ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Transcript

1 ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Iωάννη Ν. Παπαδάκη & συνεργατών Λ.Κατσώνη Αθήνα Τηλ.: Fax: otenet.gr ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΑΙΤΗΣΗ Της ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΗΣ & ΣΙΑ Ε.Ε που εδρεύει στον Δήμο Περιστερίου και επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως αρ.53 και όπως νόμιμα εκπροσωπείται. ΚΑΤΑ Του Ελληνικού Δημοσίου και όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον κο Υπουργό Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ 1.Της με αριθμό Α2-861/2013 (ΦΕΚ 2044/ ) απόφασης του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας (Κανόνες 1

2 Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών, ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ). 2.Κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης Η εταιρεία μας ασχολείται με την λιανική εμπορία υγρών καυσίμων και συναφών ειδών. Προς τούτο διατηρεί και στην παρούσα διεύθυνση, ένα (1) πρατήριο υγρών καυσίμων,έχουσα το προς τούτο αναγκαίο προσωπικό και την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή. Αυτό λειτουργεί σήμερα νόμιμα καθόσον από την αρμόδια υπηρεσία μεταφορών της Περιφέρειας Αττικής (ΠΕ Αθηνών) έχει εκδοθεί η με αριθμό 8777/ σχετική άδεια λειτουργίας. Περαιτέρω το εν λόγω πρατήριο λειτουργεί υπό το καθεστώς του ΑΠ (ανεξάρτητο πρατήριο) υπό την έννοια ότι δεν έχει συνάψει σύμβαση με συγκεκριμένη εταιρεία κατόχου αδείας εμπορίας πετρελαιοειδών κατά τα οριζόμενα στον Νόμο 3054/2002 ως αυτός ισχύει σήμερα. Για την διάκριση των προϊόντων -υπηρεσιών της επιχείρησης από άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις χρησιμοποιείται το σήμα VALIN το οποίο έχει λάβει αριθμό και έχει εγκριθεί νόμιμα δυνάμει της με αριθμό 878/2009 απόφασης της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων. Ι.Με την προσβαλλόμενη καθορίστηκαν οι κανόνες Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ) 2

3 Στο Κεφάλαιο 12 (Καύσιμα),Ενότητα 12.1 (Τήρηση πινακίδων) και συγκεκριμένα στο άρθρο 115 (Σήμανση και τήρηση πινακίδων από τους κατόχους άδειας εμπορίας υγρών καυσίμων και υγραερίου κίνησης ),ορίστηκε... 1.Ανάρτηση σήματος από τους κατόχους άδειας λιανικής εμπορίας υγρών καυσίμων και υγραερίου κίνησης 1.1 Οι κάτοχοι αδειών λιανικής εμπορίας α)υγρών καυσίμων και β)υγραερίου αποκλειστικά για κίνηση οχημάτων μέσω αντλιών (AUTOGAS) Υποχρεούνται να αναρτούν σε εμφανές σημείο του πρατηρίου τους το εμπορικό σήμα του προμηθευτή-κατόχου αδείας εμπορίας Στην περίπτωση μη ύπαρξης σύμβασης με κάτοχο άδειας εμπορίας, λειτουργούν ως Ανεξάρτητα Πρατήρια και υποχρεούνται να αναρτούν σε εμφανές σημείο του πρατηρίου σήμα με την ένδειξη <<ΑΠ> ως αρχικά των λέξεων Ανεξάρτητο Πρατήριο αμφοτερόπλευρα,επί φωτεινής (αυτοφωτιζόμενης) πινακίδας λευκού χρώματος διαστάσεων τουλάχιστον 1,5Χ1,5 μέτρων.τα γράμματα αυτά θα έχουν χρώμα κόκκινο και ύψος τουλάχιστον 6ο εκατοστών,,ικανού πάχους ώστε να καλύπτουν επιφάνεια διαστάσεων 60Χ60 εκατοστών στο κέντρο της πινακίδας.η πινακίδα αυτή θα είναι αναρτημένη σε ύψος τουλάχιστον 4,5 μέτρων (η κάτω πλευρά της) από την επιφάνεια του εδάφους,στην πλευρά του πρατηρίου που συνορεύει με τον δρόμο... 3

