ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ. Η Θρησκεία αποτελεί το κατ εξοχήν συστατικό μίας κοινωνίας που συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή.

Transcript

1 ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ Η Θρησκεία αποτελεί το κατ εξοχήν συστατικό μίας κοινωνίας που συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή. 1

2 ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ Η πίστη στο Θεό αποτελεί ένα κύριο στοιχείο της ανθρώπινης ζωής. Η θρησκευτικότητα μπορεί να καλύψει την ανάγκη και την αναζήτηση που έχει ο νέος για αφοσίωση και αυτοπραγμάτωση. 2

3 ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι το γνωστικό αντικείμενο που βοηθά το μαθητή να αποκτήσει μια υγιή θρησκευτική συνείδηση που να ανταποκρίνεται στην έμφυτη πνευματική του ανάγκη. 3

4 ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΌ ΕΝΙΑΊΟ ΠΛΑΊΣΙΟ ΠΡΟΓΡΆΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΏΝ Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους Έχει σκοπό την ηθική, 1. πνευματική, 2. επαγγελματική 3. και φυσική αγωγή των πολιτών. 4. Την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης 5. Τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. 4

5 Οδηγεί το μαθητή και τη μαθήτρια μέσα από μια διαδρομή που συναντιέται ο Ελληνικός Πολιτισμός με την Ορθόδοξη Παράδοση. Είναι μια διαδρομή που βιώθηκε από το σύνολο του Λαού και συνδέθηκε σχετίζεται άμεσα με αυτό που λέμε Νεοελληνική Ταυτότητα Η Ταυτότητα αυτή έχει άμεση σχέση με την Ορθόδοξη θρησκευτική συνείδηση, τον τρόπο ζωής της Εκκλησίας Η Εκκλησιαστική ζωή και η χριστιανική πίστη έχουν επηρεάσει διαχρονικά τη νομοθεσία, την πολιτισμική, κοινωνική, πολιτική ζωή. ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ 5

6 ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌ ΣΥΣΤΗΜΑ το σχολείο επιφορτίζεται το απαιτητικό έργο να διαπαιδαγωγεί και να εκπαιδεύει όλα τα παιδιά και τους εφήβους ισότιμα, ανεξάρτητα από πολιτισμική προέλευση εθνικότητα θρησκεία 6

7 Η ΣΧΟΛΙΚΉ ΚΟΙΝΌΤΗΤΑ το σχολείο θα πρέπει να παρέχει γνώσεις. το σχολείο θα πρέπει να βοηθά τους μαθητές σύμφωνα με τις πραγματικές τους ανάγκες. το σχολείο θα πρέπει να επιδιώκει τη σύνδεση με την ευρύτερη κοινωνία. το σχολείο θα πρέπει να αυξάνει έτσι το πεδίο συμμετοχής για όλους τους νέους. η απόκτηση θρησκευτικών ηθικών αξιών πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας πραγματικής προσωπικής εμπειρίας και δεξιότητας. 7

8 ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ ΤΟ ΚΆΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΌ Διαφορετικό μάθημα Δυναμικό πολύπλευρο ενέργημα Συνάντηση Επικοινωνία Σχέσεις Αναζήτηση απόκτηση γνώσεων πρόσκληση πληροφοριών μόρφωση μάθηση 8

9 ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΉ ΕΤΕΡΌΤΗΤΑ Η οικοδόμηση μια προσέγγισης στη μάθηση που να προωθεί το διάλογο. την αλληλοκατανόηση και τη συμβίωση. την ανάπτυξη θρησκευτικών και ηθικών πεποιθήσεων που πρέπει να είναι σύμφωνη με τις δημοκρατικές αξίες ως σύνολο. το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων. τον πλουραλισμό. τους κανόνες δικαίου. 9

