ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΑΙΤΗΣΗ

Transcript

1 1 ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΑΙΤΗΣΗ Του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ» (Δ.Σ.Π.), με έδρα στον Πειραιά, οδός Ηρώων Πολυτεχνείου αρ.47, όπως νόμιμα εκπροσωπείται. ΚΑΤΑ Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου Α.Ε.» («ΤΑΙΠΕΔ») με έδρα στην Αθήνα, οδός Κολοκοτρώνη αρ. 1 και Σταδίου, όπως νόμιμα εκπροσωπείται ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ Της από «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.» της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου Α.Ε.» («ΤΑΪΠΕΔ»), και Συνοπτική Έκθεση Τιθέμενων Νομικών Ζητημάτων (άρθρο 19 παρ. 2 Π.Δ. 18/1989) Με την παρούσα αίτηση ακύρωσης, ζητείται να ακυρωθεί η από Πρόσκληση του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε. για την εκδήλωση ενδιαφέροντος αναφορικά με την απόκτηση πλειοψηφικής συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α.Ε.». Καταρχάς θεμελιώνεται λόγος ακύρωσης λόγω αντίθεσης της προσβαλλομένης προς το Σύνταγμα, συνεπεία της ιδιωτικοποίησης αρμοδιοτήτων του πυρήνα της κρατικής

2 2 εξουσίας που ασκεί η Ο.Λ.Π. Α.Ε. στο πρώτο Λιμάνι της Χώρας για λογαριασμό του Κράτους. Ειδικότερα, υπάρχει πάγια θέση στη νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων, αλλά και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για την αναγνώριση στην ΟΛ.Π. Α.Ε. άσκησης δημόσιας εξουσίας, τόσο, στην χερσαία, όσο και στην θαλάσσια λιμενική περιοχή Πειραιά και επομένως, μία ζωτικής σημασίας δημόσια υπηρεσία δεν δύναται να ασκείται χωρίς κρατική εποπτεία. Στη συνέχεια, θεμελιώνεται λόγος ακύρωσης λόγω αντίθεσης της προσβαλλομένης προς τις διατάξεις περί κοινοχρήστων πραγμάτων του Α.Κ. και τις συναφείς προς αυτές διατάξεις, με συνέπεια, η δημόσια κτήση κοινοχρήστου πράγματος, το πρώτο Λιμάνι της Χώρας, να κινδυνεύει να περιέλθει σε ιδιωτικά συμφέροντα. Επίσης, θεμελιώνεται λόγος ακύρωσης λόγω μη προβλέψεως, ουσιαστικά, δεσμευτικού νομικού πλαισίου της προσβαλλομένης. 1. ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ Ο.Λ.Π. Α.Ε. Α. Σύμφωνα με το ν. 2688/1999 (ΦΕΚ Α 40/ ), το Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ - ΟΛΠ», ήταν δημόσια υπηρεσία σε αποκέντρωση, όντας υπεύθυνη για την εύρυθμη λειτουργία του λιμένα Πειραιώς και των υπό τον έλεγχό του εν γένει χώρων. Από την μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρία με την επωνυμία «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο ΟΛΠ Α.Ε. στην οποία το Δημόσιο διατήρησε την κυριαρχική του θέση, κατέχοντας το ποσοστό του 74,14% του μετοχικού κεφαλαίου μέχρι σήμερα. Η ΟΛΠ Α.Ε. αποτελεί την καθολική διάδοχο του Ν.Π.Δ.Δ. «ΟΛΠ» και αποτελεί εταιρεία κοινής ωφέλειας που λειτουργεί με σκοπό την εξυπηρέτηση δημοσίου συμφέροντος. Απολαμβάνει οικονομικής αυτοτέλειας, τελεί υπό την εποπτεία των Υπουργών Οικονομίας και Ναυτιλίας, διατηρεί ορισμένα προνόμια του προγενεστέρου Ν.Π.Δ.Δ. «ΟΛΠ» (ακόμη και μετά τον ν. 4152/2013, άρθρο πρώτο Δ/Δ.2,2,3) όπως για παράδειγμα η εφαρμογή του Κ.Ε.Δ.Ε. για την είσπραξη των απαιτήσεών του (βλ. και υπ αριθμ. 840/2003 απόφαση του 12 ου Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά), αφού, μεταξύ άλλων, διοικεί και διευθύνει λιμενικές εγκαταστάσεις και κοινόχρηστους χώρους που έχουν παραχωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο.

3 3 Στο άρθρο 3 του ν. 2688/1999 καθορίζονται τα όρια ελέγχου και ευθύνης της ΟΛΠ Α.Ε στην περιοχή του Λιμένα αλλά και στην Ελεύθερη Ζώνη Πειραιώς (σύμφωνα με το άρθρο 2 του α.ν. 1559/1950,,όπως κυρώθηκε με το ν. 1630/1951) και σύμφωνα με τις επεκτάσεις που μέχρι σήμερα πραγματοποιούνται στη Ζώνη αυτή. Η εν λόγω περιοχή αποτελεί την Λιμενική Ζώνη Πειραιώς, η οποία άρχεται από τον Kεντρικό Λιμένα και καταλήγει στο Πέραμα και στην Κυνοσούρα Σαλαμίνας, μη εντασσόμενη στα διοικητικά τμήματα και όρια των γειτονικών πόλεων των παραλιμένιων Ο.Τ.Α. καθώς έχει καθορισθεί ως αυτοτελής χερσαία λιμενική ζώνη δυνάμει σχετικών Υπουργικών Αποφάσεων. Συγκεκριμένα, με τις διατάξεις του νόμου 2688/1999 (ΦΕΚ Α /40/ ), ο οποίος άρχισε να ισχύει από , και δη σύμφωνα με το άρθρο εικοστό αυτού, προβλέπονται τα εξής: Στο άρθρο πρώτο ότι: «1.Το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς» που ιδρύθηκε με το 4748/1930 (ΦΕΚ Α 166 ) και αναμορφώθηκε με τον Α.Ν. 1559/1950 (ΦΕΚ Α 52) που κυρώθηκε με το Ν. 1630/1951 (ΦΕΚ Α 8), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα, μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία υπό την επωνυμία «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Ανώνυμη Εταιρεία» και με διακριτικό τίτλο «Ο.Λ.Π. Α.Ε.». Η Ο.Λ.Π. Α.Ε. είναι ανώνυμη εταιρεία κοινής ωφέλειας με σκοπό την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, λειτουργεί κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, απολαμβάνει διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας, τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και διέπεται από τον παρόντα νόμο και τον Κ.Ν. 2190/1920 και συμπληρωματικά από τις διατάξεις του Ν. 2414/1996 (ΦΕΚ Α 135) καθώς και του Α.Ν. 1559/1950, όπως κάθε φορά ισχύουν. Και στο άρθρο 5 ότι: Οι μέχρι σήμερα ισχύοντες νόμοι και τα κατ εξουσιοδότηση αυτών εκδοθέντα προεδρικά διατάγματα, ως και υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, εξακολουθούν να ισχύουν εφόσον δεν καταργούνται ή τροποποιούνται από τον παρόντα νόμο, το ν. 2414/1996 και τον κ.ν. 2190/1920». Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι και μετά την, κατά τα ανωτέρω μετατροπή του Ο.Λ.Π. σε ανώνυμη εταιρεία, εξακολουθεί να είναι φορέας δημόσιας εξουσίας χάριν επιτέλεσης δημόσιας υπηρεσίας, αφού εποπτεύεται από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, διέπεται κατά ένα μεγάλο μέρος από