4 1.2 Τα πρατήρια που φέρουν το ειδικό σήμα ΑΠ είτε για υγρά καύσιμα,,είτε για το υγραέριο κίνησης (AUTOGAS απαγορεύεται να έχουν τοποθετήσει σε οποιοδήποτε σημείο του χώρου τους πινακίδες σήμανσης εταιρειών εμπορίας υγρών καυσίμων ή υγραερίου κίνησης αντίστοιχα,με τις οποίες διαφημίζεται,δια μέσου του πρατηρίου αυτού,η διάθεση υγρών καυσίμων ή υγραερίου κίνησης αντίστοιχα των εταιρειών αυτών.επίσης απαγορεύεται να φέρουν στις αντλίες τους διακριτικά σήματα εταιρειών εμπορίας. 1.3 Στα πρατήρια που φέρουν το ειδικό σήμα ΑΠ επιτρέπεται η χρήση εμπορικού σήματος ή επωνυμίας της επιχείρησης που εκμεταλλεύεται το πρατήριο και η τοποθέτηση σχετικής πινακίδας σήμανσης εμφανώς μικροτέρων διαστάσεων,με την προϋπόθεση ότι η πινακίδα αυτή είναι τοποθετημένη σε απόσταση τουλάχιστον τριών (3) μέτρων από την κεντρική πινακίδα σήμανσης με το ειδικό σήμα ΑΠ.Το εμπορικό σήμα επιτρέπεται να τοποθετείται και κάτω από το ειδικό σήμα ΑΠ εφαπτόμενο σε αυτό,με διαστάσεις εμφανώς μικρότερες από αυτές του ειδικού σήματος Εφόσον τα Ανεξάρτητα Πρατήρια φέρουν πινακίδες σήμανσης που διαφημίζουν άλλα εκτός καυσίμων προϊόντα εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών (π.χ λιπαντικά) οι πινακίδες αυτές θα είναι εμφανώς μικροτέρων διαστάσεων από την πινακίδα του ειδικού σήματος και θα απέχουν τουλάχιστον τρία (3) μέτρα από αυτήν α Στους παραβάτες της παραγράφου 1...επιβάλλονται διοικητικά πρόστιμα... α.2 Στους παραβάτες της παραγράφου επιβάλλονται πρόστιμα 4

5 δέκα χιλιάδες ευρώ(10.000) για έλλειψη πινακίδας με τα αρχικά ΑΠ πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000) για τη σωστή τοποθέτηση ή για μη τήρηση των προδιαγραφών της πινακίδας με τα αρχικά ΑΠ α.3 Στους παραβάτες της παραγράφου 1.2 επιβάλλονται πρόστιμα α.3.1 Δέκα χιλιάδες ευρώ (10.000) για τοποθέτηση πινακίδας σήμανσης εταιρειών εμπορίας για πετρελαιοειδή προϊόντα για τα οποία ο κάτοχος αδείας λιανικής εμπορίας λειτουργεί ως ανεξάρτητο πρατήριο (Α.Π) α.3.2δέκα χιλιάδες ευρώ (10.000) ανά αντλία για τοποθέτηση διακριτικών σημάτων εταιρειών εμπορίας για τα προϊόντα εκείνα για τα οποία οι κάτοχοι αδείας λιανικής εμπορίας λειτουργούν ως ανεξάρτητα πρατήρια (ΑΠ) α.4 Πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000) για μη σωστή τοποθέτηση του εμπορικού σήματος κατόχου αδείας λιανικής εμπορίας βάσει των προβλεπομένων από την παράγραφο 1.3 στην περίπτωση που λειτουργεί ως Α.Π α.5 Πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000) για μη σωστή τοποθέτηση πινακίδας πώλησης λιπαντικών από Ανεξάρτητο Πρατήριο βάσει των προβλεπομένων από την παράγραφο 1.4 α.6 Πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000) για μη σωστή τοποθέτηση των εμπορικών σημάτων ή του ειδικού σήματος Α.Π στην πινακίδα τιμών λιανικής πώλησης από κατόχους αδείας λιανικής εμπορίας που διαθέτουν και υγραέριο κίνησης (AUTOGAS) βάσει των προβλεπομένων από την παράγραφο Με την παρούσα μας αιτούμεθα την ακύρωση της με αριθμό Α2-861/2013 (ΦΕΚ 2044/22 Αυγούστου 2013) Υπουργικής 5

6 απόφασης,και όσον αφορά τα προρρήθεντα κεφάλαια αυτής,για τους κάτωθι νόμιμους βάσιμους και αληθείς λόγους αλλά και για όσους άλλους θέλουμε προσθέσει εν τω μέλλοντι δεόντως,και συγκεκριμένα ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΗΣ Ι.ΓΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗΣ Σύμφωνα με την προσβαλλόμενη αυτή εκδόθηκε στα πλαίσια του Ν.4177/2013 (ΦΕΚ Α 173) και συγκεκριμένα με τα άρθρα 4 και 22 του ιδίου Νόμου. Σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω νόμου παρ.1 (Ρυθμίσεις για τη διακίνηση και εμπορία προϊόντων και την παροχή υπηρεσιών) <<...Με αποφάσεις του Υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας ρυθμίζονται τα επί μέρους ζητήματα για την εφαρμογή του παρόντος νόμου και ειδικώτερα το είδος και το περιεχόμενο του προστατευτέου αγαθού,η παραβατική συμπεριφορά,η πράξη ή η παράλειψη που βλάπτει τον καταναλωτή... Παράγραφος 2 Οι αποφάσεις της παραγράφου 1 αποτελούν ενιαίο σύνολο με τον τίτλο <<Κανόνες Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (Κανόνες ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ)>>και κωδικοποιούνται ανά πενταετία... Το άρθρο 22 (Διοικητικές κυρώσεις) ορίζει. 6