10 Αναγνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί μεταξύ τους Η κατανόηση, ο σεβασμός η αποτελεσματική διαχείριση των διαφορών μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα την ευρύτερη συμμετοχή των μαθητών και μαθητριών. είναι ίσως η βάση της επιτυχίας τόσο σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο σχολικής τάξης. 10

11 Η ΈΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ Η ΜΆΘΗΣΗ ΕΊΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΠΊΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΊΜΕΝΌ ΤΗΣ ΕΊΝΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΤΗΣ ΜΆΘΗΣΗΣ. Ηλικία. Φύλλο. Τρόπος μάθησης. Μαθησιακή ετοιμότητα. Η στάση μαθητή απέναντι στο μάθημα. Αυτοεκτίμηση του μαθητή. Στόχοι προσδοκίες του μαθητή. Δεξιότητες μελέτης. Κίνητρα. Προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας. Στήριξη Οικογένειας. Χρόνος μελέτης. Άγχος Ενδιαφέροντα. Συμπέρασμα: Οι μαθητές έχουν διαφορετικές ανάγκες που πρέπει να γνωρίζουμε και να ικανοποιούμε 11

12 Η ΈΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΣ Ο ΒΑΘΜΌΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΉΣ ΕΤΟΙΜΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΣ ΒΑΘΜΌΣ ΑΥΤΟΕΚΤΊΜΗΣΗΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ Το επίπεδο εκκίνησης είναι διαφορετικό. Συνάρτηση ωριμότητας και προηγούμενων μαθησιακών εμπειριών. Δημιουργία συνθηκών που επιτρέπουν την ενδυνάμωση, έκφραση διαφορετικότητας. ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ. Αποτέλεσμα συσσώρευσης αποτυχιών ή επιτυχιών. Αμφίδρομη σχέση αυτοεκτίμησης και επίδοσης Εύκολη η διάγνωση και η προσφορά ανάλογης στήριξης. 12

13 Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ Μέσα στην τάξη δεν υπάρχουν δυο μαθητές που να είναι ίδιοι. Οι Ίσες Ευκαιρίες αφορούν : 1. Τη δίκαιη και αμερόληπτη αντιμετώπιση όλων των μαθητών και μαθητριών (ανθρώπων) 2. Τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών που να ενθαρρύνουν και να σέβονται τη διαφορετικότητα. 13

14 Η ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ Η συνειδητοποίηση και ο σεβασμός της διαφορετικότητας με την πίστη πως όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν. ΗΛΙΚΙΑ. Διαφορά ηλικίας μέχρι και ένα χρόνο. ΦΥΛΛΟ. Διαφορά αγοριών κοριτσιών που βρίσκονται στην ίδια ηλικία. Επηρεάζει το βαθμό ετοιμότητας κάθε μαθητή και μαθήτριας και ολόκληρης της τάξης Τα κορίτσια θεωρείται ότι προηγούνται από τα αγόρια σε βαθμό ωρίμανσης και επομένως στο βαθμό μαθησιακής ετοιμότητας 14

15 Η ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ Ευελιξία και η διαφοροποίηση σχετικά με τους μαθησιακούς στόχους. ΤΡΟΠΟΣ ΜΑΘΗΣΗΣ: ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΤΗΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ. Πολλαπλή νοημοσύνη Διάγνωση του τρόπου που μαθαίνει ο μαθητής. Οπτικός Ακουστικός Κινητικός Μουσικός Ανάλογη προσαρμογή προσέγγισης και μέσων που χρησιμοποιεί ο εκπαιδευτικός. 15

16 Η ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ ΕΊΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΌ ΝΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΜΑΘΗΤΈΣ ΜΕ ΠΟΙΚΙΛΊΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΌΝΤΩΝ Είναι υπερβολικό να περιμένει ο εκπαιδευτικός από όλα τα παιδιά να εκδηλώσουν το ίδιο ενδιαφέρον για το μάθημα. 16