4 4 εξαιρετικό καθεστώς (τον κ.ν. 2190/1920, τον αν.ν. 1559/1950 κ.ο.κ.) και ασκεί δημόσια υπηρεσία (βλ. ΣτΕ 382/2010), συνιστάμενη στη λήψη μέτρων αποφασιστικής ρύθμισης, τεχνικοοικονομικής υποστήριξης, συντονισμού, επίβλεψης και υλικής υποβοήθησης της λειτουργίας του λιμανιού του Πειραιά. Αυτό οφείλει να το πράττει, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, με κανονισμούς και άλλες πράξεις δεσμευτικού για τους τρίτους χαρακτήρα, είτε γενικού είτε ειδικού περιεχομένου, ακόμη δε και με υλικές ενέργειες προστηθέντων του (λιμενικά έργα, ρύθμιση προσέγγισης και πρυμνοδέτησης πλοίων, κυκλοφορίας οχημάτων εντός του χώρου του λιμένος κλπ.) βλ. ΔΠρ Πειραιά 1101/2010. Επομένως η εταιρεία αυτή («Ο.Λ.Π. Α.Ε.») σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 του ως άνω α.ν. 1559/1950 απολαύει όλων των προνομίων, απαλλαγών και ατελειών των οποίων απολαύει το Δημόσιο σε όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές σχέσεις και συναλλαγές του και εφαρμόζονται εν γένει επ αυτής όλες οι σχετικές διατάξεις εξαιρετικού δικαίου που ισχύουν εκάστοτε για το Δημόσιο (βλ. την ΑΠ 1117/2011 δημ. σε ΝΟΜΟΣ). Β. Η Ο.Λ.Π. Α.Ε διατηρεί δημόσιο χαρακτήρα, διαδραματίζοντας εθνικό και πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας (βλ. τις ad hoc αποφάσεις Ολ. ΣτΕ 1210/2010, 1211/2010) και για αυτό το λόγο η Ο.Λ.Π. Α.Ε. δεν δύναται να εξισωθεί προς μία ιδιωτική επιχείρηση. Πράγματι, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Καταστατικού της Ο.Λ.Π. Α.Ε., στο σκοπό της περιλαμβάνονται ιδίως : α) Η παροχή ελλιμενισμού των πλοίων και διακίνησης φορτίων και επιβατών από και προς τον λιμένα. β) Η εγκατάσταση, οργάνωση και εκμετάλλευση κάθε είδους λιμενικής υποδομής. γ) Η ανάληψη κάθε δραστηριότητας που έχει σχέση με το λιμενικό έργο, καθώς και κάθε άλλης εμπορικής, βιομηχανικής, πετρελαϊκής και επιχειρηματικής δραστηριότητας συμπεριλαμβανομένων ιδίως της τουριστικής, της πολιτιστικής, της αλιευτικής και του σχεδιασμού και οργάνωσης λιμενικών εξυπηρετήσεων. δ) Κάθε άλλη αρμοδιότητα που είχε ανατεθεί στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Καταστατικού της, το μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρίας αναλαμβάνεται και καλύπτεται από το Ελληνικό Δημόσιο, το ποσοστό δε συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρίας

5 5 παραμένει στο ύψος του 74,14%. Ενόψει της συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της Ο.Λ.Π. Α.Ε. σε ποσοστό 74,14 %, πληρούται η προϋπόθεση της έντονης περιουσιακής παρουσίας / ελέγχου του Κράτους. Εξ άλλου ο κοινωφελής χαρακτήρας της, αποτυπώνεται με σαφήνεια στο άνω άρθρο 3 του Καταστατικού περί του σκοπού αυτής και επιβεβαιώνεται από την ίδια τη μεταχείρισή της από την κρατική πολιτική. Άλλωστε, ο διορισμός των μελών της Ο.Λ.Π. Α.Ε. διενεργείται, πρωτίστως, από τη κεντρική διοίκηση. Επιπροσθέτως, με την από Σύμβαση Παραχώρησης μεταξύ Ο.Λ.Π. Α.Ε. και Ελληνικού Δημοσίου, δυνάμει του αρθρ. 35 ν.2932/2001, παραχωρήθηκε στην ΟΛΠ ΑΕ το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης των γηπέδων, κτηρίων και εγκαταστάσεων της χερσαίας λιμενικής ζώνης του λιμένα Πειραιώς και της ευρύτερης λιμενικής ζώνης, τα οποία (κτήρια και εγκαταστάσεις) ανήκουν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου, μεταξύ δε των υποχρεώσεων που ανέλαβε η ΟΛΠ ΑΕ ήταν να παρέχει συνεχώς και αδιαλείπτως συνολικό φάσμα λιμενικών υπηρεσιών και λιμενικών εξυπηρετήσεων (βλ. αναλυτικά, κατωτέρω, άρθρο 9.2). Η ΟΛΠ Α.Ε διατηρεί, λοιπόν και μετά την μετατροπή της σε ανώνυμη εταιρεία το δημόσιο χαρακτήρα της και λειτουργεί ως επιχείρηση με σκοπό την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος (βλ. υπ αριθμ. 1101/2010 απόφαση του 6 ου Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά). Γ. Επομένως, κατά την έννοια του άρθρου 106 παρ.3 του Συντάγματος, η Ο.Λ.Π. Α.Ε. αποτελεί επιχείρηση ζωτικής σημασίας για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου (βλ. υπ αριθμ. 4142/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά) και διαδραματίζει εθνικό ρόλο με τη συμμετοχή της στην ανάπτυξη της χώρας, ως βασικός μοχλός οικονομικής ανάπτυξης, σχετιζόμενος με την εθνική άμυνα / ασφάλεια, αλλά και το διαμετακομιστικό εμπόριο της Χώρας. Λειτουργεί ως εκ τούτου υπό τη νομική εγγύηση και εποπτεία του Κράτους και αποτελεί εταιρία διφυούς, νομικού καθεστώτος. 2. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ) ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗ ΧΕΡΣΑΙΑ / ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΛΙΜΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ Ο.Λ.Π. Α.Ε.

6 6 Α. Έχει κριθεί από το Δικαστήριο Σας ότι «..από τον συνδυασμό των άρθρων 23 παρ. 2, 29 παρ. 3 και ιδίως του άρθρου 106 παρ. 3 του ισχύοντος Συντάγματος προκύπτει ότι ο Ο.Λ.Π Α.Ε. αποτελεί επιχείρηση ζωτικής σημασίας για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου..» και ότι, μάλιστα, λόγω αυτού του χαρακτήρα της δεν δύναται να εξέλθει της εξαρτήσεως και εποπτείας του Κράτους ( βλ. το ad hoc Πρακτικό συνεδριάσεως 33/1998 του ΣτΕ, Τμήμα Ε, της 17/ και το Πρακτικό 37/2002 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ΣΤ Κλιμάκιο). Εξάλλου, με την απόφαση 171/2006 της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας εκρίθη ότι, ο Ο.Λ.Π. Α.Ε., ουσιαστικά, ασκεί, δημόσια εξουσία, για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, στο θαλάσσιο, λιμενικό χώρο, κατά την εφαρμογή του Ν. 2881/2001, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 30 του Ν. 3153/2003, δοθέντος ότι «η μονομερής πράξη για την ανέλκυση, απομάκρυνση και διάθεση του εν λόγω πλοίου,. συνιστά άσκηση δημόσιας εξουσίας». Επίσης, η απόφαση 840/2003 του 12 ου Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς (Πειραϊκή Νομολογία 2004 σ. 233), είχε κρίνει ότι «.Ως προς την αρμοδιότητα του όμως αυτή, αναγόμενη στην εκμετάλλευση του Λιμένος Πειραιώς και στην προστασία αυτού, η οποία συνάπτεται με τον έλεγχο της προστασίας εν γένει του φυσικού περιβάλλοντος που υπάγεται, κατά το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος στο Κράτος και πρέπει να ασκείται από δημόσια αρχή, η ΟΛΠ Α.Ε. ασκεί δημόσια εξουσία ενεργώντας ως ν.π.δ.δ.» (βλ. και υπ αριθμ. 540/2011 απόφαση του Εφετείου Πειραιά-Ναυτικό Τμήμα). Πρέπει να σημειωθεί ότι η απόφαση, αυτή, επικυρώθηκε, πρόσφατα, με την απόφαση 97/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τμήμα ΣΤ), η οποία, μεταξύ άλλων, δέχεται ότι η Ο.Λ.Π. Α.Ε. ασκεί δημόσια εξουσία στην λιμενική περιοχή της. Β. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις 1211/2010 και 1212/2010 αποφάσεις της, έκρινε, μεταξύ άλλων τα εξής ουσιώδη για την ΟΛΠ Α.Ε και το λιμάνι του Πειραιά:

7 7 «Επειδή, τα κοινόχρηστα πράγματα, στα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 967 του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α 164) και το άρθρο 22 του ν. 2971/2001 «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» (Α'285), περιλαμβάνονται οι λιμένες, ανήκουν στη δημόσια κτήση και προορίζονται για την άμεση εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού, ο οποίος συνίσταται στην κοινοχρησία τους, η διαχείριση τους δε αντιδιαστέλλεται προς την διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου και συνιστά άσκηση δημοσίας εξουσίας. Στα πλαίσια της διαχειρίσεως των εν λόγω πραγμάτων από την Διοίκηση είναι δυνατόν, σύμφωνα με τον βασικό,, δημοσίου δικαίου κανόνα του άρθρου 970 του Α.Κ. (βλ. και τις διατάξεις των άρθρων 13, 14 και 24 του ν. 2971/2001 για την παραχώρηση λιμένων εν γένει) να παραχωρούνται επ' αυτών ιδιαίτερα δικαιώματα προς φυσικά ή νομικά πρόσωπα, εφ' όσον με την παραχώρηση των ιδιαιτέρων αυτών δικαιωμάτων, τα οποία έχουν χαρακτήρα δημοσίου και όχι ιδιωτικού δικαίου, εξακολουθεί να εξυπηρετείται ή, τουλάχιστον, δεν αναιρείται ή κοινή χρήση. Εξ άλλου, η παραχώρηση ιδιαιτέρων δικαιωμάτων επί κοινοχρήστων πραγμάτων αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος. Και δεν αποκλείεται μεν η επιδίωξη και ταμιευτικού σκοπού, μόνον, όμως, δευτερευόντως και εφ' όσον δεν αναιρείται ο κατά τα ανωτέρω προέχων σκοπός. Εν όψει των ανωτέρω, πράξεις της Διοικήσεως, με τις οποίες παραχωρούνται ιδιαίτερα δικαιώματα επί κοινοχρήστων πραγμάτων, στις οποίες περιλαμβάνονται και εκείνες με τις οποίες παραχωρείται η συνολική διαχείριση και εκμετάλλευση αυτών, καθώς και εκείνες, με τις οποίες καθορίζεται χρηματικό ποσό ως αντάλλαγμα για την παραχώρηση τέτοιου δικαιώματος, αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, διότι εκδίδονται κατ' ενάσκηση δημοσίας εξουσίας και αποβλέπουν σε δημόσιο σκοπό. Συνεπώς, οι διαφορές που δημιουργούνται από τις πράξεις αυτές, εφ' όσον δεν έχουν υπαχθεί στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, υπόκεινται στον ακυρωτικό έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας, ανεξαρτήτως του αν οι εν λόγω πράξεις εντάσσονται σε διαδικασία καταρτίσεως συμβάσεως, καθώς και ανεξαρτήτως της φύσεως της συμβάσεως αυτής, εφ' όσον, πάντως, στην τελευταία αυτή περίπτωση, προσβάλλονται από τρίτους (πρβλ. ΣτΕ 891-5, 1176/2008 Ολομ., επίσης ΣτΕ 1102/1957 Ολομ.) Εξ άλλου, κατά νόμο (άρθρο τρίτο του ν. 2688/1999), ελέγχεται από το Ελληνικό Δημόσιο, δεδομένου ότι σε αυτό ανήκει η πλειοψηφία των μετοχών της, το Δημόσιο δε διορίζει, διά των αρμοδίων οργάνων του, τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου

8 8 και τον Διευθύνοντα Σύμβουλό της. Και ναι μεν οι μετοχές της εταιρίας εισήχθησαν στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, σε καμία όμως περίπτωση, το Δημόσιο δεν επιτρέπεται, βάσει του ισχύοντος, κατά την δημοσίευση της διακηρύξεως, νομοθετικού καθεστώτος, να απωλέσει την απόλυτη πλειοψηφία των μετοχών της (51%). Υπό τα δεδομένα αυτά, ιδίως δε του ότι, κατά τον κρίσιμο χρόνο, ο έλεγχος της εταιρίας ΟΛΠ ΑΕ ανήκει, κατά νόμο, στο Δημόσιο, η εταιρία αυτή, κατά την παραχώρηση ιδιαιτέρων δικαιωμάτων επί των γηπέδων, κτιρίων και άλλων εγκαταστάσεων που βρίσκονται εντός της λιμενικής ζώνης Πειραιώς και των οποίων η διαχείριση και η εκμετάλλευση έχουν ήδη περιέλθει σε αυτή, δεν διαχειρίζεται την ιδιωτική της περιουσία, αλλ' ενεργεί ως δημόσιο όργανο, που αποβλέπει στην εξυπηρέτηση σκοπού δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένου στην εύρυθμη διεξαγωγή των θαλασσίων συγκοινωνιών και μεταφορών και στην εν γένει εξυπηρέτηση του εμπορίου, δεν είναι δε κρίσιμο το γεγονός ότι η εν λόγω δράση αποτελεί μέρος της επιχειρηματικής της δραστηριότητας και αποβλέπει και σε επίτευξη κέρδους. Συνεπώς, οι σχετικώς με την παραχώρηση κοινοχρήστου πράγματος εκδιδόμενες πράξεις της εν λόγω εταιρίας συνιστούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, οι οποίες παραδεκτώς, από της απόψεως αυτής, προσβάλλονται με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας..». Οι αποφάσεις αυτές (όπως και η συναφής 1022/2008 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών Συμβουλίου της Επικρατείας) υιοθετούν την γραμμή που χάραξε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την απόφαση 891/2008 για την Ε.Τ.Α. Α.Ε. (Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα). Η ομοιότητα των δύο περιπτώσεων είναι εμφανής. Η Ε.Τ.Α. Α.Ε. ανήκει κατά νόμο στο Ελληνικό Δημόσιο, εκρίθη, δε, ότι κατά την παραχώρηση ιδιαιτέρων δικαιωμάτων επί κοινοχρήστων πραγμάτων, στη δημόσια περιοχή του αιγιαλού/παραλίας, ασκεί δημόσια εξουσία και αποτελεί κατά τούτο ν.π.δ.δ. οι δε διαφορές υπάγονται στη δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας. H Ο.Λ.Π. A.E., η οποία ανήκει, επίσης, κατά νόμο, πλειοψηφικά στο Ελληνικό Δημόσιο, εκρίθη, ότι κατά την εκμετάλλευση του Λιμένα, (στη δημόσια λιμενική περιοχή - domaine public maritime) ασκεί δημόσια εξουσία, οι δε τυχόν αναφυόμενες διαφορές υπάγονται στη δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας.

9 9 Τούτο έχει κριθεί ρητά και με την απόφαση ΟλΑΠ 8/2000: ΕλΔνη 41,667. Η θέση αυτή της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι η κατάληξη ενός πρωτοποριακού νομολογιακού ρεύματος, τόσο, της διοικητικής, όσο και της πολιτικής, Δικαιοσύνης, που ανεγνώρισε τον διφυή, νομικά, χαρακτήρα του Ο.Λ.Π. Α.Ε, σε επί μέρους τομείς (λ.χ. στην απομάκρυνση των ναυαγίων από τη Λιμενική περιοχή, στην εφαρμογή του Κ.Ε.Δ.Ε., στην γενικότερη λειτουργία του Λιμένα Πειραιά). Πρόσφατη, μάλιστα, εξέλιξη στη νομολογία ως προς την απομάκρυνση των επικινδύνων πλοίων και ναυαγίων από τη Λιμενική περιοχή (ν. 2881/2001) αποτελούν οι εμπεριστατωμένες αποφάσεις 140/2011, 141/2011, 142/2011, 143/2011, 144/2011, 145/2011, 442/2011, 443/2001, 444/2011, 445/2011, 446/2011, 447/2011 της Επιτροπής Αναστολών (Τμήμα Δ) του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά και αντίστοιχες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τμήμα Δ), οι οποίες αναγνωρίζουν, ρητά και κατηγορηματικά, την εξαιρετική ιδιαιτερότητα, ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ο Ο.Λ.Π. Α.Ε., όχι μόνο να ασκεί δημόσια εξουσία χάριν του δημοσίου συμφέροντος, αλλά και να εκδίδει σε ορισμένες περιπτώσεις (όπως κατά την εφαρμογή του ν. 2881/2001) και ατομικές διοικητικές πράξεις. Γ. Επίσης, πρέπει να γίνει αναφορά και στην, ιδιαίτερα, σημαντική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Ε.Ε. της {Ε (2009) τελικό}, σχετικά με την κρατική ενίσχυση Γ 21/09 (πρώην Ν 105/2008, Ν 168/2008 και Ν 169/2008) - Ελλάδα Δημόσια χρηματοδότηση υποδομής και τεχνικού εξοπλισμού στο λιμένα Πειραιώς) η οποία, αναγνωρίζει, ευθέως, τον δημόσιο, διφυή, χαρακτήρα του Ο.Λ.Π. Α.Ε. H Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι : «Αρθρο 1 Η κρατική ενίσχυση που προγραμματίζει να εφαρμόσει η Ελλάδα υπέρ της Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α.Ε. για την κατασκευή της προβλήτας Ι στον τερματικό σταθμό εμπορευματοκιβωτίων του λιμένα Πειραιώς, ανερχόμενη σε 35 εκατομμύρια ευρώ, είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ της

10 10 ΣΛΕΕ. Συνεπώς εγκρίνεται η εφαρμογή της κρατικής ενίσχυσης ύψους 35 εκατομμυρίων ευρώ.». Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αφού διαπίστωσε, μεταξύ άλλων ότι : «2.1. (7 Ωστόσο, από νομικής πλευράς ο οργανισμός παραμένει δημόσια επιχείρηση κατά την έννοια του ελληνικού διοικητικού δικαίου εφόσον: α) το ελληνικό δημόσιο είναι κάτοχος του μεγαλύτερου μέρους του μετοχικού του κεφαλαίου, οπότε έχει τη δυνατότητα άσκησης του ελέγχου και ασκεί τη διοίκηση και την εκμετάλλευση του λιμένα Πειραιώς βάσει σύμβασης παραχώρησης από το δημόσιο», αποφαίνεται, ρητά, μεταξύ άλλων, ότι : « (74 ) Η Επιτροπή σημειώνει ότι ο ΟΛΠ έχει αρμοδιότητες δημόσιου χαρακτήρα, χαρακτηριστικές για «λιμενική αρχή». Όντως, βάσει του νόμου 2688/1999 και της σύμβασης παραχώρησης με το ελληνικό δημόσιο, ο ΟΛΠ έχει αναλάβει, μεταξύ άλλων, τον έλεγχο και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης, την προστασία του περιβάλλοντος, κ.λπ, καθήκοντα τα οποία εξυπηρετούν σαφώς το δημόσιο συμφέρον.». Τέλος, η Ο.Λ.Π. Α.Ε. αποτελεί επιχείρηση επιφορτισμένη με τη διαχείριση υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος (κατά το άρθρο 86 παρ. 2 Συνθήκης Ε.Ε. ), ιδίως σε σχέση με την λειτουργία της ακτοπλοΐας και της συνδέσεως της πρωτεύουσας της Ελλάδας με τα νησιά της Χώρας, σε σχέση με την τροφοδοσία με προϊόντα και εμπορεύματα της Αττικής, αλλά και σε σχέση με την εφαρμογή της νομοθεσίας για την απομάκρυνση επικινδύνων πλοίων και ναυαγίων από το Λιμάνι του Πειραιά, σύμφωνα με το ν. 2881/ ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΗΣ Ήδη με την παρούσα ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ της προσβαλλομένης από πρόσκλησης του ΤΑΪΠΕΔ για την εκδήλωση ενδιαφέροντος αναφορικά με την απόκτηση πλειοψηφικής συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΠ Α.Ε. για όσους λόγους επιφυλάσσομαι να προσθέσω με δικόγραφο προσθέτων λόγων, και για τους εξής νόμιμους βάσιμους και αληθείς λόγους:

11 11 ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ (Α). Από το προδιαληφθέν νομικό πλαίσιο που διέπει την Ο.Λ.Π. Α.Ε. προκύπτει με σαφήνεια, η εκ μέρους της ενάσκηση πληθώρας αρμοδιοτήτων δημόσιου χαρακτήρα. Συγκεκριμένα η ΟΛΠ Α.Ε. έχει ως σκοπό την διοίκηση και εκμετάλλευση του λιμένος Πειραιώς, λειτουργεί δε χάριν του δημοσίου συμφέροντος, παρέχοντας υπηρεσίες ελλιμενισμού και διακίνησης φορτίων και επιβατών δηλ. επιδιώκοντας σκοπό γενικότερου κρατικού ενδιαφέροντος προς εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου (ΣτΕ ΠΕ 33/98 σκέψη 4). Επομένως, η ΟΛΠ ΑΕ δεν μπορεί ποτέ να εξέλθει της κρατικής εποπτείας (βλ. ΣτΕ ΠΕ 33/98). Πλέον τούτων όμως, η ΟΛΠ ΑΕ έχει και αρμοδιότητες που ανάγονται στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας και δη τον έλεγχο και την ασφάλεια της ναυσιπλοίας, καθώς και την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης στον λιμένα (Απόφαση Ευρωπαϊκής Επιτροπής της ). Οι αρμοδιότητες αυτές δεν μπορούν να ασκηθούν από ιδιώτες ή αμιγώς ιδιωτικού δικαίου νομικό πρόσωπο. (Β) Οι μετοχές της Ο.Λ.Π. Α.Ε. με την, από , προσβαλλόμενη «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.» του Ταμείου Αξιοποιήσεως της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) πρόκειται να πωληθούν - μεταβιβασθούν σε ιδιωτικά νομικά πρόσωπα (ελληνικά, κοινοτικά ή - και το πιθανότερο, - σε αλλοδαπά εκτός Ε.Ε.) χωρίς πρόνοια διασφαλίσεως της πραγματικής δυνατόητας εξακολουθήσεως της κρατικής εποπτείας επί της ΟΛΠ Α.Ε. παραβιάζοντας ευθέως, μεταξύ άλλων και τα άρθρα 1, 24, 26 του Συντάγματος, καθόσον εκδηλώσεις της κρατικής εξουσίας ιδιωτικοποιούνται, αλλοιώνεται δηλαδή η μορφή του πολιτεύματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με πηγή όλων των εξουσιών τον λαό, η αρχή της διακρίσεως των εξουσιών σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική, και η κρατική υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος.

12 12 (1) Ειδικότερα, στην από , προσβαλλόμενη Πράξη του ΤΑΙΠΕΔ αναφέρονται επί λέξει : «1.2 Δομή Συναλλαγής Στο πλαίσιο της ανωτέρω νομοθεσίας, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου επέλεξε, δυνάμει σχετικής απόφασης που έλαβε κατά τη συνεδρίασή του της 5 Μαρτίου 2014, τη διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΠ, ανερχόμενου σε 67% στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΠ (το «Ποσοστό») και, περαιτέρω, ενέκρινε τη διαδικασία αναφορικά με την πώληση του Ποσοστού μέσω διεθνούς ανταγωνιστικής διαγωνιστικής διαδικασίας (εφεξής η «Διαδικασία»). Με την παρούσα πρόσκληση για την υποβολή εκδηλώσεων ενδιαφέροντος αναφορικά με την απόκτηση του Ποσοστού (η «Πρόσκληση»), το Ταμείο προσκαλεί δυνητικά ενδιαφερόμενα φυσικά πρόσωπα ή νομικά πρόσωπα, ενεργώντας ατομικά ή ως Ενώσεις (όπως ορίζονται κατωτέρω), και ανεξάρτητα από το εάν ενεργούν ως στρατηγικοί, χρηματοοικονομικοί ή άλλου είδους επενδυτές, στο μέτρο που επιτρέπεται σύμφωνα με τους όρους της παρούσας (τα «Ενδιαφερόμενα Μέρη» και έκαστο το «Ενδιαφερόμενο Μέρος») να υποβάλουν εκδήλωση ενδιαφέροντος αναφορικά με την απόκτηση του Ποσοστού (η «Συναλλαγή»). Στο πλαίσιο της Συναλλαγής, το Ταμείο και ο προτιμητέος επενδυτής που πρόκειται να επιλεγεί σύμφωνα με τους όρους της Διαδικασίας (ο «Προτιμητέος Επενδυτής»), καθώς και ο τυχόν Τρίτος Υποστηρικτής (όπως ορίζεται κατωτέρω) του Προτιμητέου Επενδυτή (εφόσον υφίσταται), θα συνάψουν σύμβαση πώλησης μετοχών και, στο μέτρο που απαιτείται και θα κριθεί σκόπιμο κατά την απόλυτη κρίση του Ταμείου, συμφωνία μετόχων αναφορικά με την ΟΛΠ (η «Σύμβαση Πώλησης Μετοχών» και η «Συμφωνία Μετόχων», αντίστοιχα) αναφορικά με τη μεταβίβαση του Ποσοστού. Στη Σύμβαση Πώλησης Μετοχών μπορεί να προβλέπεται για το Ποσοστό συνολικό τίμημα, το οποίο ενδέχεται να συμπεριλαμβάνει την καταβολή ορισμένων ποσών υπό τον όρο της επέλευσης καθορισμένων μελλοντικών γεγονότων, όπως για παράδειγμα (χωρίς περιορισμό) ευμενών εξελίξεων αναφορικά με το Συμβιβασμό ΣΕΠ (όπως ορίζεται κατωτέρω).». (2) Στη Σύμβαση Παραχώρησης της , μεταξύ Ο.Λ.Π. Α.Ε. και Ελληνικού Δημοσίου, η οποία κυρώθηκε με τον ν. 3654/2008 (ΦΕΚ Α 57)

13 13 προβλέπονται οι κατωτέρω αναφερόμενες, αναλυτικά, αρμοδιότητες δημόσιου χαρακτήρα : «Αρθρο 3.3 Κατά την εκ μέρους της ΟΛΠ άσκηση του Δικαιώματος χρήσης κι εκμετάλλευσης-των παραχωρούμενων θα λαμβάνονται υπ`όψιν τα ακόλουθα κριτήρια, με σειρά προτεραιότητας: (ι) η προστασία της εθνικής ασφάλειας, καθώς και της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, μετά από πλήρη αιτιολογία, (ιι) η Εθνική Λιμενική Πολιτική, όπως αυτή καθορίζεται εκάστοτε από τον αρμόδιο Δημόσιο φορέα και ήδη σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2932/2001, (ιιι) η προστασία της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας, των χρηστών του λιμένα και της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων της ΟΔΠ, (ιν) η προστασία του περιβάλλοντος, (ν) η εξασφάλιση παροχής εντός του Λιμένος Πειραιώς του συνόλου των λιμενικών υπηρεσιών και εξυπηρετήσεων που αναμένονται από ένα σύγχρονο λιμένα με διεθνή δραστηριότητα και ανάλογη στρατηγική θέση, με τη ρητή συμφωνία ότι κατάργηση σήμερα, παρεχομένων λιμενικών υπηρεσιών και εξυπηρετήσεων θα χωρεί κατόπιν ρητής εγκρίσεως του Δημοσίου, (νί) η ενίσχυση της εθνικής και τοπικής οικονομίας και η εξυπηρέτηση του τοπικού και διεθνούς εμπορίου, και (vii) η εξασφάλιση οικονομικής βιωσιμότητας και κερδοφόρας λειτουργίας της ΟΛΠ. 3.5 Η άσκηση του Δικαιώματος θα τελεί υπό τους περιορισμούς του άρθρου 9 (Υποχρεώσεις ΟΛΠ Α.Ε.), οι οποίοι συμφωνούνται ως ουσιώδες περιεχόμενο του Δικαιώματος. Η ΟΛΠ Α.Ε. δεν θα δύναται να αντιτάξει το Δικαίωμα έναντι του Δημοσίου κατά την εκ μέρους του Δημοσίου άσκηση δημόσιας εξουσίας για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και της εθνικής ασφάλειας ή κατά την άσκηση των δικαιωμάτων παρέμβασης σε έκτακτες περιστάσεις και ελέγχου που προβλέπονται από το νόμο ή την παρούσα. Ομοίως, η ΟΛΠ δεν θα δύναται να ασκήσει το Δικαίωμα κατά τρόπο που να αναιρεί το δικαίωμα πρόσβασης των χρηστών του Λιμένα Πειραιώς παρά μόνο στο μέτρο που προβλέπεται από το νόμο ή για λόγους ασφαλείας, προστασίας του δημόσιου συμφέροντος ή των δικαιολογημένων συμφερόντων της ΟΛΠ Α.Ε-, λαμβανομένων σε κάθε περίπτωση υπ`όψιν των άρθρων 3.3 και 9.