7 <<1.Με την επιφύλαξη των άρθρων 20 και 21 καθώς και των άρθρων 5 παρ.1 και 7 παρ.10 του ν.2323/1995 (Α' 145) για παραβάσεις του παρόντος νόμου καθώς και των κατ' εξουσιοδότηση του εκδιδομένων υπουργικών αποφάσεων κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 4 πέραν των ποινικών κυρώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 19 επιβάλλεται πρόστιμο από πεντακόσια (500) ευρώ μέχρι τριάντα χιλιάδες ( ) ευρώ ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης εκτός αν άλλως ορίζεται...>> Εν προκειμένω η προσβαλλόμενη εκδόθηκε χωρίς ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση. Συγκεκριμένα επιβάλλει ρυθμίσεις και κανόνες και μάλιστα επ' απειλή επιβολής διοικητικών κυρώσεων στον τομέα της λιανικής εμπορίας πετρελαιοειδών χωρίς να της χορηγείται το σχετικό δικαίωμα από τον Ν.4177/2013. Από το άρθρο 1 σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του ανωτέρω νόμου και αναφορικά με το πεδίο εφαρμογής του από καμμία διάταξη δεν προβλέπεται ρητά ότι οι σχετικές διατάξεις αφορούν και τα πετρελαιοειδή τα οποία εμμέσως πλην σαφώς εξαιρούνται. Ο Νομοθέτης εν προκειμένω θέλησε να επιβάλλει κανόνες στην εν γένει αγορά των προϊόντων κλπ χωρίς όμως ρητά να καταργήσει άλλως να τροποποιήσει το ειδικό νομοθετικό πλαίσιο που αφορά την οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών όπως τούτο ρυθμίζεται από τον Ν.3054/2002 και που εξακολουθεί σήμερα να ισχύει. Σύμφωνα με το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο και στο άρθρο 3 παρ.1 περιγράφεται επακριβώς ο ορισμός των πετρελαιοειδών προϊόντων ήτοι 7

8 <<1.Πετρελαιοειδή Προϊόντα.Τα πάσης φύσεως προϊόντα της διϋλισης του αργού πετρελαίου στα οποία περιλαμβάνονται και τα ημικατεργασμένα προϊόντα...>> Περαιτέρω και στο άρθρο 7 του ιδίου Νόμου παράγραφος 4 ορίζεται <<...Ο κάτοχος αδείας λιανικής εμπορίας εφόσον τροφοδοτείται αποκλειστικά από ένα κάτοχο αδείας εμπορίας,υποχρεούται να αναρτά σε εμφανές σημείο το εμπορικό σήμα του κατόχου αδείας εμπορίας.σε διαφορετική περίπτωση υποχρεούται να αναρτά ειδικό σήμα με την ένδειξη <<Ανεξάρτητο Πρατήριο>>... Συνεπώς κάθε σχετική άλλως συναφής ρύθμιση μπορεί να γίνει μόνο στα πλαίσια του ισχύοντος Ν.3054/2002 και βάσει των σχετικών του εξουσιοδοτητικών διατάξεωνη. Ως εκ τούτου και για τον ανωτέρω λόγο η προσβαλλόμενη τυγχάνει ακυρωτέα. ΙΙ.ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 παρ.1 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΤΩΝ ΑΡΘΡΑ 124 κεπ Ν.4073/2012 ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 57,58 ΑΚ Με τον Νόμο 4177/2013 αλλά και με την προσβαλλόμενη η οποία σύμφωνα με την ίδια εκδόθηκε δήθεν κατά ρητή εξουσιοδότηση τούτου, ευθέως παραβιάζεται το άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος με το οποίο προστατεύεται το δικαίωμα εκάστου να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική,οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη. 8