17 ΈΝΑΣ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΌΣ ΠΑΡΆΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΆΘΗΣΗΣ. Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ. Αρνητική ή θετική στάση για το σχολείο. Αρνητική ή θετική στάση για τον καθηγητή. Αρνητική ή θετική στάση για συγκεκριμένο μάθημα. 17

18 Η ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ. ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. Πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στον προγραμματισμό στόχων και των δραστηριοτήτων. 1. Ο χρόνος μελέτης που έχει στη διάθεσή του ο κάθε μαθητής διαφέρει. 2. Η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της οικογένειας 3. Το μορφωτικό επίπεδο των γονιών 4. Η στήριξη που προσφέρει η οικογένεια στο μαθητή. Το υπερβολικό άγχος μπλοκάρει τις γνωστικές διαδικασίες ενώ το χαμηλό επίπεδο άγχους ενεργοποιεί το άτομο και αυξάνει την απόδοση. 18

19 ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ Ευελιξία και διαφοροποίηση μαθησιακών στόχων. Έμφαση στην Ποιότητα Προσιτότητα σε όλα τα παιδιά Διαβάθμιση της ύλης Ισόρροπη συνύπαρξη γνωστικών, συναισθηματικών, ψυχοκινητικών και κοινωνικών στόχων. Πρόγραμμα αυτογνωσίας και αυτοέλεγχου και αυτοανάπτυξης 19

20 ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ 1. Όλοι οι μαθητές, συμπεριλαμβανομένου και των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, παρουσιάζουν πρόοδο στη μάθησή τους. 2. Εξασφαλίζεται η συστηματική καθοδήγηση, η διάγνωση, ο σχεδιασμός και η αξιολόγηση της εργασίας τους. 3. Το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στις ατομικές ανάγκες των μαθητών και το Εξατομικευμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα. 4. Αντισταθμίζονται οι όποιες ελλείψεις συνεπάγονται από τη διαφορετική πολιτισμική προέλευση των αλλοδαπών μαθητών, ιδιαίτερα στον τομέα της γλώσσας. 5. Το σχολείο καλείται να αξιοποιήσει την πολυπολιτισμική σύνθεση του μαθητικού του πληθυσμού, προκειμένου να διαπαιδαγωγήσει τους μαθητές με βάση τις αρχές της διαπολιτισμικής αγωγής. 20

21 Η ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ Ρόλος του διευθυντή Ρόλος του εκπαιδευτικού προσωπικού Ρόλος της ευρύτερης κοινότητας. Δημιουργία κατάλληλου σχολικού κλίματος. Η ανάπτυξη ικανοτήτων επικοινωνίας, συνεργασίας και αλληλοσεβασμού στους μαθητές/τριες, Η κουλτούρα, η πολιτισμική ταυτότητα και η «διαφορετικότητα» δεν αποτελούν ένα κλειστό πλαίσιο ταυτότητας. Δημιουργία συνθηκών στη σχολική τάξη που επιτρέπουν την ενδυνάμωση, την έκφραση και κατανόηση της διαφορετικότητας. Την ενθάρρυνση της σχολικής συμμετοχής, την ευαισθητοποίηση και την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης μεταξύ των συμμετεχόντων μαθητών/τριων 21

22 Η αντιμετώπιση της διαφορετικότητας στο σχολείο είναι αναγκαίο να διέπεται από τις αρχές του ανοιχτού διαλόγου και του αλληλοσεβασμού. Ο σκοπός λοιπόν της εκπαιδευτικής διαδικασίας δεν είναι να φτάσουν οι μαθητές να ανέχονται τους άλλους, αλλά να συμπεριφέρονται με σεβασμό προς την ανθρώπινη ζωή. Να υπερασπίζονται ενεργά την ακεραιότητα της ζωής των άλλων Να αποκτήσουν την ικανότητα όχι μόνο να δρουν για τους άλλους αλλά κυρίως με τους άλλους αναπτύσσοντας ταυτόχρονα αναστοχαστική σκέψη. 22