14 14 Άρθρο 9. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΟΛΠ Α.Ε. 9.1 Κατά την άσκηση του Δικαιώματος η ΟΛΠ θα υποχρεούται να επιδεικνύει το βαθμό επιμέλειας και την πρόνοια που απαιτεί ο στρατηγικός, κοινωνικός και επιχειρηματικός προορισμός της παραχώρησης, όπως καταγράφεται στο άρθρο Η ΟΛΠ θα υποχρεούται καθ`όλη τη διάρκεια της παρούσας Σύμβασης να παρέχει συνεχώς και αδιαλείπτως, συνολικό φάσμα λιμενικών υπηρεσιών και λιμενικών εξυπηρετήσεων. Η ΟΛΠ θα εξασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών των χρηστών όπως διαμορφώνονται από καιρού εις καιρόν και θα παρεμβαίνει, με την επιφύλαξη της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας, για την κάλυψη αναγκών και αναφορικά με λιμενικές υπηρεσίες και εξυπηρετήσεις των οποίων η παροχή ενδέχεται να απελευθερωθεί στο μέλλον. 9.3 Η ΟΛΠ θα μεριμνά για τη διαρκή αναβάθμιση του επιπέδου υπηρεσιών προς τους χρήστες, τη βελτίωση των συνθηκών πρόσβασης και την εξασφάλιση συμβατότητας με μορφές χερσαίας μεταφοράς. 9.4 Η ΟΛΠ θα υποχρεούται να προμηθεύεται, συντηρεί και διατηρεί σε ασφαλή και λειτουργική κατάσταση επαρκή ανυψωτική υποδομή, πλωτά και χερσαία μέσα υποστήριξης της λιμενικής της δραστηριότητας. 9.5 Αναφορικά με την Ελεύθερη Ζώνη του Λιμένος Πειραιώς, η ΟΛΠ θα συμμορφώνεται με τις απορρέουσες από το Νόμο ειδικές υποχρεώσεις της και θα μεριμνά για την ασφαλή οριοθέτηση της και την προστασία της, με τη συνδρομή των τελωνειακών αρχών και του Δημοσίου. 9.6 Η ΟΛΠ θα εξασφαλίζει την ίση πρόσβαση δίκαιη μεταχείριση των χρηστών και θα αποφεύγει κάθε δυσμενή ή ευνοϊκή διάκριση μεταξύ τους. 9.7 Η ΟΛΠ θα λαμβάνει, στο μέτρο που επιβάλλεται από την κείμενη νομοθεσία, τις απαιτούμενες εγκρίσεις αναφορικά με τη διαμόρφωση της τιμολογιακής της πολιτικής, σε σχέση με τις εκάστοτε μη απελευθερωμένες δραστηριότητες, τηρώντας τις διατάξεις του άρθρου 21 της παρούσας περί τιμολογιακής πολιτικής και του Χάρτη Υποχρεώσεων Καταναλωτή. 9.8 Η ΟΛΠ θα είναι υπεύθυνη για την προστασία του χερσαίου και θαλάσσιου περιβάλλοντος και των αρχαιοτήτων και θα τηρεί τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις. Η ΟΛΠ θα μεριμνά ιδιαίτερα και θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την τήρηση όλων των προδιαγραφών ως προς τη διαχείριση αποβλήτων, απορριμμάτων και την πρόληψη και αποκατάσταση βλαβών του περιβάλλοντος και ανέλκυση ναυαγίων στη ζώνη ευθύνης

15 15 της όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.2. της παρούσας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, διαθέτοντας τα κατάλληλα μέσα, εξοπλισμό και αναγκαίο προσωπικό. 9.9 Η ΟΛΠ θα μεριμνά: (ι) για την εγκατάσταση και συντήρηση του απαιτούμενου λιμενικού εξοπλισμού ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και τροχαίας κυκλοφορίας στη ζώνη του λιμένα, (ii) για την τακτική εκβάθυνση (dredging) των διαύλων προσέγγισης, των λιμενολεκανών και των θέσεων παραβολής πλοίων μόνο εντός της ζώνης του λιμένος, (ιιι) για τη συνεργασία με τις καθ ύλη αρμόδιες Υπηρεσίες που σχετίζονται με τις προαναφερόμενες υποχρεώσεις της Ο.Λ.Π. Α.Ε., (ίν) για την βελτίωση του επιπέδου ασφαλείας της περιοχής του Λιμένος Πειραιώς και τη παροχή του αναγκαίου εξοπλισμού και μέσων στην οικεία Λιμενική Αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν. 2575/1993, (ν) για τον καταλογισμό των δαπανών αποκατάστασης ζημιών από τρίτους σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία (vi) για τη έγκαιρη ενημέρωση του Δημοσίου αναφορικά με πρωτοβουλίες της Ο.Λ.Π. που δυσχεραίνουν την εκ μέρους του Δημοσίου εκπλήρωση των υποχρεώσεων του ή την υλοποίηση της Εθνικής Λιμενικής Πολιτικής. (νιι) για τη διατήρηση του επισκευαστικού χαρακτήρα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος και γενικά για την ανάπτυξη ναυπηγοεπισκευαστικών δραστηριοτήτων. Αρθρο 11. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ 11.1 Το Δημόσιο υποχρεούται καθ`όλη τη διάρκεια της παρούσας να παρέχει προς την ΟΛΠ την αναγκαία συνδρομή του για την εκπλήρωση του κατ`άρθρο 3.3 προορισμού της παραχώρησης, στα πλαίσια της κείμενης εθνικής και ευρωπαϊκής κοινοτικής νομοθεσίας Το Δημόσιο θα μεριμνά για την εξασφάλιση, συντήρηση και ανάπτυξη των οδικών και σιδηροδρομικών προσβάσεων των χρηστών, των μέσων μεταφοράς και των πολιτών εν γένει έως τα όρια της Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης, καθώς και για τη διατήρηση θαλάσσιας πρόσβασης από χώρους εκτός της θαλάσσιας ζώνης λιμένος, με σκοπό: (ι) την ομαλή διεξαγωγή της εμπορευματικής, επιβατικής και αστικής κυκλοφορίας και κίνησης πεζών, οχημάτων και μέσων μεταφοράς από και προς το Λιμένα Πειραιώς και πέριξ αυτού,