9 Η τριάδα των ανωτέρω περιορισμών συμπληρώνεται και από το άρθρο 106 παρ.2 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο η ιδιωτική οικονομία πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας. Δηλαδή καθορίζονται σαφέστατα τα όρια εντός των οποίων η Πολιτεία έχει το δικαίωμα παρέμβασης και δη για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος όπως καθορίζεται. Συνεπώς θα πρέπει να εξετασθεί το θεμιτό ή μη της σχετικής νομοθετικής παρέμβασης στα πλαίσια των Συνταγματικών διατάξεων σε συνδυασμό με την διαπλαστική εξουσία του Νομοθέτη και την διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης αντίστοιχα. Το θεμιτό της οποιασδήποτε παρέμβασης θα πρέπει να αποσκοπεί στη θεραπεία νομίμου σκοπού που ανάγεται στο γενικότερο δημόσιο συμφέρον και να δικαιολογείται από αντικειμενικά κριτήρια. Στη συνέχεια και υπό την ισχύ της νέας νομοθεσίας περί σημάτων που εισήχθη με τον Ν.4072/2012 και συγκεκριμένα με το άρθρο 124 σε συνδυασμό με το άρθρο 125 καθορίστηκαν και αναφορικά με την καταχώρηση του σήματος,οι λόγοι του απαραδέκτου καθώς και το περιεχόμενο του σχετικού δικαιώματος. Συγκεκριμένα ορίστηκε στο άρθρο 125 ότι <<...η καταχώριση του σήματος παρέχει στο δικαιούχο αποκλειστικό δικαίωμα,ιδίως παρέχει το διακίωμα χρήσης αυτού...να χαρακτηρίζει τις παρεχόμενες υπηρεσίες...>> 9

10 Μάλιστα με το άρθρο 150 καθορίστηκαν οι αξιώσεις του θιγόμενου (αστικές και ποινικές) σε περίπτωση προσβολής του δικαιώματος επί του καταχωρηθέντος σήματος. Με το άρθρο 58 ΑΚ κατοχυρώνεται η προστασία του ονόματος.το δικαίωμα στην προστασία της εμπορικής επωνυμίας και του διακριτικού τίτλου είναι απόλυτο ώστε κάθε προσβολή του να είναι παράνομη.ο δικαιούχος έχει την αξίωση άρσης αλλά και παράλειψης για το μέλλον κάθε ανάλογης προσβολής και μάλιστα δεν απαιτείται ο προσβολέας να ενεργεί με υπαιτιότητα. Τέλος με το άρθρο 57 ΑΚ προστατεύεται στο σύνολό της η προσωπικότητα του ατόμου,μηδέ του νομικού προσώπου εξαιρουμένου.μεταξύ των προστατευομένων εννόμων αγαθών είναι και το δικαίωμα ελεύθερης και χωρίς περιορισμούς οικονομικής και επαγγελματικής ανάπτυξης. Εν προκειμένω ΙΙ.1 Χωρίς από πουθενά να προσδιορίζεται,όπως το άρθρο 4 παρ.1 του Νόμου 4177/2013 επιτάσσει,το είδος και το περιεχόμενο του προστατευτέου αγαθού,επιβάλλονται αυθαίρετα διοικητικές ρυθμίσεις-περιορισμοί στην άσκηση της εμπορικής μας δραστηριότητας αφού και με τις προρρηθείσες διατάξεις της προσβαλλόμενης και δη α.με το άρθρο 115 παρ μας επιβάλλεται, ως μη έχοντες σύμβαση με κάτοχο αδείας εμπορίας πετρελαιοειδών, η ανάρτηση 10

11 υποχρεωτικά σήματος με την ένδειξη <<ΑΠ>> και με τις ειδικώτερες εν αυτώ προδιαγραφές. α.1 Η συγκεκριμένη υποχρέωση δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε δικαιολογητική βάση ούτε εξάλλου μπορεί να αποτελεί αιτιολογία η έλλειψη σύμβασης με κάτοχο αδείας εμπορίας πετρελαιοειδών. Τούτο διότι η επιχείρησή μας προμηθεύεται και σύμφωνα με τους συμφερότερους οικονομικούς όρους,καύσιμα από νόμιμα υφιστάμενες και λειτουργούσες εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών.παράλληλα δεν της στερείται το δικαίωμα,έστω και χωρίς σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας να προμηθεύεται καύσιμα από μία και μόνη εταιρεία εμπορίας πετρελαιοειδών για αόριστο χρονικό διάστημα. Εν προκειμένω εμείς επί πολλά έτη έχουμε σαν αποκλειστικό προμηθευτή την ανώνυμη εταιρεία εταιρεία REVOIL η οποία και για προφανείς λόγους μεριμνά στα πλαίσια της αγοράς να εξασφαλίζει τους καλλίτερους οικονομικούς όρους συνεργασίας μας διαμορφώνοντας ούτω και εν τοις πράγμασι όρους αποκλειστικής σύμβασης εμπορικής συνεργασίας. α.2 Ο καταναλωτής δεν γνωρίζει ότι τα καύσιμα των ΑΠ όπως και τα καύσιμα των λοιπών πρατηρίων έχουν τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά ως προερχομένων από τα δύο (2) διϋλιστήρια της χώρας από τα οποία και τα προμηθεύονται όλες οι εταιρείες εμπορίας και στη συνέχεια τα αποκλειστικά με αυτές συνεργαζόμενα πρατήρια. Στη συνέχεια ο ίδιος ο καταναλωτής με ότι αυτό συνεπάγεται για την επιχείρηση θεωρεί ότι πρόκειται για καύσιμα Α(γνωστης) Π 11

