειδικότητες στο καθεστώς των ΒΑΕ. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα επιτρέψουμε να θυσιαστούν και άλλοι συνάδελφοι για να εξασφαλίσουν τη κερδοφορία τους οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Πρέπει να είναι καθαρό σε όλους. Αυτοί δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν τους βάλουμε φρένο. Την ώρα που οι συνθήκες εργασίας γίνονται όλο και χειρότερες, η

5 πλειοψηφία των Δημάρχων με τις πλάτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που έχει διαλύσει το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), καθημερινά δημιουργούν όλο και σκληρότερες συνθήκες εργασίας όπου επικρατεί ο αυταρχισμός, ο εκβιασμός και η τρομοκρατία. Σε δεκάδες Δήμους οι προϊστάμενοι των συνεργείων στην καθαριότητα, το πράσινο, τα τεχνικά συνεργεία και αλλού, αποτελούν το μακρύ χέρι των διοικήσεων των Δήμων, ξεχνώντας ότι είναι και αυτοί εργαζόμενοι. Και το φαινόμενο διαρκώς εντείνεται κα επεκτείνεται. Είναι ίδιοι που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια συμβιβασμένων εργοδοτικών συνδυασμών που με τον ίδιο τρόπο που διοικούν, εκβιάζουν την ψήφο των συναδέλφων. Συνάδελφοι, Το αίμα των συναδέλφων χρειάζεται δικαίωση. Είναι τραγικό ο θάνατος τους σε πολλές περιπτώσεις να αντιμετωπίζεται σαν δικό τους λάθος, σαν να έχουν μέρος της ευθύνης. Κανείς συνάδελφος δεν έρχεται στην δουλειά με σκοπό να βάλει την ζωή του σε κίνδυνο. Όλα τα εργοδοτικά εγκλήματα ανεξαιρέτως, έχουν και όνομα και αιτία. Είναι η εντατικοποίηση. Είναι η ασυδοσία και η αυθαιρεσία των διοικήσεων της πλειοψηφίας των Δήμων, όπου βάζουν τις «ανάγκες της υπηρεσίας» πάνω από τις ανάγκες των εργατών. Είναι οι λογικές της πλειοψηφίας των Δημάρχων και της ΚΕΔΕ για «κερδοφόρες» και «πλήρως ανταποδοτικές υπηρεσίες» που στο βωμό των οικονομικών αποτελεσμάτων, θυσιάζουν τις ανάγκες των εργατών. Είναι η ίδια η ανταποδοτικότητα, με το συνεπακόλουθο χαράτσωμα των λαϊκών οικογενειών. Απαιτούμε την πλήρη κρατική χρηματοδότηση όλων των ανταποδοτικών υπηρεσιών και το σταμάτημα του χαρατσώματος των λαϊκών οικογενειών. Απαιτούμε την πλήρη στήριξη (οικονομική, ψυχολογική κ.α.) των οικογενειών των νεκρών συναδέλφων καθώς και την πλήρη αποκατάσταση των τραυματισμένων συναδέλφων. Συνάδελφοι, Δεν φτάνουν όμως μόνο αυτά. Πρέπει να δούμε και άλλα ζητήματα. Παραδείγματος χάριν πρέπει να δούμε τι εξυπηρετεί η σχεδόν καθολική εφαρμογή της 24ωρης λειτουργίας των γκαράζ. Είναι απαραίτητο; Σε όλες τις περιπτώσεις; Σύμφωνα με τα στοιχεία το 1/3 των θανατηφόρων εργοδοτικών εγκλημάτων έχει γίνει νύκτα και το άλλο 1/3 σε Κυριακές και Εξαιρέσιμες. Γίνεται και σε τι βαθμό και από ποιο προσωπικό, εκπαίδευση των νέων εργαζομένων στα νέα τους καθήκοντα; Πόσες ώρες τα απορριμματοφόρα εργάζονται καθημερινά; Η κατάργηση των Δημοσίων ΚΤΕΟ έχει συμβολή στην αύξηση των ατυχημάτων; Πόσα απορριμματοφόρα δεν έχουν ταχογράφο ή ο ταχογράφος τους είναι χαλασμένος; Πόσα κυκλοφορούν ανασφάλιστα; Ή δεν έχουν περάσει ΚΤΕΟ; Τα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε Δήμο είναι αμέτρητα. Συνάδελφοι, Το Συνδικάτο ΟΤΑ με την διαρκή παρουσία του σε όλους τους χώρους έχει αναδείξει θέματα. Έχει επιβάλλει λύσεις. Υπάρχουν περιθώρια. Οφείλουμε όλοι να πάρουμε μέτρα. Να γίνουμε η φωνή, το μάτι και το αυτί, του Συνδικάτου σε κάθε Δήμο. Το αποκούμπι κάθε εργαζομένου. Τώρα, μαζικά, συσπειρωμένοι στο Συνδικάτο απαιτούμε :

6 Άμεσα μέτρα ώστε να μην υπάρξει άλλος νεκρός στους ΟΤΑ Πλήρη αποκατάσταση των συγγενών των νεκρών συναδέλφων Πλήρη αποκατάσταση των τραυματισμένων συναδέλφων Κανείς εργαζόμενος να μην βγαίνει στην δουλειά χωρίς τα απαραίτητα Μέσα Ατομικής Προστασίας. Κανένα όχημα να μην βγαίνει αν δεν πληρεί τους κανόνες ασφαλείας Κανένας εργαζόμενος να μην αμείβεται με μισθό κάτω από τον βασικό μισθό Επίδομα Βαριάς και Ανθυγιεινής Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους με συναφή ειδικότητα και ένταξη και νέων ειδικοτήτων Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε Αορίστου Χρόνου Καμία ιδιωτικοποίηση ανταποδοτικών υπηρεσιών Επικαιροποίηση της κοινής υπουργικής απόφασης για τα Μέσα Ατομικής Προστασίας. Προσλήψεις μονίμων Τεχνικών Εργασίας και Γιατρών Πλήρη ιατρικό φάκελο για κάθε εργαζόμενο. Εμβολιασμοί και εξετάσεις υγείας για όλους. Με κρατική ευθύνη κατάρτιση ορίων ζωής των οχημάτων και αντικατάστασή τους μόλις συμπληρώνουν το όριο χρήσης Κατάργηση του χαρατσιού της ανταποδοτικότητας και πλήρη κρατική χρηματοδότηση των υπηρεσιών Επανεξέταση της 24ωρης λειτουργίας υπηρεσιών και αυστηριοποίηση των προϋποθέσεων Δημιουργία κεντρικών κρατικών δομών ελέγχου της κατάστασης των μέσων εργασίας Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού που θα επανδρώσει τις υπηρεσίες του ΣΕΠΕ Οι Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας να έχουν αποφασιστικό και όχι γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Να συσταθούν επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας παντού. Κάτω τα ξερά σας από τα Βαρέα και ανθυγιεινα