16 16 (ιι) την αυξημένη εμβέλεια του Λιμένα Πειραιώς ως προς την διακίνηση φορτίων κάθε είδους με απώτερο χερσαίο προορισμό στην Ελλάδα, την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Μεσογείου γενικότερα. (iii) την εξασφάλιση δυνατότητας άμεσης θαλάσσιας και χερσαίας πρόσβασης των υπηρεσιών του. Δημοσίου που έχουν αρμοδιότητα, υποχρέωση ή δυνατότητα συνδρομής ή επέμβασης για την ασφάλεια προσώπων, μέσων και εγκαταστάσεων εντός της χερσαίας και θαλάσσιας περιοχής του Λιμένος Πειραιώς Το Δημόσιο θα εξασφαλίζει την ύπαρξη και διατήρηση, στο μέτρο του εφικτού δικτύων παροχών εξυπηρέτησης (ρευματοδότηση, υδροδότηση, αποχέτευση κ.λ.π.). έως τα όρια της Χερσαίας Λιμενικής Ζώνης Το Δημόσιο θα μεριμνά δια των υπηρεσιών του, για την αστυνόμευση και την τήρηση της ασφάλειας και τάξης εντός του Λιμένος Πειραιώς,, στα πλαίσια της κείμενης νομοθεσίας Το Δημόσιο θα χρηματοδοτεί έργα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 της παρούσας Το Δημόσιο θα ενημερώνει την ΟΛΠ αναφορικά με θεσμικές πρωτοβουλίες οι οποίες είναι δυνατόν να επηρεάσουν ή επαυξήσουν τις υποχρεώσεις του βάσει της παρούσας και θα εξασφαλίζει στο μέτρο του εφικτού της διαβουλεύσεις μεταξύ εκπροσώπων των αρμοδίων υπηρεσιών του και της ΟΛΠ αναφορικά με τις πρωτοβουλίες και τις σκοπούμενες νομοθετικές μεταβολές που επηρεάζουν την εν γένει λιμενική δράση. Η ΟΛΠ θα αποφεύγει την εφαρμογή πολιτικών οι οποίες δυσχεραίνουν τη συμμόρφωση του Δημοσίου προς διεθνείς υποχρεώσεις του.» (Γ) Εξ άλλου η μεταβίβαση ποσοστού 67% των μετοχών της ΟΛΠ Α.Ε. σε τρίτο ιδιώτη δίδει στον τελευταίο την καταστατική πλειοψηφία διοικήσεως της ΟΛΠ Α.Ε. κατά το δοκούν. Συγκεκριμένα, ο ιδιώτης που θα έχει την ανωτέρω συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΠ Α.Ε. θα δικαιούται, όπως προκύπτει από τον συνδυασμό των άρθρων 29 και 34 Κ.Ν. 2190/1920, ως ελέγχων τη Γενική Συνέλευση των Μετόχων της εταιρείας, να αποφασίζει μόνος περί: (α) Τροποποιήσεων του Καταστατικού, συμπεριλαμβανομένων των αυξήσεων και των μειώσεων του εταιρικού κεφαλαίου. (β) Εκλογής μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και ελεγκτών. (γ) Εγκρίσεως του ισολογισμού της εταιρείας (δ) Διαθέσεων των ετησίων κερδών. (ε) Εκδόσεως ομολογιακού δανείου.

17 17 (στ) Συγχώνευσης, διάσπασης, μετατροπής, αναβίωσης, παράτασης της διάρκειας ή διάλυσης της εταιρείας. (ζ) Διορισμού εκκαθαριστών. (η) Μεταβολής της εθνικότητας της επιχείρησης. (θ) Μεταβολής του αντικειμένου της επιχείρησης. Επομένως, ο εν λόγω ιδιώτης μέτοχος κατά 67% της ΟΛΠ Α.Ε. θα μπορεί στην πράξη να καθορίζει εάν η εταιρεία θα παρέχει ή όχι και με ποίους όρους τις λιμενικές υπηρεσίες που σήμερα παρέχει για λογαριασμό του Κράτους, σύμφωνα με το νόμο, το καταστατικό της και τη σύμβαση παραχώρησης με το Δημόσιο από (Δ) Κατ ακολουθία των ανωτέρω, η ΟΛΠ ΑΕ εξέρχεται στην πράξη της Κρατικής Εποπτείας πράγμα που απαγορεύεται ως προαναφέρθηκε δεδομένου ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να ελέγξει καθ οιονδήποτε τρόπο τις αποφάσεις και την λειτουργία της ΟΛΠ ΑΕ σύμφωνα με το νομικό καθεστώς που την διέπει ούτε προκύπτει από την προσβαλλόμενη διακήρυξη η ύπαρξη συγκεκριμένων διασφαλίσεων ότι η ΟΛΠ Α.Ε., ελεγχομένη πλήρως από ιδιώτη, ο οποίος δύναται να μεταβάλλει ακόμη και την εθνικότητα και το αντικείμενο της επιχείρησης, θα εξακολουθήσει να παρέχει υπό το σημερινό νομικό και πραγματικό καθεστώς τις πιο πάνω, δημοσίου συμφέροντος, υπηρεσίες προς εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου. Επομένως η προσβαλλομένη είναι ακυρωτέα για τους πιο πάνω λόγους. (Ε) Ανεξαρτήτως των ανωτέρω, ο ιδιωτικός έλεγχος επί της ΟΛΠ Α.Ε. απαγορεύεται εξ αιτίας του ελέγχου και της εξουσίας που ασκεί στον λιμένα του Πειραιώς κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα στην από σύμβαση παραχώρησης μεταξύ Δημοσίου και ΟΛΠ. Τα κοινόχρηστα πράγματα, στα οποία σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 967 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ.) 1 και 5 του α.ν. 2344/1940 (Α 154) και 2 του ν. 2971/2001 (Α 285), περιλαμβάνονται ο αιγιαλός, η παραλία και οι λιμένες ανήκουν στη δημόσια κτήση και προορίζονται για την άμεση εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού, ο οποίος συνίσταται στην κοινοχρησία τους, η διαχείρισή τους δε αντιδιαστέλλεται προς τη διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου και

18 18 αποτελεί άσκηση δημόσιας εξουσίας. Στα εν λόγω πράγματα είναι δυνατόν, σύμφωνα με τον βασικό, δημοσίου δικαίου κανόνα, που περιέχεται στο άρθρο 970 του Α.Κ. [αλλά και βάσει πληθώρας επί μέρους διατάξεων, όπως, ειδικά για τον αιγιαλό, των άρθρων 60 παρ. 1 του π.δ/τος της 11/ (Α 399), 2 του α.ν. 827/1948, 3 του ν. 4171/1961 (Α 93), 13 του α.ν. 1540/1938 (Α 488) κ.ά.], να παραχωρούνται από τη Διοίκηση ιδιαίτερα δικαιώματα προς φυσικά ή νομικά πρόσωπα, εφόσον όμως με τα δικαιώματα αυτά, τα οποία έχουν χαρακτήρα δημοσίου και όχι ιδιωτικού δικαίου, εξακολουθεί να εξυπηρετείται, ή, τουλάχιστον, δεν αναιρείται η κοινή χρήση. Από τις διατάξεις αυτές του άρθρου 970 του Α.Κ., ερμηνευομένου υπό το φως του άρθρου 5 του Συντάγματος, με το οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, ειδικώς δε, όταν πρόκειται για ευαίσθητα οικοσυστήματα, και υπό το φως του άρθρου 24 αυτού, συνάγεται ότι η πράξη, με την οποία, στα πλαίσια της διαχειρίσεως των κοινοχρήστων πραγμάτων, παραχωρούνται ιδιαίτερα δικαιώματα επ αυτών, ανήκει στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας, αφού η παραχώρηση αυτή έχει ως άμεση και αναγκαία συνέπεια την ευθεία επέμβαση στο δικαίωμα των τρίτων προς ακώλυτη χρήση του κοινοχρήστου πράγματος, σύμφωνα με τον προορισμό του. Κατ ακολουθίαν, η εν λόγω κρατική αρμοδιότητα δεν είναι δυνατόν να ασκείται, υφ οιανδήποτε νομική μορφή, από νομικό πρόσωπο αμιγώς ιδιωτικού δικαίου ή ιδιώτη. Ολ.ΣτΕ 891/20018: ΝΟΜΟΣ Εξάλλου, οι παραχωρήσεις ιδιαιτέρων δικαιωμάτων χρήσης κοινοχρήστων χώρων είναι από τη φύση τους ελεύθερα ανακλητές, ακόμα και πριν περάσει ο χρόνος για τον οποίο χορηγήθηκαν. Η ανάκληση γίνεται, σύμφωνα με τις γενικές αρχές που ισχύουν επί των διοικητικών πράξεων, είτε όταν συντρέχουν λόγοι νομιμότητας είτε όταν το γενικό συμφέρον ή το συμφέρον της δημόσιας υπηρεσίας επιβάλλει την ανάκλησή τους, είτε τέλος σε περίπτωση παράβασης των όρων της παραχώρησης. Συνήθως, η αρμόδια για την παραχώρηση διοικητική αρχή επιφυλάσσει στην σχετική πράξη το δικαίωμα της ανάκλησης, η οποία μπορεί να λάβει χώρα και για λόγους που δεν υπάγονται στις πιο πάνω περιπτώσεις, αλλά μπορεί να οφείλονται απλώς σε διαφορετική εκτίμηση των συντρεχουσών κάθε φορά πραγματικών συνθηκών ή σε λόγους που στηρίζονται σε νεότερα πραγματικά δεδομένα. Η σχετική κρίση ανήκει στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης. (Βλ. Παπά σε Γεωργιάδη Σταθόπουλου Α.Κ., άρθρ. 970, αρ. 20 επ.).