12 (ροέλευσης) δηλαδή κτηθέντα από άγνωστη πηγή και φυσικά ότι δεν έχουν τα εχέγγυα των πωλουμένων κάτω από το σήμα εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών. Αγνοεί ο ανωτέρω καταναλωτής ότι πέραν της ποιοτικής ταυτότητας των πωλουμένων καυσίμων από τις ομοειδείς επιχειρήσεις, το Α.Π (ρατήριο) υποβάλλεται στους ίδιους ελέγχους από την Πολιτεία σχετικά με την ποιότητα και την ποσότητα των πωλουμένων καυσίμων και έχει την ίδια ευθύνη έναντι του καταναλωτή. β.με το άρθρο 115 παρ.1.2 της προσβαλλόμενης επιβάλλεται στα ΑΠ απαγόρευση χρήσης στο πρατήριο πινακίδων σήμανσης των εταιρειών εμπορίας καυσίμων ή υγραερίου με τις οποίες συνεργαζόμεθα. Μάλιστα και στο ίδιο πνεύμα στη παρ.1.4 ομοίως απαγορεύεται στο ΑΠ(ρατήριο) η χρήση πινακίδων που διαφημίζουν άλλα,εκτός καυσίμων προϊόντα εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών (π.χ λιπαντικα κλ) και μάλιστα τίθενται συγκεκριμένοι όροι.ήτοι επιβάλλονται συγκεκριμένες διαστάσεις της σχετικής πινακίδας και συγκεκριμένος τρόπος τοποθέτησης σε σχέση με το σήμα ΑΠ. Δηλαδή απαραδέκτως μας στερεί το δικαίωμα όπως με τον προσφορότερο τρόπο που εμείς θα κρίνουμε να προβάλλουμε, και εφόσον επιθυμούμε, στο καταναλωτικό μας κοινό την πηγή προέλευσης των καυσίμων που εμπορευόμεθα άλλως και ορθώτερα την εταιρεία η οποία μεσολαβεί στην προμήθεια καυσίμων της επιχείρησής μας από τα διϋλιστήρια. 12

13 Μάλιστα πράττει τούτο επεμβαίνοντας ακόμα και στη δικαιοπρακτική βούληση των συμβαλλομένων αφού η χρήση των σχετικών πινακίδων σήμανσης είναι απόρροια της σύμβασης εμπορικής συνεργασίας με οποιαδήποτε εταιρεία εμπορίας καυσίμων. Αντίστοιχα στερεί από τους καταναλωτές το δικαίωμα να γνωρίζουν τον τρόπο δια του οποίου περιήλθαν στην κατοχή μας τα καύσιμα που ο ίδιος αγοράζει. γ.ουχί θεμιτά και δη όλως αναιτιολόγητα η Πολιτεία όχι μόνον περιορίζει την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του επιχειρείν αλλά και περαιτέρω με το άρθρο 115 παρ.1.3 επιβάλλει στα πρατήρια ΑΠ, όπως η χρήση του εμπορικού σήματος ή της επωνυμίας της επιχείρησης εμπορίας καυσίμων που εκμεταλλεύεται το πρατήριο να γίνεται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όρους. Ήτοι επιβάλλεται περιορισμός ως προς τον αριθμό των πινακίδων που θα φέρουν το σήμα ή και την εμπορική επωνυμία της επιχείρησης αφού η διάταξη ομιλεί περί μίας πινακίδας, επιβάλλεται περιορισμός άνευ ειδικώτερου προσδιορισμούς ως προς την διάσταση της εν λόγω πινακίδας σε σχέση με την πινακίδα ΑΠ αφού ορίζεται αόριστα να είναι εμφανώς μικρότερη και τέλος προβλέπεται συγκεκριμένος τρόπος τοποθέτησης αυτής και δη σε απόσταση τουλάχιστον τριών (3) μέτρων από το ειδικό σήμα ΑΠ. Με τον τρόπο αυτό και όλως αναιτιολόγητα η Πολιτεία μας στερεί άλλως επιβάλλει περιορισμούς στον τρόπο χρήσης καίριων περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας μας όπως είναι το σήμα και η εμπορική μας επωνυμία με τα οποία έχουμε γίνει γνωστοί στον 13