23 ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ. ΑΠΟΖΗΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΊ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌΤΗΤΑ. ΕΜΠΝΈΕΙ ΗΘΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΈΣ ΣΤΗΡΊΖΕΙ ΤΙΣ ΑΛΗΘΙΝΈΣ ΔΙΑΝΘΡΏΠΙΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΈΣ ΣΧΈΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΎ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΚΑΙ ΛΑΏΝ Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ,ΑΛΛΑ ΠΗΓΗ ΑΜΟΙΒΑΙΟΥ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΤΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ. 23

24 Σύμφωνα μάλιστα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία το έτος 2005 υιοθέτησε την υπ αρ. 1720/2005 Σύσταση (Recommendation) προς τα κράτη-μέλη της με θέμα «Εκπαίδευση και Θρησκεία», τα «περισσότερα προβλήματα στις σύγχρονες κοινωνίες δημιουργούνται από τις στερεότυπες αντιλήψεις και την άγνοια τις οποίες μόνο η σχολική εκπαίδευση μπορεί να καταπολεμήσει διαμορφώνοντας κριτική σκέψη στους μελλοντικούς πολίτες, ώστε να αναπτυχθεί ένας διαπολιτισμικός διάλογος μεταξύ των ανθρώπων και κατ επέκταση μεταξύ των θρησκειών. Το σχολείο είναι εκείνο που θέτει τα θεμέλια για μια ανεκτική συμπεριφορά, που βασίζεται στο σεβασμό της αξιοπρέπειας του κάθε ανθρώπου Αρ. 7, Recommendation 1720/2005. ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΚΡΙΤΙΚΉΣ ΣΚΈΨΗΣ

25 ΕΙΡΗΝΙΚΉ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΉ ΣΥΝΎΠΑΡΞΗ Η θρησκευτική ύλη της μορφής που σέβεται τη διαφορετικότητα όλων των μαθητών, θα μπορούσε να διαμορφώσει σε όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από την ετερότητά τους, έναν «αξιακό πολιτισμικό άξονα», ως προϋπόθεση για μια ειρηνική και πολιτισμική συνύπαρξη. Άλλωστε όλες οι θρησκείες και κυρίως οι μονοθεϊστικές-, παρά τις ουσιώδεις διαφορές τους, συμμερίζονται ένα αριθμό πίστεων και εμπεριέχουν κοινές πνευματικές αξίες που νοηματοδοτούν την ανθρώπινη ζωή. Δηλαδή αξίες όπως η αγάπη, η ταπεινοφροσύνη, η δικαιοσύνη, η ισότητα, η ειρήνη, οι οποίες δεν προβάλλονται αποκλειστικά και μόνο από τη χριστιανική θρησκεία αλλά διδάσκονται και από άλλες θρησκείες. ΡΕΡΆΚΗ Η., ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ ΣΉΜΕΡΑ, ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΚΟΙΝΩΝΊΑ, ΈΤΟΣ ΝΒ, ΙΑΝΟΥΆΡΙΟΣ ΜΆΡΤΙΟΣ 2009, Τ. 1, ΣΕΛ. 31.

26 ΜΙΑ ΠΡΌΤΑΣΗ το επικρατέστερο μοντέλο αγωγής πρέπει να είναι εκείνο στο οποίο η Ορθόδοξη πίστη και παράδοση θα έχει πρωτεύοντα ρόλο, αλλά θα δίνεται η δυνατότητα προσέγγισης οικουμενικών αξιών, πολιτιστικών και θρησκευτικών ιδιαιτεροτήτων μέσα από το πρίσμα των θρησκειών που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν το πολιτισμικό και θρησκευτικό ήθος των λαών που ζουν στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Για παράδειγμα, θα είναι ιδιαίτερο χρήσιμο στα παιδιά μας να μάθουν γιατί γιορτάζουν οι έλληνες μουσουλμάνοι το ραμαζάνι και να τους ευχηθούν χρόνια πολλά, από το να έχουν πλήρη άγνοια, όπως συμβαίνει σήμερα. ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΉΣ ΎΛΗΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΈΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΉ, ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΉ ΠΡΟΣΈΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΏΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΏΝ ΣΤΟΙΧΕΊΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΌΔΟΞΗΣ ΠΑΡΆΔΟΣΗΣ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΛΙΚΉΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΎΝΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΎΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΆ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΎ ΚΑΙ TΟΥ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ.