19 19 Επειδή εν προκειμένω με την πώληση του 67% των μετοχών της ΟΛΠ Α.Ε. σε ιδιώτη δεν παραχωρείται απλώς στον ιδιώτη (ως ελέγχοντα πλήρως τον ΟΛΠ) η ενάσκηση ιδιαιτέρων δικαιωμάτων επί κοινοχρήστου πράγματος (λιμένος) που δεν αναιρούν τον χαρακτήρα του, αλλά εξ αιτίας του πλήρως ελέγχου που θα ασκεί επί της ΟΛΠ Α.Ε. ο νέος μέτοχος μεταβιβάζεται σε αυτόν χωρίς δυνατότητα ανάκλησης ή επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, στο σύνολό του το ουσιαστικό δικαίωμα εξουσίασης, χρήσης και κάρπωσης του κοινοχρήστου πράγματος χάριν ιδιωτικών συμφερόντων. Συνεπώς, τα αποτελέσματα της πώλησης στην οποία αποβλέπει η προσβαλλόμενη αντίκεινται προς τις ανωτέρω, αναγκαστικού δικαίου διατάξεις και υπερνομοθετικές αρχές, (βλ. και ΣτΕ 4336/11) η τελευταία (πρόσκληση προς εκδήλωση ενδιαφέροντος) είναι ακυρωτέα. (ΣΤ) Τέλος, στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας ανήκει η προάσπιση της εθνικής ασφαλείας και δημόσιας τάξης και η προστασία του περιβάλλοντος που παρέχει η ΟΛΠ ΑΕ στην περιοχή του λιμένος, εξισουμένη προς αρχή του λιμένα. Επομένως, η, κατά τρόπο έμμεσο μεν αλλά σαφή και αδιαμφισβήτητο, εκχώρηση σε ιδιώτη (μέσω του πλήρους ελέγχου της ΟΛΠ Α.Ε.) της ενάσκησης των πιο πάνω εξουσιών αντίκειται προς την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας (αρθρ. 1 του Συντάγματος) της διακρίσεως των εξουσιών (αρθρ. 24 του Συντάγματος) και της Κρατικής Προστασίας του Περιβάλλοντος (αρθρ. 26 του Συντάγματος). ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ (Α) Επειδή, εν όψει και των παραγράφων 3 και 1 του άρθρου 106 του Συντάγματος, η νομολογία του Δικαστηρίου Σας έχει δεχθεί ότι η ΟΛΠ Α.Ε. ασκεί δημόσια υπηρεσία (βλ. ΣτΕ 382/2010), συνιστάμενη στη λήψη μέτρων αποφασιστικής ρύθμισης, τεχνικοοικονομικής υποστήριξης, συντονισμού, επίβλεψης και υλικής υποβοήθησης της λειτουργίας του λιμανιού του Πειραιά, και διατηρεί δημόσιο χαρακτήρα, διαδραματίζοντας εθνικό και πρωταγωνιστικό ρόλο

20 20 στην ανάπτυξη της χώρας (βλ. τις ad hoc αποφάσεις Ολ. ΣτΕ 1210/2010, 1211/2010). Επιπλέον, έχει κριθεί ότι «κατά την έννοια του άρθρου 106 παρ. 3 του Συντάγματος η ΟΛΠ ΑΕ τυγχάνει επιχείρηση ζωτικής σημασίας για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, τελεί δε υπό την εποπτεία του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας χωρίς εκ της μετατροπής της να έχει θιγεί ο δημόσιος και εθνικός χαρακτήρας της (ΕφΠειρ 258/2008). Επίσης, «στην εξυπηρέτηση σκοπών δημοσίου συμφέροντος ανάγονται προεχόντως η παροχή υπηρεσιών ελλιμενισμού και διακίνησης φορτίων και επιβατών, η δε εκπλήρωσή τους εξασφαλίζεται δια της νομίμου και ασφαλούς χρήσεως των ανωτέρω δημοσίων πραγμάτων και συναφών υποδομών» (ΕφΠειρ Ναυτικό Τμήμα 679/2013). Στο σημείο αυτό υπογραμμίζεται ότι κατά το τελευταίο εδάφιο της παραγράαφου 1 του άρθρου 106 του Συντάγματος, το Κράτος λαμβάνει όλα τα επιβαλλόμενα μέτρα για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών. Η Ελλάδα είναι κατ εξοχήν νησιωτική Χώρα, με μεγάλο μάλιστα αριθμό νησιών της να συνιστούν παράλληλα παραμεθόριες περιοχές σε ευαίσθητα σημεία για την ασφάλεια της Χώρας. Η όλη δε διακίνηση αγαθών αλλά και προσώπων προς τις περιοχές αυτές πραγματοποιείται μέσω του λιμανιού του Πειραιά. Τούτη όμως η μέριμνα για τις νησιωτικές και παραμεθόριες περιοχές αποτελεί υποχρέωση του ιδίου του Κράτους βάσει ρητής διατάξεως του Συντάγματος. Συναφώς, έχει γίνει νομολογιακά δεκτό ότι «δημόσιες επιχειρήσεις που παρέχουν αγαθά ζωτικής σημασίας για το κοινωνικό σύνολο, ασκούν πράγματι δημόσια υπηρεσία. Διότι, ασχέτως του ιδιωτικού προσωπείου των, οι επιχειρήσεις αυτές επιδιώκουν τον δημόσιο σκοπό της διασφαλίσεως στο κοινωνικό σύνολο εκείνων των ζωτικών αγαθών, χωρίς τα οποία δεν υφίστανται ομαλοί όροι για την κατά τα σύγχρονα κριτήρια αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και δραστηριότητάς του, που εγγυώνται τα άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 11 του Συντάγματος. Κατά συνέπεια, και στις δημόσιες αυτές επιχειρήσεις, ισχύει η αρχή της συνεχούς λειτουργίας, που διέπει τη Δημόσια Διοίκηση. Τη θεμελιώδη αυτή αρχή ουδείς, εντός ή εκτός των δημοσίων επιχειρήσεων, επιτρέπεται να

21 21 διαταράξει, διότι αυτή τελεί υπό την εγγύηση του Κράτους και οφείλει να την πραγματώνει αυτοδυνάμως οσάκις απειλείται» (ΣτΕ Πρ. Επεξ. 158/1992. Κατά την ΣτΕ Ε.Α. 236/2013, με τη διακοπή μετάδοσης εκπομπών της ΕΡΤ ΑΕ προκαλείται ανεπανόρθωτη βλάβη διότι παύει να παρέχεται η δημόσια υπηρεσία της μετάδοσης εκπομπών ενώ επιβάλλεται η τήρηση της αρχής της συνεχούς λειτουργίας που διέπει και τη Δημόσια Διοίκηση). (Β) Η προσβαλλόμενη πράξη έρχεται κατά συνέπεια σε αντίθεση τόσο προς τη διάταξη των παρ. 1 και 3 του άρθρου 106 του Συντάγματος όσο και προς την αρχή της συνεχούς λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών και είναι ακυρωτέα, διότι δεν διασφαλίζει έστω και με συμβατικό όρο την συνεχή παροχή εκ μέρους της ΟΛΠ Α.Ε. των πιο πάνω δημοσίων υπηρεσιών και μετά την απόκτηση εκ μέρους ιδιώτη του 67% των μετοχών της γεγονός που του επιτρέπει να μεταβάλλει ακόμη και το αντικείμενο της ΟΛΠ Α.Ε. ως επιχείρησης. ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ (Α) Η προσβαλλόμενη πράξη πρόσκληση ενδιαφέροντος είναι μη νόμιμη και ακυρωτέα, διότι δεν αναφέρει ούτε προκύπτει το νομικό πλαίσιο που εφαρμόζεται στην παρούσα υπόθεση και τους κανόνες που την διέπουν. Συνεπώς, η προσβαλλομένη στερείται νομίμου ερείσματος και είναι ακυρωτέα για τον λόγο αυτόν. (Β) Σε επίρρωση των ανωτέρω παρατηρείται πως στον όρο 2.2. της Πρόσκλησης, αναφέρεται ότι «το Ταμείο έχει αποφασίσει ότι η Διαδικασία δεν θα διεξαχθεί σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται αναφορικά με την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων». Όμως, οι κανόνες αυτοί δεν είναι ενδοτικού αλλά αναγκαστικού δικαίου, προέρχονται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η δε εφαρμογή τους είναι υποχρεωτική και δεν εξαρτάται από τη βούληση της Διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ. Συνεπώς και κατά τούτο η προσβαλλομένη είναι ακυρωτέα.