14 οικείο συναλλακτικό χώρο, και τα οποία αποτελούν βασικά στοιχεία κριτήρια επιλογής του καταναλωτή που προτιμά το πρατήριό μας. Από πουθενά δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η συγκεκριμένη επιλογή της Πολιτείας η οποία ενεργεί τόσο κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας περί σημάτων όσων και των διατάξεων που προστατεύουν όλες τις εκφάνσεις της προσωπικότητας του προσώπου υπό την ευρεία έννοια αλλά και το δικαίωμα χρήσης και δη χωρίς περιορισμούς, του ονόματός-επωνυμίας του. ΙΙΙ.ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 4 ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ Ν.146/14 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ Με τις επιχειρούμενες ρυθμίσεις παραβιάζεται ευθέως και δη χωρίς κάποιο ειδικώτερο λόγο η διάταξη του άρθρου 4 του Συντάγματος με την οποία καθιερώνεται η ισοπολιτεία των Ελλήνων πολιτών. Συγκεκριμένα εισάγεται αθέμιτα διακριτή μεταχείριση των ΑΠ (ρατηρίων) και κατ' επέκταση της ιδικής μου έναντι των λοιπών επιχειρήσεων οι οποίες υπό τους ίδιους όρους προμήθειας καυσίμων έχουν το δικαίωμα αλλά και τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν απεριόριστα και κατά το δοκούν το σήμα και την εμπορική επωνυμία της εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών με την οποία συνεργάζονται και παράλληλα με την επωνυμία της επιχείρησής τους ή και το εμπορικό τους σήμα. Με τον τρόπο αυτό αλλά και κατά παράβαση των διατάξεων του συναφούς Ν.146/14 υποκείμεθα σε αθέμιτο ανταγωνισμό αφού οι 14

15 καταναλωτές θεωρούν, πεπλανημένα,ότι η δική μας επιχείρηση είναι μειωμένης εμπορικής πίστης και φερεγγυότητας ως προς τα υπ' αυτής και μάλιστα ιδίων προδιαγραφών ως προελέχθη, προσφερόμενα καύσιμα. IV.ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 25 παρ.1 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ Εν προκειμένω και με τις επιχειρούμενες ρυθμίσεις κατά παράβαση της σχετικής διάταξης του Συντάγματος επιβάλλονται περιορισμοί οι οποίοι ούτε από το Σύνταγμα προβλέπονται ούτε από τον Νόμο (4177/13) κατ' εξουσιοδότηση του οποίου υποτίθεται ότι εκδόθηκαν.ήτοι καίτοι υποχρεούντο ούτε την αρχή της αναλογικότητας σεβάστηκαν. Συγκεκριμένα και για τους ίδιους παραπάνω λόγους επιβλήθηκαν περιορισμοί χωρίς να προσδιορίζεται σαφώς και δη λεπτομερώς χάριν ποίου υπερτέρου συμφέροντος ήταν αναγκαίοι. Η επιβολή των συγκεκριμένων περιορισμών οποιοδήποτε σκοπό του Νόμου. δεν εξυπηρετεί Στο σημείο αυτό εξάλλου δέον όπως αναφερθεί η με αριθμό 895/2011 απόφαση του Υμετέρου Δικαστηρίου η οποία είχε κρίνει ότι υπερ του δημοσίου συμφέροντος συντρέχει η θεσπισθείσα, με την τότε ισχύουσα και προσβληθείσα ΥΑ Α3/562/ , υποχρέωση ανάρτησης του σήματος ΑΠ από τα αντίστοιχα πρατήρια. Η εν λόγω απόφαση είχε κρίνει ότι ενόψει της συνευθύνης πρατηριούχου-προμηθεύτριας εταιρείας εξυπηρετείτο η ανάγκη του καταναλωτή να ενημερώνεται για την προέλευση των καυσίμων από 15

16 συγκεκριμένη εταιρεία ιδία σε περιπτώσεις παραβάσεων ως προς την ποιότητα-ποσότητα του καυσίμου και ενόψει του ότι στα ΑΠ είναι δυσχερής ο εντοπισμός της προμηθεύτριας εταιρείας. Σήμερα και με το άρθρο 3 παρ.4γ της πράξης νομοθετικού περιεχομένου /ΦΕΚ 224/Α/ , η παράγραφος 7 του άρθρου 7 του Ν.3054/2002 αντικαταστάθηκε και πλέον έχει ως εξής <<...Ο κάτοχος αδείας Εμπορίας έχει σύμφωνα με τους όρους αυτής την υποχρέωση της ομαλούς και συνεχούς τροφοδοσίας της αγοράς και φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την ποιότητα και την ποσότητα των προϊόντων που διακινεί και διαθέτει...>> Συνεπώς καταργήθηκε η συνευθύνη της εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών με τον κάτοχο Αδείας Λιανικής Εμπορίας όπως προέβλεπε το προηγούμενο καθεστώς. Περαιτέρω με το άρθρο 7 παρ.2 ορίστηκε <<...Ο κάτοχος αδείας Λιανικής Εμπορίας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την ποιότητα και ποσότητα των προϊόντων που διακινεί και διαθέτει...>> Συνεπώς και με το ισχύον νομικό πλαίσιο αφ' ενός μεν καταργήθηκε η συνευθύνη για την ποσότητα-ποιότητα του διακινούμενου καυσίμου και παράλληλα και όσον αφορά τον μεμονωμένο πρατηριούχο με σύμβαση ή μη (ΑΠ) καθιερώθηκε η αποκλειστική του ευθύνη για τα προϊόντα που διακινεί. Προφανές λοιπόν τυγχάνει ότι πλέον ουδείς λόγος συντρέχει για την χρήση του συγκεκριμένου σήματος (ΑΠ) αφού η ευθύνη για όλους τους πρατηριούχους είναι ίδια και ανεξάρτητη της προμηθεύτριας εταιρείας καυσίμων. 16