27 Για παράδειγμα, στη δ.ε. 3 (Η Πεντηκοστή), που αναφέρεται στο γεγονός της Πεντηκοστής, γίνεται μια αφήγηση ενός γεγονότος που συνέβη σε κάποια ιστορική περίοδο. Η αξία του έγκειται στο γεγονός ότι δόθηκε η δυνατότητα στους ανθρώπους της συγκεκριμένης εποχής να γνωρίσουν την αλήθεια ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Παραλείποντας να προσδώσουν διαχρονική διάσταση στο μήνυμα αυτό και να προβάλλουν το εξίσου σημαντικό μήνυμα του γεγονότος αυτού. ότι δηλαδή όλοι οι άνθρωποι καλούνται να ενταχθούν στο σώμα της νεοσύστατης Εκκλησίας ανεξάρτητα από τη θρησκεία, τη φυλή, την εθνική καταγωγή και να ενωθούν με το δεσμό της αγάπης, ως διαφορετικά και μοναδικά πρόσωπα, το καθένα προικισμένο με ιδιαίτερα χαρίσματα και χαρακτηριστικά. Γιατί άραγε να μην παρουσιάζονται τα διαχρονικά, οικουμενικά, διανθρώπινα, υπερφυλετικά μηνύματα, που προκύπτουν από την Πεντηκοστή και μπορούν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα στη διαμόρφωση στάσεων και παραδοχών στη σημερινή πολυπολιτισμική κοινωνία;

28 Ουσιώδες στοιχείο της διαχρονικής συγκρότησης και συνέχειας του Ελληνικού Έθνους. Η χριστιανική διδασκαλία διαδόθηκε με την ελληνική γλώσσα ή και χάριν της ελληνικής γλώσσας Αποκρυσταλλώθηκε σε δόγμα με την χρήση εννοιών και όρων που μόνον η ελληνίδα γλώσσα, ως τρόπος του νοείν, μπορούσε να συλλάβει και να διατυπώσει. Είναι παιδαγωγικά αδιανόητο να μην γνωρίζει ο εκπαιδευόμενος έφηβος τις απαρχές, τις αρχές και τον πνευματικό πυρήνα που διαμόρφωσε σύστημα αξιών. Είναι επιβαλλόμενο να γνωρίσει ο μαθητής την πίστη που πύργωσε τις μονές του Άθω και που χωρίς την γνώση της δεν συντηρείται ούτε η μνήμη ούτε η συλλογική αυτογνωσία. ευαγγελικό κήρυγμα, πνευματική διδασκαλία, πατερική γραμματεία, Δόγμα, Υμνογραφία, Βυζαντινή μουσική, Αγιογραφία, αρχιτεκτονική ναών. 28