22 22 4. ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ Η προσβαλλόμενη πρόσκληση ενδιαφέροντος τυγχάνει εκτελεστή διοικητική πράξη, που προσβάλλεται στο Δικαστήριο Σας με την αίτηση ακύρωσης για τους παρακάτω λόγους: Α. Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου Α.Ε.» («ΤΑΪΠΕΔ») συστήθηκε με το Νόμο 3986/2011 (ΦΕΚ 152Α/ ) όπως ισχύει, (ο «Νόμος ΤΑΪΠΕΔ») και το σύνολο του μετοχικού της κεφαλαίου ανήκει στο Δημόσιο και ελέγχεται από αυτό. Σύμφωνα με το Άρθρο 1 1 του Νόμου ΤΑΪΠΕΔ, το ΤΑΪΠΕΔ είναι επιφορτισμένο, στο πλαίσιο του Προγράμματος Αποκρατικοποιήσεων του Νόμου 3985/2011 «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» (όπως εκάστοτε ισχύει, το «ΜΠΔΣ»), με την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου, καθώς και των εταιρειών, των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ελέγχεται εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, από το Ελληνικό Δημόσιοι ή οποιοδήποτε άλλο δημόσιο νομικό πρόσωπο ή φορέα. Πράγματι, στο «Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής» το οποίο προσαρτήθηκε ως Παράρτημα ΙΙΙ στο ν. 3845/2010 «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» (Α 65), είχε ήδη γίνει αναφορά στην προετοιμασία από την Κυβέρνηση «. ενός προγράμματος αποκρατικοποιήσεων για την πώληση περιουσιακών στοιχείων και επιχειρήσεων που ανήκουν στο Κράτος με στόχο την είσπραξη 1 δισεκατομμυρίου ευρώ ανά έτος την περίοδο ». Από δε τις αιτιολογικές εκθέσεις των μεταγενέστερων νόμων 3985/2011 και 3986/2011, συνάγεται ότι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων απετέλεσε στη συνέχεια αντικείμενο εντόνου ενδιαφέροντος του νομοθέτη, ο οποίος εκτιμά ότι με τη συγκέντρωση δημοσίων εσόδων από την επιτυχημένη εφαρμογή του εν λόγω προγράμματος θα ενισχυθεί αποφασιστικά η προσπάθεια επιτυχούς διαχειρίσεως του δημοσίου χρέους. Συνεπώς, οι διατάξεις του ν. 3986/2011 εξυπηρετούν «σκοπούς υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος», όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση αυτού του νόμου.

23 23 Από τις διατάξεις αυτές σημαντικότερες είναι, σύμφωνα με την εκτίμηση του νομοθέτη, οι περιλαμβανόμενες στο Κεφάλαιο Α του ως άνω νόμου, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου». Για τον λόγο αυτό χαρακτηρίζεται στην αιτιολογική έκθεση του ν. 3985/2011 ως «κυριότερη πρωτοβουλία» η δημιουργία του Ταμείου, «στο οποίο θα περιέλθουν μεταξύ άλλων δικαιωμάτων και όλα τα ιδιωτικά ακίνητα του Δημοσίου που μπορούν να αξιοποιηθούν». Στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ο νομοθέτης εμπιστεύθηκε τη συγκέντρωση δημοσίων εσόδων προοριζομένων αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, του οποίου η συσσώρευση απειλεί την χώρα με στάση πληρωμών. Σύμφωνα με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α του ν /2011 το ΤΑΪΠΕΔ συνεστήθη ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ήτοι ως ανώνυμη εταιρεία με μετοχικό κεφάλαιο που καλύπτεται ολόκληρο από το Ελληνικό Δημόσιο και διαιρείται σε μετοχές μη μεταβιβάσιμες για να αποκτήσει άνευ ανταλλάγματος ακίνητα αι άλλα περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου, από την αξιοποίηση των οποίων (δια των συμβάσεων που θα συνάψει το Ταμείο με επενδυτές) η Κυβέρνηση αναμένει σημαντικά έσοδα. Ανεξαρτήτως, όμως, της φύσεως του ως νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, το ΤΑΪΠΕΔ λειτουργεί προδήλως προς εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. Για τον λόγο αυτό θεσπίζεται διοικητική διαδικασία για τη μεταβίβαση στο Ταμείο των εν λόγω ακινήτων και λοιπών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, με έκδοση σχετικών αποφάσεων της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, οι οποίες είναι εκτελεστές διοικητικές πράξεις και υπόκεινται στον κατ άρθρο 95 παρ. 1 α του Συντάγματος ακυρωτικό έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. ΣτΕ 1415/2013: (ΝΟΜΟΣ). Β. Σύμφωνα με το Νόμο ΤΑΙΠΕΔ, το ΤΑΙΠΕΔ έχει αποκτήσει Δέκα Οκτώ Εκατομμύρια Πεντακόσιες Τριάντα Τέσσερις Χιλιάδες Τετρακόσιες Σαράντα ( ) μετοχές εκδόσεως της ΟΛΠ, ονομαστικής αξίας Ευρώ Δύο ( 2,00) εκάστης (επί συνόλου Είκοσι Πέντε Εκατομμυρίων μετοχών εκδόσεως της ΟΛΠ), που αντιστοιχούν σε ποσοστό περίπου Εβδομήντα Τέσσερα και 0,14 τοις εκατό (74,14%) του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου της ΟΛΠ. Οι μετοχές εκδόσεως της ΟΛΠ είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών («Χ.Α.»).

24 24 Επειδή οι μετοχές του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. ανήκουν κατά 100% στο Ελληνικό δημόσιο, το δε ΤΑΪΠΕΔ κατά την δράση του αποσκοπεί στην αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου, καθώς και των εταιρειών, των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ελέγχεται εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, από το Ελληνικό Δημόσιο (όπως η Ο.Λ.Π. Α.Ε.). Επειδή ο σκοπός της απόκτησης των μετοχών της ΟΛΠ Α.Ε. από το ΤΑΪΠΕΔ αλλά και της αξιοποίησής τους με την πώλησή τους σε ιδιώτες, αποσκοπεί σε εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, και δη της επιτυχούς διαχειρίσεως του δημοσίου χρέους, κάθε Πράξη του ΤΑΪΠΕΔ που εντάσσεται στα πλαίσια επιδίωξης του σκοπού αυτού, όπως η από , προσβαλλόμενη «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.» είναι εκτελεστή διοικητική πράξη που προσβάλλεται και ελέγχεται ακυρωτικά ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. αναλογική εφαρμογή και νομική θεμελίωση, ως προς το χαρακτήρα των διοικητικών διαφορών που αναφύονται εν προκειμένω και ως προς την δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου, στις αποφάσεις 891/2008, 1211/2010 και 1212/2010 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, και στην προαναφερθείσα ΣτΕ 1415/2013). 5. ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ Δ.Σ.Π. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ Α. Στο άρθρο 47 παρ.1 του π.δ. 18/1989 ορίζεται ότι : «Αίτηση ακυρώσεως δικαιούται να ασκήσει ο ιδιώτης ή το νομικό πρόσωπο, τους οποίους αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων έννομα συμφέροντα, έστω και μη χρηματικά, προσβάλλονται από αυτήν». Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 90 περ. ζ του νέου Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2014) προβλέπεται, ρητά και χωρίς καμία περαιτέρω προϋπόθεση, η δυνατότητα να ασκεί (και) αίτηση ακυρώσεως ο κάθε Δικηγορικός Σύλλογος.

25 25 Ειδικότερα, προβλέπεται ότι υπάγεται στην αρμοδιότητα των Δικηγορικών Συλλόγων: «ζ) Η άσκηση παρεμβάσεων ενώπιον δικαστηρίων και κάθε αρχής (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι ανεξάρτητες αρχές) για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού, οικονομικού ενδιαφέροντος και περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του συλλόγου ή το δικηγορικό σώμα γενικότερα, καθώς και για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος. Για την υλοποίηση και επίτευξη αυτού του σκοπού οι Δικηγορικοί Σύλλογοι μπορούν να υποβάλλουν αγωγή, κυρία ή πρόσθετη παρέμβαση, αναφορά, μήνυση, δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής, αίτηση ακύρωσης, ουσιαστική προσφυγή και γενικά οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα και μέσο οποιασδήποτε φύσης κατηγορίας ενώπιον κάθε δικαστηρίου ποινικού, πολιτικού, διοικητικού ουσίας ή ακυρωτικού ή Ελεγκτικού οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και σε οποιονδήποτε διεθνές δικαστήριο. Επίσης για τα πιο πάνω ζητήματα μπορούν να παρεμβαίνουν, με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο, σε κάθε αρμόδια αρχή στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και σε οποιανδήποτε άλλη υπηρεσία ή αρχή του διεθνούς δικαίου.» Β. Επειδή ο χαρακτήρας της ΟΛΠ Α.Ε., που αποτελεί τον φορέα διαχείρισης του πρώτου λιμένος της χώρας, και λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος, (πράγμα που διασφαλίζεται μόνον με τον δημόσιο έλεγχο αυτής) και το εν γένει καθεστώς λειτουργίας της αποτελεί ζήτημα γενικότερου εθνικού, κοινωνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος, καθόσον η ΟΛΠ Α.Ε. αποτελεί επιχείρηση ζωτικής σημασίας για την οικονομία της χώρας και την αξιοποίηση του εθνικού πλούτου. (βλ. ανωτ έρω τμήμα 2 παρ. Α). Επειδή, ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά (Δ.Σ.Π.) νομιμοποιείται ρητά κατ άρθρο 90 ζ του ισχύοντα Κώδικα περί Δικηγόρων (σε αντίθεση με το προϊσχύων άρθρο 199 του προηγούμενου Κώδικα περί Δικηγόρων) να ασκεί αίτηση ακύρωσης για κάθε ζήτημα εθνικού, κοινωνικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος. Το δικαίωμα αυτό παρέχεται για κάθε περίπτωση που υφίσταται τέτοιο ζήτημα χωρίς ειδικώτερη ανάγκη επικλήσεως και αποδείξεως εννόμου συμφέροντος του Δικηγορικού Συλλόγου, αφού η άσκηση αίτησης ακύρωσης,