17 V. ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ Ν.3919/2011. Με το άρθρο 101 παρ.1 της Συνθ.ΕΚ απαγορεύθηκαν οι εναρμονισμένες πρακτικές μεταξύ επιχειρήσεων εχόντων ως αντικείμενο την παρεμπόδιση,τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού εντός της κοινής αγοράς και ιδία και ως εν προκειμένω, στον περιορισμό ή στον έλεγχο της διάθεσης αλλά και στην εφαρµογή ανίσων όρων επί ισοδυνάµων παροχών, έναντι των εµπορικώς συναλλασσοµένων, µε αποτέλεσµα να περιέρχονται αυτοί σε µειονεκτική θέση στον ανταγωνισμό. Περαιτέρω και με τον κανονισμό 1/2003 ομοίως η Κοινοτική Νομοθεσία επέβαλε στις Εθνικές Νομοθεσίες την αποφυγή κάθε μέτρου το οποίο παρεμποδίζει ή αλλοιώνει τον ανταγωνισμό εντός των κρατών μελών της κοινότητα. Στη συνέχεια και με τον Ν.3919/2011 θεσπίστηκε η άνευ περιορισμών πρόσβαση σε όλα τα επαγγέλματα σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος. Με την παράγραφο 2 ορίστηκε << Οι διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας που αφορούν στην πρόσβαση και την άσκηση επαγγελμάτων επιβάλλεται να ερμηνεύονται σε αρμονία προς την αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας και της προστασίας του ανταγωνισμού. «β. Διατάξεις νόμων, κανονιστικές πράξεις και ερμηνευτικές εγκύκλιοι που αντιβαίνουν στα προβλεπόμενα στα άρθρα 2 και 3 του νόμου αυτού καταργούνται...>> Με την παράγραφο 3 ορίστηκε 17

18 <<... «3. Οι διατάξεις του κεφαλαίου Α' του παρόντος νόμου έχουν εφαρμογή στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων και κάθε μη μισθωτής οικονομικής δραστηριότητας που παρέχεται κατά κανόνα έναντι αμοιβής...>>. Με το άρθρο 2 που γίνεται ενδεικτική αναφορά περιορισμών και δη στην παρ.2 περ.στ ορίστηκε ότι συνιστά περιορισμό <<... Η πρόβλεψη αποκλειστικής δυνατότητας ή απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων...>> Τέλος στην παρ.4 ορίστηκε <<...4. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του καθ' ύλην αρμόδιου Υπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Ανταγωνισμού, είναι δυνατή η θέσπιση παρεκκλίσεως σε σχέση προς ορισμένο επάγγελμα από τις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και της παραγράφου 1 του άρθρου 3, εάν:». I. Με τον περιορισμό αυτόν επιδιώκεται η εξυπηρέτηση επιτακτικού λόγου δημοσίου συμφέροντος και II. Ο περιορισμός αυτός είναι πρόσφορο και αναγκαίο μέσο για την εξυπηρέτησή του και, από απόψεως εντάσεως της επεμβάσεως στη σφαίρα της οικονομικής ελευθερίας, τελεί σε εύλογη αναλογία προς τη σπουδαιότητα του επιδιωκομένου να εξυπηρετηθεί επιτακτικού λόγου δημοσίου συμφέροντος...>> Οι διατάξεις αυτές αποτυπώνουν την πρόθεση του Νομοθέτη όπως αυτή αποτυπώνεται στη σχετική εισηγητική έκθεση του ανωτέρω νομου ΗΤΟΙ <<...Βασική οικονομική αρχή, που γίνεται δεκτή ευρέως στην εποχή μας, θεσμικά δε ευρίσκει συνταγματική κατοχύρωση στις διατάξεις των 18