29 Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της δεύτερης συνάντησης του Συμβουλίου της Ευρώπης, του τομέα του διαπολιτισμικού διαλόγου, με θέμα τη θρησκευτική διάσταση του διαπολιτισμικού διαλόγου (29 και 30 Ιουνίου). έλαβαν μέρος τα κράτη μέλη και οι παρατηρητές του Συμβουλίου της Ευρώπης, αντιπρόσωποι των θρησκευτικών και μη θρησκευτικών πεποιθήσεων, εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών, μέσα σε έναν ανοικτό και διαφανή διάλογο γύρω από το σημαντικό θέμα «Εκπρόσωποι του Χριστιανισμού, Του Ιουδαϊσμού και του Ισλαμισμού, Εκπρόσωποι φιλοσοφικών και μη ομολογιακών οργανώσεων, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Πανεπιστημιακοί, Σύμβουλοι και άλλοι εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών, ύστερα από πρόσκληση του κ. Guido Bellatti Ceccoli, Christian Oldenburg, Πρέσβη της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Δανίας και Προέδρου της Ομάδας της Επιτροπής των Υπουργών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. η κ. Gabriella Battaini-Dragoni, Συντονίστρια του Διαπολιτισμικού διαλόγου του Συμβουλίου της Ευρώπης, Εκπρόσωποι του νέου Ευρωπαϊκού Κέντρου Wergeland (Όσλο, Νορβηγία), το οποίο μελετά το θέμα του διαθρησκειακού διαλόγου στην Εκπαίδευση και άλλα στελέχη του Συμβουλίου. Ο Δρας Θεολογίας και Κοινωνιολογίας και στέλεχοςτης Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών της Ι. Μητρόπολης ΔημητριάδοςΚωνσταντίνος Β. Ζορμπάς, Σύμβουλος της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΊΑ ΤΩΝ ΜΑΘΉΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΊΟ ΓΝΏΣΗΣ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΎ ΦΑΙΝΟΜΈΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΦΌΡΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΏΝ Ή ΜΗ ΠΕΠΟΙΘΉΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗ. ΣΥΜΒΟΛΉ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗ ΤΑ ΑΝΘΡΏΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΌ ΔΙΆΛΟΓΟ». 29

30 Συνεχής εκπαίδευση των Θεολόγων Καθηγητών (ΠΕ1), στα πλαίσια του Προγράμματος της δια βίου εκπαίδευσης, Ενθάρρυνση προσπαθειών του Συμβουλίου της Ευρώπης να συντονίσει, να τονώσει και να καθοδηγήσει ποικίλες δράσεις για τους Εκπαιδευτικούς του Μαθήματος των Θρησκευτικών. Τονίστηκε η ανάγκη να εξασφαλιστεί η υποχρεωτικότητα του Μαθήματος, Να τυπωθούν νέα εγχειρίδια προς ενίσχυση του έργου των Καθηγητών. Υπογράμμισαν τέλος τη δέσμευσή τους να βοηθήσουν τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να βοηθήσουν τους νέους και τις νέες κάθε πίστης και πεποίθησης με κοινές συναντήσεις και με τη διδασκαλία διαφόρων θεμάτων που αφορούν την ηθική διάσταση της καθημερινότητάς τους ο Δρας Κωνσταντίνος Ζορμπάς υπογράμμισε ότι «η Θρησκεία αποτελεί το κατ εξοχήν συστατικό μίας κοινωνίας που συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή. Είναι επιτακτικό για τους μαθητές και τις μαθήτριες, κυρίως μετανάστες, να γνωρίζουν όχι μόνον την πλούσια θρησκευτική παράδοση του τόπου τους, αλλά και τις υπόλοιπες θρησκευτικές παραδόσεις, ώστε να προάγεται η κατανόηση, η ανοχή και η συμφιλίωση μεταξύ όλων των ανθρώπων της οικουμένης, ανεξάρτητα από θρησκευτικές πεποιθήσεις. Γι αυτό και είναι αναγκαία η υποχρεωτική διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών, ακόμη και στους μαθητές εκείνους που δεν επιθυμούν, για διαφόρους λόγους, να παρακολουθήσουν ένα ομολογιακό μάθημα». (Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης: * Πηγή: Eνωση Θεολόγων ν. Λάρισας: Η ΟΡΘΌΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΉ ΘΡΗΣΚΕΊΑ Η ΕΠΙΜΌΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΟΛΌΓΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΏΝ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΙΟ, ΙΟΎΛΙΟΣ

31 31

32 32