19 άρθρων 5 παρ. 1 και 106 παρ.2 του Συντάγματος, είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί ή φραγμοί στην οικονομική ελευθερία και την συνακόλουθη ελεύθερη λειτουργία των αγορών, παρά μόνον για σαφείς και συγκεκριμένους λόγους, σε σχέση με τους οποίους εκτιμάται ότι το κοινωνικό όφελος από τη θέσπιση περιορισμού ή φραγμού υπερβαίνει την κοινωνική ζημία από την συνακόλουθη συρρίκνωση ή περιορισμό του ανταγωνισμού. Αρρηκτα συνδεόμενη με την αρχή αυτή είναι και μία δεύτερη, σύμφωνα με την οποία το κράτος έχει την ευθύνη της προστασίας του ανταγωνισμού στην αγορά, έτσι ώστε να προλαμβάνονται ή να καταπολεμώνται μονοπωλιακές τάσεις και άλλα συναφή φαινόμενα, που τείνουν εν τοις πράγμασι, να καταλύσουν την οικονομική ελευθερία, εκμηδενίζοντας αθεμίτως κάθε ανταγωνιστική ανάπτυξη ιδιωτικής οικονομικής πρωτοβουλίας και να εξουδετερώσουν τα κοινωνικά οφέλη από την ανταγωνιστική λειτουργία των αγορών. Το κράτος δηλαδή, όχι μόνο οφείλει να απέχει από το να παρεμβάλλει εμπόδια στην ανταγωνιστική λειτουργία των αγορών, χωρίς να συντρέχουν σαφείς και συγκεκριμένοι λόγοι δημοσίου συμφέροντος - υπεροχή κοινωνικού οφέλους έναντι κοινωνικού κόστους- αλλά απεναντίας, πέραν τούτου, όπως σαφώς συνάγεται από τη διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 εδάφιο πρώτο του Συντάγματος και την ανατιθέμενη με αυτή στο κράτος εγγυητική λειτουργία, οφείλει να αντιμετωπίζει και να εξουδετερώνει κάθε συμφωνία ή πρακτική με την οποία παράγοντες της αγοράς επιδιώκουν τον περιορισμό του ανταγωνισμού προς ίδιον όφελος και επί βλάβη του κοινού συμφέροντος...>> Απο το σύνολο των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι ουχί νομίμως και με την προσβαλλόμενη τέθηκαν οι προρρηθέντες περιορισμοί και δή διατάξεων 19

20 α.που περιορίζουν την ελευθερία άσκησης επαγγέλματος αφού θεσπίζεται υποχρέωση τοποθέτησης σήματος ΑΠ με συγκεκριμένους όρους και προδιαγραφές β.που απαγορεύει την δυνατότητα διαφήμισης των πωλουμένων (και νόμιμα φορολογηθέντων) ειδών της επιχείρησής μας αφού απαγορεύονται οι σχετικές σημάνσεις. γ.που απαγορεύει άλλως την χρήση με προϋποθέσεις του εμπορικού σήματος ή και της εμπορικής επωνυμίας της επιχείρησής μας. δ.που επιβάλλει την εξαίρεση και όχι τον κανόνα που ισχύει σε όλα τα υπόλοιπα Κράτη της Κοινότητας.Δηλαδή που επιβάλλει την υπό ενιαία μορφή εμπορία λιανική εμπορία πετρελαιοειδών και δη υπό το σήμα Ανεξάρτητο Πρατήριο.Και περαιτέρω ενισχύει τους εμπορευόμενους που λειτουργούν υπό καθεστώς συμβάσεων αποκλειστικής εμπορικής συνεργασίας με συγκεκριμένες εταιρείες πετρελαιοειδών. ε.που παραβαίνει τις διατάξεις του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς επιβάλλοντας σε εμάς να λειτουργούμε υπό δυσμενέστερες συνθήκες έναντι των λοιπών και εχόντων σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας με μία εταιρεία εμπορίας πετρελαιοειδών για τους οποίους μάλιστα καλλιεργείται και έναντι του καταναλωτικού κοινού η εντύπωση ότι τυγχάνουν πλέον αξιόπιστοι,και όσον αφορά την ποιότητα και ποσότητα των πωλουμένων υπ' αυτών καυσίμων. 20

21 στ.που στην ουσία << εξαναγκάζει >> τους λειτουργούντες υπό σήμα ΑΠ να αναζητήσουν την σύναψη σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας με συγκεκριμένη εταιρεία εμπορίας πετρελαιοειδών προκειμένου να αποσείσουν την εξ υπαιτιότητας της Πολιτείας δυσμενή εικόνα των Α.Π (ρατηρίων) εν σχέσει με τα λοιπά <<εταιρικά>>.δηλαδή στην ουσία θεσπίζεται πλαίσιο καταστρατήγησης του ελεύθερου ανταγωνισμού αφού επικροτείται το εξηρτημένο επιχειρείν. Επειδή η παρούσα μας τυγχάνει νόμιμη βάσιμη και αληθής ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΕΞΑΙΤΟΥΜΕΘΑ Να γίνει δεκτή η παρούσα μας. Να ακυρωθεί και σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο ιστορικό της παρούσας η με αριθμό Α2-861/2013 (ΦΕΚ 2044/ ) απόφαση του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας (Κανόνες Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών, ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ) ως και κάθε άλλης συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοίκησης. Να καταδικασθεί το Δημόσιο στο σύνολο της δικαστικής μας δαπάνης. ΑΘΗΝΑ 28 Οκτωβρίου 2013 Ο πληρεξ.δικηγόρος 21